Beleidsregels Bijzondere Bijstand en Reductieregeling gemeente Olst-Wijhe

1.1 Leeswijzer

In hoofdstuk 2 wordt ingegaan op de algemene aspecten die in acht genomen worden bij de verstrekking van bijzondere bijstand. Vervolgens wordt in de hoofdstukken 3 tot en met 8 per kostensoort aangegeven of en hoe er bijzondere bijstand verstrekt kan worden.

De slotbepalingen zijn opgenomen in hoofdstuk 9. En tot slot is in de bijlage het financieel besluit toegevoegd een overzicht wordt gegeven van de (maximale) bedragen die in het kader van de bijzondere bijstand en reductieregeling verstrekt kunnen worden.

2.1 Inleiding

Bij de beoordeling van het recht op bijzondere bijstand dient de volgende volgorde te worden aangehouden:

• 1.

  Doen de kosten zich voor? Zo ja, beoordeel dan vraag 2. Zo nee, wijs de aanvraag af.

• 2.

  Zijn de kosten in het individuele geval noodzakelijk? Zo ja, beoordeel dan vraag 3. Zo nee, wijs de aanvraag af.

• 3.

  Vloeien de kosten voort uit bijzondere individuele omstandigheden? Zo ja, beoordeel dan vraag 4, zo nee wijs de aanvraag af.

• 4.

  Kunnen de kosten worden voldaan uit de bijstandsnorm, het vermogen en het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm? Zo nee, wijs de aanvraag toe. Zo ja, wijs de aanvraag

Ad 1. Wil een belanghebbende in aanmerking kunnen komen voor bijzondere bijstand voor bepaalde kosten dan zal hij om te beginnen de gestelde kosten ook daadwerkelijk moeten hebben. Indien de kosten niet daadwerkelijk gemaakt worden, is er geen verlening van bijzondere bijstand mogelijk

Ad 2 Uitgaande van het maatwerkprincipe past het dat het college slechts bijzondere bijstand verleent aan personen bij wie is vastgesteld dat de betreffende kosten in het voorliggende individuele geval ook daadwerkelijk noodzakelijk zijn. Er dient dus altijd een toetsing aan de omstandigheden van het individuele geval plaats te vinden

Ad 3 Er bestaat alleen recht op bijzondere bijstand indien er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval. Dit betekent dus, dat niet de eisen van de samenleving in relatie tot de aard van de kosten bepalend zijn, maar de omstandigheden in het individuele geval. Het is derhalve niet mogelijk om bijzondere bijstand te weigeren voor kosten die naar de eisen van de samenleving in het algemeen niet als noodzakelijk worden beschouwd. Het is alleen van belang of zich in het concrete geval bijzondere omstandigheden voordoen die de kosten noodzakelijk maken. Zo ja, dan bestaat er mogelijk recht op bijzondere bijstand

Ad 4. Aan de bijstand ligt het uitgangspunt ten grondslag dat het normbedrag, dat is bedoeld ter voorziening in de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan met inbegrip van de component reservering, in beginsel toereikend is (zie TK 2002-2003, 28 870, nr. 3, p. 13 en 14). De algemene bijstand is dus een uitkering voor levensonderhoud die als het ware is opgebouwd uit een aantal deeluitkeringen: een voor woonkosten, een voor kleding, een voor voedsel, etc. Er bestaat alleen recht op bijzondere bijstand wanneer een van de deeluitkeringen van de algemene bijstand niet in de specifieke kosten voorziet. In welke kosten de algemene bijstand nu precies wel en niet voorziet is uiteindelijk ter beoordeling aan de rechter. Hiervan bestaat geen vaste lijst.

De mate waarin een belanghebbende de kosten kan voldoen uit het vermogen en het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm noemen we in navolging van artikel 39 lid 1 Abw draagkracht.

Het college heeft in het kader van de bijzondere bijstand volledige vrijheid in de vaststelling van de draagkracht van de belanghebbende ( TK 2002-2003, 28 870, nr. 3, p. 64-65). Dit betekent dat het college zelf bepaalt welk deel van de middelen bij de vaststelling van de draagkracht in aanmerking wordt genomen.

2.2 Algemene bepalingen

2.3 Inkomen, vermogen en draagkracht

2.4 De aanvraag, vorm van bijstand, uitbetaling en terugvordering

3.1. Toeslag voor jongeren van 18 tot 21 jaar al dan niet verblijvende in een inrichting

Algemeen

Jongeren van 18 tot en met 20 jaar kunnen in aanmerking komen voor bijzondere bijstand. Voor hun algemeen noodzakelijke bestaanskosten kunnen ze een beroep doen op de algemene bijstand. De WWB kent voor jongeren van 18 t/m 20 jaar aparte (lage) normen welke zijn afgeleid van de niveaus van de Algemene Kinderbijslagwet. Ingeval de noodzakelijke kosten van het bestaan van de jongere hoger zijn dan de toepasselijke bijstandsnorm, is aanvulling mogelijk bij wijze van bijzondere bijstand. In geval een jongere van 18 t/m 20 in een inrichting verblijft, heeft hij geen recht op algemene bijstand. De verlening van bijzondere bijstand is wel mogelijk, overeenkomstig als voor jongeren van 18 t/m 20 jaar die niet in een inrichting verblijven. In deze gevallen wordt de hoogte afgestemd op de norm van een 21-jarige die in een inrichting verblijft.

Daarbij geldt, dat het recht op bijzondere bijstand voor een jongere van 18 t/m 20 jaar alleen maar bestaat voor zover hij zijn ouders niet kan aanspreken voor deze kosten.

Voorwaarden

• 1.

  Bijzondere bijstand voor algemeen noodzakelijke bestaanskosten van jongeren van 18 tot 21 jaar wordt verleend indien en voor zover:

• a.

  de noodzakelijke kosten van bestaan uitgaan boven de toepasselijke norm;

• b.

  voor deze kosten de jongere geen beroep kan doen op zijn ouders omdat:

• -

  de middelen van de ouders daartoe niet toereikend zijn; of

• -

  de jongere redelijkerwijs zijn onderhoudsrecht tegenover zijn ouders niet te gelde kan maken.

• 2.

  De jongere bedoeld onder lid 1 b wordt in ieder geval geacht zijn onderhoudsrecht tegenover zijn ouders redelijkerwijs niet te gelde te kunnen maken indien:

• a.

  de ouder of ouders zijn overleden of in het buitenland wonen;

• b.

  de jongere in het kader van de Wet op de jeugdhulpverlening buiten het gezin is geplaatst;

• c.

  er sprake is van een acute crisissituatie, waarin door de jongere zelf geen verandering kan worden gebracht. Hiertoe dient een indicatie te worden gegeven door een hulpverlenende instantie.

• 3.

  De noodzakelijke kosten van bestaan van de alleenstaande jongere, alleenstaande ouder of gehuwde van 18 tot 21 jaar worden gelijkgesteld aan de toepasselijke WWB norm voor alleenstaande, alleenstaande ouder of gehuwde van 21 jaar of ouder. De bijzondere bijstand wordt vastgesteld op het verschil tussen het inkomen van de jongere en de toepasselijke bijstandsnorm.

• 4.

  De bijzondere bestand wordt waar mogelijk, op grond van paragraaf 6.5 van de WWB verhaald. Daarmee wordt verkomen dat de beslissing tot bijstandsverlening afbreuk doet aan de ouderlijke onderhoudsplicht.

3.2. Toeslag voor alleenstaanden met inwonend, niet meer ten laste komend kind

Algemeen

Indien in een alleenstaand oudergezin, het laatste in de gezinsbijstand begrepen kind niet meer ten laste van de ouder komt, is op deze ouder het normbedrag van een alleenstaande van toepassing. Deze situatie kan ontstaan doordat het kind de leeftijd van 18 jaar bereikt of doordat het kind studiefinanciering of inkomsten vanuit werk ontvangt.

Om de overgang naar de andere norm soepel te laten verlopen, kan de gemeente, indien er hogere kosten dienen te worden gemaakt, de bijstand tijdelijk daarop afstemmen door een aanvulling met bijzondere bijstand.

Voorwaarden

• 1.

  De toeslag wordt verleend op voorwaarde dat dit kind tot het huishouden van de alleenstaande blijft behoren.

• 2.

  De toeslag wordt verleend voor maximaal 6 maanden, waarbij de toeslag na 3 maanden wordt gehalveerd.

• 3.

  De hoogte van de garantietoeslag wordt bepaald op het verschil tussen de gehuwdennorm en het gezamenlijk inkomen van ouder en kind vanaf het moment dat het laatste in de gezinsbijstand begrepen kind 18 jaar wordt. De normwijziging en de garantietoeslag gaan dus in vanaf de 18de verjaardag van het kind.

• 4.

  Alle inkomsten van ouder en kind worden bij de berekening van de garantietoeslag meegenomen met uitzondering van:

• a.

  de premie deeltijdwerk;

• b.

  de vrijlating van inkomsten uit arbeid;

• c.

  het inkomen van andere inwonende kinderen;

• d.

  neveninkomsten van het studerende kind tot een maximum van 10% van het minimumloon per maand.

• 5.

  Indien het kind studiefinanciering ontvangt ingevolge de WSF 2000, wordt dat inkomen bepaald op het voor de kosten van levensonderhoud geldende normbedrag als genoemd in artikel 33 lid 2 WWB. Dit normbedrag geldt ongeacht het bedrag dat het daadwerkelijke bedrag aan studiefinanciering dat het kind ontvangt.

• Indien het kind studietoelage ontvangt ingevolge de Wtos, wordt het inkomen bepaald op het bedrag dat het studerende kind ontvangt aan basistoelage.

• 6.

  Aan het verlenen van de garantietoeslag wordt de voorwaarde verbonden dat het inwonend kind een beroep doet op de onderhoudsplicht van zijn ouder, die niet in gezinsverband met hem leeft.

3.3. Langdurigheidstoeslag

Algemeen

Op 1 januari 2009 is een wetsvoorstel in werking getreden waarbij artikel 36 van de WWB als volgt is gewijzigd: “Het college verleent op aanvraag een langdurigheidstoeslag aan een persoon van 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar, die langdurig een laag inkomen en geen in aanmerking te nemen vermogen als bedoeld in artikel 34 en geen uitzicht heeft op inkomensverbetering”.

De gedachte achter de toeslag is, dat mensen die langdurig een inkomen op het sociaal minimum hebben, geen financiële ruimte hebben om te reserveren voor onverwachte uitgaven.

Voorwaarden

• 1.

  Voor de voorwaarden voor het recht op de langdurigheidstoeslag wordt verwezen naar de Verordening langdurigheidstoeslag.

• 2.

  De langdurigheidstoeslag kan maximaal eenmaal per jaar worden verstrekt en dient elk jaar opnieuw te worden aangevraagd.

• 3.

  De langdurigheidstoeslag kan met terugwerkende kracht worden verstrekt. Deze moet echter wel uiterlijk binnen 5 jaar na peiljaar worden aangevraagd.

• 4.

  Het toetsen van de criteria voor langdurig een laag inkomen begint te lopen vanaf het moment dat de aanvrager in Nederland verblijft.

• 5.

  Indien het een aanvraag betreft voor een aanspraak daterend van vóór 1 januari 2009, wordt beslist met toepassing van het oude recht.

• 6.

  De hoogte van de langdurigheidstoeslag is opgenomen in het financiële besluit en wordt jaarlijks per 1 januari geïndexeerd op basis van het consumentenindexcijfer.

• 7.

  De langdurigheidstoeslag is geen voorliggende voorziening op individuele bijzondere bijstand.

4.1. Woonkostentoeslag

Algemeen

Bij de inwerkingtreding van de Wet op de huurtoeslag heeft er een wijziging plaatsgevonden bij de vaststelling van het inkomen. Voor de inwerkingtreding werd er gekeken naar het inkomen van het voorafgaande jaar. De huidige huurtoeslag wordt gebaseerd op het actuele inkomen. Indien gedurende het jaar inkomensveranderingen optreden, kan de huurtoeslag tussentijds worden aangepast. Ook andere mutaties die van invloed zijn op de huurtoeslag zoals hoogte van de huur en gezinssamenstelling kunnen tussentijds worden aangepast. In veel situaties is het daarom niet meer noodzakelijk om een woonkostentoeslag te verstrekken.

Er kunnen zich echter 2 situaties voordoen waarbij er wel een woonkostentoeslag bij een huurwoning kan worden verstrekt, namelijk bij een huurder die een nieuwe woning betrekt of als er sprake is van terugval van inkomsten en daardoor geen recht op huurtoeslag bestaat aangezien de huur boven de maximale huurgrens ligt. Woonkostentoeslag kan ook worden verstrekt bij een koopwoning, bijvoorbeeld indien er sprake is van een dusdanige verlaging van het inkomen dat de woonkosten niet meer (volledig) vanuit dit inkomen betaald kunnen worden.

4.1.1. Woonkostentoeslag bij een huurwoning

Voorwaarden

• 1.

  Belanghebbende bewoont een woning, waarvan de hoogte van de woonkosten gelet op artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag (maximale huurgrens) geen belemmering vormt voor toekenning van de huurtoeslag maar door omstandigheden buiten zijn schuld kan hij nog geen aanspraak maken op de huurtoeslag. De woonkostentoeslag wordt verstrekt tot de datum waarop de belanghebbende wel in aanmerking komt voor huurtoeslag.

• 2.

  De woonkostentoeslag is gelijk aan het bedrag van de huurtoeslag die belanghebbende gelet op zijn leefomstandigheden en financiële situatie op grond van de Wet op de huurtoeslag voor woonkosten per maand zou ontvangen.

• 3.

  Indien de woonkosten van een huurwoning het bedrag genoemd in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag te boven gaat kan de termijn van verlening van bijzondere bijstand worden verlengd, voor zover door een wijzing in inkomsten of een gewijzigde situatie wat betreft een inwonende de woonkosten niet meer volledig kunnen worden voldaan.

• 4.

  Wanneer de huur meer bedraagt dan de maximum huurgrens, dan kan op grond van individuele omstandigheden overwogen worden om een (aanvullende) woonkostentoeslag te verlenen. Besteedt in dit verband in ieder geval aandacht aan het betoonde besef van verantwoordelijkheid: was de ontstane situatie te voorzien en dus te voorkomen? Daarnaast speelt de situatie op de lokale woningmarkt een rol.

• 5.

  Indien er aanleiding bestaat om op grond van lid 4 een woonkostentoeslag te verstrekken, wordt geen woonkostentoeslag toegekend voor het deel van de rekenhuur dat ligt boven de maximum rekenhuur.

• 6.

  De woonkostentoeslag wordt in het geval genoemd in lid 5 toegekend voor de periode van maximaal 1 jaar. Daarbij wordt met toepassing van artikel 55 WWB, de verplichting opgelegd om te zoeken naar goedkopere huisvesting waarvoor wel recht bestaat op huurtoeslag. Van zijn inspanningen dient de belanghebbende bewijsstukken te overleggen. De periode waarover de woonkostentoeslag is toegekend kan na afloop tijdelijk worden verlengd indien het feit dat de belanghebbende nog niet over goedkopere woonruimte beschikt hem niet te verwijten valt.

4.1.2. Woonkostentoeslag bij een koopwoning

Voorwaarden

• 1.

  Aan een belanghebbende die een eigen woning bezit, die tevens door hem wordt bewoond en waarvan de hoogte van de woonkosten gelet op artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag geen belemmering vormt voor toekenning van de huurtoeslag wordt een woonkostentoeslag verstrekt.

• 2.

  De woonkostentoeslag is gelijk aan het bedrag van de huurtoeslag die de belanghebbende gelet op zijn leefomstandigheden en financiële situatie op grond van de Wet op de huurtoeslag voor woonkosten per maand zou ontvangen.

• 3.

  Indien de woonkosten van de koopwoning het bedrag genoemd in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag te boven gaan is verlening van bijzondere bijstand mogelijk, voor zover door een wijziging in inkomsten of een gewijzigde situatie wat betreft inwoning de woonkosten niet zelf meer volledig kunnen worden voldaan.

• 4.

  Wanneer de woonkosten van de koopwoning meer bedragen dan de maximum huurgrens, dan kan op grond van individuele omstandigheden overwogen worden om een (aanvullende) woonkostentoeslag te verlenen. Besteedt in dit verband in ieder geval aandacht aan het betoonde besef van verantwoordelijkheid: was de ontstane situatie te voorzien en dus te voorkomen? Daarnaast speelt de situatie op de lokale woningmarkt een rol.

• 5.

  Indien er aanleiding bestaat om op grond van lid 4 een woonkostentoeslag te verstrekken, wordt geen woonkostentoeslag toegekend voor het deel van de woonkosten dat ligt boven de maximum rekenhuur.

• 6.

  De woonkostentoeslag wordt in het geval genoemd in lid 5 toegekend voor de periode van maximaal 1 jaar. Daarbij wordt met toepassing van artikel 55 WWB, de verplichting opgelegd om te zoeken naar goedkopere huisvesting waarvoor wel recht bestaat op huurtoeslag. In ieder geval valt hieronder het te koop zetten van de eigen woning. Van zijn inspanningen dient de belanghebbende bewijsstukken te overleggen. De periode waarover de woonkostentoeslag is toegekend kan na afloop tijdelijk worden verlengd indien het feit dat de belanghebbende nog niet over goedkopere woonruimte beschikt hem niet te verwijten valt.

4.2. Waarborgsom

Algemeen

In verschillende situaties kan het voorkomen dat de belanghebbende een waarborgsom moet voldoen ter verkrijging van een bepaalde prestatie zoals bijvoorbeeld bij het betrekken van nieuwe woonruimte. Over het algemeen, krijgt de huurder deze waarborgsom bij beëindiging van het huurcontract weer terug. De waarborgsom blijft in feite toebehoren aan de huurder maar hij kan er niet over beschikken. Er kan een noodzaak bestaan om voor deze kosten bijzondere bijstand te verlenen.

Voorwaarden

Er kan bijzondere bijstand worden verleend voor een waarborgsom in de vorm van een (renteloze) geldlening. Belanghebbende ontvangt namelijk de waarborgsom op een later moment weer terug.

5.1 Inleiding

In het algemeen is het zo dat de Zorgverzekeringswet (Zvw) en de AWBZ alle noodzakelijke medische of paramedische kostensoorten vergoeden. Beide regelingen gelden samen als een aan de WWB voorliggende voorziening die passend en toereikend is. Bijstandsverlening voor deze kosten is daarom in beginsel uitgesloten (artikel 15 WWB) In dit verband zij er op gewezen dat in de toelichting bij artikel 15 WWB onder meer is opgemerkt dat de WWB geen functie heeft indien binnen de voorliggende regeling een bewuste beslissing is genomen over de noodzakelijkheid van de voorziening in het algemeen of in een specifieke situatie. Indien op grond van een dergelijk noodzakelijkheidsoordeel de keuze is gemaakt om één of meer kostensoorten niet in de voorziening op te nemen of de voorziening in een bepaalde situatie niet noodzakelijk te achten, dient de WWB zich bij die keuze aan te sluiten en komt men ten aanzien van die kosten niet voor bijstandsverlening in aanmerking. Dit betekent tevens dat medische of paramedische kosten die niet op grond van de Zvw of AWBZ worden vergoed in beginsel ook niet in aanmerking komen voor bijzondere bijstand. Volgens de CRvB moet namelijk worden aangenomen dat in het kader van de Zvw en de AWBZ een bewuste beslissing is genomen over de omvang van de genees- en heelkundige hulp. Deze uitspraken hebben weliswaar betrekking op de Zfw en AWBZ, maar aangenomen mag worden dat zulks ook geldt voor de Zvw en de AWBZ.

De volgende medische kostensoorten worden niet noodzakelijk geacht:

de kostensoorten bedoeld in artikel 14 onderdeel e WWB Geen bijstand wordt verleend voor de kosten van medische handelingen en verrichtingen die gerekend kunnen worden tot de ontwikkelingsgeneeskunde als bedoeld in de Wet op bijzondere medische verrichtingen, of wanneer zodanige medische behandelingen en verrichtingen buiten Nederland plaatsvinden. Het betreft hier een absoluut verbod.

de medische of paramedische kosten die bewust buiten het Zvw-pakket zijn gelatenIngeval de voorziening als zodanig in het concrete geval door die instantie niet noodzakelijk wordt geacht en derhalve ook geen vergoeding wordt toegekend, kan geen bijstand worden verleend. In de Zvw gaat het dan bijvoorbeeld om de kosten verbonden aan alternatieve geneeswijzen. Een aanvraag om bijstand ter vergoeding van de hieraan verbonden kosten kan, gelet op het bovenstaande, worden afgewezen met toepassing van artikel 15 WWB.

Wordt de voorziening in het individuele geval op grond van de Zvw wel noodzakelijk geacht, maar worden de kosten om budgettaire redenen niet of niet volledig vergoed, dan heeft het college de bevoegdheid, alsmede in voorkomende gevallen de plicht, om (aanvullende) bijstand te verlenen voor zover die kosten door de voorliggende voorziening voor belanghebbende noodzakelijk worden geacht.

Bijstandsverlening is, in afwijking van hetgeen in het bovenstaande is gesteld toch mogelijk indien en zolang, gelet op alle omstandigheden, daartoe zeer dringende redenen aanwezig zijn (artikel 16 lid 1 WWB). Het criterium "zeer dringende redenen" mag echter niet al te ruim worden geïnterpreteerd. Het kan alleen worden toegepast bij acute noodsituaties. Daarvan zal, ook bij aanvragen om bijzondere bijstand voor medische kosten niet snel sprake zijn. Op grond van het motiveringsbeginsel zoals dat is neergelegd in artikel 3:46 Awb dient het college de mogelijkheid om wegens dringende redenen in afwijking van artikel 15 WWB toch bijstand te verlenen altijd te beoordelen. Het is daarom aan te bevelen om in de beschikking, waarin met toepassing van (een van beide redenen in) dit artikel de aanvraag om bijstand wordt afgewezen, uitdrukkelijk te vermelden dat niet is gebleken van dringende redenen om toch bijstand toe te kennen. Zo mogelijk dient dit nader te worden gemotiveerd.

Betreft het een aanvraag om bijzondere bijstand voor medische kosten en is er geen sprake van zeer dringende redenen dan heeft het college op grond van de WWB niet de bevoegdheid om bijstand te verlenen voor de betreffende kosten. Indien het college desondanks toch bijstand wil verlenen, dan zal het daarvoor zelf beleid moeten formuleren. Men spreekt in dit verband over buitenwettelijk beleid. De rechter kan buitenwettelijk beleid slechts terughoudend toetsen. Het eventueel van toepassing zijnde buitenwettelijk gemeentelijk beleid inzake bijstandsverlening voor medische kosten is indien van toepassing opgenomen in deze beleidsregels.

Eigen bijdragen van kostensoorten die slechts ten dele door de Zvw worden vergoed komen in beginsel in aanmerking voor bijzondere bijstand. Medische kosten die zijn uitgesloten van vergoeding op grond van de Zvw (bijvoorbeeld de kosten van alternatieve geneeswijzen zoals acupunctuur en kosten van diverse farmaceutische middelen) worden soms toch vergoed op grond van een aanvullende of collectieve verzekering. Daarbij geldt dan meestal een eigen bijdrage. Of deze eigen bijdrage wordt vergoed is afhankelijk van het wel of niet zijn uitgesloten van die medische kosten op grond van de Zvw. Als de kosten buiten het vergoedingenpakket van de Zvw vallen, komen deze eigen bijdragen niet voor bijzondere bijstand in aanmerking.

Het is mogelijk dat de verzekerde de zorg van een niet door zijn zorgverzekeraar gecontracteerde zorgaanbieder af wil nemen. In zo'n geval zal de vergoeding veelal niet volledig zijn. Wellicht zal de belanghebbende voor het restant van de kosten bijstand aanvragen. Deze kosten zijn geen noodzakelijke kosten in de zin van artikel 35 lid 1 WWB, voor zover bij gebruik van een wel gecontracteerde zorgaanbieder deze kosten wel vergoed zouden worden. Er kan dan in beginsel geen bijstand worden verleend.

Een zorgverzekeraar kan polissen aanbieden waarin bepaalde om ethische of levensbeschouwelijke redenen controversiële prestaties buiten de dekking van de zorgverzekering blijven. Indien de verzekerde voor een dergelijke 'vermagerde' polis kiest, dan komt hem geen bijstand toe voor de kosten die buiten de dekking zijn gelaten. Analoog aan een vrijwillig gekozen hoger eigen risico, kan het gevolg van voormelde keuze niet worden afgewenteld op de WWB in die zin dat de kosten van dit hogere eigen risico als noodzakelijk zouden moeten worden aangemerkt.

Voor de bijzondere bijstand geldt de ziektekostenverzekering als voorliggende voorziening. Indien men er zelf voor kiest om zich niet te verzekeren tegen een algemeen aanvaard risicopakket komen deze kosten volgens vaste jurisprudentie niet voor verlening van bijzondere bijstand in aanmerking. Bij de verlening van bijzondere bijstand wordt er vanuit gegaan dat er een verplichte basisverzekering is afgesloten. Daarnaast wordt, in het algemeen, voor de vaststelling van de maximale hoogte van de vergoedingen aangesloten bij het Pluspakket van Salland verzekeringen. De gemeente heeft een collectieve ziektekostenverzekering afgesloten. Deelnemers zijn aanvullend verzekerd voor het Pluspakket en Tandplus pakket, in het vervolg nader te noemen SallandPlus.

Wanneer de aanvrager zich niet aanvullend verzekerd heeft, dan wordt voor de hoogte van de te verlenen bijstand aansluiting gezocht bij de vergoeding die verleend zou worden indien er wel sprake was van een aanvullende verzekering . Heeft men nagelaten zich aanvullend te verzekeren dan bepalen de individuele omstandigheden de hoogte van de eventuele bijstand. In dat geval bedraagt de vergoeding maximaal hetgeen voor eigen rekening zou zijn gebleven indien men aanvullend verzekerd zou zijn op grond van de standaard aanvullende verzekering van de zorgverzekeraar waarbij de belanghebbende verzekerd is.

De belanghebbende heeft namelijk een wettelijk recht om zelf een verzekeraar te kiezen. Hij kan niet gedwongen worden om zich bij een bepaalde zorgverzekeraar te verzekeren. Een en ander volgt uit de beantwoording van diverse kamervragen door de ministers van SZW en VWS.

5.2 Medisch advies

Bij het bepalen of er bijzondere bijstand kan worden verstrekt voor medische kosten is het van belang om de medische noodzakelijkheid vast te stellen omdat alleen dan de kosten (deels) kunnen worden vergoed. Als uitgangspunt wordt genomen dat alle kosten die onder de basisverzekering vallen en volledig of deels worden vergoed als medisch noodzakelijke kosten worden beschouwd. Daarnaast wordt voorgesteld om de onderstaande medisch kosten in aanmerking te laten komen voor bijzondere bijstand, omdat deze op grond van de Zvw en Algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ) medisch noodzakelijk worden geacht maar toch om budgettaire redenen niet of niet volledig worden vergoed:

• -

  Brillen en contactlenzen;

• -

  Tandheelkundigenhulp voor volwassenen;

• -

  Eigen bijdrage voor de uitneembare volledige prothetische voorziening voor de boven en/of onderkaak (“ kunstgebit”);

• -

  De eigen bijdrage in de kosten van psychotherapie die op grond van de AWBZ wordt opgelegd;

• -

  De kosten van de eerste 5 behandelingen fysiotherapie en oefentherapie;

• -

  Eigen bijdrage voor een pruik;

• -

  Eigen bijdrage in orthopedisch schoeisel;

• -

  Eigen bijdrage in kraamzorg;

• -

  Eigen bijdrage in ziekenvervoer.

Voor de overige medische kosten zal door middel van een aan te vragen medisch advies moeten worden bepaald of de kosten als medisch noodzakelijk kunnen worden beschouwd. Als dit niet het geval is dan komen de kosten niet voor vergoeding vanuit de bijzondere bijstand in aanmerking.

In voorkomende gevallen kan het college de medische noodzaak laten vaststellen door een hiervoor aangewezen instantie. De bijzondere bijstand moet aangevraagd zijn voor met de (voortgezette) behandeling wordt gestart en de kosten zijn gemaakt, zodat eerst een medisch advies kan worden opgevraagd om de noodzaak en eventueel de goedkoopst adequate voorziening vast te stellen.

5.3 Collectieve ziektekostenverzekering

Algemeen

De gemeente Olst-Wijhe heeft een collectieve ziektekostenverzekering afgesloten speciaal voor mensen met een lager inkomen bij Salland Verzekeringen. Deelnemers zijn aanvullend verzekerd voor het Pluspakket en Tandplus pakket (SallandPlus).

Voorwaarden

• 1.

  Belanghebbende met een netto maandinkomen tot en met 110% van de van geldende bijstandsnorm of inkomensvoorziening, inclusief vakantiegeld, kunnen deelnemen aan de collectieve ziektekostenverzekering van de door het college aangewezen zorgverzekeraar.

• 2.

  De basisverzekering wordt als voorliggende voorziening gehanteerd voor het verlenen van bijzondere bijstand.

• 3.

  De collectieve verzekering eindigt indien;

• a.

  Het netto inkomen hoger wordt dan genoemd in lid 1.

• b.

  Verzekerde verhuisd buiten de gemeente Olst-Wijhe.

• 4.

  De verzekering eindigt per de eerste januari van het volgend kalenderjaar omdat een aanvullende verzekering niet tussentijds kan worden opgezegd.

• 5.

  Indien verzekerde komt te overlijden eindigt de collectieve verzekering met ingang van de dag na het overlijden.

5.4 Premie aanvullende ziektekostenverzekering

Algemeen

Bij de vaststelling van het recht op bijzondere bijstand voor medische kosten wordt er vanuit gegaan dat iedereen naast de basisverzekering een aanvullende ziektekostenverzekering (inclusief) tandheelkunde) afsluit zonder vrijwillig eigen risico. Dit betekent dat er geen recht op bijzondere bijstand bestaat voor kosten die op grond van de aanvullende verzekering worden vergoed.

Voorwaarden

• 1.

  Belanghebbenden met een netto maandinkomen tot en met 110% van de van geldende bijstandsnorm of inkomensvoorziening, inclusief vakantiegeld, hebben recht op een tegemoetkoming. De hoogte is geregeld in het financiële besluit.

• 2.

  De mensen die collectief verzekerd zijn bij Salland verzekeringen krijgen het bedrag automatisch op hun rekening bijgeschreven aangezien van hen bekend is dat zij aan de inkomens-en vermogenseisen voldoen en dat zijn aanvullend verzekerd zijn.

• 3.

  De overige personen moeten de tegemoetkoming zelf aanvragen en hierbij aantonen dat zij aanvullend verzekerd zijn.

• 4.

  Indien niet het hele jaar recht op bijzondere bijstand bestaat wordt het bedrag na rato van de periode waarover wel het recht bestaat omgerekend.

5.5 Eigen risico ziektekostenverzekering

Algemeen

In de Zorgverzekeringswet (Zvw) is een verplicht eigen risico opgenomen. Hier is sprake van een algemene maatregel, die geldt voor alle verzekerden. Daarnaast is het mogelijk een vrijwillig eigen risico af te sluiten, hierdoor wordt er een lagere premie betaald.

Voorwaarden

• 1.

  Er kan geen bijzondere bijstand worden verleend voor het verplichte eigen risico. Alleen en voor zover er sprake is van zeer dringende omstandigheden kan een uitzondering worden gemaakt. Het feit dan men niet in één keer het eigen risico kan betalen vormt geen zeer dringende omstandigheid.

• 2.

  Er kan geen bijzondere bijstand worden verleend voor het vrijwillige eigen risico.

Belanghebbende neemt hiervoor zelf de beslissing en daardoor kan dit risico niet worden afgewenteld op de gemeente.

5.6 Brillen/contactlenzen

Algemeen

De zorgverzekeringswet en de daarop gebaseerde Regeling zorgverzekering zijn voor de kosten van brillen (montuur en of glazen) of contactlenzen in beginsel aan te merken als aan de WWB voorliggende, toereikende en passen voorziening. Er is door de wetgever een bewuste keuze gemaakt over de noodzaak van het vergoeden van de kosten van brillen (montuur en of glazen) of contactlenzen, zodat ( aanvullende ) bijzondere bijstandsverlening in beginsel niet aan de orde is. Slechts indien er sprake is van zeer dringende of medische redenen kan hiervan afgeweken worden.

Bij de verstrekking van bijzondere bijstand voor een bril of contactlenzenoet rekening worden gehouden met de vergoeding die de collectieve aanvullende verzekering (SallandPlus) kent. De vergoeding is vastgelegd in het financiële besluit. Salland vergoedt in 2013 maximaal € 75,00 (inclusief montuur). De klant kan op grond van de voorwaarden van Salland ook kiezen voor een "gratis" bril via www.eylovebrillen.nl

Voorwaarden

• 1.

  Is er sprake van het ontbreken van een aanvullende zorgverzekering kan men in aanmerking komen voor bijzondere bijstand. De bijstand wordt verstrekt eenmaal per twee kalenderjaren en de hoogte van de vergoeding is vastgelegd in het financiële besluit.

• 2.

  De kosten van vervanging van brillen (montuur en of glazen) of contactlenzen komen pas in aanmerking voor vergoeding indien de aanschaf plaatsvindt na 24 maanden na de vorige aanschaf. Hierbij wordt aangesloten bij het verstrekkingenbeleid van de meeste zorgverzekeraars.

• 3.

  Indien binnen twee jaar een verzoek om bijstand in de kosten van aanschaf voor een nieuwe bril wordt gedaan, wordt dit verzoek afgewezen, tenzij er sprake is van wijziging van de sterkte van glazen. Indien er sprake is van wijziging van een sterke van +1 of -1 kan bijzondere bijstand worden verstrekt voor de aanschaf van nieuwe glazen. Er wordt van uitgegaan dat de glazen gezet kunnen worden in het “oude montuur” .

• 4.

  Indien een beroep wordt gedaan op bijstand in verband met een duurdere voorziening op grond van medische klachten dan dient er een verklaring van een oogarts verstrekt te worden. Er dient dan sprake te zijn van brillenglazen of contactlenzen van +8 of -8.

• 5.

  De maximale vergoeding bij toepassing van lid 4 voor een bril (montuur en glazen) is vastgelegd in het financiële besluit.

5.7 Hoortoestellen

Algemeen

De Zorgverzekeringswet (Zvw) en AWBZ moeten beschouwd worden als een aan de bijstandsverlening in de weg staande voorliggende voorziening als bedoeld in artikel 15 WWB. Dat de zorgverzekering geen volledige dekking voor deze kosten biedt en slechts een deel van de kosten vergoedt, doet hieraan niet af .De kosten van een gehoortoestel komen in aanmerking voor vergoeding door de zorgverzekeraar op grond van de Zvw, Besluit zorgverzekering en Regeling zorgverzekering. Het is mogelijk dat de kosten van het gekozen hoortoestel hoger zijn dan de maximale vergoeding die op basis van de Regeling zorgverzekering mogelijk is.

Voor de hoogte van de aanvullende vergoeding wordt aangesloten bij de vergoeding van de collectieve aanvullende verzekering SallandPlus.

Voorwaarden

• 1.

  Er kan eens in de vijf jaar per hoorapparaat maximaal € 200,- aan bijzondere bijstand worden verstrekt.

• 2.

  Dit bedrag komt bovenop de vergoeding vanuit de zorgverzekering. De basisverzekering vergoedt één keer per vijf jaar een bedrag van € 509,50 per hoorapparaat. Vaak krijgen mensen met een aanvullende verzekering nog een extra vergoeding.

• 3.

  Als men dus niet aanvullend (of elders aanvullend-) verzekerd is kan dus eens in de vijf jaar maximaal€ 200,00 bijzondere bijstand per hoortoestel worden toegekend.

5.8 Batterijen en serviceabonnementen gehoortoestellen

Algemeen

Kosten van de batterijen en een serviceabonnement van een gehoortoestel behoren tot de bijzonder noodzakelijke kosten van het bestaan en komen daarom in aanmerking voor bijzondere bestand. Hierbij geldt dat wordt aangesloten bij de collectieve ziektekostenverzekering van de gemeente Olst-Wijhe.

Voorwaarden

• 1.

  Voor de kosten van de batterijen voor een gehoorapparaat kan maximaal eenmaal per jaar bijzondere bijstand worden verleend.

• 2.

  De bijzondere bijstand wordt verstrekt in de vorm van een forfaitair bedrag vastgelegd in het financiële besluit.

• 3.

  Voor de kosten van een serviceabonnement kan eens in de vijf jaar bijzondere bijstand worden verstrekt, de hoogte is vastgelegd in het financiële besluit.

• 4.

  Daarbij dient wel gekeken te worden in hoeverre een eventueel elders afgesloten aanvullende verzekering de batterijen en serviceabonnement vergoedt.

5.9 Bewassing- en kleding slijtagekosten

Algemeen

Kleding- en schoeiselslijtage kunnen het gevolg zijn van het gebruik van prothesen, stoornissen van houding en bewegingsapparaat, het evenwicht, het bewustzijn of het coördinatievermogen. Extra waskosten kunnen voortkomen uit incontinentie, gebruik medicatie zoals zalf, bedlegerigheid, gebruik van een stoma of overmatig transpireren.

Voorwaarden

• 1.

  In bijzondere omstandigheden kan voor de kosten van bewassing- en/of kleding slijtage maximaal eenmaal per jaar bijzondere bijstand worden verleend.

• 2.

  De hoogte van de voor bijzondere bijstand in aanmerking komende waskosten wordt bepaald aan de hand van de GMD-lijst (Gemeenschappelijk Medische Dienst van het GAK). De GMD lijst bestaat officieel niet meer, maar wordt nog wel jaarlijks door Schulinck geïndexeerd. De GMD lijst gaat in op kosten in geval van ziekte of handicap.

• 3.

  De meerkosten van kleding wordt bepaald aan de hand NIBUD-Prijzengids bij een inkomen op bijstandsniveau respectievelijk het voor de andere inkomensklasse gebruikelijke bedrag voor kleding op grond van het NIBUD-Budgethandboek.

• 4.

  Aan de verlening van de bijzondere bijstand wordt op grond van artikel 55 Wwb een bestedingsverplichting verbonden, de bijstand moet worden aangewend voor het doel waarvoor zij wordt verstrekt.

• 5.

  De noodzaak kan zonodig door een medisch advies worden vastgesteld.

5.10 Dieetpreparaten en dieetkosten

5.11 Zelfzorggeneesmiddelen

Naast de voedingssupplementen zijn er ook de zelfzorggeneesmiddelen. Sinds 1999 moet iedereen zijn zelfzorggeneesmiddelen zelf betalen, behalve belanghebbenden die deze medicijnen langdurig gebruiken. Zij krijgen op grond van de Regeling zorgverzekering deze geneesmiddelen wel vergoed door de zorgverzekeraar. De zelfzorggeneesmiddelen die in het zorgverzekeringspakket zijn opgenomen voor mensen die deze chronisch gebruiken, zijn de volgende vijf groepen zelfzorgmiddelen:

• -

  middelen bij allergie

• -

  middelen bij maagledigingsstoornissen

• -

  middelen bij diarree

• -

  kalktabletten

• -

  laxeermiddelen

In de overige gevallen bestond ook voor 1 januari 2004 geen aanspraak op vergoeding van zelfzorgmiddelen. Aangenomen moet worden dat er in het kader van de AWBZ en Zvw een bewuste beslissing is genomen over de noodzakelijkheid van deze geneesmiddelen. Er bestaat in beginsel dan ook geen recht op bijzondere bijstand voor de zelfzorgmiddelen. Tenzij het de kosten van een chronisch gebruiker betreft en deze hiervoor geen beroep kan doen op de Zvw. Onder chronisch gebruik wordt langer dan zes maanden verstaan.

5.12 Geneesmiddelen

De AWBZ en Zvw dienen voor de kosten van geneesmiddelen in beginsel als aan de WWB voorliggende, toereikende en passende voorzieningen te worden beschouwd. De aanspraak op geneesmiddelen is geregeld in de Regeling zorgverzekering. Bijlage 2 bij deze regeling bevat een overzicht van de geneesmiddelen waarop, soms onder bepaalde voorwaarden, aanspraak kan worden gemaakt. Indien de AWBZ en Zvw de voorgeschreven geneesmiddelen niet vergoeden, bestaat er in beginsel ook geen recht op bijzondere bijstand. Aangenomen moet worden dat er in het kader van de AWBZ en Zvw een bewuste beslissing is genomen over de noodzakelijkheid van deze geneesmiddelen. Artikel 15 WWB staat dan in beginsel aan toekenning van bijzondere bijstand in de weg.

Alleen als er sprake is van zeer dringende redenen kan bijzondere bijstand worden verstrekt. Dit is denkbaar bij abrupte beëindiging van medicijnen en bij het niet kunnen verdragen van bepaalde geneesmiddelen uit het GVS.

5.13 Alternatieve geneeswijzen

5.14 Bevalling en Kraamhulp

Algemeen

Als voorliggende voorziening wordt aangemerkt de Zorgverzekeringswet, AWBZ en met betrekking tot de draagkracht een eventuele zwangerschaps-/bevallingsuitkering. Als bevalling op medisch of sociaal advies in het ziekenhuis plaatsvindt, vindt vergoeding plaats door de zorgverzekeraar. De kosten van kraamhulp behoren tot de bijzondere noodzakelijke kosten van het bestaan.

Voorwaarden

• 1.

  Voor de eigen bijdrage kan bijzondere bijstand worden verleend. De bijzondere bijstand voor kraamhulp kan worden toegekend na overlegging van het bewijs van voorschotbetaling (het voorschot wordt dan betaalbaar gesteld) en onder de voorwaarde dat de resterende eigen bijdrage wordt betaald na overlegging van de definitieve nota. (Indien belanghebbende aanvullend verzekerd is bij Optimaal van Salland, of een andere vergelijkbare aanvullende zorgverzekering heeft, wordt de eigen bijdrage vergoed uit de aanvullende verzekering) (zie Vergoedingenlijst Salland verzekeringen).

• 2.

  De voor eigen rekening blijvende kosten van een poliklinische bevalling komen slechts voor bijzondere bijstand in aanmerking als sprake is van een medische indicatie. Indien deze indicatie ontbreekt bestaat geen recht op bijzondere bijstand voor deze kosten.

5.15 Persoonlijke alarmering

Algemeen

Het doel van de alarmeringsapparatuur is het zelfstandig wonen mogelijk maken voor personen die sociaal- en ADL-zelfredzaam zijn, maar als gevolg van ziekte of gebrek een verhoogd risico lopen in een noodsituatie te geraken.

De apparatuur bestaat uit een draagbare, draadloze noodschakelaar waarmee men in noodsituaties een telefoonkiesautomaat in werking kan stellen. Deze automaat legt contact met een centrale, die een hulpverlener inschakelt voor daadwerkelijke assistentie. De apparatuur kan worden verstrekt aan gehandicapten.

Aanvullend op deze verstrekking, op grond van de Regeling zorgverzekering, verstrekken veel gemeenten op basis van de Welzijnswet (flankerend ouderenbeleid) deze voorziening ook aan ouderen. Er is in sommige gevallen sprake van een voorliggende voorziening, de collectieve aanvullende verzekering SallandPlus vergoed maximaal € 100,- per jaar.

Daarnaast kunnen er vanuit de gemeente, Salland Wonen of welzijnsorganisaties subsidie’s worden verstrekt. Voor het overige is er geen sprake van een voorliggende voorziening

Voorwaarden

• 1.

  Voor vergoeding komt in aanmerking

• -

  De kosten van een abonnement op het alarmeringssysteem voor personen die nog over zelfstandige huisvesting beschikken.

• -

  De kosten van een abonnement op het alarmering systeem voor personen woonachtig in een (aan)leunwoning of een bejaardentehuis.

• 2.

  De hoogte van de bijzondere bijstand wordt vastgesteld op de opgelegde eigen bijdrage.

• 3.

  Voor mensen die in een zorginstelling wonen, wordt alleen de bijdrage voor de kosten van alarmering vergoed. De overige kosten die de verzorgingshuizen in rekening brengen voor een zorgabonnement, komen niet voor de vergoeding via de bijzondere bijstand in aanmerking

5.16 Extra Stookkosten

Algemeen

Wanneer de woning in verband met medisch redenen extra verwarmd moet worden, brengt dat vaak extra kosten met zich mee. Voor deze extra kosten kan bijzondere bijstand worden verstrekt.

Voorwaarden

• 1.

  Alleen indien er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval kan eraanleiding zijn bijzondere bijstand te verlenen voor deze kosten.

• 2.

  Hiervan is in ieder geval sprake indien er een medische noodzaak is voor het maken van deze kosten. De medische noodzaak van de meerkosten wordt middels een brief van de huisarts of een medisch advies vastgesteld. In dit advies wordt aangegeven dat het extra stook- of verwarmingskosten betreft en de naam van de behandelend specialist. Is er een medische noodzaak dan wordt vastgesteld of de noodzakelijke verwarming betrekking heeft op:

het woonvertrek in de koude maanden

het woon- en slaapvertrek in de koude maanden

het woonvertrek gedurende het hele jaar

het woon- en slaapvertrek gedurende het hele jaar.


Daarnaast zal door de medisch adviseur de geldigheidsduur van het advies worden aangegeven

• 3.

  De bijzondere bijstand wordt verstrekt voor de meerkosten. De meerkosten zijn de extra kosten hoger dan het bedrag dat mensen in een vergelijkbare woning volgens het NIBUD uitgeven aan stookkosten.

• 4.

  Op de voor bijstand in aanmerking komen de kosten wordt de (eventueel) aanwezige draagkracht in mindering gebracht.

• 5.

  Aan de verlening van de bijzondere bijstand wordt op grond van artikel 55 WWB een bestedingsverplichting verbonden, de bijstand moet worden aangewend voor het doel waarvoor zij wordt verstrekt

5.17 Maaltijdvoorziening

Algemeen

Alleen noodzakelijk gebruik van de maaltijdvoorziening kan voor bijzondere bijstand in aanmerking komen.

Voorwaarden

• 1.

  Belanghebbende is redelijkerwijs niet meer in staat om zelf de warme maaltijd te bereiden. De noodzaak wordt vastgesteld door de bijstandsconsulent. Hierbij wordt aandacht besteed aan de mate van zelfredzaamheid van belanghebbende.

• 2.

  De hoogte van de eigen bijdrage is vastgelegd in het financiële besluit.

• 3.

  Aan de verlening van de bijzondere bijstand wordt op grond van artikel 55 WWB een bestedingsverplichting verbonden, de bijstand moet worden aangewend voor het doel waarvoor zij wordt verstrekt.

5.18 Tandheelkundige hulp

Algemeen

De AWBZ en Zvw vergoeden in het algemeen alle noodzakelijke tandheelkundige kosten. Beide regelingen gelden samen in het kader van de WWB als een voorliggende voorziening die passend en toereikend is. Bijstandsverlening voor deze kosten is daarom in beginsel uitgesloten. Indien in het kader van de AWBZ en Zvw op grond van een bewuste beslissing over de noodzakelijkheid van een voorziening de keuze is gemaakt om één of meer kostensoorten niet in de voorziening op te nemen of de voorziening in een bepaalde situatie niet noodzakelijk te achten, dient de WWB zich bij die keuze aan te sluiten en komt men ten aanzien van die kosten niet voor bijstandsverlening in aanmerking. Dit betekent in het algemeen dat kostensoorten die niet op grond van de Zvw of AWBZ worden vergoed ook niet in aanmerking komen voor bijzondere bijstand.

De gemeente Olst-Wijhe maakt een uitzondering voor een maximaal bedrag aan tandheelkundige kosten en sluit hierbij aan bij de collectieve verzekering van Salland.

Er wordt niet meer gekeken naar de kostensoort maar de vergoeding wordt vastgesteld op een maximumbedrag.

Salland verzekeringen heeft er met ingang van 2013 voor gekozen om een eigen bijdrage van 20% voor de tandartskosten in te voeren. Dit niet uit besparingsmotief maar vanuit het oogpunt van kostenbewustwording. Door de eigen bijdrage wordt meer nagedacht over het nut en de noodzaak van de behandeling. Deze vergoeding vanuit de bijzondere bijstand wel op 100% stellen gaat voorbij aan de doelstelling van Salland verzekeringen. Daarom is er voor gekozen ook hier aan te sluiten bij de vergoeding op grond van de aanvullende verzekering.

Voorwaarden

• 1.

  De gemeente Olst-Wijhe heeft met Salland Verzekeringen een collectieve aanvullende ziektekostenverzekering (TandPlus) afgesloten. Hiervoor ontvangt men op jaarbasis een vergoeding van 80% tot een maximum bedrag dat is vastgelegd in het financiële besluit.

• 2.

  Indien iemand ervoor heeft gekozen om een andere aanvullende (tandartskosten) verzekering (al dan niet bij een andere verzekeraar), dan kunnen de kosten eveneens voor 80% worden vergoed tot een maximaal bedrag dat is vastgelegd in het financiële besluit (inclusief de vergoeding van de zorgverzekeraar).

• 3.

  Indien in het geheel geen gebruik wordt gemaakt van de aanvullende Tandplus verzekering dan kan men hiervoor een aanvraag voor bijzondere bijstand voor de eigen bijdrage voor de tandheelkundige kosten indienen. De maximale hoogte van de bijzondere bijstand is vastgelegd in het financiële besluit

• 4.

  Slechts bij zeer bijzondere omstandigheden (denk aan ernstige medische complicaties) kan overwogen worden om een hogere vergoeding te verstrekken in de vorm van leenbijstand. Er moet dan wel een medisch advies aan de toekenning ten grondslag liggen. Denk hierbij aan de mogelijkheid om behandelingen te spreiden over meerdere jaren en overleg met de klant/toestemming voor leenbijstand.

5.19 Gebitsprothese

De aanschafkosten van een kunstgebit of reparatiekosten van een kunstgebit worden vergoed door de zorgverzekeraar. Na goedkeuring worden de kosten van een kunstgebit (inclusief de techniekkosten) voor 75% vergoed op grond van de basisverzekering tot een bepaald maximum bedrag, afhankelijk of de tandarts of een tandprotheticus de gebitsprothese verzorgt. Daarnaast wordt een vergoeding via de aanvullende verzekering verstrekt. De overgebleven eigen bijdrage komt voor bijstandsverlening in aanmerking.

Een medisch advies is niet nodig mits het gaat om een prothese die éénmaal per 5 jaar wordt

vervangen

5.20 Fysiotherapie

Algemeen

De AWBZ en Zvw vergoeden in het algemeen alle noodzakelijke kosten van fysiotherapie of oefentherapie voor een aandoening die staat in een door de minister vastgestelde lijst (Bijlage 1 van het Besluit zorgverzekering), de Lijst Chronische aandoeningen fysiotherapie en oefentherapie. Het recht op vergoeding gaat in vanaf de 21e behandeling. In geval een klant een collectieve verzekering bij Salland verzekering heeft afgesloten, vergoedt Salland 15 behandelingen vanuit deze aanvullende verzekering.

Voorwaarden

• 1.

  Er kan voor maximaal5 fysiotherapiebehandelingen bijzondere bijstand worden verstrekt. Dit geldt alleen voor aandoeningen van chronische aard (bijlage 1 van het Besluit Zorgverzekering).

• 2.

  Als mensen geen aanvullende verzekering hebben, kan vanuit de bijzondere bijstand de eerste 5 behandelingen worden vergoed. De 15 behandeling die daar evt. achteraan komen, zijn voor rekening van de klant.

• 3.

  Voor degenen die elders aanvullend verzekerd zijn, maximaal 20 zittingen per jaar vergoeden en hierbij rekening houden met vergoedingen vanuit de afgesloten aanvullende verzekering.

• 4.

  Als zich dringende redenen voordoen kan bijzondere bijstand verleend worden voor aandoeningen die niet op de betreffende bijlage behorend bij artikel 2.6 lid 2 Besluit zorgverzekering staan.

5.21. Eigen bijdrage voor de (medisch) noodzakelijke voorzieningen genoemd in de zorgverzekeringswet

Algemeen

Voor sommige soorten zorg uit het basispakket moet een eigen bijdrage worden betaald. Er kan bijzondere bijstand worden verstrekt voor de eigen bijdrage voor de medisch noodzakelijke voorzieningen genoemd in de zorgverzekeringswet (Zvw).

Voorwaarden

• 1.

  Er kan bijzondere bijstand worden verstrekt voor de eigen bijdragen voor de noodzakelijke voorzieningen zoals:

• a.

  hulpmiddelen zoals bijvoorbeeld verbandschoenen, steunzolen, orthopedisch schoeisel;

• b.

  medisch noodzakelijke behandeling door een pedicure/manicure;

• c.

  zittend ziekenvervoer;

• d.

  de wettelijke eigen bijdrage voor eerstelijnspsychologische zorg;

• 2.

  De bijzondere bijstand is gelijk aan de wettelijke eigen bijdrage. Uitzondering hierop is de vergoeding van orthopedisch schoeisel. Hierop wordt het normbedrag van een normale schoen volgens de prijzengids van het NIBUD in mindering gebracht.

• 3.

  Als voorliggende voorziening kan de aanvullende ziektekostenverzekering worden aangemerkt.

• 4.

  Indien de aanvrager niet aanvullend verzekerd is wordt voor de hoogte van de te verlenen bijstand aansluiting gezocht bij de vergoeding die verleend zou worden indien er wel sprake was van een aanvullende verzekering.

• 5.

  Heeft men nagelaten zich aanvullend te verzekeren dan bepalen de individuele omstandigheden de hoogte van de eventuele bijstand. In dat geval bedraagt de vergoeding maximaal hetgeen voor eigen rekening zou zijn gebleven indien men aanvullend verzekerd zou zijn via de collectieve aanvullende Plusverzekering van Salland.

5.22 Eigen bijdrage Wet Maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en/of eigen bijdrage Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) zorg zonder verblijf

Algemeen

Voor een aantal individuele Wmo-verstrekkingen, zoals hulp bij het huishouden geldt een eigen bijdrage. Dit is tevens van toepassing voor zorg zonder verblijf in het kader van de AWBZ. De eigen bijdrage Wmo en AWBZ wordt inkomensafhankelijk berekend. Ook voor inkomens op sociaal minimum wordt een eigen bijdrage gerekend. Deze eigen bijdrage komt voor bijzondere bijstand in aanmerking.

Voorwaarden

• 1.

  Er kan bijzondere bijstand worden verstrekt voor de eigen bijdragen voor de individuele Wmoverstrekkingen en zorg zonder verblijf in het kader van de AWBZ.

• 2.

  De bijzondere bijstand is gelijk aan de inkomensafhankelijke (periodieke) eigen bijdrage.

• 3.

  Aan bijzondere bijstand kan worden verleend de eigen bijdrage verminderd met de eigen draagkracht zoals deze is vastgesteld op grond van artikel 9 lid 6.

6.1 Bewindvoeringskosten

Algemeen

Er dient een onderscheid te worden gemaakt in de bewindvoeringskosten tussen vrijwillige- en verplichte bewindvoeringskosten. Als de kantonrechter op grond van artikel 1:431 e.v. Burgerlijk Wetboek de noodzaak tot onderbewindstelling heeft beoordeeld en vastgesteld, bestaat er voor het college geen vrijheid meer de onderbewindstelling te beoordelen en evenmin om te bezien of er andere oplossingen mogelijk zouden zijn. De met bewindvoering samenhangende kosten komen in deze situatie in aanmerking voor bijzondere bijstand..

Bij vrijwillige bewindvoering zal er moeten worden beoordeeld of men geen gebruik kan maken van andere voorliggende oplossingen zoals budgetbegeleiding via het BAD

Als de rechtbank een bewindvoerder benoemt in het kader van de WSNP moet het salaris van de WSNP-bewindvoerder uit de boedel worden betaald. Hiervoor is dus geen bijzondere bijstand mogelijk.

In de 'Aanbevelingen meerderjarigenbewind' is vastgelegd dat het regelen van zeer problematische schulden niet behoort tot de gewone intake werkzaamheden van de bewindvoerder en dat een problematische schuldsanering niet behoort tot de gewone werkzaamheden. (Gerechtshof Leeuwarden 12-02-2012, nr. 200.080.206/01).

Indien de kantonrechter beschermingsbewind heeft ingesteld en de kosten daarvan heeft vastgesteld, moet het college de noodzaak van de kosten in beginsel aannemen. Het college kan bij twijfel wel een onderzoek instellen om te verifiëren of de met de bewindvoering betrokken werkzaamheden daadwerkelijk zijn verricht en of de kosten waarvoor bijzondere bijstand wordt aangevraagd daadwerkelijk zijn gemaakt (zie CRvB 09-11-2010, nr. 08/6936 WWB en CRvB 02-08-2011, nr. 09/4327 WWB).

Voorwaarden

• 1.

  Indien er sprake is van verplichte onderbewindstelling, door de kantonrechter ingesteld, kan bijzondere bijstand worden verleend. Als bewijs dient een beschikking van de kantonrechter te worden overgelegd.

• 2.

  De hoogte van de bijzondere bijstand wordt volgens de richtlijnen van het Landelijke Overleg Kantonsectorvoorzitters (LOK) vastgesteld.

• 3.

  Voor de intake kan niet zonder meer bijzondere bijstand worden verstrekt. Als sprake is van extra werkzaamheden in verband met het regelen van zeer problematische schulden of een problematische schuldsanering, kan de bewindvoerder de kantonrechter verzoeken een machtiging te verlenen voor het eenmalig in rekening mogen brengen van de kosten voor die werkzaamheden bij de schuldenaar(s).

6.2. Schulden

Algemeen

De WWB kan geen belangrijke rol spelen in het kader van de schuldsanering. De schuldsanering is een taak die vooral door het Budget Adviesbureau Deventer (BAD) wordt vervuld. Indien het inkomen van belanghebbende te weinig zekerheid biedt dat aan de aflossing kan worden voldaan, kan het BAD overgaan tot het niet verstrekken van een saneringskrediet. Wanneer om deze reden het BAD tot de afwijzing van een aanvraag voor saneringskrediet heeft besloten, kan het wenselijk zijn dat borgstelling op grond van de WWB plaatsvindt. Aan de hand van deze borgstelling kan het BAD alsnog besluiten om een saneringskrediet te verstrekken.

Voor de toepassing van dit onderdeel is vooral de noodzaak en urgentie van de schuldsanering doorslaggevend en niet de aard van de kosten die tot de schuld hebben geleid (zie TK 2002-2003, 28 870, nr. 3, p. 73-74).

Voorwaarden

• 1.

  Bijzondere bijstand voor schulden is op grond van artikel 13 lid 1 sub f van de WWB, in combinatie met artikel 49 van de WWB mogelijk, voor zover het bepaalde in dit artikel dit toestaat.

• 2.

  Bijzondere bijstand voor schulden, in de vorm van een borgstelling, wordt slechts verleend indien:

• a.

  deze gericht is op kredietverstrekking door het BAD ter sanering van de gehele schuldsituatie; én

• b.

  er perspectief bestaat op een schuldvrije situatie, waarbij zo nodig aandacht wordt besteed aan (maatschappelijke) begeleiding; én

• c.

  de weigering van de bijstand een directe bedreiging voor de bestaansvoorziening van de belanghebbende zou opleveren.

• d.

  In afwijking van de hoofdregel dat bijstandsverlening voor schulden niet mogelijk is, kan het college op grond van artikel 49 onderdeel b WWB hiervoor toch bijzondere bijstand verlenen indien daartoe zeer dringende redenen bestaan en een borgstelling voor een saneringskrediet geen uitkomst biedt. Een belanghebbende dient voldoende aannemelijk te maken dat de mogelijkheden om - hetzij via een saneringskrediet, hetzij via een aanvraag op grond van de WSNP - tot een saneringsregeling te komen uitputtend onderzocht zijn, wil het niet kunnen voldoen van een schuld als zeer dringende reden als bedoeld in artikel 49 WWB kunnen worden aangemerkt. Sanering dient op geen enkel andere wijze dan door het verstrekken van bijzondere bijstand mogelijk te zijn (zie Rechtbank Dordrecht 23-04-2009, nr. AWB 09/406).

• 3.

  Of zich zeer dringende redenen voordoen die een afwijking van de gegeven hoofdregel rechtvaardigen, is ter beoordeling aan het college.

• 4.

  Aan de bijstandverlening wordt zo nodig de voorwaarde verbonden, om mee te werken aan een budgetteringsmaatregel.

6.3. Eigen bijdrage rechtsbijstand

Algemeen

Indien op grond van een toevoeging rechtsbijstand wordt verleend, dient het college in beginsel de noodzaak voor het verlenen van rechtshulp aan te nemen. Een toevoeging (van een advocaat) vindt slechts plaats als de Raad voor de Rechtsbijstand de procedure noodzakelijk acht. Of een toevoeging wordt toegewezen hangt af van een aantal criteria. De belangrijkste zijn;

• -

  het moet gaan om een juridisch probleem dat de bezwaarmaker redelijkerwijs niet zelf kan oplossen en dat hemzelf betreft of zijn minderjarig kind;

• -

  het moet gaan om een belang van tenminste € 180,-;

• -

  het mag niet gaan om een zaak die bij voorbaat kansloos is.

In het geval van een toevoeging worden de kosten (exclusief de eigen bijdrage) van de (toegevoegde) advocaat vergoed op grond van de Wet op de rechtsbijstand (Wrb).

Voorwaarden

• 1.

  Er bestaat recht op bijzondere bijstand voor de kosten van rechtsbijstand indien op grond van een toevoeging krachtens de Wrb rechtsbijstand wordt verleend.

• 2.

  Indien wordt voldaan aan lid 1 kan bijzondere bijstand worden verleend voor de eigen bijdrage en de eventueel noodzakelijke bijkomende kosten zoals griffierecht en reiskosten mits er een noodzaak is tot het bijwonen van de rechtszaak.

• 3.

  De hoogte van de bijzondere bijstand is gelijk aan de werkelijk gemaakte kosten, belanghebbende dient hiervan bewijsstukken te overleggen.

6.4 Reiskosten

Algemeen

Reiskosten behoren tot de algemeen noodzakelijke bestaanskosten welke uit de bijstandsnorm kunnen worden voldaan. In een aantal situaties is het mogelijk om, indien men aan de voorwaarden voldoet, bijzondere bijstand te verstrekken.

Voorwaarden

• 1.

  Voor alle reiskosten geldt dat deze alleen worden vergoed als de bestemming is gelegen buiten de gemeente Olst-Wijhe, maar binnen Nederland en deze bestemming niet te vinden is binnen de gemeentegrenzen.

• 2.

  Voor alle reiskosten geldt dat de vergoedingen worden vastgesteld op basis van de tarieven van het openbaar vervoer. Tenzij vervoer met eigen auto goedkoper is, dan vergoeding op basis lid 3.

• 3.

  Er wordt alleen een uitzondering gemaakt op lid 2 indien er sprake is van bijzondere vervoer vanwege gezondheidsredenen. In dit geval kan er een vergoeding op basis van gebruik van de eigen auto worden vastgesteld. Deze vergoeding wordt vastgesteld op de feitelijk te rijden kilometers op basis van de snelste route op basis van de ANWb-routeplanner. Het uitkeringsbedrag is in alle gevallen vastgesteld op een gelijk bedrag dat is vastgelegd in het financiële besluit.

6.5. Reductieregeling

De beleidsregels voor de Reductieregeling zijn opgenomen in deze nota zodat alle beleidsregels in één document bij elkaar staan. De algemene voorwaarden die gelden voor de bijzondere bijstand zijn niet van toepassing op deze regeling. De reductieregeling kan worden verleend aan personen van 18 jaar en ouder voor de kosten van deelname aan het maatschappelijk verkeer.

De reductieregeling kan als tegemoetkoming worden gezien in de kosten van sport, cultuur, educatieve en recreatieve activiteiten. Hieronder vallen ook giften/donaties voor zover deze bijdragen aan deelname aan het maatschappelijk verkeer, zo ontvangen donateurs gratis toegang tot activiteiten, hieronder valt ook de bijdrage aan de kerken.

Voorwaarden

• 1.

  Er kan een bijdrage in de kosten van sport, cultuur, internet/telefoon/televisie, recreatieve en educatieve activiteiten worden verstrekt, die in de onderstaande lijst worden genoemd: deze lijst is niet limitatief ;

• -

  lidmaatschap van sportvereniging of sportschool;

• -

  entree, 10-badenkaart of abonnement van het zwembad;

• -

  danslessen;

• -

  lessen van een muziekschool;

• -

  lidmaatschap en/of activiteiten van (sociaal) cultureel werk, zoals bijvoorbeeld een zangvereniging, een muziekvereniging, een vereniging op het gebied van amateuristische kunstbeoefening, hobbyactiviteiten;

• -

  abonnement op de schouwburg/theater (of entreekaartje);

• -

  abonnement op krant en/of tijdschrift;

• -

  entreekaartje bioscoop;

• -

  lidmaatschap Openbare bibliotheek;

• -

  lidmaatschap ouderenbond;

• -

  museumjaarkaart;

• -

  patiëntenvereniging;

• -

  computercursussen;

• -

  cursussen van de Volksuniversiteit;

• -

  cursussen van club-en buurthuizen;

• -

  cursussen volwassenen educatie en vorming van ROC Aventus;

• -

  kosten peuterspeelzaal;

• -

  kosten van (kerk) telefoon,internet en televisie tot maximaal € 100,00 per jaar.

• 2.

  Om voor de reductieregeling in aanmerking te komen moet de aanvrager;

• a.

  tenminste 18 jaar oud zijn en;

• b.

  in het bevolkingsregister van de gemeente Olst-Wijhe staan ingeschreven en;

• c.

  zijn of haar inkomen mag het bedrag van 110% van de voor belanghebbende geldende bijstandsnorm niet overschrijden;

• d.

  inwoners die geen zelfstandig huishouden voeren maar zijn opgenomen in een inrichting komen ook in aanmerking voor de reductieregeling.

• 3.

  De hoogte van de reductieregeling is vastgelegd in het financiële besluit. De bijdrage moet in ieder geval zijn aangevraagd voor 1 februari volgend op het jaar waarin de kosten zijn gemaakt.

• 4.

  Het college verstrekt de subsidie op declaratiebasis. Belanghebbende dient bewijsstukken bij te voegen om aan te tonen dat hij de kosten ook daadwerkelijk gemaakt heeft.

• 5.

  Er is geen sprake van een vermogenstoets.

• 6.

  Op een aanvraag wordt een beschikking afgeven voor één jaar, kosten die in de loop van dit jaar worden gemaakt kunnen worden uitbetaald na inlevering van een declaratieformulier met de bewijsstukken tot de in lid 2 genoemde maximum bedragen. Belanghebbende ontvangt een brief met daarop vermeld het restant recht op reductieregeling.

6.6 Computerregeling

Algemeen

Er kan bijzondere bijstand worden verleend voor de aanschaf voor een computer of laptop, beeldscherm, toetsenbord, muis en printer inclusief geïnstalleerde software, eventuele installatiekosten en meegeleverde extra cartridges

Voorwaarden

• 1.

  Deze bijzondere bijstand wordt verleend indien belanghebbende:

• a.

  gedurende een periode van drie jaar een netto maandinkomen tot en met 110% van de geldende bijstandsnorm of inkomensvoorziening (inclusief vakantiegeld) heeft en

• b.

  geen vermogen heeft boven de vermogensgrens in artikel 34. lid 3 WWB;

• 2.

  De computer wordt in bruikleen verstrekt. Na drie jaar wordt de computer eigendom van de belanghebbende zelf.

• 3.

  Er wordt voor de goederen (met uitzondering van de cartridges) uitgegaan van een levensduur van in ieder geval vijf jaar.

• 4.

  Er wordt uitgegaan van een garantieperiode van twee jaar. Na deze twee jaar kunnen de reparatiekosten aan de hardware voor bijzondere bijstand in aanmerking komen.

• 5.

  De hoogte van de bijzondere bijstand is opgenomen in het financiële besluit.

• 6.

  De bijstand wordt uitbetaald na het inleveren van een pro forma nota in te leveren bij de vakgroep Sociale Zaken. Achteraf dient een betalingsbewijs te worden ingeleverd, indien gewenst kan de bijstand rechtstreeks op rekening van de leverancier worden overgemaakt.

• 7.

  Belanghebbende dient een gebruikersovereenkomst te tekenen en bij de vakgroep Sociale Zaken in te leveren.

• 8.

  Reparatiekosten tengevolge van software problemen (bijvoorbeeld problemen veroorzaakt door virussen) komen nooit voor vergoeding in aanmerking 9. Bij het verstrekken van de computer wordt de klant nadrukkelijk gewezen op relevante cursussen die in het kader van volwassenen educatie worden aangeboden en waar zij kosteloos gebruik van kunnen maken, een voorbeeld van een dergelijke cursus is de cursus veilig internetgebruik. Daarnaast heeft het Senioren-Web Olst-Wijhe een specifiek cursusaanbod en kunnen zij PC’s installeren.

6.7 Begrafenis- of crematiekosten

Algemeen

In zijn algemeenheid is het uitgangspunt dat een ieder zelf kan voorzien in de noodzakelijke kosten van lijkbezorging. De middelen om een begrafenis/crematie te bekostigen zijn:

• -

  verzekeringen op het leven, zoals begrafenis- en levensverzekeringen en ongevallenverzekering;

• -

  lidmaatschap van een speciale vereniging, bijv. crematievereniging;

• -

  overlijdensuitkering, indien de overledene een uitkering ontving krachtens de Ziektewet (Z.W.), Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten (Wet Wajong), Wet Inkomensondersteuning Arbeidsongeschikten (WIA), Algemene Ouderdomswet (A.O.W.) e.d.;

• -

  spaargelden, waaronder ook het "vrij te laten bescheiden vermogen";

• -

  nalatenschap;

• -

  een in een depositofonds gestort bedrag met als enige bestemming de betaling van de kosten van begraven van de storter en eventuele partner.

Voor zover de eigen middelen daartoe niet toereikend zijn en de nabestaanden de kosten van lijkbezorging niet of niet geheel voor hun rekening nemen, bestaat de mogelijkheid om bijzondere bijstand voor deze kosten te verstrekken (natuurlijk met in achtneming van alle voorwaarden die aan de verstrekking van bijzondere bijstand zijn verbonden). Er dient rekening te worden gehouden met het eigen vermogen van de overledene, de draagkracht van de aanvrager, evenals met de noodzakelijke kosten van lijkbezorging.

Niemand geeft opdracht voor de begrafenis.

De gemeente heeft de plicht te zorgen voor de lijkbezorging, geeft hiertoe opdracht en neemt de kosten op zich. Een en ander op grond van de Wet op de Lijkbezorging. In deze situatie is er dus geen sprake van bijstandsverlening. Achteraf zal altijd moeten worden bezien of er verhaal mogelijk is op de eventuele nalatenschap en op de nagelaten betrekkingen.

Begrafeniskosten in het buitenland

Bijstandsverlening voor begrafenis- of crematiekosten in het buitenland van een (in Nederland of in het buitenland) overleden vreemdeling is niet mogelijk. Ditzelfde geldt voor de overleden Nederlander die buiten Nederland begraven wordt.

Reiskosten naar een begrafenis/crematie

Voor de reiskosten om een begrafenis of crematie bij te wonen, wordt geen bijzondere bijstand verleend.

Voorwaarden

• 1.

  Er wordt alleen bijzondere bijstand verleend voor de volgende noodzakelijke kosten;

• -

  akte van overlijden;

• -

  basistarief uitvaartverzorger;

• -

  rouwkaarten (maximaal 100)

• -

  werkzaamheden uitvaartverzorger;

• -

  eenvoudige kist;

• -

  opbaren in het rouwcentrum of thuis

• -

  rouwauto met maximaal 1 volgauto;

• -

  dragers;

• -

  begraafkosten begraafplaats

• -

  eenvoudige grafzerk.

• -

  grafrechten (voor een algemeen graf, niet voor een graf in eigendom);

Of als er sprake is van crematie

• -

  kosten crematie (crematie, aula, bijzetting asbus)

• -

  as verstrooien bij crematorium

• -

  as bewaren in nis in crematorium.

• 2.

  De hoogte van de bijzondere bijstand wordt vastgesteld aan de hand van de Prijzengids van het Nibud.

7.1 Duurzame gebruiksgoederen en overige inrichtingskosten

Bij inrichtingskosten moet een onderscheid worden gemaakt tussen de kosten voor duurzame gebruiksgoederen en de overige inrichtingskosten. Duurzame gebruiksgoederen zijn bijvoorbeeld een koelkast, wasmachine of gasfornuis. Met overige inrichtingskosten worden de kosten bedoeld zoals verf en behang. Dit onderscheid is van belang voor de vorm waarin de bijzondere bijstand kan worden verstrekt.

7.2 Woninginrichtingskosten

Algemeen

Bij een eerste huisvesting na het verlaten van een AZC wordt de asielzoeker geconfronteerd met de kosten van een ‘eerste inrichting’ in Nederland. Gelet op het eerder genoten inkomen was er geen ruimte om te kunnen reserveren voor de kosten van een complete woninginrichting. Deze kosten komen, voor zover deze niet voldaan kunnen worden uit eigen middelen of via een lening, voor bijzondere bijstand in aanmerking. Als voorliggende voorziening wordt een lening bij het BAD aangemerkt waarvoor door de gemeente borg kan worden gestaan.

Ook in andere situaties kan er sprake zijn van inrichtingskosten. In deze situaties zal het in principe niet om een volledige woninginrichting gaan. Per individueel geval zal gekeken moeten worden of en welke inrichtingskosten noodzakelijk zijn.

Voorwaarden

• 1.

  Belanghebbende met een inkomen tot 110% van de geldende bijstandsnorm kunnen voor de kosten van een (volledige) woninginrichting in aanmerking komen voor borgstelling dan wel leenbijstand.

• 2.

  Er wordt vanuit gegaan dat bij een (volledige) inrichting een deel tweedehands kan worden aangeschaft via overname van derden of kringloopwinkel.

Het bedrag dat voor bijzondere bijstand in aanmerking komt is vastgelegd in het financiële besluit.

7.3 Overbruggingsuitkering

Algemeen

Het college verstrekt in beginsel geen overbruggingsuitkeringen voor algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. De voor belanghebbende van toepassing zijnde bijstandsnorm wordt geacht toereikend te zijn. N.B.: in overbrugging tijdens de bijstandsaanvraag is voorzien door het verplichte voorschot;

Voorwaarden

• 1.

  Indien een belanghebbende gesteld wordt voor noodzakelijke kosten die voortvloeien uit bijzondere omstandigheden, waardoor liquiditeitsproblemen kunnen ontstaan omdat hij deze niet uit de eigen middelen kan voldoen kan voor deze kosten bijzondere bijstand worden verstrekt.

• 2.

  Bij toepassing van lid 1, wordt de bijstand verstrekt als algemene bijstand om niet.

• 3.

  Het college maakt, gezien de bijzondere situatie ten gevolge waarvan de noodzaak van een overbruggingsuitkering is ontstaan, geen gebruik van de bevoegdheid tot terugvordering ervan na beëindiging van de bijstand.

• 4.

  De wijze van berekenen is opgenomen in het financiële besluit.

7.4 Baby-uitzet

Algemeen

De kosten van een babyuitzet behoren tot de incidenteel voorkomende algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. Deze kunnen worden voldaan uit een inkomen ter hoogte van de toepasselijke uitkering algemene bijstand door middel van reservering dan wel gespreide betaling achteraf. Dit betekent dat er in beginsel geen bijstandsverlening mogelijk is voor deze kosten. Alleen indien er sprake is van bijzondere omstandigheden in het individuele geval kan er van deze regel worden afgeweken.

In hoeverre de belanghebbende voor de kosten van een babyuitzet heeft kunnen reserveren zal individueel beoordeeld moeten worden. In het algemeen geldt dat de belanghebbende in ieder geval vanaf de vierde maand van de zwangerschap voor deze kosten heeft kunnen reserveren.

Zie voor een overzicht van de goederen waaruit een complete babyuitzet dient te bestaan bijvoorbeeld de Prijzengids van het Nibud of gegevens van de Landelijke Vereniging voor Thuiszorg (LVT) of informeer bij het plaatselijke kraamcentrum. Uit de rapportage zal duidelijk moeten blijken over welke van deze goederen de belanghebbende nog niet beschikt.

Kosten van aangepaste kleding voor de moeder behoren tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. Deze kosten kunnen worden voldaan uit een inkomen ter hoogte van de toepasselijke bijstandsnorm en komen derhalve niet voor bijzondere bijstand in aanmerking.

Voorwaarden

• 1.

  Indien iemand 3 jaar of langer van een minimuminkomen leeft en geen vermogen heeft, zoals bedoeld in artikel 34 WWB, zit kan deze voor de geboorte van het eerste kind het bedrag genoemd in het financiële besluit om niet verstrekt krijgen.

• 2.

  Indien iemand korter dan drie jaar van een minimum inkomen leeft kan deze vanaf de vierde maand van de zwangerschap reserveren, 6% van de geldende bijstandsnorm. Het restant tot een maximaal bedrag genoemd in het financiële besluit (inclusief reservering) kan worden verstrekt in de vorm van een geldlening via het BAD.

• 3.

  Er kan een borgstelling worden afgeven onder toepassing van lid 2.

• 4.

  De bijstand wordt verstekt in de vorm van een geldlening indien borgtocht op grond van lid 2 en 3 niet mogelijk is.

• 5.

  Alleen wanneer er sprake is van zeer bijzondere omstandigheden, is het mogelijk om de bijzondere bijstand om niet te verstrekken. Dit is bijvoorbeeld het geval indien reserveringsmogelijkheden in het verleden hebben ontbroken en er vanwege noodzakelijke leningen geen aflossingscapaciteit meer resteert

• 6.

  De bijzondere bijstand wordt gesplitst uitbetaald. Het eerste gedeelte wordt in de 6de maand van de zwangerschap uitbetaald. Het tweede gedeelte van wordt na de geboorte van het kind uitbetaald, de verdeling is opgenomen in het financiële besluit. In het geval van een meerling wordt het toe te kennen bedrag vermenigvuldigd met het aantal verwachte kinderen.

8.1 Kinderopvang met sociaal medische indicatie

Algemeen

Voor de kosten van kinderopvang blijven de Beleidsregels inzake tegemoetkoming kosten kinderopvang op grond van een sociaal medische indicatie gemeente Olst-Wijhe van toepassing.

Deze beleidsregels zijn ingegaan op 1 april 2011.

8.2 Reguliere kinderopvang

Voor de kosten van reguliere kinderopvang moet de verordening kinderopvang met ingang van 1-1-2013 nog worden vastgesteld. Naar aanleiding daarvan worden de beleidsregels kinderopvang opgesteld.