Maatregelverordening Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers en Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen gemeente Arnhem

1. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  IOAW: de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

• b.

  IOAZ: de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

• c.

  maatregel: het verlagen van de uitkering bedoeld in artikel 20, tweede lid, van de IOAW of artikel 20, eerste lid, van de IOAZ dan wel het weigeren van de uitkering, bedoeld in artikel 20, eerste lid, van de IOAW of artikel 20, tweede en derde lid, van de IOAZ;

• d.

  college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Arnhem;

• e.

  uitkering: de uitkering op grond van de IOAW of de IOAZ;

• f.

  grondslag: de grondslag, bedoeld in artikel 5 van de IOAW of artikel 5 van de IOAZ.

2. In deze verordening wordt onder belanghebbende mede verstaan: de echtgenoot in de betekenis van artikel 3 van de IOAW en artikel 3 van de IOAZ.

1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de eerste van de maand volgend op de maand waarin het besluit tot het opleggen van de maatregel is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor eerstgenoemde maand geldende grondslag.

2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden opgelegd, voor zover de uitkering nog niet is uitbetaald.

3. Indien geen maatregel opgelegd kan worden of de reeds opgelegde maatregel niet of niet geheel kan worden uitgevoerd, omdat de uitkering wordt beëindigd, kan alsnog een maatregel worden opgelegd respectievelijk kan het nog niet uitgevoerde deel van de maatregel alsnog ten uitvoer worden gelegd, indien de belanghebbende binnen een termijn van twaalf maanden opnieuw recht op uitkering heeft.

1. Het college ziet af van het opleggen van een maatregel, indien elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt.

2. Het college kan geheel of gedeeltelijk afzien van het opleggen van een maatregel, indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

3. Indien het college afziet van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

1. Indien sprake is van verschillende gelijktijdig geconstateerde maatregelwaardige gedragingen van een belanghebbende, worden de daarop betrekking hebbende maatregelen, onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, gelijktijdig opgelegd met een maximum van 50% van de grondslag.

2. Indien het totaal aan maatregelen dat betrekking heeft op verschillende gelijktijdig geconstateerde maatregelwaardige gedragingen, meer dan 50% van de grondslag bedraagt, wordt in afwijking van artikel 4, eerste lid, het meerdere de daaropvolgende maand(en) opgelegd.

1. Onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, wordt voor de gedragingen als bedoeld in artikel 7 de hoogte van de maatregel als volgt vastgesteld:

• a.

  10% van de grondslag bij gedragingen van de eerste categorie;

• b.

  20% van de grondslag bij gedragingen van de tweede categorie;

• c.

  50% van de grondslag bij gedragingen van de derde categorie

• d.

  100% van de grondslag bij gedragingen van de vierde categorie.

2. De maatregel voor de gedragingen, bedoeld in artikel 7, onderdeel d, sub 2 en 3, wordt ten hoogste vastgesteld op het bedrag dat de belanghebbende uit of in verband met arbeid zou hebben kunnen verwerven, indien hij de algemeen geaccepteerde arbeid dan wel gesubsidieerde arbeid had aanvaard of behouden, dan wel indien de dienstbetrekking niet was beëindigd.

1. Een maatregel voor een gedraging als bedoeld in artikel 7 wordt, onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, opgelegd voor de duur van twee maanden.

2. De duur van de maatregel wordt met een maand verlengd, indien binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel, als bedoeld in het eerste lid, is opgelegd, sprake is van een nieuwe als verwijtbaar aan te merken gedraging van een zelfde of hogere categorie.

3. Met een besluit als bedoeld in het vorige lid wordt gelijkgesteld het besluit om af te zien van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, als bedoeld in artikel 5, tweede lid.

1. Indien de belanghebbende zich in de periode voorafgaand aan de aanvraag om een uitkering op grond van de IOAZ of nadien onvoldoende heeft ingezet voor de voorziening in het bestaan, anders dan de gedragingen, bedoeld in hoofdstuk 2 wordt een maatregel opgelegd van 20% van de grondslag.

2. De duur van de maatregel wordt, onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, op de volgende wijze afgestemd op de periode dat de belanghebbende als gevolg van zijn gedraging langer recht heeft op een IOAZ-uitkering:

• a.

  bij een periode van korter dan 3 maanden : 20% van de grondslag gedurende een maand;

• b.

  bij een periode van 3 tot 6 maanden: 20% van de grondslag gedurende drie maanden;

• c.

  bij een periode van 6 maanden tot 12 maanden: 20% van de grondslag gedurende zes maanden;

• d.

  bij een periode van 12 maanden of langer: 20% van de grondslag gedurende 12 maanden.

3. De hoogte van de maatregel wordt verdubbeld, indien binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel, als bedoeld in het eerste lid, is opgelegd, sprake is van een zelfde als verwijtbaar aan te merken gedraging.

4. Met een besluit als bedoeld in het vorige lid wordt gelijkgesteld het besluit om af te zien van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, als bedoeld in artikel 5, tweede lid.

1. Indien een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover het college, zijn ambtenaren of medewerkers van andere organisaties die belast zijn met de uitvoering van de IOAW of de IOAZ, onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van deze wetten, als bedoeld in artikel 20, tweede lid, van de IOAW of artikel 20, eerste lid, van de IOAZ, wordt onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid een maatregel opgelegd van ten minste 20% van de grondslag gedurende een maand.

2. Van het opleggen van de maatregel bedoeld in het eerste lid kan, indien sprake is van verbaal geweld, worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het verbale geweld plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing in verband met ernstige misdragingen is gegeven.

3. De duur van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt met een maand verlengd, indien de zeer ernstige misdraging plaatsvindt binnen twaalf maanden na bekendmaking van een eerder besluit waarbij een maatregel, als bedoeld in het eerste lid, is opgelegd.

4. Met een besluit als bedoeld in het vorige lid wordt gelijkgesteld het besluit om af te zien van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, als bedoeld in artikel 5, tweede lid.