Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk

Toelichting

Besluit maatschappelijke ondersteuning

gemeente Korendijk

20-12-2011Toelichting Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk.

Inleiding.

Naast de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk is er ook een Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk. In dit Besluit zijn alle bedragen bij elkaar gebracht, die op basis van de Verordening moeten worden vastgesteld. Daarnaast zijn alle regels waarvoor de Verordening een delegatiebepaling voor het college bevat in het Besluit ingevuld.

Het voordeel van het opnemen van alle bedragen in een Besluit is dat bij wijziging van de bedragen (bijvoorbeeld omdat er aan de hand van de prijsindex een bijstelling van bedragen plaatsvindt) niet de Verordening gewijzigd moet worden en dus in de Raad besproken en opnieuw vastgesteld moet worden. Bijstelling van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk door het college kan aanzienlijk sneller plaatsvinden.

Het eerste onderwerp na de begripsbepaling dat in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk aan de orde komt is het Persoonsgebonden budget (Persoonsgebonden budget). Van alle soorten voorzieningen waarvoor een Persoonsgebonden budget mogelijk is, wordt in het Besluit uitgewerkt hoe het bedrag van het Persoonsgebonden budget wordt samengesteld.

Hoofdstuk 1. Begripsbepaling.

In artikel 1 wordt aangegeven dat voor de omschrijving van de begrippen in dit besluit wordt aangesloten bij de begripsbepaling in (artikel 1 van) de Verordening maatschappelijke ondersteuning Korendijk, tenzij de begripsomschrijving in dit Besluit is opgenomen. De begripsomschrijving is dan in één van de artikelen in dit Besluit opgenomen.Hoofdstuk 2. Bijzondere regels over het Persoonsgebonden budget.

Algemeen.

De systematiek van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk is dat steeds algemene voorzieningen, waaronder collectief vervoer, het primaat hebben. Bij algemene voorzieningen is geen Persoonsgebonden budget mogelijk, waar tegenover staat dat de algemene voorziening een snel te realiseren oplossing biedt en er bij algemene voorzieningen een eenvoudige en lichte toelatingstoets geldt.

Voor alle andere voorzieningen geldt dat er een Persoonsgebonden budget kan worden gevraagd, waarbij er dan bijzondere regels gelden.

Artikel 2. Regels rond verstrekking en verantwoording.

• 2.1.

  Verstrekking van een Persoonsgebonden budget of een financiële tegemoetkoming voor een Alfahulp vindt plaats op verzoek van de aanvrager. Dit kan bij voorkeur tegelijk met de aanvraag, indien op dat moment al duidelijk is dat de aanvrager dit wenst.

• 2.2.

  Een aanvrager komt in eerste instantie in aanmerking voor een algemene voorziening. Is die niet passend, dan kan de aanvrager al dan niet een individuele voorziening ontvangen. Daarna kan op verzoek van de aanvrager verstrekking in de vorm van een Persoonsgebonden budget plaatsvinden. Niet in alle situaties is het mogelijk een Persoonsgebonden budget te ontvangen.

  • a.

    Allereerst zal ook in situaties waarbij tijdens onderzoek duidelijk wordt dat een aanvrager problemen zal krijgen met het omgaan met een Persoonsgebonden budget, dit als contra- indicatie worden opgevat. Bijvoorbeeld bij een schuldproblematiek, een psychogeriatrische problematiek, bij ernstige psycho-sociale problemen.

  • b.

    Indien er bij de aanvrager sprake is van een beperkte vervoersbehoefte zodat het standaard Persoonsgebonden budget veel hoger zal zijn dan de in werkelijkheid te maken vervoerskosten, vindt verstrekking van een Persoonsgebonden budget niet plaats maar zullen de vervoerskosten op basis van declaratie verstrekt worden.

  • c.

    Daarnaast is het niet mogelijk een Persoonsgebonden budget te ontvangen als de hulp bij het huishouden een beperkte omvang in duur heeft (bijvoorbeeld enkele weken).

• 2.3.

  Een woonvoorziening kan verstrekt worden als voorziening in natura. Dit zal vooral gelden voor kleinere, losse en daarom vaak herbruikbare voorzieningen, zoals tilliften, trapliften en dergelijke voorzieningen. Bouwkundige woonvoorzieningen zullen naar hun aard over het algemeen niet als voorziening in natura aangeboden kunnen worden. Dit artikellid bepaalt dat bepaalde roerende woonvoorzieningen uitsluitend in natura worden aangeboden, om te voorkomen dat er sprake zal zijn van kapitaalvernietiging.

  Deze verstrekking en het niet bieden van een keuze voor een Persoonsgebonden budget hangt samen met het vormen van een depot en de daarmee samenhangende herverstrekking.

• 2.4.

  In dit artikel wordt de wijze van verantwoording van het Persoonsgebonden budget omschreven.

Hoofdstuk 3. Hulp bij het huishouden.

Artikel 3. Omvang van de eigen bijdrage en het eigen aandeel.

3.1.Hoofdstuk IV van de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) Besluit maatschappelijke ondersteuning (besluit van 2 oktober 2006) handelt over eigen bijdragen en het eigen aandeel bij financiële tegemoetkomingen. In artikel 4.1 van de AMvB wordt in lid 1 onder a, b, c en d aangegeven welke bedragen de minister als maximum laat gelden voor welke groepen.

De tekst van artikel 4.1. lid 1 uit de AmvB, aangepast met de bedragen voor 2011, is als volgt:

“Artikel 4.1

• 1.

  Indien de gemeenteraad uitvoering heeft gegeven aan artikel 15, eerste lid, of artikel 19, eerste lid, van de wet mag de in een kalenderjaar verschuldigde eigen bijdrage en het aandeel in de kosten van maatschappelijke ondersteuning dat bij de toekenning van een financiële tegemoetkoming

  voor eigen rekening blijft, tezamen niet meer bedragen dan:

  • a.

    voor de ongehuwde persoon jonger dan 65 jaar € 18,00 per vier weken, met dien verstande dat indien zijn inkomen meer bedraagt dan € 22.905,00 het bedrag van € 18,00 wordt verhoogd met een dertiende deel van 15% van het verschil tussen zijn inkomen en € 22.905,00;

  • b.

    voor de ongehuwde persoon van 65 jaar of ouder € 18,00 per vier weken, met dien verstande dat indien zijn inkomen meer bedraagt dan € 16.007,00 het bedrag van € 18,00 wordt verhoogd met een dertiende deel van 15% van het verschil tussen zijn inkomen en € 16.007,00;

  • c.

    voor de gehuwde personen indien een van beiden jonger is dan 65 jaar of beiden jonger zijn dan 65 jaar € 25,80 per vier weken, met dien verstande dat indien hun gezamenlijke inkomen meer bedraagt dan € 28.306,00 het bedrag van € 25,80 wordt verhoogd met een dertiende deel van 15% van het verschil tussen hun gezamenlijke inkomen en € 28.306,00;

  • d.

    voor de gehuwde personen die beiden 65 jaar of ouder zijn € 25,80 per vier weken, met dien verstande dat indien hun gezamenlijke inkomen meer bedraagt dan € 22.319,00 het bedrag van € 25,80 wordt verhoogd met een dertiende deel van 15% van het verschil tussen hun gezamenlijke

    inkomen en € 22.319,00”.

• 3.2.

  Hierin wordt aangegeven dat bij de vaststelling van de eigen bijdrage het inkomen overeenkomstig de bepaling in de AMvB Besluit maatschappelijke ondersteuning worden vastgesteld.

Artikel 4. Vaststelling bedrag Persoonsgebonden budget en financiële tegemoetkoming hulp bij het huishouden

4.1 Persoonsgebonden budget

In dit artikel wordt aangegeven hoe het Persoonsgebonden budget voor de hulp bij het huishouden wordt vastgesteld.

Op grond van artikel 11 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk wordt de hulp bij het huishouden gesplitst in 3 categorieën:

• 1.

  alleen schoonmaakwerkzaamheden (Hbh1);

• 2.

  schoonmaakwerkzaamheden met andere (lichte) ondersteuning in de organisatie van de huishouding (Hbh2); 3. schoonmaakwerkzaamheden met ondersteuning binnen een ontregelde huishouding (Hbh3).

De omvang van de hulp bij het huishouden wordt vastgesteld op basis van de protocollen “Gebruikelijke zorg” en “Indicatiestelling voor huishoudelijke verzorging”. De omvang wordt aangegeven in de vorm van een aantal minuten of uren hulp bij het huishouden per week.

Het Persoonsgebonden budget wordt afgestemd op het toe te kennen aantal uren (minuten) hulp per week.

Bij de toekenning en de vaststelling van een Persoonsgebonden budget voor de hulp bij het huishouden wordt uitgegaan van de onderstaande (bruto) uurtarieven

• -

  Hulp bij het huishouden 1 (Hbh1) : € 16,57 per uur;

• -

  Hulp bij het huishouden 2 (Hbh2) : € 19,88 per uur;

• -

  Hulp bij het huishouden 3 (Hbh3) : € 22,60 per uur.

Het Persoonsgebonden budget wordt op basis van het aantal toegekende uren per week en op basis van het uurtarief van de van toepassing zijnde categorie berekend. Het Persoonsgebonden budget wordt op jaarbasis berekend en vervolgens per periode van 4 weken betaalbaar gesteld.

De tarieven voor de Persoonsgebonden budgetten worden geïndexeerd overeenkomstig artikel 18 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk.

Er wordt vooraf een controle ingebouwd door de aanvrager een kopie van de overeenkomst met een hulp te laten overleggen. Dit betreft een overeenkomst zoals die door de Sociale Verzekeringsbank bij de ondersteuning van Pgb-houders wordt gehanteerd. Deze eis kan gesteld worden omdat cliënten daarbij ondersteuning krijgen. Aan de ondersteuning van de SVB m.b.t. het kenniscentrum (ondersteuning op juridisch vlak) en collectieve verzekering zijn voor de Pgb-houders geen kosten verbonden. Cliënten kunnen daarnaast op eigen kosten administratieve werkzaamheden bij de SVB onderbrengen

4.2 Financiële tegemoetkoming

Bij de toekenning en de vaststelling van een financiële tegemoetkoming voor de vergoeding van een arbeidsverhouding als bedoeld in artikel 5, 1ste lid van de Wet op de loonbelasting 1964 voor de hulp bij het huishouden wordt uitgegaan van het bruto uurtarief van € 12,71.

Voor de bemiddeling tussen de cliënt en de Alfahulp en de loonbetaling (de kassiersfunctie) heeft de gemeente een contract afgesloten met de zorgaanbieders.

Voor deze dienstverlening worden de tarieven gehanteerd van de inschrijving van de zorgaanbieders op de aanbesteding van de hulp bij het huishouden in 2008.

Hoofdstuk 4. Woonvoorzieningen

Artikel 5.

5.1 Maximaal bedrag.

Dit artikel regelt de maximale tegemoetkoming voor een woonvoorziening. Onder de Wvg waren gemeenten verantwoordelijk voor alle woonvoorzieningen tot een bedrag van € 45.378,00. Tevens was voor aanpassingen vanaf € 20.454,00 in de Wet voorzieningen gehandicapten de verplichting opgelegd om de indicatie door het CIZ te laten uitvoeren.

De koppeling met deze bedragen was een bewuste keuze, omdat de dure woningaanpassing in verband wordt gebracht met het voorkomen of uitstellen van een AWBZ-opname. De koppeling met advisering door het CIZ was gekozen omdat deze instelling geïntegreerd kan indiceren en beschikt over gegevens omtrent AWBZ-indicaties. Een dergelijke kostbare woningaanpassing werd dan ook alleen vergoed wanneer er voor betrokkene een indicatie bestaat voor opneming in een AWBZ-instelling en deze opneming kon worden voorkomen of voor langere duur uitgesteld kon worden.

Binnen de Wmo is bovenstaande zienswijze door de gemeente overgenomen. De verplichting van indicering door het CIZ is in de Wet maatschappelijke ondersteuning niet opgenomen. Gemeenten zijn vrij om de indicerende instantie te kiezen. Wel dient de indicerende instantie een afweging te maken of het beter (goedkoper) is om betrokkene, met allerlei voorzieningen, thuis te laten wonen of op te nemen in een ABWZ-instelling.

5.2. en 5.3. Inkomen en eigen bijdrage.

In dit artikel wordt aangegeven op welke wijze de eigen bijdrage vastgesteld wordt. Het gaat dan om woonvoorzieningen boven € 500,00. De eigen bijdrage is wettelijk beperkt tot 39 perioden van 4 weken (artikel 4.1.5 van de AMvB Maatschappelijke ondersteuning).

5.4.Hoogte financiële tegemoetkoming of Persoonsgebonden budget.

Sub a.

Onder a is geregeld hoe de financiële tegemoetkoming of het Persoonsgebonden budget voor een woonvoorziening wordt vastgesteld. Het gaat daarbij om de kosten van de door het college goedgekeurde offerte. Daarin kan een aantal kosten teruggevonden worden. Te denken valt hierbij aan de kosten van bouw, maar ook aan eventuele kosten architect, kosten van vergunningen en kosten van toezicht.

Door uit te gaan van de kosten van de goedgekeurde offerte is het mogelijk per offerte andere kosten mee te nemen. Zo zullen toezichtkosten bij een kleine verbouwing geen rol spelen. Om welke kosten het zal kunnen gaan, zal verder worden uitgewerkt in de Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk.

5.5.Woonschip, binnenschip of woonwagen.

De uitgangspunten en de gevallen waarin een voorziening aan een woonwagen, woonschip of

het verblijf van een binnenschip kan worden aangebracht zijn in principe gelijk aan die bij

woningen. Toch kunnen er voor de gemeente redenen zijn om, gezien de kenmerken van deze

woonruimten, nadere voorwaarden te stellen. Deze nadere voorwaarden komen uit de Wvg-verordening. Deze voorwaarden zijn opgenomen onder artikel 5.5.

Als de technische levensduur van de woonwagen of het woonschip minder dan vijf jaar is of de standplaats van de woonwagen binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt of het woonschip niet tenminste nog vijf jaar op de ligplaats mag liggen, zijn de aanpassingskosten aan een maximum gebonden. De maximale aanpassingskosten van een woonboot, binnenschip of woonwagen bedragen dan € 1.347,52.

• 5.6.

  Onderhoud en keuring lift.

  Heeft betrekking op de vergoeding voor onderhoud, keuring en reparatie van liften die verleend zijn in het kader van de Wmo, Wvg en de RGSHG. In de bij het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk aangehechte bijlage is een overzicht gegeven van vergoedingen voor onderhoud en keuringen van liften.

• 5.7.

  Tijdelijke huisvesting.

  In 5.7. wordt de hoogte van de vergoeding in de kosten van tijdelijke huisvesting vermeld. Er kan sprake zijn van tijdelijke huisvesting:

  • a.

    bewoning niet mogelijk is bij het aanpassen van de huidige woonruimte. Tijdelijk moet dan elders andere woonruimte gehuurd worden;

  • b.

    bij verhuizing naar een woonruimte, die nog aanpassing behoeft en die daardoor niet bewoond kan worden. Hierdoor kan het nodig zijn om de huidige woonruimte nog aan te houden. De verhuizing naar een andere woonruimte moet wel samenhangen met het verlenen van een voorziening in het kader van de Wmo.

• 5.8.

  Vrijmaken aangepaste woning.

Lid 8 regelt dat ook aan personen zonder beperking een woonvoorziening verstrekt kan worden, indien op deze wijze een aangepaste of geschikte woonruimte vrij komt voor een persoon met een beperking. De tegemoetkoming van een deel van de verhuis- en inrichtingskosten dient ter stimulering van het vrijmaken van de woning.

5.9.Vrijhouden aangepaste woning.

Door het verstrekken van een tegemoetkoming in de kosten van huurderving deelt de gemeente in de risico’s van de verhuurder. Het zou niet redelijk zijn als één van beide partijen het risico voor de volle 100% zou moeten lopen. Beide partijen hebben er belang bij dat de woning op zo kort mogelijke termijn weer verhuurd kan worden. De in dit artikel genoemde mogelijkheid tot subsidiëring is bedoeld als stimulans om de bereidheid van de woningeigenaar te vergroten zijn medewerking aan het aanpassen van de woonruimte te verlenen. Of een reeds aangepaste woning vrij te houden voor een persoon met een beperking.

5.10.Sanering.

In lid 10 is de afschrijvingssystematiek geregeld bij vervanging van vloerbedekking als gevolg van noodzakelijke woningsanering en de noodzaak van rolstoelvast tapijt. Voor de vergoeding zijn vervolgens m2-prijzen opgenomen.

• 5.11.

  Terugbetaling bij verkoop woning.

  • a.

    in dit artikel is het bedrag vastgesteld wanneer terugbetaling bij verkoop van toepassing is.

    Indien het Persoonsgebonden budget ten behoeve van de aanpassing van de woning hoger is dan dit vastgestelde bedrag is een terugbetaling bij verkoop van toepassing.

  • b.

    geeft het afschrijvingsschema aan volgens welk schema bij verkoop binnen 10 jaar de kosten van investering voor een woonvoorziening aan het college moet worden terugbetaald.

• 5.

  12 Hoogte verhuiskostenvergoeding.

  In lid 12 is aangegeven op welke wijze de hoogte van een financiële tegemoetkoming voor verhuizing en inrichting wordt vastgesteld. Bij de toekenning van een financiële tegemoetkoming wordt voor stoffering e.d. uitgegaan van een vast bedrag. Daarbij wordt rekening gehouden met de omvang van het huishouden. Voor de kosten van verhuizing geldt dat de financiële tegemoetkoming wordt vastgesteld op basis van een verantwoording van de werkelijk noodzakelijke kosten met een maximum. Bij de vaststelling wordt nagegaan welke kosten noodzakelijk zijn. Daarbij wordt uitgegaan van de goedkoopst adequate oplossing. Bij de beoordeling daarvan wordt onder meer met het inschakelen van het eigen netwerk rekening gehouden.

Hoofdstuk 5. Het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel.

Artikel 6. Besparingsbijdrage.

Dit artikel bepaalt de bedragen van de besparingsbijdragen voor verschillende hulpmiddelen. In de meeste gevallen zijn de bedragen afgeleid van de bedragen die het Nibud hanteert.

Het betreft hier een niet-limitatieve opsomming. Bij eventuele andere hulpmiddelen zal voor de besparingsbijdrage uitgegaan worden van een marktconforme aankoopprijs voor een niet aangepast hulpmiddel. Bij het verstrekken van een voorziening is één van de uitgangspunten dat het gaat om de zogenaamde meerkosten. Bij het verstrekken van bijvoorbeeld een aangepaste kinderfiets zal in beginsel de kosten van een standaard kinderfiets voor rekening van de belanghebbende komen in de vorm van een zogenaamde besparingsbijdrage. Bij de beoordeling zal steeds bezien moeten worden of er in de situatie van de belanghebbende in redelijkheid en billijkheid sprake is van een “besparing” omdat een standaardvoorziening niet aangeschaft behoeft te worden. Bijvoorbeeld bij de aanwezigheid van een autostoeltje, die aangeschaft is voor een eerder geboren kind, zal er niet per definitie sprake te zijn van een “besparing”. Dat kan leiden tot het laten vervallen van de besparingsbijdrage met toepassing van de hardheidsclausule.

Artikel 7.

7.1 Voorziening in natura.

Dit artikel geeft aan welke vervoersvoorzieningen in natura verstrekt kunnen worden. In de Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk zal ingegaan worden op het soort vervoersvoorzieningen waarom het hier kan gaan.

7.2 Persoonsgebonden budget.

Dit artikel regelt voor welke vervoersvoorzieningen een Persoonsgebonden budget mogelijk is. In de Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk zal ingegaan worden op het soort vervoersvoorzieningen waarom het hier kan gaan.

7.3 Persoonsgebonden budget bij aanschaf van een vervoermiddel.

Dit artikel regelt dat het Persoonsgebonden budget bestaat uit een bedrag gelijk aan de huurprijs inclusief de kosten van onderhoud en reparatie. Indien men met dat bedrag een vervoermiddel wil aanschaffen kan een lening worden aangegaan bij een bank met het betreffende huurbedrag als bedrag voor aflossing en rente. Of men kan zelf bij een leverancier een hulpmiddel huren. Elk vervoermiddel die enige aanpassing behoeft zal uitkomen op een ander bedrag. Daarom vindt vaststelling van het Persoonsgebonden budget bij vervoermiddelen vaak per vervoermiddel plaats.

De gemeente heeft een contract met een leverancier voor hulpmiddelen. Niet alle hulpmiddelen vallen onder dat contract. Ook het aanpassen van een auto valt daar niet onder. In dat geval zal het Persoonsgebonden budget vastgesteld worden op basis een huurprijs van de goedkoopste- adequate voorziening inclusief onderhoud en reparatie op basis van een offerte of meerdere offertes.

Artikel 8.

8.1. Inkomen.

In artikel 8.1 wordt vastgelegd wat onder inkomen wordt verstaan. Het vaststellen van het inkomen is met name van belang bij het bepalen of een belanghebbende voor het toekennen van een vervoersvoorziening een inkomen heeft dat al dan niet boven de van toepassing zijnde inkomensgrens ligt.

Bij de vaststelling van het inkomen wordt in ieder geval buiten beschouwing gelaten:

• a.

  kinderbijslag;

• b.

  uitkeringen of vergoedingen voor specifieke kosten;

• c.

  inkomsten uit arbeid of uitkeringen van kinderen tot 21 jaar;

• d.

  inkomsten uit bescheiden vermogen.

  Onder inkomen wordt verstaan het inkomen van de betrokkene, dan wel het gezamenlijk inkomen van zijn (co-)ouders of pleegouders, dan wel het inkomen van betrokkene en zijn echtgenoot. Gaat het om een persoon jonger dan 18 jaar, dan geldt het gezamenlijk inkomen van (co-)ouders of pleegouders, tenzij betrokkene gehuwd is. Een persoon jonger dan 18 jaar die gehuwd is, is immers voor de wet meerderjarig en in dat geval zal dus niet meer het inkomen van (co-)ouders of pleegouders bij de aanvraag moeten worden betrokken, maar dient het gezamenlijk inkomen van betrokkene en zijn echtgenoot in beeld te worden gebracht.

  Indien het inkomen van pleegouders wordt betrokken bij de toekenning van voorzieningen dient wel aan de voorwaarde te zijn voldaan dat de pleegouders het pleegkind als een eigen kind opvoeden en onderhouden.

  Is er sprake van een samenlevingsvorm die ingevolge artikel 1 lid 2 t/m 7 Wmo wordt beschouwd als “betrokkene en zijn echtgenoot”, dan kan het gezamenlijk inkomen van de betrokkene en zijn echtgenoot bij het bepalen van de hoogte van het inkomen worden betrokken.

  Heeft betrokkene geen echtgenoot in de zin van artikel 1 lid 2 t/m 7 Wmo en is betrokkene ouder dan 18 jaar dan kan dus alleen het inkomen van betrokkene genomen worden bij het bepalen van de hoogte van het inkomen.

  Tenslotte is onder dit artikel aangegeven dat in alle gevallen de verschuldigde belasting, sociale verzekeringspremies en de pensioenpremies in mindering van het bruto-inkomen dienen te worden gebracht alvorens van een netto-inkomen kan worden gesproken.

  Het inkomen dat bij de verlening van vervoersvoorzieningen geldt is dus gedefinieerd als een “netto inkomen”, voor zover dit natuurlijk een eenduidig begrip is (zo wordt bijvoorbeeld de te betalen hypotheekrente en andere fiscale aftrekposten niet betrokken bij het hier gehanteerde begrip). Bij het vaststellen van het netto-inkomen wordt in principe uitgegaan van netto-inkomen op salarisspecificaties rekening houdend met verrekeningen. Voorzover er sprake is van andere inkomsten zal het inkomen volgens een bruto-traject worden vastgesteld.

8.2. Aftrekpost.

Personen met beperkingen hebben vanwege hun beperking vaak extra kosten, waarbij gedacht kan worden aan allerlei aanschaffingen in de persoonlijke sfeer die niet of niet volledig door de ziektekostenverzekeraar of op andere wijze worden vergoed of kunnen worden gedeclareerd. Dit zijn bijvoorbeeld hulpmiddelen waarbij sprake is van een eigen bijdrage in de aanschaf zoals een bril, aangepast schoeisel, incontinentiemateriaal, hulpmiddelen voor diabetes, etc.. Daarom wordt voor de berekening van het inkomen voor een vervoersvoorziening zoals bedoeld in artikel 25 lid 1 en 2 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk rekening gehouden met een vaste aftrekpost.

8.3. Inkomensgrenzen

Dit artikel geeft inzicht op welke wijze de inkomensgrenzen tot stand gekomen zijn. Er wordt aangesloten bij de normering onder de Wet werk en bijstand.

Artikel 9. Algemeen gebruikelijk.

In dit artikel wordt vastgelegd vanaf welke grens de auto algemeen gebruikelijk wordt geacht.

Artikel 10. Persoonsgebonden budget.

• 1.a.

  In artikel 22 lid c van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk is aangegeven dat de door het college, ter compensatie van beperkingen bij het zich lokaal verplaatsen, te verstrekken voorziening kan bestaan uit een Persoonsgebonden budget te besteden aan een vervoersvoorziening. Het Persoonsgebonden budget zal bestaan uit een zogenaamd standaard Persoonsgebonden budget. Dit standaard Persoonsgebonden budget is vergelijkbaar met het voorschot dat in het kader van Wvg met betrekking tot een financiële tegemoetkoming in de kosten van vervoer kon worden verstrekt. Op het voorschot kon een aanvulling gevraagd worden. De belanghebbende moest dan een verantwoording/onderbouwing geven over de besteding van het voorschot en de gevraagde verhoging. Ook met betrekking tot het standaard Persoonsgebonden budget kan een aanvullend Persoonsgebonden budget gevraagd worden (met uitzondering van het standaard Persoonsgebonden budget voor een eigen auto en een bruikleenauto). Ook daarbij geldt dan een verantwoording/onderbouwing.

• 1.b.

  In dit sublid zijn de bedragen van de standaard Persoonsgebonden budget’ op jaarbasis aangegeven.

• 1.c.

  In dit sublid wordt aangegeven dat bij een gelijktijdige verstrekking van een Persoonsgebonden budget voor kosten van vervoer én een voorziening in de vorm van een hulpmiddel (zoals bijvoorbeeld een scootmobiel) er bij de toekenning van het standaard Persoonsgebonden budget rekening gehouden wordt met het feit dat zo’n hulpmiddel is toegekend. Het standaard Persoonsgebonden budget wordt met 30% verminderd.

  Voorbeeld. Is het standaard Persoonsgebonden budget zoals bedoeld in sublid b voor het gebruik van een taxi € 308,07 dan zal bij toepassing van sublid c het standaard Persoonsgebonden budget € 308,07 * 70% = € 215,65 bedragen.

  Bij het zich lokaal verplaatsen zal een belanghebbende zich gedeeltelijk met het hulpmiddel verplaatsen en gedeeltelijk met een taxi (aansluitend bij het voorbeeld in de vorige alinea) verplaatsen.

• 1.d.

  Een aanvulling is mogelijk voor het standaard Persoonsgebonden budget voor taxi, rolstoeltaxi en begeleider. Zo’n aanvulling geldt niet voor het standaard Persoonsgebonden budget voor een eigen auto en een bruikleenauto.

  Sinds maart 2002 houdt de vaste jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep onder de Wet voorzieningen gehandicapten in, dat een vervoersvoorziening of een combinatie van voorzieningen, de mogelijkheid moet bieden om op jaarbasis minimaal 1500-2000 kilometer af te leggen. Met de standaard Persoonsgebonden budgetten voor een eigen auto en een bruikleenauto wordt hieraan voldaan. Gelet daarop is er geen aanvulling mogelijk.

• 1.

  e Voor het verlenen van een aanvulling op een standaard Persoonsgebonden budget voor taxi,

en f. rolstoeltaxi en begeleider geldt dat de belanghebbende op basis van bewijsstukken de aanwending (besteding) van het standaard Persoonsgebonden budget moet kunnen aantonen. En daarnaast zal hij/zij de noodzaak van de aanvulling moeten kunnen aantonen.

• 1.g.

  Sinds maart 2002 houdt de vaste jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep onder de Wet voorzieningen gehandicapten in, dat een vervoersvoorziening of een combinatie van voorzieningen de mogelijkheid moet bieden om op jaarbasis 1500-2000 kilometer af te leggen.

  Bij het verlenen van een aanvulling wordt dus ook rekening gehouden met de vervoersbehoefte waaraan met een andere voorziening kan worden tegemoetgekomen, bijvoorbeeld een scootmobiel.

  Dit door de 30%-regel zoals bedoeld in artikel 10, lid 1 onder sub c van dit besluit.

• 1.h.

  Omdat bewoners van een AWBZ-instelling over het algemeen een kleinere vervoersbehoefte hebben, wordt een gehalveerd Persoonsgebonden budget toegekend. De mogelijkheid voor aanvulling op dit Persoonsgebonden budget blijft bestaan.

• 1.i.

  Als de vervoersbehoefte niet duidelijk kan worden aangegeven wordt een financiële tegemoetkoming op declaratiebasis toegekend.

Lid 2, a.

Bij een inkomen van 1,5 of minder dan de van toepassing zijnde inkomensgrens, wordt bij het verlenen van een standaard persoonsgebonden budget uitgegaan van 100% van het bedrag zoals genoemd in artikel 10, lid 1 onder b van dit Besluit.

Artikel 10.3.

Met een inkomen hoger dan 1,5 x de inkomensgrens komt men niet meer voor een standaard Persoonsgebonden budget in aanmerking, behoudens wanneer uitsluitend gebruik gemaakt kan worden van een rolstoeltaxi.

Indien een inkomen hoger is dan 1,5 x de inkomensgrens kan maximaal een vergoeding van het verschil tussen het standaard persoonsgebonden budget van een taxikostenvergoeding en het standaard persoonsgebonden budget voor het gebruik van een rolstoeltaxi vergoed worden.

Onder b en c wordt geregeld, dat de aanvulling op het Persoonsgebonden budget bij een inkomen boven 1,5 x de inkomensgrens, 33,33% van de kosten van een rolstoeltaxi bedraagt.

Indien betrokkene aan kosten voor een rolstoeltaxi bijvoorbeeld € 1.500,00 aangeeft, dient het Persoonsgebonden budget vastgesteld te worden op € 500,00. Bij de verantwoording dienen de totale kosten van € 1.500,00 verantwoord te worden.

lid 4.

In lid 4 is aangegeven dat, in het geval in een huishouden meerdere personen aanspraak maken op een vervoersvoorziening, de grens waarboven een vergoeding mogelijk is verhoogd wordt. De reguliere inkomensgrens is dan 1,125 x de inkomensgrens.

Artikel 11. Persoonsgebonden budget bij aanpassing auto of ander verplaatsingsmiddel.

Voor aanpassing van een auto heeft de gemeente geen contract met een bedrijf dat aanpassingen verzorgt. Ook niet in alle gevallen vallen aanpassingen van andere verplaatsingsmiddelen onder de werking van het contract van de leverancier van hulpmiddelen.

In deze gevallen wordt het persoonsgebonden budget vastgesteld op basis van een door het college geaccepteerde offerte. Het college kan verlangen dat meerdere offertes worden opgevraagd.

Artikel 12. Aanschafwaarde referentie-auto.

In artikel 11 wordt de referentieauto genoemd. Het bedrag is afgeleid van het normbedrag dat het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen, het UWV, (WIA, WAO, WAZ, Wajong en ZW) heeft vastgesteld voor de referentie-auto.

Artikel 13. Gebruik gesloten buitenwagen.

In dit artikel wordt de hoogte van de verbruikskosten voor een gesloten buitenwagen gegeven. Ook daarbij wordt gerefereerd aan het normbedrag dat het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen, het UWV, (WIA, WAO, WAZ, Wajong en ZW) heeft vastgesteld.

Artikel 14. Samenvallen behoeften echtgenoten.

In dit artikel wordt aangegeven,dat voor zover behoeften van echtgenoten niet samenvallen, niet meer dan anderhalf maal een enkele voorziening wordt toegekend. Wanneer echtgenoten beiden gehandicapt zijn en een vervoersvoorziening behoeven, kan, in het geval dat de behoeften van de echtgenoten samenvallen, volstaan worden met een enkele voorziening. |

Hoofdstuk 6. Verplaatsen in en rond de woning.

Artikel 16.

Artikel 16.1

Dit artikel regelt dat het persoonsgebonden budget bestaat uit een bedrag gelijk aan de huurprijs, inclusief de kosten van onderhoud en reparatie. Indien men met dat bedrag een rolstoel wil aanschaffen kan een lening worden aangegaan bij een bank met het betreffende huurbedrag als bedrag voor aflossing en rente.

Elke rolstoel die enige aanpassing behoeft zal uitkomen op een ander bedrag. Daarom vindt vaststelling van het persoonsgebonden budget bij rolstoelen vaak per rolstoel plaats.

Artikel 16.2.

De sportrolstoel is een voorziening die meegenomen wordt vanuit de Wvg zonder dat deze sportrolstoel in de Wvg of in de Wmo wordt genoemd. De sportrolstoel is een bovenwettelijke voorziening, in de Wvg opgenomen naar aanleiding van een verzoek van de Tweede Kamer. Daarom wordt de verstrekkingswijze, zoals bij de Wvg, gewoon voortgezet hetgeen betekent dat een sportrolstoel alleen verstrekt wordt als een persoonsgebonden budget. Dit persoonsgebonden budget is niet kostendekkend en dient beschouwd te worden als tegemoetkoming in de kosten van aanschaf en onderhoud voor een periode van drie jaar. Na drie jaar kan opnieuw een persoonsgebonden budget worden toegekend.

Hoofdstuk 7. Advisering en samenhangende afstemming.

Artikel 17. Samenhangende afstemming.

De Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk bepaalt in artikel 33 dat in dit Besluit bepaald moet worden op welke wijze de verkrijging van individuele voorzieningen samenhangend wordt afgestemd op de situatie van de aanvrager. Bij deze eisen is aangesloten bij de eisen die het Zorgindicatiebesluit stelt ten aanzien van het onderzoek inzake de AWBZ. Hierdoor is enerzijds de samenhang met de AWBZ gewaarborgd, maar wordt anderzijds ook een ruime hoeveelheid informatie vergaard waarmee het college een zorgvuldig, op de individuele situatie af te stemmen, besluit kan nemen.

Hoofdstuk 8. Indexering, inwerkingtreding en citeerartikel.

Artikel 18. Indexering.

In artikel 38 van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk is aangegeven dat de bedragen jaarlijks aangepast kunnen worden.

In dit Besluit wordt voor de woon- en vervoersvoorzieningen als index aangegeven: de consumenten-prijsindex, alle huishoudens (jaar 2006 = 100). Om de index te bepalen wordt het cijfer voor de periode november van het voorvorige jaar tot en met oktober van het vorige jaar berekend. Voor de indexering van de bedragen 2012 wordt dus de index van de periode november 20010 tot en met oktober 2011 berekend. In de praktijk is dit indexcijfer voor het begin van het nieuwe jaar bekend en kunnen de bedragen voor het nieuwe jaar aangepast worden.

Op de website van het CBS (www.cbs.nl) wordt een overzicht gegeven van de prijsindexcijfers van de afgelopen maanden. Aan de hand daarvan kan steeds het indexcijfers berekend worden waarmee de bedragen voor het volgende jaar verhoogd worden.

De hulp bij het huishouden wordt als volgt geïndexeerd: 1 voor de personele kosten wordt uitgegaan van de Overheidsbijdrage in de Arbeidskosten- ontwikkeling (OVA). Het Centraal Planbureau berekent het percentage op basis van de CAO’s en loonkostenontwikkeling in de markt.

2.voor de materiële kosten wordt uitgegaan van het prijsindexcijfer particuliere consumptie uit het Centraal Economisch Plan (CEP) van het CentraalPlanbureau van het voorgaande jaar.

Zodra het definitieve OVA-percentage en het prijsindexcijfer particuliere consumptie bekend zijn, wordt de indexering met terugwerkende kracht vanaf 1 januari van het desbetreffende kalenderjaar toegepast. In de praktijk zal de indexering in met van het lopende jaar bekend zijn.

3.Bij de uiteindelijke indexering wordt uitgegaan van een verhouding van 80 % personele kosten en 20 % materiële kosten.

Het Centraal Planbureau berekent het percentage op basis van de CAO’s en loonkostenontwikkeling in de markt. Zodra het definitieve OVA-percentage en het prijsindexcijfer particuliere consumptie bekend zijn, wordt de indexering met terugwerkende kracht vanaf 1 januari van het desbetreffende kalenderjaar toegepast. In de praktijk zal de indexering in mei van het lopende jaar bekend zijn.

Artikel 19, 20 en 21.

De artikelen 19, 20 en 21 spreken voor zich.