Afstemmingsverordening gemeente Olst-Wijhe 2005

Artikel 2. Het opleggen van een maatregel

• 1. Wanneer de belanghebbende naar het oordeel van het college een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid toont voor de voorziening in het bestaan dan wel de uit de wet (artikel 17) of de artikelen 28, tweede lid, of artikel 29, eerste lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd.

• 2. De opgelegde maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

Artikel 5. Horen van belanghebbende

• 1. Voordat een maatregel wordt opgelegd, wordt de belanghebbende in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.

• 2. Het horen van belanghebbende kan achterwege worden gelaten indien:

  • • a.

      de vereiste spoed zich daartegen verzet;

    • b.

      de belanghebbende reeds eerder in de gelegenheid is gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen en zich sindsdien geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben voorgedaan;

    • c.

      de belanghebbende niet (tijdig) heeft voldaan aan een verzoek van het college of van een derde aan wie het college met toepassing van artikel 7 van de wet werkzaamheden in het kader van de wet heeft uitbesteed, om binnen een gestelde termijn inlichtingen te verstrekken als bedoeld in artikel 17 van de wet; of

    • d.

      het college het horen niet nodig acht voor het vaststellen van de mate van verwijtbaarheid, de ernst van de gedraging, de individuele omstandigheden of het bestaan van dringende redenen.

Artikel 6. Ingangsdatum en tijdvak maatregel inzake het niet verstrekken van inlichtingen (artikel 17, eerste lid WWB)

• 1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de eerst volgende kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende bijstandsnorm.

• 2. In afwijking van het eerste lid kan de maatregel met terugwerkende kracht worden opgelegd, voor zover de bijstand nog niet is uitbetaald.

• 3. Indien verlaging van de bijstand overeenkomstig lid 1 of lid 2 van dit artikel niet mogelijk is, wordt de bijstand verlaagd met terugwerkende kracht middels herziening van de uitkering (en terugvordering van dientengevolge teveel verstrekte uitkering).

• 4. Indien verlaging van de bijstand overeenkomstig lid 1, 2 en 3 van dit artikel niet mogelijk is, wordt in geval van het niet verstrekken van inlichtingen, het (bruto)benadelingsbedrag verhoogd met 10%.

• 5. Indien verlaging van de bijstand overeenkomstig lid 1, lid 2 en lid 3 van dit artikel niet mogelijk is, wordt de bijstand verlaagd gedurende de eerstvolgende maand(en) nadat aan belanghebbende binnen een jaar na de beëindigingsdatum van de uitkering opnieuw een uitkering is toegekend.

• 6. De termijn van een jaar vangt aan op de verzenddatum van het beëindigingsbesluit.

• 7. Indien er zeer sterke aanwijzingen c.q. vermoedens zijn dat belanghebbende verwijtbaar verplichtingen die aan de bijstand zijn verbonden niet of niet volledig nakomt of heeft nagekomen, kan, in afwachting van nader onderzoek, uitbetaling van de bijstand (-suitkering) worden opgeschort.

Artikel 7. Ingangsdatum en tijdvak ingeval van overige maatregelen

• 1. Voor zover de maatregel niet het gevolg is van het niet verstrekken van inlichtingen, wordt de maatregel opgelegd met ingang van de eerst volgende kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende bijstandsnorm.

• 2. Indien verlaging van de bijstand overeenkomstig lid 1 van dit artikel niet mogelijk is, wordt de bijstand verlaagd gedurende de eerstvolgende maand(en) nadat aan belanghebbende binnen een jaar na de beëindigingsdatum van de uitkering opnieuw een uitkering is toegekend. De termijn van een jaar vangt aan op de verzenddatum van het beëindigingsbesluit.

Artikel 11. Te laat verstrekken van gegevens

• 1. Indien de belanghebbende de voor de verlening van de bijstand van belang zijnde gegevens of de gevraagde bewijsstukken niet, niet tijdig of onvolledig heeft verstrekt en hem dit te verwijten valt, dan wel indien de belanghebbende anderszins onvoldoende medewerking verleent, kan het college het recht op bijstand voor de duur van ten hoogste 8 weken opschorten vanaf de eerste dag van de periode waarop het verzuim betrekking heeft, dan wel vanaf de dag van het verzuim indien niet kan worden bepaald op welke periode dit verzuim betrekking heeft. Het college doet mededeling van de opschorting aan de belanghebbende en nodigt hem uit het verzuim binnen een door hem gestelde termijn te herstellen.

• 2. Als de belanghebbende het verzuim niet tijdig herstelt kan het college na het verstrijken van de termijn:

  a. de gevraagde bijstand weigeren, dan wel;

  b. het besluit tot toekenning van de bijstand intrekken met ingang van de eerste dagwaarover het recht op bijstand is opgeschort.

• 3. Indien het te laat verstrekken van gevraagde gegevens niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, wordt eenmalig een schriftelijke waarschuwing gegeven.

• 4. Wanneer het te laat verstrekken van gegevens zonder gevolgen voor de bijstand plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing voor deze gedraging is gegeven, wordt een maatregel opgelegd van 5% van de bijstandsnorm gedurende één maand.

Artikel 12. Verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen zonder gevolgenvoorde bijstand

• 1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 17 van de wet dan wel het niet verlenen van de gevraagde medewerking die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering (artikel 17, lid 2 WWB) niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, wordt eenmalig een schriftelijke waarschuwing gegeven.

• 2. Wanneer het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht zonder gevolgen voor de bijstand plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de belanghebbende een schriftelijke waarschuwing voor deze gedraging is gegeven, wordt een maatregel opgelegd van 5% van de bijstandsnorm gedurende één maand.

Artikel 13. Verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen met gevolgen voor de bijstand

• De maatregel wegens het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht wordt afhankelijk gesteld van de hoogte van het totale bedrag aan bijstand dat als gevolg van de schending van die verplichting ten onrechte of te veel aan de belanghebbende is betaald het benadelingsbedrag). Onverminderd de terugvordering van het benadelingsbedrag alsmede het gestelde in artikel 2, tweede lid van deze verordening, wordt de maatregel als volgt vastgesteld:

  • a.

    bij een benadelingsbedrag tot € 1000,-: 10% van de bijstandsnorm gedurende één maand;

  • b.

    bij een benadelingsbedrag van € 1000,- tot € 2000,-: 20% van de bijstandsnorm gedurende één maand;

  • c.

    bij een benadelingsbedrag van € 2000,- tot € 4000,-: 40% van de bijstandsnorm gedurende één maand;

  • d.

    bij een benadelingsbedrag van € 4000,- tot € 6000,- 100% van de bijstandsnorm gedurende één maand.

  • e.

    bij een benadelingsbedrag van € 6000,- of meer wordt aangifte gedaan bij het OpenbaarMinisterie.

Artikel 14. Tekortschietend besef van verantwoordelijkheid

• 1. Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid, van de wet, wordt een maatregel opgelegd die wordt afgestemd op de periode dat de belanghebbendeals gevolg van zijn gedraging eerder of langer recht heeft op bijstand.

  bijstand (artikel 55 WWB)

• 2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel vastgesteld op 10% van de bijstandnorm (inclusief vakantietoeslag) gedurende een periode die overeenkomt met de in het eerste lid bedoelde periode.

• 3. Ingeval de duur van de in het eerste lid bedoelde periode niet, dan wel in onvoldoende mate kan worden vastgesteld bedraagt de duur van de verlaging met 10% ten hoogste 60 maanden.

• 4. Een maatregel van 10% van de bijstand voor de duur van 1 maand indien de belanghebbende:

  • a.

    geen medewerking verleent aan het in naam van belanghebbende doen van noodzakelijke betalingen uit de toegekende bijstand (artikel 57, aanhef en onder a WWB);

  • b.

    niet voldoet aan de verplichting zich te onderwerpen aan een noodzakelijke behandeling van medische aard (artikel 55 WWB);

  • c.

    later terugkeert van vakantie dan ingevolge artikel 13, eerste lid, onder d, van de WWB istoegestaan;

  • d.

    niet (tijdig) voldoet aan verplichtingen in verband met de aard en het doel van een bepaalde vorm van bijstand of die strekken tot vermindering of beëindiging van de

Artikel 16. Recidive

• 1.

  • a.

    In geval van recidive wordt het percentage van de verlaging of de duur van de op te leggenmaatregel verdubbeld.

  • b.

    Van recidive is sprake wanneer de belanghebbende zich binnen 24 maanden na de vorige als verwijtbaar aangemerkte gedraging opnieuw schuldig maakt aan een verwijtbare gedraging uit dezelfde of een hogere categorie.

  • c.

    De recidivetermijn vangt aan op de verzenddatum van het besluit waarbij een maatregel wordt opgelegd of wordt afgezien van maatregeloplegging wegens dringende redenen.

• 2. Indien de belanghebbende zich blijft schuldig maken aan verwijtbare gedragingen kunnen zowel hoogte en duur van de maatregel worden verdubbeld totdat belanghebbende voldoet aan de door het college opgelegde verplichtingen.

Artikel 16A. Wijziging betekenis begrippen

• 1. Waar in deze verordening de begrippen ‘alleenstaande’, ‘alleenstaande ouder’ en ‘gezin’ worden gebruikt, hebben deze vanaf 1 januari 2012 dezelfde betekenis als in artikel 4 van de wet.

• 2. Waar in deze verordening wordt gesproken over ‘gehuwde(n)’ of ‘gehuwdennorm’ hebben deze begrippen vanaf 1 januari 2012 dezelfde betekenis als ‘gezin’, bedoeld in artikel 4, respectievelijk ‘gezinsnorm’, bedoeld in artikel 21, eerste lid, van de wet.

Artikel 16B. Onvoldoende meewerken aan plan van aanpak

• 1. Onder ‘het in onvoldoende mate gebruikmaken van een door het college aangeboden voorziening gericht op arbeidsinschakeling’ als bedoeld in artikel 9, lid 2 onder c, wordt vanaf 1 januari 2012 mede verstaan: het onvoldoende meewerken aan het opstellen, uitvoeren dan wel  evalueren van een plan van aanpak.

• 2. Onder ‘gedragingen die de inschakeling in arbeid belemmeren’ als bedoeld in artikel 9 lid 3 onder a, wordt vanaf 1 januari 2012 mede verstaan: het in onvoldoende mate invulling geven aan de verplichting om gedurende de periode van 4 weken na melding, zoals bedoeld in artikel 44 van de wet, te zoeken naar mogelijkheden voor werk of scholing.

Artikel 17. Afzien van het opleggen van een maatregel

• 1. Het college ziet af van het opleggen van een maatregel indien:

  a. elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt; of

  b. de gedraging meer dan twee jaar vóór constatering van die gedraging door het college heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte bijstand is verleend.

• 2. Een maatregel wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van vijf jaren nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden.

• 3. Het college kan afzien van het opleggen van een maatregel indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

• 4. Indien het college afziet van het opleggen van een maatregel wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.