Verordening sociaal domein Kaag en Braassem 2017

1. Onder de algemene voorzieningen voor jeugd vallen:

• a.

  basisvoorzieningen gericht op preventie, zoals activiteiten aangeboden door het Centrum voor Jeugd en Gezin;

• b.

  de diensten van het team, zoals genoemd in de Maatschappelijke Agenda 2.0;

• c.

  diagnostiek en behandeling van Ernstige Enkelvoudige Dyslexie, mits deze geboden wordt door een door het college gecontracteerde aanbieder.

2. Het college kan in nadere regels de algemene voorzieningen nader bepalen.

1. Onder de maatwerkvoorzieningen voor jeugd vallen:

• a.

  de specialistische jeugdhulp-voorzieningen, die aangeboden worden door een door de gemeente gecontracteerde derde;

• b.

  gesloten jeugdhulp.

2. Het college kan nadere regels stellen voor de maatwerkvoorzieningen jeugd en/of een deel daarvan als algemene voorziening benoemen.

1. Onder de algemene voorzieningen Wmo vallen:

• a.

  basisvoorzieningen gericht op preventie, zoals activiteiten aangeboden door de Driemaster;

• b.

  de diensten van het team, zoals genoemd in de Maatschappelijke Agenda 2.0;

• c.

  de vrij toegankelijke voorzieningen die aangeboden worden door Tom in de buurt en gericht zijn op maatschappelijke ondersteuning. Dit is een collectief aanbod van individuele of collectieve ondersteunings- en dagbestedingstrajecten, activiteiten en diensten, die kunnen veranderen indien dit voortvloeit uit de behoefte van inwoners.

2. Een algemene voorziening wordt uitgevoerd door een door de gemeente gecontracteerde derde en is bedoeld om één van de volgende resultaten te bereiken:

• a.

  de inwoner kan optimaal sociaal en persoonlijk functioneren;

• b.

  de inwoner kan deelnemen aan de samenleving;

• c.

  de inwoner kan zijn financiële huishouding voeren;

• d.

  de inwoner heeft een structuur/ invulling van de dag;

• e.

  de inwoner is verzorgd/voert de algemene dagelijkse levensverrichtingen (ADL) zoveel als mogelijk zelf uit;

• f.

  de inwoner heeft onderdak;

• g.

  de mantelzorgers van de inwoner worden tijdelijk ontlast.

1. Een maatwerkvoorziening huishoudelijke ondersteuning kan toegekend worden om één van de volgende resultaten te bereiken:

• a.

  de inwoner woont in een schoon en leefbaar huis;

• b.

  de inwoner beschikt over schone kleding en beddengoed;

• c.

  de inwoner zorgt thuis voor kinderen die tot het gezin behoren;

• d.

  de inwoner voert een gestructureerd huishouden.

2. Het college kan nadere regels stellen ter uitvoering van het eerste lid.

1. Een maatwerkvoorziening begeleiding kan toegewezen worden wanneer de in artikel 11 genoemde resultaten niet behaald kunnen worden met een algemene voorziening. Dit geldt in ieder geval voor:

• a.

  de begeleiding binnen het ontmoetingscentrum dementie;

• b.

  begeleiding in de vorm van opvang voor inwoners met ernstige gedragsproblemen.

2. Het college kan nadere regels stellen ter uitvoering van het eerste lid.

1. Een maatwerkvoorziening Maatschappelijke opvang en Beschermd wonen kan worden toegekend aan een inwoner met psychische of psychosociale problemen en een inwoner die de thuissituatie heeft verlaten, al dan niet in verband met risico’s voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld. De maatwerkvoorziening:

• a.

  ondersteunt de inwoner bij het zich handhaven in de samenleving;

• b.

  levert een passende bijdrage aan de behoefte van de inwoner aan beschermd wonen of opvang;

• c.

  realiseert een situatie waarin de inwoner (indien mogelijk) in staat wordt gesteld zich zo snel mogelijk weer op eigen kracht te handhaven in de samenleving.

2. Het college kan nadere regels stellen ter uitvoering van het eerste lid.

1. Als een maatwerkvoorziening noodzakelijk is ter vervanging van een eerder door het college verstrekte voorziening, wordt deze slechts verstrekt, als:

• a.

  de eerder verstrekte voorziening technisch is afgeschreven;

• b.

  de eerder verstrekte voorziening vervroegd technisch is afgeschreven door omstandigheden die niet aan de inwoner zijn toe te rekenen;

• c.

  de eerder verstrekte voorziening niet langer een oplossing biedt voor de behoefte van de inwoner aan maatschappelijke ondersteuning.

2. Hulpmiddelen en woningaanpassingen worden alleen verstrekt als deze langdurig noodzakelijk zijn.

1. Het college biedt aan een belanghebbende ondersteuning of een voorziening gericht op arbeidsinschakeling.

2. Onder de voorzieningen voor arbeidsinschakeling vallen in ieder geval de volgende voorzieningen:

• a.

  werkervaringsplaats/stage

• b.

  proefplaatsing

• c.

  scholing en/of opleiding

• d.

  persoonlijke ondersteuning (job coaching)

• e.

  bemiddeling

• f.

  participatieplaats

• g.

  beschut werk

• h.

  loonkostensubsidie

• i.

  sociale activering

• j.

  aanpassingen op de werkplek

1. De omstandigheden zoals bedoeld in artikel 5 lid 1 van deze verordening hebben in ieder geval betrekking op zorgtaken van belanghebbende en de mogelijkheid dat hij behoort tot de doelgroep loonkostensubsidie of gebruik kan maken van de voorziening beschut werk. Onder zorgtaken wordt in ieder geval verstaan:

• a.

  de opvang van ten laste komende kinderen tot 5 jaar, en

• b.

  de noodzakelijkheid van het verrichten van mantelzorg als bedoeld in artikel 1.1.1 van de Wmo.

2. Het college kan aan belanghebbenden als bedoeld in artikel 7 lid 1 sub a onder 4 en 7 van de Participatiewet een bijdrage in de kosten van de voorziening vragen. Deze bijdrage wordt bepaald op basis van de draagkracht bijzondere bijstand die door het college vastgesteld is.

3. Het college kan, in aanvulling op de verplichtingen die voortvloeien uit de wet en deze verordening, aan de inzet van een voorziening nadere verplichtingen verbinden.

1. Het college kan een belanghebbende scholing en/of een opleiding aanbieden voor zover de scholing naar het oordeel van het college bijdraagt aan de arbeidsinschakeling en is gemaximeerd tot het niveau van een startkwalificatie.

2. Het college kan op individuele gronden besluiten de in het eerste lid bedoelde scholing en/of opleiding te laten volgen op een ander niveau.

1. Het college verstrekt aan belanghebbende die onbeloonde additionele werkzaamheden verricht volgens artikel 10a lid 6 van de Participatiewet een premie van telkens € 150 per zes maanden.

2. De premie kan worden geweigerd indien bij de beoordeling blijkt dat de belanghebbende de aan de onbeloonde additionele werkzaamheden verbonden verplichtingen in de voorafgaande zes maanden heeft geschonden.

3. De scholing en/of opleiding als bedoeld in artikel 10a lid 5 van de Participatiewet moet gericht zijn op arbeidsinschakeling en is gemaximeerd tot het niveau van een startkwalificatie.

1. Het college kan beschut werk aanbieden aan een belanghebbende die door een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking een zodanige mate van begeleiding op en aanpassingen van de werkplek nodig heeft, dat van een reguliere werkgever redelijkerwijs niet kan worden verwacht dat hij deze persoon in dienst neemt.

2. Het college maakt uit de belanghebbenden een voorselectie en wint bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) advies in voor de beoordeling of zij uitsluitend in een beschutte omgeving onder aangepaste omstandigheden mogelijkheden tot arbeidsparticipatie hebben. Het college selecteert voor deze beoordeling uitsluitend personen, van wie verwacht wordt dat zij zonder deze voorziening geen mogelijkheden tot arbeidsparticipatie hebben.

3. Om de in artikel 10b lid 1 van de Participatiewet bedoelde werkzaamheden mogelijk te maken kan het college in ieder geval de volgende ondersteunende voorzieningen inzetten: fysieke aanpassingen van de werkplek of de werkomgeving, uitsplitsing van taken of aanpassingen in de wijze van werkbegeleiding, werktempo of arbeidsduur.

4. Het college bepaalt de omvang van het aanbod beschut werk en legt vast hoeveel plekken voor beschut werk er beschikbaar zijn.

1. Het college stelt vast of een belanghebbende behoort tot de doelgroep loonkostensubsidie.

2. Hierbij neemt het college de volgende criteria in acht:

• a.

  een persoon moet behoren tot de doelgroep zoals omschreven in artikel 7 lid 1 sub a van de Participatiewet; én

• b.

  die persoon is tijdelijk niet in staat met voltijdse arbeid het wettelijk minimumloon te verdienen, maar in de toekomst wel; of

• c.

  die persoon is niet in staat met voltijdse arbeid het wettelijk minimumloon te verdienen, maar

• d.

  heeft wel mogelijkheden tot arbeidsparticipatie.

3. Bij de persoon genoemd in lid 2b adviseert het college of een belanghebbende behoort tot de doelgroep loonkostensubsidie.

4. Bij de persoon genoemd in lid 2c adviseert het UWV het college met betrekking tot het oordeel of een belanghebbende behoort tot de doelgroep loonkostensubsidie.

1. Het college gebruikt de in de bijlage I omschreven wijze om de loonwaarde van een persoon vast te stellen.

2. Het UWV adviseert het college met betrekking tot de vaststelling van de loonwaarde van een persoon zoals genoemd in artikel 17 lid 2c. Het UWV neemt daarbij de in de bijlage I omschreven methode in acht.

1. Het college kan aan een belanghebbende activiteiten aanbieden in het kader van sociale activering als de mogelijkheid bestaat dat hij op enig moment algemeen geaccepteerde arbeid kan verkrijgen.

2. Het college stemt de activiteiten en duur van de in het eerste lid bedoelde activiteiten af op de mogelijkheden en capaciteiten van die persoon.

1. Het college kan in aanvulling op voorliggende voorzieningen een vergoeding verstrekken voor noodzakelijke kosten in het kader van re-integratie. Deze vergoeding geldt alleen voor uitkeringsgerechtigden volgens de Participatiewet, IOAW en IOAZ. Het gaat hierbij in ieder geval om:

• a.

  reiskosten;

• b.

  kinderopvang;

• c.

  overige kosten.

2. Het college kan nadere regels vaststellen over de toekenning van de in lid 1 bedoelde vergoedingen.

1. Het college kan in ieder geval een tegenprestatie naar vermogen opleggen aan:

• a.

  belanghebbenden met een bijstandsuitkering die na ondersteuning richting werk geen reguliere betaalde baan hebben gevonden;

• b.

  belanghebbenden om in het kader van het integrale plan isolement op te heffen/te voorkomen en het welbevinden te bevorderen.

2. Bij het opleggen van de verplichting tot het verrichten van een tegenprestatie houdt het college in ieder geval rekening met de volgende factoren:

• a.

  de tegenprestatie moet naar vermogen kunnen worden verricht door een belanghebbende;

• b.

  de persoonlijke situatie en individuele omstandigheden van een belanghebbende moeten in aanmerking worden genomen;

• c.

  als een belanghebbende al betaalde arbeid, vrijwilligerswerk of mantelzorg (zoals bedoeld in de Wmo)verricht, moet daarmee rekening worden gehouden.

1. Het college draagt geen tegenprestatie op indien geen werkzaamheden, als bedoeld in artikel 31van deze verordening, voorhanden zijn die kunnen worden ingezet als tegenprestatie.

2. Indien het college geen tegenprestatie opdraagt omdat geen werkzaamheden voorhanden zijn, beoordeelt het college periodiek of op dat moment wel dergelijke werkzaamheden voorhanden zijn die kunnen worden ingezet als tegenprestatie.

1. Een individuele inkomenstoeslag wordt berekend van de norm genoemd in artikel 21 onderdeel b van de Participatiewet en bedraagt per 12 maanden afgerond in hele euro’s voor: a. alleenstaanden: 30% van deze norm;

• b.

  alleenstaande ouders met kinderen tot 12 jaar: 35% van deze norm;

• c.

  alleenstaande ouders met tenminste 1 kind van 12 jaar of ouder: 40% van deze norm;

• d.

  gehuwden met of zonder kinderen tot 12 jaar: 40% van deze norm;

• e.

  gehuwden met ten minste 1 kind in de leeftijd van 12 tot 18 jaar: 45% van deze norm.

2. Als één van de gehuwden is uitgesloten van het recht op individuele inkomenstoeslag ingevolge de artikelen 11 of 13 van de Participatiewet, komt de rechthebbende echtgenoot in aanmerking voor een individuele inkomenstoeslag naar de hoogte die voor hem als alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden met inachtneming van artikel 32 lid 3 van de Participatiewet.

1. Een individuele studietoeslag bedraagt € 250.

2. De studietoeslag kan maximaal 1 maal per 12 maanden toegekend worden.

1. In geval belanghebbende zich niet houdt aan de verplichtingen zoals genoemd in artikel 40 of 41 wordt de maatregel vastgesteld op:

• a.

  eerste categorie: 10% van de norm gedurende één maand;

• b.

  tweede categorie: 20% van de norm gedurende één maand;

• c.

  derde categorie: 50% van de norm gedurende één maand;

• d.

  vierde categorie: 50% van de norm gedurende twee maanden.

2. De beoordeling van een maatregel vindt bij gehuwden voor de partners afzonderlijk plaats.

3. Als er sprake is van een gedraging van de eerste categorie kan het college eenmalig volstaan met het geven van een waarschuwing als gedurende twee voorafgaande jaren geen andere waarschuwing of maatregel op grond van deze paragraaf of op grond van artikel 18 lid 4 van de Participatiewet is opgelegd.

1. Voor zover nog niet genoemd in artikel 40, wordt indien belanghebbende tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft getoond als bedoeld in artikel 18 lid 2 van de Participatiewet, de uitkering verlaagd:

• a.

  met 100% van de norm gedurende één maand, indien belanghebbende verwijtbaar geen of geen volledig recht heeft op een uitkering krachtens een sociale verzekering of een andere voorliggende voorziening;

• b.

  met 100% van de norm gedurende de periode, dat de belanghebbende niet op bijstand zou zijn aangewezen indien hij op verantwoorde wijze de middelen waarover hij beschikte of redelijkerwijs had kunnen beschikken zou hebben aangewend.

2. Indien belanghebbende tekortschietend besef van verantwoordelijkheid toont in de zin van het niet verkrijgen, aanvaarden of door eigen toedoen niet behouden van algemeen geaccepteerde arbeid voorafgaand aan de melding wordt de uitkering met 100% gedurende één maand verlaagd.

3. Indien een voorliggende voorziening wegens verrekening van een bestuurlijke boete in verband met herhaalde schending van de inlichtingenplicht niet tot uitbetaling komt, wordt dit als tekortschietend besef van verantwoordelijkheid aangemerkt. De uitkering wordt gedurende drie maanden verlaagd.

4. De verlaging op grond van het derde lid bedraagt de eerste maand 100% en de tweede en derde maand 20% van de norm.

5. In afwijking van artikel 45 kan de verlaging direct bij aanvang van de uitkering ingaan.

1. Als een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover personen en instanties die zijn belast met de uitvoering van de wet als bedoeld in artikel 9 lid 6 van de Participatiewet wordt een verlaging opgelegd van 50% van de norm gedurende twee maanden.

2. Als een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover personen en instanties die zijn belast met de uitvoering van de wet als bedoeld in artikel 37 lid 1 onder g IOAW/IOAZ, wordt een verlaging opgelegd van 50% van de norm gedurende één maand.

1. Als een belanghebbende een door het college opgelegde verplichting als bedoeld in artikel 55 van de Participatiewet niet of onvoldoende nakomt anders dan een verplichting gericht op arbeidsinschakeling, wordt voor zover deze gedraging niet valt onder een verplichting van artikel 18 lid 4 van de Participatiewet, een verlaging toegepast van 20% van de norm gedurende één maand.

2. Als een belanghebbende de medewerkingsverplichting als bedoeld in artikel 17 lid 2 of 4 van de Participatiewet of artikel 13 lid 2 of 4 van de IOAW of IOAZ niet of onvoldoende nakomt, wordt een verlaging toegepast van 10% van de norm gedurende één maand.

3. Als er sprake is van een gedraging zoals genoemd in lid 2 kan eenmalig worden volstaan met het geven van een waarschuwing.

1. Voordat een maatregel wordt opgelegd wordt een belanghebbende mondeling of schriftelijk in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.

2. In bijzondere gevallen of als belanghebbende dit heeft aangegeven, kan hiervan worden afgeweken.

1. Het college ziet af van een maatregel als:

• a.

  elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt, of

• b.

  de gedraging meer dan één jaar voor constatering daarvan door het college heeft plaatsgevonden.

2. Het college kan afzien van een maatregel als:

• a.

  het daarvoor dringende redenen aanwezig acht, of

• b.

  als dit naar oordeel van het college gelet op bijzondere omstandigheden noodzakelijk is voor de voortgang van het integraal plan.

3. Als het college afziet van een maatregel op grond van lid 2, wordt een belanghebbende hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld.

1. Een maatregel wordt toegepast op de uitkering over de kalendermaand volgend op de maand waarin het besluit tot het opleggen van de maatregel aan een belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de op dat tijdstip voor die belanghebbende geldende norm.

2. Indien een maatregel overeenkomstig het eerste lid niet mogelijk is omdat de uitkering is beëindigd of ingetrokken, kan deze met terugwerkende kracht worden toegepast op de uitkering over de periode waarop de gedraging betrekking heeft gehad of over de periode waarin de gedraging heeft plaatsgevonden.

3. Voor zover de uitkering nog niet is uitbetaald, kan – in afwijking van het eerste en tweede lid – de maatregel worden uitgevoerd in de maand waarin de gedraging heeft plaatsgevonden.

4. Als de maatregel niet op de wijze zoals hiervoor vermeld kan worden geëffectueerd kan de maatregel op een volgende uitkeringsperiode worden uitgevoerd, waarbij de termijn van artikel 57 lid 1 sub b van deze verordening in acht wordt genomen.

1. De maatregel wordt toegepast over de norm.

2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel ook worden toegepast op de bijzondere bijstand indien:

• a.

  aan belanghebbende bijzondere bijstand wordt verleend op grond van artikel 12 van de Participatiewet; of

• b.

  de verwijtbare gedraging van belanghebbende, in relatie tot zijn recht op bijzondere bijstand daartoe aanleiding geeft.

3. De maatregel kan niet meer bedragen dan de uitkering waarop belanghebbende recht zou hebben gehad, gedurende de periode waarop de maatregel betrekking heeft, indien er geen grond voor een maatregel zou zijn geweest.

1. Indien een belanghebbende zich tegelijk schuldig maakt aan verschillende gedragingen, wordt uitgegaan van de gedraging waarop de zwaarste maatregel is gesteld.

2. In afwijking van lid 1 wordt een maatregel wegens tekortschietend besef van verantwoordelijkheid zoveel mogelijk afzonderlijk van een andere maatregel toegepast.

1. De duur van de maatregel wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is opgelegd, opnieuw schuldig maakt aan verwijtbaar gedrag van dezelfde of hogere categorie of verwijtbaar soortgelijk gedrag als bedoeld in de artikelen 40, 41, 43, 46, 47 en 48. Dit geldt ook als er sprake is van recidive door een gedraging als genoemd in dit lid na een eerdere verwijtbare gedraging zoals bedoeld in artikel 18 lid 4 van de Participatiewet.

2. Als een belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarmee een verlaging is toegepast vanwege een gedraging als bedoeld in artikel 18 lid 4 van de Participatiewet opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging als bedoeld in artikel 18 lid 4 van de Participatiewet bedraagt de verlaging 100% van de uitkering gedurende twee maanden.

3. Met een besluit waarmee een verlaging is opgelegd wordt het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen gelijkgesteld.

1. In het besluit tot het opleggen van een maatregel van de uitkering worden in ieder geval vermeld:

• a.

  de reden van de maatregel;

• b.

  de duur van de maatregel;

• c.

  het bedrag of percentage waarmee de uitkering wordt verlaagd, en

• d.

  indien van toepassing, de reden om af te wijken van de standaardverlaging;

• e.

  ingangsdatum van de maatregel.

2. De maatregel die is opgelegd wegens het niet of onvoldoende nakomen van een verplichting als bedoeld in artikel 18 lid 4 van de Participatiewet wordt afgestemd op de omstandigheden van een belanghebbende en diens mogelijkheden om middelen te verwerven als – gelet op bijzondere omstandigheden – dringende redenen daartoe noodzaken.

1. Het college verrekent het openstaande boetebedrag gedurende de eerste drie maanden na het moment van dagtekening van het besluit tot oplegging van een recidiveboete zonder dat het bepaalde in artikel 4:93 lid 4 van de Algemene wet bestuursrecht in acht wordt genomen.

2. De verrekening op grond van het eerste lid bedraagt 100% van de norm in de eerste maand en in de tweede en derde maand 20% van de norm.

3. In afwijking van het eerste en tweede lid verrekent het college het openstaande boetebedrag met inachtneming van artikel 4:93 lid 4 van de Algemene wet bestuursrecht indien hiervoor dringende redenen aanwezig zijn.

1. Het college controleert op afspraken, signalen en (anonieme) meldingen en anticipeert op gedrag van de belanghebbende of zijn huisgenoten. De dienstverlening is daarbij gericht op vroegtijdige detectie en afhandeling. Daarnaast voert het college nadere onderzoeken op maat uit.

2. Het college kan voor de controle- en opsporingstaken opdracht geven aan de sociale recherche.

1. Indien belanghebbende zich, zonder dat er sprake is van een dringende reden, niet of onvoldoende houdt aan afspraken en/of verplichtingen op grond van de wet, dan heeft dit consequenties.

2. Indien het fraudebedrag boven de aangiftegrens uitkomt, wordt proces verbaal opgemaakt en aangifte gedaan bij het Openbaar Ministerie volgens de regels van de Aanwijzing sociale zekerheidsfraude.