Afstemmingsverordening WIJ gemeente Leudal

1. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  de wet:de Wet investeren in jongeren (WIJ);

• b.

  WIJ-norm: de op grond van hoofdstuk 4 van de wet op de jongere van toepassing zijnde norm,

• c.

  vermeerderd of verminderd met de op grond van dat hoofdstuk door het college vastgestelde

• d.

  verhoging of verlaging en inclusief vakantietoeslag;

• e.

  maatregel:het verlagen van de inkomensvoorziening op grond van artikel 41, eerste lid, van de wet;

• f.

  jongere: de gene wiens belang rechtstreeks bij een besluit is betrokken;

• g.

  inlichtingenplicht:de verplichting bedoeld in artikel 44 van de wet en artikel 30c, tweede en derde lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen;

• h.

  overige verplichtingen: de verplichtingen bedoeld in artikel 45 van de wet;

• i.

  college: het college van burgemeester en wethouders;

2. zover niet anders is bepaald, worden begrippen in deze verordening gebruikt in dezelfde betekenis als in de wet.

1. Indien de jongere naar het oordeel van het college de op hem rustende verplichtingen, bedoeld in hoofdstuk 5 van de wet, dan wel de uit artikel 30c, tweede lid of derde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen voortvloeiende verplichtingen, niet of onvoldoende nakomt, dan wel zich jegens het college zeer ernstig misdraagt, wordt door het college overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd.

2. De maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de jongere de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert. Van het opleggen van een maatregel wordt in elk geval afgezien, indien elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt.

3. Het college kan afzien van het opleggen van een maatregel indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

1. De maatregel wordt toegepast op de WIJ-norm.

2. De maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt bij voorkeur opgelegd met ingang van de eerstvolgende kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de jongere is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende WIJ-norm.

3. In afwijking van het tweede lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden opgelegd.

1. De maatregel behorend bij de in artikel 7 vermelde categorieën wordt vastgesteld op:

• a.

  twintig procent van de WIJ-norm gedurende een maand bij gedragingen van de eerste categorie;

• b.

  veertig procent van de WIJ-norm gedurende een maand bij gedragingen van de tweede categorie;

• c.

  honderd procent van de WIJ-norm inkomensvoorziening gedurende een maand bij gedragingen van de derde categorie.

2. De duur van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de jongere zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte gedraging opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde of een hogere categorie.

3. In afwijking van het eerste lid kan in bijzondere gevallen de maatregel met een langere duur worden opgelegd, als de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de omstandigheden van de jongere daartoe aanleiding geeft.

1. Gedragingen van de jongere waardoor de verplichtingen op grond van artikel 44 van de wet en/of artikel 30c, tweede en derde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen niet of niet voldoende zijn nagekomen, worden onderscheiden in de volgende categorieën:

2. eerste categorie:

• a.

  het niet uit eigen beweging of binnen een door het college daartoe gestelde termijn mededeling doen van alle feiten en omstandigheden, waarvan de jongere redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat die van invloed kunnen zijn op zijn recht op een werkleeraanbod en/of zijn recht op inkomensvoorziening;

• b.

  het niet binnen de door het college daartoe gestelde termijn verlenen van medewerking die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering van de wet.

3. tweede categorie:

• a.

  het niet of niet behoorlijk mededeling doen van alle feiten en omstandigheden, waarvan de jongere redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat die van invloed kunnen zijn op zijn recht op inkomensvoorziening, voor zover dit heeft geleid tot een ten onrechte of tot een te hoog verleend bedrag aan inkomensvoorziening;

• b.

  het niet binnen de door het college daartoe gestelde termijn verlenen van medewerking die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering van de wet, waarvan de jongere redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat die van invloed kan zijn op zijn recht op inkomensvoorziening, voor zover dit heeft geleid tot een ten onrechte of tot een te hoog verleend bedrag aan inkomensvoorziening.

1. De maatregel behorend bij de in artikel 9 vermelde categorieën wordt vastgesteld op:

• a.

  tien procent van de WIJ-norm gedurende een maand bij gedragingen van de eerste categorie als bedoeld in artikel 9;

• b.

  vijftien procent van het benadelingsbedrag, met een minimum van € 100,- en een maximum-bedrag van € 1000,- indien sprake is van een ten onrechte of een te hoog verleend bedrag aan inkomensvoorziening bij een gedraging van de tweede categorie als bedoeld in artikel 9.

2. De duur van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de jongere zich binnen twaalf maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte gedraging opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde (of een hogere) categorie.

3. Indien de maatregel bedoeld in het eerste lid, als gevolg van de beëindiging van het recht op inkomensvoorziening niet kan worden opgelegd, wordt de maatregel alsnog opgelegd wanneer binnen één jaar na beëindiging van de inkomensvoorziening een nieuw recht op inkomensvoorziening ontstaat.