Verordening stimuleringsleningen 2007

Ondertekening

Toelichting Verordening stimuleringsleningen 2007

Hoofdstuk 1 Algemene inleiding

1.1 Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse Gemeenten (SVn)

1.2 verordening

De gemeente verstrekt zelf géén leningen. Wel regelt de gemeente wie een lening bij het SVn kan aanvragen en voor welk bedrag. Er is daarom sprake van een gelaagde aanvraagprocedure: de aanvraag om voordracht, die bij de gemeente wordt ingediend, en, ná honorering van de aanvraag om voordracht de aanvraag om verstrekking die bij het SVn wordt ingediend. In de Verordening stimuleringsleningen 2007 is vastgelegd hoe de gemeente omgaat met de aanvraag om voordracht. De werkwijze van het SVn en de voorwaarden die het SVn stelt aan het verstrekken van een lening liggen vast in de Gemeentelijke uitvoeringsregels Starterslening en in productbeschrijvingen van het SVn.

Bij het opstellen van de gemeentelijke verordening is aansluiting gezocht bij Titel 4.2 Subsidies van de Algemene wet bestuursrecht. Immers, met een voordracht bij het SVn erkent de gemeente de aanspraak die aanvrager maakt op financiële middelen die de gemeente beschikbaar stelt met het oog op bepaalde activiteiten van de aanvrager, anders dan voor geleverde diensten (Awb, art. 4:21.1). Daarom bevat de gemeentelijke verordening bepalingen m.b.t. de beschikbare middelen, de verdeling van die middelen, de voordracht bij het SVn, de verplichtingen van de aanvrager, de vaststelling van de hoofdsom van de lening, intrekkings- en afwijzingsgronden en de betaalbaarstelling.

De Verordening stimuleringsleningen 2007 is een stimuleringsregeling. Met het (door tussenkomst van het SVn) aanbieden van financieel aantrekkelijke leningen wil Apeldoorn met name particulieren stimuleren initiatieven te ontplooien, die een gunstige invloed hebben op de kwaliteit van het wonen en de stedelijke vernieuwing in Apeldoorn. De verordening treedt niet in de eigen verantwoordelijkheid van de aanvragers voor wat betreft de (financiële) haalbaarheid van de initiatieven. Hij is dus niet ontworpen voor het leveren van maatwerk.

Hoofdstuk 2 Programmering, budgetten en normbedragen

2.1 herkomst van de middelen

Apeldoorn heeft vanaf 1996 regelmatig stortingen op de rekening courant van het SVn (stimuleringsrekening) verricht, gelijk aan de jaarlijkse dividenden van de aandelen Bouwfonds Nederlandse Gemeenten. Naast deze incidentele voedingen wordt de stimuleringsrekening structureel gevoed met rente en aflossingen (annuïteiten) van eerder verstrekte leningen. Ook wordt het fonds gevoed met baten die de Regio Stedendriehoek genereert bij het budgetbeheer BWS. Die baten zijn met name het gevolg van inkomenstoetsen en verkopen van eigen woningen, waardoor verleende subsidies vervallen of lager worden vastgesteld. Tenslotte zij vermeld dat de gemeente met het storten van de dividenden aandelen Bouwfonds en een deel van de verkoopopbrengst van de aandelen trekkingsrechten op renteloze leningen van Bouwfonds en ABN-AMRO verwierf.

2.2 stimuleringsprogramma

2.3 meerjarenbudget, jaarbudget, deelbudget en normbedrag

2.4 onderuitputting en herverdeling

Hoofdstuk 3 Aanvragen om voordracht

3.1 aanvraagprocedures

Zoals in hoofdstuk 1 al is aangegeven is er sprake van een gelaagde aanvraagprocedure: de aanvraag om voordracht wordt bij de gemeente ingediend en de aanvraag om verstrekking bij het SVn. Het aanvragen van de voordracht geschiedt schriftelijk op een daartoe beschikbaar gesteld formulier. Behalve in de verordening staat ook op dit formulier vermeld welke gegevens aanvrager moet leveren alvorens zijn verzoek in behandeling wordt genomen.

3.1.1 aanvraag om verstrekking van een starterslening

De starter die een eigen woning koopt, ontvangt van de betrokken makelaar of financier of gemeente een aanvraagformulier. Aanvrager stuurt het ingevulde aanvraagformulier met bijlagen naar het SVn, die bij ontvangst de rente bepaalt en bij het Bemiddelend Orgaan een draagkrachtadvies aanvraagt. De draagkrachttoets door het Bemiddelend Orgaan resulteert in een advies aan de gemeente over de omvang van de starterslening en de rente en aflossing met ingang van het vierde jaar. (De bezitter van een starterslening is vrijgesteld van het betalen van rente en aflossing in de eerste drie jaren.) Op basis van dit advies stelt de gemeente een toewijzingsbesluit aan aanvrager op. Het toewijzingsbesluit heeft een geldigheid van vier weken. Aanvrager vraagt nu bij een financieringsinstelling naar keuze een passende offerte voor de eerste lening en zendt deze binnen genoemde vier weken aan het SVn. Als het SVn oordeelt dat nu aan alle voorwaarden is voldaan en de financiering van de aankoop is verzekerd, dan verstrekt het SVn een passende offerte voor de tweede lening, de starterslening. Bij acceptatie door aanvrager kunnen beide leningen worden gepasseerd. De financiële instelling die de eerste lening verstrekt, heeft zich verplicht beide leningen bij het Waarborgfonds Eigen Woningen aan te melden voor Nationale Hypotheek Garantie.

3.1.2 aanvraag om voordracht stimuleringslening

3.2 zekerheidstelling

Het kan voorkomen dat er twijfel bestaat aan de kredietwaardigheid van de aanvrager. In dat geval heeft de gemeente de mogelijkheid vooraf een kredietwaardigheidtoets aan te vragen bij het Bemiddelend Orgaan. In welke mate hiervan gebruik zal worden gemaakt zal ondermeer afhangen van de hoogte van de lening en van de mogelijkheden om leningen te borgen bij reguliere borginstellingen, zoals Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) en Waarborgfonds Eigen Woningen (WEW) met de Nationale Hypotheek Garantie. Voor stimuleringsleningen op basis van het programmaonderdeel wonen boven winkels zal altijd hypothecaire zekerheid worden verlangd.

3.3 bezwaar- en beroepschriften

Tegen de weigering van burgemeester en wethouders om een aanvrager bij het SVn voor te dragen voor een stimuleringslening staat beroep open.

3.4 formulieren

Het formulier aanvraag om voordracht bestaat uit een algemeen inlichtingenformulier, met voor elk programmaonderdeel een afzonderlijke bijlage. Op deze wijze worden aanvragers geen vragen gesteld die niet relevant zijn voor de afdoening van hun verzoek om voordracht.

Hoofdstuk 4 VROM-Startersleningen

4.1 wat is een VROM-starterslening?

De VROM-starterslening is een hypothecaire lening van het SVn, bedoeld voor de aankoop van een bestaande of een nieuw te bouwen koopwoning. Looptijd, rente én aflossing worden marktconform vastgesteld. Bijzonder is, dat er in de eerste drie jaren géén rente en aflossing worden betaald. Als de financiële draagkracht van aanvrager na drie jaren (nog steeds) niet voldoende ruimte biedt om de overeengekomen rente en aflossing te betalen kan aanvrager schriftelijk verzoeken om afstemming van rente en aflossing voor de komende jaren op de wél aanwezige financiële draagkracht. Die draagkrachtberekeningen zullen dan met toepassing van de vigerende NHG-normen worden uitgevoerd. Zo’n verzoek kan er toe leiden dat tijdelijk minder rente in rekening wordt gebracht dan oorspronkelijk is overeengekomen. Een verzoek om afstemming van rente en aflossing op de financiële draagkracht kan worden ingediend in het 3e, 6e, 10e en 15e jaar van bewoning. Als het inkomen na verloop van tijd voldoende is gestegen worden de termijnen voor rente en aflossing op basis van de restant looptijd en het vooraf bepaalde rentepercentage vastgesteld.

4.2 verruiming keuzevrijheid voor lage inkomens

4.3 rol van de gemeente

Als medeleverancier van de middelen bepaalt de gemeente welk budget voor VROM-startersleningen beschikbaar wordt gesteld, voor welke doelgroep en marktsegment de lening bestemd is, en welke voorwaarden en bepalingen er verder van kracht zijn.

4.3.1 doelgroep

4.3.2 marktsegment

Apeldoorn past het instrument van de VROM-starterslening toe als een generieke regeling. De te kopen woning kan daarom zowel een nieuwbouwwoning als een bestaande woning zijn. Ook kan het gaan om een huurwoning, die de verhuurder aan de huurder verkoopt. De belangrijkste voorwaarden zijn dat de koper de woning als eigenaar gaat bewonen en dat de kosten van het in eigendom verkrijgen niet meer bedragen dan een door het college te bepalen kostengrens.

Voor de definitie van de kostengrens sluit de verordening aan bij de definitie die voor de NHG wordt gehanteerd. Als gevolg daarvan worden meerwerk, verbeteringskosten en dergelijke net als de bijkomende kosten, zoals notariskosten, overdrachtsbelasting en makelaarskosten tot de kosten van het verkrijgen in eigendom gerekend. Deze kosten zijn bij het aangaan van de koopovereenkomst meestal niet precies bekend. Om potentiële gegadigden voor een VROM-starterslening toch in de gelegenheid te stellen zelf vooraf vast te stellen of de overeengekomen koopsom past binnen de gestelde kostengrens werkt de gemeente net als de NHG met een genormeerde opslag op de koopsom. Bij bestaande woningen wordt gewerkt met een opslag van 12%. Bij een nieuwe woning geldt een opslagpercentage van 8. Eigen woningen waarvan kosten van het verkrijgen in eigendom de kostengrens overschrijden zijn van de regeling uitgesloten, net als vakantie- en recreatiewoningen en zogenaamde tweede woningen.

4.4 hoogte van de VROM-starterslening

De gemeente bepaalt de hoogte van de individuele VROM-starterslening en conformeert zich daarbij aan het verplicht gestelde advies door het Bemiddelend Orgaan (BO). Dit instituut stelt een onderzoek in naar de draagkracht van aanvrager en berekent met de normen van de NHG welk bedrag aanvrager onder eerste hypotheek mét NHG maximaal kan lenen. Als blijkt dat aanvrager voldoende kan lenen om de aankoop van de woning te financieren adviseert het BO géén starterslening te verstrekken. Aanvrager heeft in dat geval namelijk geen starterslening nodig. Blijkt daarentegen dat de draagkracht van aanvrager niet voldoende is om de benodigde lening onder eerste hypotheek mét NHG te kunnen afsluiten, dan berekent het BO welk bedrag onder tweede hypotheek nodig is om de financiering van de woning sluitend te maken. Het BO zal de gemeente adviseren dit bedrag als VROM-starterslening vast te stellen.

4.5 Bouwkrediet

Het SVn stelt een VROM-starterslening voor de aankoop van een bestaande woning beschikbaar bij de eigendomsoverdracht van de woning. Een VROM-starterslening voor de aankoop van een nieuwe woning wordt in beginsel door middel van een bouwkrediet beschikbaar gesteld. Ter beperking van de rentelasten van aanvrager wordt het aanvrager toegestaan als eerste de starterslening aan te wenden voor het voldoen van betalingstermijnen, voordat uit de duurdere eerste hypotheek wordt geput. In de praktijk zal deze handelwijze veelal betekenen dat de VROM-starterslening meteen bij de levering van de grond beschikbaar komt.

Hoofdstuk 5 Stimuleringsleningen

5.1 inleiding

Met uitzondering van het programmaonderdeel een eigen woning voor starters bedient de gemeente alle andere programmaonderdelen met stimuleringsleningen. Het meest in het oogspringende kenmerk van een stimuleringslening is de lage rente, die meteen voor de hele looptijd wordt vastgesteld. Bij de voordracht van een aanvrager bij het SVn stelt de gemeente behalve de rente ook looptijd en omvang van de stimuleringslening vast. Tezamen met de rente bepalen deze factoren het financiële voordeel dat de eigenaar dankzij de stimuleringslening geniet. Dat voordeel moet voldoende prikkels uitzenden om de lening te begeren. Maar er moet ook evenwicht zijn in de wervingskracht van de lening en het revolverend vermogen van het Stimuleringsfonds. Anders wordt de duurzaamheid van de financieringsbron aangetast.

5.2 rentepercentage stimuleringslening

Het rentepercentage wordt voor alle stimuleringsleningen op dezelfde wijze vastgesteld. In de Verordening stimuleringsleningen 2007 is vastgelegd dat het rentepercentage van de stimuleringslening de ontwikkelingen op de kapitaalmarkt volgt. Daalt of stijgt de marktrente, dan zal het rentepercentage voor nieuwe stimuleringsleningen eveneens dalen resp. stijgen. Hieraan is vorm gegeven door het rendement van nieuwe stimuleringsleningen te koppelen aan het maandgemiddelde rendement van 10-jaars staatsleningen in het eurogebied. Het maandgemiddelde rendement wordt gepubliceerd door De Nederlandse Bank. Het rendement van de nieuwe stimuleringslening wordt bepaald op genoemd maandgemiddelde, gedeeld door twee, en de uitkomst van die deling wordt vervolgens naar boven afgerond op één decimaal. Wijzigingen in de marktrente vormen geen aanleiding om de rente van reeds verstrekte leningen aan te passen.

Hoofdstuk 6 Collectief particulier opdrachtgeverschap

6.1 inleiding

De gemeente wil kansrijke initiatieven voor collectief particulier opdrachtgeverschap voor eigen woningen stimuleren door tijdelijk een substantieel werkbudget vrij van rente ter beschikking te stellen. Initiatiefnemers krijgen daarmee vooruitlopend op de financiering van de bouwplannen middelen ter beschikking, waarmee deskundige proces- en projectbegeleiding kan worden ingehuurd en de planontwikkeling ter hand kan worden genomen.

6.2 wat is collectief particulier opdrachtgeverschap?

6.3 achtervang

Onder achtervang wordt verstaan een bedrijf (projectontwikkelaar of woningcorporatie) dat zich bereid heeft verklaard het bouwinitiatief gedeeltelijk of geheel over te nemen als een of meer oorspronkelijke initiatiefnemers tijdens het proces afhaken. Uitgangpunt blijft dat alleen koopprojecten voor een werkbudget in aanmerking komen. Het werkbudget wordt daarom op aanvraag alleen verleend aan verenigingen van initiatiefnemers die voor eigen bewoning ontwikkelen. In de leningsovereenkomst zal echter geregeld worden dat een achtervanger het werkbudget kan overnemen, als oorspronkelijke initiatiefnemers afhaken. De achtervanger treedt dan in de rechten en plichten van de oorspronkelijke begunstigde(n). In zo’n situatie wordt van de achtervanger niet geëist dat het project wordt voortgezet als koopwoningen. Voor gedeeltelijke kwijtschelding van het werkbudget (zie hierna onder 6.4 werkbudget CPO) wordt van de achtervanger wel verlangd dat het project een koopproject blijft.

6.4 werkbudget CPO

Als een groep deskundige begeleiding inhuurt bij de ontwikkeling van zijn project en het project ook werkelijk wordt gerealiseerd, wordt eenderde deel van het werkbudget kwijtgescholden. In dat geval vordert de gemeente dus slechts tweederde van het werkbudget terug. Uitgaande van het maximale werkbudget van € 15.000,= moet er dan € 10.000,= worden terugbetaald en wordt € 5.000,= kwijtgescholden. Kwijtschelding geldt niet voor deskundigheid die al bij de leden van de groep aanwezig is, omdat ervan uitgegaan mag worden dat in zo’n geval geen extra kosten voor externe begeleiding zullen worden gemaakt.

Hoofdstuk 7 Woningen van een vereniging van eigenaren

7.1 inleiding

Het programmaonderdeel woningen van een vereniging van eigenaren is toegespitst op de oudere appartementen van verenigingen van eigenaren.

Oudere woongebouwen kampen nogal eens met een slechte tot zeer slechte toegankelijkheid: de entree vormt een vaak moeilijk te nemen hindernis, drempels zijn te hoog, (galerij)vloeren te glad. Een aantal woongebouwen ontbeert zelfs een lift. In sommige gevallen laat ook de staat van onderhoud van het woongebouw (ernstig) te wensen over. Deze problemen vinden dikwijls hun oorzaak in het feit dat de vereniging “slapende” is, waardoor niet alleen kwaliteitsverbetering maar ook het noodzakelijk onderhoud achterwege blijven. Dat is jammer, want op deze manier sluit het woningaanbod bepaald niet aan op de woningbehoefte. De gemeente zou dan ook graag zien dat de staat van onderhoud van de woongebouwen - waar dat nodig is - op niveau wordt gebracht. Bovendien is er Apeldoorn veel aan gelegen dat de woningen up-to-date worden gemaakt. Daarom worden de goedkope stimuleringsleningen ook beschikbaar gesteld voor verenigingen van eigenaren, die collectief voorzieningen treffen, gericht op

• -

  het opheffen van achterstallig onderhoud aan het woongebouw;

• -

  het opheffen van belemmeringen die ouderen en licht gehandicapten ondervinden bij de entree van het woongebouw en de bereikbaarheid van hun woning;

• -

  het opheffen van belemmeringen die ouderen en licht gehandicapten ondervinden bij het gebruik van andere collectieve ruimtes van het woongebouw.

Behalve deze voorzieningen kunnen ook andere voorgenomen verbeteringen, zoals bijv. het vernieuwen of vervangen van de gemeenschappelijke verwarmingsinstallatie, in het bouwplan worden meegenomen. Ook individuele voorzieningen, die collectief worden getroffen, mogen in het plan worden opgenomen. Met deze benadering wil de gemeente de aantrekkingskracht van de stimuleringslening vergroten, waardoor verenigingen van eigenaren extra worden geprikkeld collectief te investeren in het toekomstbestendig maken van de woningen. Wel stelt de gemeente als voorwaarde dat de individuele voorzieningen in tenminste 75% van de woningen moeten worden getroffen.

7.2 de voorwaarden op rij

Aan het voordragen bij het SVn van een vereniging van eigenaren (VvE) voor het verstrekken van een stimuleringslening zijn de volgende voorwaarden verbonden:

• a.

  het woongebouw is vóór 1980 in gebruik genomen. Met deze voorwaarde wordt beoogd vooral de oudere appartementsgebouwen te bereiken. Deze hebben de grootste onderhoudsachterstand en een zwakke marktpositie. Vaak behoren deze woningen tot het onderste koopsegment. Veel starters zijn op dat koopsegment aangewezen. Daarom is het belangrijk dat de kwaliteit van die woningen op een aanvaardbaar niveau wordt gebracht.

• b.

  de gemiddelde verkoopwaarde van de appartementen in het gebouw bedraagt niet meer dan een door het college vastgesteld bedrag.

De stimuleringslening is vooral bedoeld voor de minder draagkrachtige woningeigenaar. Een inkomenstoets ligt dan voor de hand. Echter, het toepassen van een inkomenstoets op alle leden van een VvE is niet alleen erg arbeidsintensief, het uitsluiten van de meer bemiddelde woningeigenaren kan contraproductief zijn voor de beoogde kwaliteitsverbetering. De gemeente stelt de verkoopwaarde van de appartementen vast op de vrije verkeerswaarde van de appartementen op 1 januari van het jaar waarin een aanvraag wordt gedaan.

• c.

  het moet gaan om collectieve investeringen in onderhoud, toegankelijkheid en bruikbaarheid van de entree en andere collectieve ruimtes, de bereikbaarheid van de woningen en om kwaliteitsverbetering aan een in appartementen gesplitst gebouw.

• d.

  als sprake is van individuele voorzieningen neemt tenminste 75% van de leden van de vereniging deel. Het afbreukrisico als gevolg van negatieve individuele beslissingen dient beperkt te blijven. Daarom wordt geëist, dat tenminste 75% van de eigenaren meedoet aan het treffen van de individuele voorzieningen. De aantrekkelijk geprijsde stimuleringslening kan er toe bijdragen dat zoveel mogelijk woningeigenaren meedoen.

• e.

  de kosten van de voorzieningen bedragen gemiddeld méér dan een door het college bepaald minimumbedrag per woning. Om te voorkomen dat een beroep op de regeling wordt gedaan voor het treffen van reguliere onderhoudsmaatregelen (bijv. voor een periodieke schilderbeurt) of voor andere relatief beperkte ingrepen wordt een minimum investeringsbedrag gehanteerd.

• f.

  de VvE moet een deugdelijk onderhoudsplan bezitten voor de komende 10 jaren.

Het onderhoudsplan mag niet ouder zijn dan 3 jaren, moet het gehele gebouw betreffen en moet zijn opgesteld door een onafhankelijk bouwkundig bureau. Het plan dient verder een rapportage te bevatten over de technische staat van het gebouw, met foto’s die de rapportage ondersteunen. De onderhoudsplanning bevat per casco-onderdeel een beschrijving van de te verrichten werkzaamheden, alsmede een gespecificeerde kostenraming per casco-onderdeel, gesplitst naar arbeidsloon, materialen en onderaannemers.

7.3 bedrag van de lening

7.4 juridische vormgeving

7.5 looptijd van de lening

De looptijd van de stimuleringslening voor een VvE is 10 jaren.

Hoofdstuk 8 Wonen boven winkels

Hoofdstuk 9 Opplussen

9.1 inleiding

9.2 omvang van de lening

Hoofdstuk 10 Specifieke zorgafhankelijke woongroepen

10.1 inleiding

De vermaatschappelijking van de zorg stagneert door geringe huisvestingsmogelijkheden. Het kunnen beschikken over adequate zelfstandige woonruimte is een absolute vereiste om de vermaatschappelijking echt van de grond te krijgen. Extramuralisering en deconcentratie door zorginstellingen leiden ertoe dat naar verwachting, op basis van een ingeschatte latente vraag, de komende tien jaren circa 100 sociale huur- of koopwoningen per jaar extra nodig zijn voor de totale doelgroep zorgvragers. Hiervan zijn er ongeveer 15 geschikt voor specifieke zorgafhankelijke woongroepen, onderdeel van het gemeentelijk beleid inzake de vermaatschappelijking van de zorg. Denk hierbij aan de huisvesting van mensen met geestelijke en/of lichamelijke beperkingen, ex-verslaafden, dak- en thuislozen, vrouwen in nood, probleemjeugd, e.d. Ouderen die als gevolg van hun ouderdom niet langer zelfstandig wonen en zijn aangewezen op huisvesting in een tehuis voor ouderen worden voor deze verordening niet gerekend tot de specifieke zorgafhankelijke woongroepen.

10.2 apart programmaonderdeel

Hoewel de gemeente geen autonome financiële verplichting heeft ten behoeve van de realisatie van de woningen voor specifieke zorgafhankelijke woongroepen is er behoefte om met een financiële impuls marktpartijen te bewegen in deze beleidsmatig gewenste woonvorm te voorzien. Verwacht wordt dat goedkope financieringsmiddelen ter gedeeltelijke bestrijding van de extra onrendabele top bij dit soort woningen woningcorporaties en andere initiatiefnemers makkelijker kunnen doen besluiten mee te werken aan de realisering van bijzondere woonvormen. Daarom zijn de woningen, die bestemd zijn voor de huisvesting van specifieke zorgafhankelijke woongroepen benoemd tot een afzonderlijk programmaonderdeel, dat in aanmerking komt voor een stimuleringslening. Bovendien is een beperkte faciliteit in de regeling opgenomen ten behoeve van de huisvesting van benodigd administratie- en zorgpersoneel, mits die huisvesting in het hetzelfde bouwplan is opgenomen en aan de woongroep is gelieerd.

10.3 extra onrendabele top

Het college stelt jaarlijks het bedrag van de stimuleringslening vast voor woningen die geschikt en bestemd zijn voor de huisvesting van specifieke zorgafhankelijke woongroepen. Voor 2007 heeft het college het bedrag bepaald op € 75.000,= per woning. Voor een specifieke zorgafhankelijke woongroep is de stimuleringslening dan gelijk is aan het product van het aantal woningen en € 75.000,=. Voorziet het bouwplan tevens in extra ruimte voor de huisvesting van personeel (voor zorgdiensten en/of administratie), dan worden alle extra ruimtes tezamen, ongeacht hun afmetingen, voor de berekening van de stimuleringslening gewaardeerd als één extra woning.

10.4 gemeentelijke voorwaarden

Om voor de stimuleringslening in aanmerking te komen moet de aanvraag aan de volgende voorwaarden voldoen:

• a.

  de aanvraag wordt ingediend vóórdat het bouwplan in uitvoering wordt genomen;

• b.

  de woningen worden afgestemd op de specifieke wooneisen van de leden van de zorgafhankelijke woongroep;

• c.

  er is sprake van uitbreiding van de voorraad woningen;

• d.

  aanvrager is een woningcorporatie, een niet winstbeogende instelling, of een groep van toekomstige bewoners;

• e.

  de huur van de woningen bedraagt bij oplevering maximaal de aftoppingshuur voor een meerderjarige alleenstaande (norm uit Wet huurtoeslag).

Ad b.: de woningen worden afgestemd op de specifieke wooneisen van de individuele leden.

Er is een verscheidenheid aan woongroepen denkbaar. Genoemd zijn al mensen met geestelijke en/of lichamelijke beperkingen, ex-verslaafden, dak- en thuislozen, vrouwen in nood en probleemjeugd. De opsomming is niet limitatief. Voor toepassing van deze regeling komt in aanmerking:

• -

  de zorgafhankelijke woongroep, die voorziet in de (permanent bedoelde) huisvesting van personen met lichamelijke en/of geestelijke beperkingen die niet leeftijdgerelateerd zijn, en die aangewezen zijn op zorg op maat: bijvoorbeeld de lichamelijk en/of geestelijk gehandicapte;

• -

  de zorgafhankelijke woongroep, die voorziet in de tijdelijke huisvesting van personen, waarvoor de zorg (mede) gericht is op reïntegratie in een gewone woning; bijvoorbeeld de ex-verslaafde, de dak- en thuisloze, de vrouw in nood (al of niet met kind(eren).

Hoofdstuk 11 Overige aanvragen om voordracht