Permalink
PrintenPermanente link
Naar de actuele versie van de regeling
http://lokaleregelgeving.overheid.nl/CVDR184192
Naar de door u bekeken versie
http://lokaleregelgeving.overheid.nl/CVDR184192/1
Regeling vervallen per 11-03-2014
Maatregelenverordening IOAW, IOAZ ISD Bollenstreek 2012
Geldend van 07-06-2012 t/m 10-03-2014
Intitulé
Maatregelenverordening IOAW, IOAZ ISD Bollenstreek 2012De raad van de gemeente Lisse;
gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 17 april 2012, nr 5717;
gelet op artikel 147, eerste lid en artikel 108, tweede lid Gemeentewet, artikel 35, eerste lid, onderdeel b en artikel 20, tweede lid IOAW, alsmede artikel 35, eerste lid, onderdeel b en artikel 20, eerste lid IOAZ en de gemeenschappelijke regeling van de ISD Bollenstreek
Besluit :
vast te stellen de volgende
Maatregelenverordening IOAW, IOAZ ISD Bollenstreek 2012
In te trekken
De maatregelenverordening IOAW, IOAZ ISD Bollenstreek 2010
HOOFDSTUK 1 ALGEMENE BEPALINGEN
Artikel 1. Begripsomschrijving
- 1.
Voor zover in deze verordening niet anders gedefinieerd, hebben de begrippen dezelfde betekenis als in de IOAW, IOAZ en de Algemene wet bestuursrecht.
- 2.In
deze verordening wordt verstaan onder:
- a.
IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;
- b.
IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;
- c.
De IOAW/IOAZ: de IOAW alsmede de IOAZ, beiden voor zover zij op belanghebbende van
- toepassing
zijn;
- d.
Uitkering: de uitkering, bedoeld in artikel 5, eerste lid IOAW/IOAZ;
- e.
Uitkeringsnorm: de op belanghebbende van toepassing zijnde netto grondslag, bedoeld in artikel 5, vierde lid IOAW/IOAZ;
- f.
Maatregel: het verlagen van de uitkeringsnorm op grond van artikel 20, tweede lid IOAW en artikel 20, eerste lid IOAZ alsmede het blijvend of tijdelijk (gedeeltelijk) weigeren van een uitkering op grond van artikel 20, eerste lid IOAW en artikel 20, tweede lid IOAZ;
- g.
Inkomen: inkomen als bedoeld in artikel 8 IOAW/IOAZ;
- h.
Benadelingbedrag: bruto bedrag dat als gevolg van het niet of niet behoorlijk nakomen van een inlichtingenverplichting ten onrechte is verleend als uitkering op grond van de IOAW/IOAZ;
- i.
Belanghebbende: hij die recht heeft op een uitkering op grond van de IOAW, voor zover hij is aangewezen op arbeid in dienstbetrekking, alsmede hij die recht heeft op een uitkering op grond van de IOAZ;
- j.
het dagelijks bestuur: het dagelijks bestuur van de ISD Bollenstreek
- a.
Artikel 2. Het opleggen van een maatregel
- 1.
Als de belanghebbende naar het oordeel van het dagelijks bestuur een verplichting als bedoeld in artikel 13 IOAW/IOAZ of een op grond van hoofdstuk III IOAW/IOAZ aan de uitkering verbonden verplichting – anders dan de verplichting, bedoeld in artikel 37, eerste lid, onderdeel c IOAZ - schendt, wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd. Daarnaast wordt tevens een maatregel opgelegd indien belanghebbende onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de IOAW/IOAZ zich jegens het dagelijks bestuur zeer ernstig misdraagt.
- 2.
Het eerste lid is gelijkelijk van toepassing op de belanghebbende die een uitkering ontvangt op grond van de IOAW, wanneer hij de op basis van artikel 30c, tweede en derde lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen op hem rustende verplichtingen schendt.
Artikel 3. Berekeningsgrondslag
De maatregel wordt toegepast op de uitkeringsnorm.
Artikel 4. Hoogte en duur van de maatregel
- 1.
Een maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.
- 2.
Tenzij in de verordening anders is bepaald bedraagt de duur van de maatregel 1 maand.
Artikel 5 Recidive
De duur van de maatregel of de hoogte ervan wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen 12 maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is opgelegd, opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging van dezelfde of hogere categorie.
Artikel 6. Het besluit tot opleggen van een maatregel
In het besluit tot opleggen van een maatregel worden in ieder geval vermeld: de reden van de maatregel, de duur van de maatregel, het percentage waarmee de uitkeringsnorm wordt verlaagd of geweigerd, en indien van toepassing, de reden om af te wijken van een standaardmaatregel.
Artikel 7. Horen van belanghebbende
- 1.
Voordat een maatregel wordt opgelegd, wordt de belanghebbende in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.
- 2.
Het horen van belanghebbende kan achterwege worden gelaten indien:
- a.
de vereiste spoed zich daartegen verzet;
- b.
de belanghebbende reeds eerder in de gelegenheid is gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen en zich sindsdien geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben voorgedaan; of
- c.
de belanghebbende niet heeft voldaan aan een verzoek van het dagelijks bestuur of een door hem ingeschakelde derde, om binnen een gestelde termijn inlichtingen te verstrekken als bedoeld in artikel 13 van IOAW/IOAZ
- d.
het dagelijks bestuur het horen niet nodig acht voor het vaststellen van de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en of de omstandigheden van belanghebbende
- a.
Artikel 8. Afzien van het opleggen van een maatregel
Het dagelijks bestuur ziet af van het opleggen van een maatregel indien:
- a.
elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt; of
- b.
de gedraging meer dan 12 maanden vóór constatering van die gedraging door het dagelijks bestuur heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte een uitkering is verleend. Een maatregel wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van 60 maanden nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden.
Artikel 9. Ingangsdatum en tijdvak
- 1.
De maatregel wordt opgelegd met ingang van de eerstvolgende kalendermaand, volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende uitkeringsnorm.
- 2.
In afwijking van het eerste lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden opgelegd, voor zover de uitkering nog niet is uitbetaald.
Artikel 10. Samenloop van gedragingen
- 1.
Indien sprake is van één gedraging die schending oplevert van meerdere in de IOAW/IOAZ genoemde verplichtingen, wordt één maatregel opgelegd. Indien voor schending van die verplichtingen maatregelen van verschillende hoogten gelden, wordt de hoogste maatregel opgelegd.
- 2.
Indien sprake is van meerdere gedragingen die schending opleveren van één of meerdere in de IOAW/IOAZ genoemde verplichtingen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke maatregel opgelegd. Deze maatregelen worden gelijktijdig opgelegd, tenzij dit gelet op artikel 4, eerste lid, niet verantwoord is.
HOOFDSTUK 2. GEEN OF ONVOLDOENDE MEDEWERKING VERLENEN AAN HET VERKRIJGEN VAN ALGEMEEN GEACCEPTEERDE ARBEID
Artikel 11. Indeling in categorieën
Gedragingen van de belanghebbende waardoor de verplichtingen op grond van artikel 37 van de IOAW/IOAZ, anders dan de verplichting, bedoeld in artikel 37, eerste lid, onderdeel c IOAW/IOAZ, niet of onvoldoende zijn nagekomen, worden onderscheiden in de volgende categorieën:
- 1.
Eerste categorie:
- het
zich niet tijdig laten registreren als werkzoekende bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen of het niet tijdig laten verlengen van de registratie.
- 2.
Tweede categorie:
- a.
het niet naar vermogen trachten algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen of te aanvaarden;
- b.
het niet of in onvoldoende mate meewerken aan een onderzoek naar de mogelijkheden tot arbeidsinschakeling.
- a.
- 3.
Derde categorie
- a.
gedragingen die de inschakeling in de arbeid belemmeren;
- b.
het niet of in onvoldoende gebruikmaken van een door het dagelijks bestuur aangeboden voorziening gericht op arbeidsinschakeling, waaronder begrepen sociale activering.
- a.
Artikel 12. De hoogte en duur van de maatregel
- 1.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, wordt de maatregel vastgesteld op:
- a.
15 procent van de uitkeringsnorm bij gedragingen van de eerste categorie;
- b.
30 procent van de uitkeringsnorm bij gedragingen van de tweede categorie;
- c.
60 procent van de uitkeringsnorm bij gedragingen van de derde categorie.
- a.
- 2.
In afwijking van het eerste lid, onder c, legt het dagelijks bestuur, indien belanghebbende een uitkering ontvangt op grond van de IOAW en de belemmerende gedragingen, bedoeld in artikel 10, derde lid, onder a, dusdanige vormen aannemen dat gesproken moet worden van het door eigen toedoen niet verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid, blijvend een maatregel op ter hoogte van het door eigen toedoen niet verkregen netto inkomen uit deze arbeid.
HOOFDSTUK 3. HET DOOR EIGEN TOEDOEN VERLIEZEN VAN ALGEMEEN GEACCEPTEERDE MEDE NALATEN ALGEMEEN GEACCEPTEERDE ARBEID TE AANVAARDEN
Artikel 13. Door eigen toedoen verliezen van algemeen geaccepteerde arbeid
- 1.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, legt het dagelijks bestuur, met in achtneming van artikel 20, vierde lid IOAW/IOAZ, blijvend een maatregel op indien de belanghebbende door eigen toedoen een inkomen uit of in verband met arbeid is verloren en:
- a.
aan de beëindiging van zijn dienstbetrekking een dringende reden ten grondslag ligt in de zin van artikel 678 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek; dan wel
- b.
de dienstbetrekking is beëindigd door of op verzoek van de belanghebbende zonder dat aan de voortzetting ervan zodanige bezwaren waren verbonden, dat deze voortzetting redelijkerwijs niet van hem zou kunnen worden gevergd.
- a.
- 2.
De hoogte van de maatregel is gelijk aan het door dit gedrag verloren netto inkomen.
Artikel 14. Niet aanvaarden van algemeen geaccepteerde arbeid
- 1.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, legt het dagelijks bestuur blijvend een maatregel op indien de belanghebbende een uitkering ontvangt op basis van de IOAW en hij weigert hem aangeboden algemeen geaccepteerde arbeid te aanvaarden.
- 2.
De hoogte van de maatregel is gelijk aan het door eigen toedoen niet verkregen netto inkomen uit deze arbeid.
HOOFDSTUK 4. NIET NAKOMEN VAN DE INLICHTINGENPLICHT
Artikel 15. Te laat verstrekken van gegevens
- 1.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, legt het dagelijks bestuur een maatregel op van 30 procent van de uitkeringsnorm, indien belanghebbende de verplichting op grond van artikel 13 IOAW/IOAZ niet is nagekomen door informatie die van belang is voor de verlening van de uitkering of de voortzetting daarvan niet binnen de door het dagelijks bestuur daartoe gestelde termijn te verstrekken.
- 2.
Van het opleggen van de maatregel kan worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van 12 maanden te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing is gegeven.
Artikel 16. Verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen met gevolgen voor de bijstand
- 1.
Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel13 IOAW/IOAZ heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verstrekken van een uitkering, wordt de maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingbedrag.
- 2.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:
- a.
bij een benadelingbedrag tot € 1000,-: 30% van de uitkeringsnorm;
- b.
bij een benadelingbedrag van € 1000,- tot € 2000,-:60% van de uitkeringsnorm;
- c.
bij een benadelingbedrag van € 2000,- of meer:100% van de uitkeringsnorm;
- a.
Artikel 17. Verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen zonder gevolgen voor de uitkering
- 1.
Onverminderd artikel 4, eerste lid, legt het dagelijks bestuur een maatregel op van 30 procent van de uitkeringsnorm, indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 13 IOAW/IOAZ niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verstrekken van een uitkering.
- 2.
Van het opleggen van de maatregel bedoeld in het eerste lid kan worden afgezien en worden volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing, tenzij het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van 12 maanden te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing is gegeven.
HOOFDSTUK 5. OVERIGE GEDRAGINGEN DIE LEIDEN TOT EEN MAATREGEL
Artikel 18. Zeer ernstige misdragingen
1. Indien belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegen medewerkers werkzaam bij de ISD Bollenstreek, onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de IOAW/IOAZ, verlaagt het dagelijks bestuur,onverminderd artikel 4, eerste lid, de uitkeringsnorm met
- a.
60 procent gedurende 1 maand bij verbaal geweld
- b.
100 procent gedurende 1 maand bij (dreigend) fysiek geweld en/of vernielingen
HOOFDSTUK 6 SLOTBEPALINGEN
Artikel 19. De inwerkingtreding
Deze verordening treedt in werking de dag volgend op bekendmaking onder intrekking van de Maatregelenverordening IOAW,IOAZ 2010.
Artikel 20. Citeertitel
Deze verordening wordt aangehaald als: de Maatregelenverordening IOAW en IOAZ ISD Bollenstreek 2012
Ondertekening
ALGEMENE TOELICHTING
Op 15 december 2009 heeft de Eerste Kamer ingestemd met het Wetsvoorstel bundeling van uitkeringeninkomensvoorziening aan gemeenten (Wet BUIG). Met de inwerkingtreding van de Wet BUIG per 1 januari 2010 heeft de gemeente een grotere beleidsmatige rol en financiële verantwoordelijkheid gekregen rond de uitvoering van de IOAW, IOAZ, WWIK en Bbz2004.
De IOAW, IOAZ en het Bbz 2004 kenden tot 1 januari 2010 een financieringsystematiek waarbij 75% bij het Rijk kon worden gedeclareerd en 25% drukte op het gemeentelijke budget; de WWIK kende daarnaast een financieringssystematiek waarbij 100% kon worden gedeclareerd. Per 1 januari 2010 is een systeem van volledige budgetfinanciering ingevoerd, zoals dit nu van toepassing is op het WWB-inkomensdeel. Met de Wet BUIG worden de financiële middelen van de ‘kleine inkomensregelingen’ gebundeld in het volledig gebudgetteerde I-deel dat de gemeente ontvangt voor de bijstandsverstrekking op grond van de WWB. Gemeenten krijgen door de wet aldus een grotere verantwoordelijkheid en lopen ook meer financieel risico.
Daardoor wordt de gemeente ook gevorderd om op een aantal punten zelf beleid te ontwikkelen. Deze verordening voorziet daarbij in het maatregelenbeleid voor de IOAW en IOAZ
Doordat per 1 januari 2012 de nieuwe WWB is ingevoerd en op grond daarvan een nieuwe maatregelenverordening WWB 2012 ,is er voor gekozen om met betrekking tot de IOAW en IOAZ de bestaande verordening IOAW.IOAZ 2010 in te trekken teneinde e komen tot een zo veel mogelijk analoog aan het WWB-regime toe te passen maatregelenbeleid. Daarbij zij opgemerkt dat in afwijking van de WWB, de IOAW en IOAZ in een aantal situaties de mogelijkheid creëren om de uitkering (gedeeltelijk) blijvend te weigeren.
ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING
Artikel 1
Dit artikel bevat de verschillende begripsomschrijvingen. Een aantal omschrijvingen verdient enige
extra aandacht.
Onder c. de IOAW/IOAZ
Gekozen is voor een definitie die gelijktijdig naar beide wetten verwijst nu een groot deel van de
bepalingen in beide wetten identiek is qua nummering en inhoud en aldus voorkomen wordt dat steeds specifiek naar elke afzonderlijke wet verwezen moet worden.
Onder e. uitkeringsnorm
De WWB werkt met verlagingen op de netto bijstand. Om een identiek systeem in de IOAW en IOAZ te creëren is het wenselijk om een begrip te introduceren dat verwijst naar een netto norm.
Onder f. maatregel
In afwijking van de WWB wordt ook het blijvend of tijdelijk (gedeeltelijk) weigeren van de uitkering binnen deze verordening als maatregel aangemerkt. Dit houdt verband met de extra mogelijkheden binnen de IOAW en IOAZ op dit vlak.
Onder g. inkomen
Qua inkomensbegrip wordt aangesloten bij het inkomensbegrip binnen de IOAW en IOAZ. Dit wijkt af van het binnen de WWB gehanteerde inkomensbegrip.
Onder i. belanghebbende
Daar de in artikel 20, tweede lid IOAW opgenomen bevoegdheden tot het opleggen van een
maatregel, blijkens dat artikel,daar enkel gelden voor de persoon die is aangewezen op arbeid in
dienstbetrekking, is ook het begrip belanghebbende in die zin ingeperkt.
Artikel 2
Dit artikel bundelt het bepaalde in artikel 20, eerste lid IOAZ en artikel 20, tweede lid IOAW.
Artikel 3
Zoals reeds aangegeven wordt de maatregel toegepast op de netto norm.
Artikel 4
Dit artikel bepaalt de algemene duur van een maatregel op 1 maand. Door de duur van de maatregel in de algemene bepalingen op te nemen, wordt voorkomen dat overal waar een maatregel wordt genoemd steeds weer moet worden aangegeven dat deze voor 1 maand wordt opgelegd.
Artikel 5
In plaats van de duur kan bij recidive ook de hoogte van de maatregel verdubbeld worden. Een en ander zal met name afhangen van de financiële omstandigheden waarin belanghebbende verkeert. Zo zal bij een gezin met kinderen, anders dan bij een alleenstaande, de “straf” eerder gezocht worden in de duur van de maatregel dan in de verdubbeling van de hoogte.
Artikel 6
Onder meer op grond van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) geeft dit artikel aan dat de
beschikking tot het opleggen van een maatregel tenminste dient te bevatten:
- de reden van de maatregel
- de periode waarover de maatregel plaatsvindt
- het percentage en het bedrag waarmee de uitkeringsnorm wordt verlaagd of geweigerd
- als afgeweken wordt van de standaard maatregel wordt dit gemotiveerd in het besluit.
Artikel 7
Op grond van afdeling 4.1.2. van de Awb is in een aantal gevallen het horen van de belanghebbende verplicht bij het voorbereiden van beschikkingen. Deze hoorplicht geldt echter niet bij de voorbereiding van beschikkingen die betrekking hebben op een financiële aanspraak (artikel 4:12).
Niettemin wordt uit oogpunt van een zorgvuldige voorbereiding in dit artikel het horen van de
belanghebbende voordat een verlaging wordt opgelegd in beginsel voorgeschreven. Het tweede lid bevat een aantal uitzonderingen op deze hoorplicht. De onderdelen a. en b. staan ook genoemd in artikel 4:11 van de Algemene wet bestuursrecht.
Artikel 8
Als er geen verwijt gemaakt kan worden, blijft de maatregel achterwege. In dat geval is het ook niet nodig om een beschikking te sturen omdat er geen sprake is van een verwijtbare gedraging. Een andere reden om af te zien van een maatregel is dat de gedraging te lang geleden heeft
plaatsgevonden (verjaring). Omwille van de effectiviteit (“lik op stuk”) is het nodig dat de maatregel spoedig nadat de gedraging heeft plaatsgehad, wordt opgelegd. Om deze reden is geregeld dat het dagelijks bestuur geen maatregel oplegt voor gedragingen die langer dan 12 maanden geleden hebben plaatsgevonden.
Voor gedragingen die een schending van de informatieplicht in houden en als gevolg waarvan ten
onrechte een uitkering is verstrekt of tot een te hoog bedrag geldt in de verordening een
verjaringstermijn van 60 maanden. Een (langere) termijn ligt voor de hand gelet op de ernst van de gedraging (fraude) en gelet op het feit dat de ISD Bollenstreek vaak tijd nodig zal hebben om, de omvang van de fraude (het benadelingsbedrag) vast te stellen.
Artikel 9
Het verlagen van de uitkering kan in beginsel op twee manieren:
1. met terugwerkende kracht door middel van een herziening van de uitkering
2. door middel van verlaging van het uitkeringsgedrag in de eerstvolgende maanden
Het verlagen van de uitkering die in de nabije toekomst wordt verstrekt, is de gemakkelijkste methode. Het dagelijks bestuur hoeft in dat geval niet over te gaan tot herziening van de uitkering en het teveel betaalde bedrag aan uitkering terug te vorderen. Om die reden is in dit artikel vastgelegd dat de maatregel wordt opgelegd in de maand volgende op het bekendmaken van de maatregel. Dit is anders als de uitkering nog niet betaald is. In dat geval wordt de uitkering verlaagd in de nog te betalen maand. In dat geval moet de uitkering wel worden herzien en teruggevorderd. De verlaging wordt toegepast op de norm in de maand waarin de verlaging plaatsvindt.
Artikel 10
Soms doen zich gelijktijdig meerdere verwijtbare gedragingen voor. In dat geval geldt in beginsel een cumulatie van maatregelen. Hier kan ten gunste van belanghebbende van worden afgeweken indien bijvoorbeeld de mate van verwijtbaarheid dat met zich meebrengt.
Artikel 11
Ten opzichte van de WWB- maatregelenverordening zijn in deze bepaling geen gedragingen
opgenomen die verband houden met het niet aanvaarden dan wel het door eigen toedoen verliezen van algemeen geaccepteerde arbeid. Dit houdt verband met het feit dat juist bij deze gedragingen de IOAW en IOAZ de mogelijkheid biedt tot tijdelijke of blijvende (gedeeltelijke) weigering van de uitkering. De sanctie bij deze vorm van gedragingen is daarom in een apart hoofdstuk opgenomen.
Artikel 12
In het tweede lid is uitwerking gegeven aan de binnen de IOAW geboden mogelijkheid om ook bij het door eigen toedoen niet verkrijgen van algemeen geaccepteerde arbeid de uitkering (gedeeltelijk) te weigeren. Hier is ervoor gekozen om op de uitkering dan blijvend een maatregel te leggen ter hoogte van het door eigen toedoen niet verkregen netto inkomen uit deze arbeid. Alsdan kan de belanghebbende in wezen per direct aankloppen voor een aanvulling in het kader van de WWB.
Binnen het kader van de WWB zal dan moeten worden beoordeeld of belanghebbende recht heeft op WWB (in afwijking van de IOAW en IOAZ kent de WWB een beperkte vermogensvrijlating en een ruimer inkomensbegrip) en in hoeverre het maatregelwaardige gedrag ook binnen de WWB tot een verlaging zou hebben geleid.
Artikel 13 en 14
In deze bepalingen zijn de mogelijkheden die de IOAW en IOAZ biedt om de uitkering (tijdelijk en/of blijvend geheel of gedeeltelijk) te weigeren volledig uitgewerkt.
Dringende redenen in de zin van artikel 678 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek zijn
ontslagredenen zoals misleiding van de werkgever enz.
Artikel 15 tot en met 18
Deze bepalingen komen overeen met de bepalingen binnen de WWB maatregelenverordening 2012
Voor wat betreft artikel 18 wordt nog het volgende opgemerkt.
Bij het vaststellen van de maatregel in de situatie dat een uitkeringsgerechtigde zich ernstig heeft misdragen, zal gekeken moeten worden naar de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de persoonlijke omstandigheden van de betrokkene.
Wat betreft het vaststellen van de ernst van de gedraging, kunnen de volgende vormen van agressief gedrag in een oplopende reeks (steeds ernstiger) worden onderscheiden:
a. verbaal geweld (schelden);
b. discriminatie;
c. intimidatie (uitoefenen van psychische druk);
d. zaakgericht fysiek geweld (vernielingen);
e. mensgericht fysiek geweld;
f. combinatie van agressievormen.
Voor het bepalen van verwijtbaarheid van de misdraging zal gekeken moeten worden naar de omstandigheden waaronder de misdraging heeft plaatsgehad.
In dit verband is het relevant een onderscheid te maken tussen instrumenteelgeweld en frustratiegeweld. Van instrumenteel geweld is sprake als iemand het toepassen van geweld bewust gebruikt om een bepaald doel te bereiken (bijvoorbeeld het verkrijgen van een uitkering). Agressie die ontstaat door onmacht, ontevredenheid, onduidelijkheid en dergelijke kan worden aangeduid met frustratieagressie.Het zal duidelijk zijn dat de mate van verwijtbaarheid bij instrumenteel geweld in beginsel groter is dan bij frustratiegeweld.
Het opleggen van een maatregel staat geheel los van het doen van aangifte bij de politie. Het dagelijks bestuur legt een maatregel op, terwijl de functionaris tegen wie de agressie zich richtte aangifte kan doen bij de politie
Artikel 19
Deze bepaling spreekt voor zich. .
Artikel 20.
Deze bepaling spreekt voor zich.
Ziet u een fout in deze regeling?
Bent u van mening dat de inhoud niet juist is? Neem dan contact op met de organisatie die de regelgeving heeft gepubliceerd. Deze organisatie is namelijk zelf verantwoordelijk voor de inhoud van de regelgeving. De naam van de organisatie ziet u bovenaan de regelgeving. De contactgegevens van de organisatie kunt u hier opzoeken: organisaties.overheid.nl.
Werkt de website of een link niet goed? Stuur dan een e-mail naar regelgeving@overheid.nl