Nota Ruimtelijke Beoordeling 2010

1. Inleiding

Sinds 1 juli 2008 is de nieuwe Wet ruimtelijke ordening (Wro) van kracht. Omdat deze wet een nieuw ruimtelijk instrumentarium met zich meebracht is september 2008 de beleidsnota ‘Projectbesluiten en Ontheffingen in de nieuwe Wro’ ontwikkeld waarmee verzoeken konden worden behandeld in strijd met het bestemmingsplan. Op 12 maart 2010 is de Crisis- en Herstelwet aangenomen die gevolgen heeft gehad voor de Wro. Eén van deze wijzigingen heeft betrekking op het projectbesluit. Het projectbesluit diende binnen een jaar te worden opgevolgd door het herzien van het bestemmingsplan op straffe dat geen leges meer konden worden geheven. Deze bepaling is komen te vervallen waarmee het projectbesluit in de praktijk een wijziging in toepasbaarheid heeft ondergaan.

Vanaf 1 oktober 2010 is de Wabo van kracht. Een deel van het ruimtelijk instrumentarium binnen de Wro heeft een nieuwe plaats gekregen binnen de Wabo. Dat betekent ondermeer nieuwe benamingen voor oude begrippen. Deze beleidsnota introduceert de nieuwe Wabo-begrippen (‘Afwijkingen van Bestemmingsplan’) binnen het ruimtelijk afwegingskader van de gemeente Bloemendaal, maar hanteert voor het overzicht de Wro-termen om het onderscheid tussen de verschillende ‘afwijkingen’ helder te kunnen beschrijven.

Als laatste actualiseringspunt is in deze nota aandacht besteed aan het planschade- en kostenverhaal en de daaraan gerelateerde planschadeverhaalsovereenkomsten en kostenverhaalsovereenkomsten. Op basis van de huidige wetgeving moeten gemeenten in een vroeg stadium nadenken over de exploitatie van ruimtelijke ontwikkelingsprojecten. Deze nota geeft daartoe de mogelijkheden.

2. Ruimtelijke instrumenten

2.1.Bestemmingsplannen op verzoek (artikel 3.8 Wro)

In de Wro staat in principe het bestemmingsplan centraal en dat vormt daarmee voor de gemeente het belangrijkste ruimtelijke instrument. Dat was al zo voor 2008 toen de oude Wet op Ruimtelijke Ordening (WRO) nog van kracht was en deze rol is herbevestigd in de nieuwe wet. Overigens is ook de Provincie bevoegd een bestemmingsplan vast te stellen in de vorm van een aanwijzing. Een herziening van het bestemmingsplan is, evenals een projectbesluit, een tijdrovende procedure. Dit zowel voor de gemeente als voor een initiatiefnemer. Een herziening van het bestemmingsplan wordt alleen toegepast wanneer volgend uit het Besluit ruimtelijke ordening (Bro)* geen ontheffingsprocedure kan worden gevoerd of wanneer wordt afgezien van het nemen van een projectbesluit. Een herziening van het bestemmingsplan bestaat uit een toelichting, planregels en een verbeelding waarbij de digitale versie leidend is. De bevoegdheid tot het vaststellen van een bestemmingsplan ligt bij de gemeenteraad. Voor het voeren van een bestemmingsplanprocedure op verzoek, dient voorafgaand een positief principebesluit te zijn genomen door het college dan wel de gemeenteraad.

2.2Afwijking van Bestemmingsplan ex artikel 2.12, eerste lid, onder a, onder 3º Wabo.

2.2 Projectbesluit (artikel 3.10 Wro)

Het projectbesluit (‘afwijking’) is in feite de ‘opvolger’ van de oude zware vrijstellingsprocedure ex artikel 19, lid 1 WRO maar heeft tegelijk een sterk anticiperend karakter op het bestemmingsplan of de beheersverordening waarin het uiteindelijk wordt ingepast. De procedure lijkt qua tijdsbestek erg op dat van een partiële herziening van het bestemmingsplan. Nieuw aan het projectbesluit in vergelijking met een vrijstelling ex artikel 19.1 WRO is dat aan het besluit voorschriften en beperkingen kunnen worden verbonden. Volgens het eerste lid van artikel 19 WRO wordt onder een goede ruimtelijke onderbouwing bij voorkeur een gemeentelijk of intergemeentelijk structuurplan verstaan. Dit uitgangspunt wordt losgelaten in het nieuwe projectbesluit. In artikel 5.1.3 van het nieuwe Bro* is een reeks eisen gesteld waaraan een goede ruimtelijke ordening moet voldoen. Naast een digitale versie van het projectbesluit moet er ook een papieren verbeelding van het projectbesluit worden vastgesteld waarbij de inhoud van de elektronische versie beslissend is. Sinds 12 maart 2010 is de verplichting binnen een jaar een projectbesluit te laten volgen door een bestemmingsplan vervallen. De bevoegdheid tot het vaststellen van een projectbesluit ligt bij het college van Burgemeester en Wethouders, waarbij telkens een Verklaring van geen Bedenkingen aan de Gemeenteraad moet worden gevraagd. Vooraf kan de Gemeenteraad categorieën aangeven voor welke projectbesluiten niet langer een Verklaring van Geen Bedenkingen nodig is. De procedure lijkt hiermee enigszins op de procedure die onder de oude Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) gold voor vrijstellingen ex art. 19.2 Wro. In dit geval gaven Gedeputeerde Staten van Noord-Holland speerpunten aan waarvoor een verklaring nodig was. In alle overige gevallen was het college het bevoegd gezag om een dergelijke vrijstelling te verlenen. Het projectbesluit heeft hier veel van weg, zij het dat het nu de Gemeenteraad is en niet langer Gedeputeerde Staten die de categorieën (speerpunten) bepaalt. Zie voor de categorieën waarvoor geen Verklaring van Geen Bedenkingen van de Gemeenteraad is vereist, bijlage 1.

[*] Onder de Wabo valt dit onder bijlage II behorende bij de artikelen 2.3 en 2.7 Bor. Zie hiervoor Bijlage 2 van deze nota.

2.3.Afwijking van Bestemmingsplan ex artikel 2.12, eerste lid, onder a, onder 2º Wabo

(buitenplanse ontheffingen ex art. 3.23 Wro)Afwijking van Bestemmingsplan ex artikel 2.12, tweede lid Wabo

(tijdelijke ontheffingen ex art. 3.22 Wro)

Afwijking van Bestemmingsplan ex artikel 2.12, eerste lid, onder a, onder 1º Wabo

(binnenplanse ontheffing ex artikel 3.6 lid 1 onder c Wro)

In de Wro komen ontheffingen (‘afwijkingen’) naar voren als de secundaire ruimtelijke instrumenten die uiteindelijk worden opgenomen in bestemmingsplannen, die daarmee een primaire status genieten. Deze trend wordt voortgezet binnen de Wabo waarbij afwijkingen van bestemmingsplannen als onderdeel worden beschouwd van het vergunningentraject. Ontheffingen bestaan uit tijdelijke ontheffingen voor een tijdelijke behoefte gedurende een periode van maximaal vijf jaar, binnenplanse ontheffingen waarvan het kader reeds is gegeven in de planregels van een bestemmingsplan, en ten slotte buitenplanse ontheffingen waarvan het toepassingskader gegeven is in bijlage II behorend bij de artikelen 2.3 en 2.7 Besluit omgevingsrecht (Bor), voorheen artikel 4.1.1. van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro). De doorlooptijd van ontheffingen is op grond van de Wabo maximaal 8 weken waarbij met 6 weken verlengd kan worden, hetgeen een kortere procedure oplevert dan projectbesluiten en planherzieningen. In het algemeen zijn kleinere ruimtelijke ontwikkelingen op te vangen binnen het stelsel van ontheffingen. In bijna alle gevallen ligt de bevoegdheid tot het verlenen van een ontheffing bij het college van burgemeester en wethouders.

2.4. Wijzigingen en Uitwerkingen (Artikel 3.6, eerste lid, onder a en b Wro)

Binnen het bestemmingsplan kunnen wijzigingsbevoegdheden en uitwerkingsplichten zijn opgenomen. Voor beide procedures is het kader gegeven in de planregels. Regels bevatten in het algemeen bepalingen over de nieuwe bestemming, het aantal woningen of andere functionele objecten, parkeerplaatsen en vierkante meters bouwoppervlak. De bevoegdheid tot het wijzigen van een bestemming of het vaststellen van een uitwerkingsplan ligt bij het college van burgemeester en wethouders. Wijzingen en uitwerkingen vallen onder de Wro en maken geen deel uit van een omgevingsvergunning op grond van de Wabo.

2.5. Principeverzoeken

Voorafgaand aan een ruimtelijke ontwikkeling die buiten algemene gemeentelijke beleidsregels vallen (zoals bestemmingsplannen en nota’s als de Beleidsnota Bijgebouwen), kan bij het college van burgemeester en wethouders een principebesluit worden aangevraagd. Een dergelijk besluit polst het bestuurlijke draagvlak voor een plan en een aanvraag hiertoe dient te worden gemotiveerd. Voor veel plannen is dit in feite de eerste fase van de gemeentelijke beoordeling. Na 1 oktober 2010 vormen principebesluiten het vooroverleg voorafgaand aan een daadwerkelijk verzoek om afwijking van het bestemmingsplan. Wanneer bij een positief besluit binnen de kaders van dat besluit een aanvraag wordt ingediend, kan sneller een ruimtelijke beoordeling plaatsvinden hetgeen met name sinds de invoering van de Wabo van belang is. Initiatiefnemers met grotere of van beleid afwijkende plannen wordt dan ook aangeraden voor het traject van een principebesluit te kiezen. Dit kan een aanvrager in de eerste fase veel aan legeskosten en bouwtekeningen schelen. Het principeverzoek heeft binnen de regelgeving van de Wro of de Wabo geen formele status en is een procedure die puur gemeentelijk is. Tegen een principeverzoek kan geen bezwaar of beroep worden ingediend. Een principeverzoek kent dan ook geen terinzagelegging volgens de openbare uniforme voorbereidingsprocedure op grond van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Het principebesluit wordt meestal door het college genomen, maar het komt voor dat belangrijke principebesluiten door de gemeenteraad worden genomen.

3. Ruimtelijke procedures nader bekeken

3.1. Projectbesluit (Afwijking van Bestemmingsplan) versus Partiële Herziening

De nota ‘Projectbesluiten en Ontheffingen in de nieuwe Wro’ ging uit van de oude bepaling dat voor het nemen van een projectbesluit een dwingende voorwaarde uitging dat in principe binnen een jaar na vaststelling een ontwerpbestemmingsplan ter inzage diende te liggen. Omdat een verzoek om een projectbesluit feitelijk het voeren van twee procedures inhield (het projectbesluit zelf en het latere bestemmingsplan), was het voeren van een procedure voor een projectbesluit een kostbare aangelegenheid met extra werk en extra navenante kosten. Dit betekende extra werk en financieel risico voor de gemeente, met als gevolg dat zich met name bij grotere projecten het mislopen van aanzienlijke legesinkomsten voor konden doen.

Sinds het invoeren van de Crisis- en Herstelwet is het niet meer verplicht binnen een jaar een nieuw bestemmingsplan als ontwerp ter inzage te leggen. Daarmee is het gemeentelijke risico om leges mis te lopen, verdwenen waarmee het instrument aan functionele toepasbaarheid heeft gewonnen wanneer de Gemeenteraad vooraf categorieën heeft aangewezen waarvoor geen Verklaring van Geen Bedenkingen is vereist.

In de ‘Categorieën waarvoor geen Verklaring van Geen Bedenkingen’ staat aangegeven voor welke gevallen een projectbesluit kan worden genomen door het college zonder daarvoor een Verklaring van Geen Bedenkingen van de Gemeenteraad te ontvangen. Het gaat hier om zaken met een enigszins beperkt ruimtelijk effect die daarmee verder gaan dan de kruimelgevallen waarvoor een buitenplanse ontheffing is bedoeld. Voor zaken die buiten deze categorieën vallen, zal altijd een partiële herziening van het bestemmingsplan worden gevoerd. Dit, omdat de doorlooptijd van een projectbesluit in dit geval dezelfde is als van een partiële herziening, de procedure door een dubbele beroepsmogelijkheid nog eens vertraagd kan worden en omdat bovendien bij gelijke toepasbaarheid het herzien van het bestemmingsplan beter in de geest van de wet past als centraal instrument van de Ruimtelijke Ordening.

3.2. Planschade en kostenverhaal

Bij ruimtelijke ontwikkelingen buiten het vigerende bestemmingsplan, loopt de gemeente het risico dat belanghebbenden een verzoek indienen om planschade ex artikel 6.4 Wro. Hierbij is bij honorering van een verzoek de gemeente de uitkerende instantie. De gemeente loopt zonder afwenteling het risico op planschade. Ook loopt de gemeente risico op extra kosten die de realisatie van een ontwikkeling oplevert. Het gaat hierbij om de aanleg van bijvoorbeeld verkeersontsluitingen, riolering en parkeerplekken. Deze beleidsnota is erop gericht de kosten voor een ontwikkeling daar neer te leggen waar deze thuishoren, namelijk bij de initiatiefnemer van een plan. De economische uitvoerbaarheid van een ruimtelijke ontwikkeling door een externe initiatiefnemer ligt hierbij niet langer bij de gemeente die daarmee een financieel risico uitsluit. Hierdoor wordt de maatschappij niet langer belast met ontwikkelings- en schadekosten voor particuliere projecten.

3.3. Relevante artikelen in Wro en Wabo

Hieronder staan de voor Bloemendaal belangrijkste ruimtelijke instrumenten met relevante wetsartikelen opgesomd in een tabel. De verschillende ontheffingen en het projectbesluit hebben een nieuwe plek gekregen binnen het kader van de Wabo zoals hieronder vermeld.

1. Inleiding

Het is van belang voor de toepassing van ruimtelijke procedures te komen tot een beleid dat is toegespitst op de wettelijke regelingen zoals deze vanaf 1 juli 2008 (Wro) en vanaf 1 oktober 2010 (Wabo) gelden. Het ligt daarom voor de hand om voor deze procedures en de procedure tot het nemen van een principebesluit beleidsregels vast te stellen.

2. Beleid ten aanzien van het voeren van ruimtelijke procedures en het nemen van een principebesluit

Voor het voeren van ruimtelijke procedures en het nemen van een principebesluit gelden de volgende vier beleidsregels:

Beleidsregel 1

In beginsel wordt alleen meegewerkt aan een ruimtelijke procedure die een afwijking van het vigerende bestemmingsplan tot gevolg heeft in de volgende gevallen:

• 1.

  Een verzoek, waarop van toepassing is een gewenste ruimtelijke ontwikkeling zoals vastgesteld in de Structuurvisie Bloemendaal, of;

• 2.

  Een verzoek dat voldoet aan het gemeentelijk planologisch beleid dat is neergelegd in de nota ‘Bijgebouwenregeling 2010’, of;

Een verzoek, waarop een bijzondere omstandigheid van toepassing is.

Met de komst van de nieuwe Wro blijft het bestemmingsplan het document waarin beslissingen met juridisch bindende consequenties voor overheid en burgers zijn vastgelegd. Het is daarom van groot belang dat het bestemmingsplan actueel is. Het verschaft immers de juridische basis voor het bestuur, de lokale overheid, de burgers en het bedrijfsleven voor wat wel en niet mag en voor wat zal worden ontwikkeld. Bestemmingsplannen in Bloemendaal zijn niet ontwikkelingsgericht. Dat wil zeggen dat Bloemendaalse bestemmingsplannen in beginsel een conserverend karakter hebben. Ontwikkelingen en initiatieven die wel ontwikkelingsgericht zijn en die niet passen binnen het bestemmingsplan worden beoordeeld aan de hand van het ruimtelijk beleid zoals opgenomen in de Structuurvisie Bloemendaal. Wanneer een initiatief niet past binnen het kader van de structuurvisie zal in principe niet worden meegewerkt en wordt geen ruimtelijke procedure opgestart.

Het kan zijn dat de Bijgebouwenregeling 2010 zoals die vanaf 1999 wordt toegepast (eerder onder de naam Erfregeling), nog niet is opgenomen in een bestemmingsplan. De bijgebouwenregeling in de betreffende bestemmingsplannen is derhalve verouderd en in die zin kunnen die plannen worden aangemerkt als verouderde bestemmingsplannen waarvan ontheffing kan worden verleend. Voor zover het verzoek betrekking heeft op erfbebouwing kan geen medewerking worden verleend, indien het verzoek een plan betreft dat gelegen is binnen een bestemmingsplan waarin de Bijgebouwenregeling 2010 al is opgenomen.

Bijzondere omstandigheid:

• 1.

  In geval het gaat om het terugbrengen van de historische situatie, waarmee de doelstelling om cultuurhistorische waarden te beschermen aantoonbaar is gediend, zoals omschreven in de toelichting bij het bestemmingsplan. Hierbij dient onomstotelijk aangetoond te worden dat een historische situatie wordt hersteld waarmee een cultuurhistorische waarde is gediend.

• 2.

  In geval het gaat om een onevenredigheid in de wijze van bestemmen.

Het kan voorkomen dat tijdens het herzien van een (groot) bestemmingsplan een onzorgvuldigheid heeft plaatsgevonden. In eerste instantie is het aan de eigenaar van ieder perceel om na te gaan of tijdens de bestemmingsprocedure zorgvuldigheid wordt betracht. Hiervoor bestaan uitgebreide inspraakmogelijkheden. Mocht na vaststelling een plan toch blijken dat er een onzorgvuldigheid is geslopen in de wijze van bestemmen, kan dit een reden zijn om medewerking te verlenen aan een verzoek in strijd met dit bestemmingsplan.

• 3.

  In geval het algemeen en maatschappelijk belang is gediend dan wel sprake is van nieuw geformuleerd beleid, waardoor het bestemmingsplan achterhaald zou kunnen zijn. Dit mede bezien in combinatie met het ontbreken van andere alternatieven binnen het bestemmingsplan. Maatschappelijk belang dient bij het indienen van een verzoek duidelijk te worden aangetoond. Onder maatschappelijk belang worden verstaan ontwikkelingen rond scholen en kinderopvang, verzorgingshuizen, sportaccommodaties en socio-maatschappelijke instellingen.

• 4.

  In geval nieuwe wetgeving of op handen zijnde aanpassing van regelgeving. Nieuwe wetten kunnen invloed hebben op de behoefte aan ruimte. In de praktijk kan dit ertoe leiden dat extra ruimte nodig na een wetswijziging. Ook andere regelgeving (bijvoorbeeld op veiligheidsgebied) kan leiden tot een ander gebruik van ruimte. In beide gevallen kan dit leiden tot een situatie waarin de huidige functie niet langer uit te voeren valt binnen de bestaande ruimte. Dergelijke wijzigingen van wetten of regels kan een aanleiding zijn om mee te werken aan een aanvraag.

Beleidsregel 2

Met het verlenen van medewerking aan ruimtelijke procedures dient in alle gevallen de ruimtelijke kwaliteit ter plaatse aantoonbaar te worden verbeterd. Enige uitzondering hierop vormen aanvragen die worden behandeld op grond van de Bijgebouwenregeling.

Ruimtelijke kwaliteit kenmerkt het grondgebied van Bloemendaal. Het is met name dit aspect waarop de Bloemendaalse structuurvisie inhoudelijk is vormgegeven. In de structuurvisie staat ruimtelijke kwaliteit dan ook als eerste uitgangspunt genoemd. Bij alle ontwikkelingen en veranderingen wordt kritisch gekeken of het gaat om een verbetering van ruimtelijke kwaliteit. Dat betekent dat bij ruimtelijke ontwikkelingen niet het economische optimum centraal staat, maar dat kwaliteit van het landschap en de gebouwde omgeving leidende uitgangspunten zijn. Hierbij gaan we uit van een zorgvuldige werkwijze en een hoge ambitie. Bij elke ontwikkeling moet de historische context onderzocht zijn, samenhang tussen bebouwing en landschap worden aangetoond en sprake zijn van behoud van de schaal en korrel van het landschap. De huidige kwaliteit is in loop der jaren opgebouwd, ontwikkelingen voor alleen de korte termijn passen daar niet bij. Nieuwe plannen moeten toekomstbestendig zijn.

Ruimtelijke kwaliteit kent verschillende definities. Eén van de definities gaat uit van verschillende waarden. Deze vallen te onderscheiden in gebruikswaarde, belevingswaarde en toekomstwaarde. Heldere stedenbouwkundige uitgangspunten vormen de beginstappen van hoogwaardige ruimtelijke ontwikkeling. Landschappelijke en cultuurhistorische elementen binnen een plangebied versterken de kwaliteit en identiteit van een ontwikkeling en moeten daarom zoveel mogelijk worden betrokken in het stedenbouwkundig ontwerp. Voorbeelden hiervan zijn historische zichtlijnen en volwassen groen dat in Bloemendaal een belangrijk ruimtelijk gegeven is. Bij het ontwerp moet worden geprobeerd zoveel mogelijk achterkantsituaties van gebouwen richting openbare ruimte te voorkomen. Het stedenbouwkundig ontwerp moet compleet zijn en moet ook een duidelijke visie bevatten met betrekking tot groen en parkeren. Er dient samenhang te zijn in nieuwe bebouwing en nieuwbouw moet aansluiten bij de identiteit van Bloemendaal. Binnen een plangebied dienen functies op elkaar te zijn afgestemd.

Buitenruimte is voor de beleving van een kwalitatief hoogwaardige omgeving cruciaal, maar wordt vaak onvoldoende betrokken bij ideevorming of realisatie van projecten. Ook binnen Bloemendaal geldt dat de buitenruimte een belangrijke rol speelt in de beleving van de gemeente. Omdat beleving een belangrijk onderdeel is in het uitdragen van de Bloemendaalse identiteit als prettige, exclusieve woongemeente, dient bij ruimtelijke ontwikkelingen in Bloemendaal veel aandacht te worden besteed aan de buitenruimte bij ruimtelijke ontwikkelingen. Het is belangrijk dat de openbare ruimte geen restposten bevat maar uit één helder functioneel ontwerp bestaan waarin over het gebruik van de gehele ruimte is nagedacht.

Als bijlage is een handreiking Ruimtelijke Kwaliteit opgenomen. Hierin staan ruimtelijke uitgangspunten geformuleerd die de ruimtelijke kwaliteit van een ontwikkeling kunnen verhogen. De handreiking is geen formeel beleid, maar is wel nuttig voor zowel het creatieve ontwerpproces bij initiatiefnemers als het beoordelingsproces bij adviesvorming binnen de gemeente.

Uitzondering op de beleidsregel zijn (kleine) plannen die op basis van de Nota Bijgebouwenregeling worden beoordeeld. Het gaat hierbij om erfbebouwing van ondergeschikte aard die daarmee een beperkt ruimtelijk effect hebben.

Beleidsregel 3

Indien voor een bestemmingsplan op aanvraag of voor de procedure van een projectbesluit een wettelijke toelichting of ruimtelijke onderbouwing in enigerlei vorm dient te worden opgesteld, kan de gemeente van de aanvrager verlangen dat daartoe gegevens worden aangeleverd. Hetzelfde geldt voor ruimtelijke principeverzoeken. De gemeente behoudt zich het recht voor om haar medewerking aan de betreffende procedure alsnog te weigeren, indien een aanvrager verzuimt de gevraagde gegevens aan te leveren.

Deze beleidsregel houdt verband met de eis van een goede ruimtelijke onderbouwing voor een projectbesluit. In artikel 5.1.3 Bro is een reeks eisen gesteld waaraan een goede ruimtelijke ordening moet voldoen voor projectbesluiten. Deze gaan in Bloemendaal ook op voor partiële herzieningen van het bestemmingsplannen en voor principeverzoeken. De gemeente kan daarom de aanvrager verzoeken gegevens te leveren die van belang zijn om in de toelichting te worden opgenomen.

Voor bestemmingsplannen geldt dat in artikel 3.1.6 Bro wordt aangegeven wat minimaal met toelichting moet worden opgenomen. Hierbij is artikel 3:2 Awb van toepassing waarbij een bestuursorgaan bij de voorbereiding van een besluit de nodige kennis dient te vergaren rond relevante feiten en de af te wegen belangen. In het geval het een aangevraagd bestemmingsplan ex artikel 3.8 Wro is, kan de gemeente de aanvrager daarom verzoeken gegevens te leveren die van belang zijn om in de toelichting te worden opgenomen.

Beleidsregel 4

De gemeente start geen ruimtelijke procedure op voordat voldaan is aan de volgende vereisten:

• 1.

  Een afgesloten planschadeverhaalsovereenkomst tussen initiatiefnemer en gemeente dat de afwikkeling van planschade op de initiatiefnemer regelt;

• 2.

  Een kostenverhaalsovereenkomst waarbij eventuele aanleg, verevenings- en uitvoeringskosten ten koste komen van de initiatiefnemer.

Wanneer een initiatiefnemer de gemeente verzoekt om mee te werken aan een ontwikkeling waarvoor een ruimtelijke procedure is vereist, worden alle kosten verhaald op deze initiatiefnemer. Hiermee komt het ontwikkelingsrisico bij de ontwikkelende partij te liggen en niet bij de gemeente die de aanvraag slechts beoordeelt en faciliteert. Het betreft hier ten eerste de afwenteling van eventuele planschade. Hierbij valt aan te raden dat initiatiefnemers vooraf een planschaderisicoanalyse bij een deskundige laten uitvoeren om de risico’s voor zichzelf in te schatten. Ook de kosten van het opstellen van een planschaderisicoanalyse komen voor rekening van de initiatiefnemer. Kosten voor de aanleg van bijvoorbeeld NUTS-voorzieningen, het verwijderen of aanleggen van inritten of parkeerplaatsen, ook op gronden van derden, komen ook voor kosten van de initiatiefnemer. Hiermee komen deze kosten voor rekening van de partij die uiteindelijk het meeste baat heeft bij de verzochte ontwikkeling. Voor de afwenteling van deze kosten wordt voorafgaand aan behandeling een anterieure kostenverhaalsovereenkomst gesloten tussen initiatiefnemer en de gemeente.

Aldus vastgesteld door burgemeester en wethouder op 16 november 2010 en door de gemeenteraad op 17 januari 2011 onder intrekking van de nota Projectbesluiten en Ontheffingen in de nieuwe Wro (incl. bijlagen).

Gepubliceerd in het Weekblad Kennemerland Zuid d.d. 3 februari 2011.

In werking: 11 februari 2011.