EILANDSVERORDENING van 10 november 1998, no. 1, tot vaststelling van een regeling inzake de vrije zones op Bonaire

1. Onverminderd het bepaalde in artikel 4 van de Landsverordening Vrije Zones 1975 geschiedt de toelating tot de vrije zones van een rechtspersoon en het door haar uitgeoefende bedrijf slechts indien het belang van de openbare orde, veiligheid of gezondheid binnen het eilandgebied zich hier niet tegen verzet.

2. In het besluit tot toelating tot de vrije zones worden voorwaarden vermeld waaraan in het belang van de uit te oefenen controle door de Inspectie der Invoerrechten en Accijnzen moet worden voldaan.

1. Met inachtneming van het bepaalde in artikel 5, eerste, tweede en derde lid van de landsverordening Vrije Zones 1975, kan het besluit tot toelating worden ingetrokken, nadat de belanghebbende rechtspersoon is gehoord, althans hiertoe bij deurwaardersexploit is opgeroepen.

2. Het besluit tot intrekking vermeldt de gronden en feiten waarop het berust en gelast de rechtspersoon het door haar uitgeoefende bedrijf binnen de in het besluit gestelde termijn uit de vrije zone te verwijderen.

3. De termijn, bedoeld in het tweede lid, wordt gesteld op ten hoogste zes maanden, ingaande de dag van dagtekening van het besluit.

4. Het besluit tot intrekking wordt bij deurwaarders-exploit aan de belanghebende rechtspersoon betekend.

1. De rechtspersoon is verplicht binnen de in het besluit tot intrekking gestelde termijn het door haar uitgeoefende bedrijf uit de vrije zones te verwijderen.

2. Het bestuurscollege is bevoegd tot het doen wegnemen, ontruimen, beletten, in de vorige toestand herstellen of verrichten van hetgeen in strijd met, bij of krachtens deze verordening gestelde verplichtingen is of wordt gedaan, gehouden of nagelaten.

3. De rechtspersoon is de kosten verschuldigd verbonden aan de in het tweede lid bedoelde maatregelen.

4. De ingevolge het derde lid verschuldigde kosten worden ingevorderd door de eilandsontvanger overeenkomstig de bepalingen van de landsverordening van 31 december 1942 (P.B. no. 246) en de Invorderingsverordening 1961.

1. De exploitatie van de vrije zones en de toelating tot en verwijdering uit de vrije zones van de rechtspersonen en de door haar uitgeoefende bedrijven, geschiedt namens het bestuurscollege door een naamloze vennootschap waarin het eilandgebied rechtstreeks of door middel van een houdstermaatschappij een beslissende meerderheid van stemmen heeft.

2. De naamloze vennootschap bedoeld in het eerste lid is bevoegd onder door haar te stellen voorwaarden en bepalingen binnen de vrije zones gelegen onroerende goederen te verkopen, te verhuren of in erfpacht uit te geven.