Verordening op de woning- en kamerbemiddelingsbureaus 2006

1. Het is verboden, zonder of in afwijking van een vergunning van Burgemeester en Wethouders:

• a.

  bemiddeling te verlenen bij het verkrijgen van woonruimte;

• b.

  zich met dat doel te vestigen of op te treden als woning- en kamerbemiddelingsbureau.

2. Het in het eerste lid vermelde verbod is niet van toepassing op:

• a.

  toegelaten instellingen als vermeld in art. 70 van de Woningwet;

• b.

  makelaars in onroerende goederen die lid zijn van de Nederlandse Vereniging van Makelaars in onroerende goederen NVM of van de Makelaarsvereniging Amsterdam.

3. Burgemeester en Wethouders kunnen op grond van doelmatigheid, in andere dan in het tweede lid genoemde gevallen, het in het eerste lid vermelde verbod niet van toepassing verklaren.

1. Voor het aanvragen van een vergunning wordt gebruik gemaakt van een door Burgemeester en Wethouders vastgesteld formulier.

2. De aanvraag moet vergezeld gaan van de volgende gegevens en bescheiden:

• a.

  een verklaring omtrent het gedrag als bedoeld in de Wet op de justitiële documentatie met betrekking tot de aanvrager en van het hoofd of van de beheerder van het bureau;

• b.

  een korte beschrijving van de wijze waarop de administratie zal worden gevoerd. Onder dit punt dient ook een opgave te worden verstrekt van het tot het bureau behorende woning- of kamerbestand dan wel de wijze waarop de aanvrager zich voorstelt, de beschikking over een dergelijk bestand te verkrijgen;

• c.

  een opgave van de bemiddelingscondities en de tarieven die voor bemiddeling zullen gelden;

• d.

  een uittreksel uit het handelsregister bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken.

3. Burgemeester en Wethouders kunnen andere gegevens en bescheiden vragen dan de in de voorgaande leden genoemde.

1. Burgemeester en Wethouders beslissen binnen zes weken op de aanvraag.

2. Burgemeester en Wethouders kunnen hun beslissing met ten hoogste zes weken verdagen.

1. Burgemeester en Wethouders weigeren een vergunning in ieder geval, indien naar hun oordeel gegronde vrees bestaat, dat de aanvrager bij het verlenen van bemiddeling bij het verkrijgen van woonruimte het belang van een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van schaarse woonruimte zal schaden of dat daarbij het belang van de betrokken kamer- of woningzoekende onvoldoende zal zijn gewaarborgd.

2. Gegronde vrees bestaat in ieder geval, indien de vergunning de afgelopen drie jaar is geweigerd of ingetrokken.

1. De vergunning wordt gesteld ten name van de natuurlijke persoon, die als aanvrager optreedt en is niet overdraagbaar.

2. Burgemeester en Wethouders verlenen de vergunning voor een periode van vijf jaar.

1. Indien de bepalingen van deze verordening naar het oordeel van Burgemeester en Wethouders niet of niet behoorlijk worden nageleefd of indien blijkt dat de vergunninghouder bij het verlenen van bemiddeling bij het verkrijgen van woonruimte de bevordering van een evenwichtige en rechtvaardige verdeling van schaarse woonruimte heeft geschaad of indien hij naar hun oordeel daarbij het belang van betrokken kamer- of woningzoekende onvoldoende heeft gewaarborgd, kunnen zij aan de vergunninghouder een waarschuwing zenden.

2. Burgemeester en Wethouders kunnen in ieder geval de vergunning intrekken, indien:

• a.

  niet wordt voldaan aan de waarschuwing als bedoeld in het eerste lid;

• b.

  zij is verstrekt op grond van onjuiste of onvolledige gegevens;

• c.

  gedurende de in artikel 6 vermelde vergunningsperiode of gedurende een eventuele daaraan voorafgaande vergunningsperiode voor een tweede keer een overtreding plaatsvindt;

• d.

  niet binnen redelijke termijn na de vergunningverstrekking wordt overgegaan tot daadwerkelijke bemiddelingsactiviteiten;

• e.

  de vergunninghouder niet meer in de omstandigheden verkeert op basis waarvan de vergunning is verleend.

3. Het besluit tot intrekking van de vergunning wordt bekendgemaakt.

1. Hij die handelt in strijd met het bij of krachtens de artikelen 2 en 7 tot en met 12 bepaalde, wordt, voorzover overtreding van het in deze artikelen bepaalde niet elders reeds strafbaar is gesteld, gestraft met hechtenis van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie.

2. Bij de veroordeling wegens een overtreding als vorenbedoeld kan de rechter de openbaarmaking van zijn uitspraak gelasten.