Besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam houdende regels omtrent parkeren Uitwerkingsbesluit parkeerverordening stadsdeel Nieuw-West 2018

Ondertekening

Toelichting Uitwerkingsbesluit Parkeerverordening stadsdeel Amsterdam Nieuw-West 2016

Algemeen

Op 28 mei 2013 heeft de gemeenteraad de Parkeerverordening Amsterdam 2013 vastgesteld.

Hoofdstuk 2 van de Verordening bevat een limitatieve opsomming van onderwerpen die het College nader kan regelen, gehoord het stadsdeel. Het gaat om belangrijke zaken als het vaststellen van de vergunninggebieden en het aantal vergunningen dat binnen het stadsdeel verleend wordt. In dit Uitwerkingsbesluit is bij de indeling van de onderwerpen zoveel mogelijk de volgorde aangehouden van hoofdstuk 2 van de Verordening.

De Parkeerverordening hangt samen met de Verordening Parkeerbelastingen. In de Verordening Parkeerbelastingen worden zaken geregeld als de betaling op straat, de tarieven en tariefgebieden.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1

Artikel 1 van de Verordening bevat de begripsomschrijvingen. In dat artikel staan veel belangrijke begrippen die ook voor de uitvoering van dit uitwerkingsbesluit van belang zijn. Te denken valt aan de definitie van een "zelfstandige woning" of een "bedrijf". In artikel 1 van de Verordening is bepaald: "In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder", gevolgd door een hele serie begrippen met omschrijving. Het is dan ook uitdrukkelijk de bedoeling geweest dat de begrippen in de nadere regelingen eenzelfde betekenis hebben.

Artikel 2

In artikel 4 van de Verordening wordt gesteld dat het college nadere regels moet vaststellen aangaande de indeling in vergunninggebieden. De vergunninggebieden zijn de gebieden waar op basis van de Verordening Parkeerbelastingen parkeerbelasting kan worden geheven. Binnen het stadsdeel zijn vier vergunninggebieden.

Artikel 3

Deeelvergunninggebieden dienen om binnen vergunninggebieden te kunnen sturen op parkeerdruk, wachtlijst(lengte), vergunningenplafond, etc...

Artikel 4

De vergunningenplafonds zijn vastgesteld met het oog op de bereikbaarheid voor het noodzakelijk autoverkeer. Op basis van artikel 4, lid 3 van de Verordening moet bij het vaststellen van het vergunningenplafond en het aantal te verlenen vergunningen in ieder geval rekening worden gehouden met minimaal 10% noodzakelijke leegstand overdag per vergunninggebied. Dat betekent dat minimaal 10% van het aantal bruikbare parkeerplaatsen op de openbare weg overdag beschikbaar moet zijn. Uit parkeertellingen blijkt dat in alle vergunninggebieden aan deze voorwaarde wordt voldaan.

Op basis van bovenstaande uitgangspunten is het maximaal aantal te verstrekken vergunningen gelijk gesteld aan het aantal parkeerplaatsen in het betreffende vergunninggebied. De huidige peildatum van het aantal parkeerplaatsen is 1 mei 2010. De stedelijke vernieuwing kan in de toekomst gevolgen hebben voor het vergunningenplafond van dit vergunninggebied.

Als het vergunningenplafond is bereikt, worden nieuwe aanvragen voor een parkeervergunning op de wachtlijst geplaatst, totdat er -door opzegging, intrekking of niet-verlenging van bestaande vergunningen- weer ruimte is gekomen. Een en ander is geregeld in de artikelen 32 tot en met 38 van de Verordening. De autodeelvergunning, mantelzorgvergunning, hulpverlenersvergunning, sportvereniging vergunning, belanghebbendenvergunning en kraskaartvergunning worden onafhankelijk van een eventuele wachtlijst verleend.

Artikel 5

In het kader van de verbetering luchtkwaliteit is een van de maatregelen het instellen van een milieuparkeervergunning. Personenauto's (van bewoners en bedrijven) die aan de gestelde eisen voldoen komen in aanmerking voor een milieuparkeervergunning. In totaal moet minimaal 5% van het totale vergunningenplafond van artikel 4 voor milieuparkeervergunningen beschikbaar zijn. Een en ander is geregeld in artikel 4, lid 3 van de Verordening. De uitgifte van deze vergunning is echter pas relevant als er sprake is van een wachtlijst - dit is vooralsnog niet het geval in Nieuw-West.

Artikel 6

Dit artikel regelt de wijze van omgaan met wachtlijsten bij verhuizingen. Indien iemand al een bewonersvergunning, dan wel milieuparkeervergunning voor bewoners heeft en naar een ander vergunninggebied verhuist kan de vergunning niet "meeverhuizen". Een bewonersvergunning, dan wel milieuparkeervergunning voor bewoners is immers op grond van artikel 28 van de Verordening alleen geldig in het vergunninggebied waarvoor ze is verleend. Op basis van artikel 34 lid 5 wordt evenwel rekening gehouden met de tijd waarover de bewoner voorafgaande aan zijn verhuizing reeds over een bewonersvergunning, dan wel milieuparkeervergunning voor bewoners beschikte of reeds op de wachtlijst staat voor een bewonersvergunning. In een dergelijk geval is niet alleen de datum van ontvangst van de volledige aanvraag bepalend voor de plaats op de wachtlijst, doch tevens de datum waarop de bewoner een bewonersvergunning, dan wel milieuparkeervergunning voor bewoners is verleend voor het vergunninggebied waar hij eerst woonde of de datum waarop de aanvrager op de wachtlijst is geplaatst voor een bewonersvergunning, dan wel milieuparkeervergunning voor bewoners in het vergunninggebied waar hij vandaan komt. Met "de vorige bewonersvergunning" wordt dan ook bedoeld de bewonersvergunning die de bewoner direct voorafgaande zijn verhuizing bezat en met "de datum van eerdere plaatsing op de wachtlijst" is bedoeld de datum van plaatsing op de wachtlijst voor een bewonersvergunning in het vorige woongebied.

Artikel 7

Op basis van artikel 3, lid 1 en 2 van de Verordening wordt in dit Uitwerkingsbesluit vastgesteld gedurende welke (blok)tijden er voor parkeren parkeerbelasting wordt geheven. Indien parkeerbelasting geheven wordt geldt (op grond van artikel 3 van de Verordening) een minimale periode van maandag tot en met zaterdag van 9.00 uur tot 19.00 uur voor gebieden buiten de ring. In gebieden binnen de ring geldt een minimale bloktijd van maandag tot en met zaterdag van 9.00 tot 21.00 uur.

Artikel 8

Binnen een stadsdeel kunnen grote verschillen in parkeerdruk ontstaan tussen verschillende vergunninggebieden. Hierdoor worden aanvragen voor een parkeervergunning in het ene vergunninggebied op de wachtlijst geplaatst, terwijl er in het aangrenzende vergunninggebied nog voldoende ruimte beschikbaar kan zijn. De lengte van de wachtlijsten voor parkeervergunningen wordt in Amsterdam door bewoners en bedrijven als een probleem beschouwd. Dit probleem wordt verzacht door de mogelijkheid van een overloopvergunning.

Middels een overloopvergunning kunnen automobilisten -die binnen hun eigen vergunninggebied op de wachtlijst staan- in een aangrenzend vergunninggebied (waar nog vrije parkeerruimte is) parkeren. De instelling van overloopgebieden biedt kortom de mogelijkheid tot een betere benutting van de parkeerruimte binnen het stadsdeel.

In geen van de vergunninggebieden van Nieuw-West is sprake van een wachtlijst. Het college, gehoord het stadsdeel heeft dan ook besloten om vooralsnog geen overloopgebieden aan te wijzen.

Artikel 9

Lid 1. Het aantal bewonersvergunningen dan wel milieuparkeervergunningen dat per zelfstandige woning wordt verleend is vastgelegd in dit artikel. Onder een zelfstandige woning wordt volgens de Verordening verstaan: woning welke een eigen toegang heeft en welke de bewoner kan bewonen zonder daarbij afhankelijk te zijn van wezenlijke voorzieningen buiten die woning. Onder een woning wordt mede verstaan: woonwagen op een daartoe aangewezen centrum en woonboot op een reguliere of gedoogde ligplaats.

In artikel 9 van de Verordening is aangegeven wie in aanmerking komt voor een bewonersvergunning of milieuparkeervergunning. Indien een aanvrager niet aan alle voorwaarden voldoet, wordt de vergunning geweigerd op basis van artikel 32 van de Verordening. Ook kan het zijn dat het vergunningenplafond van het betreffende gebied is bereikt. In een dergelijk geval wordt de vergunning eveneens geweigerd maar wordt de aanvrager wel op de wachtlijst geplaatst (zie artikel 34 van de Verordening).

Onderzoek heeft uitgewezen dat de hoge parkeerdruk voor een belangrijk deel veroorzaakt wordt door voertuigen van buiten het stadsdeel. Mede omdat het autobezit in delen van het stadsdeel (nog) relatief laag is, komen bewoners van Nieuw-West in aanmerking voor maximaal twee bewonersvergunningen per zelfstandige woning. Voorwaarde hiervoor is dat men aantoonbaar beschikt over 2 motorvoertuigen en men niet beschikt / kan beschikken over parkeergelegenheid op eigen terrein. Met de stedelijke vernieuwings- en verdichtingsopgave waar het stadsdeel voor staat kan dit de komende jaren veranderen.

Lid 2. In artikel 9, lid 5 en 6 van de Verordening is geregeld dat het aantal te verlenen

bewonersvergunningen wordt verminderd door het aantal op het adres verleende

bedrijfsvergunningen en milieuparkeervergunningen.

Lid 3. Als in een vergunninggebied het vergunningenplafond is bereikt, dan worden er geen tweede bewonersvergunningen meer verstrekt. In dat geval zullen alleen aanvragen voor een eerste vergunning op de wachtlijst geplaatst worden.

Lid 4. Het kan zijn dat een bewoner een bedrijf aan huis heeft. In dat geval is het op basis van de Verordening mogelijk dat de bewoner zowel een bewonersvergunning als een bedrijfsvergunning of een milieuparkeervergunning aanvraagt. De bewoner heeft -indien zowel aan artikel 9 als aan artikel 10 van de Verordening wordt voldaan en het vergunningenplafond nog niet is bereikt- recht op een bewonersvergunning of een bedrijfsvergunning of een milieuparkeervergunning, maar niet op allemaal. Als het vergunningenplafond wel is bereikt -en zowel aan de voorwaarden van artikel 9 als artikel 10 is voldaan- kan, overeenkomstig de systematiek van de verordening, ofwel de aanvraag voor een bewonersvergunning ofwel een aanvraag voor een bedrijfsvergunning op de wachtlijst worden geplaatst, maar niet beide. In alle vergunninggebieden is er dan ook voor gekozen om gebruik te maken van het bepaalde in artikel 9, lid 4 van de Verordening.

Lid 5. Op basis van het eerste lid van artikel 9 van de Verordening kan een bewoner slechts in aanmerking komen voor een bewonersvergunning of een milieuparkeervergunning indien de bewoner niet beschikt of niet kan beschikken over een stallingsplaats of een belanghebbendenparkeerplaats in het desbetreffende vergunninggebied. Bij de beoordeling van de vraag of een bewoner over een stallingsplaats of een belanghebbenden beschikt of kan beschikken, moet worden uitgegaan van een ruime interpretatie. Indien men bijvoorbeeld de beschikking heeft (op grond van huur of koop) over een individuele garage of een parkeerplek bij of in de buurt van de woning, dan moet ervan worden uitgegaan dat men kan beschikken over een stallingsplaats.

Indien een bewoner een stallingsplaats niet als zodanig in gebruik heeft of niet als zodanig

gerealiseerd heeft, komt dit voor risico van de bewoner. Gedacht moet worden aan bijvoorbeeld de situatie dat een woning beschikt of behoort te beschikken over een garage of een parkeerplek doch deze voor andere doeleinden wordt gebruikt. Dat laatste geldt evenwel niet indien bijvoorbeeld een garage op legale wijze (bijvoorbeeld door middel van een vrijstelling van het bestemmingsplan) voor andere doeleinden in gebruik is.

Artikel 10

Lid 1. In dit artikel is geregeld hoeveel bedrijfsvergunningen dan wel milieuparkeervergunningen per bedrijf worden verleend. Wat onder een bedrijf wordt verstaan, is te lezen in artikel 1, onder b van de Verordening. De bevoegdheid om een bedrijfsvergunning te verlenen is neergelegd in artikel 10, lid 6 van de Verordening. Indien een aanvrager niet aan alle voorwaarden voldoet, wordt de vergunning geweigerd op basis van artikel 32 van de Verordening. Ook kan het zijn dat het vergunningplafond van het betreffende gebied is bereikt. In een dergelijk geval wordt de vergunning eveneens geweigerd, maar wordt de aanvrager wel op de wachtlijst geplaatst (zie artikel 34 van de Verordening).

Lid 2. Conform artikel 10, lid 10 van de Verordening is vastgelegd dat het aantal te verlenen bedrijfsvergunningen wordt vermindert met het aantal andere soorten vergunningen die zijn verstrekt.

Lid 3. Conform artikel 17, lid 4 van de Verordening is hier geregeld dat het aantal te verlenen milieuparkeervergunningen wordt verminderd met het aantal andere soorten vergunningen.

Lid 4. Het kan zijn dat een bewoner een bedrijf aan huis heeft. In dat geval is het op basis van de Verordening mogelijk dat de bewoner zowel een bewonersvergunning als een bedrijfsvergunning of een milieuparkeervergunning aanvraagt. De bewoner heeft -indien zowel aan artikel 9 als aan artikel 10 van de Verordening wordt voldaan en het vergunningenplafond nog niet is bereikt- recht op een bewonersvergunning of een bedrijfsvergunning of een milieuparkeervergunning, maar niet op allemaal. Als het vergunningplafond wel is bereikt -en zowel aan de voorwaarden van artikel 9 als artikel 10 is voldaan- kan, overeenkomstig de systematiek van de verordening, ofwel de aanvraag voor een bewonersvergunning ofwel een aanvraag voor een bedrijfsvergunning op de wachtlijst worden geplaatst, maar niet beide. In alle vergunninggebieden is er dan ook voor gekozen om gebruik te make van het bepaalde in artikel 10, lid 9 van de Verordening.

Lid 5. Met dit lid wordt de mogelijkheid geopend om maximaal drie extra bedrijfs­vergunningen dan wel milieuparkeervergunningen te verlenen aan kleine (ambachtelijke en/of servicegerichte) bedrijven, die voor de bedrijfsuitoefening meer auto's nodig hebben dan waarvoor zij op grond van de norm uit het eerste lid aanspraak kunnen maken. In deze categorie vallen onder andere kleine bouwnijverheid bedrijven, loodgieters, installatiebedrijven. Door de beperking tot bedrijfsvoertuigen die onder de grijs kentekenregeling vallen zijn bedrijven, waar het slechts om het afleggen van bezoeken aan klanten gaat (adviesbureaus, accountantskantoren, advocaten) niet in deze regeling opgenomen. Bij die bedrijven gaat het doorgaans immers niet om het moeten vervoeren van materialen waarvoor bedrijfsbusjes nodig zijn. Deze regeling is conform het gestelde in artikel 10, lid 6 van de Verordening.

Lid 6. Deze bepaling is in de Verordening opgenomen in verband met de schaarste aan parkeerplaatsen in de openbare ruimte. Zie ook toelichting bij artikel 6.

Artikel 11

De sportorganisaties die voldoen aan de voorwaarden van artikel 13 van de Verordening kunnen in aanmerking komen voor een sportvereniging vergunning. Dit is van belang omdat sportverenigingen in belangrijke mate afhankelijk zijn van de inzet van vrijwilligers (kantinepersoneel, scheidsrechters, materiaalmensen, enzovoort). Het aantal vergunningen per sportorganisatie is afhankelijk van het aantal leden en van het gebied waar de club gevestigd is. Voor stadsdeel Nieuw-West zou dat betekenen dat een sportverenging voor één op de vijf leden een vergunning zou kunnen aanvragen. Dit zou een enorme vraag aan parkeerplaatsen met zich meebrengen.

Daarom is ervoor gekozen in alle vergunninggebieden het maximale aantal vergunningen per sportvereniging te beperken tot maximaal 10 vergunningen. De reden is dat met tien vergunningen, die eventueel op code kunnen worden verstrekt, in voldoende mate aan de belangen van de sportverenigingen tegemoet wordt gekomen.

Artikel 12

Artikel 14 van de Verordening biedt het college de mogelijkheid om parkeervergunningen te verstrekken aan volkstuinverenigingen. Voorwaarde voor toepassing van artikel 14 is dat in de nadere regels expliciet is bepaald dat binnen een stadsdeel dergelijke vergunningen verleend worden. In het stadsdeel is ervoor gekozen om dit type vergunning vooralsnog niet op te nemen in dit Uitwerkingsbesluit.

Artikel 13

Lid 1. Artikel 19, lid 1 van de Verordening biedt het college de mogelijkheid om extra parkeervergunningen te verstrekken aan zorginstellingen, onderwijsinstellingen en bureaus van politie. Voor de maatschappelijke vergunning geldt dat ze alleen verleend kan worden indien de nadere regels daarin voorzien. Door opname van dit artikel is het college bevoegd om maatschappelijke vergunningen te verlenen.

Lid 2. In artikel 19, lid 2 van de Verordening is bepaald dat het aantal maatschappelijke vergunningen per zorg- of onderwijsinstelling of per bureau van politie maximaal het aantal bedrijfsvergunningen bedraagt waarop de zorg- of onderwijsinstelling of het bureau van politie recht heeft op basis van artikel 10 van de Verordening. De maatschappelijke vergunningen kunnen beschouwd worden als extra "bedrijfsvergunningen". De maatschappelijke vergunning heeft echter als voordeel dat ze niet geweigerd kan worden indien het vergunningenplafond van het betreffende vergunninggebied is bereikt. Dit in tegenstelling tot een bedrijfsvergunning (zie artikel 32 van de Verordening).

Artikel 14

Een bezoekersvergunning geeft een bewoner het recht om bezoek tegen een gereduceerd tarief te laten parkeren in het vergunninggebied van de bewoner. Het gereduceerde tarief bedraagt 50% van het straattarief.

Artikel 15

Uitgangspunt van de Verordening is dat parkeervergunningen, belanghebbendenvergunningen en milieuparkeervergunningen op kenteken worden verleend, tenzij in de nadere regels van het stadsdeel bepaald is dat een vergunning op code wordt verleend. Op basis van dit artikel is het mogelijk om alle in artikel 14 genoemde vergunningen op code te verlenen.

Een vergunning wordt alleen op code verleend indien de aanvrager daarom verzoekt en tevens voldoet aan het gestelde in artikel 11 of artikel 18 van de Verordening. Tevens dient de aanvraag voor een bedrijfsvergunning op code te zijn voorzien van een onderbouwing, waaruit blijkt dat de verlening op code nodig is vanwege de bedrijfsvoering van aanvrager.

Artikel 16

Ambulante handelaren (marktkooplieden e.d.) kunnen op basis van artikel 10, lid 10 van de Verordening in beginsel in aanmerking komen voor een bedrijfsvergunning. Omdat ambulante handelaren soms maar één of twee dagen werkzaam zijn in een vergunninggebied (en deze vergunningen wel meetellen bij het bereiken van het vergunningenplafond) biedt de Verordening de stadsdelen de mogelijkheid om aan de ambulante handelaren als extra voorwaarde te stellen dat ze minimaal drie dagen werkzaam zijn in het vergunninggebied. Door opname van dit artikel in het Uitwerkingsbesluit, geldt deze extra voorwaarde ook binnen stadsdeel Nieuw-West.

Onder een ambulante handelaar wordt volgens artikel 1 van de Verordening verstaan: hij die beroepsmatig ambulante handel uitoefent in de zin van de vigerende verordening op de straathandel.

Artikel 17

Parkeervergunningen, behalve de hulpverlenersvergunning, zijn niet geldig in een aantal winkelstraten. Dit is gebeurd om in de drukke winkelstraten tijdens de winkeltijden voldoende parkeerruimte beschikbaar te houden voor bezoekers die zijn aangewezen op losse kaartjes uit de parkeerautomaat. Deze parkeerbeperking geldt van maandag tot zaterdag van 9.00 uur tot 19.00 uur.

Artikel 18

De parkeerdruk in winkelstraten, bij begraafplaatsen en bij sportvoorzieningen kan binnen bepaalde tijden zeer hoog zijn. Een snelle doorstroming van de parkeerplaatsen is dan van groot belang. Het college is daarom bevoegd om op basis van dit artikel een zogenoemde fiscale parkeerduurbeperking in te voeren (´10 cent-zones´).

Een fiscale parkeerduurbeperking houdt in dat maar voor bepaalde blokken betaald kan worden en de normale geldigheid van de vergunningen en de kaarten niet van toepassing is. In hoeverre van dit artikel gebruik wordt gemaakt, moet blijken uit de nadere regels zoals vastgelegd in dit Uitwerkingsbesluit.

Gedurende de fiscale parkeerduurbeperking zijn alleen de kaartjes geldig die gekocht zijn in de betreffende straat of straten, tenzij aangegeven is dat ook op andere wijze betaald kan worden. Door het instellen van een fiscale parkeerduurbeperking is de normale geldigheid van bepaalde parkeervergunningen of bepaalde parkeerkaarten niet van toepassing (de geldigheid van de hulpverlener vergunning en de gehandicaptenvergunning kan niet worden beperkt).

Artikel 19

Blijkens artikel 1 van de Verordening is een belanghebbendenparkeerplaats een parkeerplaats die is aangeduid door bord E9 van bijlage I van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) 1990, al dan niet voorzien van een onderbord. Het college is bevoegd dergelijke plaatsen aan te wijzen op basis van de verkeerswetgeving.

Een belanghebbendenparkeerplaats is in artikel 39 van de Verordening aangewezen als een parkeerplaats niet zijnde parkeerapparatuurplaats. Voor die plek wordt geen parkeerbelasting geheven en hoeft dus geen parkeergeld te worden betaald (behoudens daartoe aangewezen tijden op het onderbord bij de belanghebbendenparkeerplaats).

Indien men beschikt over een belanghebbendenvergunning is men gerechtigd te parkeren op de in de vergunning omschreven belanghebbendenparkeerplaats. Op grond van artikel 25 van de Verordening wordt een belanghebbendenvergunning verleend aan de belanghebbende vermeld op de in het vierde lid van artikel genoemde lijst. Binnen het stadsdeel betekent dit dat de belanghebbendenvergunningen worden verleend aan de volgende categorieën: huisartsen, verloskundigen en autodeelorganisaties.

De voorziening voor huisartsen houdt in dat huisartsen uitsluitend aanspraak kunnen maken op een aangeduide parkeerplaats bij hun praktijkadres. De verloskundigen hebben de keuze tussen een gereserveerde parkeerplaats in de nabijheid van hun praktijkadres of woonadres in het stadsdeel. Dus één van beide. Deze keuzemogelijkheid voor verloskundigen heeft te maken met de aard van hun werkzaamheden. Verloskundigen werken relatief veel vanuit huis.

Ten aanzien van de standplaatsen voor autodeelorganisaties is in het vierde lid bepaald, dat het college, gehoord het stadsdeel, een besluit neemt over het aantal en de locaties van de standplaatsen. Het college is dus niet gehouden om alle aanvragen en alle aangevraagde locaties zonder meer te honoreren, maar kan deze per aanvraag en per plaats beoordelen.

Ten aanzien van de overige - individueel toegekende - belanghebbendenparkeerplaatsen wordt in de desbetreffende belanghebbendenvergunning omschreven aan welke nadere voorwaarden het gebruik van de belanghebbendenparkeerplaats is gebonden.

Het is niet de bedoeling, dat het college gehouden is ongelimiteerd aan alle aanvragen van erkende belanghebbenden tegemoet te komen. Aangezien de aanvragers van belanghebbendenvergunningen potentieel uit nogal uiteenlopende kring kunnen komen, is het van belang dat de mogelijkheid van een individuele beoordeling blijft bestaan.

Het college heft leges, op grond van de Legesverordening en de daarbij behorende tarieventabel.

Voor de aanleg en inrichting van een belanghebbendenparkeerplaats kan door het college eenmalig een bedrag in rekening worden gebracht, te vergelijken met de aanleg en inrichting van een gehandicaptenparkeerplaats.