Regeling vervallen per 01-01-2015

Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012-A gemeente Drimmelen

Geldend van 08-08-2013 t/m 31-12-2014 met terugwerkende kracht vanaf 01-07-2012

Intitulé

Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012-A gemeente Drimmelen

De raad van de gemeente Drimmelen;

gezien het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 26 maart 2013;

gelet op de artikelen 7, 8 en 10 van de Wet werk en bijstand, de artikelen 34, 35 en 36 van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de artikelen 34, 35 en 36 van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, de bepalingen van de Algemene wet bestuursrecht en de Gemeentewet;

overwegende dat het noodzakelijk is het aanbieden van reïntegratievoorzieningen bij verordening te regelen;

besluit

vast te stellen de:

Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012-A gemeente Drimmelen

Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen

Artikel 1 Begripsbepalingen

  • 1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, de Algemene wet bestuursrecht en de Gemeentewet.

  • 2. In deze verordening wordt verstaan onder:

    • a.

      WWB: Wet werk en bijstand;

    • b.

      IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

    • c.

      IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

    • d.

      Bbz 2004: Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004;

    • e.

      Awb: Algemene wet bestuursrecht;

    • f.

      uitkeringsgerechtigde: de persoon met een uitkering ingevolge de WWB, de IOAW, de IOAZ of het Bbz 2004;

    • g.

      Anw-er: de persoon met een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet die als niet-werkende werkzoekende ingeschreven staat bij het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen;

    • h.

      nugger: de niet-uitkeringsgerechtigde zoals omschreven in artikel 6, lid 1, onderdeel a, van de WWB;

    • i.

      werknemer in gesubsidieerde arbeid: de werknemer als bedoeld in artikel 10, tweede lid, van de WWB;

    • j.

      voorziening: een voorziening als bedoeld in artikel 7, eerste lid, onderdeel a, van de WWB of deze verordening;

    • k.

      het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Drimmelen;

    • l.

      de raad: de gemeenteraad van de gemeente Drimmelen;

    • m.

      algemeen geaccepteerde arbeid: algemeen maatschappelijk aanvaarde betaaldearbeid, niet zijnde werkzaamheden in het kader van de Wet sociale werkvoorziening (Wsw);

    • n.

      UWV: het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen;

    • o.

      deelnemer Work First: de persoon voor wie de voorziening, als bedoeld in artikel 9 van de verordening, wordt ingezet;

    • p.

      traject: het geheel van activiteiten gericht op het verkrijgen en behouden van reguliere arbeid dan wel op het verhogen van de maatschappelijke participatie indien blijkt dat de afstand tot de arbeidsmarkt te groot is;

    • q.

      sociale activering: het stimuleren van personen die langdurig werkloos zijn om maatschappelijk actief te worden en zo arbeidsinschakeling dan wel maatschappelijke participatie te bevorderen;

    • r.

      startkwalificatie: een diploma van een opleiding als bedoeld in artikel 7.2.2. eerste lid, onderdelen b tot en met e, van de Wet educatie en beroepsonderwijs of een diploma hoger algemeen voortgezet onderwijs of voorbereidend wetenschappelijk onderwijs als bedoeld in artikel 7 onderscheidenlijk 8 van de Wet op het voortgezet onderwijs;

    • s.

      no-risk polis: de polis die door het college ten behoeve van de aanvrager bij een verzekeraar wordt afgesloten ter vergoeding van geleden loonschade als gevolg van ziekteverzuim ten tijde van het dienstverband.

Hoofdstuk 2 Beleid en financiën

Artikel 2 Opdracht college

  • 1. Het college biedt aan de uitkeringsgerechtigde tot het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, de Nugger en de Anw-er alsmede de persoon als bedoeld in artikel 10, tweede lid, van de WWB, ondersteuning bij de arbeidsinschakeling en, voor zover het college dat noodzakelijk acht, een voorziening gericht op die arbeidsinschakeling. Artikel 40, eerste lid, van de WWB is van overeenkomstige toepassing.

  • 2. Bij de keuze van de mogelijkheden van ondersteuning en het aanbieden van voorzieningen wordt door het college een afweging gemaakt, waarbij gekeken wordt of de ondersteuning of de voorziening, gelet op de mogelijkheden en capaciteiten van de belanghebbende, het meest doelmatig is met het oog op arbeidsinschakeling.

  • 3. Het college draagt zorg voor voldoende diversiteit in het aanbod van ondersteuning en voorzieningen.

Artikel 3 Aanspraak op ondersteuning

  • 1. De volgende personen hebben aanspraak op ondersteuning bij arbeidsinschakeling en op de naar het oordeel van het college noodzakelijk geachte voorziening gericht op arbeidsinschakeling:

    • a.

      de uitkeringsgerechtigde;

    • b.

      de Anw-er;

    • c.

      de Nugger;

    • d.

      de werknemer in de gesubsidieerde arbeid, die op de dag voorafgaande aan de invoering van de WWB in deze gesubsidieerde arbeid werkzaam was;

    • e.

      de persoon als bedoeld in artikel 10, tweede lid, van de WWB.

  • 2. Het college doet een aanbod dat past binnen de criteria die gesteld zijn in deze verordening, de uitvoeringsbesluiten en de beleidsregels.

  • 3. Geen aanspraak op ondersteuning bestaat indien sprake is van een voorliggende voorziening welke naar mening van het college in voldoende mate bijdraagt aan de reïntegratie van de belanghebbende.

  • 4. Het eerste lid van dit artikel is niet van toepassing op de Nugger en de Anw-er ouder dan 22 jaar, indien het netto gezinsinkomen een door het college bij uitvoeringsbesluit vast te leggen inkomensgrens overschrijdt.

Artikel 4 Verplichtingen van de cliënt

  • 1. De persoon die door het college een voorziening wordt aangeboden is verplicht hiervan gebruik te maken.

  • 2. De persoon die deelneemt aan een voorziening is gehouden aan de verplichtingen die voortvloeien uit de WWB, de IOAW, de IOAZ en het Bbz 2004, deze verordening, alsmede aan de verplichtingen die het college aan de aangeboden voorziening heeft verbonden.

  • 3. Indien een uitkeringsgerechtigde die deelneemt aan een voorziening, niet voldoet aan het gestelde in het tweede lid, kan het college de uitkering verlagen conform hetgeen hierover is bepaald in de maatregelenverordening.

  • 4. Indien de persoon, niet zijnde een uitkeringsgerechtigde, die gebruik maakt van een voorziening, niet voldoet aan het gestelde in het tweede lid, kan het college de kosten van de voorziening dan wel de subsidie geheel of gedeeltelijk terugvorderen.

  • 5. De persoon die deelneemt aan een voorziening is verplicht tot het verstrekken van inlichtingen aan het college die nodig zijn voor het bepalen van een geschikt traject en/of een geschikt reïntegratie-instrument.

Artikel 5 Criteria ontheffing verplichting in verband met arbeidsinschakeling

  • 1. Met inachtneming van artikel 9, tweede lid, van de WWB, onderscheidenlijk artikel 37a van de IOAW en artikel 37a van de IOAZ, verleent het college belanghebbende in ieder geval tijdelijk, geheel of gedeeltelijk, ontheffing van de in artikel 9, eerste lid, onderdeel a, van de WWB, onderscheidenlijk artikel 37, eerste lid, onderdeel a tot en met d, van de IOAW en artikel 37, eerste lid, onderdeel a tot en met d, van de IOAZ genoemde verplichtingen indien:

    • a.

      de combinatie van zorg en arbeid niet mogelijk is voor de alleenstaande ouder met kinderen tot 12 jaar;

    • b.

      belanghebbende om medische redenen niet in staat is om te werken.

  • 2. Met inachtneming van artikel 9, tweede lid, van de WWB, onderscheidenlijk artikel 37a van de IOAW en artikel 37a van de IOAZ, verleent het college belanghebbende in ieder geval tijdelijk, geheel of gedeeltelijk, ontheffing van de in artikel 9, eerste lid, onderdeel b van de WWB, onderscheidenlijk artikel 37, eerste lid, onderdeel e, van de IOAW en artikel 37, eerste lid, onderdeel e, van de IOAZ genoemde verplichtingen indien:

    • a.

      de combinatie van zorg en voorziening niet mogelijk is voor de alleenstaande ouder met kinderen tot 12 jaar;

    • b.

      belanghebbende om medische redenen niet in staat is deel te nemen aan een voorziening.

  • 3. De ontheffing genoemd in het eerste en tweede lid van dit artikel wordt slechts verleend voor een door het college vast te stellen periode.

  • 4. Op basis van een herbeoordeling kan het college besluiten de ontheffing genoemd in het eerste en tweede lid van dit artikel na afloop van de vastgestelde periode te verlengen.

Artikel 6 Subsidie- of budgetplafonds

  • 1. Het college kan een of meer subsidie- of budgetplafonds vaststellen voor de verschillende voorzieningen. Een door het college ingesteld subsidie- of budgetplafond vormt een weigeringgrond bij de aanspraak op een specifieke voorziening.

  • 2. Het college kan een plafond instellen voor het aantal personen dat in aanmerking komt voor een specifieke voorziening.

  • 3. De plafonds genoemd in het eerste en tweede lid worden door het college vastgesteld nadat de gemeenteraad de kaders hiervoor heeft vastgesteld in de begroting.

Hoofdstuk 3 Voorzieningen

Artikel 7 Algemene bepalingen over voorzieningen

  • 1. Het college kan, in aanvulling op de verplichtingen die voortvloeien uit de WWB, IOAW, IOAZ en deze verordening, aan een voorziening nadere verplichtingen verbinden.

  • 2. Het college kan een voorziening beëindigen:

    • a.

      indien de persoon die aan de voorziening deelneemt zijn verplichting als bedoeld in de artikelen 9 en 17 van de WWB, 13 en 37 van de IOAW en 13 en 37 van de IOAZ niet nakomt;

    • b.

      indien de persoon die deelneemt niet meer behoort tot de doelgroep van deze verordening;

    • c.

      indien de persoon algemeen geaccepteerde arbeid aanvaardt, waarbij geen gebruik wordt gemaakt van deze voorziening;

    • d.

      indien naar het oordeel van het college de voorziening onvoldoende bijdraagt aan een snelle arbeidsinschakeling.

  • 3. Bij uitvoeringsbesluit kan het college ten aanzien van de voorzieningen, bedoeld in de artikelen 8 tot en met 19 van deze verordening, nadere regels stellen. Deze regels kunnen betrekking hebben op:

    • a.

      de voorwaarden waaronder een voorziening wordt aangeboden;

    • b.

      de weigeringgronden bij het aanbieden van voorzieningen;

    • c.

      de intrekking of wijziging van de subsidieverlening of -vaststelling;

    • d.

      de aanvraag, van en de besluitvorming over subsidies;

    • e.

      de betaling van subsidies en het verlenen van voorschotten;

    • f.

      het vragen van een eigen bijdrage;

    • g.

      overige criteria voor het aanbieden van voorzieningen en het verstrekken van subsidies.

Artikel 8 Onderzoek

Het college kan ten behoeve van een persoon voor wie een voorziening wordt ingezet of voor wie een voorziening wordt overwogen een onderzoek instellen naar de mogelijkheden van de persoon in verband met arbeidsinschakeling en deelname aan voorzieningen.

Artikel 9 Work First

  • 1. Het college kan besluiten werk aan te bieden volgens het zogenaamde “Work First model”;

  • 2. Het college stelt bij uitvoeringsbesluit nadere regels ten aanzien van het gestelde in het eerste lid.

Artikel 10 Werkstages

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdeel f en g, een werkstage aanbieden gericht op arbeidsinschakeling.

  • 2. Het doel van de werkstage is het opdoen van werkervaring dan wel het leren functioneren in een arbeidsrelatie.

  • 3. De werkstage duurt maximaal 6 maanden.

  • 4. Een werkstage in een bepaalde functie kan slechts eenmaal bij dezelfde werkgever worden verricht.

  • 5. In een schriftelijke overeenkomst tussen de werkgever en de stagiair wordt tenminste het doel van de werkstage vastgelegd, alsmede de wijze waarop de begeleiding plaatsvindt.

Artikel 11 Trajecten

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdelen f, g en h een traject aanbieden.

  • 2. Een traject is gericht op het verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid of, als dit vooralsnog niet mogelijk is, op sociale activering.

Artikel 12 Loonkostensubsidie en/of no-risk polis

  • 1. Het college kan loonkostensubsidie en/of een no-risk polis verstrekken aan de werkgever die met een persoon, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdelen f en o een arbeidsovereenkomst sluit gericht op arbeidsinschakeling.

  • 2. Bij uitvoeringsbesluit stelt het college regels ten aanzien van de duur van deze loonkostensubsidie en/of no-risk polis, de hoogte, en de verplichtingen die aan de loonkostensubsidie en/of no-risk polis worden verbonden.

  • 3. De loonkostensubsidie en/of no-risk polis wordt alleen verstrekt indien hierdoor de concurrentieverhoudingen niet onverantwoord worden beïnvloed en er geen verdringing plaatsvindt.

Artikel 13 Scholing

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdelen f, g en h en aan de personen voor wie een voorziening wordt ingezet scholing of opleiding aanbieden die de toegang tot de arbeidsmarkt bevordert.

  • 2. Het college stelt bij uitvoeringsbesluit nadere regels ten aanzien van het gestelde in het eerste lid.

Artikel 14 Overige vergoedingen

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdeel f, een vergoeding verstrekken voor noodzakelijke kosten die gemaakt zijn in het kader van de arbeidsinschakeling.

  • 2. Geen aanspraak op de in het eerste lid genoemde vergoedingen bestaat indien een beroep gedaan kan worden op een voorliggende voorziening die gezien haar aard en doel wordt geacht voor de belanghebbende toereikend en passend te zijn.

Artikel 15 Participatieplaatsen

  • 1. Onder verwijzing naar artikel 10a van de WWB onderscheidenlijk artikel 38a van de IOAW en artikel 38a van de IOAZ, kan het college degene voor wie de kans op inschakeling in het arbeidsproces gering is en die daardoor vooralsnog niet bemiddelbaar is op de arbeidsmarkt, onbeloonde additionele werkzaamheden laten verrichten gedurende maximaal twee jaar.

  • 2. Onverminderd het over participatieplaatsen bepaalde in de WWB, de IOAW en de IOAZ stelt het college bij uitvoeringsbesluit nadere regels over scholing of opleiding die toegang tot de arbeidsmarkt bevordert voor personen die op grond van artikel 10a van de WWB of op grond van artikel 38a van de IOAW of op grond van artikel 38a van de IOAZ additionele werkzaamheden verrichten en het verstrekken van een premie voor deelname aan onbeloonde additionele werkzaamheden.

  • 3. Als additionele werkzaamheden niet beschikbaar zijn of deelname hieraan voor de betrokken persoon naar het oordeel van het college niet mogelijk is, kan het college toestemming verlenen om met behoud van uitkering maatschappelijk nuttige activiteiten te verrichten.

  • 4. De periode waarvoor toestemming wordt verleend voor het met behoud van uitkering verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten wordt afgestemd op de individuele situatie van de belanghebbende en bedraagt maximaal 2 jaar per keer. Na afloop van de vastgestelde periode vindt herbeoordeling plaats.

Artikel 16 Premies aan werknemers

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdeel f een premie toekennen voor het blijven verrichten van arbeid gedurende tenminste 20 uur per week, waarbij de inkomsten lager zijn dan de bijstandsnorm en waarbij geen recht bestaat op vrijlating op grond van artikel 31, lid 2, onderdeel n van de WWB of artikel 3, lid 2, onderdeel d van het Inkomensbesluit IOAW.

  • 2. Het college stelt bij uitvoeringsbesluit regels over de hoogte van de premie en over de voorwaarden voor het verkrijgen van deze premie.

  • 3. De premie wordt naar rato lager vastgesteld indien belanghebbende minder dan 20 uur per week werkt.

Artikel 17 Schuldhulpverlening

  • 1. Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdeel f en aan de personen voor wie een voorziening wordt ingezet, schuldhulpverlening aanbieden als dit naar het oordeel van het college noodzakelijk is voor de arbeidsinschakeling.

  • 2. De belanghebbende is verplicht mee te werken aan een door het college aangeboden schuldhulpverlening.

Artikel 18 Inburgeringvoorzieningen

Het college kan aan de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdelen f, g en h een inburgeringvoorziening aanbieden.

Artikel 19 Werkgeversarrangementen

Het college kan in aanvulling op artikel 12 aan de werkgever ten behoeve van de personen, bedoeld in artikel 1, lid 2, onderdelen f en q, wanneer hij een dienstverband met deze persoon aangaat, een combinatie aanbieden van de voorzieningen genoemd in de artikelen 8, 10 en 13.

Hoofdstuk 4 Overgangsbepalingen

Artikel 20 Subsidieduur voor bestaande dienstverbanden op grond van artikel 4 en 5 van de Wet inschakeling werkzoekenden

  • 1. De subsidie die op 31 december 2003 op grond van artikel 4 en 5 van de Wet inschakeling werkzoekenden van toepassing was blijft ten behoeve van de personen die op deze datum een Wiw dienstverband hebben, gehandhaafd tot uiterlijk 1 januari 2006 onder de voorwaarden die op grond van de Wiw en andere toepasselijke regelgeving golden op 31 december 2003. Het college stimuleert tussentijdse uitstroom.

  • 2. In afwijking van het vorige lid blijft de subsidie voor personen die op 31 december 2003 een dienstbetrekking hadden voor onbepaalde tijd op grond van artikel 4 Wet inschakeling werkzoekenden, gehandhaafd tot aan het einde van die dienstbetrekking. Het college stimuleert tussentijdse uitstroom.

  • 3. Bestaande tijdelijke dienstbetrekkingen op grond van artikel 4 Wet inschakeling werkzoekenden die voor 1 januari 2006 aflopen worden niet verlengd. De subsidie eindigt vanaf het moment dat het bestaande dienstverband na 31 december 2004 afloopt.

  • 4. De subsidie kan op een eerder moment worden beëindigd indien niet langer aan de voorwaarden zoals die golden op 31 december 2003 wordt voldaan.

  • 5. De dienstverbanden bedoeld in het eerste lid zijn vanaf het moment van inwerkingtreding van de WWB voorzieningen in de zin van de WWB. Het college kan nadere voorwaarden stellen aan de subsidieverstrekking.

  • 6. De loonkosten subsidie als bedoeld in de artikel 1 t/m 5 wordt met ingang van 1 april 2012 ingetrokken, waarbij de op 31 maart 2012 lopende loonkostensubsidie in de volgende stappen wordt afgebouwd: per 1 april 2012 met 1/3 deel; per 1 juli 2012 met 2/3 deel en per 1 oktober 2012 met 3/3 deel;

Artikel 21 Subsidieduur voor bestaande dienstverbanden op grond van het Besluit in- en doorstroombanen

  • 1. Voor werkgevers die op 31 december 2003 personen in dienst hadden op grond van het Besluit in- en doorstroombanen, bedraagt de subsidie voor alleen de directe loonkosten van de op deze datum geplaatste werknemers, hetzelfde als op 31 december 2003 en conform artikel 6 van het Besluit in- en doorstroombanen, zoals dit besluit luidde op 31 december 2003. Het aldus maximaal te betalen subsidiebedrag bedraagt 120% van het wettelijk bruto minimum loon. Het college stimuleert de uitstroom.

  • 2. De dienstverbanden bedoeld in het eerste lid zijn vanaf het moment van inwerkingtreding van de WWB voorzieningen in de zin van de WWB. Het college kan nadere voorwaarden stellen aan de subsidieverstrekking.

  • 3. De loonkosten subsidie als bedoeld in de artikel 1 t/m 2 wordt met ingang van 1 april 2012 ingetrokken, waarbij de op 31 maart 2012 lopende loonkostensubsidie in de volgende stappen wordt afgebouwd: per 1 april 2012 met 1/3 deel; per 1 juli 2012 met 2/3 deel en per 1 oktober 2012 met 3/3 deel;

Artikel 22 Overgangsrecht

Op voorzieningen die zijn aangevraagd voor de datum van inwerkingtreding van deze verordening, maar waarvan de beoordeling plaatsvindt na inwerkingtreding van deze verordening is deze verordening van toepassing.

Hoofdstuk 5 Slotbepalingen

Artikel 23 Hardheidsclausule

Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

Artikel 24 Nadere regels

Het college is bevoegd om nadere regels te stellen met betrekking tot de uitvoering van deze verordening.

Artikel 25 Uitvoering

De uitvoering van deze verordening berust bij het college.

Artikel 26 Intrekking

De Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012, gemeente Drimmelen, zoals vastgesteld bij raadsbesluit van 22 maart 2012, wordt ingetrokken.

Artikel 27 Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking met terugwerkende kracht tot 1 juli 2012.

Artikel 28 Citeertitel

Deze verordening wordt aangehaald: “Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012-A, gemeente Drimmelen”.

Aldus vastgesteld in de openbare raadsvergadering van 18 april 2013

drs. G.L.C.M. de Kok, voorzitter

mr. M.J.N. Schetters-Schuurbiers, griffier

Toelichting Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2010-A, gemeente Drimmelen

Algemene Toelichting

De Wet werk en bijstand (WWB) geeft burgemeester en wethouders de opdracht om zorg te dragen voor de reïntegratie van bijstandsgerechtigden, Nuggers en Anw-ers. De WWB draagt aan de gemeenteraad op om een verordening vast te stellen waarin het beleid van de gemeente ten aanzien van haar reïntegratietaak wordt neergelegd. Tevens wordt hierin de aanspraak van burgers op ondersteuning bij reïntegratie geregeld.

De basis voor de verordening is neergelegd in artikel 8, eerste lid, onder a, en tweede lid en artikel 10, eerste en tweede lid, van de WWB.

Ook de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW) en de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ) stellen dat het college verantwoordelijk is voor het ondersteunen van personen die een uitkering op grond van deze wetten ontvangen bij arbeidsinschakeling. Ook de IOAW en IOAZ bepalen dat hiertoe bij verordening regels gesteld dienen te worden.

De WIJ is per 1 oktober 2009 in werking getreden. Bij het inrichten van de WIJ was er op het punt van de inkomensvoorziening en reïntegratie ten behoeve van jongeren <27 jaar uitdrukkelijk voor gekozen zoveel mogelijk aansluiting te zoeken met de WWB, op onderdelen als de normensystematiek, de middelentoets, verlaging van bijstand en terugvordering en verhaal. Normen die specifiek betrekking hadden op jong meerderjarigen tot 27 jaar waren van de WWB overgeheveld naar de WIJ. Per 1 januari 2012 is de WIJ weer ingetrokken (per deze datum samengevoegd met de WWB). Op 22 maart 2012 heeft de gemeenteraad de Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012, gemeente Drimmelen vastgesteld. Hierbij zijn alle op de WIJ gebaseerde bepalingen uit de Reïntegratieverordening gehaald..

In de voorliggende verordening worden de regels gesteld voor reïntegratie in het kader van de WWB, de IOAW, de IOAZ en het Bbz 2004.

Artikelgewijze toelichting

Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen

Artikel 1 Begripsbepalingen

Er is voor gekozen om begrippen die al zijn omschreven in de WWB, de IOAW, de IOAZ, het BBZ en de Awb niet afzonderlijk te definiëren in deze verordening. Dit voorkomt dat in geval van wijziging van betreffende definities in de genoemde wetten ook de verordening moet worden gewijzigd.

De begrippen die niet zijn omschreven in de genoemde wetten, of die verduidelijkt moeten worden, zijn in het tweede lid omschreven.

Onder f tot en met i wordt omschreven wat de doelgroep is aan wie de gemeente ondersteuning moet bieden. Dit is geregeld in artikel 7, eerste lid, van de WWB, , artikel 34 van de IOAW en artikel 34 van de IOAZ. Voor Nuggers en Anw-ers geldt hierbij de aanvulling dat voor deze groep begeleiding naar werk plaatsvindt naar het aantal uren van inschrijving bij het UWV WERKbedrijf, met een minimum van 12 uur.

Onder k wordt om schreven wie verstaan moet worden onder een werknemer in gesubsidieerde arbeid. Dit is de belanghebbende die een dienstverband heeft met een werkgever die daarvoor subsidie ontvangt op grond van deze verordening.

Wat een voorziening is wordt omschreven onder j. Dit betreft een voorziening gericht op de arbeidsinschakeling; een instrument binnen een reïntegratietraject dat ingezet wordt om belemmeringen bij aanvaarding van algemeen geaccepteerde arbeid weg te nemen;

De WWB, de IOAW de IOAZ hanteren het begrip algemeen geaccepteerde arbeid.

Onder m wordt bepaald dat in deze verordening onder algemeen geaccepteerde arbeid wordt verstaan: “arbeid die algemeen maatschappelijk aanvaard is”. Werkzaamheden die niet algemeen geaccepteerd zijn, zoals prostitutie, worden hiermee uitgesloten.

De arbeid die wordt aangeboden hoeft dan ook niet beperkt te blijven tot die arbeid die gangbaar is voor de betrokken persoon, omdat hij bijvoorbeeld die arbeid in het verleden heeft verricht en daarmee wellicht meer affiniteit heeft dan met de aangeboden arbeid.

Uitgangspunt is dat de weg naar werk zo kort mogelijk dient te zijn en dat, mede gelet op het vangnetkarakter van de wet, elke vorm van arbeid geaccepteerd dient te worden. Er kunnen door de gemeente of door de cliënt geen eisen gesteld worden aan de aansluiting van de arbeid aan het opleidingsniveau, eerder opgedane werkervaring en beloningsniveau. Ook arbeid van tijdelijke aard dient geaccepteerd te worden.

Onder algemeen geaccepteerde arbeid worden eveneens verstaan alle vormen van gesubsidieerde arbeid, met uitzondering van dienstbetrekkingen in het kader van de Wet sociale werkvoorziening (Wsw). Hiervoor gelden de voorwaarden van de Wsw.

Vrijwel iedere vorm van betaalde arbeid kan in beginsel worden beschouwd als algemeen geaccepteerde arbeid. Hiervan kan alleen worden afgeweken indien sprake is van medische beperkingen of psychosociale problematiek waardoor aanvaarding van betaald werk niet mogelijk is. De vaststelling hiervan gebeurd aan de hand van een onafhankelijk, extern deskundig advies.

Onder n is opgenomen dat met de UWV wordt bedoeld de organisatie genoemd in hoofdstuk 4 van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

Hoofdstuk 2 Beleid en financiën

Artikel 2 Opdracht college

De WWB, de IOAW en de IOAZ geven aan burgemeester en wethouders de verantwoordelijkheid voor het bieden van ondersteuning. Hoewel cliënten aanspraak kunnen maken op ondersteuning, is er geen afdwingbaar recht op ondersteuning op de manier zoals de cliënt dat mogelijk het liefst zou zien. Het is aan burgemeester en wethouders om zorg te dragen voor voldoende aanbod van voorzieningen, waarbij zij te maken hebben met beperkte financiële middelen. De vraag naar ondersteuning zal afhankelijk zijn van een veelheid aan sociaal-economische factoren.

Artikel 3 Aanspraak op ondersteuning

Ondersteuning hoeft niet altijd te bestaan uit een door derden uitgevoerde diagnose, gevolgd door een vastgesteld traject met één of meerdere voorzieningen. Als dat kan, kan worden volstaan met advies of doorverwijzing naar andere instanties. Voorzieningen worden alleen ingezet als zonder die inzet het vinden van algemeen geaccepteerde arbeid niet mogelijk is. Bovendien worden de voorzieningen alleen ingezet als aan de hand van onderzoek is gebleken dat door de inzet van die voorziening het vinden van algemeen geaccepteerde arbeid binnen afzienbare tijd mogelijk wordt. Reïntegratie moet bovendien de kortste weg naar arbeid zijn. Daarmee wordt niet alleen de tijd tussen de inzet van het instrument en de werkaanvaarding bedoeld, maar ook de inspanningen die het kost omdat doel te bereiken.

De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor de inhoud van het traject ligt bij burgemeester en wethouders, die immers ook verantwoordelijk zijn voor de effectieve en doelmatige inzet van de middelen.

In het tweede lid wordt expliciet de koppeling gelegd tussen de algemene aanspraak van de cliënt en de criteria die gehanteerd worden bij het aanbieden van voorzieningen. Daarbij wordt verwezen naar elk document waarin de criteria worden verwoord.

De in het derde lid genoemde voorliggende voorzieningen kunnen bijvoorbeeld zijn: de bemiddeling richting arbeidsmarkt of reïntegratie-activiteiten die door het UWV wordt aangeboden.

Artikel 4 Verplichtingen van de cliënt

In de WWB, de IOAW, de IOAZ,en het Bbz 2004 is al uitgebreid aangegeven welke verplichtingen gelden bij het recht op een uitkering. Uit oogpunt van kenbaarheid en consistentie zijn in het eerste en tweede lid de verplichtingen conform deze wetten geformuleerd.

Deelname aan reïntegratie is niet vrijblijvend. Uitkeringsgerechtigden zijn reeds door het ontvangen van een uitkering aan bepaalde verplichtingen gehouden.

Voor diegene zonder uitkering moeten daarom in deze verordening voorwaarden aan het reïntegratietraject worden gekoppeld. Deze gelden dan vanzelfsprekend ook voor de uitkeringsgerechtigde. Het niet nakomen van de verplichtingen geeft de mogelijkheid om een traject af te breken of gevraagde ondersteuning te weigeren, bijvoorbeeld als iemand niet mee wil werken aan een onderzoek. Ook is denkbaar dat gemaakte kosten van belanghebbende worden teruggevorderd, als door verwijtbaar handelen een traject niet tot het gewenste resultaat leidt. Om die mogelijkheid open te houden is het wenselijk dat de belangrijkste voorwaarden voor het behalen van succes als verplichting zijn opgenomen.

Natuurlijk heeft de cliënt ook rechten. Deze rechten zijn elders in wet- of regelgeving ondergebracht. Tegen beslissingen op grond van deze verordening staat bezwaar en beroep open op grond van de Awb. Het recht op inzage in gegevens en zo nodig correctie daarvan is geregeld in de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp).

Het derde lid verbindt deze reïntegratieverordening met de afstemmingsverordening. Deze verordening regelt het opleggen van een maatregel indien de uitkeringsgerechtigde niet aan zijn verplichtingen voldoet. Deze maatregel bestaat uit het verlagen van de uitkering met een bepaald bedrag. Echter, voor personen zonder uitkering, Anw-ers en personen in gesubsidieerde arbeid kan de gemeente de uitkering niet verlagen als maatregel. Daarom is in het vierde lid de mogelijkheid opgenomen dat de gemeente n die gevallen (een deel van) de kosten van het traject kan terugvorderen.

Artikel 5 Criteria ontheffing arbeidsverplichting

De in het eerste lid onder a opgenomen situatie dient aan te sluiten bij hetgeen in artikel 9 van de WWB, artikel 37a van de IOAW of artikel 37a van de IOAZ is opgenomen. Hierin is bepaald dat de verplichting om algemeen geaccepteerde arbeid te aanvaarden voor de alleenstaande ouder met kinderen tot 12 jaar slechts geldt nadat het college zich genoegzaam heeft overtuigd van de beschikbaarheid van passende kinderopvang, de toepassing van voldoende scholing en de belastbaarheid van de cliënt. De belastbaarheid wordt in principe beoordeeld door de casemanager. Bij vergaand verschil van mening over de mate van belastbaarheid dient gekozen te worden voor een advies van een onafhankelijke externe deskundige.

Onder passende kinderopvang wordt verstaan opvang die onder de Wet kinderopvang en de overige door de gemeente Drimmelen gesubsidieerde kinderopvang en buitenschoolse opvang.

De toepassing van voldoende scholing en de belastbaarheid van cliënt dient naar individuele omstandigheden te worden bepaald.

De onder b genoemde situatie wordt bij voorkeur ondersteund door een extern onafhankelijk deskundig advies. Onder deze omschrijving valt overigens ook psychische problematiek.

In de wet is bepaald dat een ontheffing slechts tijdelijk wordt verleend. Het vierde lid van dit artikel sluit hierbij aan. In het vijfde lid is bepaald dat het college deze periode kan verlengen nadat een herbeoordeling heeft plaatsgevonden. Dit is aan de orde als na afloop van de ontheffingsperiode de omstandigheden ongewijzigd zijn of er nieuwe zwaarwegende factoren voor een nieuwe ontheffing aanwezig zijn.

Artikel 6 Budget- en subsidieplafonds

De gemeente kan, om financiële risico’s te beheersen, een verdeling maken van de middelen over de verschillende voorzieningen. Het uitgeput zijn van begrotingsposten kan echter nooit een reden zijn om aanvragen voor voorzieningen te weigeren. Om dat wel mogelijk te maken kan de gemeente bij verordening subsidie en budgetplafonds instellen.

De WWB stelt dat het ontbreken van financiële middelen alleen geen reden kan zijn voor de afwijzing van een aanvraag. De gemeente dient dan na te gaan welke andere, goedkopere alternatieven beschikbaar zijn. Dit houdt dus in dat er geen algemeen plafond ingesteld kan worden. Wel kan per voorziening een plafond worden ingebouwd. Dit laat de mogelijkheid open naar andere instrumenten uit te wijken.

Hoofdstuk 3 Voorzieningen

Artikel 7 Algemene bepalingen over voorzieningen

Dit artikel is opgenomen om enkele zaken te regelen die te maken hebben met alle voorzieningen, ook die voorzieningen die niet met name in de verordening zijn opgenomen. Het eerste lid geeft daarom aan dat de verordening geen uitputtende opsomming van voorzieningen bevat.

Het tweede lid geeft het college de bevoegdheid om aan een voorziening nadere verplichtingen te verbinden. Dit kunnen verplichtingen van diverse aard zijn. Zo kan bijvoorbeeld worden bepaald dat een cliënt gedurende het traject op gezette tijden met de klantmanager de voortgang bespreekt.

Het derde lid geeft aan dat het college een voorziening kan beëindigen en in welke gevallen hij dit kan doen. Onder beëindigingen wordt hierbij ook verstaan het stopzetten van de subsidie aan de werkgever.

Het vierde lid geeft het college de algemene bevoegdheid om voor voorzieningen nadere regels te stellen. De bepaling over het vragen van een eigen bijdrage (onderdeel f) heeft betrekking op de doelgroep Nuggers. Immers, van deze groep is het niet vanzelfsprekend dat zij op een laag inkomensniveau zitten. Het vragen van een eigen bijdrage kan op zijn plaats zijn.

Artikel 8 Onderzoek

Deze voorziening is er op gericht om een duidelijk beeld te krijgen van de mogelijkheden die de belanghebbende heeft om deel te nemen aan het arbeidsproces en te voldoen aan de verplichtingen gericht op arbeidsinschakeling. Onderzoek kan zowel voorafgaand aan de inzet van een bepaalde voorziening als tijdens de inzet van een of meerdere voorzieningen (bijvoorbeeld bij wijziging van omstandigheden) uit de verordening worden ingezet. Er worden geen vormvereisten voor het onderzoek beschreven. Op deze manier kan, afhankelijk van de omstandigheden van de belanghebbende en de concrete probleemstelling, maatwerk worden geleverd.

Artikel 9 Work First

In dit artikel wordt de mogelijkheid geboden een “Work First”-aanpak toe te passen. Het doel van Work First is om personen van een bepaalde doelgroep, bij wijze van spreken, 24 uur na een uitkeringsaanvraag voor een bepaalde periode en voor een bepaald aantal uur werk aan te bieden. Ondertussen blijft de persoon op zoek naar regulier werk.

Daarnaast bekijkt de gemeente samen met de cliënt wat de beste manier is om verdere ondersteuning te bieden. Dat kan variëren van sollicitatietraining tot het volgen van scholing.

Een dergelijk instrument kan bij jongeren ingezet worden in de vorm van een werkleeraanbod.

Bij vaststelling van een dergelijk project zal moeten worden gekozen op welke wijze het werk gefinancierd zal worden. In de toelichting bij artikel 10 van de wet wordt gesteld dat werken met behoud van uitkering tot de mogelijkheid behoort. De positieve bijdrage aan de mogelijkheden voor arbeidsinschakeling staat hierbij centraal. Overigens kan een dergelijk project nooit louter dienen als een budgetvriendelijke oplossing voor het doen verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten waarvoor geen of onvoldoende publieke financiering voor handen is. Hieruit volgt dat de verplichting om mee te werken aan werken met behoud van uitkering alleen mag worden opgelegd indien de te verrichten werkzaamheden noodzakelijk zijn om uit te stromen naar regulier werk. Tenslotte dient uiteraard rekening gehouden te worden met de grenzen van het arbeidsrecht.

Artikel 10 Werkstages

Werkstages zijn een instrument voor gemeenten om langdurig werklozen te reïntegreren. Voor de term werkstage is gekozen om te benadrukken dat het gaat om een soort scholingsinstrument: niet de arbeid zelf, maar het leren werken staat centraal. De werkstage heeft als belangrijkste doel het opdoen van vaardigheden in een vakgebied, waardoor uitstroom naar betaald werk mogelijk wordt gemaakt. De werkstage is bedoeld voor leden van de doelgroep die op korte of middellange termijn perspectief op betaald werk hebben.

Het eerste lid geeft de algemene bepaling voor het aanbieden van een werkstage.

Het tweede lid geeft nog eens specifiek aan wat het doel is van de werkstage, om het verschil met een normale arbeidsverhouding aan te geven. Dit is vooral van belang om te voorkomen dat de cliënt claimt dat sprake is van een arbeidsovereenkomst en bij de rechter loonbetaling afdwingt.

De werkstage kan twee doelen hebben. Op de eerste plaats kan het gaan om het opdoen van specifieke werkervaring. Dit is vergelijkbaar met de zogenaamde ‘snuffelstage’, waarbij de cliënt de gelegenheid krijgt om te bezien of het soort werk als passend kan worden beschouwd. Op de tweede plaats kan het gaan om het leren werken in een arbeidsrelatie. In de werkstage kan de cliënt wennen aan aspecten als gezag, op tijd komen, werkritme en samenwerken met collega’s.

Het derde lid geeft de maximale duur van de werkstage aan.

Het vierde lid regelt dat een stage slechts eenmaal bij dezelfde werkgever kan plaatsvinden.

In het vijfde lid wordt bepaald dat er voor de werkstage een schriftelijke overeenkomst (stageovereenkomst) wordt opgesteld. Hierin kan expliciet het doel van de stage worden opgenomen, alsmede de wijze van begeleiding. Door deze schriftelijke overeenkomst kan nog eens gewaarborgd worden dat het bij een werkstage niet gaat om een reguliere arbeidsverhouding.

Artikel 11 Trajecten

Het college kan ten behoeve van de belanghebbende een samenhangend geheel aan activiteiten organiseren dat gericht is op arbeidsinschakeling. Dit wordt afgestemd op de mogelijkheden van de belanghebbende.

Uit het tweede lid komt naar voren dat activiteiten gericht zijn op het verwerven van algemeen geaccepteerde arbeid. Voor de inhoud van dit begrip wordt verwezen naar (de toelichting op) artikel 1, tweede lid, van de verordening. Werk staat voorop. Daar waar arbeidsinschakeling (nog) geen haalbare kaart blijkt, kunnen deze activiteiten gericht zijn op sociale activering.

Artikel 12 Loonkostensubsidie en/of no-risk polis

Het instrument loonkostensubsidies gericht op reïntegratie is in principe vormvrij en kan op verschillende manieren vorm krijgen. Het beleid van de gemeente komt tot uitdrukking in de hoogte van de subsidie (eventueel gekoppeld aan de mate van productiviteit), de termijn en de aan de subsidie verbonden verplichtingen (b.v. bieden van scholing en begeleiding). De no-risk polis is –naast de ‘normale’ loonkostensubsidie- een manier waarop een bijdrage in loonkosten kan worden verstrekt. De no-risk polis voorziet in een vergoeding aan een werkgever wanneer sprake is van loonschade als gevolg van ziekteverzuim.

Het eerste lid geeft de basis voor de loonkostensubsidie en no-risk polis, waarbij expliciet wordt aangegeven dat het primair gaat om een reïntegratie voorziening. Tevens is hier bepaald dat de doelgroep uitkeringsgerechtigden en personen die deelnemen aan Work First voor deze voorzieningen in aanmerking kunnen komen. Hierdoor is het instrument beschikbaar voor de groep waarvoor de gemeente financieel verantwoordelijk is.

In het tweede lid is de opdracht voor het college geformuleerd om bij uitvoeringsbesluit regels te stellen over de duur, de hoogte van de subsidie en de verplichtingen die aan toepassing van het instrument worden verbonden.

In het derde lid komt tot uitdrukking dat de inzet van een subsidie niet tot gevolg mag hebben dat dit ten koste gaat van bestaande werkgelegenheid of dat er oneerlijke concurrentie ontstaat.

Artikel 13 Scholing

In het kader van de trajecten richting arbeidsmarkt kan scholing noodzakelijk zijn. Daar het aanbod van scholing bijzonder divers is en daarbij ook de duur en kosten erg variabel zijn, is het noodzakelijk om voor het aanbod hiervan nadere randvoorwaarden vast te stellen.

Het tweede lid maakt het mogelijk om door het formuleren van een evenwichtige beoordeling een minder willekeurig scholingsbeleid te voeren.

Artikel 14 Overige vergoedingen

De gemeente kan ter stimulering van de arbeidsinschakeling besluiten diverse kosten te vergoeden voor activiteiten die daartoe bijdragen. Voorbeelden zijn reiskosten, verhuiskosten en kosten voor kinderopvang. Dit is echter geen limitatieve opsomming. Wel dienen de kosten altijd beoordeeld te worden op noodzaak en redelijkheid en op de mogelijkheden voor voorliggende voorzieningen. Te denken valt hierbij aan vergoedingen door de werkgever of fiscale regelingen.

Artikel 15 Participatieplaatsen

Bij een participatieplaats is het doel maatschappelijke participatie met als achterliggend doel een eerste opstap naar algemeen geaccepteerde arbeid. Aan een participatieplaats kan worden deelgenomen met behoud van uitkering. Voor mensen met een participatieplaats is regulier werk op de korte of middellange termijn geen haalbaar doel, wellicht wel op de lange termijn. Een participatieplaats heeft een tijdelijk karakter. De maximale termijn is twee jaar per keer. Daarna kan wederom toestemming worden verleend. Op deze manier vindt in elk afzonderlijk geval periodiek een beoordeling plaats van de vraag of omstandigheden zich in positieve zin hebben ontwikkeld.

Artikel 16 Premies aan werknemers

De in dit artikel genoemde premies zijn beloningen, uitsluitend bestemd voor de in dit artikel bedoelde uitkeringsgerechtigde werkzoekenden.

Artikel 17 Schuldhulpverlening

Problematische schulden komen in veel verschillende geledingen van de samenleving voor. Voor uitkeringsgerechtigden en personen die deelnemen aan een voorziening als genoemd in deze verordening zijn schulden extra bezwaarlijk en kunnen schulden een grote belemmering vormen voor duurzame arbeidsinschakeling. Gelet op het belang van schuldhulpverlening voor een gunstig verloop van reïntegratie en het terugdringen van uitkeringsafhankelijkheid wordt schuldhulpverlening als reïntegratievoorziening aangeboden. De belanghebbende kan daarom ook worden verplicht tot het meewerken aan schuldhulpverlening.

Artikel 18 Inburgeringvoorzieningen

Inburgering vindt plaats op grond van de Wet inburgering (Wi). De ultieme vorm van inburgering bestaat uit arbeidsparticipatie. Inburgeringtrajecten dienen naast aandacht voor taal en kennis van de Nederlandse samenleving dan ook zoveel mogelijk op werk gericht te zijn. Werk boven inburgering. Dit is een van de uitgangspunten van de Wi. Daarmee heeft de wetgever doelbewust een relatie gelegd tussen de Wi en de WWB. Vanuit het belang van inburgering voor reïntegratie voor de huidige, maar ook volgende generaties kunnen inburgeringvoorzieningen voor de doelgroep van de WWB als reïntegratievoorziening worden aangeboden.

Artikel 19 Werkgeversarrangementen

Succesvolle reïntegratie is, naast ondersteuning van de uitkeringsgerechtigde, vooral de vraag van een werkgever centraal stellen. Als aan zijn vraag voldaan wordt, kan een uitkeringsgerechtigde geplaatst worden op werk. Het is daarom belangrijk om voorzieningen ten behoeve van de klant rechtstreeks aan de werkgever beschikbaar te stellen. In de verordening staat een aantal voorzieningen benoemd dat aan personen uit de doelgroep kan worden verstrekt. Dit artikel maakt ook directe verstrekking van de voorzieningen onderzoek, werkstage, scholing, eventueel in combinatie met loonkostensubsidie en een no-risk polis aan een werkgever mogelijk. Deze mogelijkheid bestaat voor personen met een uitkering en deelnemers aan Work First.

Hoofdstuk 4 Overgangsbepalingen

Artikel 20 Subsidieduur voor bestaande dienstverbanden op grond van artikel 4 en 5 van de Wet inschakeling werkzoekenden

Artikel 21 Subsidieduur voor bestaande dienstverbanden op grond van het Besluit in- en doorstroombanen

Met de invoering van de WWB zijn alle landelijke regelingen voor gesubsidieerde arbeid vervallen. Het is beleidsmatig en arbeidsrechtelijk niet wenselijk om arbeidsovereenkomsten op gesubsidieerde arbeid af te breken als gevolg van het wegvallen van landelijke regelgeving. Vooral omdat het kwetsbare mensen betreft die al geruime tijd gesubsidieerd, vaak maatschappelijk nuttig werk verrichten.

Deze artikelen betreffen regelingen voor personen die bij de inwerkingtreding van de WWB reeds een gesubsidieerde arbeidsovereenkomst hadden als gevolg van de Wet inschakeling werkzoekenden of het Besluit in- en doorstroombanen.

Artikel 22 Overgangsrecht

In dit artikel wordt het overgangsrecht geregeld. Hierin wordt bepaald dat de werking van de gewijzigde reïntegratieverordening zich ook uitstrekt over voorzieningen die zijn aangevraagd voor de datum van inwerkingtreding van deze gewijzigde verordening, maar waarvan de beoordeling plaatsvindt na inwerkingtreding van deze verordening.

Hoofdstuk 5 Slotbepalingen

Artikel 23 Hardheidsclausule

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 24 Nadere regels

Voor de juiste uitvoering van de verordening kan het noodzakelijk zijn dat nadere uitvoeringsregels worden vastgesteld. Dit artikel geeft het college de bevoegdheid om dergelijke regels vast te stellen.

Artikel 25 Uitvoering

Evenals de uitvoering van de WWB, de IOAW, de IOAZ en het Bbz 2004 ligt de uitvoering van deze verordening bij het college.

Artikel 26 Intrekking

Deze verordening vervangt de Reïntegratieverordening Sociale Zekerheid 2012, gemeente Drimmelen, zoals vastgesteld bij raadsbesluit van 22 maart 2012.

Artikel 27 Inwerkingtreding

Deze datum van inwerkingtreding sluit aan bij de overgangsbepalingen die bij de invoering van de WIJ zijn vastgesteld en bepalingen die in de BUIG zijn opgenomen over de verordeningsplicht in het kader van de IOAW en de IOAZ.

Artikel 28 Citeertitel

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.