Regeling vervallen per 25-03-2010

Evenementen en derden belanghebbenden

Geldend van 05-02-1998 t/m 24-03-2010

Intitulé

Evenementen en derden belanghebbenden

Inleiding en probleemstelling.

Ingevolge artikel 3:40 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) treedt een besluit niet in werking voordat het bekend is gemaakt. Artikel 3:41 lid 1 zegt dat de bekendmaking van besluiten die tot een of meer belanghebbenden zijn gericht, geschiedt door toezending of uitreiking aan hen, onder wie de aanvrager. Lid 2 van dit artikel geeft aan dat indien de bekendmaking niet door toezending of uitreiking kan geschieden deze op andere geschikte wijze dient te geschieden. Zo'n besluit kan bijvoorbeeld bekend worden gemaakt door kennisgeving van het besluit of de zakelijke inhoud ervan in een van overheidswege uitgegeven blad of een dag-, nieuws- of huis-aan-huisblad of via aanplakking op het publicatiebord van de gemeente.

Op dit moment worden evenementenbeschikkingen wel bekendgemaakt aan de aanvrager maar niet aan derden belanghebbenden. Als vast voorschrift van een evenementenbeschikking hebben wij opgenomen dat de organisator de belanghebbenden moet informeren. In de praktijk blijkt hier vaak niets van terecht te komen en wij controleren in de meeste gevallen ook niet of de vergunninghouder aan dit voorschrift heeft voldaan. Door het niet bekendmaken aan derden belanghebbenden is in het verleden commotie ontstaan (denk aan: Voorjaarskermis Vale Hen '96, houseparty Dean en Deluca pand F. v.d. Werff '96 en Milieumarkt Kleine Noord '97).

Oplossing

Uw college heeft enige tijd geleden uitgesproken dat het informeren van belanghebbenden geen taak is van de organisator maar van de gemeente. Zoals ook in de inleiding staat aangegeven is de gemeente in principe wettelijk verplicht derden belanghebbenden te informeren.

Per jaar behandelen wij ruim 200 evenementenaanvragen. Vooropgesteld denk ik dat we een onderscheid moeten maken tussen de verschillende soorten evenementen, namelijk: kleine evenementen (+ 15%) en grote evenementen (+ 85%). Kleine evenementen zullen gezien de omvang, aard en impact geen of weinig last veroorzaken. Men moet hierbij denken aan buurtbarbecues, huis- en tuinfeestjes en inpandige kleine bedrijfsfeesten. Grote evenementen kunnen inbreuk maken op de woon- en leefomstandigheden omdat muziek ten gehore wordt gebracht, straten worden afgesloten, extra verkeers- en parkeerbewegingen plaatsvinden, obstakels op de openbare weg worden geplaatst etc.

U kunt er voor kiezen de kleine evenementen niet te publiceren omdat de kans dat er problemen ontstaan of een onrechtmatige beschikking wordt verleend klein is. Uiteraard blijft de kans aanwezig dat het een keertje mis gaat. Het is wel verstandig om in de beschikking voor kleine evenementen het vaste voorschrift te blijven hanteren en ook te controleren. Het slagen van een dergelijk evenement hangt sterk af van de medewerking van de omgeving. Het is dan ook gebleken dat het voorschrift in bovengenoemde situaties vaak wel wordt nageleefd.

De bekendmaking van grote evenementen aan derden dient op een andere wijze te geschieden. De voorkeur gaat uit naar het publiceren van de aanvraag omdat dit ten opzichte van het publiceren van het besluit tot voordeel heeft dat derden belanghebbenden vooraf hun bedenkingen kunnen inbrengen op basis waarvan wij een zorgvuldige afweging omtrent de evenementenbeschikking kunnen maken.

Een nadeel van het publiceren van aanvragen (en besluiten) is dat deze niet meer gepubliceerd kunnen worden als de aanvraag (ingevolge artikel 1.3 APV, 3 wk voor aanvang) te laat bij ons wordt ingediend.

Vanuit praktisch oogpunt gezien zou één bestuurder dan de beslissing moeten kunnen nemen of de aanvraag behandeld of wegens tijdgebrek afgewezen moet worden. Het ligt voor de hand dat de burgemeester dit doet namens het college. Tevens heeft de burgemeester als bestuursorgaan eigen bevoegdheden op het gebied van evenementen in relatie tot de openbare orde.

Het publiceren van een aanvraag kan tot gevolg hebben dat de behandeling hiervan (zowel ambtelijke als bestuurlijke) meer tijd in beslag neemt en de organisator langer moet wachten totdat op zijn aanvraag wordt beschikt. Daar staat een zorgvuldiger belangenafweging tegenover.

De kosten voor het publiceren van evenementenaanvragen op Hoorn op Vijf omvatten op jaarba-sis + ƒ 3500,=. De legeskosten voor een evenementenbeschikking bedragen in 1998 ƒ 20,40 (vangnetartikel 1.1.4).

Zoals u zult begrijpen zijn deze kosten niet dekkend. De legeskosten moeten met ƒ 17,50 worden verhoogd als we de publicatiekosten volledig terug willen. Daar de legeskosten toch al aan de lage kant zijn lijkt dit niet onverstandig.

In principe voldoen we met het alleen publiceren van de aanvraag niet geheel aan de wettelijke vereisten maar omdat het risico klein is, dat hierna nog tot de conclusie wordt gekomen (door de Commissie Bezwaar- en Beroepschriften of de rechter) dat de vergunning onrechtmatig is verleend, kan hiervoor gekozen worden.

Advies:

  • -

    zowel de aanvraag als het besluit tot het houden van kleine evenementen niet publiceren maar het vaste voorschrift (organisator informeert omwonenden) hanteren en

  • -

    controleren;

  • -

    de aanvragen voor het organiseren van grote evenementen publiceren op Hoorn op Vijf;

  • -

    de burgemeester laten beslissen of te laat ingediende aanvragen moeten worden behandeld (maar dus niet meer kunnen worden gepubliceerd) of op grond van art. 1.3 van de APV moeten worden afgewezen;

  • -

    de legeskosten voor evenementenbeschikkingen (artikelen 2.1.4.1 en 2.2.2 APV) verhogen met ƒ 17,50;

  • -

    bovengenoemd beleid bekend maken in Hoorn op Vijf (t.z.t. opnemen in Wegwijs in Hrn).