Verordening inrichting antidiscriminatievoorziening

Ondertekening

Toelichting

Algemeen

Artikel 1 van de Wet gemeentelijke antidiscriminatievoorzieningen legt het college van burgemeester en wethouders de verplichting op om toegang te bieden tot een antidiscriminatievoorziening. Zie ook de toelichting bij artikel 2 van deze verordening.

Artikel 2, tweede lid, van de wet wordt opgedragen dat de gemeenteraad “met inachtneming van het bepaalde bij of krachtens deze wet bij verordening regels vast[stelt] omtrent de inrichting van de antidiscriminatievoorziening, bedoeld in artikel 1, en de uitvoering van de taak, bedoeld in het eerste lid, onder a.”

De wettelijke verplichtingen zijn nader uitgewerkt in Besluit gemeentelijke antidiscriminatievoorziening. Omdat in wet en besluit als veel geregeld is kan de gemeentelijke verordening beknopt blijven.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1 Begripsbepalingen

c.antidiscriminatievoorziening:

De gemeente Nijkerk is met ingang van 2010 een dienstverleningsovereenkomst aangegaan met de Stichting Art 1. Gelderland-Midden. Deze stichting fungeert als onafhankelijke instantie waaraan de behandeling van klachten inzake discriminatie is opgedragen.

De klachten worden inontvangst genomen door een front-office in de Publiekswinkel van het Stadhuis. Daar worden meldingen van discriminatie aangehoord, geregistreerd en digitaal doorgestuurd naar de Stichting Art 1. Gelderland-Midden.

Deze stichting fungeert als de back-office die de klachtbehandeling, de registratie, de rapportage, de jaarlijkse training en de algemene pr & communicatie op zich neemt.

g.ingezetene:

De antidiscriminatievoorziening zoals ingesteld door de gemeente Nijkerk staat open voor de inwoners van de gemeente als bedoeld in de Gemeentewet: “zij die hun werkelijke woonplaats in de gemeente hebben”.

Artikel 2 Zorgplicht college van burgemeester en wethouders

Zoals ook is geregeld in artikel 1 van de wet is heeft het college de taak om ervoor te zorgen dat de inwoners van de gemeente toegang hebben tot een antidiscriminatievoorziening.

Artikel 3 Inrichting antidiscriminatievoorziening

eerste lid

Met deze bepaling wordt nader invulling gegeven aan artikel 3 van het besluit, dat luidt: “Bij de inrichting van de antidiscriminatievoorziening worden in ieder geval de deskundigheid van de klachtbehandelaars en de toegankelijkheid van de antidiscriminatievoorziening gewaarborgd”.

tweede lid

De burger moet ruime mogelijkheden hebben om klachten te melden. In artikel 3 zijn de beschikbare mogelijkheden genoemd. Zie artikel 5 voor de mogelijkheid om in persoon een klacht in te dienen.

Artikel 4 Protocol klachtenbehandeling

Met deze bepaling wordt invulling gegeven aan artikel 6 van het besluit dat luidt: “De antidiscriminatievoorziening heeft een protocol voor de behandeling van klachten”. Daarbij registratie dient uiteraard rekening te worden gehouden met de regels die in het Besluit gemeentelijke antidiscriminatievoorzieningen zijn gesteld.

Artikel 5 Laagdrempeligheid antidiscriminatievoorziening

De wet vermeldt dat de antidiscriminatievoorziening zich in de leefomgeving van burgers moet bevinden. De memorie van toelichting geeft aan dat het gemeenten vrij staat om daar op een praktische wijze invulling aan te geven. De voorziening hoeft dan ook niet in de gemeente zelf aanwezig te zijn. Een gemeente kan zich bijvoorbeeld aansluiten bij een (bestaande) regionale antidiscriminatievoorziening. Voor de nodige laagdrempeligheid kan dan worden gezorgd door een doorverwijsfunctie of meldpunt te creëren bij bestaande gemeentelijke voorzieningen.

In de wet is uitdrukkelijk aangegeven dat de antidiscriminatievoorziening onafhankelijk is en op geen enkele wijze onder het gezag van de (gemeentelijke) overheid kan vallen. Het gemeentelijk loket heeft dan ook tot taak om de klager informatie te verstrekken en door te geleiden naar de antidiscriminatievoorziening.