Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning Bergen (L) 2016

Artikel 5.1.1 Vormen van ondersteuning

In Bergen bestaat er vanaf 2015 nog maar één type ondersteuning bij huishoudelijk werk. De ondersteuning bestaat uit het overnemen van schoonmaakwerkzaamheden in huis en het overnemen van de textiel verzorging.

De taken organisatie van het huishouden en het aanleren en activeren van huishoudelijke taken, zoals eerder opgenomen in huishoudelijk werk 2 zijn vanaf 2015 onderdeel van het product begeleiding

De ondersteuning bij het huishouden bestaat uit het overnemen van:

• *

  Licht huishoudelijke taken;

• *

  Zwaar huishoudelijke taken;

• *

  Textielverzorging;

De voorziening is beperkt tot een aanvulling op de eigen mogelijkheden. Het inzetten van particuliere hulp kan onderdeel zijn van de eigen mogelijkheden.

Bij de beoordeling van de noodzaak en de hoeveelheid hulp wordt uitgegaan van de specifieke persoonskenmerken van de cliënt, zijn situatie met huisgenoten en de sociale omgeving. Om richting te geven aan de beoordeling wordt gebruik gemaakt van richtlijnen. Deze geven aan wat van een cliënt en zijn sociale omgeving wordt verwacht om zelf op te pakken en waar een beroep op algemene voorzieningen kan worden gedaan. Hoeveel tijd nodig is om onder normale omstandigheden huishoudelijke taken uit te voeren is uitgewerkt in bijlage 1. "Richtlijnen ondersteuning bij huishoudelijk werk."

Artikel 5.1.2 Meerhulp

Bij bepaalde problematiek zoals incontinentie of COPD kan extra tijd worden toegekend. Dit gebeurt alleen wanneer op grond van medisch advies de noodzaak is vastgesteld. Bij jonge kinderen kan voor bepaalde taken ook extra hulp worden geïndiceerd. Voor de richttijden meerhulp zie bijlage 1.

Artikel 5.1.3 Verwijzing

Voordat er een maatwerkvoorziening wordt ingezet kijken we eerst of andere voorzieningen een oplossing bieden. Dit kunnen algemene technische hulpmiddelen zijn zoals een vaatwasser, wasmachine of wasdroger. Algemene voorzieningen zoals een boodschappenbezorgdienst, maaltijdsevice, vriesversmaaltijden, was en strijkservice, alarmering, glazenwasser, kinderopvang kunnen ook een oplossing zijn of de inzet van een maatwerkvoorziening beperken.

Artikel 5.1.4 Gebruikelijke hulp

Indien de cliënt huisgenoten heeft (partner, kind, familielid) die wel in staat zijn huishoudelijk werk te verrichten, komt men niet in aanmerking voor hulp bij het huishouden. Iedere volwassene wordt geacht ook naast een baan of gezin een huishouden te voeren. Van kinderen in de leeftijd tussen 12 en 18 jaar wordt ook een bijdrage in het huishouden verwacht.

Voor huisgenoten die geen huishoudelijke taken over kunnen nemen omdat ze niet weten hoe dit moet en dit nog nooit hebben gedaan, kan korte tijd ondersteuning worden ingezet om de kans te krijgen vaardigheden aan te leren.

Artikel 5.1.5 Overbelasting

Wanneer een huisgenoot overbelast is door de zorg voor cliënt, kan tijdelijk ondersteuning bij het huishouden worden ingezet. Tenzij de situatie duidelijk is moet de overbelasting worden vastgesteld door een medisch adviseur. Van cliënt en huisgenoot verwachten wij dat zij (eventueel met ondersteuning van de mantelzorgconsulent of andere cliëntondersteuner) onderzoeken op welke wijze de overbelasting verminderd kan worden, zodat de huishoudelijke taken weer door de huisgenoot kunnen worden overgenomen. Alleen wanneer het echt niet mogelijk is om de overbelasting te verminderen zal langdurig ondersteuning worden ingezet.

Artikel 5.1.6 Voorzetten hulp na overlijden huisgenoot

Wanneer cliënt overlijdt en een huisgenoot met beperking achterblijft, zal de hulp bij het huishouden gedurende 3 weken worden voortgezet. Zo heeft de achterblijvende huisgenoot 3 weken de tijd om de hulp op een andere manier te organiseren.

Artikel 5.1.7 Invloed van de woning of woonvorm op de hulp bij het huishouden

Een grotere woning leidt niet tot meer hulp. Wij gaan uit van het niveau van sociale woningbouw. Bij kamerverhuur wordt de huurder van de betreffende ruimte niet als een huisgenoot gezien van wie gebruikelijke hulp wordt verwacht. Kamerhuur moet met een huurovereenkomst worden aangetoond. Als mensen zelfstandig samenwonen op één adres en gemeenschappelijke ruimtes delen wordt verwacht dat het aandeel in het schoonmaken van de gedeelde ruimtes bij uitval van één van de bewoners wordt overgenomen door een andere bewoner. In vakantiewoningen, tweede woningen, hotels/pensions en kamerhuur wordt geen hulp verstrekt.

Artikel 5.2.1 Sportrolstoel

Sport kan een belangrijk middel tot participatie zijn. Wanneer het voor de cliënt zonder sportrolstoel niet mogelijk is om een sport te beoefenen, zullen de kosten hiervoor aanzienlijk hoger zijn -dan de voor een persoon zonder beperkingen voor dezelfde (of een vergelijkbare) sport. In dat geval kan eventueel een sportrolstoel worden verstrekt. Wij verstrekken hiervoor maximaal eens per drie jaar een PGB. De aanvrager moet aantonen dat er sprake is van een actieve sportbeoefening en de aanvrager moet zelf een deel van de kosten dragen.

Artikel 5.3.1 Algemeen gebruikelijke woonvoorzieningen

Veel woonvoorzieningen zijn in de reguliere handel te koop en worden ook door mensen zonder beperkingen gebruikt. Deze zijn hiermee algemeen gebruikelijk.

Voorbeelden van algemeen gebruikelijke voorzieningen zijn:

• *

  Verhoogde toiletpotten

• *

  Eenvoudige wandbeugels

• *

  Douchestoelen

• *

  Drempelhulpen

• *

  Hendelmengkranen en thermostaat kranen

• *

  Antislipbehandeling badkamervloer

• *

  Keramische kookplaat

Kosten die verband houden met de renovatie van badkamer, toilet of keuken na de gebruikelijke afschrijvingstermijn vergoeden wij niet. Alleen de meerkosten van de aanpassingen die noodzakelijk zijn in verband met de beperking worden vergoed, niet de renovatiekosten.

Artikel 5.3.2 Normaal gebruik van de woning

Een woningaanpassing heeft als doel normaal gebruik van de woning mogelijk te maken. Dit houdt in dat het volgende mogelijk moet zijn slapen, lichaamsreiniging, toiletgang, het bereiden en consumeren van voedsel en het zich verplaatsen in de woning. Er worden daarom geen hobby- of studeerruimtes aangepast of bereikbaar gemaakt, ook worden geen aanpassingen vergoed voor voorzieningen met een therapeutisch doel.

Artikel 5.3.3 Bezoekbaar

Wanneer de cliënt in een Wlz-instelling woont kan één woning waar hij regelmatig op bezoek komt (bijvoorbeeld van ouders) bezoekbaar gemaakt worden. Bezoekbaar houdt in dat de cliënt toegang tot de woning, één verblijfsruimte (bijvoorbeeld de woonkamer) en het toilet heeft. Er worden geen aanpassingen vergoed om logeren mogelijk te maken. Voor het bezoekbaar maken wordt een bedrag van maximaal €2.500 verstrekt.

Artikel 5.3.4 Grote woningaanpassingen versus verhuizen

Het onderzoek naar de persoonskenmerken en de mate waarin de aanvrager de noodzaak tot hulp of voorzieningen had kunnen voorzien is van belang bij de beoordeling van de hulpvraag. Als een maatwerkvoorziening nodig is wordt de goedkoopst compenserende voorziening verstrekt. Bij grote woningaanpassingen wordt de afweging gemaakt of verhuizen de goedkoopst compenserende oplossing is. Als de kosten voor de aanpassing hoger zijn dan €7.500,- en er geen sprake is van zwaarwegende redenen waardoor aanpassen toch de voorkeur heeft, wordt de cliënt geadviseerd te verhuizen. Wij bieden dan ondersteuning bij het vinden van geschikte woonruimte, door het afgeven van een medische urgentie.

Artikel 5.3.5 Verhuiskosten

Een Nederlander verhuist in zijn leven gemiddeld 7 keer. Een verhuizing die samen hangt met een levensfase (bijvoorbeeld ouder worden en kleiner en gelijkvloers willen gaan wonen) is voorzienbaar. Deze verhuizingen zijn algemeen gebruikelijk en hiervoor wordt geen verhuiskostenvergoeding verstrekt. Als men ten gevolge van plotseling opgetreden beperkingen onvoorzien met een verhuizing wordt geconfronteerd kan mogelijk wel een verhuiskostenvergoeding worden verstrekt.

De hoogte van de verhuiskostenvergoeding wordt afgestemd op de financiële mogelijkheden van de aanvrager. Het betreft een tegemoetkoming in de kosten van verhuizing en herinrichting en is niet kostendekkend.

Een verhuiskostenvergoeding wordt ook verstrekt als iemand een aangepaste woning, op verzoek van de gemeente verlaat. Dit zijn situaties waarbij de persoon voor wie de woning was aangepast is verhuisd naar bijvoorbeeld een instelling of wanneer degene waarvoor de woningaanpassing noodzakelijk was is overleden. In uitzonderlijke situaties kan een vergoeding worden geboden voor tijdelijke dubbele woonlasten (maximaal 3 maanden) bijvoorbeeld wanneer cliënt gedurende de uitvoering van de woningaanpassing niet in de eigen woning kan wonen.

Artikel 5.3.6 Bijzondere bepalingen persoonsgebonden budget voor woonvoorzieningen

Indien een bouwkundige of technische woonvoorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget is verleend moet de woningeigenaar de voltooiing van de werkzaamheden uiterlijk binnen 15 maanden na het verlenen van het persoonsgebonden budget aan het college melden. Gedurende een periode van 10 jaar moeten alle rekeningen en betalingsbewijzen ter controle beschikbaar zijn.

Artikel 5.3.7 Verkoop van een woning met een woonvoorziening

De eigenaar van een woning waarin een woonvoorziening is aangebracht in het kader van de Wmo, dient de verkoop van de woning binnen 10 jaar na het aanbrengen van de voorziening te melden aan het college. Het college kan besluiten dat de woonvoorziening wordt terugbetaald. Het terug te betalen bedrag voor de aangebrachte aanpassing is gebaseerd op het verstrekte persoonsgebonden budget of de waarde van de verstrekte woonvoorziening in natura. Het terug te betalen bedrag is 100% van de kosten hiervan in het eerste jaar na het voltooien van de aanpassing en wordt met 10% per jaar verminderd. 10 jaar na het voltooien van de voorziening is de terugbetalingsverplichting vervallen.

Artikel 6.2.1 Aangepaste fietsen

Fietsen zoals de driewielfiets en een duofiets die speciaal ontworpen en bestemd zijn voor mensen met een beperking en alleen bij gespecialiseerde bedrijven worden verkocht kunnen worden verstrekt op basis van de Wmo. Een fiets met lage instap of elektrische fiets zijn niet speciaal ontworpen voor mensen met een beperking, worden in de reguliere handel verkocht en zijn daarom algemeen gebruikelijk.

Artikel 6.2.2 Scootmobiel

Een scootmobiel is bedoeld voor vervoer op de korte en middellange afstanden en kan ook worden gebruikt als aanvulling op het collectief vervoer. Scootmobielen worden steeds meer in de reguliere handel aangeboden daarom verwachten wij dat deze op termijn als algemene voorziening zal worden beschouwd (vergelijkbaar met de ontwikkeling rond de rollator).

Een deel van de scootmobielgebruikers maakt niet frequent of alleen in de zomermaanden gebruik van de scootmobiel. Voor hen is een scootmobiel een dure voorziening. Het huren van een scootmobiel gedurende een gedeelte van het jaar kan voor deze gebruikers een goed alternatief zijn.

Artikel 6.2.3 Auto-aanpassingen

Als iemand zonder autoaanpassingen geen gebruik kan maken van zijn auto, kunnen eventueel autoaanpassingen worden verstrekt. Het betreft specifiek voor mensen met een beperking bedoelde voorzieningen (dus geen stuurbekrachtiging of cruise controle). Wij houden rekening met de persoonskenmerken van de aanvrager en gaan wij uit van een levensduur van minimaal 5 jaar van de aanpassingen. De aanvrager moet daarom aantonen dat de aan te passen auto de investering nog waard is (dus naar verwachting nog minimaal 5 jaar mee kan).

Artikel 7.1.1 Behandeling

Alvorens begeleiding te verstrekken is het van belang dat wordt onderzocht wat de mogelijkheden van behandeling zijn. De stelregel hierbij is dat als verbetering van functioneren of handelen (vaardigheden) nog mogelijk is, eerst behandeling wordt ingezet. Het is uiteraard niet aan de Wmo consulent om dit te bepalen. Hiervoor wordt de medisch adviseur (onafhankelijk arts) ingeschakeld. Behandeling kan worden geboden door bijvoorbeeld: ergotherapeut, psycholoog, specialist ouderen geneeskunde of in een revalidatiecentrum of een centrum gespecialiseerd in bepaalde problematiek (zoals een reuma-centrum). Behandeling is gericht op: het verbeteren van de aandoening/stoornis/beperking, het aanleren van nieuwe vaardigheden of gedrag of nadere functionele diagnostiek.

Anders dan in de AWBZ is de diagnose niet leidend maar een diagnose is doorgaans wel vereist om behandeling in te kunnen zetten en om te bepalen hoe begeleiding de behandeling eventueel kan versterken (en niet contraproductief is). Begeleiding kan wel worden ingezet om de tijdens behandeling geleerde vaardigheden te oefenen of in te slijten, soms kan begeleiding en behandeling ook tegelijkertijd worden ingezet; dan neemt de begeleiding de taak tijdelijk over, totdat deze tijdens behandeling is aangeleerd. Uiteraard dient er hierover een goede afstemming tussen behandelaar en begeleider plaats te vinden.

Artikel 7.1.2 (Wettelijke) voorzieningen

Dit zijn (wettelijke) voorzieningen waar eerst een beroep op kan worden gedaan alvoren de maatwerkvoorziening "begeleiding" wordt overwogen:

• *

  Onderwijs: begeleiding van kinderen met problemen is de verantwoordelijkheid van school. Tevens zijn er mogelijkheden vanuit de Wet passend onderwijs. Alleen in uitzonderlijke situaties; als toezicht en aansturen meer vraagt dan van school en ouders kan worden verwacht en de mogelijkheden vanuit de Wet passend onderwijs ontoereikend zijn kan begeleiding zijn geïndiceerd.

• *

  Jeugdwet: Opvoedingsondersteuning voor alle ouders en ouders van kinderen met een beperking medisch kinderdagverblijf, specialistische hulp thuis, tijdelijke opname worden op grond van de Jeugdwet geboden. Begeleiding kan is sommige gevallen ondersteunend op opvoedingsondersteuning thuis ter bevordering van de zelfredzaamheid van ouders worden geboden.

• *

  Arbeidsvoorzieningen: op grond van ziektewet, WIA, Wajong en WSW zijn er mogelijkheden voor aangepast werk. Het uitgangspunt is dat als aangepast werk of speciaal onderwijs op grond van genoemde regelingen niet mogelijk is dat dan begeleiding groep (dagbesteding) kan worden overwogen.

Artikel 7.1.3 Algemeen gebruikelijke voorzieningen en gebruikelijke hulp

Wanneer mensen een beperking hebben wordt bij activiteiten van het dagelijks leven en vrijetijdsbesteding vaak gedacht aan Begeleiding waar algemeen beschikbare oplossingen mogelijk zijn of het gewoon de verantwoordelijkheid is van de cliënt of zijn huisgenoten. Er zijn veel algemeen beschikbare en redelijke oplossingen voorhanden (die mensen zonder beperking ook zelf moeten regelen of betalen). Voorbeelden van algemeen gebruikelijke voorzieningen:

• -

  Activiteiten zoals computercursus of taalles

• -

  Alarmering

• -

  Pictogrammenbord of domotica in huis

• -

  Gezelschap of ondersteuning door vrijwilliger

• -

  Kinderopvang

Net als bij hulp bij het huishouden hanteren wij bij Begeleiding het begrip: "gebruikelijke hulp". Gebruikelijke hulp is hulp die verwacht wordt van huisgenoten, die "normaal" wordt geacht in de relatie tussen huisgenoten en/of niet structureel meer is dan wanneer de huisgenoot geen beperking zou hebben. Begeleiding door partner, ouder, volwassen inwonend kind of andere volwassen huisgenoot wordt als gebruikelijke hulp beschouwd:

• *

  In kortdurende situaties (max. 3 maanden): als uitzicht op herstel (van de zelfredzaamheid) dusdanig is dat begeleiding daarna niet meer nodig zal zijn.

• *

  In langdurige situaties;

  • -

    bij normaal maatschappelijk verkeer binnen de persoonlijke levenssfeer (bezoek familie/vrienden, bezoek huisarts, brengen en halen van kinderen naar school, sport of clubjes);

  • -

    hulp bij overnemen van taken die bij een gezamenlijk huishouden behoren zoals de thuisadministratie;

  • -

    het leren omgaan van derden (familie/vrienden/leerkracht etc.) met cliënt;

  • -

    ouderlijk toezicht op kinderen, de aard en mate hiervan is afhankelijk van de leeftijd van het kind.

Alleen wanneer er sprake is van een langdurige situatie waarbij de begeleiding, in vergelijking tot gezonde kinderen met een normaal ontwikkelingsprofiel, substantieel wordt overschreden is er sprake van bovengebruikelijke hulp en kan Begeleiding worden ingezet.

Artikel 7.3.1 Inloop/Huiskamer

De inloop/huiskamer is er voor en door het dorp. Deze voorzieningen worden volledig beheerd door vrijwilligers.

De inloop/huiskamer is er voor iedereen die hier behoefte aan heeft en kenmerkt zich als algemene voorzieningen.

Activiteiten:

De activiteiten worden op basis van de vraag, behoefte, initiatief van de deelnemers/bezoekers georganiseerd. De activiteiten kunnen divers van aard zijn waarbij een aantal dagbestedingsactiviteiten heel gestructureerd zijn en andere activiteiten minder organisatie en structuur vergen. Afhankelijk van de behoeftes van de deelnemers zullen per dagdeel een of meerdere gestructureerde activiteiten plaatsvinden.

Begeleiding:

De begeleiding van deelnemers tijdens de activiteiten wordt door de vrijwilligers gedaan.

Artikel 7.3.2 Maatwerkvoorzieningen in de vorm van geregisseerde dagbesteding

Bij deze maatwerkvoorzieningen stellen we geen eisen aan de groepsgrootte. We maken onderscheid naar de complexiteit van de hulpvraag in drie categorieën: licht, midden en zwaar.

Dagbesteding als maatwerkvoorziening

Deelname aan deze dagbesteding is mogelijk op basis van een beschikking gebaseerd op een leefplan. In het leefplan wordt de mate van begeleiding bepaald.

Groep

Volwassenen met een somatische (SOM), psychogeriatrische (PG) aandoening, psychische (PSY) klachten, een verstandelijke (VG) en lichamelijke (LG) of zintuigelijke handicap (ZG) met beperkingen op het terrein van:

1. sociale redzaamheid

2. bewegen en verplaatsen

3. psychisch functioneren

4. geheugen en de oriëntatie

5. vertonen van licht probleemgedrag

Bij deze deelnemers is er sprake van problematiek die maatwerk vereist in de begeleiding en afgestemd is op de behoefte van het individu. De problematiek bij de individuen vertoont wel overeenkomsten. Deelnemers aan deze dagbesteding:

• *

  hebben vaak een fysieke zorgbehoefte;

• *

  kunnen behoefte hebben aan structuur en regelmaat;

• *

  hebben professionele begeleiding nodig;

• *

  kunnen geen gebruik maken van een algemene voorziening (dagbesteding)

De mate van ernst waarin één of meerdere van bovenstaande punten zich uit, bepaalt of een deelnemer ingeschaald wordt in de categorie licht, midden of zwaar. Richtlijnen voor de categorisering hebben we opgenomen in bijlage 2 van dit document.

Activiteiten

Activiteiten worden collectief aangeboden en sluiten aan bij de mogelijkheden en beperkingen van de deelnemers. De activiteiten dragen bij aan de kwaliteit van de daginvulling van de deelnemer waarbij de beleving van de deelnemer en eventuele mantelzorger een graadmeter is.

Begeleiding

De begeleiding wordt verzorgt door de professional. De professional is de inhoudsdeskundige. De professional signaleert wanneer begeleiding opgeschaald of afgeschaald wordt en neemt vervolgens het initiatief richting de Regisseur. De professional is het aanspreekpunt voor de deelnemers, de mantelzorger en voor de vrijwilliger.

Artikel 7.3.4 Vervoer bij dagbesteding

Zorgaanbieders organiseren in de huidige situatie het vervoer voor sommige cliënten aan wie zij zorg verlenen. Zorgaanbieders borgen de continuïteit van het vervoer totdat gemeenten op een andere wijze vorm en inhoud hebben gegeven aan de organisatie van dit zogenaamde doelgroepenvervoer. Tussentijdse evaluaties en bijstellingen kunnen hierbij aan de orde zijn.

Artikel 7.3.5 Omvang begeleiding groep

Begeleiding groep wordt vastgesteld in dagdelen. Een dagdeel staat gelijk aan maximaal 4 aaneengesloten uren. Het aantal dagdelen Begeleiding Groep dat wordt geïndiceerd is afhankelijk van:

• -

  de noodzaak (hoeveel structuur, activering, toezicht etc. is nodig? Wat biedt het eigen netwerk of algemene voorzieningen, hoe belast is de mantelzorg etc.)

• -

  de mogelijkheden van de cliënt (hoeveel kan de cliënt fysiek en mentaal aan?)

• -

  het doel dat begeleiding voor deze specifieke cliënt heeft

• -

  de mogelijkheden van de specifieke dagbestedingsgroep (bij het werken in groepen is groepsdynamiek essentieel. Hiermee dient rekening gehouden te worden om de voorziening effectief te laten zijn.

Artikel 7.4.1 Categorisering Begeleiding Individueel

Welke vorm van begeleiding gewenst is hangt af van de ondersteuningsvraag. In sommige gevallen kan het voldoende zijn om te volstaan met een vrijwilliger/maatje die bereid is de betreffende hulpvrager te ondersteunen. Een ander voorbeeld op het gebied van administratieve ondersteuning is de als algemene voorzieningen aangeboden "Thuisadministratie".

Als een maatwerkvoorziening gewenst is, zijn er vier keuzes mogelijk:

1. Begeleiding 'light'

2. Begeleiding basis

3. Begeleiding basis+

4. Begeleiding specialistisch

Anders dan bij dagbesteding komt de complexiteit hier tot uitdrukking in het volume (het aantal uren begeleiding).

De uitleg bij de categorisering vindt u hieronder:

• 1.

  Begeleiding 'light': het gaat hier om het aansturen van activiteiten op het gebied van het voeren van een huishouden en het aansturen van eten en drinken als onderdeel van de Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen. Het gaat nadrukkelijk om aansturen en niet om overnemen.

• 2.

  Begeleiding basis: het planbaar (op vooraf afgesproken tijdstippen) bieden van activiteiten gericht op het ondersteunen bij of oefenen met vaardigheden of handelingen, het aanbrengen van (dag)structuur of het voeren van regie. Ook het aansturen van gedrag en het overnemen van toezicht vallen hieronder.

• 3.

  Begeleiding basis+: idem aan begeleiding basis, aangevuld met het interveniëren in/stabiliseren van de situatie buiten de afgesproken tijden (niet-planbaar).

• 4.

  Begeleiding specialistisch: deze categorie is er specifiek voor mensen met 1. een chronische vorm van niet-aangeboren hersenletsel gepaard met matig of zwaar regieverlies, of 2. Een langdurige psychische of psychiatrische stoornis gepaard met matig of zwaar regieverlies, of 3.Mensen, voorheen aangemerkt als 'bijzondere reiziger' (bijvoorbeeld dak- en thuislozen, die moeten worden ondersteund bij het weer zelfstandig leren wonen en op orde krijgen van hun leven.

Artikel 7.4.2 Omvang Begeleiding Individueel

Begeleiding Individueel wordt vastgesteld in uren. De omvang van de indicatie (het aantal uren begeleiding) is gebaseerd op de optelsom van de duur van de betreffende activiteiten. Dus welke activiteiten zijn nodig, hoeveel tijd kosten deze activiteiten, hoe vaak per week en zijn de activiteiten planbaar of niet planbaar of is er ook vaak toezicht nodig?