Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2018

1. De cliënt, diens mantelzorger(s) of diens vertegenwoordiger meldt de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning bij het college.

2. Het college bevestigt schriftelijk en/of digitaal de ontvangst van de melding.

3. In de ontvangstbevestiging informeert het college de cliënt dan wel diens mantelzorger(s) of diens vertegenwoordiger over:

• a.

  de gang van zaken bij het gesprek, diens rechten en plichten en de vervolgprocedure;

• b.

  de mogelijkheid om gebruik te maken van gratis en onafhankelijke cliëntondersteuning;

• c.

  de mogelijkheid een persoonlijk plan in te dienen.

1. Het college verzamelt, binnen de wettelijke termijn van zes weken, alle voor het onderzoek, bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet, van belang zijnde en toegankelijke gegevens over de cliënt en zijn situatie en maakt zo spoedig mogelijk met hem een afspraak voor een gesprek.

2. Voor of tijdens het gesprek verschaft de cliënt het college alle overige gegevens en bescheiden die naar het oordeel van het college hiervoor nodig zijn en waarover de cliënt op dat moment redelijkerwijs de beschikking kan krijgen. De cliënt verstrekt in ieder geval een identificatiedocument als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage.

3. Als de cliënt genoegzaam bekend is bij de gemeente, kan het college in overeenstemming met de cliënt afzien van een vooronderzoek als bedoeld in het eerste en tweede lid.

1. Een gesprek met de cliënt, dan wel met zijn vertegenwoordiger, voor zover mogelijk met zijn mantelzorger en voor zover nodig met zijn familieleden, maakt deel uit van het onderzoek. Als de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning voldoende bekend is, kan in overleg met de cliënt worden afgezien van een gesprek.

2. Tijdens het gesprek over de hulpvraag tussen het college, de cliënt en mogelijk andere betrokkenen komt aan de orde de mogelijkheden:

• a.

  van de inwoner om zelf of met ondersteuning uit het sociaal netwerk een oplossing voor de hulpvraag te vinden;

• b.

  een beroep te doen op een of meer voorliggende voorzieningen;

• c.

  gebruik te maken van een of meerdere algemene voorzieningen;

• d.

  een of meerdere maatwerkvoorzieningen aan te vragen.

3. De schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek bevat tevens een verslag van het gesprek. Het verslag bevat:

• a.

  de melding van de hulpvraag;

• b.

  het verslag van het gesprek

• c.

  een eventueel ingediend persoonlijk plan

• d.

  een conclusie over de (mogelijke) oplossingsrichting voor de hulpvraag.

4. Opmerkingen of latere aanvullingen van de cliënt worden aan de schriftelijke weergave toegevoegd.

5. De cliënt tekent de schriftelijke weergave voor gezien of akkoord. Het college verzoekt de cliënt het verslag voor gezien of akkoord te ondertekenen.

6. Het college is bevoegd om in het belang van het onderzoek de cliënt of bij gebruikelijke hulp diens huisgenoten:

• a.

  op te roepen om in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem of hen te bevragen;

• b.

  op een door of namens het college te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen hem of hen te doen bevragen en/of te onderzoeken.

1. De cliënt kan een aanvraag voor een maatwerkvoorziening schriftelijk bij het college indienen.

2. Een aanvraag kan worden ingediend door middel van een door het college vastgesteld aanvraagformulier.

3. Het college kan een ondertekende weergave van het onderzoek aanmerken als aanvraag, indien de cliënt dit daarop heeft aangegeven.

4. Op de aanvraag wordt binnen de wettelijke termijn van twee weken beslist.

1. Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  voor zover met betrekking tot de problematiek die in het gegeven geval aanleiding geeft voor de noodzaak tot ondersteuning, een voorziening op grond van een andere wettelijke bepaling bestaat;

• b.

  voor zover de cliënt op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg, met vrijwilligerswerk of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk de beperkingen kan wegnemen;

• c.

  voor zover de cliënt met gebruikmaking van algemene voorzieningen de beperkingen kan wegnemen;

• d.

  indien het een voorziening betreft die de cliënt vóór de datum van het besluit op de aanvraag heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend of de noodzaak achteraf nog kan worden vastgesteld;

• e.

  voor zover de aanvraag betrekking heeft op een voorziening die aan de cliënt al eerder is verstrekt in het kader van enige wettelijke bepaling of regeling en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet verstreken is, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen of tenzij de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten;

• f.

  voor zover deze niet in overwegende mate op het individu is gericht;

• g.

  voor zover deze niet als de goedkoopste compenserende voorziening kan worden aangemerkt;

• h.

  indien de cliënt tekortschietend besef van verantwoordelijkheid heeft betoond.

2. Geen maatwerkvoorziening gericht op zelfredzaamheid en participatie wordt verstrekt:

• a.

  indien het een algemeen gebruikelijke voorziening betreft;

• b.

  indien deze niet langdurig noodzakelijk is;

• c.

  indien de cliënt geen ingezetene is van de gemeente Krimpenerwaard.

3. Geen woonvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  voor zover de beperkingen voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• b.

  ten behoeve van hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantie- en recreatiewoningen, ADL-clusterwoningen en gehuurde kamers, met uitzondering van een voorziening voor verhuizing en inrichting;

• c.

  voor zover het voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten betreft, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders of het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte, met uitzondering van een voorziening voor verhuizing en inrichting;

• d.

  indien de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding bestaat op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie;

• e.

  indien de kosten van de woonvoorzieningen meer bedragen dan 7.000 geldt het primaat van verhuizen, tenzij er argumenten zijn die tegen verhuizen pleiten;

• f.

  indien de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn beperkingen op dat moment meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• g.

  indien de noodzaak tot het treffen van een maatwerkvoorziening gevolg is van achterstallig onderhoud dan wel renovatie van de woning om deze in overeenstemming te brengen met de eisen die redelijkerwijs aan de woning of aan het wooncomplex mogen worden gesteld;

1. Het college kan onderzoeken, al dan niet steekproefsgewijs, of de verstrekte voorzieningen worden gebruikt of besteed ten behoeve van het doel waarvoor deze zijn verstrekt.

2. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de controle op het gebruik of de besteding.

1. Het college informeert cliënten of hun vertegenwoordiger in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een maatwerkvoorziening of pgb zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

2. Een beslissing tot verlening van een pgb kan worden ingetrokken als blijkt dat het pgb binnen zes maanden na toekenning niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

3. Als het recht op een in bruikleen verstrekte voorziening is ingetrokken, zal deze voorziening worden teruggevorderd.

1. De cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor een maatwerkvoorziening in natura dan wel een persoonsgebonden budget, zolang de cliënt van de maatwerkvoorziening gebruik maakt of gedurende de periode waarvoor het persoonsgebonden budget wordt verstrekt.

2. De bijdrage, dan wel het totaal van de bijdragen, is gelijk aan de kostprijs, tenzij overeenkomstig hoofdstuk 3 van het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 een lagere bijdrage is verschuldigd.

3. De kostprijs van een:

• a.

  maatwerkvoorziening in natura wordt bepaald door een aanbesteding, na consultatie in de markt of na overleg met de aanbieder;

• b.

  persoonsgebonden budget is gelijk aan de hoogte van het verstrekte persoonsgebonden budget.

4. Voor een maatwerkvoorziening in natura of een persoonsgebonden budget ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt is geen bijdrage in de kosten verschuldigd.

5. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de factoren die een rol spelen bij het bepalen van de hoogte van de eigen bijdrage.

6. Het college regelt door welke instantie de bijdrage voor een maatwerkvoorziening dan wel een persoonsgebonden budget voor opvang wordt vastgesteld en geïnd.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, waaronder voldoende deskundigheid van beroepskrachten, door:

• a.

  het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg en ondersteuning;

• c.

  erop toe te zien dat de beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard; en

• d.

  voor zover van toepassing, erop toe te zien dat de kwaliteit van de voorzieningen en de deskundigheid van beroepskrachten tenminste voldoen aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor de in de toepasselijke sector erkende keurmerken.

2. Het college ziet toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders. Het college kan daartoe een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek doen en kan zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse de geleverde voorzieningen controleren.

1. Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een dienst door een derde als bedoeld in artikel 2.6.4 van de wet en de eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van de dienst stelt het college vast:

• a.

  een vaste prijs, die geldt voor een inschrijving als bedoeld in de Aanbestedingswet 2012 en het aangaan overeenkomst met derde; of

• b.

  een reële prijs die geldt als ondergrens voor:

  • 1°.

    een inschrijving en het aangaan overeenkomst met de derde, en

  • 2°.

    de vaste prijs, bedoeld in onderdeel a.

2. Het college stelt de prijzen, bedoeld in het eerste lid, vast:

• a.

  overeenkomstig de eisen aan de kwaliteit van die dienst, waaronder de eisen aan de deskundigheid van de beroepskracht, bedoeld in artikel 2.1.3, tweede lid, onderdeel c, van de wet, en

• b.

  rekening houdend met de continuïteit in de hulpverlening, bedoeld in artikel 2.6.5, tweede lid, van de wet, tussen degenen aan wie de dienst wordt verstrekt en de betrokken hulpverleners.

3. Het college baseert de vaste prijs of de reële prijs op de volgende kostprijselementen:

• a.

  de kosten van de beroepskracht;

• b.

  redelijke overheadkosten;

• c.

  kosten voor niet productieve uren van de beroepskrachten als gevolg van verlof, ziekte, scholing, werkoverleg;

• d.

  reis en opleidingskosten;

• e.

  indexatie van de reële prijs voor het leveren van een dienst;

• f.

  overige kosten als gevolg van door de gemeente gesteldeverplichtingen voor aanbieders waaronder rapportageverplichtingen en administratieve verplichtingen, en

1. Het college stelt nadere regels voor het melden van calamiteiten en geweld bij de levering van een voorziening door een aanbieder en wijst een toezichthoudend ambtenaar aan.

2. Aanbieders melden iedere calamiteit en ieder geweldsincident dat zich heeft voorgedaan bij de verstrekking van een voorziening onverwijld aan de toezichthoudend ambtenaar.

3. De toezichthoudend ambtenaar, bedoeld in artikel 6.1, van de wet, doet onderzoek naar de calamiteiten en geweldsincidenten en adviseert het college over het voorkomen van verdere calamiteiten en het bestrijden van geweld.

1. Aanbieders beschikken over een regeling voor de afhandeling van klachten van cliënten ten aanzien van de voorzieningen.

2. Het college ziet toe op het bestaan en de werking van de klachtregeling door periodieke overleggen met de aanbieders.

1. Aanbieders beschikken over een regeling voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder die voor de gebruikers van belang zijn ten aanzien van de voorzieningen.

2. Het college ziet toe op het bestaan en de werking van de medezeggenschapsregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

1. Het college betrekt ingezetenen van de gemeente, onder wie in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, bij de voorbereiding van het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning, overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

2. Het college stelt ingezetenen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende maatschappelijke ondersteuning, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

4. Het college kan ter uitvoering van het tweede en derde lid nadere regels stellen.

1. In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffend, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

2. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot het gestelde in deze verordening.

3. Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt afwijken van de bepalingen van deze verordening indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

1. De Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015 wordt ingetrokken per 31-12-2017.

2. Een maatwerkvoorziening die op grond van Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015 is verstrekt en waarvan de duur bij inwerkingtreding van deze verordening nog niet is verstreken, wordt geacht op grond van deze verordening te zijn verstrekt.

3. Een cliënt houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015, totdat het college een nieuwe beschikking heeft genomen. Het nieuwe besluit wordt genomen met inachtneming van de geldende wet- en regelgeving. Aanvragen die zijn ingediend onder de Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015 en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens deze verordening.

4. Op een bezwaarschrift dat is ingediend tegen een door het college op grond van Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015 en voor de datum van inwerkingtreding van deze verordening genomen besluit, wordt beslist met toepassing van de Verordening maatschappelijke ondersteuning Krimpenerwaard 2015, die ten aanzien van de betreffende zaak zijn rechtskracht behoudt.

5. Van het in lid 2, lid 3 en lid 4 gestelde kan ten gunste van de cliënt worden afgeweken

1. Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2018.

2. Deze verordening wordt aangehaald als: Wmo verordening 2018.