Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk 2015

1. In de Verordening en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  Aanbieder: natuurlijke persoon of rechtspersoon die, jegens de cliënt of het college, gehouden is een maatwerkvoorziening te leveren;

• b.

  Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening, die niet speciaal bedoeld is voor mensen met een beperking, die algemeen verkrijgbaar is en die niet aanzienlijk duurder is dan vergelijkbare producten;

• c.

  Beperking: aan de cliënt verbonden factoren die er toe leiden dat deze niet (volledig) in staat is tot zelfredzaam zijn en/of te kunnen participeren;

• d.

  Besluit: Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk 2015;

• e.

  Budgetplan: een door de cliënt opgesteld en door het college goedgekeurd plan, waarin opgenomen is welke maatwerkvoorziening en de resultaten die daarmee worden bereikt, de cliënt inkoopt met een persoonsgebonden budget, zonodig aangevuld met door het college gestelde voorwaarden;

• f.

  Collectieve maatwerkvoorziening: een maatwerkvoorziening die door meerdere personen tegelijk kan worden gebruikt;

• g.

  Dagbesteding: structurele tijdsbesteding met een welomschreven doel;

• h.

  Gebruikelijke hulp: hulp die, naar algemeen aanvaarde opvattingen, in redelijkheid mag worden verwacht van de echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten, die een leefeenheid vormen;

• i.

  Gemeenschappelijke ruimten: gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorende tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de cliënt, of waar deze zijn hoofdverblijf heeft, vanaf de toegang tot het woongebouw te bereiken. Hieronder begrepen ruimten voor gemeenschappelijk gebruik, zoals een keuken of recreatieruimte;

• j.

  Gesprek: een gesprek, naar aanleiding van een hulpvraag, waarin de onderwerpen van het onderzoek, als bedoeld in artikel 2.3.2 vierde lid van de Wet, aan bod komen;

• k.

  Hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de cliënt zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft of zal hebben en op welk adres hij in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat of zal staan. Indien de cliënt met een briefadres in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat, gaat het om het feitelijk woonadres;

• l.

  Huisgenoot: de persoon met wie de cliënt duurzaam gezamenlijk een huishouden voert;

• m.

  Hulpvraag: de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning waarvoor een melding wordt gedaan;

• n.

  Kortdurend verblijf: verblijf van de cliënt waarbij permanent toezicht en ondersteuning wordt geboden elders dan in de woning waar de cliënt zijn hoofdverblijf heeft;

• o.

  Leefeenheid: de echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten, die duurzaam gemeenschappelijk een woning bewonen en gezamenlijk een huishouden voeren;

• p.

  Meerkosten: kosten, niet zijnde de kosten bedoeld in artikel 2.1.7 van de Wet, die uitgaan boven de kosten (van een voorziening) die als algemeen gebruikelijk zijn te beschouwen;

• q.

  Normale gebruik van de woning: het kunnen verrichten van de elementaire woonfuncties (eten, slapen, lichaamsreiniging, koken), het verrichten van huishoudelijke werkzaamheden, horizontale en verticale verplaatsingen in en om de woning, waaronder ook de toegang tot de woning;

• r.

  Ondersteuningsplan: een door de aanbieder, in samenspraak met de cliënt, opgesteld plan over de inzet van activiteiten voor het te bereiken resultaat;

• s.

  Persoonlijk plan: een door de cliënt, al dan niet tezamen met zijn persoonlijke netwerk, opgesteld plan, als bedoeld in artikel 2.3.2 tweede lid van de Wet;

• t.

  Sociale redzaamheid: de mate waarin de cliënt beschikt over voldoende maatschappelijke- en zelfredzaamheidvaardigheden;

• u.

  Spoedeisend geval: een onvoorziene situatie die geen uitstel verdraagt;

• v.

  Verslag: een schriftelijk document,als bedoeld in artikel 2.3.2 achtste lid van de Wet, met de uitkomsten van het in artikel 2.3.2 eerste lid van de Wet bedoelde onderzoek, waarin de oplossingen in samenspraak met de cliënt zijn benoemd;

• w.

  Vervoersvoorziening: een voorziening, al dan niet gemotoriseerd, waarmee de cliënt zich in zijn leefomgeving kan verplaatsen;

• x.

  Voorliggende voorziening: een andere wettelijke regeling waarop de cliënt een beroep kan doen met het oog op zijn behoefte aan maatschappelijke ondersteuning;

• y.

  Woning: een woonruimte voor permanente bewoning bestemd en geschikt en waarbij geen wezenlijke woonfuncties, zoals woon- en slaapruimte, was- en kookgelegenheid en toilet met andere woningen worden gedeeld. Hieronder begrepen een woonschip en een woonwagen mits bestemd voor permanente bewoning;

• z.

  Woonvoorziening: een woningaanpassing of hulpmiddel gericht op het normale gebruik in de woning.

2. Alle begrippen die in deze Verordening worden gebruikt en niet nader worden omschreven, hebben dezelfde betekenis als in de Wet, het Uitvoeringsbesluit maatschappelijke ondersteuning 2015 en de Algemene wet bestuursrecht.

1. Een hulpvraag kan door of namens een cliënt bij het college worden gemeld.

2. De wijze waarop de hulpvraag wordt gedaan is op een door het college beschikbaar gesteld meldingsformulier.

3. Het college bevestigt de ontvangst van een hulpvraag schriftelijk of per e-mail.

4. Het college wijst de cliënt op de mogelijkheid van het indienen van een persoonlijk plan en dat het binnen zeven dagen na de ondersteuningsvraag kan worden ingediend.

5. In spoedeisende gevallen treft het college na de hulpvraag, als bedoeld in het eerste lid, onverwijld een tijdelijke maatwerkvoorziening in afwachting van de uitkomsten van het gesprek.

6. Het college kan afspraken maken met aanbieders op welke wijze zij, namens de cliënt, met (een gewijzigde) behoefte aan maatschappelijke ondersteuning, een melding kunnen doen.

1. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen een beroep kunnen doen op gratis cliëntondersteuning, waarbij het belang van de cliënt uitgangspunt is.

2. Het college wijst de cliënt en zijn mantelzorger voor het onderzoek op de mogelijkheid gebruik te kunnen maken van gratis cliëntondersteuning.

1. Het college nodigt de cliënt met een hulpvraag zo spoedig mogelijk uit voor het gesprek.

2. Ingeval van mantelzorg wordt, indien de cliënt dat wenst of het college dat noodzakelijk acht, de mantelzorger(s) uitgenodigd voor het gesprek.

3. Het college kan, voorafgaande aan het gesprek als bedoeld in het eerste lid, eerst de van belang zijnde gegevens voor dat gesprek verzamelen, alvorens een afspraak wordt gemaakt.

4. Bij het gesprek staat het belang van de cliënt centraal.

1. Het college stelt van het gesprek een schriftelijk verslag op.

2. Het verslag, als bedoeld in het eerste lid, heeft betrekking op de uitkomsten van het gesprek en indien aanwezig, het persoonlijk plan.

3. Het college betrekt bij het verslag ook de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger.

1. De aanvraag om een maatwerkvoorziening wordt ingediend op een door het college beschikbaar gesteld aanvraagformulier.

2. In afwijking van het eerste lid kan het college een ondertekend verslag, voorzien van de NAW-gegevens van de cliënt, aanmerken als aanvraag.

3. Het college is bevoegd de beslistermijn, als bedoeld in artikel 2.3.5 tweede lid van de Wet, op te schorten, indien voor de beoordeling van de aanspraak op, dan wel welke maatwerkvoorziening een passende bijdrage kan leveren, een deskundigenadvies nodig is.

4. Indien een aanvraag en een daarbij behorend verslag, naar het oordeel van het college, verouderde informatie bevat, dan wordt deze aangemerkt als hulpvraag.

1. Het college kan om deskundigenadvies vragen indien:

• a.

  het onduidelijk is of en zo ja, welke beperkingen de cliënt ondervindt en wat de prognose daarvan is;

• b.

  het college voornemens is de aanvraag om medische redenen af te wijzen;

• c.

  het college dat overigens gewenst vindt.

2. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang is voor de beoordeling van de aanspraak op een maatwerkvoorziening, de cliënt of bij gebruikelijke hulp de personen die tot de leefeenheid van de cliënt behoren:

• a.

  uit te nodigen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem te bevragen;

• b.

  op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door één of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen ondervragen.

1. Onder maatschappelijke ondersteuning wordt in ieder geval verstaan:

• a.

  ondersteuning bij het verrichten van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen;

• b.

  ondersteuning bij het voeren van een gestructureerd huishouden;

• c.

  ondersteuning bij het deelnemen aan het maatschappelijke verkeer.

2. Het college kan een maatwerkvoorziening verlenen gericht op het ontlasten van de mantelzorger.

1. Het college kan de toe te kennen maatschappelijke ondersteuning combineren met eigen kracht, ondersteuning vanuit het sociaal netwerk en informele hulp, bijvoorbeeld uit de sociale omgeving en verlenen in de vorm van een totaal aan afspraken, zoals neergelegd in een ondersteuningsplan.

2. Het college kan maatschappelijke ondersteuning verlenen als collectieve- en individuele maatwerkvoorziening, waarbij het primaat ligt bij de collectieve verstrekking.

3. Het college kan de maatwerkvoorziening, als bedoeld in het eerste lid, kortdurend toekennen indien de cliënt of personen van wie gebruikelijke hulp kan worden gevergd, leerbaar zijn.

4. De maatschappelijke ondersteuning, als bedoeld in het vorige lid, is gericht op het versterken of verbeteren van de zelfredzaamheid en participatie van de cliënt. Daaronder kan ook toeleiding naar algemene voorzieningen of voorliggende voorzieningen worden verstaan.

1. Er bestaat slechts aanspraak op een maatwerkvoorziening voor zover:

• a.

  deze noodzakelijk is om de cliënt in staat te stellen tot zelfredzaamheid en participatie, mede met het oog op het zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kunnen blijven wonen;

• b.

  deze als goedkoopst passende bijdrage aan te merken is;

• c.

  deze in overwegende mate op de cliënt gericht is.

2. Geen aanspraak op een maatwerkvoorziening bestaat:

• a.

  indien in de hulpvraag van de cliënt met een voor hem als algemeen gebruikelijk te beschouwen voorziening kan worden voorzien;

• b.

  voor zover de cliënt aanspraak kan maken op een voorliggende voorziening;

• c.

  voor zover er aan de zijde van de cliënt geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan diens behoefte aan maatschappelijke ondersteuning;

• d.

  indien een voorziening, als die waarop de aanvraag betrekking heeft, reeds in het kader van deze, dan wel krachtens de aan deze Verordening voorafgaande verordeningen is verstrekt en daarvan de normale afschrijvingstermijn nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden, die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen;

• e.

  indien de cliënt in redelijkheid van hem te vergen mogelijkheden had om zelf voor een passende oplossing te zorgen voor de beperkingen in zijn zelfredzaamheid en participatie;

• f.

  indien een maatwerkvoorziening niet noodzakelijk is vanwege redelijkerwijs te vergen medewerking van de cliënt, diens huisgenoten, mantelzorger, aanbieder of van anderen uit diens sociale netwerk aan het oplossen van de beperkingen;

• g.

  indien de noodzaak tot ondersteuning is ontstaan als gevolg van omstandigheden die in de risicosfeer van de cliënt liggen.

3. De aanvraag om een maatwerkvoorziening (in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget) wordt in ieder geval geweigerd, indien de maatwerkvoorziening is gerealiseerd vóór de melding dan wel de aanvraag.

4. De aanvraag om een maatwerkvoorziening (in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget) kan worden geweigerd, indien de maatwerkvoorziening nog niet (volledig) is gerealiseerd vóór de melding dan wel aanvraag, tenzij de noodzaak achteraf door het college kan worden vastgesteld.

5. Geen aanspraak op een maatwerkvoorziening bestaat indien de cliënt geen woonplaats heeft in de gemeente Korendijk.

1. De cliënt heeft aanspraak op een persoonsgebonden budget indien:

• a.

  de cliënt op eigen kracht, al dan niet met hulp uit zijn sociale netwerk of zijn vertegenwoordiger, voldoende in staat is te achten, tot een redelijke waardering van belangen, aangaande de aan het persoonsgebonden budget verbonden taken, op een verantwoorde manier uit te voeren;

• b.

  de cliënt weet te motiveren waarom hij de maatwerkvoorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget wenst te krijgen, in bijvoorbeeld een budgetplan;

• c.

  is gewaarborgd dat de diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen voldoen aan de kwaliteitseisen van de Wet en in redelijkheid geschikt zijn voor het doel waarvoor het persoonsgebonden budget wordt verstrekt.

2. Aan het persoonsgebonden budget zijn de volgende verplichtingen verbonden:

• a.

  de cliënt stelt een budgetplan op;

• b.

  het persoonsgebonden budget mag niet worden besteed aan een voorziening die voor de cliënt algemeen gebruikelijk wordt geacht;

• c.

  uit het persoonsgebonden budget mogen geen administratieve bemiddelingsbureaus worden betaald;

• d.

  uit het persoonsgebonden budget mogen geen personen uit het sociale netwerk worden betaald, tenzij dat leidt tot effectievere en meer doelmatige ondersteuning;

• e.

  het persoonsgebonden budget moet binnen zes maanden na toekenning zijn aangewend voor de bekostiging van het resultaat waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden;

• f.

  de cliënt, die is aangewezen op een maatwerkvoorziening, besteedt het persoonsgebonden budget niet aan een persoon welke tot zijn leefeenheid behoort, die feitelijk gebruikelijke hulp op zich moet nemen, maar daartoe niet in staat is wegens overbelasting of dreigende overbelasting.

3. De cliënt, aan wie een persoonsgebonden budget is verleend, komt met de aanbieder in een schriftelijke overeenkomst overeen, waar ten minste afspraken in zijn opgenomen over de kwaliteit en het resultaat van de maatwerkvoorziening en de wijze van declareren:

• a.

  een declaratie van een aanbieder bevat: een overzicht van de dagen waarop is gewerkt, het uurtarief, het aantal te betalen uren, dagdelen of etmalen, het Burgerservicenummer en de naam van de aanbieder, en wordt door de aanbieder ondertekend;

• b.

  een declaratie van een aanbieder bevat het nummer waarmee die aanbieder staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, een overzicht van de dagen waarop is gewerkt, en de naam van degene die de ondersteuning heeft geleverd, het tarief, het aantal te betalen uren, dagdelen of etmalen, en de naam en het adres van de aanbieder, en wordt namens de aanbieder ondertekend;

• c.

  de cliënt stelt, op verzoek van het college of de Sociale verzekeringsbank, de in onderdeel a en b bedoelde schriftelijke overeenkomst en/of declaraties, tot vijf jaar na de datum van de verlening van het persoonsgebonden budget, ter beschikking van het college of de Sociale verzekeringsbank.

4. Het college kan, in afwijking van het vorige lid, andere eisen stellen aan de in het vorige lid bedoelde overeenkomst, indien het persoonsgebonden budget wordt besteed aan een persoon uit het sociale netwerk van de cliënt.

5. De cliënt, aan wie een persoonsgebonden budget is verleend, draagt er zorg voor dat een aanbieder, op wie het Arbeidstijdenbesluit niet van toepassing is, niet meer dan veertig uur in één week voor hem werkzaamheden verricht.

6. Het college stelt nadere regels in het Besluit over de voorwaarden ingeval met een persoonsgebonden budget een hulpmiddel, vervoersvoorziening of woningaanpassing wordt aangeschaft.

7. Het college kan bij Besluit nadere regels stellen over het bepaalde in dit artikel.

1. De hoogte van het persoonsgebonden budget voor vervoersvoorzieningen, hulpmiddelen en woningaanpassingen bedraagt in ieder geval niet meer dan de huur- dan wel aanschafprijs van de goedkoopst passende bijdrage, waaronder gerekend onderhoud, reparatie en verzekering, zoals die door het college aan de aanbieder verschuldigd is.

2. Het college kan de hoogte van het persoonsgebonden budget, als bedoeld in het vorige lid , vaststellen op basis van een offerte.

3. De hoogte van het persoonsgebonden budget voor diensten is afgeleid van de tarieven waarvoor het college deze diensten heeft gecontracteerd.

4. Het college stelt bij Besluit nadere regels over de hoogte van het persoonsgebonden budget voor diensten waaronder in ieder geval:

• a.

  de gedifferentieerde tarieven tussen aanbieders, waarbij rekening wordt gehouden met overheadkosten en andere kostencomponenten;

• b.

  de tarieven van het persoonsgebonden budget welke mag worden uitbetaald aan een persoon die behoort tot het sociale netwerk van de cliënt;

• c.

  de tarieven bedoeld onder b kunnen lager zijn dan de tarieven genoemd onder a.

5. Het persoonsgebonden budget moet in ieder geval toereikend zijn om een maatwerkvoorziening in te kunnen kopen welke voldoet aan de kwaliteitseisen, als bedoeld in de Wet en in redelijkheid geschikt is voor het doel waarvoor het persoonsgebonden budget wordt verstrekt.

1. Een cliënt komt niet in aanmerking voor huishoudelijke ondersteuning indien tot de leefeenheid van de cliënt één of meer personen behoren, die naar oordeel van het college, gebruikelijk hulp kunnen verlenen.

2. Bij het oordeel van het college of gebruikelijke hulp kan worden gevergd, wordt, onverminderd de wettelijke definitie, in ieder geval rekening gehouden met:

• a.

  de omvang van de ondersteuningsbehoefte;

• b.

  de leeftijd en de ontwikkelingsfase van inwonende kinderen;

• c.

  de leerbaarheid van de cliënt en/of de personen van wie gebruikelijke hulp kan worden gevergd.

1. De te bereiken resultaten van huishoudelijke ondersteuning worden slechts geboden indien deze gericht zijn op het kunnen wonen in een huis dat schoon en leefbaar is en betrekking heeft op de ruimten die in gebruik zijn gericht op het normale gebruik van de woning.

2. De resultaten van huishoudelijke ondersteuning kunnen ook betrekking hebben op:

• a.

  de noodzakelijke bereiding van maaltijden;

• b.

  het aanwezig zijn van gewassen, opgevouwen of opgehangen kleding of ander linnengoed, indien medisch noodzakelijk gestreken;

• c.

  de noodzakelijke verzorging van minderjarige kinderen die tot de leefeenheid behoren.

1. Voor de maatschappelijke ondersteuning, als bedoeld in artikel 7.1 onder a van de Verordening, geldt het principe van het primaat van de collectieve maatwerkvoorziening.

2. De cliënt komt niet in aanmerking voor begeleiding of dagbesteding, indien tot de leefeenheid van de cliënt één of meer personen behoren, die naar oordeel van het college, gebruikelijke hulp kunnen verlenen.

3. Bij het oordeel van het college of gebruikelijke hulp kan worden gevergd, wordt, onverminderd de wettelijke definitie, in ieder geval rekening gehouden met:

• a.

  de aard en de omvang van de ondersteuningsbehoefte van de cliënt;

• b.

  de aard van de relatie van de persoon binnen de leefeenheid met de cliënt;

• c.

  de leeftijd en de ontwikkelingsfase van inwonende kinderen;

• d.

  de leerbaarheid van de cliënt en/of de personen van wie gebruikelijke hulp kan worden gevergd.

4. De cliënt, of een persoon die behoort tot diens leefeenheid, kan in aanmerking komen voor kortdurende begeleiding, om redenen als genoemd in artikel 4.3 derde lid van de Verordening.

5. De cliënt kan in aanmerking komen voor dagbesteding of begeleiding, indien dat bijdraagt aan het behouden of mogelijk verbeteren van diens zelfredzaamheid en participatie.

6. Onder de activiteiten van begeleiding of dagbesteding wordt in ieder geval verstaan ondersteuning bij:

• a.

  sociale redzaamheid;

• b.

  gedrag;

• c.

  psychisch functioneren;

• d.

  geheugen of oriëntatiestoornissen;

• e.

  de organisatie van het huishouden of ondersteuning bij een ontregeld huishouden;

• f.

  zelfzorg;

• e.

  participatie (dagbesteding).

7. Het college draagt zonodig zorg voor het noodzakelijke vervoer, zodat de cliënt gebruik kan maken van de dagbesteding.

8. Het vervoer, als bedoeld in het vorige lid, wordt in ieder geval noodzakelijk geacht indien:

• a.

  de cliënt niet zelf, zelfstandig lopend al dan niet met een algemeen gebruikelijk loophulpmiddel, in staat is de dagbesteding te bereiken, of zelfstandig met een algemeen gebruikelijk vervoermiddel te reizen;

• b.

  de cliënt niet met beschikbare hulp van personen uit diens sociale netwerk of vrijwilligers kan reizen of op een andere manier door hen kan worden begeleid.

1. De cliënt kan in aanmerking komen voor kortdurend verblijf, indien dat verblijf noodzakelijk is ter ontlasting van de mantelzorger én de cliënt in dat geval aangewezen is op ondersteuning die gepaard gaat met permanent toezicht.

2. Het kortdurend verblijf, als bedoeld in het eerste lid, omvat een of meer etmalen per week met een maximum van drie etmalen.

3. Het college kan in individuele gevallen afwijken van het gestelde in het vorige lid.

1. Voor zover de cliënt kan verhuizen naar een geschikte woning of een gemakkelijker geschikt te maken woning, welke verhuizing kan leiden tot het te bereiken resultaat als bedoeld in artikel 8.2 van deze verordening, zal deze mogelijkheid eerst beoordeeld worden om het bedoelde resultaat te bereiken. Deze beoordeling vindt alleen plaats indien de kosten van aanpassing van de woning het in het Besluit genoemde bedrag te boven gaan:

• a.

  Het college kan de cliënt, op wie het primaat als bedoeld in dit artikel van toepassing is, zonder aanvraag in aanmerking brengen voor een tegemoetkoming als bedoeld in hoofdstuk 11 van deze Verordening;

• b.

  De cliënt kan voor een woningaanpassing in aanmerking komen indien blijkt dat verhuizen, als bedoeld in het eerste lid, niet binnen een redelijke en/of medische aanvaardbare termijn mogelijk is.

1. Met het oog op het normale gebruik van de woning kan een maatwerkvoorziening worden verleend aangaande de bereikbaarheid, toegankelijkheid en bruikbaarheid van de woning.

2. De bepalingen van dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op:

• a.

  het treffen van woonvoorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen en bij kamerverhuur;

• b.

  het treffen van woonvoorzieningen in specifiek op mensen met beperkingen gerichte woongebouwen, wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten, dan wel woonvoorzieningen, die bij nieuwbouw of renovatie, zonder noemenswaardige meerkosten kunnen of hadden kunnen worden meegenomen.

3. Een woonvoorziening wordt slechts verleend, indien de cliënt zijn hoofdverblijf heeft in de woning waaraan de maatwerkvoorziening wordt getroffen.

4. De aanvraag voor een woonvoorziening kan in ieder geval worden geweigerd indien:

• a.

  de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing, waartoe op grond van belemmeringen in het normale gebruik van de woning ten gevolge van beperkingen geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was;

• b.

  de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen in de zelfredzaamheid of participatie op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• c.

  deze betrekking heeft op woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen en extra trapleuningen;

• d.

  de cliënt verhuisd is naar een woonruimte die niet bestemd en/of geschikt is om het gehele jaar door bewoond te worden;

• e.

  de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• f.

  de noodzaak tot het treffen van een maatwerkvoorziening het gevolg is van achterstallig onderhoud, dan wel slechts strekt ter renovatie van de woning of deze in overeenstemming te brengen met de eisen die redelijkerwijs aan de woning mogen worden gesteld.

5. Het college stelt nadere regels in het Besluit over afschrijftermijnen als bedoeld in het vorig lid onderdeel f.

1. Met het oog op het zich verplaatsen, kan een maatwerkvoorziening worden getroffen ten aanzien van het verplaatsen over de korte afstand rond de woning en het verplaatsen over de langere afstand binnen de leefomgeving van de cliënt.

2. Het college hanteert in principe het primaat van de collectieve verstrekking.

1. Het te bereiken resultaat ten aanzien van het zich kunnen verplaatsen gericht op zelfredzaamheid en participatie bestaat in ieder geval uit:

• a.

  het kunnen doen van boodschappen;

• b.

  het kunnen onderhouden van sociale contacten;

• c.

  het deelnemen aan activiteiten, waaronder inbegrepen dagbesteding, binnen de leefomgeving van de cliënt.

2. Onder de leefomgeving in het vorige lid wordt de Hoeksche Waard en het overige gebied binnen een afstand van 20 kilometer rondom de woning verstaan.

3. Het te bereiken resultaat als bedoeld in het eerste lid onder a, b en c (tezamen) maakt participatie mogelijk met een omvang van 1500 kilometer met een bandbreedte tot 2000 kilometer per jaar.

4. Het college kan in individuele gevallen afwijken van het gestelde in het tweede of derde lid.

1. De cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor het gebruik van een maatwerkvoorziening, zolang hij van de maatwerkvoorziening gebruik maakt of kan maken, dan wel gedurende de periode waarvoor een maatwerkvoorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt toegekend.

2. Geen bijdrage in de kosten is verschuldigd indien een maatwerkvoorziening (in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget) wordt verstrekt ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt.

3. Het college stelt nadere regels in het Besluit over de omvang van verschuldigde bijdrage in de kosten en in welke gevallen geen bijdrage in de kosten is verschuldigd voor de maatwerkvoorziening (in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget) met inachtneming van het bepaalde in het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

1. De cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor het gebruik van een algemene voorziening, niet zijnde cliëntondersteuning.

2. De cliënt is de bijdrage verschuldigd aan de aanbieder.

3. Bij het vaststellen van de hoogte van de bijdrage kan rekening worden gehouden met algemeen gebruikelijke kosten.

4. Het college kan nadere regels stellen in het Besluit waaronder:

• a.

  voor welke algemene voorzieningen een bijdrage geldt;

• b.

  hoe rekening wordt gehouden met cumulatie van bijdragen als bedoeld in dit hoofdstuk;

• c.

  wat de omvang daarvan is; en

• d.

  welke groepen een korting kunnen krijgen op de bijdrage.

1. De kostprijs van een maatwerkvoorziening is gelijk aan de prijs waarvoor de gemeente de maatwerkvoorziening afneemt van een (gecontracteerde) aanbieder, inclusief de bijkomende kosten.

2. De kostprijs van een persoonsgebonden budget is gelijk aan het bedrag van het persoonsgebonden budget.

3. Onverminderd artikel 10.2 derde lid bedraagt de kostprijs van een algemene voorziening, niet zijnde cliëntondersteuning, nooit meer dan een kostendekkende bijdrage.

1. De persoon met een beperking of chronisch psychisch of psychosociaal probleem kan in aanmerking komen voor een tegemoetkoming in de met die beperking of chronisch psychisch of psychosociaal probleem verband houdende aantoonbare of aannemelijke meerkosten, ter ondersteuning van de zelfredzaamheid en participatie voor:

• a.

  verhuiskosten en inrichtingskosten;

• b.

  een sportrolstoel;

• c.

  deelname aan het maatschappelijk verkeer met een maatwerkvoorziening, als bedoeld in hoofdstuk 9 van deze Verordening.

2. De persoon, als bedoeld in het eerste lid, kan slechts aanspraak maken op een tegemoetkoming, indien deze persoon geen aanspraak heeft of kan hebben op een vergoeding van de (meer)kosten op grond van een voorliggende voorziening.

3. De persoon, als bedoeld in het eerste lid, kan slechts aanspraak maken op een tegemoetkoming verhuiskosten en inrichtingskosten, voor zover op deze persoon het primaat van verhuizen van toepassing is, als bedoeld in artikel 8.3 van de Verordening.

1. De tegemoetkoming wordt op aanvraag verleend.

2. De tegemoetkoming voor een sportrolstoel wordt voor een periode van minimaal drie jaar verleend en wordt alleen verstrekt, indien de met een reeds eerder verstrekte tegemoetkoming aangeschafte voorziening, technisch is afgeschreven.

3. In afwijking van het eerste lid, kan het college de tegemoetkoming verhuiskosten en inrichtingskosten toekennen in het besluit, waarin het primaat van verhuizen wordt toegepast, als bedoeld in artikel 8.3 van de Verordening.

1. De tegemoetkoming voor verhuis- en inrichtingskosten wordt niet eerder uitbetaald, dan nadat de persoon, als bedoeld in artikel 11.1 eerste lid van de Verordening, is verhuisd naar de voor hem meest geschikte beschikbare woning, gelet op zijn beperkingen in het normale gebruik van de woning.

2. Het college stelt bij Besluit nadere regels waaronder in ieder geval:

• a.

  de hoogte van de tegemoetkoming;

• b.

  de wijze waarop die te gelde kan worden gemaakt, waaronder begrepen declaratie van kosten; en

• c.

  de wijze waarop rekening wordt gehouden met samenvallende vervoersbehoeften van personen, in verband met de hoogte van de tegemoetkoming, als bedoeld in artikel 11.1 eerste lid onder c van de Verordening.

1. Onverminderd artikel 2.3.8 van de Wet, doet een cliënt aan het college desgevraagd of onverwijld uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden, waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze aanleiding kunnen zijn tot een heroverweging van de beslissing, als bedoeld in artikel 2.3.5 of 2.3.6 van de Wet, of het recht op tegemoetkoming als bedoeld in hoofdstuk 11 van de Verordening.

2. Het college kan, onder toepassing van het eerste lid, een besluit tot toekenning tegemoetkoming, als bedoeld in hoofdstuk 11, herzien of intrekken, indien achteraf blijkt dat de persoon bedoeld in dat hoofdstuk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid.

3. Een besluit tot verlening van een persoonsgebonden budget kan worden herzien of ingetrokken, indien blijkt dat de cliënt niet heeft voldaan aan de verplichtingen, als bedoeld in artikel 5.1 van deze Verordening.

1. De cliënt of diens wettelijk vertegenwoordiger, die (mede)eigenaar is van een woning, aan wie die krachtens deze Verordening een woningaanpassing (in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget) is toegekend, welke kosten meer bedragen dan het in het Besluit vastgestelde bedrag, dient bij verkoop van deze woning, binnen een periode van zeven jaar na gereedmelding van de woningaanpassing, deze verkoop van de woning onverwijld aan het college te melden. Het bedrag voor de woningaanpassing dient volgens het in het Besluit vastgelegde afschrijvingsschema te worden terugbetaald.

2. In de situatie, waarin de cliënt behoort tot een leefeenheid, maar geen (mede)eigenaar is van de aangepaste woning, geldt de terugbetaling als bedoeld in lid 1 voor de (mede)eigenaar van de aangepaste woning, indien de (mede)eigenaar eveneens tot die leefeenheid behoort.

1. Met de inwerkingtreding van deze Verordening wordt de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk, zoals vastgesteld in de gemeenteraad van 10 december 2013, ingetrokken, met dien verstande, dat besluiten welke zijn genomen op grond van die Verordening, met de daarbij behorende rechten en plichten in stand blijven, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het toekenningsbesluit van de individuele voorziening wordt ingetrokken.

3. Op de aanvraag welke is gedaan voor het in werking treden van deze Verordening beslist het college met toepassing van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Korendijk, zoals vastgesteld in de gemeenteraad van 10 december 2013.