beleidsregel bijzondere bijstand

Artikel 1.01 Individuele en categoriale bijstand

Bijzondere bijstand kent twee varianten: individuele en categoriale bijstand.

• - Bij individuele bijzondere bijstand moet belanghebbende aantonen dat hij bepaalde kosten heeft en dat deze noodzakelijk zijn.

• - Voor de toekenning van categoriale bijzondere bijstand hoeven burgemeester en wethouders uitsluitend vast te stellen of belanghebbende behoort tot een bepaalde categorie waarvan aannemelijk is dat die bepaalde bijzondere kosten heeft.

Het is dan niet nodig om te controleren of belanghebbende de kosten ook daadwerkelijk heeft gemaakt. Categoriale bijzondere bijstand is alleen toegestaan voor personen ouder dan 65 jaar, chronisch zieken en gehandicapten, de collectieve ziektekostenverzekering en kinderen in gezinnen met een laag inkomen. De categoriale regelingen zijn opgenomen in de regeling RegelRecht.

Artikel 1.02 Betreft het kosten waarin op een andere wijze wordt voorzien?

Voor zover de klant op een andere manier in de kosten kan voorzien, kan voor deze kosten geen bijzondere bijstand worden verstrekt. In de kosten kan worden voorzien door:

1. een voorliggende voorziening

2. de bijstandsnorm

3. de langdurigheidstoeslag

4. het vermogen

5. het inkomen voor zover dit leidt tot draagkracht.

Voorliggende voorziening

Bij de verstrekking van bijzondere bijstand moet rekening worden gehouden met het bestaan

van voorliggende voorzieningen.

Een voorliggende voorziening is: elke voorziening, buiten de WWB, die gelet op haar aard en doel, geacht wordt passend en toereikend te zijn, waarop de belanghebbende of het gezin aanspraak kan maken, dan wel een beroep kan doen, ter verwerving van middelen of ter bekostiging van specifieke uitgaven voor die kosten. Het gaat om voorzieningen waarop wettelijk aanspraak bestaat (bijv. AWBZ of Wmo) of een beroep kan worden gedaan (bijv. kredietverlening door een bank of een vergoeding via een zorgverzekering inclusief de mogelijkheid tot het afsluiten van een aanvullende verzekering). Andere voorbeelden van voorliggende voorzieningen zijn: de zorgtoeslag, de huurtoeslag en de diverse heffingskortingen van de belastingdienst. Er is ook geen recht op bijstand voor kosten die in de voorliggende voorziening als niet noodzakelijk worden aangemerkt. De WWB is een vangnet en kan het beleid van voorliggende voorzieningen dan ook niet doorkruizen.

De bijstandsnorm

Het normbedrag van de algemene bijstand is bedoeld om te voorzien in de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan inclusief reservering of aflossing. De algemene

bijstand is dus een uitkering voor levensonderhoud die als het ware is opgebouwd uit een aantal

componenten voor woonkosten, kleding, voedsel, etc.

Er bestaat alleen recht op bijzondere bijstand wanneer de algemene bijstand niet in de

specifieke kosten voorziet. Hiervan bestaat geen vaste lijst, maar denk hierbij aan kosten die iedereen wordt geacht te voldoen uit zijn normale inkomen.

Langdurigheidstoeslag

De langdurigheidstoeslag is ook niet gerelateerd aan bepaalde kosten. Het is een algemene inkomensondersteunende maatregel en de gemeente mag zelf bepalen of de  langdurigheidstoeslag als draagkracht meetelt. De langdurigheidstoeslag wordt door de gemeente Apeldoorn niet als inkomen gezien.

Inkomen en vermogen

In hoeverre de middelen een rol spelen bij het voorzien in bijzondere kosten komt aan de orde in hoofdstuk 2.

Artikel 1.03 Vier vragen

Bij de beoordeling van een aanvraag bijzondere bijstand moeten steeds de volgende vier vragen worden beantwoord:1. Doen de kosten zich voor? (zie 1.04) 2. Zijn de kosten in het individuele geval noodzakelijk? (zie 1.05) 3. Vloeien de kosten voort uit bijzondere individuele omstandigheden? (zie 1.06) 4. Kunnen de kosten worden voldaan uit de bijstandsnorm, de langdurigheidstoeslag, het vermogen en het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm? (zie 1.07)

Artikel 1.04 Doen de kosten zich voor?

Het ligt op de weg van de klant om aan te tonen dat de kosten waarvoor hij bijzondere bijstand vraagt ook daadwerkelijk worden gemaakt. Klanten worden er bij de aanvraag op gewezen dat zij verplicht zijn om de nota’s tot een jaar na toekenning te bewaren. Door middel van een steekproef wordt gecontroleerd of klanten de bijzondere bijstand ook daadwerkelijk hebben uitgegeven aan het doel waarvoor het verstrekt is. In sommige gevallen kan bij de aanvraag van de klant verlangd worden dat hij de kosten aantoont door het overleggen van bewijsstukken zoals offertes of nota's.

Artikel 1.05 Zijn de kosten in het individuele geval noodzakelijk?

Het is alleen mogelijk om bijzondere bijstand te verstrekken voor noodzakelijke kosten van het bestaan. Of kosten noodzakelijk zijn, moet worden beoordeeld in het individuele geval.

Kosten door verlies, diefstal of breuk worden in ieder geval niet als noodzakelijk aangemerkt en zijn in artikel 14 WWB van bijstand uitgesloten.

Het is verder alleen mogelijk om bijzondere bijstand te verstrekken voor noodzakelijke kosten van het bestaan. Het begrip 'noodzakelijke kosten' moet worden beoordeeld in het individuele geval.

Als de noodzaak van bepaalde kosten is vastgesteld, wil dit nog niet zeggen dat voor deze

kosten bijzondere bijstand moet worden verleend, want de overige vragen moeten ook nog worden beantwoord. Bovendien komt alleen de goedkoopste adequate voorziening voor bijzondere bijstand in aanmerking. Kiest de klant voor een dure voorziening, terwijl er een goedkoper alternatief is, dan vergoeden we alleen de kosten van deze goedkopere voorziening. De eventuele meerkosten komen dan dus voor rekening van de klant.

Artikel 1.06 Is er sprake van een bijzondere omstandigheid?

Er bestaat alleen recht op bijzondere bijstand als er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval. Het is daarom niet mogelijk om bijzondere bijstand toe te kennen voor kosten die niet als noodzakelijk worden aangemerkt of als algemeen gebruikelijk kunnen worden gezien. Bij de vraag naar een bijzondere omstandigheid moet dan ook worden gekeken naar de mogelijkheden om te reserveren. In beginsel geldt namelijk dat voor voorzienbare uitgaven gereserveerd moet worden door de klant.

Met name geldt dit voor:

- (transport)kosten in verband met verhuizing

- stoffering van de woning

- aanschaf of vervanging van duurzame gebruiksgoederen

Als de klant niet heeft gereserveerd dan kan de klant voor deze kosten geheel of gedeeltelijk een lening afsluiten. Het ontbreken van (voldoende) reserveringsruimte, in verband met de verplichte aflossing van schulden, is geen bijzondere omstandigheid in het individuele geval op grond waarvan het mogelijk is om bijzondere bijstand te verlenen. Schulden of het

ontbreken van voldoende reserveringsruimte als gevolg daarvan, kunnen niet worden afgewenteld op de WWB.

Artikel 1.07 Kunnen de kosten worden voldaan uit de aanwezige draagkracht?

Deze vraag wordt in hoofdstuk 3 beantwoord.

Artikel 1.08 Toekenningsperiode en moment van aanvraag

Bijzondere bijstand wordt incidenteel toegekend als er sprake is van eenmalige kosten. Bijzondere bijstand kan ook periodiek toegekend worden als er sprake is van dezelfde, terugkerende kosten, bijvoorbeeld hogere energiekosten die maandelijks in rekening worden gebracht. In dat geval wordt de bijzondere bijstand in principe voor de periode van maximaal een jaar toegekend. Het kan voorkomen dat er van tevoren ingeschat kan worden dat de kosten zich over een langere periode voor zullen doen. Als er dan ook sprake is van vaste inkomsten waar geen recente wijziging in verwacht hoeft te worden (bijvoorbeeld AOW en pensioen) dan kan er in individuele gevallen gekozen worden voor een langere verstrekkingsperiode. Een heronderzoek na 18 maanden zal dan wel gepland moeten worden. Gaat het om een kortere periode dan wordt de bijzondere bijstand voor deze kortere periode toegekend. De klant is zelf verantwoordelijk voor het indienen van een nieuwe aanvraag als de periode van toekenning voorbij is.

De klant moet in beginsel voordat de kosten worden gemaakt een aanvraag indienen. De reden hiervoor is dat het niet mogelijk is achteraf de noodzaak van de kosten vast te stellen. De bijzondere bijstand kan tot een maand met terugwerkende kracht worden verleend, indien de noodzaak op dat moment ook nog vast te stellen is. De bijstand moet in ieder geval worden aangevraagd binnen één maand na de datum waarop de kosten daadwerkelijk zijn gemaakt. Indien er sprake is van zeer bijzondere omstandigheden (denk aan ziekenhuisopname) kan hier gemotiveerd van afgeweken worden.

Artikel 1.09 Eigen bijdrage

In deze beleidsregels wordt regelmatig gesproken over de eigen bijdrage. Hiermee wordt de eigen bijdrage bedoeld die moet worden betaald tot een van te voren bepaald maximum bedrag.

Als eigen bijdrage wordt niet aangemerkt het meerdere boven de maximum vergoeding van de zorgverzekeraar.

Voorbeeld eigen bijdrage

Belanghebbende is verzekerd voor tandartskosten tot een bedrag van € 500 per jaar met een eigen bijdrage van 25%.

Hij maakt voor een bedrag van € 600,00 aan kosten. Hiervan wordt:

- € 375,00 (75% van € 500,00) vergoed door de verzekering

- € 125,00 (25% van € 500,00) aangemerkt als eigen bijdrage in de zin van deze beleidsregels

- € 100,00 niet aangemerkt als eigen bijdrage in de zin van deze beleidsregels.

Artikel 1.10 Prijzengids

Waar in deze beleidsregels niet expliciet de hoogte van de verstrekkingen is vermeld, wordt gebruik gemaakt van de Prijzengids van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (NIBUD).

Artikel 2.01 Vormen van bijstand

Bijzondere bijstand kan worden verleend:

a. om niet;

b. in de vorm van een geldlening of borgstelling.

Bijstand om niet

Hoofdregel is dat bijzondere bijstand om niet wordt verstrekt. Dit is bijstand die niet hoeft te worden terugbetaald. Op deze hoofdregel zijn een vijftal uitzonderingen:

Bijstand kan worden verleend in de vorm van een geldlening of borgstelling, indien:

1. redelijkerwijs kan worden aangenomen dat de belanghebbende op korte termijn over

voldoende middelen zal beschikken om over de betreffende periode in de

noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien (artikel 48 lid 2 sub a WWB);

2. de noodzaak tot bijstandverlening het gevolg is van een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan (artikel 48 lid 2 sub b WWB);

3. de aanvraag een door de belanghebbende te betalen waarborgsom betreft (artikel 48 lid 2 sub c WWB);

4. het bijstand ter gedeeltelijke of volledige aflossing van een schuldenlast betreft (artikel 48 lid 2 sub d WWB) en

5. het bijstand voor duurzame gebruiksgoederen betreft (artikel 51 WWB).

Voor de situatie zoals beschreven onder 1 tot en met 3 hoeft geen lening bij de Stadsbank te worden aangevraagd. Hiervoor wordt in overleg met de klant leenbijstand verstrekt. Voor alle andere situaties geldt dat een lening bij de Stadsbank, eventueel met borgstelling, een voorliggende voorziening is. Als er geen mogelijkheid is een lening af te sluiten, kan leenbijstand worden verstrekt.

Let op! Leenbijstand kan pas worden verstrekt na toestemming van de klant. Er moet dus altijd eerst overeenstemming zijn met de klant, voordat er wordt overgegaan tot verstrekking van bijstand in de vorm van een lening. Gaat de klant niet akkoord, dan betekent dit een afwijzing van de aanvraag.

Bijstand in de vorm van een geldlening of borgstelling

Leenbijstand is bijstand welke moet worden terugbetaald, maar er wordt geen rente berekend.

Van borgstelling wordt gebruikt gemaakt in het geval anders geen lening bij de Stadsbank kan worden afgesloten. Als de klant in gebreke blijft wordt de gemeente door de Stadsbank aangesproken voor het resterende bedrag.

Artikel 2.02 Aflossing lening of leenbijstand

Het aflossingsbedrag en de duur van de aflossing worden afgestemd op de omstandigheden, mogelijkheden en middelen van de belanghebbende (artikel 51 lid 2 WWB). De aflossingscapaciteit wordt bepaald op 5% van de toepasselijke bijstandsnorm en de gemeentelijke toeslag inclusief vakantietoeslag. Dit geldt zowel voor de lening als de leenbijstand. Daarmee wordt aangesloten bij de gehanteerde richtlijnen van de Nederlandse

Vereniging voor Volkskrediet (NVVK).

Bedraagt het inkomen meer dan de bijstandsnorm en de gemeentelijke toeslag inclusief vakantiegeld, dan wordt de maandelijkse aflossingscapaciteit van de geldlening vastgesteld op het percentage dat door de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet wordt gehanteerd bij aflossing van geldleningen.

Zowel bij een geldlening van een bank als bij leenbijstand wordt de aflossingstermijn bepaald op ten hoogste 36 maanden. De aflossingstermijn kan op meer dan 36 maanden worden gesteld, als de leenbijstand is verstrekt als gevolg van tekortschietend besef van verantwoordelijkheid.

Artikel 3.01 Draagkracht

Onder draagkracht wordt verstaan: het geheel of gedeeltelijk in aanmerking te nemen vermogen en/of inkomen, voor zover het inkomen meer bedraagt dan de bijstandsnorm. Artikel 35 WWB geeft het college de bevoegdheid regels vast te stellen hoe en in hoeverre bij de vaststelling van het recht op bijzondere bijstand wordt omgegaan met de draagkracht van belanghebbende:

Hoe en in welke mate de gemeente rekening houdt met het verschil tussen inkomsten en bijstand is dus een gemeentelijke beleidsvrijheid. Uit dit artikel blijkt dat er regels moeten worden

vastgesteld over:

- het vermogen

- het inkomen boven de bijstandsnorm.

Artikel 3.02 Het vermogen

Het vermogen wordt volledig in aanmerking genomen voor zover dit meer bedraagt dan het buiten beschouwing te laten vermogen als bedoeld in de WWB (artikel 34 lid 3 WWB).

Voorbeeld bijzondere bijstand en vermogen:

Een persoon vraagt voor € 800 bijzondere bijstand aan. Zijn vermogen ligt € 500 boven de voor hem geldende vermogensgrens. In dat geval dient deze € 500 te worden aangewend voor deze aangevraagde bijzondere kosten. Afhankelijk van het inkomen en het verdere onderzoek zou € 300 aan bijzondere bijstand kunnen worden toegekend.

Bij het verstrekken van bijzondere bijstand is artikel 34 lid 2 WWB ook van toepassing. Indit lid is geregeld wat niet als vermogen in aanmerking wordt genomen

Artikel 3.03 Het inkomen

Om te bepalen of de klant de bijzondere kosten kan voldoen uit het beschikbare inkomen moet eerst bepaald worden wat de draagkrachtruimte is. De draagkrachtruimte is het verschil tussen het inkomen van de klant en de van toepassing zijnde bijstandsnorm samen met de

gemeentelijke toeslag inclusief vakantietoeslag. Voor de algemene bijstand is in artikel 31 lid 2 WWB en artikel 33 lid 5 WWB geregeld welke inkomsten niet op de uitkering worden gekort. Deze inkomsten worden ook voor de bijzondere bijstandsverlening vrijgelaten.

Bij de vaststelling van de draagkracht wordt rekening gehouden met het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan 125% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm samen met de gemeentelijke toeslag. Een eventueel verstrekte langdurigheidstoeslag wordt niet meegenomen bij de vaststelling van de draagkracht.

Het draagkrachtpercentage

De draagkracht is vastgesteld op 25% van de overschrijding. Dus 25% van het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan 125% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm samen met de gemeentelijke toeslag inclusief vakantietoeslag. Een draagkrachtpercentage van 25% houdt in dat 75% van de overschrijding wordt vrijgelaten.

Vakantietoeslag

In de berekening dient in principe het vakantiegeld te worden meegenomen. In de praktijk, zoals

bij uitzendkrachten of bij een nieuw dienstverband, blijkt het moeilijk om achter het precieze bedrag aan vakantiegeld te komen. Uit praktische overwegingen kan 5% van het netto maand-/

jaarinkomen als vakantiegeld worden gehanteerd (overeenkomstig de tremanormen).

Artikel 3.04 Verrekening van de draagkracht bij periodieke bijzondere bijstand

De draagkracht wordt op twee verschillende manieren verrekend:

1. Door eerst de draagkracht te laten gebruiken alvorens tot bijstandsverlening over te gaan.

2. Door de draagkracht te verdelen over de periode waarover (periodieke) bijzondere bijstand wordt verstrekt en deze in mindering te brengen op de periodiek te verstrekken bijstand.

Afhankelijk van de situatie kan, waarbij het belang van de aanvrager voorop staat, voor optie 1 of 2 worden gekozen.

Voorbeeld verrekening draagkracht met bijzondere bijstand

Vanaf 1 januari wordt maandelijks € 30,00 bijzondere bijstand toegekend, de draagkracht bedraagt € 120,00 over een jaar.

ad. 1. € 120,00 / € 30,00 is 4 maanden. De eerste 4 maanden wordt er niets uitbetaald, vanaf 1 mei wordt er € 30,00 per maand uitbetaald.

ad. 2. € 120,00 / 12 = € 10,00. Vanaf 1 januari wordt er maandelijks € 30,00 -/- € 10,00 =

€ 20,00 uitbetaald.

Artikel 3.05 Draagkrachtperiode

De draagkracht wordt vastgesteld voor een jaar en gaat in op de eerste van de maand waarin bijzondere bijstand wordt aangevraagd.

Uitzondering: als er in het geval van bijzondere omstandigheden met terugwerkende kracht bijzondere bijstand wordt toegekend gaat de draagkracht in op de eerste van de maand waarin de kosten zijn gemaakt (dus ook met terugwerkende kracht).

De draagkrachtperiode wordt voor een kortere periode dan twaalf maanden vastgesteld als de aard van de bijzondere kosten daartoe aanleiding geeft. Hiervan is bijvoorbeeld sprake als periodieke bijstand voor een korte periode wordt verstrekt of als de bijzondere kosten toegerekend kunnen worden aan een bepaalde periode zoals eigen bijdrage tijdelijke opname, reiskosten in verband met bezoek familielid in ziekenhuis. In dat geval wordt van deze kortere periode uitgegaan.

Artikel 4.01 Woonkostentoeslag bij een huurwoning

De Wet op de huurtoeslag is voor deze kosten de voorliggende voorziening. Deze wet wordt uitgevoerd door de Belastingdienst. Bij een (actueel) minimuminkomen hoort een maximale huurtoeslag. Zijn er wijzigingen in het inkomen dan kan dit worden doorgegeven en wordt de huurtoeslag navenant naar boven of beneden aangepast. Na afloop van het jaar wordt een definitieve vaststelling gemaakt. De rol van de woonkostentoeslag is dus niet zo groot meer. Slechts in uitzonderingssituaties (bijvoorbeeld de statushouders) waarin er (nog) geen volledige aanspraak is op huurtoeslag, zal de aanspraak op bijzondere bijstand in de vorm van een woonkostentoeslag onderzocht moeten worden.

Artikel 4.02 Woonkostentoeslag bij een eigen woning

Voor woningeigenaren blijft de toepassing van de woonkostentoeslag onverkort noodzakelijk.

Als er sprake is van een eigen woning wordt onder woonkosten verstaan de kosten die de

eigenaar verschuldigd is voor:

a. de hypotheekrente (let op belastingteruggave);

b. het eigenaarsdeel onroerendzaakbelasting;

c. de premie voor de opstalverzekering;

d. de erfpachtcanon;

e. de omslagheffing voor huiseigenaren (waterschapslasten);

f. een vast bedrag voor de kosten van groot onderhoud (zie Schulinck).

Hypotheekrente

Wanneer de klant aan wie een woonkostentoeslag is toegekend naderhand over dezelfde periode een teruggave van de Belastingdienst ontvangt, moet het college bezien welk bedrag moet worden teruggevorderd. Gelet op de wijziging van de voorheffing (voorlopige teruggaaf), kan bij de Belastingdienst om maandelijkse uitbetaling worden verzocht. In de berekening kan deze (voorlopige) teruggaaf vervolgens op de te betalen woonlasten (hypotheekrente) in mindering worden gebracht (niet minderen op de uiteindelijk te verstrekken woonkostentoeslag).

De woonkosten mogen in beginsel niet hoger zijn dan het van toepassing zijnde bedrag vermeld in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag (zie uitzondering onder 4.04). De woonkostentoeslag wordt vastgesteld volgens de regels van de Wet op de huurtoeslag en dus wordt de berekening op www.toeslagen.nl gebruikt om de woonkostentoeslag per maand te berekenen.

Artikel 4.03 Woonkostentoeslag boven de huurtoeslag huurwoning

In het geval de woonkosten boven de grens van de huurtoeslag liggen, kan voor de duur van een jaar een woonkostentoeslag worden toegekend.

Bij de berekening van de bijzondere bijstand wordt de hoge huur eerst verminderd met de normhuur die in een bijstandsnorm is begrepen. De huurlast die dan nog overblijft, wordt verminderd met de draagkracht van een belanghebbende. In de eerste plaats bestaat de draagkracht uit de aflossingscapaciteit binnen een bijstandsnorm (5%). In de tweede plaats is de draagkracht het inkomen boven de bijstandsnorm. Dit moet volledig worden aangewend voor de betaling van de huur.  De draagkracht van een belanghebbende bestaat dus uit de aflossingscapaciteit en het eventuele inkomen boven de bijstandsnorm.

Voorbeeldberekening: Inkomen (echtpaar) met WWB-uitkering ad € 1200 per maand (inclusief vt). Aflossingscapaciteit (5% x WWB-norm incl. vt) € 60,00 per maand.

* Als er wordt afgelost op een schuld (die is aangegaan voor noodzakelijke kosten) dan kan de aflossingscapaciteit niet meer in de berekening worden meegenomen.

Aan de verlening van de bijzondere bijstand wordt de verplichting verbonden, dat de belanghebbende alles in het werk stelt om goedkopere woonruimte te verkrijgen, die het best overeenstemt met de eigen financiële omstandigheden en mogelijkheden. De toeslag kan zonodig voor één jaar worden verlengd, als de belanghebbende nog niet heeft kunnen voldoen aan de voorwaarde om goedkopere woonruimte te verkrijgen.

Artikel 4.04 Woonkostentoeslag boven de huurtoeslag woningeigenaar

Als een woning in eigendom wordt bewoond, waarvan de woonkosten hoger zijn dan het van toepassing zijnde bedrag vermeld in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag, wordt voor maximaal een jaar een toeslag verleend (zie berekening onder 4.03). De klant kan in zo'n geval in aanmerking komen voor woonkostentoeslag in de vorm van een renteloze lening. Is er sprake van een krediethypotheek dan wordt de woonkostentoeslag daarin meegenomen.

Aan de verlening van de bijzondere bijstand wordt de verplichting verbonden, dat de belanghebbende alles in het werk stelt om goedkopere woonruimte te verkrijgen, die het bestovereenstemt met de eigen financiële omstandigheden en mogelijkheden. Heeft de eigenaar zijn woning niet binnen het jaar kunnen verkopen én heeft hij er alles aan gedaan om het huis te verkopen en andere woonruimte te zoeken, dan kan de woonkostentoeslag worden voortgezet.  Het is niet de bedoeling om de klant te bewegen op korte termijn de woning met verlies (ruim onder de waarde) te verkopen. Zodra de woning is verkocht, moet de lening worden afgelost. De overwaarde in de woning kan worden gebruikt om de bijstand terug te betalen. Een gedeelte van de overwaarde, het bedrag zoals genoemd in art. 34 lid 2 sub d WWB, wordt vrijgelaten

Artikel 5.01 Toeslag 18-20 jarigen

Op grond van artikel 12 WWB hebben personen van 18, 19 of 20 jaar slechts recht op bijzondere bijstand voorzover de noodzakelijke kosten van het bestaan uitgaan boven de toepasselijke bijstandsnorm en voor deze kosten geen beroep kan worden gedaan op de ouders, omdat:

a. de middelen van de ouders daartoe niet toereikend zijn OF

b. redelijkerwijs de onderhoudsplicht van de ouders niet te gelde kan worden gemaakt.

Er wordt verder van uitgegaan dat ouders een onderhoudsplicht hebben ten opzichte van het kind en dus garant staan voor noodzakelijke kosten die niet door de bijstand worden gedekt.

Als zelfstandige huisvesting voor jongeren van 18,19 of 20 jaar noodzakelijk is en als aannemelijk wordt gemaakt dat de ouders niet aan de onderhoudsplicht kunnen of hoeven te voldoen, is bijzondere bijstand mogelijk als aanvulling op de bijstandsnorm. Voor de hoogte van de toeslag bijzondere bijstand is aangesloten bij de systematiek van de Toeslagenverordening WIJ, er wordt bijzondere bijstand verleend voor:

- een alleenstaande van 18,19 of 20 jaar tot de norm voor een alleenstaande als bedoeld in artikel 26 sub b van de WIJ vermeerderd met de toeslag voor een 21 jarige als bedoeld in

artikel 30 WIJ jo artikel 4 Toeslagenverordening WIJ;

- een alleenstaande ouder van 18,19 of 20 jaar tot de norm voor een alleenstaande ouder als bedoeld in artikel 27 WIJ vermeerderd met de toeslag voor een 21 jarige als bedoeld in artikel 30 WIJ jo artikel 4 Toeslagenverordening WIJ en

- gehuwden waarvan één van beide of allebei 18,19 of 20 jaar zijn jaar tot de bijstandsnorm

voor gehuwden als bedoeld in artikel 28 WIJ eventueel verminderd met een verlaging als bedoeld in artikel 31 WIJ jo artikel 6 Toeslagenverordening WIJ.

Bij het verstrekken van bijzondere bijstand voor levensonderhoud voor jongeren van 18,19 of 20

jaar wordt in alle gevallen onderzocht of de onderhoudsplicht van de ouders kan worden

geëffectueerd.

Artikel 5.02 Toeslag voormalige alleenstaande ouder

Als in een gezin van een alleenstaande ouder het laatste in de gezinsbijstand begrepen kind 18 jaar wordt en dus niet meer ten laste van de ouder komt, heeft de ouder niet langer aanspraak op het normbedrag voor een alleenstaande ouder maar op het normbedrag voor een alleenstaande. Het is meestal zo dat bij zo’n normwijziging het kind bij de ouder blijft inwonen en er sprake is van een daling in het inkomen van de alleenstaande ouder.

Als er sprake is van een daling in inkomen wordt gedurende maximaal 12 maanden een toeslag toegekend. Deze toeslag bedraagt de eerste drie maanden 100% van de toeslag als bedoeld in art 25, lid 2 van de WWB. Vervolgens wordt de garantietoeslag per 3 maanden afgebouwd tot respectievelijk 75%, 50% en 25% van de toeslag.  

Deze toeslag wordt alleen verleend indien het inwonende kind een opleiding volgt, werk of vrijwilligerswerk heeft, een werkleeraanbod heeft aangevraagd/toegekend heeft gekregen of aantoonbaar niet in staat is om onderwijs te volgen, werk of vrijwilligerswerk uit te voeren of een werkleeraanbod aan te vragen (denk bijvoorbeeld aan Wajong).

Deze toeslag wordt niet verleend als het kind over dezelfde periode een inkomen ontvangt wat meer bedraagt dan het normbedrag voor de kosten van levensonderhoud voor hoger onderwijs, genoemd in artikel 3.18 van de Wet studiefinanciering 2000.

Artikel 5.03 Overbruggingsuitkering

Een overbruggingsuitkering is bijstand welke verstrekt wordt om de periode tot de eerste betaling van de algemene uitkering voor levensonderhoud te overbruggen, omdat daarvoor geen middelen beschikbaar zijn. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld een vluchteling die zich vanuit een opvangcentrum zelfstandig vestigt binnen de gemeente Apeldoorn of iemand die zich na een verbroken relatie zelfstandig vestigt. In die gevallen

waarin de klant door de betaling achteraf in de problemen dreigt te raken, kan een overbruggingsuitkering worden verstrekt. De klant moet dan wel inzage geven in de dagafschriften van alle bankrekeningen.

Een overbruggingsuitkering kan alleen worden toegekend bij aanvang van de uitkering en mag niet in de plaats komen van het verstrekken van een voorschot voor levensonderhoud. Bij een lopende uitkering kan geen overbruggingsuitkering worden toegekend. Als de klant tot de ingangsdatum van het recht op WWB een andere uitkering of inkomsten ontving, bestaat er geen recht op een overbruggingsuitkering. Denk hierbij aan de beëindiging van een werkloosheidsuitkering.

Een aanvraag om een overbruggingsuitkering kan pas worden afgehandeld als duidelijk is dat er recht bestaat op een uitkering voor de kosten van levensonderhoud en per welke datum dit recht bestaat. Statushouders die zich in de gemeente Apeldoorn vestigen en uit een asielzoekerscentrum (AZC) komen hebben altijd een overbruggingsuitkering nodig. De reden hiervoor is dat zij in het AZC per week betaald krijgen (COA) en de vergoeding alleen bedoeld is als zak- en kleedgeld. Statushouders hebben niet kunnen reserveren gedurende hun verblijf in het AZC.

De hoogte van de overbruggingsuitkering is gelijk aan de voor de klant geldende bijstandsnorm, berekend over de periode van de ingangsdatum van het recht op uitkering tot de eerste betaling van de periodieke uitkering. De overbruggingsuitkering bedraagt maximaal één maand uitkering. De overbruggingsuitkering is bijzondere bijstand voor levensonderhouden wordt als algemene bijstand (om niet) uitbetaald. Van de overbruggingsuitkering moeten alle algemene noodzakelijke kosten voldaan worden, zoals de eerste maand huur.

Artikel 6.01 Woonkostentoeslag voor zelfstandigen

De Bbz kent een andere werkwijze voor het toekennen van bijzondere bijstand voor hoge woonkosten dan de WWB. De bijstand wordt in principe standaard toegekend. Dit gebeurt omdat Bbz- uitkeringen over het algemeen tijdelijk zijn en bijstand alleen wordt verstrekt als het bedrijf levensvatbaar is. Zonder toekenning van bijzondere bijstand voor hoge woonkosten zou de klant niet in zijn levensonderhoud kunnen voorzien en zou het bedrijf dus ook niet levensvatbaar zijn.

Vanwege de tijdelijkheid wordt ook geen verhuisverplichting opgelegd. De verwachting is namelijk dat klanten na de Bbz-uitkering weer volledig in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Daarnaast is bij toekenning van een Bbz-uitkering nog onbekend hoe hoog het inkomen van de zelfstandige zal zijn. De uitkering wordt in principe in de vorm van een (renteloze) lening verstrekt en het jaar na verstrekking definitief vastgesteld. Dit geldt ook voor het recht op een toeslag voor hoge woonkosten. De hoogte van de bijstand is gebaseerd op artikel 1 sub g Bbz dat voorschrijft dat de jaarnorm wordt verhoogd met de verleende bijzondere bijstand. Het ligt dan niet voor de hand om een verhuisverplichting op te leggen als nog niet duidelijk is of er bijstand “om niet” wordt verstrekt.

Bij de Bbz-uitkering voor zelfstandigen ouder dan 55 jaar, die in principe tot het bereiken van de 65-jarige leeftijd wordt toegekend, kan wel worden overwogen een verhuisverplichting op te leggen.

- Bij de berekening van de hoogte van de woonkostentoeslag houden we geen rekening met de belastingteruggave die de klant in dit jaar ontvangt wegens eigen woningbezit.

- In het jaar dat de woonkostentoeslag als lening wordt verstrekt, hoeft de klant deze niet bij de Belastingdienst op te geven als inkomen. Ook hoeft hij de woonkostentoeslag niet in mindering te brengen op de rente en kosten die hij in zijn aangifte opvoert als aftrekpost eigen woning.

- In het jaar van de omzetting van de woonkostentoeslag in bijstand ‘om niet' moet de klant deze bijstand ‘om niet' in mindering brengen op de rente en kosten die hij bij zijn aangifte opvoert als aftrekpost eigen woning. Dit leidt er toe dat hij in dat jaar minder aftrek heeft.

- Dit geldt ook als de woonkostentoeslag in het jaar van verstrekking direct ‘om niet' is verleend.

- In de beschikking wordt de klant meegedeeld dat hij de bijstand ‘om niet', in mindering moet brengen op de aftrekpost eigen woning (in de beschikking waarin de bijstand ‘om niet' wordt toegekend).

Artikel 6.02 Vergoeding arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen

De kosten die een zelfstandige moet maken voor een verzekering tegen de gevolgen van arbeidsongeschiktheid zijn aan te merken als noodzakelijke kosten en komen daarom voor bijstandsverlening in aanmerking. In sommige gevallen is er sprake van extreem hoge premies voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Voor de verlening van bijstand komt de premie in aanmerking waarmee een inkomen bij arbeidsongeschiktheid wordt verzekerd tot een netto bedrag per maand ter hoogte van de toepasselijke bijstandsnorm inclusief vakantietoeslag plus

de premie arbeidsongeschiktheidsverzekering plus een eventuele woonkostentoeslag.

Artikel 7.01 Indirecte schoolkosten kinderen

Huishoudens met een of meer schoolgaande kinderen tot en met 17 jaar kunnen de volgende bijdragen op grond van de regeling RegelRecht aanvragen:

- kinderextraatje voor kinderen vanaf 4 jaar op de basisschool;

- indirecte studiekosten voor kinderen tot 18 jaar op het voortgezet onderwijs;

- kosten zwemles van kinderen van 4,5 tot 18 jaar.

De bovenstaande vergoedingen worden geacht passend en toereikend te zijn voor de indirecte studiekosten van schoolgaande kinderen. Individuele bijstandsverlening voor deze kosten is dan ook in beginsel niet mogelijk.

Artikel 7.02 Reiskosten schoolgaande kinderen hoger of beroepsonderwijs

Voor klanten met kinderen die een opleiding volgen die niet in de woonplaats gevolgd kan worden, kan bijzondere bijstand verstrekt worden voor de hiermee gepaard gaande reiskosten omdat de WTOS niet als passende voorliggende voorziening kan worden aangemerkt. Er moet dan wel vast komen te staan dat er geen (vergelijkbare) opleiding in de woonplaats gevolgd kan worden en dit niet het gevolg is van een te late inschrijving.

Kinderen die hbo of universitair onderwijs gaan volgen en die op of na 1 juli nog geen 18 jaar zijn, komen vanaf de eerste van het kwartaal volgend op de start van de opleiding wel in aanmerking voor een OV-studentenkaart. Dit betekent in de meeste gevallen dat er vanaf 1 oktober (start opleiding september) wel recht bestaat op een OV-studentenkaart. Voor die kinderen kan er dan ook tot die datum bijzondere bijstand worden toegekend.

Kinderen die mbo gaan volgen hebben recht op een OV-jaarkaart vanaf de eerste dag van het kwartaal na de datum dat zij 18 jaar zijn geworden. Voor die kinderen kan er dan ook tot die datum bijzondere bijstand worden toegekend.

Voor de hoogte van de bijzondere bijstand wordt uitgegaan van de goedkoopst mogelijke adequate oplossing op basis van openbaar vervoer. Voor de berekening kan dan ook rekening worden gehouden met vakanties, collegedagen en thuisstudiedagen, stages etc.

Voor de kinderen die mbo gaan volgen en waarvoor de ouders een beroep kunnen doen op de WTOS houden wij verder rekening met het bedrag dat in de WTOS en het kindgebonden budget is opgenomen als tegemoetkoming voor de reiskosten (zie bedrag op www.ib-groep.nl). Alleen de meerkosten kunnen dan ook vergoed worden.

Artikel 7.03 Reiskosten schoolgaande kinderen basis- of voortgezet onderwijs

In zijn algemeenheid behoren reis- en vervoerskosten naar het basis- of voortgezet onderwijs tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan en is afzonderlijke bijstandsverlening dan ook niet mogelijk.

Er is voor deze reiskosten geen specifiek gemeentelijk uitvoeringsbeleid van toepassing, omdat in de meeste gevallen geen sprake zal zijn van een onredelijk grote afstand die niet per fiets kan worden afgelegd. De klant moet deze kosten dan ook uit het eigen inkomen voldoen. Daarnaast geldt dat ook de kinderbijslag, het kindgebonden budget en de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten (WTOS) voor deze kosten gelden als passende en toereikende voorliggende voorzieningen. Ook een bijdrage op grond van de Verordening leerlingenvervoer geldt als een passende voorliggende voorziening. Voor de bijdrage is vereist dat sprake is van speciaal onderwijs of van een medische, verstandelijke of zintuiglijke handicap. Alleen als een kind vanwege zeer bijzondere omstandigheden niet op de fiets naar school kan en er geen beroep kan worden gedaan op een passende en toereikende voorliggende voorziening kan bijzondere bijstand verstrekt worden voor deze kosten. Er moet dan wel een medisch advies opgevraagd worden om vast te stellen dat het kind inderdaad niet in staat is om op een andere manier naar school te reizen.

Artikel 7.04 LBIO-bijdrage residentiële opvang

Een ouder of stiefouder is, ook als zijn/haar kind uit het huis wordt geplaatst, verplicht om een onderhoudsbijdrage te betalen voor het kind. Op grond van artikel 41 van de Wet op de Jeugdhulpverlening moeten (stief)ouders een bijdrage betalen als het kind uit huis wordt geplaatst. Deze bijdrage is afhankelijk van de leeftijd van het kind en de vorm van de hulpverlening. Hierbij is niet relevant of er sprake is van justitiële jeugdbescherming of vrijwillige jeugdhulpverlening. De bijdrage wordt geïnd door het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO).

In een aantal gevallen is geen bijdrage verschuldigd. Een klant is geen onderhoudsbijdrage verschuldigd als één van de onderstaande uitkeringen ontvangen wordt:

• een bijstandsuitkering, norm alleenstaande

• een uitkering ingevolge de Regeling verstrekking asielzoekers (Rva)

• zak- en kleedgeldvergoeding/ norm inrichting

Een klant die één van de bovenstaande uitkeringen ontvangt moet vrijstelling van het betalen van een bijdrage vragen door een uitkeringsspecificatie aan het LBIO te sturen. De bijdrage zal dan vervolgens op nihil worden gesteld.

Geldt er voor een klant wel een eigen bijdrage die aan het LBIO betaald moet worden dan kan, als er geen kwijtschelding kan worden verkregen en er géén kinderbijslag voor het kind wordt ontvangen, bijzondere bijstand voor deze bijdrage worden verleend.

Ontvangt de klant wel kinderbijslag ten behoeve van het kind dan is bijstandsverlening in principe niet aan de orde. De bijdrage kan dan worden voldaan uit de kinderbijslag en kindgebonden budget. Deze beide tegemoetkomingen worden als passende en toereikende voorliggende voorziening aangemerkt.

Artikel 7.05 Weekendverlof uit huis geplaatst kind

Als er recht bestaat op kinderbijslag en het enige (ten laste komende) kind is uit huis geplaatst dan wijzigt de norm van de ouder naar die van een alleenstaande en kan er dus kwijtschelding van de LBIO bijdrage gevraagd worden. In sommige gevallen mag een kind dan wel op weekendverlof naar huis en is dit verlof een onderdeel van de behandeling van het kind. Dat betekent wel voor de ouder dat er in die weekenden dat het kind toch thuis is, naast de financiële zorg (recht op kinderbijslag) ook tijdelijk weer de feitelijke zorg van toepassing is. Die dagen heeft de ouder dan recht op de norm voor een alleenstaande ouder.

Als er sprake is van een vaste frequentie van weekendverlof gedurende langere tijd ( bijvoorbeeld een jaar) dan kan de norm voor die periode gewoon aangepast worden.

Voorbeeld: zoon van 13 jaar is uit huis geplaatst, maar komt ieder weekend thuis op weekendverlof. De norm WWB voor de ouder is dan 5/7 alleenstaande en 2/7 alleenstaande ouder.

Is er geen vaste frequentie dan kan bovenstaande methode niet worden toegepast. In die situaties kan door de klant achteraf doorgegeven worden welke weekenden het kind op weekendverlof is geweest (bijvoorbeeld per kwartaal). Op basis van bijzondere bijstand kunnen dan de meerkosten vergoed worden aan de ouder. De dagen dat het kind op weekendverlof is geweest tellen dan als dagen dat er recht bestaat op de norm alleenstaande ouder.

Voorbeeld: zoon van 13 jaar is uit huis geplaatst en is de afgelopen drie maanden, 3 keer een weekend naar huis geweest van vrijdagmiddag tot en met zondagmiddag (2 dagen). In totaal dus 6 dagen.

Bijzondere bijstand wordt dan:

totaal aantal dagen periode (bijv oktober t/m december)= 92 dagen

waarvan 6 dagen thuis 6/92 x (alleenstaande oudernorm -/- alleenstaande norm) = bijzondere bijstand voor betreffende periode.  

Artikel 7.06 Reiskosten omgangsregeling

Er bestaat voor deze kosten géén recht op bijzondere bijstand. Volgens de vaste jurisprudentie van de CRvB moeten namelijk de reis- en verblijfkosten die een kind in het kader van een omgangsregeling maakt ten laste komen van de ouder tot wiens gezin het kind behoort (de verzorgende ouder). Het gegeven dat die ouder niet bereid is de betreffende kosten te dragen, kan niet tot bijstandsverlening leiden, aangezien dit een kwestie is die de echtgenoten zelf op moeten lossen. Bovendien moeten deze kosten worden gezien als uitgaven welke in het familieverkeer normaliter voorkomen en dus reeds die om die reden niet kunnen worden beschouwd als uit bijzondere omstandigheden voortvloeiende kosten.

Artikel 7.07 Peuterspeelzaal

De kosten in verband met het bezoek aan de peuterspeelzaal worden in het algemeen gebruikelijk geacht voor zover dit maximaal 3 dagdelen per week betreft. Indien er echter in incidentele situaties vanuit medisch en/ of sociaal oogpunt een indicatie aanwezig is dan is bijzondere bijstand nodig voor de kosten van de meerdere dagdelen waarop gebruik wordt gemaakt van de peuterspeelzaal.

Een wenselijk geachte plaatsing voor een peuter uit zwak sociaal gezin of van allochtone afkomst bij een peuterspeelzaal ter voorkoming van speel-, leer- en/of taalachterstand (gezien vanuit Nederlandse begrippen) en ter voorbereiding op het basisonderwijs is op zich geen noodzakelijke indicatie voor het toekennen van bijzondere bijstand. Het basisonderwijs ontvangt extra gelden voor onder meer begeleiding, logopedie en remedial teaching.

Artikel 8.01 Noodzakelijkheid

Kosten in verband met inrichting van de woning of verhuizing behoren naar hun aard in beginsel tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan en dienen daarom uit het inkomen (loon, bijstand of een andere uitkering) te worden voldaan. Dat kan door te reserveren of te lenen.

De kosten kunnen ook voortvloeien uit bijzondere omstandigheden. In het algemeen ligt hier een medische indicatie of urgentieverklaring aan ten grondslag. Hiervoor is een aparte beleidsregel opgenomen (zie 8.06).

Voorbeeld bijzondere omstandigheid:

De aanschaf van een wasmachine behoort tot de algemeen noodzakelijke kosten van bestaan. Door incontinentie en het draaien van extra wassen beddengoed en kleding kan een wasmachine sneller zijn versleten dan de gebruikelijke 8 jaar. In dat geval is er een bijzondere omstandigheid.

Artikel 8.02 Reservering

Kosten in verband met inrichting van de woning of verhuizing behoren tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan en hierin zal iedereen zelf moeten voorzien door te reserveren of door gespreide betaling achteraf.

Hoewel over het algemeen duidelijk is dat een inkomen op minimumniveau het algehele uitgavenpatroon onder druk kan zetten, neemt dat niet weg dat de wetgever ervan uit gaat dat ook bij een minimuminkomen reserveringsmogelijkheden aanwezig zijn. Ook schulden en het ontbreken van voldoende reserveringsruimte als gevolg van het bestaan van die schulden wordt niet als een bijzondere omstandigheid worden aangemerkt. Over het algemeen kan dan ook gesteld worden dat er alleen in zeer bijzondere omstandigheden vanuit wordt gegaan dat iemand niet heeft kunnen reserveren voor de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan.

Artikel 8.03 Vorm

De klant wordt geacht de kosten voor de aanschaf van duurzame gebruiksgoederen, verhuiskosten en inrichtingskosten te kunnen betalen uit een inkomen op bijstandsniveau en eventueel eigen vermogen. Als de klant niet (voldoende) heeft kunnen reserveren voor de kosten, dan kan in bijzondere omstandigheden besloten worden bijstand te verlenen voor de kosten. Voor de vorm waarin deze bijstand wordt verstrekt wordt de volgende volgorde gehanteerd:

• 1.

  Lening

• 2.

  Leenbijstand

• 3.

  Bijstand om niet

Artikel 8.04 Lening, borgstelling of leenbijstand

Is er niet gereserveerd of was door de onvoorzienbaarheid te weinig tijd om voldoende te reserveren dan dient de klant een lening af te sluiten bij de Stadsbank of een commerciële bank. In principe is de klant vrij in de keuze van een bank.

De bank kan vragen om een borgstelling, bijvoorbeeld als de klant ouder dan 65 jaar is of als er schulden zijn. Aangezien een borgstelling er toe kan leiden dat de gemeente bijzondere (leen)bijstand moet verstrekken geldt een aanvraag voor borgstelling als een aanvraag om

bijstand. Als een lening bij een bank niet haalbaar is, dan wordt beoordeeld of leenbijstand verleend kan worden.

Artikel 8.05 Bedragen

De kosten van inrichting worden gemaximeerd op de bedragen zoals genoemd in de prijzengids. Het bedrag dat de klant had kunnen reserveren voor een te voorziene verhuizing wordt in mindering gebracht op het bedrag waarvoor borgstelling wordt verleend of (leen)bijstand toegekend wordt.

Artikel 8.06 Duurzame gebruiksgoederen op medische- of sociale indicatie

Als de noodzaak van de eerste aanschaf van duurzame gebruiksgoederen medisch geïndiceerd is en vastgesteld is dat vanwege bijzondere omstandigheden reservering niet mogelijk was, kan de bijzondere bijstand om niet worden verstrekt. Denk bijvoorbeeld aan een magnetron bij een maaltijdvoorziening. De maximaal te verstrekken bedragen staan vermeld in de NIBUD prijzengids.

Artikel 8.07 Verhuizing op medische of sociale indicatie

Ook voor verhuiskosten op grond van een medische of sociale indicatie dient in principe te worden gereserveerd voor zover deze kosten voorzienbaar waren. Zo is een verhuizing naar een aanleunwoning voorzienbaar. Zonodig kan een medisch advies worden opgevraagd. Denk hierbij ook aan de mogelijkheid om een verhuiskostenvergoeding aan te vragen op grond van de WMO, aangezien dit een passende en toereikende voorliggende voorziening is. Als een noodzakelijke verhuizing slechts gedeeltelijk of helemaal niet voorzienbaar was, kunnen de kosten die met de verhuizing samenhangen vergoed worden als bijstand om-niet.

Artikel 8.08 Verhuiskosten

Voor bijstandsverlening komen slechts in aanmerking die kosten, die direct met een noodzakelijke verhuizing samenhangen. Dit betekent dat een vervanging van een koelkast niet tot de verhuiskosten behoort. Goederen die de verhuizing niet hebben overleefd, zoals een kledingkast die uit elkaar valt, kunnen tot de kosten behoren die met de verhuizing samenhangen. De bedragen voor een verhuizing staan vermeld in de NIBUD prijzengids. Hieronder worden de verschillende kosten toegelicht.

Transportkosten

Kosten van overbrenging van huisraad en dergelijke van de vorige woning naar de toegewezen woning vallen onder de verhuiskosten.

De goedkoopst mogelijke wijze van transport komt voor vergoeding in aanmerking.

Stofferingskosten

Het gaat hier om het aankleden van de nieuwe woning: gordijnen, gordijnrails, behang, verf.

Dubbele huur

Voor zover er sprake is van “dubbele huur”, die niet te voorkomen was, kunnen deze kosten apart meegenomen worden in de bijstandsverstrekking. Voor de berekening van de dubbele huur wordt ervan uitgegaan dat voor de ene woning huurtoeslag wordt verstrekt en voor de andere niet. Een eventuele waarborgsom kan vergoed worden, maar heeft dan wel weer de vorm van leenbijstand.

Verhuizing van of naar een andere gemeente.

Bij een noodzakelijke verhuizing naar een andere gemeente komen alleen de transportkosten voor bijstandsverlening in aanmerking. De gemeente van vestiging is de aangewezen gemeente voor de verstrekking van bijzondere bijstand voor de inrichtingskosten en de overige kosten die met de verhuizing gepaard gaan (bijv. dubbele huur en waarborgsom).

Andersom betekent dit dat als belanghebbende van een andere gemeente naar ons komt wij de kosten van verhuizing behalve de transportkosten vergoeden.

Artikel 8.09 Duurzame gebruiksgoederen algemeen

De kosten van duurzame gebruiksgoederen behoren tot de incidenteel voorkomende algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. Deze kunnen worden voldaan uit een inkomen ter hoogte van de toepasselijke uitkering algemene bijstand door middel van reservering dan wel gespreide betaling achteraf. Dit betekent dat er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk is voor deze kosten. Een mogelijkheid om dergelijke kosten te financieren is het afsluiten van een lening bij een kredietverlenende instantie. Alleen indien er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval kan er van deze regel worden afgeweken. Het feit dat belanghebbende wegens schulden niet heeft kunnen reserveren is op zich nog geen bijzondere omstandigheid. Zelfs bij WSNP hoeft immers het verstrekken van leenbijstand geen problemen op te leveren, als in overleg met de bewindvoerder de invordering wordt opgeschort tot einde WSNP.

Onder noodzakelijke duurzame gebruiksgoederen wordt verstaan (limitatief):

* een wasmachine

* een koelkast

* een gaskachel

* een gasfornuis of kookplaat

* een bed en een matras

* vloerbedekking

De prijzen voor deze duurzame gebruiksgoederen staan in de NIBUD prijzengids vermeld.

Bij overschrijding van de vaste prijzen, komen de meerkosten voor rekening van de belanghebbende. De gemiddelde afschrijvingstermijn voor duurzame gebruiksgoederen wordt vastgesteld op 8 jaar. Op grond van artikel 51 lid 1 WWB kan bijzondere bijstand voor de kosten van noodzakelijke duurzame gebruiksgoederen in overleg met de klant worden verleend in de vorm van een geldlening, dan wel in zeer uitzonderlijke gevallen in de vorm van een bedrag om niet.

Artikel 8.10 Bedragen volledige inrichting

Voor complete woninginrichting wordt niet van de NIBUD prijzengids uitgegaan, maar van de onderstaande bedragen. Deze bedragen zijn geïndexeerd tot en met 2011. De bedragen worden geïndexeerd aan de hand van de alimentatie-index (zie Overzicht Indexeringspercentages alimentatie).

De hoogte van de bijstand voor complete woninginrichting (afgeronde bedragen) bedraagt per 1 januari 2011:

• alleenstaande (kamerbewoner)                    €  2143,-

• alleenstaande (zelfstandige huisvesting)           €  2857,-

• gezin van 2 personen                                      €  3668,-

• gezin van 3 personen                                      €  4808,-

• gezin van 4 personen                                      €  5761,-

• gezin van 5 personen                                      €  6445,-

• gezin van 6 personen                                      €  6972,-

• iedere persoon extra                                       €    568,-

Artikel 8.11 Babyuitzet

De kosten van een babyuitzet behoren tot de incidenteel voorkomende algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. Uitgangspunt is dat deze kosten uit de bijstandsuitkering of het daarmee vergelijkbare inkomen dienen te worden voldaan, hetzij door reservering vooraf hetzij door gespreide betaling achteraf. Indien een klant door bijzondere omstandigheden niet over de middelen beschikt om de aanschaf te realiseren, moet worden beoordeeld of recht op bijzondere bijstand bestaat. Anders gezegd: de individuele omstandigheden bepalen in hoeverre en in welke vorm bijzondere bijstand geboden is.  Opgemerkt moet worden dat de aanschaf van een babyuitzet niet te vergelijken is met een duurzaam gebruiksartikel als bijvoorbeeld een koelkast. De aanschaf van een koelkast is min of meer uitstelbaar, de aanschaf van een babyuitzet is dat persé niet. Dit gegeven is van essentieel belang, omdat daardoor minder snel tot een afwijzing gekomen kan worden. Daarentegen staat bij een babyuitzet het moment waarop deze kosten gemaakt moeten worden wel min of meer vast, waardoor reservering voor deze kosten verlangd kan worden.

Een paar voorbeelden:

• Belanghebbende is jonger dan 21 jaar, woont zelfstandig, heeft een jongerennorm, wordt niet door de ouders gesteund en heeft daardoor geen mogelijkheid gehad voor de aanschaf van een babyuitzet te reserveren. Uitgangspunt moet dan zijn bijstand om niet.

• Zelfde situatie als hiervoor, maar nu heeft de jonge aanstaande moeder toch kans gezien op een of andere manier tijdens de zwangerschap een ander duurzaam artikel aan te schaffen, bijv. een stereo-installatie. Uitgangspunt moet dan zijn leenbijstand, aflossing zonodig aan te vangen als betrokkene over aflossingscapaciteit beschikt.

• Belanghebbende is ouder dan 21 jaar. Welke reden er dan ook is, uitgangspunt is bijstand ex artikel 48 onder b WWB als geldlening.

• Belanghebbende is jonger dan 18 jaar. Geen recht op bijstand (artikel 13 lid 1 onderdeel e WWB). Beoordeling zal moeten plaatsvinden via artikel 18 WWB. Er moet dan sprake zijn van een levensbedreigende situatie. Zo ja, bijstand om niet.

De hoogte van de bijstand bedraagt de richtprijs voor een basis babyuitzet uit de NIBUD prijzengids (tabel 21), prijspijl 2010 € 534,00.

Artikel 9.1.1 Aanvullende verzekering

Voor medische kosten moet men zich verzekeren met een zorgverzekering. We gaan ervan uit dat personen zich adequaat verzekeren. Dit houdt in dat naast de basisverzekering, die verplicht is, in ieder geval een goede aanvullende verzekering wordt afgesloten.

De gemeente stimuleert de deelname aan de Collectieve Zorgverzekering die bij Agis is afgesloten. Bij het ontbreken van een aanvullende verzekering kan worden gesproken van ongenoegzaam besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan. Dit betekent dat de bijzondere bijstand geweigerd wordt voor zover deze kosten zouden zijn gedekt door een aanvullende verzekering. Alleen voor de (fictieve) eigen bijdrage kan dan bijzondere bijstand worden verstrekt. Bij de zorgverzekeraar dient te worden nagegaan wat voor de aangevraagde kosten vergoed zou zijn als er een adequate verzekering zou zijn afgesloten.

Artikel 9.1.2 Collectieve verzekering Agis Optimaal Basis

De gemeente heeft een contract met Agis afgesloten. Belanghebbenden kunnen zich collectief aanvullend verzekeren. Deze verzekeringspolis, Optimaal Basis, geeft een extra dekking voor kosten die anders mogelijk onder de bijzondere bijstand vallen. Wordt er bijzondere bijstand aangevraagd voor kosten die tevens onder de collectieve aanvullende zorgverzekering vallen dan zijn er twee mogelijkheden

1. De klant is collectief verzekerd:

de kosten worden door Agis conform de afgesproken maximumbedragen vergoed.

2. Indien de klant niet collectief verzekerd is, maar wel voldoende aanvullend

verzekerd is (gelijkwaardig aan de Agis Compleet polis) wordt bijzondere bijstand

verstrekt tot een zelfde bedrag als de collectieve verzekering zou hebben gedaan. Voor het vaststellen van de noodzaak is in die gevallen geen medisch advies nodig.

De reden van het niet collectief verzekerd zijn is niet van belang als de klant heeft gekozen voor een gelijkwaardige aanvullende verzekering.

Artikel 9.1.3 Eigen risico

Binnen de zorgverzekeringswet kan worden gekozen voor een eigen risico tegen een lagere premie. Dit houdt bijvoorbeeld in dat hij of zij eerst een bedrag van € 1.000,00 aan medische kosten zelf betaalt en dat de verzekering pas daarna uitkeert. Op de premie bespaart de klant dan bijvoorbeeld € 50,00 per maand, € 600,00 per jaar. Voor het eigen risico wordt geen bijzondere bijstand toegekend. Het is het risico dat iedereen heeft en wat niet afgewenteld kan worden op de gemeente. Wel kan bijzondere bijstand worden verleend voor de eigen bijdrage die belanghebbende anders (zonder eigen risico) ook zou hebben.

Voorbeeld eigen risico

Belanghebbende is verzekerd met een eigen risico van € 1.000,00 per jaar. Hij heeft al

€ 950,00 aan kosten gehad en declareert nu een tandartsnota van € 150,00 bij zijn

verzekeraar. Hiervan wordt:

- € 50,00 niet vergoed door de verzekeraar als restant eigen risico

- € 25,00 niet vergoed door de verzekering (eigen bijdrage van 25% van € 100,00)

- € 75,00 vergoed door de verzekeraar.

Het bedrag van € 25,00 eigen bijdrage komt in aanmerking voor bijzondere bijstand.

Artikel 9.1.4 Eigen bijdrage

Zie 1.9

Artikel 9.1.5 AWBZ

De Algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ) is een voorliggende voorziening. Indien bijzondere bijstand wordt aangevraagd voor kosten die volledig onder de AWBZ worden vergoed, dan wordt de aanvraag afgewezen. Ook als er bijzondere bijstand wordt aangevraagd voor kosten die onder de AWBZ niet als noodzakelijk worden aangemerkt wordt de aanvraag afgewezen.

Artikel 9.2 Categoriale bijzondere bijstand voor chronisch zieken, gehandicapten en ouderen

Artikel 9.2.1 Doelgroep en voorwaarden

Chronisch zieken of gehandicapten maken door hun ziekte of handicap extra kosten. Ook voor ouderen kan dit gelden. Ter compensatie van deze kosten kan een bijdrage ontvangen worden via de regeling RegelRecht. Het betreft hier een forfaitaire vergoeding voor zogenaamde ziektegerelateerde kosten. Omdat het hier gaat om categoriale bijstand hoeven de kosten niet te worden aangetoond. Wel moet vaststaan dat de aanvrager chronisch ziek en/of gehandicapt is of ouder dan 65 jaar.

Daarnaast hebben chronisch zieken en gehandicapten recht op een financiële tegemoetkoming op grond van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) die door het CAK wordt uitbetaald. Ook deze bijdrage is bedoeld als tegemoetkoming voor ziektegerelateerde kosten.

Artikel 9.3 Oor en oog

Artikel 9.3.1 Gehoorhulpmiddelen

Gebleken is dat er bijna geen analoge gehoorapparaten meer worden aangeschaft. Digitale toestellen zijn beter maar ook duurder. Binnen de bijstand moet echter de goedkoopst mogelijke adequate voorziening worden vergoed. Op grond van informatie van het college voor zorgverzekeringen en verschillende zorgverzekeringen blijkt dat het vergoedingsbedrag over het algemeen toereikend moet zijn om een digitaal gehoortoestel aan te kunnen schaffen. De voorliggende voorziening wordt passend en toereikend geacht. Er is dus geen reden om voor de eigen bijdrage bijstand te verstrekken.

Het is echter mogelijk dat een KNO-arts dringend een duurder toestel voorschrijft waarvan de prijs hoger is dan de bijdrage die van de zorgverzekering (aanvullende verzekering) wordt ontvangen. Alleen dan is er reden bijzondere bijstand te verstrekken voor de eigen bijdrage.

Artikel 9.3.2 Gehoorhulpmiddelen, onderhoud en verzekering

Ook de kosten van verzekering, batterijen en onderhoud van het gehoortoestel worden niet vanuit de zorgverzekering vergoed. De kosten van een verzekering/onderhoudscontract en batterijen kunnen als bijzondere kosten aangemerkt worden tot een maximaal bedrag van € 40,00 per jaar. Eventuele kosten hoger dan € 40,00 per jaar worden niet vergoed vanuit de bijzondere bijstand.

Artikel 9.3.3 Montuur, glazen of contactlenzen

De Zorgverzekeringswet en de daarop gebaseerde Regeling zorgverzekering zijn voor de kosten van brillenglazen in beginsel aan te merken als aan de WWB voorliggende, toereikende en passende voorzieningen. Er is door de wetgever een bewuste keuze gemaakt over de noodzaak van het vergoeden van de kosten van brillenglazen, zodat (aanvullende) bijzondere bijstandsverlening in beginsel niet aan de orde is.

Bij de verstrekking van bijzondere bijstand voor een bril of contactlenzen moet rekening worden gehouden met de vergoeding die de collectieve aanvullende verzekering (Agis AV Optimaal) kent. Agis vergoedt in 2010 € 135,00 voor enkelvoudige glazen (inclusief montuur) en € 225,00 voor multifocale glazen (inclusief montuur). Onderzoek heeft uitgewezen dat met deze vergoeding een adequate bril of contactlenzen kan worden aangeschaft. De klant kan op grond van de voorwaarden van Agis ook kiezen voor een "gratis" bril van Hans Anders, Pearle of Specsavers.

Aanvraag montuur of contactlenzen voor een hoger bedrag of binnen 3 jaar.

Het aangevraagde bedrag kan hoger zijn dan de maximale vergoeding van Agis, of de vervanging van de bril of contactlenzen vindt binnen een periode van 3 jaar plaats. In dat geval dient de belanghebbende aan te geven welke (medische) noodzaak hiertoe heeft geleid. Slechts in zeer bijzondere gevallen kunnen de meerkosten van speciale glazen vergoed worden.

Te denken valt aan: meekleurende glazen in geval van ernstige lichtgevoeligheid etc.

Niet noodzakelijke meerkosten zijn in ieder geval: -dunne glazen -titanium montuur (bij allergie kan gekozen worden voor een kunststof montuur)

Als vervanging, door verandering van het gezichtsvermogen, binnen de periode van 3 jaar door een medisch adviseur medisch noodzakelijk wordt geacht, vindt vergoeding van de glazen of lenzen plaats.

De maximale vergoeding bedragen voor:

Een montuur:                                       €   50,00

Een complete enkelvoudige bril € 135,00

Een complete multifocale bril                € 225,00

Artikel 9.4 Tanden en kiezen

Artikel 9.4.1 Orthodontie voor personen tot 18 jaar

De aanvullende verzekering verstrekt voor de kosten van orthodontie voor personen tot 18 jaar een (gedeeltelijke) vergoeding. De maximale vergoeding hangt af van het gekozen aanvullende pakket. Zo vergoedt Agis een hoger maximaal bedrag bij de Comfortpolis dan bij de Compleetpolis. De eigen bijdrage (zie beleidsregel 1.9) komt voor bijstandverlening in aanmerking. Een medisch advies is niet nodig, middels de vergoeding vanuit de verzekering staat de noodzaak vast.

Artikel 9.4.2 Tandarts en mondhygiëniste personen vanaf 18 jaar

Tandartskosten

Voor de kosten van een tandheelkundige behandeling dient sinds 1 januari 2006 de Zvw, mede gelet op artikel 2.7 van het Besluit zorgverzekering, in beginsel als een aan de WWB voorliggende, toereikende en passende voorziening te worden beschouwd. In gevallen waarin deze zorg, als zijnde niet noodzakelijk, niet tot de prestaties behoren die op grond van het bij of krachtens de Zvw bepaalde voor vergoeding in aanmerking komen kan op grond van artikel 15 lid 1 WWB voor deze kosten géén bijzondere bijstand worden verleend.

Tandartskosten worden tot een bedrag van € 350,00 vergoed via de collectieve AV Optimaal polis. Daarnaast is een extra vergoeding mogelijk van € 225,00 per jaar vanuit de aanvullende tandartsverzekering Tand Extra.

Wanneer een verzekerde niet deelneemt aan de collectieve verzekering, maar wel individueel aanvullend en tandaanvullend verzekerd is, kunnen de kosten worden vergoed die anders vanuit de collectieve verzekering waren vergoed. De maximale bijdrage bedraagt dan dus € 575,00 per jaar.

In alle overige gevallen wordt in beginsel géén bijzondere bijstand vergoed.

Slechts bij zeer bijzondere omstandigheden (denk aan ernstige medische complicaties) kan overwogen worden om een vergoeding te verstrekken in de vorm van leenbijstand. Er moet dan wel een medisch advies aan de toekenning ten grondslag liggen. Denk hierbij aan de mogelijkheid om behandelingen te spreiden over meerdere jaren en overleg met de klant/toestemming voor leenbijstand.

Kroon, frameprothese

Als het gaat om bijstandsverlening voor bruggen, kronen en frameprothesen dan moet de bijstand vooraf worden aangevraagd. Een behandelplan van de arts dient dan te worden overlegd. Dan moet overigens nog steeds een oordeel worden gevormd over de noodzakelijkheid (goedkoper alternatief voorhanden, kunnen de kosten worden gespreid). De noodzakelijke kosten die meer bedragen dan € 575,00 komen voor bijzondere bijstand in aanmerking.

Artikel 9.4.3 Kunstgebit

De aanschafkosten van een kunstgebit of reparatiekosten van een kunstgebit worden vergoed door de zorgverzekeraar. Na goedkeuring worden de kosten van een kunstgebit (inclusief de techniekkosten) voor 75% vergoed op grond van de basisverzekering tot een bepaald maximum

bedrag, afhankelijk of de tandarts of een tandprotheticus de gebitsprothese verzorgt. Daarnaast wordt een vergoeding via de aanvullende verzekering verstrekt. De overgebleven eigen bijdrage komt voor bijstandsverlening in aanmerking. Een medisch advies is niet nodig mits het gaat om een prothese die éénmaal per 5 jaar wordt vervangen.

Artikel 9.5 Voeten en benen

Artikel 9.5.1 Orthopedisch of speciaal schoeisel

Speciaal confectieschoeisel:

Hieronder wordt verstaan seriematig gemaakte schoenen die zich onderscheiden in wijdtematen. Er zijn 14 verschillende wijdtematen, C en E zijn supersmalle wijdtematen en K en M zijn extra brede wijdtematen. Daarnaast zijn er speciale confectieschoenen voor reuma- en diabetici-patiënten, zgn. thematische schoenen. Dit zijn seriematige schoenen van een speciaal materiaal gemaakt. Dit soort schoenen is slechts te koop bij orthopedische schoentechnische bedrijven en in gerenommeerde schoenenwinkels (in Apeldoorn zijn dit Lamers & Elferink en Oxener). Met betrekking tot de speciale confectieschoenen wordt opgemerkt dat wanneer op de rekening van Lamers is aangetekend dat het gaat om een speciale schoen met wijdtemaat C en E of K en M, er vanuit kan worden gegaan dat de noodzaak aanwezig is.Semi-orthopedisch schoeisel: Hieronder wordt verstaan fabrieksmatig in serie vervaardigde schoenen, waaraan op voorschrift van een behandeld specialist speciale voorzieningen worden aangebracht door een gekwalificeerde orthopedische schoentechnicus. Orthopedisch schoeisel: Dit soort schoenen wordt voorgeschreven bij ernstige aandoeningen.

De orthopedische schoenen zijn te onderscheiden in:

• 1.

  Schoenen die op voorschrift van een behandelend specialist worden vervaardigd door een daartoe gekwalificeerd orthopedisch schoentechnicus. Het gaat hierbij om individueel gemaakt schoeisel, ook wel genoemd het individueel vervaardigd orthopedisch maatschoeisel.

• 2.

  Individueel vervaardigde binnen schoenen zonder zool en hak, te dragen in een confectieschoen, vervaardigd door een orthopedisch schoentechnicus.

Voor volledig individueel vervaardigd orthopedisch maatschoeisel is een bijdrage verschuldigd, afhankelijk van de leeftijd. De eigen bijdrage komt voor bijstandsverlening in aanmerking minus de aanschafkosten voor "gewone" schoenen. Deze kosten, die onder de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan vallen, worden uitgespaard. Dit bedrag wordt vermeld in de Nibud prijzengids. Als de aanschafkosten voor “gewone” schoenen hoger is dan de eigen bijdrage, dan wordt geen bijzondere bijstand verstrekt.

Voorbeeld schoenen

Een klant heeft een paar orthopedische schoenen aangeschaft voor € 250,00, er geldt een maximale vergoeding van € 150,00 zodat een eigen bijdrage van € 100,00 overblijft. Volgens de schoenenwinkel zijn de schoenen standaard uitgevoerd.

De prijs van een gewoon stel schoenen is (bijvoorbeeld) € 50,00.

Het restant van € 50,00 komt voor bijzondere bijstandsverlening in aanmerking.

Op basis van de gebruiksduur kan voor de kosten van de aangepaste schoenen één maal per jaar voor iemand van 16 jaar en ouder en voor iemand jonger dan 16 jaar tweemaal per jaar bijstand worden verstrekt.

Er kan sprake zijn van bijzondere omstandigheden, op grond waarvan van de termijn kan worden afgeweken. De aftrek wegens de besparing voor “gewone” schoenen wordt slechts éénmaal per jaar toegepast. Worden meerdere paren binnen een jaar aangeschaft, dan wordt dit niet meer algemeen gebruikelijk geacht.

Een medisch advies is in dit geval niet nodig mits de vergoeding één keer per kalenderjaar Is verstrekt.

Artikel 9.5.2 Pedicure

Kosten van noodzakelijke pedicurebehandelingen (medische diabetische en reumatische voet) worden volledig vergoed vanuit de AV Optimaal polis tot een bedrag van € 200,00 per jaar.

Met een gemiddelde prijs van € 21,00 (prijspeil 2010/2011) per behandeling betekent dit dat er in ieder eens per 6 weken een noodzakelijke pedicurebehandeling kan plaatsvinden.

Heeft iemand een met de AV Optimaal polis vergelijkbare aanvullende verzekering afgesloten, maar is de vergoeding voor noodzakelijke pedicurekosten lager dan € 200,00 per jaar, dan kan voor de eigen bijdrage bijzondere bijstand worden toegekend.

Er wordt maximaal een behandeling per zes weken vergoed. Als er meer behandelingen noodzakelijk zijn, is daarvoor een verklaring van de huisarts vereist.

Als een klant geen aanvullende verzekering heeft afgesloten, wordt voor de berekening van de bijzondere bijstand wel rekening gehouden met de vergoeding die iemand zou hebben ontvangen als er wel een aanvullende verzekering was afgesloten.

Voor Pedicurebehandelingen die door de zorgverzekering niet als noodzakelijk worden aangemerkt wordt geen bijzondere bijstand verstrekt.  

Artikel 9.6 Beweegzorg

Artikel 9.6.1 Ergotherapie

Ergotherapie is opgenomen in de basisverzekering van de zorgverzekering. Er worden maximaal 10 behandeluren vergoed per kalenderjaar.

Indien meer dan 10 behandelingen noodzakelijk zijn, wordt vanuit de AV Optimaal Polis nog eens 2 uur gecontracteerde zorg voor 100% vergoed (80% voor niet gecontracteerde zorg).

Indien meer behandelingen noodzakelijk zijn kan hiervoor bijzondere bijstand worden verstrekt.

Een medisch advies is in dat geval nodig.

Artikel 9.6.2 Fysiotherapie en oefentherapie

De kosten van fysio- en oefentherapie vallen onder de zorgverzekering. Bij Agis gelden de volgende vergoedingen:

a. Fysiotherapie en oefentherapie voor personen tot 18 jaar

De basisverzekering van de zorgverzekering vergoedt 18 behandelingen. Bij een ontoereikend

resultaat is dit te verlengen met door de gecontracteerde zorgverlener te bepalen noodzakelijke behandelingen. De aanvullende verzekering vergoedt dan 100% van deze kosten. Als de zorgverlener niet gecontracteerd wordt, vergoed Agis 80% van de kosten met een maximum van 12 behandelingen per kalenderjaar.

b. Fysiotherapie en oefentherapie voor personen vanaf 18 jaar

De basisverzekering vergoedt hierin niets. De door de gecontracteerde zorgverlener te bepalen noodzakelijke behandelingen worden voor 100% vanuit de aanvullende verzekering vergoedt. Als de zorgverlener niet gecontracteerd wordt, vergoed Agis 80% van de kosten met een maximum van 12 behandelingen per kalenderjaar.

Wordt bijzondere bijstand aangevraagd voor een langere periode of een hoger bedrag dan de zorgverzekeraar vergoedt, dan is bijzondere bijstandsverlening in dit geval mogelijk.

De noodzaak en duur worden vastgesteld door middel van een medisch advies.

Artikel 9.7 Geneesmiddelen

Artikel 9.7.1 Geneesmiddelen

Geneesmiddelen worden voor 100% vergoedt door de zorgverzekeraar conform het Geneesmiddelen vergoedingensysteem.

Zelfzorggeneesmiddelen, geneesmiddelen die te verkrijgen zijn zonder recept, worden niet vergoed.

In beginsel behoren geneesmiddelen die zonder recept verkregen kunnen worden tot de algemeen noodzakelijk kosten van bestaan en komen niet voor bijstandsverlening in aanmerking. Dit is anders als men chronisch ziek is en deze medicijnen frequent moet aanschaffen. Indien er sprake is van chronisch gebruik (langer dan 3 maanden) komen de kosten voor bijzondere bijstandsverlening in aanmerking voor zover de kosten boven het jaarlijks bedrag komen wat voor een huisapotheek als algemeen gebruikelijk geldt. Dit bedrag staat vermeld in het Nibud prijzengids; de kosten tot dit bedrag behoren tot de algemeen noodzakelijke kosten van bestaan. Noodzaak en duur worden vastgesteld door middel van een medisch advies.

Artikel 9.8 Alternatieve geneeswijzen en therapieën

Artikel 9.8.1 Alternatieve behandelingen

De kosten van alternatieve geneeswijzen worden niet vergoed in de AWBZ en de Basisverzekering. Voor deze kosten bestaat in beginsel ook geen recht op bijstand. De kosten van alternatieve geneeswijzen worden namelijk niet vergoed omdat de werking ervan niet wetenschappelijk is bewezen.  

In de AV Optimaal polis wordt een deel van de kosten voor alternatieve geneeswijzen en geneesmiddelen vergoed tot een bedrag van € 350,00 per jaar. Ook andere aanvullende zorgverzekeringen hebben over het algemeen vergoedingen opgenomen voor alternatieve geneeswijzen.

Gelet op het bovenstaande is er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk voor de kosten van de eigen bijdragen.

Artikel 9.8.2 Antroposofische geneeskunde

Ook hiervoor geldt dat deze kosten niet worden vergoed in de AWBZ en de Basisverzekering. Voor deze kosten bestaat in beginsel dan ook geen recht op bijstand. De kosten van Antroposofische geneeskunde worden namelijk niet vergoed omdat de werking ervan niet wetenschappelijk is bewezen.  

In de AV Optimaal polis wordt een deel van de kosten voor Antroposofische geneeswijzen en en sommige homeopatische geneesmiddelen vergoed tot een bedrag van € 350,00 per jaar. Ook andere aanvullende zorgverzekeringen hebben over het algemeen vergoedingen opgenomen voor deze vorm van geneeskunde.

Gelet op het bovenstaande is er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk voor de kosten van de eigen bijdragen.

Artikel 9.9 Psychologische hulpverlening

Artikel 9.9.1 Eerstelijns psycholoog

Voor consult van een eerstelijns psycholoog is geen verwijzing van een huisarts nodig. De eerstelijns psycholoog werkt kortdurend, gemiddeld zal de behandeling zo'n 8 sessies in beslag nemen. De basisverzekering vergoedt acht behandelingen, waarbij een eigen bijdrage in rekening wordt gebracht. Deze eigen bijdrage wordt vergoed door de de AV Optimaal polis en de meeste andere aanvullende verzekeringen. Via de AV Optimaal  polis kan daarnaast nog een extra vergoeding van 4 zittingen ontvangen worden.

Gelet op het bovenstaande is er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk voor de kosten van de eigen bijdragen.

Artikel 9.9.2 Psychotherapie

Wanneer psychotherapie vergoed wordt door de basisverzekering of de AWBZ, dan is er een eigen bijdrage verschuldigd. Als de basisverzekering of de AWBZ de therapie niet vergoeden dan worden de kosten als niet noodzakelijk beschouwd en is er geen bijzondere bijstand voor de kosten mogelijk. In de AV Optimaal polis wordt een deel van de kosten voor diverse vormen van therapie vergoed tot een bedrag van € 350,00 per jaar. Ook andere aanvullende zorgverzekeringen hebben over het algemeen vergoedingen opgenomen voor diverse vormen van psychotherapie.

Gelet op het bovenstaande is er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk voor de kosten van de eigen bijdragen.

Als bijzondere bijstand gevraagd wordt voor extra behandelingen tot een hoger bedrag is voor de beoordeling van de noodzaak een medisch advies nodig.

Artikel 9.10 Eigen bijdrage CAK

Artikel 9.10.1 Eigen bijdrage CAK

Voor diverse voorzieningen in het kader van de WMO en de AWBZ kan een inkomensafhankelijke eigen bijdrage in rekening worden gebracht. Deze eigen bijdrage wordt geïnd door het CAK en wordt vanaf 1 januari 2011 in de meest voorkomende gevallen vergoed vanuit de AV Optimaal polis.

Wanneer er sprake is van een eigen bijdrage en de klant heeft geen AV Optimaal polis, maar wel een goede aanvullende verzekering bij een andere maatschappij dat kan voor deze eigen bijdrage bijzondere bijstand worden toegekend. Een medisch advies om de noodzaak vast te stellen is niet nodig. In alle overige gevallen wordt geen bijzondere bijstand verstrekt.

Artikel 9.11  Reiskosten

Artikel 9.11.1 Reiskosten medische behandeling

Zittend ziekenvervoer wordt door de zorgverzekeraar vergoed voor nierdialysepatiënten, patiënten die een chemokuur of radiotherapie krijgen, blinden en slechtzienden en rolstoelgebruikers. Voor deze groepen is een uitzondering gemaakt omdat er voor hen nauwelijks alternatieve wijzen van vervoer zijn. Er is per verzekerde per kalenderjaar een wettelijke eigen bijdrage verschuldigd. Deze eigen bijdrage komt voor bijzondere bijstand in aanmerking. Incidenteel ziekenvervoer valt buiten deze regeling. Omdat in eerste instantie gebruik kan worden gemaakt van de omgeving (mantelzorg) of de kosten voor eigen verantwoording zijn. De kosten van incidenteel ziekenvervoer behoren in principe niet tot de bijzondere noodzakelijkekosten van het bestaan.

Er wordt in beginsel geen bijzondere bijstand verleend.

Artikel 9.12 Textiel

Artikel 9.12.1 Kleding

In beginsel zijn dit algemeen noodzakelijke kosten van bestaan. Ook bij ziekenhuisopname, brand, ontslag uit detentie of uithuisplaatsing kind moet ervan uit worden gegaan dat in principe voldoende kleding aanwezig is of dat de aanschaf van kleding door de verzekeraar wordt vergoed.

In bijzondere situaties, zoals plotselinge toename of afname van gewicht door ziekte, extra kledingslijtage door een prothese of  incontinentie, kan bijstand worden verstrekt. De meerkosten komen in aanmerking voor bijzondere bijstand. De meerkosten (de kosten die de normale, algemeen noodzakelijke kosten van kleding ten gevolge van ziekte of handicap te

boven gaan) worden bepaald door de bedragen in de prijzengids te vermenigvuldigen met het aantal stuks wat extra nodig is.

De noodzaak kan zonodig door middel van een medisch advies worden vastgesteld.

Artikel 9.12.2 Beddengoed

Beddengoed kan onder bepaalde omstandigheden extra slijten. Gedacht kan worden aan extra wassen door incontinentie. De meerkosten (de kosten die de normale, algemeen noodzakelijke kosten van beddengoed als gevolg van ziekte of handicap te boven gaan) worden bepaald door de bedragen in de Nibud prijzengids te vermenigvuldigen met het aantal stuks wat extra nodig is. De noodzaak kan zonodig door middel van een medisch advies worden vastgesteld.

Artikel 9.12.3 Wassen van kleding

Extra bewassingskosten of als het wassen door een handicap wordt uitbesteed, komen in aanmerking voor een vergoeding bijzondere bijstand. Geen bijzondere bijstand kan worden verstrekt als men in het verzorgings- of verpleeghuis verblijft. In de Nibud prijzengids is het bedrag voor normale bewassingskosten vastgesteld. Op grond van dit bedrag voor de maandelijkse kosten kunnen werkelijke meerkosten worden bepaald.

De noodzaak kan zonodig door middel van een medisch advies worden vastgesteld.

Artikel 9.13 Eten en drinken

Artikel 9.13.1 Dieetkosten

Als gevolg van een ziekte kan belanghebbende op doktersadvies gehouden zijn een dieet te volgen. Genoemd kan worden de ziekte van Crohn. De meerkosten van sommige diëten liggen boven de kosten van een normaal voedingspatroon. Voor deze meerkosten kan bijzondere bijstand worden verstrekt.

Via de bijzondere bijstand kunnen de meerkosten ten opzichte van normale voeding worden vergoed. Zie voor de richtprijzen de Nibud Prijzengids.

Artikel 9.13.2 Maaltijdvoorziening

Er zijn op dit moment meerdere instanties waarvan de warme maaltijd betrokken kan worden met alle verschillende prijzen van dien. Klanten zijn niet meer altijd vrij in hun keuze voor een maaltijdvoorziening en zijn hiervoor afhankelijk van waar zij woonachtig zijn. Is iemand niet vrij in zijn keuze dan nemen we daadwerkelijke kosten als uitgangspunt. Is de klant wel vrij in zijn keuze dan houden we de prijzen van de Stichting Maaltijdvoorziening Apeldoorn aan als maximum.

Wanneer een belanghebbende gebruik maakt van de maaltijdvoorziening van de Stichting Maaltijdvoorziening Apeldoorn en de Dienst acht deze voorziening noodzakelijk dan kan er bijzondere bijstand worden verleend voor de meerkosten daarvan.

De prijs per maaltijd (prijspeil 2010) bedraagt:

• € 6,60 (zonder subsidie);

• € 4,62 (met subsidie voor mensen met AOW + een klein pensioen (€ 136,13 alleenst./€ 181,51 echtp.);

• € 3,69 (met subsidie voor mensen met alleen AOW).

In sommige gevallen zijn er personen die gebruik maken van de (al dan niet warme) maaltijdvoorziening die via zorgcentra in hun woonbuurt verstrekt worden. De prijs van deze maaltijden ligt in het algemeen hoger dan die van de St. Maaltijdvoorziening. Indien hiervan gebruik wordt gemaakt en de maaltijd wordt aan huis bezorgd dan dient in zo’n geval dezelfde prijs aangehouden te worden als die van de St. Maaltijdvoorziening, dus men heeft zelf een hogere eigen bijdrage.

Sociale indicatie: het kan zijn dat iemand om sociale redenen, vereenzaming, zelf niet kan koken o.i.d. een beroep doet op zo’n maaltijd voorziening van een zorgcentrum in de buurt en daar ook de maaltijd gebruikt. In dit geval dient de consulent een onderzoek te doen naar een sociale indicatie/ noodzakelijkheid.  Indien er sprake is van een sociale indicatie dan zijn de meerkosten (het verschil tussen de prijs van het zorgcentra en St. Maaltijdvoorziening) kosten die in aanmerking komen voor bijzondere bijstand.

N.B: Kiezen mensen om eigen redenen voor een andere maaltijdvoorziening (met een indicatie: niet zelf kunnen koken) dan dient de bijzondere bijstand afgestemd te worden zoals bij kosten maaltijdvoorziening via St. Maaltijdvoorziening.

Voor een klant uit Epe geldt dat hij alleen gebruik kan maken van een maaltijdvoorziening via SWOE (Stichting Welzijn Ouderen Epe). Om die reden wordt voor de hoogte van de bijstand uitgegaan van het notabedrag van SWOE.

Alleen de zogenaamde meerkosten - het verschil tussen de maaltijdvoorziening en de normale kosten van de warme maaltijd - voor bijzondere bijstandsverlening in aanmerking. In zijn algemeenheid komt men slechts op indicatie (door bijvoorbeeld Zorgloket of ziekenhuis) in aanmerking voor de maaltijdverstrekking. De normale kosten van een warme maaltijd wordt vastgesteld aan de hand van het Nibud richtlijnen. Daar deze prijs de waarde van een warme maaltijd vertegenwoordigt, kan hierover geen bijzondere bijstand worden verstrekt. De meerkosten worden aangemerkt als bijzondere noodzakelijke kosten. Een medisch advies is in geval van indicatie niet nodig.

Zie voor de richtprijzen de Nibud Prijzengids.

Artikel 9.14 Alarmering

Bij een medische of sociale indicatie kan er behoefte zijn aan een persoonsbonden alarmering. Met name bij ouderen die slecht ter been zijn of een verhoogd valrisico hebben speelt dit.

Bij de verlening van bijzondere bijstand voor de kosten van alarmering moet uitgegaan worden van de meest goedkope en adequate voorziening. De eigen bijdrage (aansluitkosten en periodieke bijdrage) die klanten verschuldigd zijn kan vanuit de bijzondere bijstand vergoed worden. In de meeste gevallen is er een indicatie afgegeven door het zorgloket voor alarmering. Ook komt het voor dat de alarmering een verplicht onderdeel is van het wonen in een aanleunwoning of verpleegafdeling. Ook in die gevallen kan bijzondere bijstand worden verstrekt voor de eigen bijdrage van het alarmsysteem.

Alleen de goedkoopst mogelijke adequate oplossing wordt vergoed, dus als de klant keuzevrijheid heeft in aanbieder wordt alleen de goedkoopste aanbieder vergoed.

Artikel 9.15 Extra stookkosten

Tot de algemeen voorkomende noodzakelijke kosten van het bestaan behoren ook de stookkosten. Aangezien de algemene bijstand voorziet in deze kosten kan er in beginsel geen bijstand worden verleend voor deze kosten.

Alleen indien er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval kan er aanleiding zijn bijzondere bijstand te verlenen voor deze kosten. De extra kosten voor verwarming komen voor vergoeding in aanmerking als hiervoor een medische noodzaak bestaat. De medische noodzaak kan worden aangetoond door middel van een verklaring van een arts/specialist of door een door ons aangevraagd medisch advies. Hierbij moet worden aangegeven of er een medisch aantoonbare noodzaak is voor de extra stookkosten en hoelang deze kosten noodzakelijk zijn.

Omdat stookkosten behoren tot de algemene kosten van bestaan waarin een inkomen op bijstandsniveau voorziet komen alleen de meerkosten voor bijstandverlening in aanmerking. De meerkosten worden bepaald door de werkelijke stookkosten af te zetten tegen het gemiddeld verbruik. In de prijzengids van NIBUD is het gemiddeld verbruik per woningtype op jaarbasis en de bijbehorende kosten per maand terug te vinden. De gemiddelde stookkosten van de klant kunnen worden bepaald aan de hand van de jaarafrekening.

Artikel 10.1 Kosten huis

Artikel 10.1.1 Huur en vaste lasten tijdens detentie of TBS

Op grond van de WWB heeft degene die rechtens zijn vrijheid is ontnomen geen recht op bijstand. Deze uitsluiting heeft een dwingend karakter. Het betreft zowel algemene als bijzondere bijstand. In bijzondere gevallen kan, wanneer zich daartoe dringende redenen voordoen, toch bijstand worden verleend. De vraag die hierbij moet worden beantwoord:  leidt het niet verlenen van bijstand voor betrokkene tot ernstige gevolgen, met name voor diens gezondheid. Bijstandsverlening moet dan onvermijdelijk zijn. Een gebrek aan noodzakelijke middelen van het bestaan is op zich geen rechtvaardigingsgrond om de ontsnappingsclausule toe te passen.

In de praktijk betekent deze benaderingswijze dat bijstandsverlening nagenoeg is uitgesloten.

Overigens is het bovenstaande van toepassing op een alleenstaande; indien bij gezinsbijstand een partner gedetineerd wordt, kan de overgebleven partner voor wie de uitsluiting immers niet geldt, zelfstandig een uitkering aanvragen tot het einde van de detentieperiode en in de betreffende kosten voorzien.

Artikel 10.1.2 Huur en vaste lasten tijdens opname inrichting (geen TBS)

Indien er sprake is van een opname in een inrichting zal voor de duur van de peilmaand plus de daarop volgende maand de actuele bijstandsnorm gehandhaafd blijven. Daarna volgt de omzetting naar de norm zak- en kleedgeld (artikel 23 WWB). Uiteraard geldt een dergelijke omzetting ook daar waar sprake is van de gezinsnorm en één van de partners wordt opgenomen. Gelijktijdig met de omzetting van de norm dient een beoordeling gemaakt te worden van de doorgaande noodzakelijke niet uitstelbare vaste lasten, reserveringen enz. en zal zonodig bijzondere bijstand verstrekt moeten worden. Voorkomen moet worden dat door de normwijziging schulden ontstaan. Van geval tot geval dient de noodzaak te worden

vastgesteld.

Voor een indicatie wanneer de klant terug naar huis kan keren kan contact opgenomen worden met de behandelend specialist. Als uitgangspunt geldt dat er maximaal voor de duur van zes maanden bijzondere bijstand wordt verstrekt voor de kosten van het aanhouden van de woning, dus dat vast moeten komen te staan dat de klant binnen zes maanden terug zal kunnen keren. Het betreft dan in ieder geval de volgende kosten:

• de kosten van de woninghuur;

• de kosten van het maandelijkse termijnbedrag voor levering van energie en water;

• de kosten van de inboedelverzekering.

Na zes maanden kan de bijzondere bijstand nog eenmaal verlengd worden met drie maanden indien de behandelend specialist hiertoe een indicatie afgeeft. Als in de tussentijd wordt vastgesteld dat terugkeer naar de woning langer gaat duren of helemaal niet meer mogelijk is, wordt aan de klant 1 kalendermaand de tijd gegeven om de vaste lasten op te zeggen. Daarna wordt de bijzondere bijstand in ieder geval beëindigd.

Artikel 10.2 Advocaatkosten, griffierecht en schuldhulpverlening

Artikel 10.2.1 Eigen bijdrage rechtsbijstand

Als gebruik wordt gemaakt van de diensten van een advocaat, is een eigen bijdrage verschuldigd. Soms komen daar ook nog andere kosten bij zoals griffierecht. Deze kosten worden onder bepaalde voorwaarden vergoed op grond van de Wet op de Rechtsbijstand (Wrb). In deze wet is geregeld wanneer wel of geen gefinancierde rechtskundige bijstand zal worden verstrekt. Van dit laatste is bijvoorbeeld sprake als er geen belang is om een rechtsprocedure te voeren of als de zaak om een te gering bedrag gaat.

De eigen bijdrage wordt vastgesteld aan de hand van inkomen en vermogen door de Raad voor de Rechtsbijstand. Op basis daarvan vindt toevoeging plaats en wordt tevens de eigen bijdrage voor rechtsbijstand berekend.

Uit vaste jurisprudentie van de CRvB blijkt dat de noodzaak voor het verlenen van rechtsbijstand en het maken van kosten van griffierecht in beginsel kan worden aangenomen indien op grond

van de Wrb krachtens toevoeging rechtsbijstand is verleend.

Artikel 10.2.2 Kosten beschermingsbewind

Als de kantonrechter kiest voor een zakelijke bewindvoerder en dit kosten meebrengt voor de belanghebbende, dienen deze kosten beschouwd te worden als noodzakelijke kosten van het bestaan. In de meeste gevallen wordt de beloning specifiek door de kantonrechter geregeld en dit wordt dan genoemd in de uitspraak tot beschermingsbewind. Is dit niet het geval dan komt de bewindvoerder 5% van de netto-opbrengst van de onder bewind staande goederen toe (artikel 1:447 lid 1 BW). Indien er geen opbrengst van de onder bewind staande goederen is, heeft de bewindvoerder dus geen recht op salaris. Dit is dus het geval als de kantonrechter geen beschikking heeft afgegeven waaruit blijkt dat de beloning anders is vastgesteld.

Heeft de kantonrechter wel een vergoeding in zijn uitspraak opgenomen dan bestaat recht op bijzondere bijstand voor de kosten van bewindvoering overeenkomstig de beloningsafspraken van het LOK. Voor deze afspraken en de hoogte van de bedragen wordt verwezen naar het handboek Schulinck: 'Aanbeveling meerderjarigenbewind' (deze aanbeveling is ook terug te vinden op -> naar de rechter -> landelijke regelingen -> sector kanton -> aanbevelingen LOK ). www.rechtspraak.nl

Wanneer bijzondere bijstand wordt gevraagd voor een hoger bedrag dan de hierboven genoemde bedragen, zal om de vaststelling en goedkeuring van de toezichthoudende kantonrechter moeten worden gevraagd waaruit blijkt dat de rechter deze hogere beloning heeft vastgesteld.

De gemeente is gebonden aan de beschikking van de kantonrechter en heeft geen vrijheid om zelf de noodzaak van de onderbewindstelling te beoordelen en evenmin om te bezien of andere oplossingen mogelijk zijn.

Artikel 10.2.4 Kosten van bewindvoering in het kader van de WSNP

Voor de kosten van bewindvoering in het kader van de Wsnp bestond recht op bijzondere bijstand. Met de uitspraak van CRvB van 29 juni 2010 is daar verandering in gekomen. In deze uitspraak heeft de CRvB het volgende bepaald:

Indien een belanghebbende in een schuldsaneringstraject wordt geplaatst onder de WSNP is hij salaris voor de bewindvoerder verschuldigd. Dit salaris moet met voorrang worden betaald uit de boedel. De boedel bestaat uit het voor beslag vatbare gedeelte van het inkomen en vermogen van belanghebbende.

Het kan voorkomen dat de rechtbank het salaris van de bewindvoerder hoger heeft vastgesteld dan het bedrag dat uit de boedel kan worden betaald. De CRvB oordeelt nu dat in dat geval de bewindvoerder het gedeelte van zijn salaris dat niet uit de boedel kan worden betaald niet bij belanghebbende in rekening mag brengen. Om die reden bestaat er in beginsel dan ook geen aanleiding om bijzondere bijstand te verlenen voor de kosten van het salaris van de bewindvoerder, voor zover dat niet uit de boedel kan worden betaald.

Voor zover overigens het salaris wel uit de boedel kan worden betaald is in deze kosten voorzien en is er om die reden in beginsel geen aanleiding om bijzondere bijstand te verlenen voor deze kosten.

Artikel 10.2.5 Bijdrage schuldhulpverlening of vrijwillige bewindvoering/beheer

Indien sprake is van een zorgelijke of problematische financiële situatie, behoort het tot de zorgtaken van de gemeente om klanten schuldhulpverlening aan te bieden. Binnen het Activerium wordt hiervoor gebruik gemaakt van de diensten c.q. de producten van de Stadsbank te Apeldoorn. Daar wordt ook de indicatie gesteld. Problematische schulden worden middels een integraal schuldhulp-verleningstraject behandeld, waarbij niet alleen gekeken wordt naar financiële oplossingen van gemaakte schulden, maar ook aandacht bestaat voor budgetbegeleiding, de mogelijkheden tot gedragsverandering en de psychosociale factoren die samenhangen met de schuldenproblematiek.

Het doel van budgetbeheer is het garanderen dat betalingen op tijd worden gedaan en dat er geen (nieuwe) schulden ontstaan. In aansluiting op de NVVK-gedragscode kent de Stadsbank een aantal vormen van budgetbeheer, zodat iedereen die niet zelfstandig zijn geld kan beheren of niet uit de schulden kan komen voor hulp in aanmerking kan komen. Toch komt het voor dat ook andere instanties tegen betaling schuldhulpverlening, budgetbeheer, vrijwillige bewindvoering uitvoeren.

Voor de kosten van deze begeleiding wordt geen bijzondere bijstand verstrekt.

Primair geldt dat de gemeente zelf – kosteloos – schuldhulpverlening aanbiedt. Voor de kosten van andere schuldhulpverleners wordt in principe geen bijzondere bijstand verleend, omdat de dienstverlening van de Stadsbank een passende en toereikende voorliggende voorziening is.

Artikel 10.3 Begrafenis- of crematie

Artikel 10.3.1. Begrafenis- of crematiekosten

Als iemand overleden is, moeten de kosten van lijkbezorging worden voldaan door die bloed- en aanverwanten, die krachtens het Burgerlijk Wetboek tot onderhoud van de overledene verplicht zouden zijn geweest. In zijn algemeenheid is het uitgangspunt dat een ieder zelf kan voorzien in de noodzakelijke kosten van lijkbezorging. De middelen om een begrafenis/crematie te bekostigen zijn:

• verzekeringen op het leven, zoals begrafenis‑ en levensverzekeringen en ongevallenver­zekering;

• lidmaatschap van een speciale vereniging, bijv. crematievereniging;

• overlijdensuitkering, indien de overledene een uitkering ontving krachtens de Ziektewet (Z.W.),  Algemene Arbeidsongeschiktheidswet (A.A.W.), Wet Inkomensondersteuning  Arbeidsongeschikten (WIA), Algemene Ouderdomswet (A.O.W.) e.d.;

• spaargelden, waaronder ook het "vrij te laten bescheiden vermogen";

• nalatenschap;

• een in een depositofonds gestort bedrag met als enige bestemming de betaling van de kosten van begraven van de storter en eventuele partner.

Voor zover de eigen middelen daartoe niet toereikend zijn en de nabestaanden de kosten van lijkbezorging niet of niet geheel voor hun rekening nemen, bestaat de mogelijkheid om bijzondere bijstand voor deze kosten te verstrekken (natuurlijk met in achtneming van alle voorwaarden die aan de verstrekking van bijzondere bijstand zijn verbonden). Er dient rekening te worden gehouden met de eigen middelen van de overledene, de draagkracht van de aanvrager, evenals met de noodzakelijke kosten van lijkbezorging.

Niemand geeft opdracht voor de begrafenis.

De gemeente heeft de plicht te zorgen voor de lijkbezorging, geeft hiertoe opdracht en neemt de kosten op zich. Een en ander op grond van de Wet op de Lijkbezorging. In deze situatie is er dus geen sprake van bijstandsverlening. Achteraf zal altijd moeten worden bezien of er verhaal mogelijk is op de eventuele nalaten­schap en op de nagelaten betrekkingen.

Begrafeniskosten in het buitenland

Bijstandsverlening voor begrafenis- of crematiekosten in het buitenland van een (in Nederland of in het buitenland) overleden vreemdeling is niet mogelijk. Ditzelfde geldt voor de overleden Nederlander die buiten Nederland begraven wordt.

Reiskosten naar een begrafenis/crematie

Voor de reiskosten om een begrafenis of crematie bij te wonen, wordt geen bijzondere bijstand verleend.

Noodzakelijke kosten zijn:

• akte van overlijden

• basistarief uitvaartverzorger

• rouwkaarten (maximaal 100)

• eenvoudige kist

• opbaren in het rouwcentrum of thuis

• rouwauto

• grafrechten voor algemeen graf

• begraafkosten begraafplaats

Niet noodzakelijk is in ieder geval:

• rouwadvertentie

• kosten eredienst

• koffietafel etc.

• meerdere volgauto's

• bloemstuk op de kist

Voor de hoogte van de kosten kan gebruik worden gemaakt van de NIBUD richtlijnen.

Artikel 10.4

Artikel 10.4.1 Kosten verblijfsvergunning

Ten aanzien van legeskosten verblijfsvergunningen en naturalisatieprocedure is in de loop der jaren een aanzienlijke hoeveelheid jurisprudentie ontstaan. Die komt er op neer, dat deze kosten

altijd behoren tot de algemene, zij het incidentele bestaanskosten en waarvoor een kredietmogelijkheid bij bijvoorbeeld een gemeentelijke kredietbank als voorliggende voorziening moet worden beschouwd.

De reden hiervoor is, dat de vreemdeling weet dat hij/zij te maken krijgt met deze kosten (voorzienbaarheid) en daarvoor dient te reserveren uit de eigen middelen, hetzij vooraf (sparen), hetzij achteraf (lenen). Er dient in eerste instantie dus een beroep te worden gedaan op de voorliggende voorziening, zijnde een kredietverlenende instelling. Uitsluitend als er sprake is van omstandigheden waardoor niet gereserveerd kon worden (denk aan jaarlijkse verlenging van groot gezin of verlenging vlak na verlaten COA) voor deze kosten en als er geen beroep kan

worden gedaan op een voorliggende voorziening, dan is bijzondere bijstand mogelijk. Kosten van naturalisatie worden in beginsel niet vergoed; deze kosten behoren tot de algemene noodzakelijke kosten van het bestaan.

Artikel 10.5 Reiskosten

Artikel 10.5.1 Algemeen

In de bijstandsnorm is een bedrag begrepen voor deelname aan het maatschappelijk verkeer. Dat bedrag is onder andere bestemd voor bezoek aan familie e.d.. Het gaat daarbij om algemene kosten die iedereen moet maken. Bezoekkosten die voortkomen uit bijzondere omstandigheden (bv. ziekte, detentie) kunnen voor vergoeding d.m.v. bijzondere bijstand in aanmerking komen. In het algemeen zullen kosten voor bezoek binnen de gemeente Apeldoorn niet voor vergoeding in aanmerking komen.

Artikel 10.5.2 Bezoek aan gedetineerde

Bij detentie in Nederland kan voor de partner en/of andere gezinsleden van de gedetineerden bijzondere bijstand worden verstrekt voor de reiskosten. In het algemeen kan 1x per maand voor deze kosten bijstand verstrekt worden. Bij detentie in het buitenland kan bijzondere bijstand verstrekt worden voor reiskosten tot aan de grens, voor de kosten van het gedeelte van de reis in het buitenland wordt geen bijstand verstrekt. Voor de reiskosten van de gedetineerde zelf kan geen bijzondere bijstand worden verstrekt.  De kosten worden vergoed op basis van de kosten van openbaar vervoer (2e klasse). Uitgangspunt is dat bewijsstukken (treinkaartjes, strippenkaarten) moeten worden overlegd.

Artikel 10.5.3 Ziekenbezoek

Als er sprake is van opname van een partner of gezinslid (eventueel ook ander familielid) in een ziekenhuis in een andere gemeente komen de reiskosten voor vergoeding in aanmerking. De frequentie van het aantal bezoeken is afhankelijk van de omstandigheden en de familierelatie, waarbij een gemiddelde van 2x per week als uitgangspunt kan worden genomen.

Als de partner of een gezinslid in een inrichting buiten de gemeente Apeldoorn verblijft, kan voor de reiskosten voor bezoek bijzondere bijstand worden verleend. De frequentie is afhankelijk van de omstandigheden. Daarbij moet wel rekening gehouden worden met andere voorzieningen bv. recht op dubbele kinderbijslag.

De kosten worden vergoed op basis van de kosten van openbaar vervoer. Uitgangspunt is dat bewijsstukken (treinkaartjes, strippenkaarten) na toekenning moeten worden overlegd.

Artikel 10.5.4 Opleiding of scholing

Voor de reiskosten die verband houden met noodzakelijk geachte scholing wordt in beginsel geen bijzondere bijstand verleend. Indien nodig kunnen reïntegratiegelden ingezet worden voor deze kosten.

Artikel 10.6 Verwervingskosten

Artikel 10.6.1 Verwervingskosten

Kosten die gemaakt moeten worden om te solliciteren behoren in beginsel tot de algemene bestaanskosten waarvoor geen bijstand wordt verstrekt. Er kunnen bijzondere individuele omstandigheden zijn die leiden tot hogere sollicitatiekosten dan waarin het norminkomen voorziet, bijvoorbeeld reiskosten voor een sollicitatiegesprek buiten de gemeente Apeldoorn.

Sollicitatiekosten zijn de kosten die iemand moet maken om arbeid in dienstbetrekking te krijgen. Het kan daarbij gaan om de volgende kosten:

• telefoonkosten;

• kosten van briefpapier;

• portokosten;

• reiskosten;

Telefoonkosten, kosten van papier en porti moeten in principe uit het norminkomen worden voldaan. Reiskosten buiten de gemeente Apeldoorn kunnen voor vergoeding in aanmerking komen als het gaat om een sollicitatie die een reële kans op de arbeidsmarkt biedt.

In incidentele gevallen kunnen er nog andere kosten gemaakt moeten worden ten behoeve van een sollicitatie. Daarbij kan gedacht worden aan kosten voor geschikte kleding, kosten van presentatiemateriaal, en dergelijke. Per geval zal bekeken moeten worden of, en in welke mate, deze kosten noodzakelijk zijn voor de betreffende sollicitatie en hoe reëel de kansen op de arbeidsmarkt zijn met de betreffende sollicitatie.

Reiskosten kunnen vergoed worden op basis van de kosten van openbaar vervoer, waarbij strippenkaarten en treinkaartjes moeten worden overgelegd. De noodzaak van andere kosten zal moeten worden aangetoond met inlevering van de op de kosten betrekking hebbende nota's.