Verordening toeslagen en verlagingen Wwb en WIJ

Artikel 1 Begripsomschrijving

• 1. In deze verordening wordt verstaan onder:

  • a.

    de Wwb: de Wet werk en bijstand (Staatsblad 2003, 375);

  • b.

    de WIJ: de Wet Investeren in Jongeren;

  • c.

    college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Hoogeveen.

• 2. De overige begrippen die in deze verordening worden gehanteerd, zijn ontleend aan de Wet werk en bijstand en de Wet investeren in jongeren, tenzij in deze verordening uitdrukkelijk anders bepaald.

Artikel 2 Categorieën

• 1. Voor belanghebbenden van 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar aan wie bijstand of een inkomensvoorziening in de zin van de WIJ kan worden verleend, geldt een categorieaanduiding.

• 2. De categorieën worden aangeduid als:

  • a.

    alleenstaande als bedoeld in artikel 4 onder a van de Wwb;

  • b.

    alleenstaande ouder als bedoeld in artikel 4 onder b van de Wwb;

  • c.

    gehuwden als bedoeld in artikel 3 van de Wwb.

Artikel 4 Verhoging van de norm

• 1. De bijstandsnorm wordt verhoogd met een toeslag indien de alleenstaande of de alleenstaande ouder hogere algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan heeft dan waarin de bijstandsnorm voorziet, als gevolg van het niet of niet geheel kunnen delen van deze kosten met een ander.

• 2. De toeslag als bedoeld in het eerste lid wordt voor de alleenstaande en de alleenstaande ouder in wiens woning geen ander zijn hoofdverblijf heeft, bepaald op 20% van het wettelijk minimum loon, c.q. 20% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde bedrag;

• 3. De toeslag als bedoeld in het eerste lid bedraagt voor de alleenstaande en de alleenstaande ouder waarop het tweede lid niet van toepassing is 10% van het in artikel 21onder c van de Wwb genoemde bedrag, behoudens nadere bepalingen die elders in deze verordening zijn geregeld.

• 4. De toeslag als bedoeld in het eerste lid wordt voor de alleenstaande of de alleenstaande ouder, in afwijking van lid 3, bepaald op 20% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde maximumbedrag, indien de kosten van het bestaan uitsluitend kunnen worden gedeeld met:

  • a.

    kinderen die aanspraak kunnen maken op studiefinanciering op grond van hoofdstuk II van de Wet Studiefinanciering 2000, of op grond van hoofdstuk 4 van de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten, dan wel waarvoor aanspraak op kinderbijslag bestaat;

  • b.

    (niet) ten laste komende kinderen jonger dan 21 jaar die over een inkomen beschikken dat niet hoger is dan het in artikel 21 onder a van de Wwb genoemde bedrag;

  • c.

    een schoolverlater als bedoeld in artikel 6, lid 1 onder a van deze verordening.

Artikel 5 Verlaging van de norm

• 1. De bijstandsnorm wordt lager vastgesteld indien de gehuwden lagere algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan hebben dan waarin de bijstandsnorm voorziet, als gevolg van het geheel of gedeeltelijk kunnen delen van deze kosten met een ander.

• 2. De verlaging als bedoeld in het eerste lid bedraagt 10% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde bedrag.

• 3. De verlaging als bedoeld in het eerste lid blijft achterwege indien de kosten van het bestaan uitsluitend kunnen worden gedeeld met:

  • a.

    kinderen die aanspraak kunnen maken op studiefinanciering op grond van hoofdstuk II van de Wet Studiefinanciering 2000, of op grond van hoofdstuk 4 van de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten, dan wel waarvoor aanspraak op kinderbijslag bestaat;

    (niet) ten laste komende kinderen jonger dan 21 jaar die over een inkomen beschikken dat niet hoger is dan het in artikel 21 onder a van de Wwb genoemde bedrag;

  • b.

    een schoolverlater als bedoeld in artikel 6, lid 1 onder a van deze verordening.

Artikel 6 Specifieke woonsituaties

• 1. Indien de belanghebbende, niet zijnde een schoolverlater als bedoeld in artikel 6, geen aantoonbare eigenaarslasten van de zelfbewoonde woning, (onder)huurlasten of kosten heeft die voortvloeien uit een kostgangersovereenkomst, verlagen burgemeester en wethouders de toeslag zodanig, dat de belanghebbende alleen de beschikking heeft over de van toepassing zijnde bijstandsnorm, vermeld in artikel 21 onder a of b van de Wwb dan wel 80% van het bedrag vermeld in artikel 21 onder c van de Wwb.

• 2. Het eerste lid is niet van toepassing op degene die daadwerkelijk inwonend is bij zijn ouder(s) of bij zijn kinderen.

• 3. Indien kosten worden gedeeld met een derde die niet het hoofdverblijf heeft in dezelfde woning, waardoor de belanghebbende lagere algemene kosten van bestaan heeft dan waarin de norm of de toeslag voorziet, wordt de toeslag als bedoeld in artikel 3, vastgesteld op 10% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde bedrag.

Artikel 7 Schoolverlaters

• 1. In afwijking van het bepaalde in artikel 3 wordt de norm van de alleenstaande van 21 jaar of ouder die een schoolverlater is zodanig verlaagd, dat de belanghebbende beschikt over een bijstandsuitkering gelijk aan:

  • a.

    60% van het bedrag vermeld in artikel 21 onder a van de Wwb voor de schoolverlater die thuiswonend is, en

  • b.

    100% van het bedrag vermeld in artikel 21 onder a van de Wwb voor de schoolverlater die niet thuiswonend is.

• 2. Deze verlaging is van toepassing over een periode van ten hoogste zes maanden, gerekend vanaf de eerste dag dat de belanghebbende niet langer aanspraak maakte op de studiefinanciering of toelage.

Artikel 8 Alleenstaanden van 21 of 22 jaar

• 1. In afwijking van het bepaalde in artikel 3 wordt de toeslag voor een alleenstaande van 21-jarige vastgesteld op 2% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde bedrag.

• 2. In afwijking van het bepaalde in artikel 3 wordt de toeslag voor een alleenstaande van 22-jarige vastgesteld op 9% van het in artikel 21 onder c van de Wwb genoemde bedrag.

Artikel 10 Beslissing college in gevallen waarin de verordening niet voorziet

• 1. Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening, indien onverkorte toepassing zou leiden tot onredelijkheid of onbillijkheid.

• 2. In gevallen waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.