Afstemmings -handhavingsverordening IOAW en IOAZ 2011

1. Het college weigert de uitkering blijvend of tijdelijk, conform de regels gesteld in deze verordening, naar de mate waarin de belanghebbende uit of in verband met arbeid inkomen zou hebben kunnen verwerven, indien sprake is van een situatie genoemd in artikel 20, eerste lid, van de IOAW dan wel artikel 20, tweede lid van de IOAZ.

2. Het college verlaagt de uitkering in de gevallen genoemd in het tweede lid van artikel 20, IOAW dan wel artikel 20, eerste lid van de IOAZ overeenkomstig de regels gesteld in deze verordening.

3. De hoogte en duur van de op te leggen weigering of verlaging wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

1. In het besluit tot opleggen van een blijvende of tijdelijke weigering van de uitkering wordt in ieder geval vermeld de reden, de duur en de hoogte van de weigering.

2. In het besluit tot opleggen van een verlaging van de uitkering wordt in ieder geval vermeld de reden van de verlaging, het percentage, alsmede het bedrag, waarmee de uitkering wordt verlaagd en de duur van de verlaging.

1. Het college ziet af van het weigeren of verlagen van de uitkering indien:

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt, of

• b.

  de gedraging meer dan één jaar vóór constatering door het college van die gedraging heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte een uitkering is verleend.

2. De verlaging van de uitkering wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van vijf jaren nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden

3. Het college kan afzien van het weigeren of verlagen van de uitkering indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

4. Indien het college afziet van het weigeren of verlagen van de uitkering op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

1. De weigering of verlaging van de uitkering wordt opgelegd met ingang van de eerste dag van de kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de weigering of verlaging van de uitkering aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Indien over deze periode reeds een weigering of verlaging van de uitkering is toegepast, wordt de weigering of verlaging aansluitend op deze periode opgelegd. In alle gevallen wordt uitgegaan van de grondslag die geldt over de periode waarover de weigering of verlaging wordt opgelegd.

2. In afwijking van het eerste lid wordt de verlaging opgelegd met ingang van de ingangsdatum van de uitkering indien het besluit tot verlaging samenvalt met het besluit tot toekenning van de uitkering.

3. In afwijking van het eerste lid wordt de weigering opgelegd met ingang van de datum waarop de uitkering zou zijn ingegaan, indien het besluit tot weigering samenvalt met het besluit tot toekenning van de uitkering.

4. Indien de verlaging van de uitkering als bedoeld in het eerste lid niet mogelijk is, wordt in afwijking hiervan de verlaging met terugwerkende kracht opgelegd indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 13 van de IOAW of artikel 13 van de IOAZ heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van een uitkering en wegens beëindiging van de uitkering het opleggen van een verlaging als bedoeld in het eerste lid niet (geheel) mogelijk is. Bij de herziening van het recht op een uitkering op grond van artikel 17, derde lid van de IOAW of artikel 17, derde lid van de IOAZ zal in deze situatie rekening worden gehouden met de met terugwerkende kracht op te leggen verlaging, alsmede met de terugvordering van de daardoor teveel of ten onrechte verstrekte uitkering. De herziening kan niet worden toegepast over een ander tijdvak dan waarop de verwijtbare gedraging betrekking heeft.

5. Indien een opgelegde verlaging van de uitkering wegens schending van de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 13 van de IOAW en artikel 13 van de IOAZ wegens voortijdige beëindiging van de uitkering en (volledige) herziening van de uitkering naar het verleden toe, niet of niet volledig kan worden geëffectueerd, wordt deze alsnog in de toekomst ten uitvoer gebracht indien belanghebbende binnen één jaar na bekendmaking van de beslissing tot oplegging van de verlaging opnieuw een uitkering  gaat ontvangen.

1. Met inachtneming van het bepaalde in artikel 2, derde lid wordt de hoogte en duur van de verlaging die hoort bij een verwijtbare gedraging als omschreven in artikel 10 vastgesteld volgens onderstaande matrix.

2. Indien van herhaling van verwijtbaar gedrag (recidive) sprake is , wordt de grotere mate van verwijtbaarheid tot uitdrukking gebracht in een verzwaring van de verlaging. Van een herhaling van verwijtbaar gedrag is sprake als de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een verlaging opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging van dezelfde of naast hogere categorie. Met een besluit waarmee een verlaging is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6.

1. Gelet op het bepaalde in artikel 2, derde lid, worden de gedragingen van belanghebbende(n), inzake het niet, niet behoorlijk of niet tijdig nakomen van de inlichtingenplicht op grond van artikel 13 van de IOAW, artikel 13 van de IOAZ of artikel artikel 30c, tweede en derde lid, van de wet SUWI tengevolge waarvan er ten onrechte of tot een te hoog bedrag aan uitkering is verleend, afgestemd op de hoogte van het  benadelingsbedrag.

2. Met inachtneming van het bepaalde in artikel 2, derde lid, wordt de hoogte en duur van de verlaging die hoort bij een verwijtbare gedraging als omschreven in het eerste lid vastgesteld volgens onderstaande matrix;

3. In afwijking van het eerste lid wordt bij het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 13 van de IOAW dan wel artikel 13 van de IOAZ zonder dat dit heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van de uitkering, geen verlaging opgelegd.

4. Indien de verlaging moet worden opgelegd en de uitkering reeds is dan wel wordt beëindigd en er sprake is van teveel of ten onrechte verstrekte uitkering, is het bepaalde in artikel 7, vierde en vijfde lid van toepassing.

1. Indien een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren en medewerkers, en onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de IOAW of de IOAZ, als bedoeld in artikel 20, tweede lid van de IOAW en artikel 20, eerste lid van de IOAZ, wordt een verlaging van de uitkering opgelegd;

2. Met inachtneming van het bepaalde in artikel 2, derde lid, wordt de hoogte en duur van de verlaging die hoort bij een verwijtbare gedraging als omschreven in het eerste lid vastgesteld volgens onderstaande matrix.