Verordening van Gedeputeerde Staten van de provincie Flevoland houdende arbeidsvoorwaarden CAP Collectieve arbeidsvoorwaardenregeling provincies

De navolgende Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies (CAP) wordt vastgesteld:

Artikel A.1 Definities

1. In deze regeling en haar uitvoeringsregelingen wordt verstaan onder: a. ambtenaar: degene die door gedeputeerde staten is aangesteld om in de openbare dienst van de provincie werkzaam te zijn; b. arbeidsongeschiktheid: arbeidsongeschiktheid als bedoeld in artikel 4 en 5 van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) tenzij er sprake is een WAO-uitkering waarbij sprake is van arbeidsongeschiktheid als bedoeld in artikel 18, eerste lid, van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO); c. arbodienst: arbodienst zoals bedoeld in artikel 1, 3e lid, onderdeel j van de Arbeidsomstandighedenwet; d. beroepsziekte: ziekte die in overwegende mate haar oorzaak vindt in de aard van de aan de ambtenaar opgedragen werkzaamheden of in de bijzondere omstandigheden, waaronder deze moesten worden verricht en die niet aan zijn schuld of onvoorzichtigheid is te wijten; e. bezoldiging: som van het salaris en de toelagen waarop op basis van de artikelen C.11 tot en met C.15 aanspraak bestaat; f. CAP: Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies; g. dienstongeval: ongeval dat in overwegende mate zijn oorzaak vindt in de aard van de aan de ambtenaar opgedragen werkzaamheden of in de bijzondere omstandigheden waaronder deze moesten worden verricht, en dat niet aan zijn schuld of onvoorzichtigheid is te wijten; h. functie: samenstel van werkzaamheden dat de ambtenaar is opgedragen; i. IKB: individueel keuzebudget, een budget in geld, opgebouwd overeenkomstig artikel C.17; j. IPO: de vereniging het Interprovinciaal Overleg, gevestigd te ‘s-Gravenhage; k. partner: echtgenoot of echtgenote van de ambtenaar dan wel de persoon met wie de niet gehuwde ambtenaar samenwoont en, met het oogmerk duurzaam samen te leven, een gemeenschappelijke huishouding voert op basis van een notarieel verleden samenlevingscontract bevattende de wederzijdse rechten en verplichtingen ter zake van die samenwoning en gemeenschappelijke huishouding, alsmede de geregistreerde partner; l. passende arbeid: alle arbeid die voor de krachten en bekwaamheden van de ambtenaar is berekend, tenzij aanvaarding om redenen van lichamelijke, geestelijke of sociale aard niet van hem kan worden gevergd; m. passende functie: functie die de ambtenaar redelijkerwijs in verband met zijn persoonlijkheid, zijn omstandigheden en de voor hem bestaande vooruitzichten kan worden opgedragen; n. pensioenreglement: pensioenreglement van de Stichting Pensioenfonds ABP; o. reorganisatie: elke wijziging van de organisatiestructuur, van de omvang van de provinciale organisatie of van de taakinhoud van de provincie of een onderdeel daarvan - daaronder begrepen de overdracht van taken van en naar de provincie - waaraan personele consequenties zijn verbonden; p. salaris: bedrag dat met inachtneming van paragraaf 2 van hoofdstuk C en met inachtneming van bijlage 2 van deze regeling voor de ambtenaar is vastgesteld; q. salaris onderscheidenlijk bezoldiging per uur: 1/156 deel van het salaris, onderscheidenlijk de bezoldiging bij een volledige arbeidsduur; r. SPA: Sectoroverleg Provinciale Arbeidsvoorwaarden, zijnde het overleg over arbeidsvoorwaarden en andere zaken tussen het IPO namens de provincies en de daarvoor aangewezen vakorganisaties van overheidspersoneel. 2. Voor de toepassing van deze regeling en haar uitvoeringsregelingen worden niet als ambtenaar beschouwd: a. de onbezoldigd provincieambtenaar, genoemd in artikel 227a, tweede lid, onderdelen b, c, d en e, van de Provinciewet; b. de onbezoldigd provincieambtenaar die toezichthouder is zonder opsporingsbevoegdheid; c. de onbezoldigd provincieambtenaar die toezichthouder is met opsporingsbevoegdheid.

Artikel A.2 Wijziging

1. Deze regeling wordt gewijzigd indien het IPO daartoe besluit op grond van in het SPA bereikte overeenstemming. Wijziging vindt plaats met inachtneming van het betreffende besluit.

2. Vaststelling en wijziging van besluiten van algemene strekking ter uitvoering van deze regeling vindt slechts plaats in de gevallen waarin deze regeling dat uitdrukkelijk bepaalt en onder de daarbij aangegeven voorwaarden.

Artikel A.3 Bevoegdheid besluitvorming individuele gevallen

Waar in deze regeling en in haar uitvoeringsbesluiten besluitvorming in individuele gevallen is vereist zijn gedeputeerde staten daartoe bevoegd, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald.

Artikel A.4 Bijzondere voorziening

Indien zich gevallen voordoen waarvoor deze regeling geen voorziening biedt of waarin toepassing van deze regeling naar hun oordeel ernstige bezwaren zou opleveren kunnen gedeputeerde staten daarin, zo nodig onder afwijking van deze regeling, ten voordele van de individuele ambtenaar voor- zien.

Artikel A.5 Goed werkgeverschap en goed werknemerschap

De provincie en de ambtenaar zijn verplicht zich als een goed werkgever en een goed werknemer te gedragen.

Artikel A.6 Bekendmaking

Gedeputeerde staten dragen zorg dat de ambtenaar kennis kan nemen van alle door of vanwege het provinciebestuur vastgestelde algemene regels inzake de ambtelijke rechtspositie.

Artikel A.7 Elektronische berichtgeving

Berichten inzake het maandelijks in geld vastgestelde loon en de jaaropgave aan de ambtenaar behoeven uitsluitend elektronisch te worden verzonden.

1. Gedeputeerde staten kunnen andere berichten inzake de rechtspositie van de ambtenaar dan die bedoeld in het eerste lid, aanwijzen die uitsluitend elektronisch behoeven te worden verzonden nadat hierover overeenkomstig hoofdstuk I overleg met de vakorganisaties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden.

2. De in het eerste en tweede lid bedoelde berichten worden niet uitsluitend elektronisch ver- zonden: a. indien de ambtenaar geen mogelijkheid heeft om kennis te nemen van een elektronisch bericht; b. bij ontslag of overlijden van de ambtenaar; c. op verzoek van de ambtenaar in het geval deze een zwaarwegend belang heeft bij inci- dentele verzending op een andere wijze.

Paragraaf 1 Aanvang arbeid

Paragraaf 2 Wijziging arbeid

Paragraaf 3 Einde arbeid

Paragraaf 1 Algemene bepalingen

Paragraaf 2 Salaris

Paragraaf 3 Variabele beloning

Paragraaf 4 Toelagen

Paragraaf 5 Individueel Keuzebudget (IKB)

Paragraaf 6 Uitkering en gratificatie

Paragraaf 7 Vergoedingen voor extra diensten

Paragraaf 1 Arbeidsduur en werktijden

Paragraaf 2 Vakantieverlof

Paragraaf 3 Buitengewoon verlof

Artikel E.1 Algemene bepalingen

1. Gedeputeerde staten sluiten een overeenkomst met een arbodienst.

2. Gedeputeerde staten stellen, nadat met inachtneming van de bepalingen in en krachtens de Wet op de ondernemingsraden daarover overleg met de ondernemingsraad heeft plaatsgevonden, regels met betrekking tot de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de begeleiding van ziek- teverzuim, verplichtingen inzake ziek- en hersteldmelding daaronder begrepen, de arbeidsge- zondheidskundige begeleiding en de daarbij in acht te nemen procedures.

Artikel E.2 Keuring bij aanstelling of functiewijziging

1. Gedeputeerde staten stellen, nadat met inachtneming van de bepalingen in en krachtens de Wet op de ondernemingsraden daarover overleg met de ondernemingsraad heeft plaatsgevonden, een lijst vast met functies, waarvoor op grond van bijzondere eisen op het punt van medische geschiktheid een medische keuring bij aanstelling of functiewijziging is vereist.

2. Ten aanzien van de medische keuring, bedoeld in het eerste lid is tevens van toepassing het Protocol Aanstellingskeuringen van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst.

Artikel E.3 Verplichte periodieke functiegerichte arbeidsgezondheidskundige on- derzoeken

Een ambtenaar die is belast met een functie, vermeld op de lijst, bedoeld in het eerste lid van artikel E.2, ondergaat periodiek een gericht arbeidsgezondheidskundig onderzoek.

Artikel E.4 Individueel gerichte arbeidsgezondheidskundige onderzoeken

Gedeputeerde staten kunnen de ambtenaar verplichten een arbeidsgezondheidskundig onderzoek te ondergaan:

a. indien naar hun oordeel gegronde redenen bestaan voor twijfel aan een goede gezondheidstoe- stand van de ambtenaar;

b. indien zij gegronde redenen hebben om te twijfelen aan de volledige geschiktheid van de amb- tenaar voor het verrichten van zijn arbeid, teneinde na te gaan of hiervoor medische oorzaken aanwezig zijn en, zo ja, of de ambtenaar geschikt kan worden geacht voor de vervulling van een andere functie;

c. indien de ambtenaar in contact staat of kort geleden heeft gestaan met een persoon, die een ziekte heeft, waarvoor ingevolge de Wet publieke gezondheid een nominatieve aangifteplicht geldt;

d. ter beantwoording van de vraag of de ambtenaar tijdens het tijdvak waarin hij wegens ziekte ongeschikt is om zijn arbeid te verrichten, in het belang van zijn genezing arbeid mag verrichten en om vast te stellen welke arbeid wenselijk wordt geacht; e. om te beoordelen of er sprake is van een situatie als bedoeld in het eerste lid, onderdelen a en b van artikel E.9;

f. om te beoordelen of een ambtenaar die wegens ziekte volledig ongeschikt is geweest zijn arbeid te verrichten zijn arbeid mag hervatten.

Artikel E.5 Medisch advies

1. De arbodienst brengt naar aanleiding van een arbeidsgezondheidskundig onderzoek als bedoeld in de artikelen E.3 en E.4 een medisch advies uit aan gedeputeerde staten. De ambtenaar ontvangt zo spoedig mogelijk een afschrift van het medisch advies. 2. Indien de ambtenaar het niet eens is met het medische advies kan hij het UWV verzoeken ter zake een oordeel te geven als bedoeld in artikel 32, eerste lid en derde lid, onderdelen a en b, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

Artikel E.6 Buitendienststelling

1. Gedeputeerde staten kunnen de ambtenaar op advies van de arbodienst buiten dienst stellen, indien na een onderzoek als bedoeld in de artikelen E.3 en E.4 blijkt, dat de ambtenaar lichame- lijk of geestelijk in een zodanige toestand verkeert, dat hij zijn eigen belangen, de belangen van de dienst of van derden die bij het verrichten van de arbeid zijn betrokken, schaadt door zijn ar- beid te blijven verrichten.

2. De ambtenaar die overeenkomstig het eerste lid buiten dienst wordt gesteld, wordt geacht we- gens ziekte ongeschikt te zijn tot het verrichten van arbeid, in welk geval het bepaalde in en krachtens de artikelen E.7, E.8 en E.9 van toepassing is.

Artikel E.7 Re-integratie van zieke ambtenaren

1 Gedeputeerde staten bevorderen ten aanzien van de ambtenaar, die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhinderd is zijn arbeid te verrichten, de inschakeling in de arbeid binnen de provinciale organisatie. Indien vaststaat dat de eigen arbeid niet meer kan worden verricht en binnen de provinciale organisatie geen andere passende arbeid voorhanden is, bevorderen gedeputeerde staten gedurende het tijdvak waarin de ambtenaar jegens de provincie recht op bezoldiging heeft op grond van de vierde afdeling van de Ziektewet, artikel 71a, negende lid, van de WAO of artikel 25, negende lid, van de WIA de inschakeling van de ambtenaar in voor hem passende arbeid in het be- drijf van een andere werkgever.

2. Uit hoofde van de uitoefening van de in het eerste lid bedoelde taak treffen gedeputeerde staten zo tijdig mogelijk zodanige maatregelen en verstrekken zij zo tijdig mogelijk aanwijzingen als redelijker- wijs nodig is, opdat de ambtenaar, die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhin- derd is zijn arbeid te verrichten, in staat wordt gesteld de eigen of andere passende arbeid te verrich- ten.

4. Uit hoofde van de uitoefening van de in het eerste lid bedoelde taak stellen gedeputeerde staten in overeenstemming met de ambtenaar een plan van aanpak op als bedoeld in artikel 71a, tweede lid, van de WAO dan wel artikel 25, tweede lid, van de WIA. Het plan van aanpak wordt met medewerking van de ambtenaar regelmatig geëvalueerd en zo nodig bijgesteld.

5. De ambtenaar die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhinderd is zijn ar- beid te verrichten, is verplicht:

a. gevolg te geven aan door gedeputeerde staten of een door hen aangewezen deskundige gegeven redelijke voorschriften en mee te werken aan door gedeputeerde staten of een door hen aangewezen deskundige getroffen maatregelen als bedoeld in het eerste lid;

b. zijn medewerking te verlenen aan het opstellen, evalueren en bijstellen van een plan van aanpak als bedoeld in het derde lid;

c. passende arbeid te verrichten waartoe gedeputeerde staten hem in de gelegenheid stellen;

d. de eigen arbeid te verrichten onder andere voorwaarden die in verband met de arbeidson- geschiktheid noodzakelijk zijn.

Artikel E.8 Aanspraken bij ziekte en arbeidsongeschiktheid

Gedeputeerde staten stellen algemeen verbindende voorschriften vast met betrekking tot de aan- spraken van de ambtenaar en de gewezen ambtenaar bij ziekte en arbeidsongeschiktheid, de daarbij in acht te nemen verplichtingen en de sancties bij het niet nakomen van die verplichtingen, met in- achtneming van de hierover in het SPA gemaakte afspraken.

Artikel E.9 Ontslag wegens arbeidsongeschiktheid

1. De ambtenaar kan ontslag worden verleend op grond van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte, indien:

a. er sprake is van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte gedurende een ononderbroken periode van twee jaar; b. herstel van zijn ziekte niet binnen een periode van zes maanden na de in onderdeel a ge- noemde termijn van twee jaar is te verwachten en

c. het na een zorgvuldig onderzoek niet mogelijk is gebleken om de ambtenaar binnen de or- ganisatie van de provincie andere passende arbeid aan te bieden, dan wel indien de ambte- naar geweigerd heeft andere passende arbeid te aanvaarden.

2. Bij het bepalen van het tijdvak van twee jaar als bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, wordt niet in aanmerking genomen afwezigheid van een vrouwelijke ambtenaar wegens door de zwanger- schap of bevalling veroorzaakte ziekte in de periode vanaf het begin van de zwangerschap tot aan het einde van het bevallingsverlof.

3. Voor het bepalen van het in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde tijdvak van twee jaar worden tijdvakken van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte samengeteld:

a. indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen; of

b. indien zij worden onderbroken door afwezigheid wegens door zwangerschap of bevalling veroorzaakte ziekte in de periode vanaf het begin van de zwangerschap tot aan het einde van het bevallingsverlof; of

c. indien een in onderdeel b bedoelde afwezigheid wordt voorafgegaan of wordt gevolgd door een periode van arbeidsgeschiktheid die in totaal minder dan vier weken bedraagt.

4. De termijn van twee jaar, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, wordt verlengd met de duur van:

a. de vertraging indien de aanvraag, bedoeld in artikel 64, eerste lid, van de WIA later wordt gedaan dan in of op grond van dat artikel is voorgeschreven;

b. de verlenging van het tijdvak waarin recht bestaat op loon of bezoldiging op grond van arti- kel 24, eerste lid, van de WIA dan wel met de duur van de verlenging van de wachttijd, be- doeld in artikel 19, zevende lid, van de WAO; en

c. het tijdvak dat het UWV op grond van artikel 25, negende lid, van de WIA dan wel artikel 71a, negende lid, van de WAO, heeft vastgesteld.

5. Bij het onderzoek ter beoordeling van de vraag of er sprake is van een situatie als bedoeld in het eerste lid, onderdelen a en b, betrekken gedeputeerde staten de uitslag van de claimbeoordeling op grond van de WIA en een eventueel door gedeputeerde staten of de ambtenaar aangevraagd deskundigenoordeel door het UWV.

6. De ambtenaar die door het UWV in het kader van de uitvoering van de WIA voor meer dan 65% arbeidsgeschikt is verklaard wordt na afloop van de in het eerste lid bedoelde termijn geen ont- slag verleend op grond van ongeschiktheid tot het verrichten van zijn arbeid wegens ziekte, ten- zij sprake is van een zwaarwegend dienstbelang. Ontslag als bedoeld in de eerste volzin, kan niet eerder worden verleend dan na één jaar na de in het eerste lid, onderdeel a, genoemde pe- riode van twee jaar.

7. De ambtenaar die door het UWV arbeidsgeschikt is verklaard voor minder dan het aantal uren waarvoor hij is aangesteld en die bij de provincie zijn arbeid blijft of andere passende arbeid gaat verrichten voor minder uren kan ontslag op grond van dit artikel slechts worden verleend voor het aantal uren dat het verschil vormt tussen de oude en de nieuwe arbeidsduur.

Artikel E.10 Infectieziekten

1. Een ambtenaar, die in contact staat of kort geleden heeft gestaan met een persoon, die een ziek- te heeft, waarvoor ingevolge het krachtens de Wet publieke gezondheid bepaalde een nominatie- ve aangifteplicht geldt, mag zijn functie niet vervullen en heeft geen toegang tot de dienstgebou- wen, -lokalen en -terreinen tenzij de arbodienst daartoe toestemming heeft verleend.

2. De ambtenaar, die verkeert in de in het eerste lid omschreven situatie, is verplicht daarvan ten spoedigste mededeling te doen aan de Arbo-dienst. Hij is gehouden zich te gedragen naar de door of vanwege de arbodienst gegeven aanwijzingen, waaronder die met betrekking tot het on- dergaan van een arbeidsgezondheidskundig onderzoek.

3. De ambtenaar geniet over de tijd gedurende welke het hem overeenkomstig het bepaalde in dit artikel verboden is zijn functie te vervullen, zijn volledige bezoldiging.

Artikel E.11 Collectieve overeenkomst zorgverzekering

1. Gedeputeerde staten sluiten met een of meer zorgverzekeraars ten behoeve van de ambtenaar en zijn gezinsleden een overeenkomst als bedoeld in artikel 18 van de Zorgverzekeringswet.

2. De in het eerste lid bedoelde overeenkomst regelt in ieder geval het geldelijk voordeel voor de op grond van de Zorgverzekeringswet verplichte zorgverzekering en voor de aanvullende zorg- verzekering.

3. De in het eerste lid bedoelde overeenkomst kan mede betrekking hebben op de gewezen amb- tenaar aan wie ontslag uit provinciale dienst is verleend met recht

a. op een wettelijke uitkering wegens volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid; of

b. op ouderdomspensioen ten laste van het ABP dan wel op een FPU-uitkering; en op de gezinsleden van de onder a en b bedoelde gewezen ambtenaar.

Artikel E.12 Tegemoetkoming in de ziektekosten[6]

1. De ambtenaar heeft aanspraak op een maandelijkse tegemoetkoming in de ziektekosten. De tegemoetkoming bedraagt voor de ambtenaar voor wie een salarisschaal geldt

a. die lager is dan salarisschaal 7: € 25,97 per maand;

b. die gelijk is aan of hoger dan salarisschaal 7: € 16,70 per maand.

2. Indien het salaris van het provinciepersoneel een algemene wijziging ondergaat worden de bedragen van de tegemoetkoming, bedoeld in het eerste lid, tweede volzin, overeenkomstig gewijzigd.

[6] De in het eerste lid, onderdelen a en b, genoemde bedragen zijn de bedragen per 1 januari 2015. In Flevoland is de tegemoetkoming in de ziektekosten onderdeel van een ruimere compensatie van inkomenseffecten die met de bonden in die provincie is afgesproken bij de invoering van het nieuwe ziektekostenstelsel per 1 januari 2006. De inkomensef- fecten van het nieuwe ziektekostenstelsel wijken af van die in de andere provincies omdat Flevoland als enige provincie vóór 1 januari 2006 geen publiekrechtelijke ziektekostenregeling kende.

Artikel E.13 Ziektekosten bij dienstongeval of beroepsziekte

1. In geval van dienstongevallen of beroepsziekten worden de ambtenaar vergoed te zijnen laste blijvende, naar het oordeel van gedeputeerde staten noodzakelijk gemaakte kosten van genees- kundige behandeling of verzorging.

2. Voor vergoeding komen, tenzij gedeputeerde staten in bijzondere gevallen anders bepalen, niet in aanmerking de kosten die ten laste van de ambtenaar blijven vanwege de aanvaarding van een eigen risico in de op grond van de Zorgverzekeringswet verplichte zorgverzekering.

Artikel E.14 Borstvoeding

Aan de vrouwelijke ambtenaar die een borstkind heeft wordt de gelegenheid gegeven haar kind te zogen dan wel de borstvoeding te kolven.

Artikel E.15 Ontslag wegens het niet meewerken aan re-integratie ingeval van ongeschiktheid ten gevolge van ziekte zijn arbeid te verrichten of wegens het niet aanvragen van een uitkering op grond van de WIA

1. Aan de ambtenaar die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhinderd is zijn arbeid te verrichten kan ontslag worden verleend indien hij zonder deugdelijke grond weigert of nalaat:

a. gevolg te geven aan door gedeputeerde staten of een door hen aangewezen deskundige gegeven redelijke voorschriften en mee te werken aan door gedeputeerde staten of een door hen aangewezen deskundige getroffen maatregelen om hem in staat te stellen de ei- gen of andere passende arbeid te verrichten;

b. zijn medewerking te verlenen aan het opstellen, evalueren en bijstellen van een plan van aanpak als bedoeld in artikel 25, tweede lid, van de WIA dan wel artikel 71a, tweede lid, van de WAO;

c. passende arbeid te verrichten waartoe gedeputeerde staten hem in gelegenheid stellen.

2. Alvorens een besluit tot ontslag op grond van het eerste lid te nemen wordt het UWV verzocht een oordeel te geven als bedoeld in artikel 32, derde lid, onderdelen a en b, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen.

3. Aan de ambtenaar die in verband met ongeschiktheid ten gevolge van ziekte verhinderd is zijn arbeid te verrichten kan na afloop van de in artikel E.9, eerste lid, bedoelde termijn ontslag wor- den verleend indien hij zonder deugdelijke grond heeft geweigerd of nagelaten een uitkering op grond van de WIA aan te vragen.

Artikel F.1 Integriteit

1. De ambtenaar is verplicht aan gedeputeerde staten opgave te doen van de nevenwerkzaamhe- den die hij verricht of voornemens is te gaan verrichten die de belangen van de dienst, voor zo- ver deze in verband staan met zijn functievervulling, kunnen raken. De gedane opgaven worden door gedeputeerde staten geregistreerd. Van iedere ambtenaar afzonderlijk die een functie ver- vult waarvoor een hogere salarisschaal geldt dan salarisschaal 13 worden de ingevolge de eer- ste volzin gemelde nevenwerkzaamheden openbaar gemaakt, met vermelding van eventueel door gedeputeerde staten aan het verrichten van de nevenwerkzaamheden gestelde beperkin- gen.

2. Het is de ambtenaar verboden nevenwerkzaamheden te verrichten waardoor de goede vervul- ling van zijn functie of de goede functionering van de openbare dienst, voor zover deze in ver- band staat met zijn functievervulling, niet in redelijkheid zou zijn verzekerd.

3. De ambtenaar die in opdracht van gedeputeerde staten nevenwerkzaamheden verricht die ver- band houden met de vervulling van zijn functie, is verplicht de voor die werkzaamheden anders dan uit de provinciale kas ontvangen vergoeding in de provinciale kas te storten, tenzij gedepu- teerde staten uitdrukkelijk anders hebben bepaald.

4. Het is de ambtenaar verboden middellijk of onmiddellijk deel te nemen aan aannemingen of leveringen ten behoeve van de provincie, tenzij daarvoor schriftelijk toestemming is verleend. De ambtenaar is verplicht zich te gedragen naar hetgeen voor hem is bepaald omtrent aannemin- gen of leveringen ten behoeve van anderen.

5. Het is de ambtenaar verboden in verband met zijn functie enige bevoordeling te vorderen, te verzoeken of aan te nemen, tenzij daarvoor schriftelijk toestemming is verleend. Het aannemen van steekpenningen is onvoorwaardelijk verboden.

6. Het is de ambtenaar verboden ten eigen bate of ten bate van derden:

- diensten te laten verrichten door personen in dienst van de provincie;

- aan de provincie toebehorende eigendommen te gebruiken;

- gebruik te maken van hetgeen hem in of in verband met zijn functie ter kennis is gekomen; tenzij daarvoor schriftelijk toestemming is verleend. 7. De ambtenaar is verplicht bij zijn aanstelling de eed of belofte af te leggen. Gedeputeerde staten stellen het formulier van de eed en belofte vast[7]. Indien de ambtenaar daartoe aan zijn gods- dienstige gezindheid de plicht ontleent, kan hij de eed afleggen op een wijze die in overeen- stemming is met zijn godsdienstige gezindheid.

8. Gedeputeerde staten wijzen de ambtenaren aan die werkzaamheden verrichten waaraan in het bijzonder het risico van financiële belangenverstrengeling of het risico van oneigenlijk gebruik van koersgevoelige informatie is verbonden. De aangewezen ambtenaar meldt gedeputeerde staten financiële belangen, alsmede het bezit van en transacties met effecten die de belangen van de dienst voor zover deze in verband staan met de functievervulling, kunnen raken. Gede- puteerde staten voeren een registratie van op grond van de tweede volzin gedane meldingen. De ambtenaar verstrekt nadere informatie of bescheiden met betrekking tot de financiële belan- gen of het bezit van of de transacties met effecten, indien daarvoor naar het oordeel van gede- puteerde staten aanleiding bestaat op grond van de melding of na de melding gebleken feiten of omstandigheden.

9. Het is de ambtenaar verboden financiële belangen te hebben, effecten te bezitten of effecten- transacties te verrichten waardoor de goede vervulling van zijn functie of het goed functioneren van de openbare dienst, voor zover dit in verband staat met zijn functievervulling, niet in redelijk- heid zou zijn verzekerd.

10. Gedeputeerde staten kunnen, nadat hierover overeenkomstig hoofdstuk I overleg met de vakor- ganisaties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden, nadere regels stellen ter uitvoering van het bepaalde in het eerste tot en met negende lid.

11. De Regeling melden vermoeden van een misstand is vastgelegd in Bijlage 3 van deze Regeling. Bijlage 3 is onderdeel van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies.

  [7] Partijen in het SPA hebben de provincies de navolgende tekst voor het eed-of belofteformulier als handreiking aange- boden:

“Ik zweer/verklaar en beloof als ambtenaar het volgende.

Ik heb voor het verkrijgen van mijn aanstelling aan niemand iets geschonken of beloofd of valse informatie verstrekt.

Ik heb van niemand giften of beloften aangenomen om iets in mijn functie te doen of te laten en ik zal dat ook nooit doen.

Ik zal trouw zijn aan de grondwet en alle wetten nakomen.

Ik zal mijn plichten als ambtenaar naar eer en geweten vervullen en mij als een goed ambtenaar gedragen. Ik zal zorgvuldig omgaan met informatie. Ik zal zorgvuldig, onkreukbaar en betrouwbaar zijn en niets doen dat het aanzien van de provincie zal schaden.”

Artikel F.2 Dienstkleding en onderscheidingstekens

De ambtenaar is verplicht tijdens de vervulling van zijn functie de voor die functie of voor bepaalde werkzaamheden voorgeschreven kleding en onderscheidingstekens te dragen en zich te houden aan de ter zake vastgestelde voorschriften.

Artikel F.3 Schadevergoeding

1. De ambtenaar die bij de uitoefening van de hem opgedragen werkzaamheden schade toebrengt aan de provincie of aan een derde jegens wie de provincie tot vergoeding van schade gehouden is, is hiervoor niet jegens de provincie aansprakelijk, tenzij de schade een gevolg is van zijn op- zet of bewuste roekeloosheid. Uit de omstandigheden van het geval kan, mede gelet op de aard van de hem opgedragen werkzaamheden, anders voortvloeien dan in de eerste volzin is be- paald.

2. Gedeputeerde staten kunnen naar billijkheid de ambtenaar schade vergoeden aan hem toebe- horende kleding en uitrusting, geen motorrijtuig in de zin van de Wet Aansprakelijkheidsverzeke- ring motorrijtuigen zijnde, die hij buiten zijn schuld of nalatigheid lijdt ten gevolge van de uitoefe- ning van de hem opgedragen werkzaamheden.

3. Aan de ambtenaar kan naar billijkheid schade worden vergoed aan een hem toebehorend mo- torrijtuig in de zin van de Wet Aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, die hij lijdt ten gevol- ge van de uitoefening van de hem opgedragen werkzaamheden, tenzij

a. de schade het gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de ambtenaar; of

b. de ambtenaar dienstreizen met bedoeld motorrijtuig maakt over een totale afstand van 10.000 of meer kilometers gemiddeld per jaar en per kilometer een vergoeding ontvangt ge- lijk aan of hoger dan het belastingvrije bedrag per kilometer; of

c. hem geen toestemming is verleend voor het gebruik van bedoeld motorrijtuig.

Artikel F.4 Kostenvergoedingen

1. Gedeputeerde staten stellen regels inzake vergoeding van reis- en verblijfkosten wegens dienst- reizen met inachtneming van de hierover in het SPA gemaakte afspraken.

2. Gedeputeerde staten stellen regels inzake vergoeding van verhuiskosten en pensionkosten met inachtneming van de hierover in het SPA gemaakte afspraken.

3. Gedeputeerde staten kunnen, nadat hierover overeenkomstig hoofdstuk I overleg met de vakor- ganisaties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden, regels vaststellen inzake vergoeding van kosten voor dienstkleding en onderscheidingstekens.

4. Aan de ambtenaar die in verband met zijn functievervulling andere dan in het eerste, tweede en derde lid bedoelde kosten heeft moeten maken, kan vergoeding in die kosten worden verleend met inachtneming van door gedeputeerde staten te stellen regels waarover overeenkomstig hoofdstuk I overleg met de vakorganisaties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden.

Artikel F.5 Woonplaats

De ambtenaar kan worden verplicht te gaan of te blijven wonen nabij de plaats van tewerkstelling, indien dit naar het oordeel van gedeputeerde staten noodzakelijk is in verband met de goede vervul- ling van de functie.

Artikel F.6 Dienstwoning

1. Indien dit voor de goede vervulling van de functie nodig is kan de ambtenaar worden verplicht te gaan wonen in de dienstwoning die hem is aangewezen. De ambtenaar dient zich te gedragen naar de voorschriften die ter zake van de bewoning en het gebruik zijn gesteld.

2. Hij draagt de onderhoudskosten van de dienstwoning die volgens de wet en het plaatselijk ge- bruik normaal voor rekening van de huurder zijn, tenzij met hem andere afspraken zijn gemaakt.

3. Opzegging van de dienstwoning geschiedt ten minste drie maanden tevoren. Gedeputeerde staten kunnen in bijzondere gevallen hiervan afwijken.

Artikel F.7 Jaargesprekken (planning, voortgang, evaluatie en beoordeling)

De ambtenaar en zijn leidinggevende houden periodiek een planningsgesprek en een voortgangsgesprek.

Artikel F.8 Aanzuivering tekorten

De rekenplichtige ambtenaar is verplicht een tekort geheel of gedeeltelijk aan te zuiveren, indien hem ter zake van dat tekort een ernstig verwijt kan worden gemaakt.

Artikel F.9 Verplichte opleiding

De ambtenaar is verplicht de opleidingen te volgen die gedeputeerde staten voor hem noodzakelijk achten in het belang van de dienst. De kosten die zijn verbonden aan het volgen van de in de eerste volzin bedoelde opleidingen komen ten laste van de provincie. Voor het bijwonen van de lessen en het deelnemen aan (deel)examens en tentamens in werktijd wordt de ambtenaar verlof met behoud van bezoldiging verleend. Gedeputeerde staten regelen de faciliteiten ingeval de lessen buiten de werktijd plaatsvinden.

Artikel F.10 Opleiding en ontwikkeling

1. Ten minste een keer per drie jaren maken de leidinggevende en de ambtenaar in het plannings- gesprek, bedoeld in artikel F.7, afspraken over de loopbaanontwikkeling, de daartoe benodigde competenties en de in dat kader te volgen opleidingen en te ondernemen andere activiteiten. De afspraken worden vastgelegd in een persoonlijk ontwikkelingsplan.

2. De afspraken in het persoonlijk ontwikkelingsplan moeten passen in de doelstellingen, criteria en budgettaire en andere voorwaarden van het provinciaal opleidingsbeleid en het op basis daar- van voor het betrokken provinciaal personeel vastgestelde algemene opleidingsplan.

3. Gedeputeerde staten vergoeden de kosten van de opleiding en andere activiteiten die de amb- tenaar maakt ter uitvoering van het persoonlijk ontwikkelingsplan. 4. In het persoonlijk ontwikkelingsplan leggen de leidinggevende en de ambtenaar afspraken vast over de voorzieningen, daaronder begrepen de eventuele toekenning van verlof, die de ambte- naar in staat moeten stellen uitvoering te geven aan het ontwikkelingsplan.

5. In het persoonlijk ontwikkelingsplan leggen de leidinggevende en de ambtenaar ook afspraken vast met betrekking tot in ieder geval een of meer van de volgende onderwerpen:

a. de keuze van opleidingsvorm of instituut en de redelijkerwijs te maken kosten;

b. de studieperiode;

c. de minimaal te behalen resultaten en de te maken voortgang;

d. de gehele of gedeeltelijke terugbetaling van de genoten vergoeding bij het voortijdig afbre- ken van een studie, onderscheidenlijk bij het verlaten van de provinciale dienst binnen een te bepalen periode na afronding van de studie;

e. andere onderwerpen die van belang zijn voor een goede uitvoering van het ontwikkelings- plan.

Artikel F.11 Bescherming

Gedeputeerde staten dragen er zorg voor dat de ambtenaar die activiteiten vervult waarvoor hij op grond van het bepaalde in artikel D.13 als lid van één van de vakorganisaties van overheidsperso- neel buitengewoon verlof kan genieten, niet wegens zijn lidmaatschap van of activiteiten voor die vakorganisaties wordt benadeeld in zijn positie in de provinciale organisatie.

Artikel F.12 Individuele keuzemogelijkheden arbeidsvoorwaarden

Gedeputeerde staten stellen, met inachtneming van de hierover in het SPA gemaakte afspraken, algemeen verbindende voorschriften vast waarin de ambtenaar individuele keuzemogelijkheden in het arbeidsvoorwaardenpakket worden geboden.

Artikel G.1 Maatregelen van orde

1. De ambtenaar is verplicht zich te gedragen naar de maatregelen van orde die ten aanzien van het verblijf in dienstlokalen, dienstgebouwen of op het werk zijn vastgesteld.

2. Aan de ambtenaar kan de toegang tot de dienstlokalen, dienstgebouwen of het werk, dan wel het verblijf aldaar, worden ontzegd.

Artikel G.2 Schorsing

1. De ambtenaar kan voor bepaalde tijd worden geschorst, indien:

a. een strafrechtelijke vervolging wegens misdrijf tegen hem wordt ingesteld;

b. hem het voornemen tot bestraffing met onvoorwaardelijk ontslag is te kennen gegeven, dan wel hem die straf is opgelegd;

c. tegen hem volgens de ter zake geldende bepalingen van het Wetboek van Strafvordering een bevel tot inverzekeringstelling of voorlopige hechtenis wordt ten uitvoer gelegd of

d. het belang van de dienst dit verlangt.

2. Behoudens bij schorsing op grond van het eerste lid, onderdeel d, kan tijdens de schorsing de bezoldiging geheel of gedeeltelijk worden ingehouden.

3. Het niet ingehouden gedeelte van de bezoldiging kan aan anderen dan aan de ambtenaar wor- den uitbetaald.

Artikel G.3 Plichtsverzuim

1. De ambtenaar, die de hem opgelegde verplichting niet nakomt of zich overigens aan plichtsver- zuim schuldig maakt, kan om die reden disciplinair gestraft worden.

2. Plichtsverzuim omvat zowel het overtreden van enig voorschrift als het doen of nalaten van iets dat een goed ambtenaar in gelijke omstandigheden behoort na te laten of te doen.

Artikel G.4 Disciplinaire straffen

1. De disciplinaire straffen die kunnen worden opgelegd zijn

a. schriftelijke berisping;

b. geldboete tot ten hoogste 10% van twaalf maal het bedrag van zijn salaris;

c. benoeming in een andere functie;

d. ontslag. 2. Bij het opleggen van de straf kan worden bepaald, dat zij niet ten uitvoer zal worden gelegd, indien de ambtenaar zich gedurende een vastgestelde termijn niet schuldig maakt aan soortge- lijk plichtsverzuim, als waarvoor de bestraffing plaatsvindt, noch aan enig ander ernstig plichts- verzuim en zich houdt aan daarbij eventueel gestelde bijzondere voorwaarden.

Artikel G.5 Tenuitvoerlegging

Het besluit tot strafoplegging wordt onmiddellijk ten uitvoer gelegd, tenzij anders is bepaald.

Artikel H.1 Definities

1. Voor de toepassing van dit hoofdstuk en de in dit hoofdstuk aangehaalde bepalingen van het Burgerlijk Wetboek wordt verstaan onder:

a. werknemer: degene die op arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht door gedeputeerde staten in dienst van de provincie is genomen;

b. oproepkracht: de werknemer die in dienst is genomen voor het bij oproep verrichten van werkzaamheden van een in aard of omvang wisselend karakter.

2. Namens de provincie treden gedeputeerde staten op als werkgever voor de toepassing van dit hoofdstuk en de in dit hoofdstuk aangehaalde bepalingen van het Burgerlijk Wetboek.

Artikel H.2 Gronden voor indienstneming op arbeidsovereenkomst

Indienstneming op arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht kan slechts plaatsvinden:

a. voor tijdelijke aanpassing van het personeelsbestand aan een wisselende behoefte;

b. indien betrokkene blijkens de bewoordingen van de arbeidsovereenkomst hoofdzakelijk in dienst is genomen ten behoeve van een wetenschappelijke of praktische opleiding of vor- ming;

c. voor het verrichten van werkzaamheden in het kader van een door de overheid getroffen re- geling, die het karakter draagt door een tijdelijke tewerkstelling de opneming in het arbeids- proces te bevorderen van personen die behoren tot een of meer bepaalde groepen van werklozen;

d. voor het bij oproep verrichten van werkzaamheden van een in aard of omvang wisselend ka- rakter.

Artikel H.3 Vaststelling arbeidsovereenkomst

De arbeidsovereenkomst wordt schriftelijk aangegaan, in tweevoud opgemaakt en door beide partij- en ondertekend.

Artikel H.4 Duur arbeidsovereenkomst

1. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel a, wordt de arbeidsovereenkomst aange- gaan voor ten hoogste 6 maanden.

2. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel b, wordt de arbeidsovereenkomst aange- gaan voor ten hoogste de tijd die noodzakelijk is voor de in dat onderdeel bedoelde weten- schappelijke of praktische opleiding of vorming.

3. Met de werknemer, bedoeld in artikel H.2, onderdeel c, wordt de arbeidsovereenkomst aange- gaan voor ten hoogste de tijd dat de in dat onderdeel bedoelde regeling op de werknemer van toepassing is.

Artikel H.5 Loon

1. De werkgever bepaalt volgens welke van de hierna genoemde regelingen de loonbetaling zal plaatshebben: a. volgens de regelingen voor de ambtenaren;

b. volgens de loonregeling voor de groep waarvan de werknemer deel uitmaakt, die de werkge- ver heeft vastgesteld nadat hierover overeenkomstig hoofdstuk I overleg met de vakorganisa- ties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden; of

c. op een bedrag, voor elk geval of voor elke te verrichten dienst afzonderlijk vast te stellen.

2. Het bepaalde in en krachtens hoofdstuk C is voor zoveel mogelijk van overeenkomstige toepas- sing, voor zover met toepassing van het eerste lid, onderdelen b en c, niet anders is bepaald.

Artikel H.6 Toepasselijkheid bepalingen Burgerlijk Wetboek

De bepalingen van Boek 7, Titel 10, afdelingen 1 tot en met 9, van het Burgerlijk Wetboek zijn, voor zover in dit hoofdstuk niet anders is bepaald, van toepassing op de arbeidsovereenkomst.

Artikel H.7 Toepasselijkheid bepalingen in en krachtens deze regeling

1. In aanvulling op artikel H.6 is het bepaalde ten aanzien van ambtenaren in en krachtens de artikelen A.4, A.6, B.3, B.6, derde tot en met zesde lid, B.7, B.14, tweede, derde en vierde lid, hoofdstuk D, de artikelen E.1 tot en met E.8, E.10 tot en met E.12 en E.14, alsmede de hoofdstukken F - met uitzondering van artikel F.3, eerste en tweede lid - en G voor zoveel mogelijk van overeenkomstige toepassing op de arbeidsovereenkomst. 2. Ten aanzien van de werknemer die deelnemer is in de zin van het pensioenreglement is het bepaalde in en krachtens B.13 en E.9 voor zoveel mogelijk van overeenkomstige toepassing op de arbeidsovereenkomst.

Artikel H.8 Einde arbeidsovereenkomst bij verlies verblijfstitel vreemdelingen

De arbeidsovereenkomst van de werknemer die geen Nederlander is kan te allen tijde zonder op- zeggingstermijn worden beëindigd indien hij niet langer in Nederland rechtmatig verblijf heeft als bedoeld in artikel 8 van de Vreemdelingenwet 2000 of de provincie voor hem niet langer beschikt over een tewerkstellingsvergunning als bedoeld in de Wet arbeid vreemdelingen, tenzij die tewerk- stellingsvergunning krachtens laatstgenoemde wet niet is vereist.

Artikel H.9 Oproepkrachten

1. De werkgever is verplicht, indien zich werkzaamheden voordoen die een beroep op de arbeid van de oproepkracht rechtvaardigen, het verrichten van deze werkzaamheden aan de oproep- kracht aan te bieden.

2. De oproepkracht is in beginsel verplicht de werkzaamheden - na daartoe opgeroepen te zijn - te verrichten. 3. Een oproep tot arbeid kan door de werkgever worden afgezegd en door de oproepkracht worden geweigerd tot uiterlijk twaalf uur vóór de aanvang van de feitelijke werkzaamheden. In geval van niet tijdige afzegging door de werkgever bestaat aanspraak op loon als ware de werkzaamheden feitelijk vervuld.

Artikel H.10 Doorwerking wijzigingen

Een wijziging van het bepaalde bij of krachtens deze regeling geldt, voor zover het tegendeel niet is bepaald, ook voor de werknemer die bij het in werking treden van die wijziging al op arbeidsovereen- komst in dienst van de provincie is.

Artikel I.1 Overleg met vakorganisaties van overheidspersoneel

1. Met vakorganisaties van overheidspersoneel wordt overleg gevoerd over de onderwerpen die zijn genoemd in artikel I.2.

2. Het overleg, bedoeld in het eerste lid, wordt gevoerd tussen een door gedeputeerde staten aan- gewezen delegatie en vertegenwoordigers van:

a. ABVAKABO FNV;

b. CNV Publieke Zaak en

c. andere vakorganisaties van overheidspersoneel, indien gedeputeerde staten hen, onder meer gelet op het aantal ambtenaren dat zij in de provincie vertegenwoordigen, als repre- sentatief voor de provincie hebben aangemerkt.

Artikel I.2 Onderwerpen van overleg

1. Overleg vindt plaats over:

a. de regeling van de rechtstoestand van de ambtenaar waar dat overleg in de onderscheiden hoofdstukken is voorgeschreven en overigens, als het overleg daarover niet is voorbehou- den aan het SPA, indien en voor zover dat in het SPA is overeengekomen;

b. de vaststelling van regels omtrent de te volgen procedure bij reorganisaties en omtrent de personele gevolgen van reorganisaties als bedoeld in artikel B.8, daaronder begrepen de vaststelling van sociale beleidskaders;

c. werkgelegenheid, voor zover daarover geen overleg plaatsvindt in het SPA;

d. de nadere uitwerking van in het SPA gemaakte afspraken, indien dat in het SPA is overeen- gekomen.

2. In geval van een reorganisatie waarbij de positie van minder dan 10 personen is betrokken kan overleg met de vakorganisaties van overheidspersoneel achterwege blijven.

3. Ten minste eenmaal per jaar vindt overleg plaats over de algemene gang van zaken in de pro- vincie welke van belang is voor de ambtenaren.

Artikel I.3 Wijze van overleg

1. Het overleg wordt voorgezeten door de portefeuillehouder voor personeelsaangelegenheden uit het midden van gedeputeerde staten. Hij wordt ondersteund door een door hem aan te wijzen secretaris.

2. De door gedeputeerde staten aangewezen delegatie en de vertegenwoordigers van de vakorga- nisaties van overheidspersoneel kunnen zich in het overleg laten bijstaan door deskundigen. 3. Het overleg vindt plaats indien de door gedeputeerde staten aangewezen delegatie dan wel één of meer van de in artikel I.1, tweede lid, bedoelde vakorganisaties van overheidspersoneel dat noodzakelijk achten.

4. De uitnodiging voor het overleg gaat uit van de secretaris. Deze stelt de vakorganisaties van overheidspersoneel tevoren in de gelegenheid om hun wensen met betrekking tot de te bespre- ken onderwerpen kenbaar te maken.

5. Gedeputeerde staten kunnen met de vakorganisaties van overheidspersoneel nadere afspraken maken over de wijze van overleg.

Artikel I.4 Overeenstemmingvereiste

1. Indien het overleg betrekking heeft op de invoering, wijziging of intrekking van een regeling met rechten of verplichtingen van individuele ambtenaren moet hierover overeenstemming worden bereikt met een meerderheid van de in dat overleg vertegenwoordigde vakorganisaties van overheidspersoneel. Elk van de vertegenwoordigde vakorganisaties van overheidspersoneel brengt daarbij zoveel stemmen uit als deze leden heeft in de provincie, met dien verstande dat het aantal stemmen van één vakorganisatie van overheidspersoneel nooit meer kan zijn dan het aantal stemmen van de overige vakorganisatie(s) van overheidspersoneel tezamen.

2. Indien overeenstemming is bereikt met niet de meerderheid van de vakorganisaties van over- heidspersoneel worden de voorstellen alleen doorgevoerd als de voorzitter van het overleg heeft geconstateerd dat hiervoor voldoende draagvlak is. Een zodanig draagvlak is in elk geval niet aanwezig als het aantal uitgebrachte stemmen van de vakorganisatie(s) waarmee overeen- stemming is bereikt, minder is dan de helft van het totaal aantal uitgebrachte stemmen.

3. Indien en zolang de in het eerste lid bedoelde overeenstemming niet wordt bereikt blijft de invoe- ring, wijziging of intrekking van de daar bedoelde regelingen achterwege. In dat geval worden ad hoc nadere afspraken gemaakt over de wijze waarop verder zal worden gehandeld.

Artikel I.5 Advies en arbitrage bij geschillen

1. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder: a. deelnemers aan het overleg: de vertegenwoordigers van het provinciebestuur en de verte- genwoordigers van de vakorganisaties van overheidspersoneel, genoemd in artikel I.1, tweede lid; b. advies- en arbitragecommissie: de advies- en arbitragecommissie, ingesteld door het Col- lege voor Arbeidszaken van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.

2. Dit artikel is van toepassing op geschillen inzake de aangelegenheden, bedoeld in artikel I.4, eerste lid.

3. Indien een of meer van de deelnemers aan het overleg tijdens het overleg tot het oordeel komt dat dit overleg niet zal leiden tot een uitkomst die de instemming van alle deelnemers aan het overleg zal hebben, brengen zij dat oordeel binnen zes dagen, nadat zij daarvan in het overleg blijk hebben gegeven, schriftelijk ter kennis van de overige deelnemers aan het overleg.

4. Binnen tien dagen na de kennisgeving, bedoeld in het derde lid, schrijft de voorzitter een over- legvergadering met de vakorganisaties van overheidspersoneel uit. De vergadering moet wor- den gehouden binnen zeven dagen nadat deze is uitgeschreven. Tenzij de deelnemers aan het overleg besluiten het overleg voort te zetten dan wel te beëindigen, wordt in de vergadering na- gegaan of overeenstemming bestaat over de vraag wat het onderwerp en de inhoud van het ge- schil zijn en of een oplossing van het geschil zal worden gezocht door middel van voortzetting van het overleg nadat het advies is ingewonnen van de advies- en arbitragecommissie dan wel door onderwerping van het geschil aan een arbitrale uitspraak van die commissie.

5. Tot het inwinnen van advies zijn – ieder voor zich – de vertegenwoordiging van het provinciebe- stuur en een meerderheid van de in het overleg vertegenwoordigde vakorganisaties van over- heidspersoneel bevoegd. Voor onderwerping van het geschil aan arbitrage is overeenstemming vereist tussen alle deelnemers aan het overleg.

6. Binnen zes dagen na de vergadering, bedoeld in het vierde lid, wordt het verzoek om advies ter kennis gebracht van de voorzitter van de advies- en arbitragecommissie. Het verzoek wordt on- dertekend door de deelnemers aan het overleg die zich voor inwinning van het advies hebben uitgesproken en bevat ten minste het onderwerp en de inhoud van het geschil. Indien in de ver- gadering, bedoeld in het vierde lid, geen overeenstemming is bereikt tussen alle deelnemers aan het overleg over de vraag wat het onderwerp en de inhoud van het geschil zijn, brengen de overige deelnemers aan het overleg hun visie op het onderwerp en de inhoud van het geschil eveneens binnen zes dagen na eerder genoemde vergadering ter kennis van de voorzitter van de advies-en arbitragecommissie.

7. Binnen zes dagen na de vergadering, bedoeld in het vierde lid, wordt het verzoek om arbitrage ter kennis gebracht van de voorzitter van de advies- en arbitragecommissie. Het verzoek daar- toe wordt ondertekend door alle deelnemers aan het overleg en dient ten minste te bevatten: a. het onderwerp en de inhoud van het geschil; b. de standpunten van alle deelnemers aan het overleg omtrent onderwerp en inhoud van het geschil.

8. Binnen twee weken na ontvangst van het advies wordt het overleg over het geschil voortgezet.

9. De arbitrale uitspraak van de advies- en arbitragecommissie heeft bindende kracht.

Artikel J.1 Citeertitel

Deze regeling wordt aangehaald als Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies.

Artikel II (vervallen van rechtspositieregelingen) [8]

 [8] In elke provincie afzonderlijk in overeenstemming met de bonden in het Georganiseerd Overleg vast te stellen

Artikel III (wijziging van rechtspositieregelingen) [9]

 [9]  In elke provincie afzonderlijk in overeenstemming met de bonden in het Georganiseerd Overleg vast te stellen.

Artikel IV (juridische grondslag voor regelingen die niet of nog niet vervallen)[10]

[10] In elke provincie afzonderlijk in overeenstemming met de bonden in het Georganiseerd Overleg vast te stellen.

Artikel V Individueel overgangsrecht

1. De ambtenaar die direct voorafgaand aan de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum hetzij een aanstelling in vaste dienst van de provincie heeft hetzij een tijdelijke aanstelling voor onbepaalde tijd, is met ingang van de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum aangesteld voor onbepaalde tijd in dienst van de provincie als bedoeld in artikel B.2, tweede lid[11], van de Collectieve Arbeids- voorwaardenregeling Provincies. Rechten en plichten die verband houden met de aanstelling in vaste dienst, onderscheidenlijk de tijdelijke aanstelling voor onbepaalde tijd zijn vanaf de in arti- kel VI, eerste lid, genoemde datum rechten en plichten die verband houden met de aanstelling voor onbepaalde tijd.

2. De bepalingen inzake de aanstelling in tijdelijke dienst voor bepaalde tijd zoals die luidden vóór de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum blijven van toepassing op een aanstelling in tijdelijke dienst die op de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum niet is afgelopen. De aanstelling in tij- delijke dienst geldt voor de toepassing van artikel B.3, derde tot en met vijfde lid[12], van de Col- lectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies vanaf de in artikel VI, eerste lid, genoemde da- tum als een aanstelling voor bepaalde tijd.

3. Op de ambtenaar, bedoeld in artikel E.11, tweede lid, van de Collectieve Arbeidsvoorwaarden- regeling Provincies, voor wie direct voorafgaand aan de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum ten laste van de provincie een regeling geldt inzake tegemoetkoming in de kosten van een parti- culiere ziektekostenverzekering, is het bepaalde in artikel E.13, tweede lid, van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies niet van toepassing.

4. Ten aanzien van de arbeidsovereenkomst die vóór de in artikel VI, eerste lid, genoemde datum is aangegaan op een andere dan de in artikel H.2 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenrege- ling Provincies genoemde grond of voor een langere dan de in artikel H.4 van de Collectieve Ar- beidsvoorwaardenregeling Provincies voorgeschreven maximale duur blijft de overeengekomen grond, onderscheidenlijk de overeengekomen duur van de arbeidsovereenkomst gehandhaafd.

 [11] Thans artikel B.1, tweede lid

[12] Thans artikel B.2, derde tot en met vijfde lid

Artikel VI Inwerkingtreding

1. Met uitzondering van de artikelen B.6, B.7, B.16[13] en D.3 van de Collectieve Arbeidsvoorwaar- denregeling Provincies treedt dit besluit in werking, na uitgifte van het provinciaal blad waarin het is geplaatst, op 1 oktober 2000.

2. De artikelen B.16[14] en D.3 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies treden, na uitgifte van het provinciaal blad waarin ze zijn geplaatst, in werking op 1 januari 2001.

3. De artikelen B.6 en B.7[15] van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies treden, na uitgifte van het provinciaal blad waarin ze zijn geplaatst, in werking op een nader door gedepu- teerde staten te bepalen datum, nadat over de datum van invoering overeenkomstig hoofdstuk I van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies overleg met de vakorganisaties van overheidspersoneel heeft plaatsgevonden, doch uiterlijk met ingang van 1 januari 2002. Daarbij worden in acht genomen de afspraken die daarover in bijlage 5b van het SPA-akkoord 2000/2001 zijn gemaakt.[16]

  [13] Thans de artikelen B.5, B.6, B.14

[14] Thans artikel B.14

[15] Thans de artikelen B.5 en B.6

[16] Bijlage 5b van het SPA-akkoord 2000/2001 luidt als volgt:

Invoering algemene dienst

1. Invoering van de algemene dienst, zoals geregeld in de CAP, inclusief functiecontracten voor 3 tot 5 jaar, voor nieuw personeel.

2. Invoering nieuwe regels van algemene dienst en/of functiecontracten voor 3 tot 5 jaar voor die provincies die reeds algemene dienst en/of functiecontracten voor 3 tot 5 jaar voor het gehele personeel kennen.

3. In provincies die algemene dienst en/of functiecontracten voor 3 tot 5 jaar niet of niet voor het hele personeel hebben ingevoerd moet in het Georganiseerd Overleg overeenstemming worden bereikt over de datum van invoe- ring voor zittend personeel. De uiterste datum van invoering is 1 januari 2002, onverminderd punt 5.

4. Provincies zullen een gemakkelijk toegankelijke en op de taak toegesneden bezwarencommissie instellen in het kader van de Algemene wet bestuursrecht.

5. Het invoeringsmoment van de algemene dienst is afhankelijk van overeenstemming in het Georganiseerd Overleg over een loopbaan-, mobiliteits- en scholingsbeleid en over de in artikel B,7, lid 7 van de CAP opgenomen verplich- ting tot het opstellen van uitvoeringsregels bij functiewisseling in het kader van de algemene dienst.

In provincies waar al vóór 1 oktober 2000 is voldaan aan alle voorwaarden voor invoering van de algemene dienst, zoals vastgelegd in bijlage 5b van het SPA-akkoord 2000/2001, treden ook de artikelen B.6 en B.7 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies in werking op 1 oktober 2000. 4. De algemeen verbindende voorschriften, bedoeld in de artikelen B.14, derde lid[17], en E.8, onder- scheidenlijk artikel B.16[18] van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies, treden in werking op de in het eerste, onderscheidenlijk tweede lid, genoemde datum met inachtneming van de in die algemeen verbindende voorschriften opgenomen overgangs- en slotbepalingen. In die overgangs- en slotbepalingen is tevens vastgesteld dat gedeputeerde staten de datum bepa- len waarop de wachtgeldregeling en de uitkeringsregeling bij werkloosheid vervallen.

[17] Thans artikel B.12, derde lid

[18] Thans artikel B.14

(invoeging artikelen D.5 t/m D.19 en aanpassing artikelen B.11, onderdeel f, F.10 en H.7 van de CAP)

Artikel II (sectoraal overgangsrecht)

Bij de harmonisatie van de provinciale verlofregelingen is in het SPA-akkoord 2000/2001 een garantieregeling afgesproken. Die geldt voor personeel dat vóór 1 april 2000 in dienst is en als gevolg van de harmonisatieafspraken er per saldo op achteruit gaat.

Artikel III (lokaal overgangsrecht)[20]

 [20] In elke provincie afzonderlijk in overeenstemming met de bonden in het Georganiseerd Overleg vast te stellen.

Artikel IV

Dit besluit treedt in werking, na uitgifte van het provinciaal blad waarin het is geplaatst, op 1 januari 2001.

Artikel II sectoraal overgangsrecht

1. De ambtenaar wordt met ingang van 1 januari 2005 ingepast in de salarisschaal die voor hem krachtens artikel C.5 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies is bepaald, op het salaris waarop hij op grond van de oude regeling op die datum aanspraak zou hebben ge- had.

2. Indien het salaris waarop de ambtenaar op grond van de oude regeling op 1 januari 2005 aan- spraak zou hebben gehad ligt boven het maximumsalaris van de salarisschaal die voor hem krachtens het eerste lid is bepaald, wordt hij op die datum ingepast op dit maximumsalaris en ontvangt hij in aanvulling hierop een garantietoelage ter grootte van het verschil tussen bedoeld salaris en dit maximumsalaris. Deze garantietoelage wordt aangemerkt als salaris.

3. Indien het salaris waarop de ambtenaar op grond van de oude regeling op 1 januari 2005 aan- spraak zou hebben gehad ligt onder het minimumsalaris van de salarisschaal die voor hem krachtens het eerste lid is bepaald, wordt hij op die datum ingepast op dit minimumsalaris.

4. Indien voor de ambtenaar op grond van de oude regeling voor de toekenning van een periodieke salarisverhoging een wachttijd geldt van langer dan een jaar en er op 1 januari 2005 van die wachttijd een jaar of meer is verstreken, wordt hij op die datum in de salarisschaal die krachtens het eerste lid voor hem is bepaald, ingepast op het salaris waarop hij op grond van de oude re- geling aanspraak zou hebben gehad na afloop van genoemde wachttijd. Is van die wachttijd op 1 januari 2005 nog geen jaar verstreken dan wordt de ambtenaar op het in de eerste volzin be- doelde salaris ingepast met ingang van de dag waarop van die wachttijd een jaar is verstreken en met ingang van 1 januari 2005 op het salaris waarop hij op die datum op grond van de oude regeling aanspraak zou hebben gehad.

5. Indien voor de ambtenaar op grond van de oude regeling een salarisschaal geldt met een hoger maximumsalaris dan het maximumsalaris in de salarisschaal die voor hem krachtens het eerste lid is bepaald, behoudt hij het perspectief op eerst genoemd maximumsalaris. Hij zal dit maxi- mumsalaris bij normaal goed functioneren nooit later bereiken dan op het tijdstip waarop hij dit op grond van de oude regeling zou hebben bereikt. Voor de toepassing van dit lid wordt het op grond van de oude regeling geldende maximumsalaris telkens aangepast aan de algemene sa- lariswijzigingen.

6. De ambtenaar die op 1 januari 2002 in provinciale dienst is in een functie waarin hij, te rekenen vanaf de datum waarop de uitloopregeling vervalt, op grond van de oude regeling binnen maxi- maal drie jaar uitzicht heeft op de bij die functie behorende uitloop behoudt het perspectief op die uitloop. Plaatsing in de uitloop is alleen mogelijk als de ambtenaar blijkens een volwaardige beoordeling voldoet aan alle criteria die zijn gesteld voor toekenning van die uitloop.

7. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder ambtenaar verstaan degene die op 31 december 2004 als ambtenaar of werknemer in de zin van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies in provinciale dienst is en dat op 1 januari 2005 ook is.

Artikel III lokaal overgangsrecht (p.m.)

Artikel IV inwerkingtreding

Dit besluit treedt in werking, na uitgifte van het provinciaal blad waarin het is geplaatst, op 1 januari 2005.

Artikel III

Artikel F.14 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies en de Uitvoeringsregeling IKAP zoals die luiden op de dag vóór inwerkingtreding van dit besluit, blijven van toepassing op de- gene die vóór 27 augustus 2004, 17.00 uur een personal computer en/of randapparatuur in gebruik heeft genomen of waarvoor hij nog vóór dat tijdstip een verplichting tot aanschaffing van een perso- nal computer en/of randapparatuur is aangegaan, zulks voor zolang hij gebruik kan blijven maken van de tot die datum ter zake geldende fiscale regeling.

Artikel II (werkingssfeer)

Artikel F.1, zevende lid, van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies, zoals dat na inwerkingtreding van dit besluit komt te luiden, is mede van toepassing op de ambtenaar die op de datum van inwerkingtreding reeds in dienst is van de provincie.

Artikel IV Eenmalige uitkering aan gepensioneerden

1 Degene die als AOW-gerechtigde gewezen provinciaal ambtenaar of werknemer op 31 december 2005 aan de IZA-regeling deelnam, alsmede degene die als nabestaande van een (gewezen) provinciaal ambtenaar of werknemer op 31 december 2005 aan de IZA-regeling deelnam, heeft recht op een eenmalige uitkering van € 775.

2. Degene die als provinciaal ambtenaar of werknemer op 31 december 2005 aan de IZA-regeling deelnam en in 2006 respectievelijk 2007 AOW-gerechtigde wordt, heeft na ontslag uit provinciale dienst recht op een eenmalige uitkering van € 500, respectievelijk € 250.

3. Degene die in 2006 respectievelijk 2007 nabestaande wordt van een provinciaal ambtenaar of werknemer bij wie hij op 31 december 2005 als gezinslid was meeverzekerd op grond van de IZA-regeling, heeft recht op een eenmalige uitkering van € 500 respectievelijk € 250. 4. Het bepaalde in het eerste, onderscheidenlijk tweede lid, is van overeenkomstige toepassing op degene die op 31 december 2005 aan de IZA-regeling deelnam en die op deze datum in verband met volledig vervroegde uittreding bij de provincie FPU-gerechtigd is, onderscheidenlijk dat in de loop van 2006 of 2007 wordt, met dien verstande dat op de eenmalige uitkering tot ten hoogste het bedrag van die uitkering in mindering wordt gebracht de bijdrage in de ziektekosten die hij het eerste jaar van het VUT-fonds ontvangt.

Artikel V Overgangsrecht 1%-regeling ziektekosten

1. De provinciale ambtenaar of werknemer kan tot 1 juli 2006 een aanvraag indienen als bedoeld in artikel E.12 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies, zoals dat luidde op 31 december 2005. Hij kan bij het indienen van deze aanvraag een opeenvolgende periode van 12 maanden kiezen die uiterlijk eindigt op 31 december 2005.

2. De provinciale ambtenaar of werknemer die reeds over een gedeelte van 2005 een vergoeding heeft ontvangen op grond van artikel E.12 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Pro- vincies, zoals dat op 31 december 2005 luidde, kan over de resterende periode in 2005 nog aan- spraak maken op een vergoeding mits de periode die hij kiest direct aansluit bij de periode van de vorige aanvraag en eindigt op 31 december 2005. Zowel voor wat betreft de bepaling van de las- ten als het inkomen van betrokkene wordt uitgegaan van de periode zoals bepaald op grond van de eerste volzin.

3. Dit artikel is van overeenkomstige toepassing op de gewezen provinciale ambtenaar of werkne- mer die in de aanvraagperiode aan de IZA-regeling deelnam, alsmede op hen die krachtens de IZA-regeling in de aanvraagperiode worden aangemerkt als nagelaten betrekkingen van de pro- vinciale ambtenaar of werknemer dan wel van de gewezen provinciale ambtenaar of werknemer.

Artikel IV

De ambtenaar of werknemer in provinciale dienst die ouderschapsverlof opneemt dat volledig of voor meer dan de helft in de kalenderjaren 2006, 2007 of 2008 valt kan

a. hetzij binnen de wettelijke grenzen levensloopsaldo inzetten voor het wettelijk geregeld onbe- taald ouderschapsverlof;

b. hetzij gebruik maken van de regeling van betaald ouderschapsverlof overeenkomstig de regels van het vervallen artikel D.15 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies zoals dat artikel luidde op 31 december 2005.[21]

[21] Artikel D.15 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies luidde op 31 december 2005 als volgt

Artikel D.15 Betaald ouderschapsverlof

1. De ambtenaar die ten minste een jaar in dienst is, een gemiddelde arbeidsduur heeft van ten minste 14,4 uur per week en als ouder in een familierechtelijke betrekking staat tot een kind, onderscheidenlijk blijkens verklaringen uit het bevolkingsregister op hetzelfde adres woont als een kind en duurzaam de verzorging en opvoeding van dat kind op zich heeft genomen, heeft recht op ouderschapsverlof. Bij twee- of meerlingen bestaat slechts voor één kind recht op ouderschapsverlof. Geen recht op ouderschapsverlof bestaat over de periode gelegen na de datum waarop het kind de leeftijd van 8 jaar heeft bereikt. 2. Het ouderschapsverlof bedraagt een aaneengesloten periode van ten minste 1 maand en ten hoogste 6 maanden over ten hoogste de helft van de voor de ambtenaar geldende gemiddelde arbeidsduur per week, met een mini- mum van 7,2 uur. Tenzij het dienstbelang zich hiertegen verzet wordt het de ambtenaar op zijn aanvraag toege- staan het ouderschapsverlof waarop hij ingevolge het bepaalde in de eerste volzin recht heeft, op een andere wijze aaneengesloten te genieten mits de aaneengesloten periode van ouderschapsverlof niet korter is dan 1 maand en niet langer dan 12 maanden. 3. Over de uren van het ouderschapsverlof behoudt de ambtenaar 75% van zijn bezoldiging als hij wordt bezoldigd volgens salarisschaal 4 of hoger en achtereenvolgens 90%, 85% en 80% van zijn bezoldiging als hij wordt bezol- digd volgens achtereenvolgens salarisschaal 1, 2 en 3. Gedurende het ouderschapsverlof vindt de opbouw van de vakantie-uitkering plaats op basis van de bezoldiging die de ambtenaar ingevolge de eerste volzin geniet. 4. De ambtenaar meldt het voornemen om ouderschapsverlof op te nemen ten minste 2 maanden vóór de door hem gewenste ingangsdatum. Indien het dienstbelang de gewenste spreiding van uren over de week niet toelaat, wordt na overleg met de ambtenaar een afwijkende regeling getroffen. 5. Indien de ambtenaar gedurende het ouderschapsverlof wegens ziekte verhinderd is zijn arbeid te verrichten vindt geen opschorting van het ouderschapsverlof plaats. In dat geval blijft de voor de ambtenaar tijdens het ouder- schapsverlof geldende bezoldiging de eerste 10 aaneengesloten werkdagen ongewijzigd en wordt vanaf de elfde werkdag de korting ingevolge het derde lid beëindigd. 6. De ambtenaar is verplicht tot terugbetaling van de bezoldiging over de genoten uren van het ouderschapsverlof wanneer hem tijdens het ouderschapsverlof of binnen 6 maanden na afloop daarvan op zijn aanvraag of op grond van aan hem te wijten feiten of omstandigheden ontslag is verleend. Gedeputeerde staten kunnen de ambtenaar ontheffing van de terugbetalingsplicht verlenen.

Artikel IV

1. Gedeputeerde Staten verminderen op aanvraag niet genoten aanspraken op vakantie- verlof van de ambtenaar over kalenderjaren, gelegen vóór 1 januari 2015. Voor elk uur verminderde aanspraak op vakantieverlof heeft de ambtenaar als vergoeding recht op het salaris per uur, geldend op de datum van uitbetaling van deze vergoeding. In enig kalenderjaar kunnen ten hoogste 108 uren vakantieverlof als vergoeding worden uitbe- taald. Bij een niet volledige arbeidsduur wordt het maximumaantal van 108 uren naar evenredigheid verlaagd. 2. In enig kalenderjaar kan de ambtenaar niet zowel een aanvraag doen tot vermindering van vakantieverlof, bedoeld in het eerste lid, als een aanvraag voor extra verlof, be- doeld in artikel 6 van de IKAP-regeling provincies zoals dat na inwerkingtreding van dit besluit komt te luiden.

Artikel V

1. In de periode van 1 januari 2015 tot 1 januari 2016 wordt in artikel C.17, eerste lid, on- derdeel c, van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies voor ‘3,4%’, on- derscheidenlijk ‘2,85%’ gelezen: 3,3%, onderscheidenlijk 2,75%. 2. De over de maanden juni tot en met december 2014 opgebouwde vakantie-uitkering als bedoeld in artikel C.16 van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies zoals dit artikel tot 1 januari 2015 luidde, wordt uitbetaald in de maand mei 2015.

Artikel VI

Dit besluit treedt, na publicatie van het provinciaal blad waarin het is geplaatst, in werking op 1 januari 2015[22].

[22] In provincies voor wie een verantwoorde invoering per 1 januari 2015 niet mogelijk is treedt de IKB- regeling in werking op 1 januari 2016.

Artikel III

De Regeling jaargesprekken, alsmede de artikelen C.7 en C.9, eerste lid, van de Collectieve Ar- beidsvoorwaardenregeling Provincies, zoals die luiden op de dag vóór inwerkingtreding van dit be- sluit blijven van toepassing op de cyclus van plannings-, voortgangs-, evaluatie- en beoordelingsge- sprekken die op basis van de toen luidende bepalingen is aangevangen vóór de dag van inwerking- treding van dit besluit.

Artikel II

Artikel D.6, vierde lid, van de Collectieve Arbeidsvoorwaardenregeling Provincies is uitsluitend van toepassing op aanspraken op basisvakantieverlof die zijn ontstaan na inwerkingtreding van dit be- sluit.