Verordening op het splitsen van een recht op een gebouw in appartementsrechten als bedoeld in artikel 106, eerste en derde lid, van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek (Huisvestingsverordening 2005)

1. Het is verboden om zonder splitsingsvergunning van burgemeester en wethouders een recht op een gebouw, aangewezen in artikel 2, te splitsen in appartementsrechten als bedoeld in artikel 106, eerste en derde lid, van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, indien één of meer appartementsrechten de bevoegdheid omvatten tot het gebruik van één of meer gedeelten van het gebouw als woonruimte.

2. Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op het verlenen van deelnemings- of lidmaatschapsrechten of het aangaan van een verbintenis daartoe door een rechtspersoon met betrekking tot een gebouw als bedoeld in het eerste lid.

1. De aanvraag van een splitsingsvergunning wordt ingediend bij burgemeester en wethouders.

2. De aanvraag moet zijn ondertekend en gedagtekend en tenminste inhouden:

• a.

  naam en adres van de aanvrager, alsmede een correspondentieadres in Nederland indien de aanvrager niet woonachtig of gevestigd is in Nedeland;

• b.

  straat en huisnummer van het gebouw waarvan het recht wordt gesplitst;

• c.

  kadastrale ligging van het gebouw waarvan het recht wordt gesplitst;

• d.

  bouwjaar en datum van afgifte van de bouwvergunning van het gebouw waarvan het recht wordt gesplitst;

• e.

  het aantal appartementsrechten, bestemd tot gebruik als woning, waarin het recht op het gebouw zal worden gesplitst;

• f.

  de tegenwoordige en toekomstige bestemming van de te vormen appartementsrechten.

3. De aanvraag gaat ten minste vergezeld van de volgende stukken:

• a.

  een splitsingsplan, dat voldoet aan de eisen als neergelegd in artikel 109 van Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, alsmede een bouwkundige doorsnede van het gebouw;

• b.

  een taxatierapport betreffende het gebouw en de tot afzonderlijke woonruimte bestemde gedeelten van het gebouw, opgemaakt door een makelaar of taxateur, ingeschreven in het Register Vastgoed Taxateur, Register Makelaar-Taxateur of bij de Stichting Certificering VBO-makelaars. Dit rapport dient ten minste te bevatten de betaalde en de ten hoogste redelijke huurprijs van de voor verhuur te boek staande woonruimte van het gebouw waarop de aanvraag betrekking heeft;

• c.

  een niet langer dan twee maanden voor de datum van het indienen van de aanvraag opgesteld rapport, indien de bouwvergunning voor de woning op het moment van indiening van de aanvraag voor de splitsingsvergunning langer dan tien jaar geleden is verleend. Dit rapport dient te zijn opgesteld door een makelaar of taxateur, ingeschreven in het Register Vastgoed Taxateur, Register Makelaar-Taxateur of bij de Stichting Certificering VBOmakelaars of een deskundige op het gebied van de bouwtechniek. Dit rapport dient ten minste te bevatten een beschrijving en een beoordeling van de onderhoudstoestand van het gebouw en de tot afzonderlijke woonruimte bestemde gedeelten van het gebouw. Dit rapport bevat in ieder geval een beschrijving en beoordeling van de staat van onderhoud van de fundering, het casco en de gas-, elektriciteits- en luchtbehandelingsinstallatie van het gebouw en de tot afzonderlijke woonruimte bestemde gedeelten, zulks mede gelet op de eisen vermeld in het Bouwbesluit, zoals dat geldt op de dag van indiening van de aanvraag;

• d.

  een ingevuld woonwaarderingsformulier zelfstandige woonruimte, als bedoeld in artikel 5, eerste lid, onderdeel a, van het Besluit huurprijzen woonruimte.

4. De aanvraag, alsmede alle daarbij behorende bescheiden dienen in de Nederlandse taal te zijn gesteld. Indien de bij de aanvraag behorende bescheiden niet zijn gesteld in de Nederlandse taal, dan dienen deze te zijn vergezeld van een door een in de desbetreffende vreemde taal beëdigde vertaler opgemaakte beëdigde vertaling van de aanvraag en die bescheiden.

5. Burgemeester en wethouders beslissen uiterlijk binnen twaalf weken na ontvangst de aanvraag. Deze termijn kan eenmaal voor ten hoogste vier weken worden verdaagd.

1. Burgemeester en wethouders kunnen de splitsingsvergunning weigeren indien:

• a.

  het gebouw of een gedeelte van een gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, één of meer woonruimten bevat die verhuurd worden of die laatstelijk verhuurd zijn geweest;

• b.

  het gebouw is gesitueerd in een gedeelte van de gemeente Breda dat is aangegeven op de bij deze verordening behorende bijlage en de huurprijs van één of meer van de tot afzonderlijke woonruimte bestemde gedeelten daarvan lager is dan het bedrag dat is vastgesteld op grond van artikel 20, tweede lid, onder b, van de Huursubsidiewet;

• c.

  de aanvrager niet kan waarborgen, dat die woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing bestemd blijft of blijven, of de voormalige woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing opnieuw bestemd zullen worden voor verhuur ter bewoning, en

• d.

  het belang dat de vergunning bij splitsing heeft, niet opweegt tegen het belang van het behoud van de woonruimtevoorraad binnen de gemeente als geheel dan wel een deel daarvan, voor zover die woonruimtevoorraad voor verhuur is bestemd.

2. De splitsingsvergunning kan eveneens worden geweigerd, indien:

• a.

  het gebouw of het gedeelte van een gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, voor zover het geheel of gedeeltelijk verhuurd is geweest voor bewoning, in strijd met de voorschriften van een bestemmingsplan als bedoeld in artikel 10 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, of met enig wettelijk voorschrift geheel of gedeeltelijk voor een ander doel dan voor bewoning in gebruik is genomen;

• b.

  de huurprijs van een of meer van de voormalige woonruimten lager is dan het krachtens het eerste lid, onder b, vastgestelde bedrag;

• c.

  niet gewaarborgd is, dat die woonruimte of woonruimten na de voorgenomen splitsing bestemd blijven voor verhuur ter bewoning, en

• d.

  het belang dat de vergunning bij splitsing heeft, niet opweegt tegen het belang van het behoud van de woonruimtevoorraad binnen de gemeente als geheel dan wel een deel daarvan, voor zover die woonruimtevoorraad voor verhuur is bestemd.

1. Burgemeester en wethouders kunnen de splitsingsvergunning weigeren indien:

• a.

  voor het gebied waarin het gebouw is gelegen waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, een stadsvernieuwingsplan als bedoeld in artikel 31 van de Wet op de stadsen dorpsvernieuwing of een leefmilieuvergunning als bedoeld in artikel 9 van die wet van kracht is, dan wel een ontwerp voor zodanig plan of een zodanige verordening of voor een herziening daarvan in procedure is;

• b.

  het ontwerp voor dat plan of voor die verordening, dan wel voor de herziening daarvan ter inzage is gelegd voordat de aanvraag om splitsingsvergunning is ingediend, dan wel, indien de aanvraag krachtens het tweede lid is aangehouden, voordat die aanhouding is geëindigd;

• c.

  de voorgenomen splitsing nadelige gevolgen kan hebben voor de met het plan of de verordening nagestreefde of na te streven doeleinden, en

• d.

  het belang dat de vergunningaanvrager bij splitsing heeft, niet opweegt tegen het belang van het voorkomen van belemmering van de stadsvernieuwing.

2. Burgemeester en wethouders houden de beslissing op de aanvraag om een splitsingsvergunning aan, indien:

• a.

  voor het gebied waarin het gebouw is gelegen waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, een voorbereidingsbesluit als bedoeld in artikel 21 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening van kracht is met het oog op de voorbereiding van een stadsvernieuwingsplan of van een herziening daarvan;

• b.

  dat besluit is genomen voordat de aanvraag om splitsingsvergunning werd ingediend;

• c.

  redelijkerwijs verwacht mag worden dat de in het stadsvernieuwingsplan op te nemen maatregelen nadelig kunnen worden beïnvloed door de voorgenomen splitsing, en

• d.

  redelijkerwijs verwacht mag worden dat het belang dat de vergunningaanvrager bij de splitsing heeft, niet opweegt tegen het belang van het voorkomen van belemmering van de stadsvernieuwing.

3. De aanhouding als bedoeld in het tweede lid duurt niet langer dan tot het tijdstip waarop het voorbereidingsbesluit ingevolge artikel 21 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening is vervallen.

1. Burgemeester en wethouders kunnen de splitsingsvergunning weigeren indien:

• a.

  de toestand van het gebouw waarop de vergunningaanvraag betrekking heeft, zich uit een oogpunt van indeling of staat van onderhoud geheel of ten dele tegen splitsing verzet, en

• b.

  de desbetreffende gebreken niet door het treffen van voorzieningen of het aanbrengen van verbeteringen kunnen worden opgeheven, dan wel onvoldoende verzekerd is dat die gebreken zullen worden opgeheven.

2. De beslissing op de aanvraag om een splitsingsvergunning kan worden aangehouden, indien redelijkerwijs verwacht mag worden dat de aanvrager van de vergunning de gebreken, als bedoeld in het eerste lid, met het oog op de voorgenomen splitsing zal opheffen binnen een daarvoorredelijke termijn.

3. Indien burgemeester en wethouders de beslissing op een aanvraag om een splitsingsvergunning overeenkomstig het bepaalde in het tweede lid aanhouden, vermelden zij in het besluit tot aanhouding welke gebreken met het oog op de voorgenomen splitsing moeten worden hersteld en binnen welke termijn zij dit redelijk achten.

4. De splitsingsvergunning wordt verleend, indien de in het besluit tot aanhouding, als bedoeld in het tweede lid, aangegeven gebreken zijn opgeheven binnen de daartoe in dat besluit aangegeven termijn.

1. Met het toezicht op de naleving van het bij of krachtens deze verordening bepaalde zijn belast de door burgemeester en wethouders op grond van artikel 100 van de Woningwet aangewezen ambtenaren, alsmede de overige daartoe door hen aangewezen ambtenaren;

2. Met de opsporing van het bij artikel 10 genoemde strafbaar gestelde feit zijn, behalve de in artikel 141 van het Wetboek van Strafvordering en de in artikel 75 van de wet aangewezen ambtenaren, belast de in het eerste lid genoemde ambtenaren, voor zover zij door de minister van justitie daartoe zijn aangewezen.

3. De in het eerste lid genoemde ambtenaren hebben de bevoegdheid als genoemd in artikel 77 van de wet.