Maatregelen- en handhavingsverordening Wet werk en bijstand 2013 gemeente Halderberge

1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand (WWB), de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en de Gemeentewet.

2. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Halderberge.

• b.

  de raad: de gemeenteraad van de gemeente Halderberge. 

• c.

  wet: de Wet werk en bijstand.

• d.

  benadelingsbedrag als bedoeld in artikel 11 van deze verordening:

  de bruto bijstand die teveel of ten onrechte is verstrekt als gevolg van het schenden van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 en artikel 78s, derde en vierde lid, van de wet.

• e.

  benadelingsbedrag als bedoeld in artikel 13 van deze verordening:

  de bijstand waarop eerder, langer of tot een hoger bedrag een beroep wordt of is gedaan ten gevolge van tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan.

• f.

  maatregel: de in artikel 8, eerste lid, onderdelen b en h, artikel 9a, twaalfde lid, en artikel 18, tweede lid, van de wet bedoelde verlaging van de bijstand.

• g.

  Maatregelenverordening WWB 2010: de Maatregelen- en handhavingsverordening Wet werk en bijstand 2010 gemeente Halderberge.

• h.

  Maatregelenverordening Wij 2010: de Maatregelen- en handhavingsverordening Wet investeren in jongeren 2010 gemeente Halderberge.

1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college tekortschietend besef van verantwoordelijkheid betoont voor de voorziening in het bestaan dan wel de uit de wet voort-vloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt met inbegrip van de verplichtingen die in de beschikking tot toekenning of voortzetting van de bijstand zijn opgenomen, waaronder begrepen het zich jegens het college zeer ernstig misdragen, wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd.

2. Een maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de dag volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de op dat tijdstip voor die belanghebbende geldende bijstandsnorm. Als  de opgelegde maatregel lager is dan of gelijk is aan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel toegepast gedurende één maand, te rekenen vanaf de dag volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Als de opgelegde maatregel hoger is dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel toegepast gedurende meerdere maanden, te rekenen vanaf de dag volgende op de datum waarop het besluit tot opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt de maatregel over de eerste maand vastgesteld op 100 % van de bijstandsnorm en wordt het restant van de maatregel in de daarop volgende maand of maanden zoveel mogelijk vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden toegepast als de bijstandsnorm over een periode in het verleden nog niet is uitbetaald, dan wel het opleggen van een maatregel in de toekomst niet of niet geheel mogelijk is wegens beëindiging van de bijstand.

3. Een opgelegde maatregel die niet of niet geheel kan worden uitgevoerd omdat de bijstand van belanghebbende is beëindigd of ingetrokken, herleeft indien belanghebbende binnen een jaar, te rekenen vanaf de datum met ingang van welke de bijstand is beëindigd of ingetrokken, opnieuw een opnieuw een aanvraag indient om toekenning van algemene bijstand. Bij hervatting van de bijstand binnen de in dit artikellid genoemde periode besluit het college of de (restant)maatregel alsnog wordt geëffectueerd. Van een (gedeeltelijk) afzien wordt mededeling gedaan onder vermelding van de reden.

1. Een maatregel vindt plaats door verlaging van de algemene bijstand.

2. In afwijking van het eerste lid kan een maatregel ook plaatsvinden door verlaging van de bijzondere bijstand indien:

• a.

  aan belanghebbende bijzondere bijstand wordt verleend met toepassing van artikel 12 van de wet; of

• b.

  de verwijtbare gedraging van belanghebbende in relatie met zijn recht op bijzondere bijstand daartoe aanleiding geeft.

3. Het college past periodiek de hoogte van de maatregelen, genoemd in deze verordening, met uitzondering van de maatregelen als bedoeld in artikel 9, eerste lid onder c, artikel 13, tweede lid onder d, en artikel 14 van deze verordening, aan de hand van de prijsindexcijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. De bedragen na indexering worden naar boven afgerond op een veelvoud van € 5. Het afdelingshoofd Samenleving is hiervoor gemandateerd.

1. Het college ziet af van het opleggen van een maatregel indien:

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt; of

• b.

  meer dan een jaar is verstreken nadat de constatering van de gedraging door het college heeft plaatsgevonden, en het college geen besluit heeft genomen over het al dan niet opleggen van een maatregel.

2. Het college kan afzien van het opleggen van een maatregel indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

3. Indien het college afziet van het opleggen van een maatregel op grond van dringende redenen, wordt een belanghebbende hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld.

1. Als een belanghebbende zich gelijktijdig schuldig maakt aan verschillende gedragingen die het niet nakomen van een verplichting als genoemd in artikel 2, eerste lid, van deze verordening inhouden, wordt voor het bepalen van de hoogte van de maatregel uitgegaan van cumulatie van de genoemde bedragen.

2. Als de in het eerste lid bedoelde cumulatie een maatregel oplevert die lager is dan of gelijk is aan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel toegepast gedurende één maand, te rekenen vanaf de dag volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt.

3. Als de in het eerste lid van dit artikel bedoelde cumulatie een maatregel oplevert die hoger is dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel toegepast gedurende meerdere maanden, te rekenen vanaf de dag volgende op de datum waarop het besluit tot opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt de maatregel over de eerste maand vastgesteld op 100 % van de bijstandsnorm en wordt het restant van de maatregel in de daarop volgende maand of maanden zoveel mogelijk vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

1. De maatregel bij gedragingen zoals bedoeld in artikel 8 van deze verordening wordt onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, van deze verordening vastgesteld op:

• a.

  € 100,00 bij gedragingen van de eerste categorie;

• b.

  € 200,00 bij gedragingen van de tweede categorie;

• c.

  het bedrag van de gehele van toepassing zijnde bijstandsnorm bij gedragingen van de derde categorie.

2. In afwijking van het eerste lid kan van het opleggen van een maatregel worden afgezien en kan worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het niet of niet nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van een jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder een schriftelijke waarschuwing is gegeven.

1. Indien een belanghebbende de inlichtingenplicht zoals bedoeld in artikel 17 van de wet niet is nagekomen door informatie die van belang is voor de verlening van de bijstand of de voortzetting daarvan niet binnen de door het college daartoe gestelde termijn te verstrekken, wordt met toepassing van artikel 54 van de wet en onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, van deze verordening een maatregel opgelegd van € 100,00.

2. Van het opleggen van een maatregel zoals bedoeld in het eerste lid van dit artikel kan worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van twee jaar, te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan belanghebbende een schriftelijke waarschuwing is gegeven wegens het niet tijdig verstrekken van inlichtingen of het verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht zoals bedoeld in artikel 17 van de wet of artikel 78s, derde en vierde lid, van de wet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, wordt de maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag.

2. De maatregel wordt onverminderd het bepaalde in artikel 2, tweede lid, van deze verordening vastgesteld op:

• a.

  € 100,00 bij een benadelingsbedrag tot € 1000,00;

• b.

  € 200,00 bij een benadelingsbedrag van € 1000,00 tot € 2000,00;

• c.

  € 400,00 bij een benadelingsbedrag van € 2000,00 tot € 4000,00;

• d.

  € 1.000,00 bij een benadelingsbedrag van € 4000,00 of hoger.

1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht zoals bedoeld in artikel 17 van de wet of artikel 78s, derde en vierde lid, van de wet, niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, bedraagt de maatregel € 100,00.

2. Van het opleggen van een maatregel bedoeld in het eerste lid kan worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan belanghebbende een schriftelijke waarschuwing is gegeven wegens het niet tijdig verstrekken van inlichtingen of het verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen.

1. Een maatregel wegens tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan zoals bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de wet, anders dan het niet behouden van algemeen geaccepteerde arbeid als bedoeld in artikel 8, derde lid, onderdeel b van deze verordening, wordt afgestemd op het benadelingsbedrag.

2. De verlaging wordt vastgesteld op:

• a.

  € 100,00 bij een benadelingsbedrag tot € 1000,00;

• b.

  € 200,00 bij een benadelingsbedrag vanaf € 1000,00 tot € 2000,00;

• c.

  € 400,00 bij een benadelingsbedrag vanaf € 2000,00 tot € 4000,00;

• d.

  het bedrag van de gehele van toepassing zijnde bijstandsnorm bij een benadelingsbedrag van € 4000,00 of meer.

3. Een maatregel wegens het niet behouden van algemeen geaccepteerde arbeid wordt opgelegd overeenkomstig het bepaalde in artikel 8, derde lid, onder b, en artikel 9 van deze verordening.

1. Indien de belanghebbende zich binnen een jaar nadat met toepassing van:

• a.

  het bepaalde in artikel 8 en 9 van deze verordening,

• b.

  het bepaalde in artikel 6 en 7 van de Maatregelenverordening WWB 2010, of

• c.

  het bepaalde in artikel 7 van de Maatregelenverordening Wij 2010, een maatregel is opgelegd, opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging van dezelfde of hogere categorie als bedoeld in artikel 8 van deze verordening, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het dubbele van het bedrag van de maatregel dat op grond van de artikelen 8 en 9 van deze verordening moet worden opgelegd voor de nieuwe verwijtbare gedraging.

2. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij de maatregel met toepassing van het eerste lid van dit artikel in hoogte is verdubbeld opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging van dezelfde of hogere categorie als bedoeld in de artikelen 8 en 9 van deze verordening, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het drievoudige bedrag van de maatregel, die op grond van de artikelen 8 en 9 van deze verordening moet worden opgelegd voor de nieuwe verwijtbare gedraging.

3. Indien de met toepassing van het eerste of tweede lid opgelegde maatregel meer bedraagt dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel geëffectueerd via een oplegging van 100% van de bijstandsnorm gedurende een eerste maand en het alsdan resterende bedrag van de maatregel gedurende de daarop volgende maand(en), waarbij de maatregel zoveel mogelijk wordt vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

4. Met een besluit waarbij een maatregel is opgelegd als bedoeld in het eerste lid van dit artikel wordt gelijkgesteld het besluit om:

• a.

  van het opleggen van een maatregel wegens niet nakomen van de verplichtingen met betrekking tot de arbeidsinschakeling af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid, van deze verordening, in artikel 4, tweede lid, van de Maatregelenverordening WWB 2010 of in artikel 5, eerste lid, aanhef en onder b, van de Maatregelen-verordening Wij 2010, en

• b.

  een waarschuwing op te leggen wegens het niet nakomen van de verplichting met betrekking tot de arbeidsinschakeling.

5. Als een besluit in bezwaar of beroep wordt herzien is het laatste in bezwaar of beroep genomen besluit bepalend voor de recidive.

1. Indien de belanghebbende binnen een jaar nadat met toepassing van:

• a.

  het bepaalde in artikel 10, 11 of 12 van deze verordening,

• b.

  het bepaalde in artikel 8 of 9 van de Maatregelenverordening WWB 2010, of

• c.

  het bepaalde in artikel 8 of 9 van de Maatregelenverordening Wij 2010, een maatregel is opgelegd wegens het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet, opnieuw de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet niet of niet behoorlijk nakomt, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het dubbele van het bedrag van de maatregel dat op grond van de artikelen 10, 11 of 12 van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet.

2. Indien de belanghebbende binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij de maatregel met toepassing van het eerste lid van dit artikel in hoogte is verdubbeld opnieuw de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet niet of niet behoorlijk nakomt, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het drievoudige bedrag van de maatregel, die op grond van de artikelen 10, 11 of 12 van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet.

3. Indien de met toepassing van het eerste of tweede lid opgelegde maatregel meer bedraagt dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel geëffectueerd via een oplegging van 100% van de bijstandsnorm gedurende een eerste maand en het alsdan resterende bedrag van de maatregel gedurende de daarop volgende maand(en), waarbij de maatregel zoveel mogelijk wordt vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

4. Met een besluit waarbij een maatregel is opgelegd als bedoeld in het eerste lid van dit artikel wordt gelijkgesteld het besluit om:

• a.

  van het opleggen van een maatregel wegens niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid, van deze verordening, in artikel 4, tweede lid, van de Maatregelenverordening WWB 2010 of in artikel 5, eerste lid, aanhef en onder b, van de Maatregelenverordening Wij 2010, en

• b.

  een waarschuwing op te leggen wegens het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de wet.

5. Als een besluit in bezwaar of beroep wordt herzien is het laatste in bezwaar of beroep genomen besluit bepalend voor de recidive.

1. Indien de belanghebbende binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij met toepassing van artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening, of artikel 10 van de Maatregelenverordening WWB 2010 een maatregel is opgelegd opnieuw tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan betoont als bedoeld in artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het dubbele van het bedrag van de maatregel dat op grond van artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe betoonde tekortschietende besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan als bedoeld in artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening.

2. Indien de belanghebbende binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij de maatregel met toepassing van het eerste lid van dit artikel in hoogte is verdubbeld opnieuw tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan betoont als bedoeld in artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het drievoudige bedrag van de maatregel, die op grond van artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe betoonde tekortschietende besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan als bedoeld in artikel 13, eerste en tweede lid, van deze verordening.

3. Indien de met toepassing van het eerste of tweede lid opgelegde maatregel meer bedraagt dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel geëffectueerd via een oplegging van 100% van de bijstandsnorm gedurende een eerste maand en het alsdan resterende bedrag van de maatregel gedurende de daarop volgende maand(en), waarbij de maatregel zoveel mogelijk wordt vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

4. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd als bedoeld in het eerste lid van dit artikel wordt gelijkgesteld het besluit om van het opleggen van een maatregel wegens het betonen van tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid, van deze verordening, in artikel 4, tweede lid, van de Maatregelenverordening WWB 2010 of in artikel 5, eerste lid, aanhef en onder b, van de Maatregelenverordening Wij 2010. Als een besluit in bezwaar of beroep wordt herzien is het laatste in bezwaar of beroep genomen besluit bepalend voor de recidive.

1. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij met toepassing van artikel 14 van deze verordening, artikel 11 van de Maatregelen-verordening WWB 2010, of artikel 10 van de Maatregelenverordening Wij 2010 een maatregel is opgelegd opnieuw zeer ernstig misdraagt als bedoeld in artikel 14 van deze verorde-ning wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het dubbele van het bedrag van de gehele van toepassing zijnde bijstandsnorm. Als een besluit in bezwaar of beroep wordt herzien is het laatste in bezwaar of beroep genomen besluit bepalend voor de recidive.

2. Indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij de maatregel met toepassing van het eerste lid van dit artikel is verdubbeld opnieuw zeer ernstig misdraagt als bedoeld in artikel 14 van deze verordening, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het drievoudige bedrag van de maatregel, die op grond van artikel 14 van deze verordening moet worden opgelegd voor de nieuwe ernstige misdraging.

3. Indien de met toepassing van het eerste of tweede lid opgelegde maatregel meer bedraagt dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel geëffectueerd via een oplegging van 100% van de bijstandsnorm gedurende een eerste maand en het alsdan resterende bedrag van de maatregel gedurende de daarop volgende maand(en), waarbij de maatregel zoveel mogelijk wordt vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

1. Indien de belanghebbende binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij met toepassing van artikel 15 van deze verordening of artikel 12 van de Maatregelenverordening WWB 2010 een maatregel is opgelegd opnieuw de nadere verplichtingen als bedoeld in artikel 55 van de wet onvoldoende nakomt wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het dubbele van het bedrag van de maatregel dat op grond van artikel 15 van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe onvoldoende nakomen van de nadere verplichtingen als bedoeld in artikel 55 van de wet.

2. Indien de belanghebbende binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij de maatregel met toepassing van het eerste lid van dit artikel in hoogte is verdubbeld opnieuw de nadere verplichtingen als bedoeld in artikel 55 van de wet onvoldoende nakomt, wordt een maatregel opgelegd ten bedrage van het drievoudige bedrag van de maatregel, die op grond van artikel 15 van deze verordening moet worden opgelegd voor het nieuwe onvoldoende nakomen van de nadere verplichtingen als bedoeld in artikel 55 van de wet.

3. Indien de met toepassing van het eerste of tweede lid opgelegde maatregel meer bedraagt dan 100% van de bijstandsnorm, wordt de maatregel geëffectueerd via een oplegging van 100% van de bijstandsnorm gedurende een eerste maand en het alsdan resterende bedrag van de maatregel gedurende de daarop volgende maand(en), waarbij de maatregel zoveel mogelijk wordt vastgesteld op veelvouden van 100% van de bijstandsnorm.

4. Met een besluit waarbij een maatregel is opgelegd als bedoeld in het eerste lid van dit artikel wordt gelijkgesteld het besluit om van het opleggen van een maatregel wegens het onvoldoende nakomen van de nadere verplichtingen als bedoeld in artikel 55 van de wet af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid, van deze verordening, of in artikel 4, tweede lid, van de Maatregelenverordening WWB 2010. Als een besluit in bezwaar of beroep wordt herzien is het laatste in bezwaar of beroep genomen besluit bepalend voor de recidive.