Beleidsregel van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Alkmaar houdende regels omtrent een individuele inkomenstoeslag (Beleidsregels individuele inkomenstoeslag gemeente Alkmaar)

Ondertekening

Toelichting beleidsregels individuele inkomenstoeslag gemeente Alkmaar

De individuele inkomenstoeslag is een extra tegemoetkoming voor belanghebbenden die langdurig moeten rondkomen van een laag inkomen en geen uitzicht hebben op inkomensverbetering. Daarmee is het de opvolger van de huidige langdurigheidstoeslag.

De gemeenteraad heeft de Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 vastgesteld.

Artikel 36 van de Participatiewet stelt o.a. als voorwaarde dat het recht op een individuele inkomenstoeslag alleen bestaat indien er géén uitzicht is op inkomensverbetering.

Het college kan op grond van artikel 36 Participatiewet beleidsregels stellen ten aanzien van het begrip uitzicht op inkomensverbetering. Wie heeft wel en wie heeft geen uitzicht op inkomensverbetering? 

Iedere aanvraag wordt beoordeeld op grond van de criteria uit artikel 36 van de Participatiewet en de verordening maar ook op de vraag of er sprake is van ‘uitzicht op inkomensverbetering’.

Bij elke aanvraag wordt daarbij gekeken naar de krachten en bekwaamheden van de aanvrager (en eventuele partner) en naar de inspanningen die betrokkene heeft verricht om tot inkomensverbetering te komen. Als dit is beoordeeld, kan vastgesteld worden of de aanvrager (en/of de eventuele partner) uitzicht heeft op inkomensverbetering. Alleen als daar geen uitzicht op is en er wordt aan de overige voorwaarden voortvloeiend uit artikel 36 Participatiewet en de Verordening individuele inkomenstoeslag voldaan, dan is er recht op de individuele inkomenstoeslag.

In deze beleidsregels worden de criteria voor deze beoordeling neergelegd.

Omwille van de leesbaarheid is steeds “hij” gebruikt in de tekst. Waar hij staat kan ook “zij” gelezen worden.

Artikel 1. Begrippen

Behoeft geen nadere toelichting

Artikel 2. Toepassing kostendelersnorm

De inkomenstoeslag wordt toegekend indien het inkomen lager is dan 120% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm. Bij de berekening hiervan wordt de kostendelersnorm toegepast.

Artikel 3. Geen recht op individuele inkomenstoeslag

De toeslag is slechts bedoeld voor mensen die geen uitzicht hebben op inkomensverbetering. Zo wordt gewaarborgd dat bepaalde groepen met een goed arbeidsmarktperspectief niet in aanmerking komen voor de inkomenstoeslag.

Het college beoordeelt of belanghebbende op de aanvraagdatum uitzicht heeft op inkomensverbetering. Deze beoordeling geschiedt aan de hand van:

• a.

  de krachten en bekwaamheden van de belanghebbende en;

• b.

  de inspanningen die belanghebbende heeft verricht om tot inkomensverbetering te komen.

a. Krachten en bekwaamheden  

Het Rijk heeft geen definitie gegeven wat verstaan wordt onder de krachten en bekwaamheden van een persoon. Het college heeft de bevoegdheid deze definitie nader te specificeren. Aansluiting wordt gezocht bij de bepalingen/uitgangspunten die het UWV hanteert bij de beoordeling van het begrip passende arbeid in relatie tot arbeidsongeschiktheid.

• -

  Bij krachten gaat het om een beperkte belastbaarheid, zowel fysiek als psychisch, waardoor sprake is van geen of verminderde uitzicht op inkomensverbetering.

• -

  Bij bekwaamheden gaat het om tekortschietende kennis en vaardigheden die aanleiding geven tot geen of verminderde uitzicht op inkomensverbetering.

Deze definitiebepalingen van het UWV vormen het vertrekpunt bij de beoordeling van de individuele aanvraag.

b. Verrichte inspanningen  

Het college zal in het individuele geval moeten beoordelen of belanghebbende inspanningen heeft verricht om tot inkomensverbetering te komen. Dit is in beginsel niet het geval als belanghebbende in de referteperiode één van de re-integratieverplichtingen ingevolge de wet en de Afstemmingsverordening heeft geschonden 1 .

In het bijzonder geldt dit voor de zwaardere overtredingen waarbij verondersteld kan worden dat door het verzuim het uitzicht op inkomensverbetering aanzienlijk is verminderd. Dit is het geval als een persoon niet of onvoldoende naar vermogen heeft getracht algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen, te behouden of te aanvaarden zonder dat er sprake is van bijzondere omstandigheden, die aanleiding hebben gegeven om af te zien van een verlaging van de uitkering.

Het handelt hier specifiek om de volgende gedragingen:

De overtreding van de geüniformeerde arbeidsverplichtingen van artikel 18 lid 4 Participatiewet.

De bepalingen van artikel 8. Gedragingen Participatiewet van de Afstemmingsverordening Participatiewet IOAW en IOAZ

• 1.

  Verlaging van de tweede categorie genoemd onder sub b;

• 2.

  Verlaging van de derde categorie genoemd onder sub b en c;

• 3.

  Verlaging van de vierde categorie genoemd onder sub a en b.

De bepalingen van artikel 9. Gedragingen IOAW en IOAZ van de Afstemmingsverordening Participatiewet, IOAW en IOAZ

• 1.

  Verlaging van de tweede categorie genoemd onder sub b;

• 2.

  Verlaging van de derde categorie genoemd onder sub b sub c;

• 3.

  Verlaging van de vierde categorie genoemd onder sub a tot en met d.

Het college hanteert het uitgangspunt dat bij deze zwaardere gedragingen het in de lijn der verwachting ligt dat een persoon zijn uitzicht op inkomensverbetering aanzienlijk heeft verminderd.

Bij lichtere schendingen van de re-integratieverplichtingen is het minder evident dat een persoon zijn uitzicht op inkomensverbetering heeft verspeeld. Alleen als in redelijkheid een causaal verband gelegd kan worden tussen de schending en het verspeeld perspectief op inkomensverbetering bestaat geen recht op de inkomenstoeslag. Dit is bij de zwaardere gedragingen volgens het college meer evident. Bij lichtere gedragingen is deze relatie minder evident. Zo is het causale verband tussen niet tijdige verlenging van de inschrijving bij het UWV WERKbedrijf en het ontbrekend uitzicht op inkomensverbetering wel erg ver van elkaar verwijderd.

Ter voorkoming van rechtsongelijkheid met uitkeringsgerechtigden van het UWV wordt voor hen dezelfde lijn doorgetrokken.

Artikel 4. Uitzicht op inkomensverbetering

Lid 1 sub a en b Onderwijs/scholing/studiefinanciering

Belanghebbende die een opleiding volgt of kan volgen als bedoeld in de WTOS, een studie volgt of kan volgen als bedoeld in de WSF 2000, studiefinanciering ontvangt op grond van de WSF 2000 of die in de referteperiode een opleiding of onderwijs heeft gevolgd wordt geacht uitzicht op inkomensverbetering te hebben.

Belanghebbende die tijdens de referteperiode door ziekte de studie/opleiding moest staken en daardoor geen uitzicht meer heeft op inkomensverbetering kan wel in aanmerking komen voor de inkomenstoeslag.

Lid 1 sub c Minnelijke schuldregeling of Wsnp

Belanghebbende die in het minnelijke schuldregeling traject of de Wsnp zit, leeft gedurende dit traject van een inkomen ter hoogte van de voor hem van toepassing zijnde bijstandsniveau. Het meerdere van het gezamenlijk inkomen wordt aangewend voor de aflossing van schulden. Daarnaast heeft belanghebbende na afloop van het traject weer uitzicht op inkomensverbetering.

Lid 1 sub d Bewust deeltijd werken

Als een belanghebbende die in deeltijd werkt, wel meer zou kunnen werken, maar er bewust voor kiest om dit niet te doen, heeft hij uitzicht op inkomensverbetering.

Belanghebbende die parttime werkt moet zelf aantonen dat hij naar vermogen maximaal werkt.

Lid 1 sub e Binnen 6 maanden hoger inkomen

Als redelijkerwijs aannemelijk is dat belanghebbende binnen 6 maanden een inkomen kan krijgen dat hoger is dan de geldende inkomensgrens voor de individuele inkomenstoeslag bestaat er uitzicht op inkomensverbetering (b.v. als op het moment van aanvraag al vaststaat dat belanghebbende een baan heeft waarvan de ingangsdatum binnen een termijn van 6 maanden is).

Lid 1 sub f arbeidsgericht traject

Hiervan kan sprake zijn bij het volgen van een traject met baangarantie.

Artikel 5. Geen uitzicht op inkomensverbetering

Sub a: Volledig arbeidsongeschikt

Een belanghebbende die volledig arbeidsongeschikt is heeft per definitie geen uitzicht op betaalde arbeid en de daarmee samenhangende inkomensverbetering. De situatie voor gehuwden is lastiger te bepalen. De echtgenoot die de arbeids-ongeschiktheidsuitkering ontvangt heeft per definitie geen uitzicht op inkomensverbetering. Dit geldt niet voor de andere echtgenoot. Deze kan uitzicht hebben op inkomensverbetering, maar er voor kiezen thuis te blijven. De beoordeling van de mogelijkheid tot arbeidsparticipatie van deze echtgenoot vindt plaats door de klantmanager.

Sub b: Uitkeringsgerechtigde met ontheffing arbeidsverplichting

De uitkeringsgerechtigde op grond van de Participatiewet, de IOAW of de IOAZ met een vrijstelling van de genoemde arbeidsverplichting heeft gedurende de vrijstellingsperiode geen uitzicht op inkomensverbetering. Na afloop van de ontheffingsperiode zal dit telkens opnieuw beoordeeld moeten worden. Bij een nieuwe aanvraag zal daarom telkens een nieuwe beoordeling gemaakt moeten worden.

Sub c: Naar vermogen maximaal werken

Een belanghebbende die naar vermogen maximaal werkt heeft geen zich op inkomensverbetering.

Sub d: Overige belanghebbende zonder uitzicht op inkomensverbetering

Dit artikel bevat een niet-limitatieve opsomming. Het is niet mogelijk om alle doelgroepen te benoemen die geen uitzicht op inkomensverbetering hebben, dit vanwege de individuele toets die altijd moet plaatsvinden. Om die reden is dit lid toegevoegd.

Artikel 6. Inwerkingtreding

Behoeft geen toelichting

Artikel 7. citeertitel

Behoeft geen toelichting