Verordening rechtspositie wethouders en raadsleden 2010

Artikel 1 Begripsomschrijvingen

In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  Rechtspositiebesluit wethouders: het Koninklijk Besluit van 22 maart 1994, Stb. 243;

• b.

  Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden: het Koninklijk Besluit van 22 maart 1994, Stb. 244;

• c.

  Regeling rechtspositie wethouders: de ministeriële regeling van 20 februari 2001, Stcrt. 41 als bedoeld in artikel 23 van het Rechtspositiebesluit wethouders;

• d.

  Reisbesluit binnenland: het Koninklijk Besluit van 1 maart 1993, Stb. 144;

• e.

  Reisregeling binnenland: het besluit van de Minister van Binnenlandse Zaken van 16 maart 1993, nr. AB93/U280, Stcrt. 56;

• f.

  Reisbesluit buitenland: het Koninklijk Besluit van 29 juli 1994, Stb. 218;

• g.

  Reisregeling buitenland: het besluit van de Minister van Binnenlandse Zaken van 12 september 1994, Stcrt. 181;

• h.

  Raadslid: lid van de gemeenteraad, niet zijnde wethouder;

• i.

  Griffier: de griffier, bedoeld in artikel 107 van de Gemeentewet;

• j.

  Gemeentesecretaris: de secretaris, bedoeld in artikel 102 van de Gemeentewet.

Artikel 2 Vergoeding werkzaamheden raadsleden

Aan het raadslid wordt een vergoeding voor de werkzaamheden toegekend die gelijk is aan het maximumbedrag, bedoeld in artikel 2, eerste lid, van het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden.

Artikel 6 Verblijfkosten raadsleden

De in redelijkheid noodzakelijk gemaakte verblijfskosten ter zake van reizen buiten het grondgebied van de gemeente worden aan het raadslid vergoed overeenkomstig de Reisregeling binnenland.

Artikel 7 Cursus, congres, seminar of symposium ten behoeve van raadsleden

De kosten van deelname van een raadslid aan cursussen, congressen, seminars en symposia die in het gemeentelijk belang door of namens de gemeente worden aangeboden of verzorgd komen voor rekening van de gemeente. Deze kosten worden voorafgaand aan de aanmelding voor de cursus ter afweging voorgelegd aan de griffier.

Artikel 10 Verlaging vergoeding werkzaamheden raadsleden bij arbeidsongeschiktheid

Op aanvraag verlaagt het college de vergoeding voor de werkzaamheden, bedoeld in artikel 2, in het geval een raadslid een uitkering ontvangt in verband met gehele of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid.

Artikel 13 Reiskosten woon-werkverkeer wethouder

De wethouder die tijdelijke ontheffing heeft van de woonverplichting binnen de gemeentegrenzen en voor wie de afstand tussen woning en werkplek 10 kilometer of meer bedraagt:

• 1.

  Ontvangt éénmaal per dag een vergoeding woon-werkverkeer. Voor het bepalen van de afstand tussen woning en werk wordt uitgegaan van de afstand op basis van de optie “optimaal” van internet routeplanner Routenet.

• 2.

  De vergoeding per afgelegde kilometer is het bedrag genoemd in artikel 3 van de Regeling rechtspositie wethouders en vindt op declaratiebasis plaats via de salarisadministratie.

Artikel 15 Verblijfkosten wethouders

De in redelijkheid noodzakelijk gemaakte verblijfskosten ter zake van reizen buiten het grondgebied van de gemeente worden aan het raadslid vergoed overeenkomstig de Reisregeling binnenland.

Artikel 16 Buitenlandse dienstreizen wethouders

Indien de wethouder in het gemeentelijk belang een reis buiten Nederland maakt worden de in redelijkheid gemaakte noodzakelijke reis- en verblijfkosten vergoed. Voor een reis in het gemeentelijk belang buiten Nederland, is vooraf toestemming van het college vereist.

Artikel 17 Cursus, congres, seminar of symposium ten behoeve van wethouders

De kosten van deelname van een wethouder aan cursussen, congressen, seminars en symposia die in het gemeentelijk belang door of namens de gemeente worden aangeboden of verzorgd komen voor rekening van de gemeente. Deze kosten worden voorafgaand aan de aanmelding voor de cursus ter afweging voorgelegd aan de gemeentesecretaris.

Artikel 20 Reis- en pensionkosten en verhuiskosten wethouders

De wethouder die bij benoeming nog niet over woonruimte in de gemeente beschikt heeft ten laste van de gemeente aanspraak op vergoeding van:

• a.

  reis- en pensionkosten overeenkomstig het bepaalde in artikel 1 van de Regeling rechtspositie wethouders;

• b.

  verhuiskosten in verband met de benoeming als wethouder overeenkomstig het bepaalde in artikel 2 van de Regeling rechtspositie wethouders.

Artikel 23 Rechtstreekse facturering bij de gemeente

De vergoeding van kosten, bedoeld in de artikelen 7 en 17, vindt plaats door rechtstreekse toezending van de factuur ter attentie van de gemeente.

Artikel 24 Intrekking oude regelingen

Deze regeling komt in plaats van alle eerdere verordeningen over genoemde onderwerpen, waaronder:

De verordening voor de onkosten voor raadsleden en wethouders, vastgesteld bij raadsbesluit 91.6740/5946 op 3 december 1992.

De verordening op de raadscommissies, vastgesteld bij raadsbesluit op 24 april 2003.

De vergoedingsregeling woon-werkverkeer voor wethouders, vastgesteld bij raadsbesluit RB09.0004 van 25 juni 2009.

De Verordening verhoging of verlaging van de vergoeding voor werkzaamheden van leden van de Raad, vastgesteld bij raadsbesluit RB10.0004 van 18 februari 2010.

De regeling Outplacement gewezen wethouders, vastgesteld bij raadsbesluit RB00.002851 van 31 augustus 2000.

Vergoeding computers raadsleden en wethouders, vastgesteld bij raadsbesluit RD06.0111 van 29 juni 2006.

Artikel 25 Inwerkingtreding

Deze regeling treedt in werking één dag na publicatiedatum. De regeling werkt voor wat betreft de artikelen 2 tot en met 11 en 22 tot en met 23 terug tot 11 maart 2010. De regeling werkt voor wat betreft de artikelen 12 tot en met 21 en 22 tot en met 23 ten aanzien van de op 28 april 2010 beëdigde wethouders terug tot de dag van hun beëdiging.

Artikel 26 Citeertitel

Deze verordening wordt aangehaald als: “Verordening rechtspositie wethouders en raadsleden 2010”.

TOELICHTING

• 1.

  ALGEMEEN

  1.1 Wettelijke regelingen

  De regeling van de rechtspositie van wethouders en raads- en commissieleden vindt op drie of vier niveaus plaats, te weten bij wet, AMvB, ministeriële regeling (alleen wethouders) en gemeentelijke verordening.

  • ·

    Wettelijk is voor wethouders in de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers (Appa) de uitkering na aftreden en het pensioen geregeld.

  • ·

    In de Gemeentewet is aangegeven dat de nadere invulling van de rechtspositie van wethouders, raads- en commissieleden moet worden geregeld bij AMvB. Daartoe zijn tot stand gekomen het Rechtspositiebesluit wethouders en het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden.

  • ·

    Enkele vergoedingen voor wethouders zijn gelijk aan die voor rijksambtenaren. Maar deze zijn in verschillende regelingen voor rijksambtenaren te vinden. Om pragmatische redenen zijn deze daarom opgenomen in één ministeriële regeling: de Regeling rechtspositie wethouders.

  In deze wetten en nadere regelgeving zijn alle voor de rechtspositie van belang zijnde onderwerpen geregeld. Een aantal voorzieningen, zoals de hoogte van de bezoldiging en de verschillende onkostenvergoedingen, zijn in beide rechtspositiebesluiten overwegend geregeld in dwingende bepalingen. Voor secundaire voorzieningen geldt dat de gemeente de vrijheid heeft om deze voorzieningen te treffen. Dit zijn de “kan”-bepalingen, deze moeten in een gemeentelijke verordening worden geregeld.

  1.2 Gemeentelijke verordening

  1.2.1. Hoofdlijnen

  In de verordening zijn bepalingen opgenomen inzake de rechtspositie van wethouders en raadsleden (aangezien de gemeente Brummen geen commissieleden kent, is hierover niets opgenomen). De grondslag voor deze verordening is te vinden in de Gemeentewet en de in artikel 1 genoemde (rechtspositie)besluiten en -regelingen. Buiten hetgeen hun bij of krachtens de wet is toegekend genieten de wethouders als zodanig geen inkomsten, in welke vorm dan ook, ten laste van de gemeente (artikel 44 van de Gemeentewet). Een soortgelijke bepaling is in artikel 99 van de Gemeentewet opgenomen voor raadsleden. Het tweede lid van die bepaling voegt daaraan toe dat bij gemeentelijke verordening aan raadsleden voordelen, anders dan in de vorm van vergoedingen en tegemoetkomingen, mogen worden toegekend. Daarvoor is wel de goedkeuring van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) vereist. Dit is in de gemeente Brummen niet het geval.

  1.2.2. De bepalingen van deze verordening

  • ·

    Beloning voor de werkzaamheden van raadsleden (art. 2); voor wethouders is niets opgenomen omdat hun bezoldiging volledig is geregeld in het Rechtspositiebesluit wethouders;

  • ·

    een vaste algemene onkostenvergoeding voor wethouders en raadsleden (art. 3 en 12);

  • ·

    reis- en verblijfkosten van wethouders en raadsleden, waarbij voor wethouders een onderscheid is gemaakt tussen woon-werkverkeer en zakelijke reizen (art. 5, 6, 13 t/m 16);

  • ·

    reis- en pensionkosten en verhuiskosten van de bij benoeming verhuisplichtige wethouder (art. 20);

  • ·

    vergoeding voor computer aan wethouders en raadsleden (artikelen 8 en 18);

  • ·

    faciliteiten in de vorm van deelname van wethouders en raadsleden aan cursussen, congressen e.d. (art. 7 en 17);

  • ·

    een aantal secundaire voorzieningen, zoals de spaarloonregeling of levensloopregeling en voor wethouders outplacement (art. 9, 19 en 21);

  • ·

    de procedure van declareren (art. 22 en 23).

    1.3 De arbeidsverhouding van de wethouder en het raadslid

  Wethouders zijn sinds de dualisering van het gemeentebestuur ingevolge de Ambtenarenwet als benoemde bestuurders in openbare dienst aangesteld en vallen onder de werking van die wet. Maar de bepalingen over het materiële ambtenarenrecht uit de Ambtenarenwet zijn niet van toepassing op wethouders. De rechtspositie van wethouders wordt beheerst door specifieke wet- en regelgeving (zie 1.1). De aanstelling in openbare dienst houdt voor de toepassing van de fiscale wetgeving in dat sprake is van een arbeidsverhouding die als dienstbetrekking wordt aangemerkt. Dit betekent dat wethouders direct onder de werking van de Wet op de loonbelasting vallen. Er is sinds de dualisering van het gemeentebestuur derhalve geen mogelijkheid meer om wel of niet voor de loonbelasting te opteren. Wethouders vallen niet onder de werking van de Ziektewet, Werkloosheidswet en WIA. Evenmin geldt voor hen de pensioenvoorziening bij het ABP. Wachtgeld na aftreden en ouderdoms- en nabestaandenpensioen zijn voor wethouders geregeld in de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers (Appa). Wethouders zijn werknemers in de zin van de Zorgverzekeringswet en hebben derhalve op grond van die wet recht op vergoeding door de gemeente van de over hun bezoldiging verschuldigde inkomensafhankelijke bijdrage in de kosten van de basisverzekering.

  Raadsleden zijn niet in dienstbetrekking bij de gemeente. De gemeente is dus niet de werkgever. Dat betekent bijvoorbeeld dat zij niet vallen onder de werknemersverzekeringen zoals de Ziektewet, Werkloosheidswet en WIA. Raadsleden worden ook niet aangemerkt als werknemer in de zin van de Zorgverzekeringswet en hebben derhalve op grond van die wet geen recht op vergoeding door de gemeente van de over de raadsvergoeding verschuldigde inkomensafhankelijke bijdrage in de kosten van de basisverzekering.

  Omdat er geen dienstbetrekking met de gemeente is vallen raadsleden niet onder de Wet op de loonbelasting 1964 maar worden hun inkomsten getoetst aan de Wet inkomstenbelasting 2001. Wel kan een raadslid opteren voor de loonbelasting door te kiezen voor het fictief werknemerschap (zie 1.4.1).

  1.4 De loon- en inkomstenbelasting voor raadsleden

  1.4.1 Opting in regeling

  Volgens de Wet op de Loonbelasting 1964 artikel 4 aanhef en onderdeel f kunnen raadsleden opteren voor de loonbelasting. Het raadslid kan met de gemeente overeenkomen dat deze loonheffing inhoudt. Dat wordt de “opting in regeling” genoemd. De administratie van de gemeente is zodanig ingericht dat wordt voldaan aan de daaraan gestelde wettelijke eisen. In een gezamenlijke verklaring melden de gemeente en het raadslid aan de Belastingdienst dat wordt geopteerd voor de loonbelasting. Als gezamenlijk wordt gekozen voor het loonbelastingsysteem dan draagt de gemeente de ingehouden loonheffing af aan de Belastingdienst. De inkomsten worden als loon belast in box 1. Het raadslid hoeft in dat geval geen administratie bij te houden. Kosten die worden gemaakt kunnen niet worden afgetrokken.

  Wel kan de gemeente onder voorwaarden bepaalde vergoedingen onbelast verstrekken en bepaalde faciliteiten onbelast in bruikleen beschikbaar stellen. Genoemd kan worden de vergoeding van reis- en verblijfkosten. Er zijn ook vergoedingen die niet belastingvrij kunnen worden verstrekt. Deze vergoedingen worden gebruteerd toegekend waardoor na inhouding van de loonheffing de netto bedoelde vergoeding resteert. Ook kan betrokkene deelnemen in de spaarloonregeling die er voor het gemeentelijk personeel is.

  Omdat een raadslid geen werknemer in de formele zin van het woord is, valt hij zoals gezegd vanwege het raadslidmaatschap niet onder de sociale zekerheidswetgeving. Om die reden worden over de raadsvergoeding ook geen premies sociale zekerheid ingehouden.

  1.4.2 Fiscale standaardpositie

  Als niet voor de loonbelasting wordt geopteerd dan geldt voor het raadslid dat hij voor de Wet inkomstenbelasting 2001 resultaat uit een werkzaamheid geniet. In dat geval is het winstsysteem van toepassing. Betrokkene moet dan alle ontvangsten verantwoorden als winst en kan de gemaakte kosten daarop in mindering brengen. Zij kunnen niet deelnemen aan de spaarloonregeling.

  Betrokkenen kunnen bij de aangifte inkomstenbelasting hun werkelijke beroepskosten, met inachtneming van een aantal wettelijke beperkingen en normeringen, in mindering brengen op hun belastbaar inkomen (belastbare resultaat). De gemeente dient jaarlijks alle betalingen en verstrekkingen op grond van deze verordening aan de Belastingdienst te melden middels een opgave IB47. Verstrekkingen moeten naar de waarde in het economische verkeer worden opgegeven. Het daadwerkelijk zakelijk gebruik leidt dan tot aftrek. Ook voor de hoogte van de vaste onkostenvergoeding maakt het verschil uit of het raadslid wel of niet heeft geopteerd voor de loonbelasting (zie de toelichting op artikel 3).

  1.4.3 Keuzemoment

  Zoals hierboven naar voren is gekomen kan de keuze om al of niet te opteren voor de loonbelasting voor het raadslid ingrijpende gevolgen hebben. De beslissing om voor de loonbelasting te opteren kan eenmaal per zittingsperiode worden gemaakt en geldt in beginsel voor de (resterende) zittingsperiode. Wel kan betrokkene als spijtoptant terugkomen op deze beslissing voor de resterende periode. Opteren voor de loonbelasting gebeurt bij aanvang van de zittingsperiode.

  1.5 De vergoedingssystematiek

  Voor de uitoefening van het politieke ambt moeten bestuurders niet het eigen inkomen hoeven aan te spreken. Een adequate vergoedingssystematiek is daarom van belang. Waar er functionele uitgaven zijn, verdient het aanbeveling terughoudend te zijn met een financieringswijze waarin de bestuurder deze uit eigen middelen vooruit betaalt en de gemeente ze terugbetaalt. Eigen middelen en publieke middelen moeten zoveel mogelijk gescheiden worden gehouden. Vanuit die overweging heeft het de voorkeur de kosten direct in rekening te brengen bij de gemeente. Aan de mogelijkheid om zo nodig declaraties in te dienen blijft echter behoefte bestaan.

  Voor raadsleden die niet voor de loonbelasting hebben geopteerd geldt dezelfde systematiek maar zijn de fiscale gevolgen anders. Zij dienen alle vergoedingen en verstrekkingen naar de waarde in het economische verkeer als opbrengst te verantwoorden. Omdat zij hun werkelijk gemaakte kosten fiscaal kunnen verrekenen worden hun vergoedingen niet gebruteerd toegekend.

  1.6 Controle en verantwoording

  Voor de bestuurlijke uitgaven is - net als voor de besteding van alle andere publieke middelen - transparantie van groot belang. Daartoe dienen enerzijds inzichtelijke regels en richtlijnen die voor het vergoedingen- en voorzieningenstelsel gelden en anderzijds een duidelijke verantwoording van het daadwerkelijk gebruik. Op deze wijze kan worden voorkomen dat er onnodige discussies plaatsvinden omtrent het gebruik van onkostenregelingen of voorzieningen door gemeentebestuurders en over de eventueel verschuldigde belasting.

  Dat is ook in hun belang omdat zij hun functie moeten kunnen uitoefenen zonder te worden gehinderd door onzekerheden omtrent de financiering van de functionele uitgaven. Daartoe is vereist dat er een zodanig sluitende financiële en administratieve organisatie is ingericht dat er vertrouwen kan bestaan omtrent de juistheid en rechtmatigheid van de uitgaven.

  In hoofdstuk IV is in verband hiermee, in aanvulling op de in de beheers- en controleverordening vastgestelde regels, een aantal belangrijke procedures vastgelegd over rechtstreekse facturering van functionele uitgaven en declaratie van gemaakte kosten.

• 2.

  ARTIKELGEWIJZE TOELICHTING

  Artikel 2 Vergoeding voor de werkzaamheden van het raadslid

  In het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden is geregeld dat raadsleden voor hun werkzaamheden een vergoeding ontvangen. De hoogte van de vergoeding wordt bij gemeentelijke verordening bepaald. Wel is in het Rechtspositiebesluit het maximale bedrag van de vergoeding voor de werkzaamheden aangegeven. In artikel 2 van deze verordening is de hoogte van de vergoeding bepaald op het maximum bedrag.

  Het bedrag van de vergoeding voor de werkzaamheden is geïndexeerd. Het wordt jaarlijks per 1 januari herzien aan de hand van het indexcijfer CAO lonen overheid. Hiervoor is in de gemeente geen nadere besluitvorming nodig omdat in de verordening in algemene zin is aangegeven of de raadsvergoeding gelijk is aan het door de minister te bepalen maximum of een percentage daarvan.

  Artikelen 3 en 12 Vaste onkostenvergoeding

  Hierin is de vaste vergoeding geregeld voor aan het raadslidmaatschap c.q. aan het ambt van wethouder verbonden kosten. De vergoeding is opgebouwd op basis van de volgende kostencomponenten:

  • -

    representatie

  • -

    vakliteratuur

  • -

    contributies, lidmaatschappen

  • -

    telefoonkosten

  • -

    bureaukosten, porti

  • -

    zakelijke giften

  • -

    bijdrage aan fractiekosten

  • -

    ontvangsten thuis

  • -

    excursies.

  De vaste onkostenvergoeding kan sinds 1 januari 2001 niet meer onbelast worden verstrekt. Om netto het bedrag van de vaste onkostenvergoeding gelijk te houden is het bedrag gebruteerd tegen het belastingtarief van 52%.

  Deze brutering heeft echter geen betrekking op raadsleden die niet hebben geopteerd voor het loonbelastingregime (zoals beschreven in 1.4.2. van de algemene toelichting). Voor hen blijven de aftrekmogelijkheden van de werkelijk gemaakte kosten op het resultaat uit onderneming bestaan. Zij ontvangen de vaste onkostenvergoeding zonder de brutering. Voor zover zij de uitgaven daaruit kunnen onderbouwen, blijft de raadsvergoeding onbelast. Wat niet kan worden aangetoond, wordt alsnog belast bij de aangifte Inkomstenbelasting.

  In de rechtspositiebesluiten voor wethouders en raadsleden is het maximumbedrag van de onkostenvergoeding aangegeven. De hoogte van de onkostenvergoeding wordt bij gemeentelijke verordening bepaald. In de artikelen 3 en 12 van deze verordening is de hoogte van de kostenvergoeding bepaald op het maximale bedrag.

  Het bedrag van de onkostenvergoeding is geïndexeerd. Het wordt jaarlijks per 1 januari herzien aan de hand van de consumentenprijsindex. Hiervoor is in de gemeente geen nadere besluitvorming nodig omdat in de verordening in algemene zin is aangegeven of de onkostenvergoeding gelijk is aan het door de minister te bepalen maximum of een percentage daarvan.

  Artikel 5, 6 en 14, 15 Reis- en verblijfkosten raadsleden en wethouders

  In deze artikelen is voor raadsleden c.q. wethouders het recht op vergoeding van reis- en verblijfkosten geregeld voor zover het betreft reizen buiten de gemeentegrens ter uitvoering van een besluit van de raad. De grondslag hiervoor is te vinden in artikel 97 van de Gemeentewet. Voor de uitvoering van dit artikel wordt aangesloten bij het Reisbesluit binnenland. De hoogte van de vergoeding is vastgelegd in de Reisregeling binnenland.

  Voor raadsleden die niet hebben geopteerd voor de loonbelasting geldt dat de vergoedingen en verstrekkingen naar de waarde in het economische verkeer bij de aangifte inkomstenbelasting als opbrengst moeten worden verantwoord en dat de gemaakte kosten binnen de geldende randvoorwaarden als aftrekbare beroepskosten kunnen worden opgevoerd.

  Artikelen 7 en 17 Cursus, congres, seminar of symposium

  Zoals in 1.5 van deze toelichting al is aangegeven is deze voorziening in de bedrijfsvoering gebracht en komen de kosten rechtstreeks voor rekening van de gemeente. Zij zijn in verband hiermee uit de vaste onkostenvergoeding gehaald. De afweging met betrekking tot het criterium ‘in gemeentelijk belang’ ligt bij de griffier c.q. de gemeentesecretaris.

  Artikelen 8 en 18 Vergoeding computer

  Sinds 2005 kan een computer met bijbehorende apparatuur en software alleen onbelast worden vergoed, verstrekt of ter beschikking gesteld indien deze geheel of nagenoeg geheel zakelijk wordt gebruikt. Er wordt van uitgegaan dat wethouders en raadsleden de computer niet geheel of nagenoeg geheel zakelijk zullen gebruiken. Dat betekent dat de vergoeding wordt belast. De gemeente Brummen verstrekt een vergoeding voor de aanschaf of het gebruik van een eigen computer. De aanleg- en abonnementskosten van de internetvoorziening worden niet door de gemeente vergoed.

  Voor raadsleden die niet hebben geopteerd voor de loonbelasting geldt dat de vergoedingen en verstrekkingen naar de waarde in het economisch verkeer bij de aangifte inkomstenbelasting als opbrengst moeten worden verantwoord en dat de gemaakte kosten binnen de geldende randvoorwaarden als aftrekbare beroepskosten kunnen worden opgevoerd.

  Artikel 9 en 19 Spaarloonregeling/levensloopregeling

  Een wethouder en een raadslid dat geopteerd heeft voor loonbelasting, is een werknemer en kan dientengevolge gebruik maken van de spaarloonregeling dan wel de levensloopregeling. Ook het raadslid dat geopteerd heeft voor loonbelasting kan deelnemen in de spaarloonregeling.

  Wanneer de wethouder gebruik maakt van de gemeentelijke levensloopregeling is het niet toegestaan een levensloopbijdrage ten laste van de gemeente te verstrekken. De opbouw van de levensloopvoorziening mag uitsluitend ten laste van de wethouderswedde plaatsvinden. Aangezien wethouders geen verlof kennen, is het slechts mogelijk dat de opgebouwde voorziening bij de beëindiging van het wethouderschap wordt meegenomen naar een volgende werkgever of dat uitbetaling ineens plaatsvindt.

  Artikel 10 Verlaging vergoeding werkzaamheden bij arbeidsongeschiktheid

  In de motie Slob (Kamerstukken II, 2004-2005, 29 800 VII, nr. 21) is aangegeven dat de gemeenteraad een brede afspiegeling van de bevolking dient te vormen. Om deze reden moeten drempels om raadslid te worden of te blijven, worden weggenomen. In WAO en WIA geldt het algemene principe dat indien een persoon inkomen uit arbeid geniet, dit in de regel zal leiden tot verlaging of intrekking van de wettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering. Dit omdat een dergelijke uitkering is bedoeld om het als gevolg van arbeidsongeschiktheid ontstane verlies aan verdienvermogen te vergoeden. Voor raadsleden kan dit ertoe leiden dat een geringe verhoging van het inkomen door een raadsvergoeding een grote teruggang betekent voor de hoogte van de wettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering als gevolg van de anticumulatieregeling. Dit kan zich bijvoorbeeld voordoen bij aanvaarding van een raadszetel of bij verhoging van de vergoeding voor de werkzaamheden. Op grond van het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden kunnen gemeenten hiervoor een voorziening treffen. Daarin is geregeld dat op aanvraag een raadslid een lagere vergoeding voor de werkzaamheden wordt gegeven om te voorkomen dat de anticumulatieregeling zal leiden tot een verlaging van de wettelijke arbeidsongeschiktheidsuitkering van het raadslid.

  Artikel 11 Compensatie korting werkloosheidsuitkering

  Artikel 20 van de Werkloosheidswet (WW) komt op het volgende neer: Iemand die een uitkering op grond van de WW ontvangt, wordt op de WW-uitkering gekort met het aantal uren dat in de nieuwe functie wordt gewerkt, ingaande op het moment dat de nieuwe werkzaamheden worden gestart. Het Besluit werkloosheid onderwijs- en onderzoekpersoneel kent een soortgelijke bepaling. De hoogte van het inkomen uit de nieuwe betrekking is daarbij niet relevant. Indien derhalve iemand tot raadslid wordt gekozen, wordt de WW-uitkering verlaagd met het aantal uren dat het raadslid geacht wordt aan zijn raadslidmaatschap te besteden. Indien deze verlaging van de WW-uitkering groter is dan de vergoeding voor de werkzaamheden treedt er een negatief inkomenseffect op. Het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden biedt gemeenten de mogelijkheid dit nadeel te compenseren.

  Artikelen 13 Reiskosten woon-werkverkeer wethouders

  Voor wethouders is in artikel 13 een vergoeding voor het woon-werkverkeer geregeld. Voor de uitvoering van dit artikel wordt aangesloten bij het Rechtspositiebesluit wethouders. De hoogte van de vergoeding is vastgelegd in de Regeling rechtspositie wethouders.

  Artikelen 16 Buitenlandse dienstreis

  Bij buitenlandse dienstreizen in het gemeentelijk belang kunnen aan de wethouder de in redelijkheid gemaakte werkelijke reis- en verblijfkosten worden vergoed, met in achtneming van de bepalingen in het Reisbesluit buitenland. De tarieven in het voor het rijkspersoneel geldende Reisregeling buitenland zijn van toepassing. De Raad heeft geen nadere voorwaarden verbonden aan de dienstreizen.

  Artikel 20 Reis- en pensionkosten en verhuiskosten

  Sinds de dualisering van het gemeentebestuur kunnen personen van buiten de gemeenteraad tot wethouder worden benoemd. Dat kunnen ook personen zijn die niet in de gemeente zelf wonen. Die zijn op grond van de Gemeentewet verplicht om te gaan wonen in de gemeente waar zij wethouder zijn geworden. In dit artikel is geregeld dat zij bij verhuizing naar de gemeente in aanmerking komen voor een verhuiskostenvergoeding en eventueel voor vergoeding van reis- en pensionkosten in afwachting van de verhuizing.

  Artikel 21 Outplacement gewezen wethouders

  Per 27 februari 2010 zijn in artikel 52b van de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers (Appa) bepalingen opgenomen omtrent outplacement voor gewezen wethouders. Het artikel geldt niet voor wethouders die op die datum wethouder waren of al een Appa uitkering hadden. Daarom is in deze verordening een artikel opgenomen om de mogelijkheid van outplacement voor die gewezen wethouders te regelen. Voor wethouders die na 27 februari 2010 zijn benoemd gelden de bepalingen van de Appa.

  Artikelen 24 t/m 26 Citeertitel en inwerkingtreding

  Bij de inwerkingtreding is ervoor gekozen de bepalingen met terugwerkende kracht te verlenen tot het moment dat de nieuwe gemeenteraad werd beëdigd respectievelijk de nieuwe wethouders zijn benoemd en beëdigd. Aangezien in de meeste gemeenten de beëdiging van de nieuwe raad en de nieuwe wethouder niet in dezelfde raadsvergadering heeft plaatsgevonden, is gekozen voor een tweedeling:

  • -

    inwerkingtreding voor de raadsleden met terugwerkende kracht tot 11 maart 2010;

  • -

    inwerkingtreding voor de nieuwe wethouders met terugwerkende kracht tot en met 28 april 2010, de dag van hun beëdiging. Voor deze formulering is gekozen zodat voor de aftredende wethouders die op dezelfde dag van rechtswege zijn ontslagen als hun opvolgers de benoeming hebben aangenomen, de oude bepalingen van kracht blijven.