Regeling vervallen per 01-01-2015

Reïntegratieverordening Wet werk en bijstand

Geldend van 12-03-2011 t/m 31-12-2014

Intitulé

Reïntegratieverordening Wet werk en bijstand

REÏNTEGRATIEVERORDENING GEMEENTE ASSEN

HOOFDSTUK 1.ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

In deze verordening wordt verstaan onder:

a.

de wet

:

de Wet werk en bijstand (WWB);

b.

Ioaw

:

Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

c.

Ioaz

:

Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

d.

uitkeringsgerechtigde

:

degene die een periodieke uitkering voor levensonderhoud ontvangt op grond van de wet, de Ioaw of de Ioaz;

e.

Anw-ers

:

personen met een uitkering volgens de Algemene nabestaandenwet die ingeschreven zijn bij de centrale organisatie Centrum voor Werk en Inkomen (CWI);

f.

nugger

:

een persoon als bedoeld in artikel 6 onder a. van de wet, maar ouder dan 18 jaar;

g.

Awb

:

de Algemene wet bestuursrecht;

h.

belanghebbende

:

een persoon die behoort tot de doelgroep en die aanspraak maakt op ondersteuning of aan wie de ondersteuning wordt geboden;

i.

voorzieningen

:

voorzieningen als bedoeld in artikel 7 eerste lid onder a van de wet, deze verordening en het beleidsplan als bedoeld in artikel 3, eerste lid van deze verordening;

j.

het college

:

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Assen;

k.

de raad

:

de gemeenteraad van de gemeente Assen;

l.

arbeidsinschakeling

het verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid, waarbij geen gebruik wordt gemaakt van een voorziening als bedoeld in artikel 7, eerste lid, onder a, van de wet;

m.

algemeen geaccepteerde arbeid

:

alle arbeid, zonder beperkende voorwaarden qua aard en omvang van het werk en aansluiting op opleiding en ervaring, met uitzondering van illegale arbeid en arbeid tegen een lager loon dan het wettelijk minimum en rekening houdend met gewetensbezwaren zodanig dat deze strikt persoonlijke omstandigheden zwaarwegend zijn en een onvermijdelijk conflict opleveren met het te verrichten werk;

n.

gesubsidieerde arbeid

:

werk, waarbij de werknemer over het algemeen wel in staat is om productieve arbeid te verrichten, maar waarbij een verschil bestaat tussen de loonkosten van de werkgever en de mate waarin een gemiddelde werknemer deze productieve arbeid verricht;

o.

werknemers in gesubsidieerde arbeid

:

werknemers als bedoeld in artikel 10, tweede lid, van de wet;

HOOFDSTUK 2 BELEID EN FINANCIËN.

Artikel 2 Opdracht aan het college

  • 1.

    Het college biedt aan belanghebbende ondersteuning bij de arbeidsinschakeling en, voor zover het college dat noodzakelijk acht, een voorziening gericht op die arbeidsinschakeling. Artikel 7, eerste lid, onder a van de WWB en artikel 34 en volgende van de IOAW/IOAZ zijn van overeenkomstige toepassing.

  • 2.

    Bij de keuze voor de mogelijkheden van ondersteuning en het aanbieden van voorzieningen wordt door het college een afweging gemaakt, waarbij gekeken wordt of de ondersteuning of de voorziening, gelet op de mogelijkheden en capaciteiten van een belanghebbende het meest doelmatig is met het oog op inschakeling in de arbeid.

  • 3.

    Het college draagt zorg voor voldoende aanbod aan ondersteuning en voorzieningen.

Artikel 3 Beleidsplan

  • 1. De gemeenteraad stelt ter nadere uitvoering van deze verordening een beleidsplan vast, waarin beleidsprioriteiten worden aangegeven, alsmede de hoogte en wijze van financiering. Dit plan omvat in elk geval:

    • a.

      een omschrijving van het beleid ten aanzien van de verschillende doelgroepen en de prioritering binnen en tussen die groepen, waarbij een evenwichtige aanpak als uitgangspunt wordt genomen;

    • b.

      de wijze waarop de aanbesteding wordt vormgegeven;

    • c.

      de criteria voor het ontheffingenbeleid ten aanzien van de arbeidsverplichting, waarbij in het bijzonder aandacht wordt besteed aan de combinatie van arbeid en zorg.

  • 2. Het college zendt eenmaal per jaar aan de gemeenteraad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van het beleid. Dit verslag wordt vorm gegeven conform het verslag als bedoeld in artikel 77 van de wet.

  • 3. Het beleidsplan als bedoeld in het eerste lid, alsmede het verslag als bedoeld in het tweede lid bevat het oordeel van de cliëntenraad.

Artikel 4 Subsidieverlening

Artikel 5 Aanspraak op ondersteuning

    • 1.

      De belanghebbende heeft aanspraak op ondersteuning bij arbeidsinschakeling en op de naar het oordeel van het college noodzakelijk geachte voorzieningen gericht op arbeidsinschakeling.

    • 2.

      Het college doet een aanbod dat past binnen de criteria die gesteld zijn in deze verordening en het in artikel 3, eerste lid genoemde beleidsplan.

Artikel 6 Verplichtingen van de belanghebbende

    • 1.

      Een uitkeringsgerechtigde die door het college een voorziening wordt aangeboden, is verplicht hiervan gebruik te maken.

    • 2.

      De persoon die deelneemt aan een voorziening is gehouden aan de verplichtingen die voortvloeien uit de WWB, de Wet Structuur Uitvoering Werk en Inkomen (Wet SUWI), alsmede aan de verplichtingen die het college aan de aangeboden voorziening heeft verbonden.

    • 3.

      Indien een uitkeringsgerechtigde die deelneemt aan een voorziening niet voldoet aan het gestelde in het tweede lid kan het college een maatregel opleggen conform hetgeen hierover is bepaald in de Afstemmingsverordening.

    • 4.

      Indien een belanghebbende die deelneemt aan een voorziening niet voldoet aan het gestelde in het tweede lid, kan het college een maatregel oplegggen conform hetgeen hierover bepaald is in de afstemmingsverordening van de relevante wetten, met uitzondering van de Nuggers.

Artikel 7 Budget- en subsidieplafonds

    • 1.

      Het college kan bij uitvoeringsbesluit een of meerdere subsidie- of budgetplafonds vaststellen voor de verschillende voorzieningen. Een door het college ingesteld subsidie- of budgetplafond vormt een weigeringsgrond bij de aanspraak op een specifieke voorziening.

    • 2.

      Het college kan een plafond instellen voor het aantal personen dat in aanmerking komt voor een specifieke voorziening.

HOOFDSTUK 3.

Artikel 8 Algemene bepalingen over voorzieningen

  • 1.

    In het beleidsplan, als bedoeld in artikel 3, wordt vastgelegd welke voorzieningen het college in ieder geval kan aanbieden, alsmede de voorwaarden die daarbij gelden voor zover daarover in deze verordening geen nadere bepalingen zijn opgenomen.

  • 2.

    Het college kan, in aanvulling op de verplichtingen die voortvloeien uit de WWB, aan de voorziening nadere verplichtingen verbinden.

    Het college kan een voorziening beëindigenvoor de belanghebbende:

    a. als deze zijn verplichtingen als bedoeld in artikel 6, tweede lid, van deze verordening niet nakomt;

    b. als deze niet meer behoort tot de doelgroep van de WWB;

    c. als deze algemeen geaccepteerde arbeid aanvaardt, waarbij geen gebruik wordt gemaakt van deze voorziening;

    d.  als de voorziening naar het oordeel van het college onvoldoende bijdraagt aan een snelle arbeidsinschakeling.

HOOFDSTUK 4 INSTRUMENTEN VOOR REÏNTEGRATIE.

Artikel 9 Participatiebanen

  • 1.

    Het college kan de belanghebbende een participatiebaan aanbieden.

  • 2.

    Het doel van de participatiebaan is de deelname aan het maatschappelijk leven en kan als eerste opstap naar reguliere arbeid dienen. De participatiebaan wordt met behoud van uitkering verricht.

  • 3.

    De participatiebaan duurt maximaal twee jaar en bedraagt niet meer dan 20 uur per week.

  • 4.

    De participatiebaan kan in bijzondere gevallen met twee jaar worden verlengd.

  • 5.

    De participatiebaan wordt vastgelegd in een trajectplan waarin tenminste het doel van de participatiebaan, de wijze waarop de begeleiding plaatsvindt en de nadere specifieke afspraken worden vastgesteld.

Artikel 10 Direct aan het Werk

  • 1.

    Het college kan de belanghebbende een werktraject krachtens het project Direct aan het Werk aanbieden.

  • 2.

    Het doel van het project Direct aan het Werk is het aanbieden van een werktraject aan personen zonder beperkingen, met uitstroompotentie maar met een hoog fraudeprofiel en blijkgevend om geen medewerking te verlenen aan traject richting uitstroom.

  • 3.

    Direct aan het Werk voorziet met behoud van uitkering voor drie maanden in een realistische werkomgeving.

Artikel 11 Premie additionele werkzaamheden

  • 1.

    Het college verstrekt aan belanghebbende die onbeloonde additionele werkzaamheden verricht conform artikel 10a, zesde lid van WWB een premie van telkens € 100.

  • 2.

    Het recht op een premie als bedoeld in het eerste lid wordt elke zes maanden beoordeeld.

  • 3.

    De premie wordt geweigerd indien bij de beoordeling blijkt dat de belanghebbende de aan de onbeloonde additionele werkzaamheden verbonden verplichtingen in de voorafgaande zes maanden heeft geschonden.

  • 4.

    Voor zover de belanghebbende niet beschikt over een startkwalificatie wordt binnen 6 maanden na aanvang van de onbeloonde additionele werkzaamheden door het college bekeken in hoeverre scholing of opleiding kan bijdragen aan vergroting van de kans op inschakeling in het arbeidsproces. Het college betrekt bij deze beoordeling

    • 4.a

      het oordeel van degene in wiens opdracht de belanghebbende de additionele werkzaamheden uitvoert;

    • 4.b

      de scholingswens van de belanghebbende

  • 5.

    De Nuggers zijn uitgesloten van deze premie.

Artikel 11b

  • 1.

    Indien de belanghebbende 8 maanden of meer additionele werkzaamheden heeft verricht kan, van degene in opdracht van wie hij deze werkzaamheden uitvoert, een halfjaarlijkse bijdrage verlangd worden.

  • 2.

    De bijdrage bedraagt een percentage, afhankelijk van de individuele situatie, van de in artikel 11 bedoelde premie.

  • 3.

    De bijdrage wordt enkel verlangd voor zover aan de belanghebbende de premie bedoeld in artikel 11 van deze verordening is uitgekeerd.

Artikel 12 Scholing

  • 1.

    Het college kan belanghebbende een vorm van scholing aanbieden gericht op arbeidsinschakeling.

  • 2.

    De in het eerste lid bedoelde scholing kan aangeboden worden in de vorm van een subsidie.

  • 3.

    In beginsel wordt scholing altijd gecombineerd met een werkstage of een werkervaringsbaan.

  • 4.

    Het college stelt bij uitvoeringsbesluit regels ten aanzien van de noodzakelijkheid van de scholing, de duur en de maximale kosten.

Artikel 13 Loonkostensubsidie

  • 1.

    Het college kan subsidie verstrekken aan werkgevers die met een belanghebbende een arbeidsovereenkomst sluiten gericht op arbeidsinschakeling.

  • 2.

    Bij uitvoeringsbesluit stelt het college regels ten aanzien van de duur van de subsidie, de hoogte en de verplichtingen die aan de subsidie worden verbonden.

  • 3.

    De subsidie wordt alleen verstrekt indien hierdoor de concurrentieverhoudingen niet onverantwoord worden beïnvloed en er geen verdringing plaatsvindt ten opzichte van reguliere arbeid.

Artikel 14 Weigeren loonkostensubsidie

De subsidie kan worden geweigerd:

  • a.

    indien de werkgever voor de arbeidskosten van de werknemer een andere subsidie of vergoeding ontvangt;

  • b.

    indien de subsidie niet of in onvoldoende mate besteed wordt voor het doen waarvoor zij is verleend;

  • c.

    indien naar het oordeel van het college de subsidieverlening de concurrentieverhoudingen verstoord, dan wel de subsidieverlening leidt tot het verdringen van reguliere arbeid, of

  • d.

    indien het vastgestelde subsidieplafond is bereikt.

Hoofdstuk 5 Vergoedingen en terugvordering

Artikel 15 Overige vergoedingen

  • 1.

    Het college kan aan de belanghebbende die deelneemt aan een arbeidsmarktgerichte reïntegratieactiviteit een bijdrage verstrekken in de directe kosten die hiervoor moeten worden gemaakt.

  • 2.

    Het college stelt nadere regels vast over het toekennen van de in lid 1 bedoelde vergoedingen.

Artikel 16

  • 1.

    Als een persoon die deelneemt aan of heeft deelgenomen aan een voorziening, zijn verplichtingen, als bedoeld in artikel 5 niet nakomt of niet is nagekomen, kan het college de door hem in het kader van die voorziening ten behoeve van deze persoon gemaakte kosten terugvorderen.

  • 2.

    Bij een uitkeringsgerechtigde kan daarnaast de bijstand worden afgestemd conform hetgeen hierover is bepaald in de Afstemmingsverordening WWB, dan wel artikel 20 van de Ioaw of Ioaz.

Hoofdstuk 6 Slotbepalingen

Artikel 17 Hardheidsclausule

Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

Artikel 18 Citeertitel

Deze verordening kan worden aangehaald als:  "Reïntegratieverordening WWB, IOAW EN IOAZ ".

Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 3 maart 2011

 

De raad voornoemd,

, voorzitter

, griffier

Algemene toelichting.

Op grond van de Wet werk en bijstand (WWB) heeft het college van burgemeester en wethouders de opdracht om te zorgen voor reïntegratie van bijstandsgerechtigden, nuggers en Anw-ers. De WWB draagt aan de gemeenteraad op om een verordening vast te stellen waarin het beleid van de gemeente ten aanzien van haar reïntegratietaak wordt neergelegd. Tevens wordt hierin de aanspraak van burgers op ondersteuning bij reïntegratie geregeld. In de Ioaw en de Ioaz zijn gelijkluidende bepalingen opgenomen. In de aanhef zijn de betreffende bepalingen van de Ioaw en de Ioaz genoemd zodat deze verordening ook op deze groep van toepassing is.

Duidelijk is dat met de invoering van de WWB het accent is komen te liggen op de arbeidsinschakeling en reïntegratie van uitkeringsgerechtigden, met andere woorden "werk voor inkomen". De belanghebbende is hier zelf verantwoordelijk voor en is te zien als een werkzoekende. Lukt dit om bepaalde redenen niet zelf, dan kan hij ondersteuning vragen.

De klant kan aanspraak maken op ondersteuning. Dit wil echter niet zeggen dat hij de ondersteuning ontvangt die hij het meest wenselijk acht. Er wordt een individuele beoordeling gemaakt welke ondersteuning het meeste bijdraagt aan de arbeidsinschakeling. De klant is hieraan verplicht deel te nemen. Als deze verplichting in onvoldoende mate wordt nagekomen, kan een maatregel worden opgelegd op grond van de Maatregelenverordening

De WWB vraagt aan de gemeenteraad om het reïntegratiebeleid in een verordening vast te leggen. De gemeenten zijn zelf verantwoordelijk voor het ontwikkelen van reïntegratie-instrumenten, (voorziening in de terminologie van de WWB). De markt op dit terrein is sterk in beweging en voorzieningen worden verder ontwikkeld. Van belang is dat effectief ingespeeld wordt op deze ontwikkelingen. Deze verordening is dan ook niet uitputtend, maar deels kaderstellend. Via een door de raad vast te stellen beleidsplan en de jaarlijkse verantwoording hierover door het college, kan adequaat worden ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen. Verder is het van belang dat er bij reïntegratie maatwerk wordt geleverd. Om hier goed op in te kunnen spelen is ervoor gekozen het college de bevoegdheid te geven, om binnen het door deze verordening aangegeven kader, nadere beleids- en uitvoeringsregels vast te kunnen stellen.

Artikelsgewijze toelichting.

Artikel 1. Begripsbepalingen.

Hierbij is zoveel mogelijk aangesloten bij de begripsbepalingen van de WWB.

 

Artikel 2. Opdracht college.

In het eerste lid is de opdracht aan het college vormgegeven analoog aan artikel 7 van de WWB. Hoewel belanghebbende aanspraak kan maken op ondersteuning, is er geen afdwingbaar recht op ondersteuning op de manier zoals de belanghebbende dat het liefst zou zien.

 

Artikel 3. Beleidsplan.

Het door de gemeente vorm te geven reïntegratiebeleid is nieuw en in ontwikkeling. Dit betekent dat niet vaststaat op welke wijze voorzieningen en instrumenten het meest effectief ingezet kunnen worden. Zoals ook in de algemene toelichting is vermeld, is mede daarom gekozen voor de systematiek om niet alles in de verordening te regelen, maar ook gebruik te maken van beleidsplannen en uitvoeringsregels. Het beleidspan geeft het kader aan waarbinnen het college dient te handelen. Het plan wordt periodiek opnieuw vastgesteld en geldt voor een termijn van maximaal 4 jaar.

Omdat het reïntegratiebeleid nog in ontwikkeling is, is ervoor gekozen om niet uitputtend vast te leggen welke onderwerpen in het reïntegratieplan opgenomen moeten worden.

Het tweede lid biedt de basis voor de verantwoording van het beleid. Het college doet jaarlijks verslag over de uitvoering van het reïntegratieplan en aan de hand van dit verslag kan het plan worden bijgesteld. Hierdoor kan worden ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen.

In het derde lid wordt de participatie van de cliëntenraad betrokken bij het verslag.

 

Artikel 4. Subsidieverlening.

Door de verwijzing in dit artikel naar de betreffende bepalingen uit de Algemene wet bestuursrecht en de Algemene subsidieverordening, hoeft in deze verordening niet uitvoerig in te gaan op de wijze van subsidieverlening en de algemene voorwaarden die eraan gesteld worden.

 

Artikel 5. Aanspraak op ondersteuning.

De belanghebbende kan aanspraak maken op voorzieningen. Het college bepaalt echter of, en zo ja welke voorziening wordt aangeboden. Dit wordt aan de belanghebbende bij besluit meegedeeld.

 

Artikel 6. Verplichtingen van de belanghebbende.

Indien is vastgesteld welke voorziening het meeste bijdraagt aan zijn arbeidsinschakeling c.q. reïntegratie, is de belanghebbende verplicht deze te accepteren. In die zin wordt deelname aan een voorziening, gelijk gesteld met het aanvaarden van algemeen geaccepteerde arbeid.

 

Artikel 7. Subsidie- en budgetplafonds.

De gemeente kan, om de financiële risico's te beheersen, een verdeling maken van de middelen over de verschillende voorzieningen. Het uitgeput zijn van begrotingsposten kan echter nooit een reden zijn om aanvragen voor voorzieningen te weigeren. Om dat wel mogelijk te maken dient in de verordening te worden opgenomen dat het mogelijk is subsidie- en budgetplafonds in te stellen.

De WWB stelt dat het ontbreken van financiële middelen alleen geen reden kan zijn voor de afwijzing van een aanvraag. De gemeente dient dan na te gaan welke andere, goedkopere alternatieven er beschikbaar zijn. Dit houdt dus in dat er geen algemeen plafond ingesteld kan worden. Wat wel kan is dat per voorziening een plafond wordt ingebouwd; dit laat de mogelijkheid open dat er naar een ander instrument wordt uitgeweken.

Het college heeft de bevoegdheid om plafonds in te stellen. De vastgestelde plafonds moeten binnen het in het reïntegratieplan vastgestelde kader blijven.

Een budgetplafond geldt voor de overige uitgaven die het college doet in het kader van voorzieningen. Een subsidieplafond geldt voor voorzieningen die subsidies inhouden. Een subsidieplafond dient wel bekendgemaakt te worden vóór de periode waarvoor deze geldt (art. 4:27 lid 1 Awb).

 

Artikel 8. Algemene bepalingen over voorzieningen.

In de lijn van het systeem van deze verordening strekt dit artikel ertoe enkele zaken te regelen die te maken hebben met alle voorzieningen, ook die voorzieningen die niet met name in de verordening zijn opgenomen. Het eerste lid geeft daarom aan dat de verordening geen uitputtende opsomming van voorzieningen bevat.

Het tweede lid geeft het college de bevoegdheid om aan een voorziening nadere verplichtingen te verbinden. Dit kunnen verplichtingen van diverse aard zijn. Zo kan bepaald worden dat met de belanghebbende gedurende het traject op gezette tijden de voortgang wordt besproken.

Het derde lid geeft aan dat het college een voorziening kan beëindigen en in welke gevallen zij dat kan doen. Onder beëindigen wordt hierbij ook verstaan het stopzetten van de subsidie aan een werkgever.

Het vierde lid geeft het college de algemene bevoegdheid om voor voorzieningen nadere regels te stellen. Dit heeft met name tot doel om bij subsidieverstrekking de uitvoering zo veel mogelijk aan het college over te laten. De bepaling over het vragen van een eigen bijdrage heeft betrekking op de doelgroep nuggers. Immers van deze groep is het niet vanzelfsprekend dat zij op een laag inkomensniveau zitten. Het vragen van een eigen bijdrage, eventueel gerelateerd aan de hoogte van het inkomen, kan dan op zijn plaats zijn.

 

Artikel 9. Participatiebanen

Een participatiebaan wordt ingezet om de belanghebbende met een grote afstand tot de arbeidsmarkt actief en betrokken te houden bij de maatschappij. Het werk zal plaatsvinden op maatschappelijk van groot belang geachte functies. Aan participatiebanen kan worden deelgenomen met behoud van uitkering.

Artikel 10. Direct aan het werk

Project direct aan het werk

Artikel 11. Premie addiotionele werkzaamheden

 

Artikel 11b

 

Artikel 12. scholing   

Het aanbieden van scholing als een voorziening staat niet op zich. In beginsel wordt scholing altijd gecombineerd met een werkstage of een werkervaringsbaan. Voorop staat dat de aansluiting met de wereld van werk niet verloren gaat. In individuele gevallen kan hiervan worden afgeweken, bijvoorbeeld bij alleenstaande ouders met kinderen, Zij kunnen wellicht de opleiding combineren met zorgtaken.

 

Artikel 13. loonkostensubsidies.

Voor het in dienst nemen van een werknemer op een werkervaringsbaan kan de werkgever een loonkostensubsidie verkrijgen. Een tijdelijke loonkostensubsidie maakt het voor werkgevers aantrekkelijk om een werkervaringsbaan aan te bieden aan personen die wat minder productief zijn of een grotere afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Bij gesubsidieerde arbeid kan het gaan om een dienstbetrekking met een reguliere werkgever of met een reïntegratiebedrijf.

Er wordt uitgegaan van een werkweek van 32 uur. Dit betekent niet dat er niet meer uren gewerkt mogen worden, alleen zal de subsidie niet toenemen. Deze blijft afgestemd op een werkweek van 32 uur. Het is ook mogelijk dat er minder dan 32 uur wordt gewerkt. In dat geval zal de subsidie evenredig afnemen. Bij een werkervaringsbaan van 16 uur wordt de subsidie op maximaal 50% van de maximale subsidie vastgesteld.

De subsidie is aan een maximum gebonden. Al naar gelang de situatie kan een lager bedrag aan subsidie worden verleend, ook al gaat het om een werkweek van 32 uur.

Werkervaringsbanen zijn zowel in de collectieve sector als in de marktsector mogelijk. Er is geen limiet aan het aantal medewerkers dat in dienst wordt genomen. De subsidieverlening voor werkervaringsbanen mag echter niet tot concurrentievervalsing leiden. Ook moet verdringing van reguliere arbeid worden voorkomen.

Het is van belang dat de subsidie wordt aangevraagd voordat het dienstverband wordt aangegaan. Dit om goed te kunnen beoordelen in hoeverre het dienstverband voldoet aan de voorwaarden van een werkervaringsbaan.

Ter uitvoering van de subsidieverlening kan het college nadere beleidsregels vaststellen. In deze beleidsregels zal voornamelijk worden ingegaan op de uitvoering van de subsidieverlening.

 

Artikel 14. Weigeren subsidie

In dit artikel is een aantal specifieke weigeringsgronden opgenomen die gelden naast de weigeringsgronden die genoemd zijn in de Awb. Op grond van de Awb kan een subsidie worden geweigerd indien gegronde reden bestaat dat:

  • ·          de activiteiten niet of niet geheel zullen plaatsvinden;

  • ·          de aanvrager niet zal voldoen aan de subsidie verbonden verplichtingen;

  • ·          de aanvrager niet op een behoorlijke wijze rekening en verantwoording zal afleggen over de verrichte activiteiten en de daaraan verbonden uitgaven en inkomsten, voor zover deze voor de vaststelling van de subsidie van belang zijn.

  • ·          Verder kan de subsidie worden geweigerd indien de aanvrager:

  • ·          in het kader van de aanvraag onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en deze verstrekking tot een onjuiste beschikking op de aanvraag heeft geleid;

  • ·          failliet is verklaard of aan hem surseance van betaling is verleend, dan wel een verzoek daartoe bij de rechtbank is ingediend.

Wil de subsidieverlening niet tot concurrentievervalsing leiden, dan moet een cumulatie van subsidies worden voorkomen. Om dit te bereiken is in het derde lid bepaald dat alleen subsidie wordt verleend indien de werkgever geen andere subsidie ontvangt voor de arbeidskosten van de werknemer (eerste lid).

Subsidieverlening mag de concurrentieverhouding niet verstoren. Ook mag het niet leiden tot verdringen van reguliere arbeid. Er wordt dan ook geen subsidie verleend indien in een periode van 6 maanden voor de aanvang de werkervaringsbaan een of meer arbeidsovereenkomsten of aanstellingen tot het verrichten van vergelijkbare arbeid zijn beëindigd op grond van bedrijfseconomische redenen.

 

Artikel 15. Overige vergoedingen.

Dit artikel geeft het college de mogelijkheid om vergoedingen te verstrekken in de kosten van een arbeidsmarktgerichte reïntegratieactiviteit. Naast de in deze verordening genoemde voorzieningen, kan het noodzakelijk zijn om kosten voor de belanghebbende te vergoeden om de laatste belemmeringen richting arbeidsinschakeling weg te nemen. Het kan bijvoorbeeld niet zo zijn dat het ontbreken van financiële middelen om reiskosten te betalen het voeren van een sollicitatiegesprek in de weg staat. De vergoeding c.q. subsidie dient ten dienste van de arbeidsinschakeling te staan.

 

Artikel 16. Terugvordering en verlaging.

In dit artikel wordt het verband met de afstemmingsverordening gelegd. In het tweede en derde lid wordt bepaald dat verleende subsidie of gemaakte kosten in geval van het in onvoldoende mate deelnemen aan een voorziening of het verstrekken van onjuiste of onvolledige informatie, kunnen worden teruggevorderd. Bij uitkeringsgerechtigden geldt dat ook kan worden overgegaan tot verlaging van de uitkering op grond van de Afstemmingsverordening.

 

Artikel 17. Inkomstenvrijlating.

De WWB biedt de gemeenten de mogelijkheid om in individuele gevallen inkomsten uit arbeid voor de periode van maximaal zes aaneengesloten maanden vrij te laten tot 25% van deze inkomsten tot een wettelijk vastgesteld maximum per maand indien naar het oordeel van het college van burgemeester en wethouders de vrijlating bijdraagt aan arbeidsinschakeling. Er is voor gekozen om belanghebbenden die een grote afstand hebben tot de arbeidsmarkt voor deze inkomstenvrijlating in aanmerking te laten komen. Dit houdt in dat belanghebbenden die door het CWI zijn ingedeeld in fase 1en 2 niet voor de vrijlating in aanmerking komen. Het argument is dat deze categorie niet beloond hoeft te worden voor iets waartoe zij op grond van de afstand tot de arbeidsmarkt in staat moeten worden geacht.