Beleidsregels terugvordering en verhaal Werk en Inkomen 2013 (versie geldend sedert 4 november 2013)

1. In deze beleidsregels wordt verstaan onder:

• a.

  WWB: Wet werk en bijstand;

• b.

  IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

• c.

  IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

• d.

  Awb: Algemene wet bestuursrecht;

• e.

  Wk: Wet kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen

• f.

  het college: burgemeester en wethouders van Beemster;

• g.

  debiteur: iedere natuurlijke of rechtpersoon op wie de gemeente Beemster een vordering heeft die voortvloeit uit de WWB, IOAW, IOAZ of Wk;

• h.

  uitkering: de verleende bijstand in het kader van de WWB en de uitkering in het kader van de IOAW en IOAZ;

• i.

  inlichtingenplicht: verplichting genoemd in artikel 17, eerste lid van de WWB, artikel 13, eerste lid van de IOAW, artikel 13, eerste lid van de IOAZ en artikel 30c, tweede en derde lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

2. Voor zover niet anders is bepaald worden begrippen in deze beleidsregels gebruikt in dezelfde betekenis als in de wet.

3. De beleidsregels Terugvordering en Verhaal Werk en Inkomen zijn van toepassing op de wetten WWB, IOAW, IOAZ en Wk.

1. Het college kan besluiten tot gehele of gedeeltelijke kwijtschelding van een of meerdere vordering(en) indien redelijkerwijs te voorzien is, dat:

• a.

  de debiteur niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden, en

• b.

  een schuldregeling met betrekking tot alle vorderingen, behoudens de in artikel 8 bedoelde vorderingen, van de overige schuldeisers zonder een zodanig besluit niet tot stand zal komen, en

• c.

  de vordering van de gemeente wegens teruggevorderde uitkering ten minste zal worden voldaan naar evenredigheid met de vorderingen van de schuldeisers van gelijke rang.

2. Het eerste lid is niet van toepassing als de terugvordering het gevolg is van het meer dan één keer niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting als bedoeld in artikel 17 eerste lid WWB, artikel 13 eerste lid IOAW en IOAZ en de terugvorderingsbeschikking korter dan vijf jaar geleden is.

1. Het college ziet van (verdere) terug- of invordering af indien:

• a.

  de debiteur gedurende vijf jaar (60 maanden aaneengesloten) volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan;

• b.

  de debiteur gedurende vijf jaar (60 maanden aaneengesloten) niet volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, maar het achterstallige bedrag over die periode alsnog heeft betaald en tenminste 90% van de vordering is voldaan;

• c.

  de debiteur gedurende vijf jaar (60 maanden aaneengesloten) geen betalingen heeft verricht en niet aannemelijk is dat hij deze op enig moment zal gaan verrichten;

• d.

  de debiteur een voor het college acceptabel voorstel tot afkoop doet;

• e.

  de debiteur een beroep doet op de aanwezigheid van dringende redenen en dit beroep door het college is gehonoreerd;

• f.

  het restant van de totale terugvordering(en) per debiteur lager is dan € 150,-- en de invorderingsprocedure (maximaal 2 herinneringen) niet (meer) tot betaling leidt.

2. De in het eerste lid onder a, b en c genoemde termijn is drie jaar (36 maanden aaneengesloten) indien:

• -

  het een vordering betreft zoals bedoeld in artikel 58 tweede lid onderdeel e WWB;

• -

  het een minnelijke aflossingsregeling betreft op een geldlening.

3. De in het eerste lid onder a, b en c genoemde termijn is tien jaar (120 maanden aaneengesloten) indien:

• -

  het een verwijtbare vordering betreft als gevolg van een schending van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 eerste lid WWB en artikel 13 eerste lid IOAW en IOAZ;

• -

  de vordering is vastgesteld voor 1 januari 2013 en;

• -

  er sprake is van recidive.

4. Het afzien van (verdere) terug- of invordering vindt ambtshalve plaats zover het betreft het eerste lid onderdeel a, b, c en f, tweede en derde lid.

1. Het bedrag van de terugvordering wordt direct en ineens ingevorderd.

2. Indien betaling binnen 6 weken ineens door debiteur niet mogelijk is, kan een betalings-regeling getroffen worden.

3. Het aflossingsbedrag is gelijk aan minimaal 10% van de geldende bijstandsnorm plus 50% van het inkomen zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm na aftrek van bovenmatige woonlasten en kosten zorgverzekering.

4. In afwijking van het derde lid bedragen de genoemde percentages bij aflossingen op vorderingen dan wel geldleningen zoals omschreven in artikel 7 tweede lid: de uitkomst van 10% minus percentage vakantietoeslag (artikel 19 lid 3 WWB) plus 35% van het inkomen zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm na aftrek van bovenmatige woonlasten en kosten zorgverzekering.

5. Uitgangspunt bij een betalingsregeling is dat de vordering in beginsel afgelost moet kunnen worden binnen 3, 5 of 10 jaar gelijk aan de in artikel 7 genoemde termijnen bij de specifieke vorderingen.

6. Het verzoek van debiteur tot een betalingsregeling of betalingsvoorstel kan worden afgewezen indien debiteur beschikt over vermogen dat, gelet op de omstandigheden van debiteur, redelijkerwijs te gelde gemaakt kan worden.

7. Het aflossingsbedrag zoals meegedeeld in het terug- of invorderingsbesluit geldt als een opgelegde betalingsverplichting. Het aflossingsbedrag, dat onderling is overeengekomen, geldt als een betalingsregeling;

8. Het college kan onderzoek verrichten naar de hoogte van het inkomen en vermogen. Indien het inkomen en/of vermogen van de debiteur daartoe aanleiding geeft, wordt als gevolg van dit onderzoek de betalingsverplichting gewijzigd vastgesteld.

1. Het college schort de invordering in het geval van een bezwaar- of beroepschrift op als de onmiddellijke invordering onevenredig belastend is voor de debiteur.

2. Op verzoek van debiteur kan het college besluiten op individuele gronden eenmalig de aflossingsverplichting 'op te schorten' voor de duur van maximaal 3 maanden.

3. Het tweede lid is niet van toepassing bij het tot stand laten komen van een schuldhulp-verleningstraject.

1. Indien debiteur een uitkering ontvangt op grond van de WWB, IOAW of IOAZ wordt het terugvorderingsbesluit ten uitvoer gelegd door middel van verrekening met de maandelijks verleende uitkering.

2. Conform de wettelijke vereisten wordt een dwangbevel afgegeven zoals bedoeld in Paragraaf 4.4.4.2 Awb en artikel 60 tweede lid WWB, artikel 28 eerste lid IOAW en IOAZ wanneer:

• a.

  de mogelijkheid tot verrekening ontbreekt;

• b.

  een minnelijke betalingsregeling niet tot stand kan komen;

• c.

  een betalingsregeling of opgelegde betalingsverplichting niet (meer) wordt nagekomen.

3. De kosten van het dwangbevel zoals bedoeld in het tweede lid worden in rekening gebracht bij de debiteur waarbij wordt aangesloten aan tarieven Kostenwet invordering (rijks)belastingen.

4. Het dwangbevel levert een executoriale titel op waarna verdere terugvordering geschiedt door middel van:

• a.

  (vereenvoudigd) derden-beslag op loon, uitkering of overige periodieke betalingen aan de debiteur, of

• b.

  beslag op bezittingen van de debiteur, of

• c.

  een combinatie van a en b.

1. Het college maakt gebruik van de bevoegdheid de kosten van bijstand te verhalen op grond van artikel 61 t/m 62i van de WWB, voor zover zich daartegen geen andere wettelijke regeling verzet.

2. De op de onderhoudsplichtige te verhalen bijdrage wordt berekend aan de hand van de Tremanormen zoals die door de rechterlijke macht wordt gehanteerd bij de alimentatievaststelling.

3. Het college conformeert zich aan een alimentatiebeschikking van de rechtbank zover hier een draagkrachtberekening naar inkomen aan ten grondslag ligt en de beschikking niet ouder is dan 3 jaar.

4. Het college maakt gebruik van de bevoegdheid om aan de bijstandsontvanger nadere verplichtingen op te leggen op grond van artikel 55 WWB teneinde alimentatie danwel een onderhoudsbijdrage te vorderen van een eventuele onderhoudsplichtige.

1. Indien de betalingsverplichting niet wordt nagekomen, dan kan de vordering verhoogd worden met de wettelijke vertragingsrente en de op de invordering betrekking hebbende kosten.

2. De kosten die in rekening worden gebracht, bedragen maximaal 15% van de nog openstaande vordering, maar niet meer dan het bedrag zoals in rekening wordt gebracht wanneer een dwangbevel zou zijn afgegeven.

3. Zodra een dwangbevel is afgegeven en de kosten daarvan in rekening zijn gebracht bij debiteur, worden geen extra kosten meer in rekening gebracht.

4. Het maximum bedrag aan invorderingskosten dan wel de kosten van een dwangbevel bedraagt € 600,- per vordering.

5. De kosten zoals omschreven in het tweede tot en met vierde lid zijn exclusief bijkomende kosten en rente die een gerechtsdeurwaarder in rekening brengt indien de vordering uit handen is gegeven.

1. Deze beleidsregels treden in werking met ingang van de dag na publicatie.

2. De Beleidsregels Terugvordering en Verhaal Werk en Inkomen vastgesteld op 6 november 2012 worden op deze datum ingetrokken.