Verordening Toeristenbelasting 2012-2013

1. Belastingplichtig is degene die gelegenheid biedt tot verblijf als bedoeld in artikel 1.

2. De belastingplichtige is bevoegd de belasting als zodanig te verhalen op degene, die verblijf houdt als bedoeld in artikel 1.

3. Als er geen persoon is aan te wijzen die gelegenheid biedt tot verblijf, is degene belastingplichtig die verblijf houdt als bedoeld in artikel 1.

1. Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

• a.

  vakantie-onderkomens: woningen en andere verblijven, niet-zijnde mobiele kampeeronderkomens of stacaravans, in hoofdzaak bestemd voor en gebezigd als verblijf voor vakantie- en andere recreatieve doeleinden;

• b.

  mobiele kampeeronderkomens: tenten, vouwwagens, kampeerauto's, toercaravans en soortgelijke onderkomens dan wel soortgelijke voertuigen welke bestemd zijn voor dan wel gebezigd worden als verblijf voor vakantie en andere recreatieve doeleinden;

• c.

  niet-beroepsmatig verhuurde ruimten: woningen en andere verblijven, of gedeelten daarvan, niet-zijnde mobiele kampeeronderkomens of stacaravans, welke niet in hoofdzaak bestemd zijn als verblijf voor vakantie en andere recreatieve doeleinden, doch wel in bepaalde perioden van het jaar voor die doeleinden worden verhuurd dan wel te huur aangeboden;

• d.

  vaste standplaats: een terrein of terreingedeelte dat bestemd is voor het gedurende een seizoen of een jaar plaatsen van een zelfde mobiel kampeeronderkomen of stacaravan.

2. Het aantaal personen dat heeft overnacht, wordt met betrekking tot vakantie-onderkomens, niet- beroepsmatig verhuurde ruimten, mobiele kampeeronderkomens en stacaravans op vaste standplaatsen:

a. ingeval het onderkomen is bestemd en ingericht voor overnachting van maximaal zes personen, bepaald op 2,3;

• b.

  ingeval het onderkomen is bestemd en ingericht voor overnachting van meer dan zes personen, bepaald op 5,0;

3 Het aantal malen dat door de in het eerste lid bedoelde personen is overnacht wordt:

• a.

  ingeval verblijf wordt gehouden in vakantie-onderkomens en niet beroepsmatig verhuurderuimten bepaald op 70;

• b.

  ingeval verblijf wordt gehouden in mobiele kampeeronderkomens en stacaravans op vaste standplaatsen welke geschikt zijn voor gebruik of slechts gebruikt mogen worden gedurende een periode van:

  • -

    ten hoogste zes maanden (seizoen) bepaald op 50;

  • -

    meer dan zes doch ten hoogste twaalf maanden (jaar) bepaald op 60.

1. In afwijking van artikel 9, eerste lid van de Invorderingswet 1990 moeten de aanslagen worden betaald in één termijn die vervalt één maand na de dagtekening van het aanslagbiljet.

2. Met betrekking tot een ingevolge artikel 2, tweede lid, onderdeel c van de Invorderingswet 1990 met een belastingaanslag gelijkgestelde beschikking inzake een bestuurlijke boete is het eerste lid van overeenkomstige toepassing, voor zover deze gelijktijdig wordt opgelegd met de vaststelling van de aanslag.

3. De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in de voorgaande leden gestelde termijn.

1. De belastingplichtige bedoeld in artikel 3, eerste lid, is gehouden, voordat hij voor de eerste maal na het in werking treden van deze verordening gelegenheid tot overnachten verschaft, zulks schriftelijk te melden aan de door het college van burgemeester en wethouders aangewezen gemeenteambtenaren, bedoeld in artikel 231, tweede lid onderdelen b en d van de Gemeentewet.

2. De belastingplichtige doet aangifte van het aantal overnachtingen middels een aan hem uit te

reiken aangiftebiljet.

3. Het aangiftebiljet wordt vastgesteld door het College van burgemeester en wethouders.