Verordening jeugdhulp De Ronde Venen 2020

Geldend van 29-03-2024 t/m heden

Intitulé

De raad van de gemeente De Ronde Venen,

gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders (raadsvoorstel nr. 52/20);

gelet op de artikelen 2.9, 2.10, 2.12 en 8.1.1, derde lid, van de Jeugdwet;

Besluit

Vast te stellen de volgende verordening:

Verordening jeugdhulp De Ronde Venen 2020

Hoofdstuk 1: Begrippen

Artikel 1. Definities

1. In deze verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:
- a.
  algemene voorziening: aanbod van diensten of activiteiten gericht op jeugdhulp als bedoeld in artikel 2, eerste lid dat, zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de gebruikers, vrij toegankelijk is;
- b.
  andere voorziening: (niet vrij toegankelijke) voorziening anders dan in het kader van de Jeugdwet, op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning of werk en inkomen;
- c.
  familiegroepsplan: plan van aanpak opgesteld door de (indien mogelijk) jeugdige en ouders, samen met bloedverwanten, aanverwanten of anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren;
- d.
  formele ondersteuning: ondersteuning geleverd door personen die:
  - i.
    (Bijvoorbeeld) werkzaam zijn bij een instelling die ten aanzien van de uit het pgb te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) als zijnde beroepsmatig werkzaam op het terrein van maatschappelijke ondersteuning en die voldoet aan kwaliteitseisen zoals die ook gelden voor door de gemeente gecontracteerde aanbieders;
  - ii.
    Aangemerkt zijn als Zelfstandige zonder personeel en de beschikking hebben over een Beschikking geen loonheffingen (BGL). Daarnaast moeten ze ten aanzien van de uit het pgb te voeren taken/werkzaamheden ingeschreven staan in het Handelsregister (conform artikel 5 Handelsregisterwet 2007) en de kwaliteitseisen opgenomen in hoofdstuk 4 van de Jeugdwet;
  - iii.
    Personen die ingeschreven staan in het register, bedoeld in artikel 3 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG-register) en/of artikel 5.2.1 van het Besluit Jeugdwet, voor het uitoefenen van een beroep voor het verlenen van jeugdhulp.
- e.
  het college: het college van burgemeester en wethouders van gemeente De Ronde Venen;
f. hulpvraag: behoefte van een jeugdige of zijn ouders aan jeugdhulp in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen, als bedoeld in artikel 2.3, eerste lid, van de Jeugdwet;
g. individuele voorziening: op de jeugdige en/of zijn ouders toegesneden voorziening als bedoeld in artikel 2, tweede lid, van deze verordening;
h. informele zorg: zorg die niet geleverd wordt door een zorgaanbieder maar door iemand uit het sociaal netwerk of door een vrijwilliger;
i. jeugdhulpaanbieder: natuurlijk persoon die, het verband van natuurlijke personen dat of de rechtspersoon die bedrijfsmatig jeugdhulp verleent onder verantwoordelijkheid van het college. Een jeugdhulpaanbieder kan ook een solistisch werkende jeugdhulpverlener zijn onder verantwoordelijkheid van het college;
j. jeugdhulpverlener: natuurlijke persoon die beroepsmatig jeugdhulp verleent;
k. ouder(s): gezaghebbende ouder, adoptieouder, stiefouder of een ander die een jeugdige als behorend tot zijn gezin verzorgt en opvoedt, niet zijnde een pleegouder;
l. persoonsgebonden budget (pgb): persoonsgebonden budget als bedoeld in artikel 8.1.1 van de Jeugdwet, zijnde een door het college verstrekt budget aan een jeugdige en/of zijn ouders, dat hen in staat stelt de jeugdhulp die tot de individuele voorziening behoort van derden te betrekken;
m. sociaal netwerk: een bloed- of aanverwant of een persoon die deel uitmaakt van de sociale relaties van de persoon aan wie een pgb wordt verstrekt;
n. wet: Jeugdwet.
2. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Jeugdwet, het Besluit Jeugdwet, de Algemene wet bestuursrecht en de Algemene Verordening Gegevensbescherming.
3. Het college stelt nadere regels vast voor de uitvoering van deze verordening.

Hoofdstuk 2. Jeugdhulp en toegang

Artikel 2. Vormen van jeugdhulp

1. Algemene voorzieningen

Een algemene voorziening is rechtstreeks toegankelijk zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften en persoonskenmerken van de jeugdige en/of zijn ouders. De volgende vormen van algemene voorzieningen zijn beschikbaar:

a.
Informatieverstrekking over de ontwikkelingsbehoeften van jeugdigen en opvoedvragen van opvoeders;
b.
Basisondersteuning, waaronder het bieden van informatie, advies en consultatie bij opgroei- en opvoedvragen;
c.
Vrij toegankelijke ondersteuning en hulp voor jeugdigen en/of ouders, waaronder vormen van hulp, gericht op het creëren van een stabiele opvoed- en opgroeisituatie.

2.1 Individuele voorzieningen

De volgende vormen van individuele voorzieningen zijn beschikbaar:

a.
Ambulante jeugdhulp
b.
Begeleiding individueel en groep
c.
Behandeling individueel en groep
d.
Crisiszorg
e.
Dyslexie (ED)
f.
Gezinshuis
g.
Jeugdbescherming
h.
Jeugdreclassering
i.
Kortdurend verblijf
j.
Persoonlijke verzorging
k.
Pleegzorg
l.
Residentieel verblijf
m.
Vervoer

Artikel 3. Toegang jeugdhulp via de gemeente

1. Jeugdigen en/of ouders kunnen een behoefte aan jeugdhulp schriftelijk, telefonisch, mondeling of elektronisch aangeven bij de gemeente.
2. Het college bevestigt binnen vijf werkdagen de ontvangst van deze hulpvraag schriftelijk of elektronisch, tenzij de jeugdige en/of ouders hebben meegedeeld dit niet te wensen.
3. Het college wijst de jeugdige en/of zijn ouders op de mogelijkheid gebruik te maken van:
- a.
  Gratis clientondersteuning;
- b.
  Een onafhankelijk vertrouwenspersoon;
- c.
  De mogelijkheid om binnen 6 weken een familiegroepsplan op te stellen.
4. In spoedeisende gevallen beslist het college na het ontvangen van een hulpvraag onverwijld tot verstrekking van een tijdelijke individuele voorziening in afwachting van de uitkomst van het onderzoek (artikel 5, deze verordening) en de aanvraag (artikel 7, deze verordening) van de jeugdige en/of zijn ouders. Het college kan een voorwaardelijke machtiging gesloten jeugdhulp vragen als bedoeld in hoofdstuk 6.1.4.3 van de wet.

Artikel 4. Toegang jeugdhulp via derden

1. HHet college zorgt voor de inzet van jeugdhulp na een verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts naar een door het college gecontracteerde jeugdhulpaanbieder. De genoemde jeugdhulpaanbieder bepaalt welke inzet van jeugdhulp nodig is. Verwijzingen naar niet door de gemeente gecontracteerde jeugdhulpaanbieders worden niet door de gemeente verzorgd.
2. Bij in lid 1 genoemde beoordeling dient de jeugdhulpaanbieder zich te houden aan de afspraken die hij daarover met de gemeente heeft gemaakt in het kader van de contract- of subsidierelatie.
3. Het college kan nadere afspraken maken met de huisartsen, de medisch specialisten en de jeugdartsen over de verwijzing, zoals bedoeld in lid 1.
4. Het college legt het verlenen dan wel afwijzen van een individuele voorziening vast in een beschikking als bedoeld in artikel 9.

Hoofdstuk 3. Onderzoek en verslag

Artikel 5. Onderzoek naar de behoeften, persoonskenmerken en voorkeuren

1. Het college onderzoekt in samenspraak met de jeugdige en/of zijn ouders zo spoedig mogelijk en voor zover nodig in het kader van de hulpvraag:
- a.
  De behoeften, persoonskenmerken en voorkeuren van de jeugdige en/of zijn ouders, de veiligheid en ontwikkeling van de jeugdige en de gezinssituatie;
- b.
  Het gewenste resultaat van het verzoek om jeugdhulp;
- c.
  Het vermogen van de jeugdige en/of zijn ouders om zelf of met ondersteuning van de naaste omgeving een oplossing voor de hulpvraag te vinden;
- d.
  De mogelijkheden om gebruik te maken van een andere voorziening;
- e.
  De mogelijkheden om een oplossing voor de hulpvraag te vinden door het inzetten van een algemene voorziening;
- f.
  De mogelijkheden om een individuele voorziening te verstrekken;
- g.
  Hoe zo goed mogelijk rekening kan worden gehouden met de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en de culturele achtergrond van de jeugdige en/of zijn ouders;
- h.
  Indien van toepassing, hoe de toekenning van een individuele voorziening zo goed mogelijk kan worden afgestemd op andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, werk en inkomen;
- i.
  Als de jeugdige en/of zijn ouders een familiegroepsplan hebben opgesteld, betrekt het college dat bij het onderzoek.
2. Het college informeert de jeugdige en/of zijn ouders over de gang van zaken bij het onderzoek, hun rechten en plichten en de vervolgprocedure.
3. Bij het onderzoek wordt met de jeugdige en/of zijn ouders de meest passende vorm van zorg (ZIN of PGB) besproken. De jeugdige en/of zijn ouders wordt in begrijpelijke bewoordingen ingelicht over de gevolgen van die keuze.
4. De jeugdige en/of zijn ouders verschaffen het college de gegevens en bescheiden die voor het onderzoek nodig zijn en waarover zij redelijkerwijs de beschikking kunnen krijgen.
5. Het college kan een deskundige instantie om een oordeel en advies vragen als het college dit van belang acht voor het onderzoek of de beoordeling van een aanvraag.
6. Als de jeugdige en/of zijn ouders bekend zijn bij de gemeente, kan het college in overeenstemming met hen afzien van een onderzoek als bedoeld in het eerste lid.

Artikel 6. Ondersteuningsplan

Het college geeft de jeugdige en/of zijn ouders (en/of verzorgers) een schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek. Deze uitkomsten worden opgenomen in het ondersteuningsplan. Na ondertekening van de jeugdige en/of zijn ouders (en/of verzorgers) wordt het plan vastgesteld. Opmerkingen of latere aanvullingen van de jeugdige en/of zijn ouders (en/of verzorgers) worden aan het ondersteuningsplan toegevoegd.

Hoofdstuk 4. Aanvraag individuele voorziening

Artikel 7. Aanvraag

1. Jeugdigen en/of ouders kunnen een aanvraag voor een individuele voorziening schriftelijk indienen bij de gemeente. Het college neemt een besluit binnen een termijn van acht weken na ontvangst van de aanvraag en bevestigt dit schriftelijk. Een aanvraag wordt ingediend door middel van:
- a.
  [vervallen]
- b.
  Een door de jeugdige en/of zijn ouders ondertekend ondersteuningsplan of getekend pgb plan als bedoeld in artikel 6 van deze verordening.
2. Heeft de aanvraag betrekking op:
- a.
  Een minderjarige die jonger is dan 12 jaar, dan is niet de instemming van de minderjarige vereist, maar de toestemming van diens wettelijke vertegenwoordiger(s).
- b.
  Een minderjarige die de leeftijd van 12 jaar, maar nog niet die van 16 jaar heeft bereikt, dan behoeft de aanvraag de toestemming van zowel de minderjarige als de wettelijke vertegenwoordiger(s). Is de minderjarige niet in staat tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake, dan behoeft de aanvraag de toestemming van de wettelijk vertegenwoordiger(s).
- c.
  Een minderjarige die ouder is dan 16 jaar, dan behoeft de aanvraag de toestemming van de minderjarige, mits de minderjarige in staat is tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake. Het is essentieel ook met de wettelijk vertegenwoordiger(s) af te stemmen.
3. Weigert de wettelijke vertegenwoordiger(s) in te stemmen met de aanvraag, dan zal het college de aanvraag toch in behandeling nemen als de jeugdhulp voor de minderjarige kennelijk nodig is om ernstig nadeel voor de minderjarige te voorkomen, alsmede indien de minderjarige ook na de weigering van de toestemming de jeugdhulp weloverwogen blijft wensen.

Artikel 8. Criteria individuele voorzieningen

1. Een jeugdige en/of ouders kunnen slechts in aanmerking komen voor een door het college verleende individuele voorziening als het college van oordeel is dat:
- a.
  De jeugdige en/of zijn ouders jeugdhulp nodig hebben in verband met opgroei- en opvoedingsproblemen, psychische problemen en stoornissen, en;
- b.
  Voor zover de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen ontoereikend zijn, en;
- c.
  Gebruikmaken van een algemene voorziening de noodzaak niet kan verminderen of wegnemen, en;
- d.
  De jeugdige en/of zijn ouders geen aanspraak kunnen maken op een andere voorziening om de ondersteuningsvraag te beantwoorden.

Artikel 9. Inhoud beschikking

1. In de beschikking tot verstrekking van een individuele voorziening wordt aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.
2. Bij het verstrekken van een voorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:
- a.
  Welke de te verstrekken voorziening is, wie de jeugdhulp gaat bieden en wat het beoogde resultaat daarvan is;
- b.
  Wat de ingangsdatum en duur van de verstrekking is;
- c.
  Hoe de voorziening wordt verstrekt, en indien van toepassing;
- d.
  Welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.
3. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:
- a.
  Voor welk resultaat het pgb moet worden toegekend;
- b.
  Welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;
- c.
  Wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;
- d.
  Wat de duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;
- e.
  De wijze van verantwoording van de besteding van het pgb en, indien van toepassing;
- f.
  Welke verplichtingen zijn verbonden aan het verstrekken van het pgb.
4. Bij aanwezigheid van een budgetplan, zoals bedoeld in artikel 10, onder lid 1, van deze verordening, maakt deze onderdeel uit van de beschikking.

Artikel 10. Regels voor pgb

1. Als een jeugdige en/of ouders in aanmerking komen voor een individuele voorziening en de ondersteuning zelf wenst in te kopen door middel van een pgb, toetst het college of voldaan wordt aan de in de wet opgenomen voorwaarden. De jeugdige en/of ouders dient daarvoor een budgetplan in. In het budgetplan is in elk geval opgenomen:
- a.
  Hoe de jeugdige en/of zijn ouders zelf of met hulp van iemand uit het sociaal netwerk de aan een pgb verbonden taken op verantwoorde wijze gaat uitvoeren, en;
- b.
  Wat de motivatie is om de jeugdhulp in de vorm van een pgb te ontvangen, en;
- c.
  Welke jeugdhulp de jeugdige en/of zijn ouders met het pgb zou willen inkopen en bij welke aanbieder, en;
- d.
  Op welke wijze de kwaliteit van de jeugdhulp is gewaarborgd en duidelijk is dat de jeugdhulp geschikt is voor het doel waarvoor het pgb wordt verstrekt, en;
- e.
  De kosten van de voorziening, uitgedrukt in aantal eenheden en tarief.
2. Het pgb mag niet worden besteed aan:
- a.
  Kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;
- b.
  Kosten voor het voeren van een pgb-administratie;
- c.
  Kosten voor ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb;
- d.
  Kosten voor een feestdagenuitkering en een eenmalige uitkering.
3. Het pgb bevat geen vrij besteedbaar deel.
4. De persoon aan wie een pgb wordt verstrekt kan de jeugdhulp betrekken van een persoon die behoort tot het sociaal netwerk voor zover:
- a.
  Het gaat om het bieden van persoonlijke verzorging, begeleiding en kortdurend verblijf.
- b.
  De persoon die met het pgb betaald wordt, heeft aangegeven dat de zorg aan de belanghebbende voor hem niet tot overbelasting leidt.
- c.
  Gewaarborgd is dat de persoon die met het pgb betaald wordt in staat is de hulp te bieden die conform de beoogde doelstellingen in het ondersteuningsplan benodigd is.
5. Bij de inzet van informele hulp kan door het college advies opgevraagd worden bij een extern bureau over de informele hulpverlener en of deze inzet passend is.
6. Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken om betalingen uit het pgb voor ten hoogste dertien weken geheel of gedeeltelijk op te schorten als duidelijk is dat de jeugdige en/of zijn ouders het pgb in die periode anders ten onrechte kunnen inzetten.

Artikel 11. Hoogte pgb

1. De hoogte van het pgb voor formele jeugdhulp en informele jeugdhulp wordt bepaald op basis van de kostprijs per uur, per dagdeel of per etmaal van wanneer deze voorziening in natura zou zijn verstrekt. Hiervoor gelden de volgende percentages:
- a.
  Voor formele hulp geboden door een niet-gecontracteerde instelling geldt voor de ondersteuningsvormen begeleiding, behandeling, persoonlijke verzorging en kortdurend verblijf een tarief van maximaal 90% van het tarief voor gecontracteerde ondersteuning in natura.
- b.
  Voor formele hulp geboden door een zzp’er geldt voor de ondersteuningsvormen begeleiding, behandeling, persoonlijke verzorging en kortdurend verblijf een tarief van maximaal 75% van het tarief voor gecontracteerde ondersteuning in natura.
- c.
  Voor informele ondersteuning geboden door het sociaal netwerk geldt voor de ondersteuningsvormen begeleiding en persoonlijke verzorging een tarief van maximaal 50% van het tarief voor gecontracteerde ondersteuning in natura. De tarieven hebben een max van € 20,- per uur voor begeleiding individueel en persoonlijke verzorging, € 25,- per dagdeel voor begeleiding groep en € 50,- per etmaal voor kortdurend verblijf.
2. De hoogte van het pgb voor formele en informele hulp bedraagt bovengenoemde percentages, tenzij op basis van het door de jeugdige en/of zijn ouders ingediende budgetplan passende en toereikende jeugdhulp voor een lager tarief kan worden ingekocht.

Hoofdstuk 5. Herziening en bestrijding misbruik

Artikel 12. Controle

Het college onderzoekt periodiek, al dan niet steekproefsgewijs, het gebruik van individuele voorzieningen en pgb’s met het oog op de beoordeling van de kwaliteit, recht- en doelmatigheid daarvan.

Artikel 13. Herziening, intrekking en terugvordering

1. Degene aan wie krachtens deze verordening een individuele voorziening is verstrekt, is verplicht op verzoek of onverwijld uit eigen beweging aan het college mededeling te doen van feiten en omstandigheden waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot heroverweging van een beslissing aangaande een individuele voorziening.
2. Het college kan een besluit, genomen op grond van deze verordening, beëindigen, wijzigen, herzien of intrekken als het college vaststelt dat:
- a.
  De jeugdige en/of zijn ouders onjuiste of onvolledige gegevens hebben verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;
- b.
  De jeugdige en/of zijn ouders niet langer op de individuele voorziening of het daarmee samenhangende pgb zijn aangewezen;
- c.
  De individuele voorziening of het pgb niet meer toereikend is te achten;
- d.
  De jeugdige verblijft in een instelling als bedoeld in de Wet langdurige zorg of de Zorgverzekeringswet;
- e.
  De jeugdige en/of zijn ouders niet voldoen aan de voorwaarden die zijn verbonden aan de individuele voorziening of het pgb;
- f.
  De jeugdige en/of zijn ouders de individuele voorziening of het daarmee samenhangende pgb niet of voor een ander doel gebruiken dan waarvoor het is bestemd.
3. Indien het college een beslissing op grond van het tweede lid, onder a, heeft ingetrokken of herzien en de verstrekking van de onjuiste of onvolledige gegevens opzettelijk heeft plaatsgevonden, kan het college van degene die opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verschaft geheel of gedeeltelijk de ten onrechte genoten individuele voorziening of het ten onrechte genoten pgb vorderen.

Artikel 14. Bestrijding oneigenlijk gebruik, misbruik en niet-gebruik

1. Het college informeert de jeugdige en/of zijn ouders in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een individuele voorziening of pgb zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.
2. Het college wijst een toezichthouder aan die belast is met het houden van toezicht op de naleving van de wet, waaronder de bestrijding van misbruik, oneigenlijk gebruik en niet-gebruik van de wet.

Hoofdstuk 6. Kwaliteit en veiligheid

Artikel 15. Verhouding prijs en kwaliteit aanbieders jeugdhulp en uitvoerders kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering

1. Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren jeugdhulp of uit te voeren kinderbeschermingsmaatregelen of jeugdreclassering, rekening met:
- a.
  De aard en omvang van de te verrichten taken;
- b.
  De voor de sector toepasselijke Cao-schalen in relatie tot de zwaarte van de functie;
- c.
  Een redelijke toeslag voor overheadkosten;
- d.
  Een voor de sector reële mate van non-productiviteit van het personeel als gevolg van verlof, ziekte, scholing en werkoverleg;
- e.
  De kosten voor bijscholing van het personeel.

Hoofdstuk 7. Klachten en medezeggenschap

Artikel 16. Klachtregeling

Het college stelt een regeling vast voor de afhandeling van klachten van jeugdigen en/of ouders die betrekking hebben op de wijze van afhandeling van hulpvragen en aanvragen als bedoeld in deze verordening.

Artikel 17. Betrekken van ingezetenen bij het beleid

1. Het college betrekt de ingezetenen van de gemeente bij de voorbereiding van het beleid betreffende jeugdhulp overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.
2. Het college stelt de jeugdige en/of zijn ouders en vertegenwoordigers van cliëntgroepen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende jeugdhulp te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende jeugdhulp, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.
3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.
4. De raad stelt een verordening vast voor het Participatieplatform en een verordening voor de Jongeren Adviescommissie (JAC) ter uitvoering van het tweede en derde lid.

Hoofdstuk 8. Overgangsrecht en slotbepalingen

Artikel 18. Hardheidsclausule

Het college is bevoegd, in gevallen waarin de toepassing van deze verordening naar zijn oordeel tot een bijzondere en onvoorziene hardheid leidt, ten gunste van de aanvrager af te wijken van deze verordening, indien daar dringende redenen voor zijn.

Artikel 19. Intrekking oude verordening en overgangsrecht

1. Op het moment van inwerkingtreding van deze “Verordening jeugdhulp De Ronde Venen 2020”, wordt De Jeugdverordening De Ronde Venen 2017 gelijktijdig ingetrokken.
2. Een jeugdige en/of zijn ouders houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Jeugdverordening De Ronde Venen 2017, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.
3. Aanvragen die zijn ingediend onder de Jeugdverordening De Ronde Venen 2017 en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens de Jeugdverordening De Ronde Venen 2017.
4. Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van de Jeugdverordening De Ronde Venen 2017, wordt beslist met inachtneming van de Jeugdverordening De Ronde Venen 2017.

Artikel 20. Inwerkingtreding en citeertitel

1. Deze verordening wordt aangehaald als “Verordening jeugdhulp De Ronde Venen 2020”.
2. Deze verordening treedt in werking op de dag na die van publicatie.

Ondertekening

Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente De Ronde Venen, d.d. 30 november 2020.

De raad voorgenoemd,

de griffier,

de voorzitter,

Toelichting verordening jeugdhulp De Ronde Venen 2020

Algemene toelichting

Deze verordening geeft uitvoering aan de Jeugdwet. De Jeugdwet kent een voorzieningenplicht voor de gemeente; de jeugdhulpplicht. Deze houdt kort gezegd in dat het college zorgdraagt voor het organiseren van goede en toegankelijke jeugdhulp en een jeugdhulpvoorziening moet treffen als een jeugdige en/of ouders dit nodig hebben bij problemen met het opgroeien, de zelfredzaamheid of deelname aan de maatschappij. De aard en omvang van deze voorzieningenplicht wordt in beginsel door de gemeente bepaald (maatwerk). Het uitgangspunt blijft dat de verantwoordelijkheid voor het gezond en veilig opgroeien van jeugdigen allereerst bij de ouders en de jeugdige zelf ligt.

De Jeugdwet schrijft in de artikelen 2.9, 2.10 en 2.12 voor dat de gemeenteraad per verordening in ieder geval regels opstelt:

•
Over de door het college te verlenen individuele voorzieningen en algemene (vrij toegankelijke) voorzieningen;
•
Met betrekking tot de voorwaarden voor toekenning, de wijze van beoordeling van en de afwegingsfactoren bij een individuele voorziening;
•
Over de wijze waarop de toegang tot en de toekenning van een individuele voorziening wordt afgestemd met andere voorzieningen op het gebied van zorg, onderwijs, maatschappelijke ondersteuning, werk en inkomen;
•
Over de wijze waarop de hoogte van een persoonsgebonden budget wordt vastgesteld;
•
Voor de bestrijding van het ten onrechte ontvangen van een individuele voorziening of persoonsgebonden budget, alsmede van misbruik of oneigenlijke gebruik van de Jeugdwet;
•
Over de wijze waarop ingezetenen worden betrokken bij de uitvoering van de Jeugdwet;
•
Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van jeugdhulp of uitvoering van een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering en de eisen die worden gesteld aan de kwaliteit daarvan.

Deze verordening kan niet los worden gezien van het beleidsplan dat de gemeenteraad op grond van artikel 2.2 van de Jeugdwet vaststelt. In dit beleidsplan wordt het door het gemeentebestuur te voeren beleid vastgelegd met betrekking tot preventie en jeugdhulp, de uitvoering van kinderbeschermingsmaatregelen en jeugdreclassering.

Algemene voorzieningen en individuele voorzieningen

In de verordening is onderscheid gemaakt tussen algemene (vrij toegankelijke) en individuele (niet vrij toegankelijke) voorzieningen op het gebied van jeugdhulp. Voor een deel van de hulpvragen zal volstaan kunnen worden met een algemene voorziening. Hier kunnen de jeugdige en/of zijn ouders gebruik van maken zonder dat zij daarvoor een verwijzing of een besluit van de gemeente nodig hebben. De jeugdige en/of zijn ouders kunnen zich voor deze jeugdhulp dus rechtstreeks tot de jeugdhulpaanbieder wenden. Een individuele voorziening zal vaak betrekking hebben op meer gespecialiseerde zorg. Voor deze niet vrij toegankelijke vormen van hulp zal eerst beoordeeld moeten worden of de jeugdige en/of zijn ouders deze hulp daadwerkelijk nodig hebben. De gemeente bepaalt zelf welke hulp vrij toegankelijk is en welke niet. In deze verordening zijn de beschikbare algemene en individuele voorzieningen uitgewerkt in artikel 2.

Toeleiding naar de jeugdhulp

De toeleiding naar jeugdhulp kan op verschillende manieren plaatsvinden, te weten:

•
Via de gemeente
•
Via de gecertificeerde instellingen, rechter, OM of justitiële jeugdinrichting (JJI)
•
Na verwijzing door de huisarts, medisch specialist of jeugdarts
•
Via Veilig Thuis

Toegang jeugdhulp via de gemeente

Een hulpvraag van een jeugdige en/of zijn ouders kan binnenkomen bij (het toegangsteam van) de gemeente. De beslissing door de gemeente welke zorg een jeugdige en/of zijn ouders precies nodig hebben, komt vervolgens tot stand op basis van het onderzoek dat namens het college in samenspraak met die jeugdige en zijn ouders wordt uitgevoerd. Veelal zal op basis van één of meerdere gesprekken tussen een door de gemeente ingezette deskundige en de jeugdige en zijn ouders gekeken worden wat de jeugdige en zijn ouders eventueel zelf of met behulp van hun netwerk kunnen doen aan het probleem. Als aanvullend daarop een voorziening op het gebied van jeugdhulp nodig is, dan zal eerst gekeken worden of dit een vrij toegankelijke voorziening is of een niet vrij toegankelijke voorziening. Is het laatste het geval dan neemt het college een besluit tot verstrekking van de voorziening en worden de jeugdige en zijn ouders doorverwezen naar een jeugdhulpaanbieder die in staat is om de betreffende problematiek aan te pakken.

Toegang via de huisarts, de jeugdarts of medisch specialist

De Jeugdwet regelt dat de jeugdhulp toegankelijk is na een verwijzing door de huisarts, de jeugdarts en de medisch specialist. In de praktijk zullen de huisarts, medisch specialist en jeugdarts meestal verwijzen naar een van de jeugdhulpaanbieders die de gemeente heeft ingekocht. De jeugdhulpaanbieder beoordeelt vervolgens op basis van zijn professionele autonomie welke passende voorziening nodig is (de behandelvorm), hoe vaak iemand moet komen (de omvang) en hoe lang de voorziening nodig is (de duur). Daarbij dient de jeugdhulpaanbieder zich te houden aan de afspraken die hij daarover met de gemeente heeft gemaakt in het kader van zijn contract- of subsidierelatie en met de regels die daarover zijn vastgelegd in deze verordening.

Toegang via de gecertificeerde instelling, de kinderrechter, het openbaar ministerie en de directeur of de selectiefunctionaris van de justitiële jeugdinrichting

In het kader van de uitvoering van een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering kan de gecertificeerde instelling bepalen dat jeugdhulp nodig is. Bij jeugdreclassering heeft niet alleen de gecertificeerde instelling deze bevoegdheid, maar kunnen ook andere instanties besluiten dat jeugdhulp nodig is. Deze andere instanties zijn de rechter, de officier van justitie, de directeur van de justitiële jeugdinrichting (JJI) en de selectiefunctionaris van de JJI.

De gemeente is er verantwoordelijk voor dat de jeugdhulp wordt ingezet die deze instanties nodig achten ter uitvoering van een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering. Deze leveringsplicht van de gemeente vloeit voort uit het feit dat uitspraken van rechters te allen tijde moeten worden uitgevoerd om rechtsgelijkheid en rechtszekerheid te kunnen garanderen. De gecertificeerde instellingen dienen rekening te houden met de jeugdhulp die de gemeente heeft ingekocht.

Toegang via Veilig Thuis

Ten slotte vormt ook Veilig Thuis een toegang tot (onder andere) jeugdhulp. Veilig Thuis geeft advies over vermoedens en gevallen van huiselijk geweld en kindermishandeling, onderzoekt indien nodig op basis van een melding of er sprake is van kindermishandeling, motiveert zo nodig ouders tot accepteren van jeugdhulp en legt daartoe contacten met de hulpverlening.

Artikelsgewijze toelichting

Hier worden enkel die bepalingen die nadere toelichting behoeven nader toegelicht.

Hoofdstuk 1: Begrippen

Artikel 1: Definities

In artikel 1 wordt uitgelegd wat er verstaan wordt onder de begrippen die gebruikt worden in deze verordening.

Lid 1 onder a: algemene voorziening

Een algemene voorziening is een voorziening die vrij toegankelijk is voor degene die zich hiertoe wendt voor ondersteuning of hulp. Er vindt geen toegangsbeoordeling plaats. Dit betekent dat voorafgaand geen onderzoek wordt gedaan naar de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de jeugdige of ouder(s).

Voor een algemene voorziening is in beginsel geen verleningsbeschikking nodig (zie ook artikel 2 van deze verordening en de toelichting daarbij). De Jeugdwet spreekt in artikel 2.9, onderdeel a, van 'algemene voorziening'. In de memorie van toelichting op de Jeugdwet spreekt de wetgever echter over een ‘algemene’ of ‘vrij toegankelijke voorziening’. Ook de praktijk spreekt vaak over algemene dan wel vrij toegankelijke voorzieningen. Omdat 'algemene voorziening' de meest gangbare term is en bovendien ook binnen de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (hierna: Wmo 2015) wordt gehanteerd, is deze overgenomen in de verordening.

Lid 1 onder b: andere voorziening

Een andere voorziening is een voorziening die de jeugdige kan ontvangen op grond van een andere wet dan de Jeugdwet, bijvoorbeeld de Wmo 2015, de Zorgverzekeringswet (Zvw) of de Wet langdurige zorg (Wlz).

Lid 1 onder c: familiegroepsplan

Het familiegroepsplan is in artikel 1.1 van de Jeugdwet gedefinieerd als een hulpverleningsplan of plan van aanpak opgesteld door de ouders of wettelijk vertegenwoordiger, samen met bloedverwanten, aanverwanten of anderen die tot de sociale omgeving van de jeugdige behoren. Dit familiegroepsplan beoogt ouders, familieleden en anderszins directbetrokkenen de mogelijkheid te geven om (ook in de preventieve fase) voor gedwongen of vrijwillige jeugdhulp mee te denken en te helpen aan een oplossing. Inwoners zijn in veel gevallen zeer wel in staat verantwoordelijkheid te nemen voor problemen in eigen familie- of vriendenkring. Sociale samenhang draagt daarnaast bij aan het welzijn van kinderen.

Lid 1 onder d: formele ondersteuning