Besluit voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hengelo

1. Onder gebruikelijke hulp zoals vermeld in artikel 4.1.1. lid 1 sub b van de verordening wordt verstaan de normale, dagelijkse zorg die partners, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten geacht worden elkaar onderling te bieden, omdat ze als leefeenheid een gezamenlijk huishouden voeren en op die grond een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben voor het functioneren van dat huishouden.

2. De hulp aan een cliënt is gebruikelijke hulp wanneer de hulp naar algemeen maatschappelijk aanvaarde maatstaven door partner, ouder, inwonend kind of andere huisgenoot in de persoonlijke levenssfeer onderling aan elkaar moet worden geboden.

3. Bij gebruikelijke hulp wordt gekeken naar wat aan tijdsbesteding bij die activiteit bij een gezond persoon gebruikelijk is. Daarbij omvat gebruikelijke hulp de hulp die iedereen nodig heeft (wassen, eten en dergelijke) maar ook de hulp die deze activiteiten in verband met gezondheidsproblemen vervangt.

4. Bij het oordeel of gebruikelijke hulp kan worden gevergd houdt het college in ieder geval rekening met:

• a.

  de omvang van de ondersteuningsbehoefte;

• b.

  de leeftijd en de ontwikkelingsfase van inwonende kinderen;

• c.

  de leerbaarheid van de cliënt en/of huisgenoten van wie gebruikelijke hulp kan worden gevergd;

• d.

  de omstandigheid dat een huisgenoot regelmatig niet aanwezig is vanwege activiteiten elders met een verplichtend karakter.

5. In geval de cliënt een zeer korte, bekende levensverwachting heeft, kan ter ontlasting van de leefeenheid van de cliënt afgeweken worden van de gebruikelijke zorg.

1. Voor zover een partner, ouder, volwassen kind en/of elke andere volwassen huisgenoot geobjectiveerde beperkingen heeft en/of kennis/vaardigheden mist om gebruikelijke hulp voor de cliënt uit te voeren en deze vaardigheden niet kan aanleren, wordt van hen geen bijdrage verwacht. Er is sprake van een geobjectiveerde beperking als er op medische gronden, naar objectieve maatstaven gemeten, sprake is van een beperking waardoor langdurig geen hulp kan worden verleend aan cliënt.. De reden dat de partner, ouder, volwassen kind en/of andere volwassen huisgenoot de vaardigheden niet kan aanleren, moet worden gemotiveerd.

2. Voor zover een partner, ouder, volwassen kind en/of andere volwassen huisgenoot overbelast is of dreigt te raken, wordt van hem beperkt gebruikelijke hulp verwacht, totdat deze dreigende overbelasting is opgeheven.

1. Onder mantelzorg zoals vermeld in artikel 4.1.1. lid 1 sub c van de verordening wordt verstaan de zorg die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt geboden aan de cliënt, door personen uit diens directe omgeving waarbij de zorgverlening rechtstreeks voortvloeit uit de sociale relatie.

2. Bij mantelzorg wordt de normale (gebruikelijke) zorg in zwaarte, duur en/of intensiteit aanmerkelijk overschreden.

3. Mantelzorg vindt plaats op basis van vrijwilligheid, dat wil zeggen dat de mantelzorger bereid en in staat geacht mag worden deze zorg te leveren.

4. Bij mantelzorg wordt een onderscheid gemaakt tussen:

• a.

  Interne mantelzorg: extra zorg verleend door huisgenoten, medebewoners van dezelfde woning;

• b.

  Externe mantelzorg: extra zorg wordt verleend door mensen die geen deel uitmaken van de leefeenheid van de hulpvrager.

1. Onder een algemeen gebruikelijke voorziening zoals vermeld in artikel 4.1.1. lid 1 sub e van de verordening wordt verstaan een voorziening die niet speciaal bedoeld is voor mensen met een beperking, dus ook door anderen gebruikt wordt, algemeen verkrijgbaar is en niet – aanzienlijk – duurder is dan vergelijkbare producten.

2. Een algemeen gebruikelijke voorziening is een voorliggende voorziening waarvan gebruik moet worden gemaakt als deze voorhanden is en in redelijkheid een oplossing biedt voor de hulpvraag van de cliënt.

3. Wanneer cliënt op grond van de beperkingen die hij ondervindt speciale uitvoeringen nodig heeft van voorzieningen die algemeen gebruikelijk zijn, komen alleen de meerkosten voor vergoeding in aanmerking.

1. Indien uit het onderzoek zoals bedoeld in artikel 2.4. van de Verordening blijkt dat de cliënt niet zelf in staat is zijn beperkingen weg te nemen of te verminderen, kan het college de passende bijdrage zoals bedoeld in artikel 4.1.1 lid 1 van de Verordening leveren binnen de volgende resultaatgebieden:

• a.

  ondersteuning bij het huishouden;

• b.

  ondersteuning bij zelfstandig leven, maatschappelijke deelname en kortdurend verblijf;

• c.

  ondersteuning gericht op het wonen;

• d.

  ondersteuning gericht op het zich verplaatsen binnen de leefomgeving.

2. Indien uit het onderzoek blijkt dat de cliënt niet zelf in staat is zijn problemen bij het zich handhaven in de samenleving weg te nemen of te verminderen, kan het college de passende bijdrage zoals bedoeld in artikel 4.1.2 lid 2 van de verordening leveren binnen de volgende resultaatgebieden:

• a.

  Ondersteuning in de vorm van beschermd wonen

• b.

  Ondersteuning in de vorm van (maatschappelijke)opvang

1. De ondersteuning bij maatschappelijke deelname kan slechts worden toegekend aan de cliënt als deze niet beschikt over arbeidsvermogen in de zin van de Participatiewet.

2. De cliënt kan in aanmerking komen voor kortdurend verblijf in een instelling, niet zijnde een ziekenhuis, indien de cliënt zonder of met minder mantelzorg is aangewezen op ondersteuning die gepaard gaat met permanent toezicht.

3. Het kortdurend verblijf als bedoeld in het tweede lid omvat maximaal drie etmalen per week.

1. Het college kan een maatwerkwoonvoorziening verstrekken voor de aanpassing van de woning waarin de cliënt zijn hoofdverblijf heeft, als een verhuizing geen adequate oplossing biedt voor cliënt.

2. Als een cliënt in een instelling woont, kan het college een maatwerkvoorziening verstrekken voor het bezoekbaar maken van een woning waarin de cliënt regelmatig komt, in de zin dat de woonkamer en het toilet door hem bereikt en gebruikt kunnen worden. Voorwaarde is dat de woning in Hengelo staat.

3. Onverlet hetgeen is bepaald in de artikelen 4.1.1 en 4.1.3. van de verordening, kan het college voor de kosten van een verhuizing een persoonsgebonden budget verstrekken.

4. Het college kan een tegemoetkoming in de kosten van een verhuizing verlenen aan personen die een aangepaste woning vrijmaken voor mensen die op grond van hun ergonomische belemmering aanspraak kunnen maken op een aangepaste woning.

5. Het college kan een persoonsgebonden budget voor extra te verwerven grond verlenen, voor zover een maatwerkvoorziening zoals bedoeld in lid 1, het uitbreiden van een bestaande woning of het groter bouwen van een nieuw te bouwen woning betreft.

6. De tegemoetkoming als bedoeld in lid5 bedraagt maximaal de bijdrage voor het aantal vierkante meters per vertrek en een gedeelte van de buitenruimte bij de woning, zoals vermeld in artikel 4.1.2.

7. Een woonvoorziening heeft uitsluitend betrekking op woonruimten die:

• a.

  nodig zijn voor het normale gebruik van de woning, en

• b.

  daadwerkelijk in gebruik zijn.

8. Een woningaanpassing kan slechts worden toegekend voor zover:

• a.

  er sprake is van een zelfstandige woning;

• b.

  de aan te passen woning in de gemeente Hengelo staat;

• c.

  de woning naar verwachting nog minstens tien jaar in stand blijft.

9. Dit artikel is niet van toepassing op:

• a.

  het toekennen van woonvoorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen en bij kamerverhuur;

• b.

  het toekennen van woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten van woongebouwen, die specifiek gericht zijn op ouderen en mensen met beperkingen;

• c.

  het toekennen van woonvoorzieningen in levensloopbestendige woongebouwen, die bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten kunnen of hadden kunnen worden meegenomen.

10. De aanvraag voor een woonvoorziening wordt geweigerd indien:

• a.

  de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing, die niet noodzakelijk was vanwege belemmeringen in het normale gebruik van de woning als gevolg van beperkingen, en er geen andere belangrijke reden aanwezig was;

• b.

  de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn beperkingen -op dat moment beschikbare- meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• c.

  deze betrekking heeft op woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten anders dan:

  • -

    het verbreden van toegangsdeuren;

  • -

    het aanbrengen van elektrische deuropeners;

  • -

    aanleg van een hellingbaan van de openbare weg naar de toegang van het gebouw (mits de woningen in het woongebouw te bereiken zijn met een rolstoel);

  • -

    het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders;

  • -

    het aanbrengen van een extra trapleuning bij een portiekwoning;

• d.

  de cliënt verhuisd is naar een woonruimte die niet bestemd en/of geschikt is om het gehele jaar door bewoond te worden;

• e.

  de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning het gevolg zijn van de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• f.

  de noodzaak tot het treffen van een maatwerkvoorziening het gevolg is van achterstallig onderhoud of alleen bedoeld is ter renovatie van de woning of om deze in overeenstemming te brengen met de eisen die redelijkerwijs aan een woning mogen worden gesteld.

1. Het college kan een maatwerkvoorziening verstrekken als uit het onderzoek bedoeld in artikel 2.4. van de verordening blijkt dat cliënt beperkingen heeft bij het verplaatsen in de leefomgeving.

2. Beperkingen bij het verplaatsen in de leefomgeving worden aanwezig geacht als de cliënt het openbaar vervoer niet kan bereiken of niet kan gebruiken als gevolg van een geobjectiveerde beperking.

3. Onder de leefomgeving als bedoeld in lid 1 wordt uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag, tenzij zich een uitzonderingssituatie voordoet waarbij het gaat om een bovenregionaal contact, dat uitsluitend door de aanvrager zelf bezocht kan worden, terwijl het bezoek voor de aanvrager noodzakelijk is om dreigende vereenzaming te voorkomen.

4. Een maatwerkvoorziening als bedoeld in lid 1 kan bestaan uit:

• a.

  het gebruik van het Collectief Vraagafhankelijk (rolstoeltaxi) Vervoer tegen gereduceerd tarief;

• b.

  een verplaatsingsmiddel in bruikleen;

• c.

  een persoonsgebonden budget voor:

• i.

  een verplaatsingsmiddel;

• ii.

  het gebruik van individueel (rolstoel) taxivervoer;

• iii.

  gebruik van een eigen auto;

• iv.

  aanpassing van de eigen auto;

5. Het maximale aantal kilometers dat mogelijk wordt gemaakt is 1.500 kilometer per jaar.

6. Het college kan in individuele gevallen afwijken van het gestelde in lid 5.

7. Indien de beperking genoemd onder lid 1 kan worden weggenomen door gebruik van het CVV wordt deze mogelijkheid eerst beoordeeld. Indien het CVV een passende bijdrage levert ligt het primaat van toekenning bij het CVV.

8. De cliënt is voor het gebruik van het CVV een ritbijdrage verschuldigd.

1. Indien uit de melding als bedoeld in artikel 2.1. van de verordening blijkt dat de cliënt ondersteuning op het gebied van beschermd wonen of (maatschappelijke) opvang nodig heeft, wordt deze situatie gemeld bij de Centrale Intake Maatschappelijke Opvang Twente (CIMOT). De CIMOT verricht het onderzoek als bedoeld in artikel 2.4. van de Verordening naar de noodzaak tot beschermd wonen en adviseert het college hierover. .

2. Indien een voorziening in de vorm van opvang of beschermd wonen noodzakelijk is, wordt bij voorkeur een plaats in een voorziening in de gemeente van herkomst van de cliënt gerealiseerd.

1. De hoogte van een vergoeding voor verhuis- en inrichtingskosten als bedoeld in artikel 3.2.4.lid 2 bedraagt € 2.500,--. De hoogte van en vergoeding voor verhuiskosten als bedoeld in artikel 3.2.4. lid 4 bedraagt € 5.265,--.

2. De hoogte van een vergoeding voor het bezoekbaar maken als bedoeld in artikel 3.2.4. lid 2 bedraagt maximaal € 1.500,--.

1. Wanneer de aanpassing van de woning, bedoeld onder artikel 3.2.4 lid 1, het saneren vloerbedekking en vervanging van gordijnen betreft, bedraagt het persoonsgebonden budget maximaal:

• a.

  € 265,-- voor vervanging van de vloerbedekking in de slaapkamer;

• b.

  € 105,-- voor vervanging van de gordijnen in de slaapkamer.

2. Indien er in het gezin kinderen zijn jonger dan 4 jaar kan tevens een persoonsgebonden budget worden verstrekt in de kosten van sanering als bedoeld in lid 1, voor de woonkamer. De hoogte hiervan bedraagt maximaal:

• a.

  € 525,-- voor vervanging van de vloerbedekking in de woonkamer;

• b.

  € 210,-- voor vervanging van de gordijnen in de woonkamer.

3. De hoogte van het persoonsgebonden budget is mede afhankelijk van de leeftijd van de te vervangen middelen. Als een voorziening is afgeschreven (termijn: 7 jaar) wordt geen persoonsgebonden budget verleend.

1. De hoogte van een vergoeding in de vorm van een pgb voor een maatwerkvoorziening bedoeld in artikel 3.2.5. lid 1 bedraagt ten hoogste per jaar voor:

• a.

  gebruik van eigen auto: € 955,--;

• b.

  gebruik van een bruikleenauto voor vervoer: € 330,--;

  Bij de combinatie van een aanvullende vervoersvoorziening en een vergoeding voor de kosten voor vervoer wordt een korting van 25 % op de hoogte van de vergoeding toegepast.

2. De hoogte van een vergoeding voor vervoersvoorzieningen zoals bedoeld in artikel 3.2.5. lid 4 sub a, bedraagt per jaar maximaal:

• a.

  voor gebruik individuele taxi voor vervoer: € 2.100,--;

• b.

  voor gebruik individuele rolstoeltaxi voor vervoer: € 2.500,--.

3. a. De hoogte van een vergoeding voor vervoersvoorzieningen zoals bedoeld in artikel 3.2.5. lid 4 sub c onder iv wordt vastgesteld op basis van de leeftijd van de auto en de werkelijke kosten van de autoaanpassing en bedraagt maximaal € 4.000,--.

Hierbij wordt uitgegaan van een levensduur van de auto van 10 jaar.

• b.

  Een uitzondering op sub a geldt voor autostoelen die overplaatsbaar zijn. De berekening van deze vergoeding wordt niet gebaseerd op de leeftijd van de auto. De aanpassing wordt volledig vergoed tot een maximum van € 4.000,-- (autostoel en andere autoaanpassingen samen). De kosten van overplaatsing van de autostoel in een nieuwe auto zijn voor kosten van cliënt.

1. De hoogte van de vergoeding voor de aanschaf en het onderhoud van een sportvoorziening maximaal € 2.800,--.

2. Het in bovenstaande lid genoemd bedrag wordt niet vaker dan eens in de drie jaar verstrekt.

1. De ondersteuning en waardering van mantelzorgers wordt vorm gegeven door middel van maatwerk. Samen met de mantelzorger wordt gekeken welke ondersteuning nodig is en hoe dit bijdraagt tot ontlasting van de mantelzorger.

2. Het college voorziet niet in een vaste financiële tegemoetkoming of standaard waardering voor alle mantelzorgers.

1. Het uitvoering geven aan de lokale medezeggenschap wordt in handen gelegd van een adviesraad.

2. De adviesraad adviseert over alle drie de beleidsvelden (jeugd, Wmo en werk en inkomen).

3. Het doel van de adviesraad is om, vanuit een onafhankelijke positie, een optimale betrokkenheid te bewerkstelligen van burgers bij het voorbereiden, vaststellen, uitvoeren en evalueren van het beleid ten aanzien van alle drie de beleidsvelden.