Nota standplaatsen 2021

Hoofdstuk 1 Inleiding

Hoofdstuk 2 Wat is een standplaats?

Artikel 5:18 van de APVG stelt dat onder een standplaats wordt verstaan: het vanaf een vaste plaats op een openbare en in de open lucht gelegen plaats te koop aanbieden, verkopen of afleveren van goederen dan wel diensten aan te bieden. Deze omschrijving is ruim en heeft geleid tot vele creatieve invullingen door standplaatshouders. Van verkoop van goederen vanuit een professionele verkoopwagen tot het geven van informatie vanuit een partytent of van achter een tafel.

Het gaat dus om:

• -

  in de openlucht;

• -

  in de openbare ruimte;

• -

  vanaf een vaste plek.

Verkoopmiddelen in een overdekte hal, of op een besloten terrein vallen niet onder het begrip standplaats. Ook een verkoopwagen die rondrijdt en zo nu en dan stopt op verschillende plekken valt niet onder dit begrip. In dit laatste geval is er sprake van venten. Venten is vergunningsvrij.

Definities standplaatsen

Bestaand beleid

Vaste standplaats

Van oudsher kennen we de standplaats die het hele jaar door elke week wordt ingenomen. Vanuit de standplaats worden goederen te koop aangeboden. De standplaatshouders zijn ondernemers die met de verkoop hun boterham verdienen. Dit noemen we onder het huidige beleid een vaste standplaats.

De standplaatshouder krijgt een vergunning voor maximaal 15 jaar. Dit zijn veelal de bloemen-, vis- en frietverkopers.

Tijdelijke standplaats

Daarnaast worden vergunningen aangevraagd om voor bepaalde tijd vanaf een vaste plek iets aan te bieden of te verkopen. Meestal gaat het dan om aandacht vragen voor iets en niet om het verdienen van een boterham. Vooral deze aanvragen hebben de laatste jaren een grote vlucht genomen. Maar ook commerciële ondernemers vragen wel een tijdelijke vergunning aan. Bijvoorbeeld een oliebollenkraam of een snackkraam in de buurt van een evenement, of bij de opening van een winkel. Onder het huidige beleid noemen we deze standplaatsen tijdelijke standplaatsen. De vergunninghouder krijgt een vergunning voor een kortere tijd.

Scheefgroei

Het onderscheid in vaste en tijdelijke standplaatsen is de enige onderverdeling die we nu kennen.

Dit betekent dat onder het huidig beleid we alle soorten standplaatsen onder deze twee noemers proberen te brengen. Zo zijn er standplaatshouders die elk jaar voor dezelfde plek een vergunning aanvragen om in de maanden november tot februari oliebollen te verkopen. Een aantal van hen krijgt hiervoor een tijdelijke vergunning voor maximaal 15 jaar, in die zin dat zij elk jaar gedurende deze periode op dezelfde plek mogen staan in de winterperiode. Zij hoeven niet elk jaar weer een aanvraag in te dienen en worden gezien als vaste standplaatshouders. Er zijn echter ook standplaatshouders die wel elk jaar een aanvraag indienen om in het winterseizoen oliebollen te verkopen.

Aan de ene kant zijn standplaatshouders die elk jaar moeten aanvragen in het nadeel ten opzichte van standplaatshouder met een vaste standplaats. Zij moeten immers elk jaar een aanvraag indienen. Om verzekerd te zijn van dezelfde plek als het jaar daarvoor dienen deze standplaatshouders zelfs al in het eerste kwartaal van het jaar een aanvraag in voor het laatste kwartaal van het jaar.

Aan de andere kant zijn de standplaatshouders die oliebollen verkopen met een vaste vergunning in het nadeel ten opzichte van standplaatshouders met een tijdelijke vergunning. Standplaatshouders met een tijdelijke vergunning betalen namelijk veel minder huur voor het gebruik van de gemeentegrond.

We willen deze scheefgroei tegengaan door middel van duidelijke definities met betrekking tot standplaatsen die veel voorkomen. We hebben niet de illusie dat we alles in definities kunnen vangen, want gebleken is dat standplaatshouders zeer creatief zijn. Maar het grootste gedeelte kunnen we wel onder de nieuwe definities scharen. Voor vormen van standplaatsen die niet exact onder een definitie vallen zullen we aansluiten bij de definitie die het meest recht doet aan de standplaats. En in bijzondere gevallen kan ofwel artikel 4. 84 Awb uitkomst bieden in bijzondere situaties (Hoofdstuk 7) of kan die speciale situatie aan het college voorgelegd worden (Hoofdstuk 6).

Beleid

Er valt een indeling te maken tussen standplaatshouders die elke week het hele jaar door staan, en standplaatshouders die voor bepaalde tijd staan en niet elke week. Daarnaast kennen we standplaatshouders die alleen in een seizoen staan. Hiermee hebben we alle bekende categorieën standplaatsen genoemd. Voor deze standplaatsen gelden de volgende definities. hebben we de volgende definities geformuleerd:

• -

  continue standplaats;

• -

  seizoenplaats;

• -

  incidentele standplaats;

• -

  tijdelijke standplaats.

De continue en seizoenplaats mogen voor bepaalde tijd van maximaal 15 jaar ingenomen worden.

De incidentele en tijdelijke standplaatsen mogen voor bepaalde tijd ingenomen worden.

Zie bijlage 2 voor de betekenis van deze definities.

Continue standplaats

Dit is de standplaats die elke week het hele jaar door staat. En de vergunninghouders krijgen een vergunning voor maximaal 15 jaar.

In 2016 is door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State het bestaan erkend van een nationale rechtsnorm die gevolgen heeft voor de besluitvorming over schaarse vergunningen. Het gelijkheidsbeginsel betekent volgens deze uitspraak voor de verdeling van schaarse vergunningen dat het gemeentebestuur aan (potentiele) gegadigden gelijke kansen moeten bieden om in aanmerking te komen voor deze vergunningen. Een vergunning voor een standplaats is een schaarse vergunning. Deze uitspraak betekent dat verleende schaarse vergunningen voor onbepaalde tijd worden omgezet in vergunningen voor bepaalde tijd. De gemeente Groningen heeft gekozen voor het verstrekken van tijdelijke vergunningen met een looptijd van maximaal 15 jaar.

Na 15 jaar mogen alle standplaatshouders die belangstelling hebben voor een plek dit kenbaar maken. Hiervoor zijn de huidige geldende voorwaarden en regels van toepassing. Alle standplaatshouders moeten aan de gestelde randvoorwaarden voldoen. Indien er meerdere standplaatshouders aan alle eisen voldoen, zal de toewijzing gebeuren door loting.

Seizoenplaats

De standplaatsen worden of wel in het winterseizoen of het zomerseizoen ingenomen.

Standplaatshouders die in de winter oliebollen verkopen

In de winter worden de seizoenplaatsen voornamelijk ingenomen door standplaatshouders die oliebollen verkopen.

De periode waarin oliebollenkramen kunnen staan is van 1 oktober t/m de eerste twee weken van januari. We willen deze periode voor iedereen gelijk houden. Anders bestaat de kans dat het onoverzichtelijk wordt en dat de één drie maanden en een halve maand staat t/m januari en de ander drie maanden t/m februari. Het wordt dan lastiger om te handhaven. Dit heeft wel consequenties voor een aantal oliebollenkramen, omdat zij door (verlenging met) incidentele vergunningen op dit moment langer staan. Er staat echter al 10-tallen jaren een oliebollenkraam op de Grote Markt. Deze kan pas een plek innemen als de poffertjeskraam op 1 november weggaat. Deze standplaatshouder mag drie en ene halve maand staan, ingaan de 1 november. Als deze standplaatshouder stopt, zal de een nieuwe standplaatshouder niet langer dan de eerste twee weken van januari mogen staan.

Standplaatshouders die in de zomer ijs verkopen

Daarnaast hebben we voornamelijk ijsverkopers die in het zomerseizoen verkopen. Bij een goed voorjaar en lange zomer (met een goede nazomer) staan zij maximaal acht maanden achtereen. Wij willen ijsverkopers een seizoenvergunning van maximaal acht maanden geven. Dit gebeurt nu ook, maar is niet vastgelegd. Zij moeten wel een mobiel verkoopmiddel hebben. Omdat het hier ondernemers betreft die in het seizoen hun omzet moeten halen, wordt voorgesteld de vergunning voor bepaalde tijd af te geven. Ook nu zijn er oliebollenverkopers en ijsverkopers die elk seizoen staan met vergunning voor de bepaalde duur (maximaal 15 jaar). Zij hoeven tijdens deze periode niet elk seizoen opnieuw een aanvraag in te dienen.

Incidentele standplaats

Dit is de standplaats die kortdurend wordt ingenomen. Het gaat daarbij vooral om standplaatshouders die een goed doel onder de aandacht willen brengen. Daarnaast vragen ook commerciële standplaatshouders vergunning aan om in de buurt van een evenement of bij een opening van een winkel voor korte tijd te staan.

Duur van een incidentele standplaats

Een incidentele standplaats mag buiten gebieden waar het maximumstelsel geldt (een gebied waar een aantal plekken door de gemeente is aangewezen) maximaal drie weken aaneengesloten staan. De aanvragen voor incidentele standplaatsen worden niet uitgebreid ruimtelijk getoetst en er wordt geen omgevingsvergunning voor afgegeven.

Indien incidentele standplaatsen langer aaneengesloten staan dan drie weken, is de impact op de buurt groter en zal wel een volledig ruimtelijke toetsing plaats moeten vinden. Dat past echter niet bij het karakter van een incidentele standplaats.

De incidentele standplaats mag in de gebieden waar het maximumstelsel geldt maximaal drie dagen aaneengesloten staan. Dit heeft te maken met het feit dat dit de drukste gebieden zijn. Daar zijn zoveel activiteiten dat langer staan niet mogelijk is. In de praktijk blijkt dat in de binnenstad van Groningen waar onder het huidige beleid het maximumstelsel geldt, incidentele standplaatshouders ook niet langer dan drie dagen aaneengesloten staan.

We hebben de duur van het minimaal aaneengesloten innemen van een standplaats beperkt, zodat het karakter van een incidentele standplaats behouden blijft en er geen verkapte continue standplaatsen ontstaan. Zo krijgen ook anderen een kans en loopt de stad Groningen niet vol met standplaatshouders die lange tijd blijven staan. De voorwaarde dat niet langer mag worden gestaan dan drie dagen aaneengesloten valt te onderbouwen vanuit de openbare orde, veiligheid en milieu. Als er te veel, tegelijkertijd in de stad gebeurt en als daarnaast een standplaats te lang staat, is dat schadelijk voor het milieu (bijvoorbeeld ontstaan van zwerfafval), en wordt de doorstroom van publiek belemmerd.

Incidentele standplaatsen en politieke partijen in verkiezingstijd

In verkiezingstijd worden door politieke partijen veel incidentele standplaatsen aangevraagd, van toespraken vanaf een zeepkist tot kramen met verkiezingsprogramma's, en alles wat daartussenin zit. Buiten verkiezingstijd komt aandacht vragen voor een politieke partij minder voor.

Het gaat hier om het innemen van een plek met een hulpmiddel zoals een tafel een kraam of een tent o.i.d. Het promoten van een politieke partij door middel van gedrukte stukken met bijvoorbeeld het verkiezingsprogramma valt onder de vrijheid van meningsuiting.

Voor politieke partijen is het mogelijk in verkiezingstijd een doorlopende ontheffing van het flyerverbod aan te vragen bij het college van burgemeester en wethouders. Daarnaast kunnen politieke partijen een doorlopende standplaatsvergunning aanvragen voor een kleine standplaats van maximaal zes m2. Er kunnen voorwaarden bij deze ontheffing gegeven worden waarbij wordt aangegeven waar men zich aan heeft te houden. Bijvoorbeeld dat het verkeer niet belemmerd mag worden en dat er geen overlast veroorzaakt wordt. Deze voorwaarden worden bij de ontheffing en doorlopende standplaatsvergunning gegeven.

Incidentele standplaatsen voor oliebollen

Alle aanvragen voor het elk jaar voor het innemen van een standplaats voor de verkoop van oliebollen in het winterseizoen, worden opgevat als aanvraag voor een winter seizoenplaats. Ook al wil de standplaatshouder met oliebollen niet volledig deze periode staan, maar bijvoorbeeld twee weken, een maand, of een dag, wordt hij aangemerkt als een winterseizoen plaats. Als hij elk jaar wil staan krijgt hij een seizoenvergunning voor maximaal 15 jaar. Hierdoor heffen we het eerdergenoemde onterechte onderscheid op tussen oliebollenverkopers met een vaste vergunning en oliebollenverkopers met een tijdelijke vergunning die elk jaar een plek innemen.

Buiten de periode van oktober t/m de eerste twee weken in januari kan wel een incidentele aanvraag worden gedaan. Als de standplaatshouder echter al een plek inneemt in het winterseizoen, mag hij niet aansluiten aan de genoemde winterseizoenperiode, niet vooraf en niet achteraf. Anders breidt de periode dat een oliebollenkraam mag staan in het winterseizoen zich uit tot een periode langer dan drie en een halve maand. Dat willen we onder dit beleid niet toestaan. Dit houdt in dat een standplaatshouder die met oliebollen in het winterseizoen een plek inneemt in de maand september en de derde week van januari niet aansluitend een incidentele standplaatsvergunning mag aanvragen. Dit mag ook niet elders in de gemeente, omdat dan andere seizoenplaatshouders benadeeld kunnen worden en er dan toch oliebollenkramen langer dan drie en een halve maand staan.

Buiten het winterseizoen moet de kraam mobiel zijn. Ook kan een incidentele vergunning aangevraagd worden als men wel in het winterseizoen wil staan, maar niet elk jaar een plek wil innemen. Dan moet wel voldaan zijn aan de eisen die voor een incidentele standplaats gelden. In deze gevallen wordt een vergunning voor bepaalde tijd verleend.

Aanvraagtermijn

Een incidentele aanvraag wordt vaak heel kort voor de datum dat men de plek in wil nemen aangevraagd. Voor een incidentele aanvraag geldt een aanvraag termijn van vier weken, zodat de gemeente wel voldoende tijd heeft om de aanvraag te beoordelen.

Tijdelijke Standplaats

Naast de continue en incidentele standplaats bestaat er nog de tijdelijke standplaats. De vergunning voor een tijdelijke standplaats wordt meestal gegeven voor een standplaats in een gebied dat nog in ontwikkeling is. Er is bijvoorbeeld nog niet duidelijk wat de verkeersstromen worden, of een terrein wordt binnen een bepaalde tijd anders ingericht. De gemeente zal goed moeten motiveren dat een terrein nog in ontwikkeling is en dat bijvoorbeeld overlast of verkeersveiligheid nog niet goed valt in te schatten. Het merendeel van deze vergunningen wordt verstrekt aan commerciële standplaatshouders. Zij willen graag op den duur een continue vergunning om hun producten te verkopen in het nog te ontwikkelen gebied. Het is echter nog niet duidelijk of dit kan. Vandaar dat een vergunning wordt gegeven voor een bepaalde tijd, meestal voor één of twee jaar. Het is dus mogelijk dat deze vergunning wordt omgezet in een continue vergunning voor bepaalde tijd van maximaal 15 jaar. Mocht dit niet kunnen dan moet de standplaatshouder op zoek naar een andere plek. Hij kan geen rechten aan de tijdelijke vergunning ontlenen. Hij weet dat het een tijdelijke vergunning is en hij gaat zelf het risico aan om in een gebied te gaan staan waar het onzeker is of het een permanente plek kan worden. Dat behoort tot zijn ondernemersrisico.

Er wordt dus een tijd overbrugd, de tijd waarin duidelijk moet worden of de vergunning van tijdelijk omgezet kan worden naar continue, of de tijd tot aan het moment dat duidelijk wordt dat de plek niet geschikt is voor een continue standplaats. Ook onder het huidig beleid worden vergunning voor meestal een jaar of twee jaar afgegeven alsnog niet duidelijk is hoe een gebied zich ontwikkelt.

Ook kan de tijdelijke vergunning gebruikt worden voor een periode als proef. Bijvoorbeeld een standplaatshouder wil een terras, maar het is niet helemaal duidelijk of het op die bepaalde plek wenselijk is. Als de standplaatshouder er mee instemt, kan een vergunning voor bijvoorbeeld een jaar afgegeven worden, Deze periode wordt gebruikt om te kijken of het terras daar kan en of er zich al dan niet incidenten voordoen.

Hoofdstuk 3 Wat zijn de kenmerken van een standplaats?

Hoofdstuk 4 Waar willen we standplaatsen?

Hoofdstuk 5 Kosten Standplaats

Hoofdstuk 6 Nieuwe standplaatsen

Zijn er gelijkwaardige gegadigden die aan de criteria voor een standplaats voldoen, dan zal er tussen hen geloot worden. Dit geldt voor gebieden waar het maximumstelsel geldt.

Buiten deze gebieden kunnen aanvragers zelf een plek zoeken. Zijn er in de gebieden waar het maximumstelsel niet geldt echter plekken die al bezet zijn, en waarvoor ook meerdere gegadigden belangstelling hebben, dan kan dezelfde procedure gevolgd worden als die plek vrijkomt.

Nieuwe initiatieven/bijzondere gevallen

Soms zijn er nieuwe initiatieven van standplaatshouders die een (continue) plek in de gemeente willen innemen, waarmee in het beleid geen rekening is gehouden. Het valt namelijk niet te voorzien wat voor ideeën toekomstige standplaatshouders hebben. Aan de ene kant willen we regels stellen zodat het voor handhavers en vergunningverleners duidelijk is waaraan zij moeten toetsen, aan de andere kant willen we nieuwe waardevolle initiatieven niet bij voorbaat tegenhouden. Ook willen we niet de ene standplaatshouder ten opzichte van de andere standplaatshouder benadelen.

Uit ervaring kunnen we zeggen dat 80% reguliere aanvragen zijn die geen problemen opleveren. Daarvoor kan zondermeer een vergunning afgeven worden, als er plek is en men aan de voorwaarden voldoet. Soms zij er echter twijfelgevallen. Er is iets nieuws dat afwijkt van het aanbod van bestaande standplaatsen en het voegt wellicht wat aan de stad toe. We schatten dat niet meer dan 20% afwijkt.

We willen deze categorie voorleggen aan het college om een oordeel daarover te geven.

Net als bij de beleidsregels parkeernormen 2012 kan het college een brede belangenafweging maken met betrekking tot de vraag of er in de openbare ruimte nog plaats is voor een extra standplaats en of deze standplaats een meerwaarde heeft voor de stad. Een vergunning is mogelijk als de gemeente vindt dat dat andere belangen zwaarder wegen dan de belangen op grond waarvan de vergunning volgens het beleid niet verleend kan worden.

We kunnen ons voorstellen dat verkoopmiddelen die geen voorzieningen zoals water en stroom nodig hebben en klein van afmeting zijn (niet groter dan 6 m2) eerder voor een vergunning in aanmerking kunnen komen als zij een meerwaarde hebben omdat zij minder impact op de omgeving hebben.

Overigens als er echt geen ruimte meer is voor een standplaats in een gebied, blijft nog de mogelijkheid van venten over. Voor venten is geen vergunning meer nodig, wel moet men zich aan de algemene voorwaarden genoemd in de APVG houden. Dit betekent dat men niet op één plek lang mag blijven staan maar steeds verder moet rijden.

Maatschappelijk toegevoegde waarde

Wanneer een standplaats niet voldoet aan alle criteria kan er alsnog een standplaatsvergunning verleend worden als de standplaats een maatschappelijk toegevoegde waarde heeft. Dit geldt bijvoorbeeld voor en aantal oliebollenkramen. Hieronder wordt dit verduidelijkt met een voorbeeld.

Een aanvraag voor een frietkraam op een parkeerterrein van een wijkwinkelcentrum wordt geweigerd op basis van een verslechterde bereikbaarheid van het winkelcentrum. De parkeerdruk is hoog en de standplaats zou drie parkeerplaatsen in beslag nemen.

Op een aanvraag voor een oliebollenkraam op dezelfde locatie wordt echter wel positief geadviseerd. Als gemeente vinden we het belangrijk dat de inwoners in de wintermaanden (maximaal drie en een halve maand) de mogelijkheid hebben - om volgens traditie - oliebollen te kopen. De oliebollenkraam heeft hiermee een maatschappelijk toegevoegde waarde die van groter belang wordt geacht dan een verslechterde bereikbaarheid. Omdat de oliebollenkraam niet langer dan drie en een halve maand staat, vinden we het tijdelijk verkleinen van het aantal parkeerplaatsen met drie acceptabel.

De maatschappelijke waarde is in dit geval belangrijker dan de tijdelijke verslechterde bereikbaarheid. Ook hebbende oliebollenkramen een sfeer verhogende uitstraling door de vormgeving van de kraam.

Een frietkraam wil meestal langer dan drie en een halve maand staan, maar ook al zou deze kraam niet langer dan drie en een halve maand willen staan, dan is er bij friet geen sprake van een traditie en een tijdsgebonden product. Immers friet eten is niet gebonden aan een bepaalde activiteit zoals het vieren van oud en nieuw.

De toetsing aan alle bovengenoemde criteria, dient goed gemotiveerd te worden. Het moet voor de aanvrager duidelijk zijn waarom hij mag staan of waarom de vergunning geweigerd wordt.

Hoofdstuk 7 Diversen

Aanvragen buiten de gebieden waar het maximumstelsel geldt

Milieuvoorschriften

Als het gaat om standplaatsen die regelmatig staan en bakken en/of frituren is er sprake van een inrichting op grond van de Wet milieubeheer. Behalve aan de voorwaarden van de standplaatsvergunning moet de verkoopwagen ook voldoen aan milieuvoorschriften. (Activiteitenbesluit)

Landelijke richtlijnen vanuit het VNG gaan ervan uit dat een kraam waarin gebakken en/of gefrituurd wordt op een afstand van 10 meter van gevels geplaatst, geen geuroverlast geven. Als deze afstand wordt gehanteerd gaat de Raad van State ervan uit dat geuroverlast niet waarschijnlijk is.

Binnen die 10 meter moet gemotiveerd kunnen worden waarom van deze afstand is afgeweken. Gelet hierop stellen we voor dat in de gebieden waar het maximumstelsel niet geldt, de afstand van verkoopwagens waarin gebakken en/of gefrituurd wordt tot gevels 5 meter moet bedragen. Binnen de 10 meter worden aanvragen afgewezen op grond van artikel 1:10 APVG wegens milieuoverlast.

Als blijkt dat er ook buiten de 5 meter sprake is van geuroverlast, moet de standplaatshouder ook investeren in een geurinstallatie. Hij moet immers altijd voldoen aan de milieuvoorschriften.

In de gebieden waar het maximumstelsel geldt, ligt dit anders, daar is de ruimte beperkt en compact. Dit betekent dat in deze gebieden kramen wel dichter op gevels mogen staan, maar dat ook aan de milieuvoorschriften moeten gelden. Dit brengt met zich mee dat de eigenaar van het verkoopmiddel in een installatie zal moeten investeren die geuroverlast tegengaat.

Uitzondering

Ook in buitengebieden waar het maximumstelsel niet geldt, kan een verkoopmiddel waarin gebakken en/of gefrituurd wordt binnen de 10 meter worden geplaatst.

Deze mogelijkheid is er als er geen overlast valt te verwachten. Dit kan zich bijvoorbeeld voordoen als het verkoopmiddel op een industrieterrein staat, waarbij de eigenaar van het pand toestemming heeft gegeven voor plaatsing binnen de 10 meter. Ook dan blijven de milieuvoorschriften op zich gelden, er valt echter minder overlast te verwachten. Het moet goed gemotiveerd worden waarom we toch binnen 10 meter toestaan.

Omgevingsvergunning

De recente Groninger bestemmingsplannen zijn voorzien van een binnenplanse ontheffing (een in een bestemmingsplan opgenomen regel inzake afwijking) voor het innemen van een standplaats. In de bestemmingsplannen zijn/worden bestaande standplaatsen vastgelegd.

Alle aanvragen voor standplaatsen op nieuwe locaties kunnen- indien positief beoordeeld­ worden gefaciliteerd middels een "Omgevingsvergunning voor afwijking van het bestemmingsplan". Het besluit tot het afwijken van het bestemmingsplan hoeft ingeval van een binnenplanse ontheffing niet gepubliceerd te worden en hiervoor geldt geen inspraakprocedure.

We komen ook standplaatshouders tegemoet door op een kaart aan te geven waar ze kunnen staan, en we geven standplaatshouders die voor een seizoen aanvragen een vergunning voor onbepaalde tijd als ze elk jaar willen staan.

Uitzondering op de beleidsregels

Artikel 4.84 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) luidt: "Het bestuursorgaan handelt overeenkomstig de beleidsregel, tenzij dat voor één of meer belanghebbenden gevolgen zou hebben die wegens bijzondere omstandigheden onevenredig zijn in verhouding tot de met de beleidsregel te dienen doelen".

Dit artikel bevat een uitzonderingsmogelijkheid op de beleidsregels. Het moet dan gaan om bijzondere omstandigheden. Het mag niet gaan om een structurele afwijking van de beleidsregels, dan is het aangewezen om het beleid aan te passen. Het gaat hierbij om omstandigheden die kennelijk niet voorzien zijn toen de beleidsregels werden gemaakt. Er moet een afweging worden gemaakt tussen de belangen van belanghebbende(n) en het te dienen doel van de beleidsregel. Als het volgen van de beleidsregel de belanghebbende(n) onevenredig schaadt ten opzichte van het doel van de beleidsregel dan mag de beleidsregel niet worden toegepast.

Gelet op dit artikel in de Awb hoeft er in het beleid geen hardheidsclausule opgenomen te worden.

Slot

Een uitwerking van de in de voorgaande pagina's genoemde uitgangspunten moet leiden tot een duidelijk beleid. Een beleid dat een afwegingskader geeft voor het wel of niet verlenen van een vergunning. Het moet voor vergunningverleners helder zijn waaraan getoetst moet worden bij de verlening of weigering van de vergunning. Het moet voor vergunningaanvragers en toezichthouders duidelijk zijn wat er wel en niet mag in de stad en aan welke voorschriften standplaatshouders zich hebben te houden.

Ook houden we door middel van de beleidsregels greep op de openbare ruimte.

Met de beleidsregels wordt wildgroei van standplaatsen in de stad voorkomen, zodat 'verrommeling' wordt tegengegaan.

Vastgesteld bij collegebesluit van 8 december 2020,

Datum inwerkingtreding: 1 januari 2021.