Besluit algemene voorschriften horeca-, sport- en recreatieinrichtingen in grondwaterbeschermingsgebieden Overijssel 2000

1. Al het van de inrichting afkomstige afvalwater dient via de interne bedrijfsriolering naar het openbaar riool worden afgevoerd.

2. De interne bedrijfsriolering moet vloeistofdicht zijn uitgevoerd.

3. De riolering moet zodanig worden beheerd en onderhouden, dat de vloeistofdichtheid wordt gewaarborgd (NPR 3220, beheer buitenriolering).

4. De riolering mag niet anders worden gebruikt dan waarvoor het is bestemd. Stoffen, die de toegepaste materialen kunnen aantasten, mogen niet via het rioolstelsel worden getransporteerd.

5. Indien de riolering wordt vervangen en/of gerenoveerd dient de betrokkene hiervan mededeling te doen aan het bevoegd gezag.

6. De vervangende riolering moet voldoen aan de richtlijnen, zoals  opgesteld in NPR 3218 (Buitenriolering onder vrij verval) of NPR  3221 (Buitenriolering onder over- en onderdruk).

7. Alvorens met de vervanging kan worden begonnen, moet het  gestelde in voorschrift 6 door het bevoegd gezag zijn beoordeeld  en goedgekeurd.

8. Indien de riolering of een deel ervan buiten gebruik wordt  gesteld, moet(en) de niet meer in gebruik zijnde leiding(en)  op  milieuhygiënisch verantwoorde wijze worden verwijderd.

9. Septictanks en/of zakputten, die buiten gebruik worden gesteld,  moeten worden geleegd en daarna worden verwijderd of met schoon  zand worden opgevuld. De hierbij behorende rioolleidingen moeten  worden verwijderd.

1. De opslag van K1-, K2- en K3-vloeistoffen en chemicaliën moet plaatsvinden op/in een duurzaam vloeistofdichte bodem- en grondwaterbeschermende voorziening conform CPR 15-1. Indien de opslag plaatsvindt in een vloeistofdichte opvangbak, dient deze voldoende groot te zijn om de daarin opgeslagen produkten op te kunnen vangen. Een opvangbak mag niet zijn geplaatst op verontreinigde grond. Indien een bestaande opvangbak wordt verplaatst of vernieuwd of indien een of meer opvangbakken worden bijgeplaatst dient deze wijziging een maand voor de aanvang van de werkzaamheden te worden gemeld bij het bevoegd gezag teneinde het bevoegd gezag in staat te stellen te bezien of er een bodemonderzoek moet worden uitgevoerd. Met betrekking tot dit bodemonderzoek kan het bevoegd gezag nadere eisen stellen. (zie toelichting bodemonderzoek)

2. Het vullen of aftappen uit de opslagmiddelen dient zonder morsen te geschieden.

3. Lege, niet gereinigde emballage, moet worden bewaard als gevulde emballage.

1.1 De vervanging van een bestaande ondergrondse tank is toegestaan. Alle ondergrondse, van staal vervaardigde, tank(s) met toebehoren moet(en) voldoen aan het Besluit opslag in ondergrondse tanks (BOOT). Dit o.a. op basis van de CPR-richtlijn 9-1 (vijfde druk 1993).

Het is verboden een bestaande ondergrondse tank te vervangen door een dubbelwandige tank of een kunststof tank.

1.2 Uitbreiding van de ondergrondse opslagcapaciteit van aardolieproducten is alleen toegestaan indien door middel van een risico-analyse (bijlage 8 van het TNO-rapport "Een methodiek voor bepaling van het risico van bodemverontreiniging door bedrijven") wordt aangetoond dat die uitbreiding wat betreft aard en omvang geen nadelige gevolgen heeft voor de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning.

2.1 De stijfheid en sterkte van de tank moeten voldoende zijn om schadelijke vervorming als gevolg van overdruk bij vulling of overvulling te voorkomen terwijl de dichtheid onder alle omstandigheden moet zijn verzekerd.

2.2 De ondersteunende constructie van de tank moet uit onbrandbaar materieel bestaan. Op plaatsen waar kans op verzakking bestaat, moet een doelmatige fundatie zijn aangebracht.

2.3 Indien een vloeistofstandaanwijzer of peilinrichting is aangebracht, moet deze zodanig zijn ingericht dat het uitstromen van vloeistof uit de tank, ook door een verkeerde werking of door breuk, onmogelijk is.

3.1 Aansluitingen van leidingen op de tank beneden het hoogste vloeistof-niveau in de tank zijn niet toegestaan, tenzij het een enkelwandige tank betreft voor de opslag van smeerolie.

3.2 In de toevoerleiding naar het verbruikstoestel moet zo dicht mogelijk bij de tankwand een metalen afsluiter zijn geplaatst. Deze moet zodanig zijn uitgevoerd dat duidelijk is te zien of de afsluiter is geopend dan wel gesloten.

Dit geldt ook voor elke aansluiting beneden het hoogste vloeistofniveau in een enkelwandige tank voor de opslag van smeerolie, ook ingeval van een zogenaamde wandbar.

4.1 De tank dient te zijn geplaatst in een vloeistofdichte opvangbak die ten minste de inhoud van de tank kan bevatten.

4.2 De opvangbak mag niet zijn voorzien van een aftapopening.

4.3 De opvangbak - voor zover niet van beton -, moet afdoende tegen corrosie zijn beschermd. Het geheel moet in goede staat van onderhoud verkeren.

4.4 De opvangbak moet voldoende sterk zijn om weerstand te kunnen bieden aan de als gevolg van een lekkage optredende vloeistofdruk.

4.5 De opvangbak moet zodanig worden afgeschermd dat inregenen en binnendringen van water door afdruipen van regenwater wordt voorkomen. De opvangbak dient geplaatst te zijn op een vlakke, voldoende draagkrachtige ondergrond.

4.6 Een opvangbak mag niet zijn geplaatst op verontreinigde grond. Indien een bestaande opvangbak wordt verplaatst of vernieuwd of indien een of meer opvangbakken worden bijgeplaatst dient deze wijziging een maand voor de aanvang van de werkzaamheden te worden gemeld bij het bevoegd gezag teneinde het bevoegd gezag in staat te stellen te bezien of er een bodemonderzoek moet worden uitgevoerd. Met betrekking tot dit bodemonderzoek kan het bevoegd gezag nadere eisen stellen. (zie toelichting bodemonderzoek)

4.7 In de gebieden Enschede-Losser, Enschede-Weerseloseweg en Hengelo behoeven bovengrondse dubbelwandige tanks die zijn geïnstalleerd vóór 28 maart 1995 niet te zijn geplaatst in een opvangbak. In plaats daarvan moeten zij zijn geplaatst op een stelconplaat of gelijkwaardige voorziening en zijn beveiligd tegen aanrijdingen.

5.1 Leidingen, met uitzondering van flexibele verbindingsstukken, moeten zijn vervaardigd van metaal van voldoende mechanische sterkte. De verbindingen moeten onder alle omstandigheden even sterk zijn als de rest van de leiding.

5.2 De gehele installatie van de tank en de leidingen moet vloeistofdicht zijn. Na het plaatsen en voor het in gebruik nemen, alsmede na een reparatie van de installatie, en indien er een redelijk vermoeden bestaat dat de installatie lek is, moet door een door het bevoegd gezag aanvaarde deskundige de installatie op dichtheid worden gecontroleerd door de tank en de leidingen geheel met water te vullen of door de tank en de leidingen af te persen met een overdruk van 30 kPa met lucht of 200 kPa met water. Bij deze controle mag geen aardolieprodukt in de installatie aanwezig zijn. Indien bij de beproeving een lekkage of een andere ongerechtigheid wordt geconstateerd mag de tank niet in gebruik worden genomen. Van de beproeving moet tijdig kennis worden gegeven aan het bevoegd gezag.

6.1 Het vullen van de tank moet geschieden door middel van het zogenaamde pistool.

6.2 Alvorens de tank te vullen, moet de vloeistofinhoud van de tank met behulp van een peilstok worden gemeten.

6.3 Op de vulopening moet een voorziening worden aangebracht voor de opvang van morsprodukt.

6.4 De vulafsluiter mag niet met vreemde voorwerpen in geopende stand worden vastgezet.

6.5 Bij het plotseling sluiten van de vulafsluiter moet een eventuele drukstoot kunnen worden opgevangen.

6.6 Een tank mag voor ten hoogste 95% met vloeistof worden gevuld.

6.7 Onmiddellijk nadat de vloeistof in de tank is overgebracht en de losslang is afgekoppeld, moet de vulstomp of vulleiding met een goed sluitende dop worden afgesloten.

Indien de installatie buiten gebruik wordt gesteld, moet:

- dit terstond worden gemeld aan het bevoegd gezag;

- de vloeistof in de installatie binnen twee maanden worden verwijderd;

- worden nagegaan of bodem- en/of grondwaterverontreiniging bij de installatie is opgetreden;

- indien verontreiniging is geconstateerd, de lekke installatie terstond worden verwijderd en moet er worden gehandeld overeenkomstig de aanwijzingen van het bevoegd gezag om het verontreinigen te beëindigen en de verontreiniging ongedaan te maken;

- indien geen verontreiniging is geconstateerd, de installatie binnen drie maanden na buitengebruikstelling zijn verwijderd.

Het doel van een bodemonderzoek is het onderzoeken van de bodem op de aanwezigheid van verontreinigende stoffen die nu of in de toekomst in de bodem zijn geraakt of kunnen geraken.

Het bodemonderzoek is voorgeschreven bij de nieuwplaatsing of herplaatsing van de opvangbakken, die nodig zijn bij de opslag van K1-, K2- en K3-vloeistoffen, chemicaliën en aardolieproducten om te voorkomen dat deze opvangbakken op een verontreinigde bodem worden geplaatst. Door het uitvoeren van het bodemonderzoek staat vast, dat een nieuwgeplaatste of herplaatste opvangbak in ieder geval niet op een verontreinigde bodem wordt geïnstalleerd. Indien later toch een verontreiniging wordt gevonden, staat tevens vast dat de verontreiniging na de plaatsing is ontstaan door verkeerd functioneren van de installatie, hetgeen voor alle betrokkenen zekerheid met zich meebrengt omtrent de aansprakelijkheid voor de eventuele schade.

De twee meest voorkomende typen bodemonderzoek zijn:

- het zogenaamde BSB/nulsituatie onderzoek, dat volgens bepaalde richtlijnen en normen (Bodem- en onderzoeksstrategie bij verkennend onderzoek, NVN 5740) moet worden uitgevoerd door een onafhankelijke deskundige, waarbij een grondig onderzoek plaatsvindt en

- het zogenaamde organoleptische onderzoek, waarbij aan de hand van twee grondboringen op eenvoudige wijze kan worden vastgesteld of er een verontreiniging aanwezig is.

Er is afgezien van het op voorhand vastleggen in deze algemene voorschriften welke vorm van bodemonderzoek in een bepaalde situatie uitgevoerd moet worden, omdat dit beter aan de hand van de concrete voorgenomen activiteit kan worden bepaald. In plaats daarvan is aangegeven dat het bevoegd gezag nadere eisen kan stellen. Indien er geen aanwijzingen zijn, dat een BSB/nulsituatie-onderzoek nodig is, kan worden volstaan met het organoleptische onderzoek.

Burgemeester en wethouders bepalen welke vorm van onderzoek nodig is. Daarbij gelden de volgende richtlijnen, waarbij nog nadere invulling mogelijk is in de vorm van nadere eisen:

1. Het bevoegd gezag dient uit te maken, welke vorm van  bodemonderzoek in een bepaalde situatie nodig is. Welke vorm van  bodemonderzoek uitgevoerd moet worden, dient in de voorschriften  vastgelegd te zijn.

2. Als in eerste instantie aanleiding is, een organoleptisch  onderzoek voor te schrijven, dient in de voorschriften tevens  bepaald te zijn, dat eventueel later nog een andere vorm van  onderzoek, bijv. een BSB/nulsituatie-onderzoek nodig kan zijn als  de resultaten daartoe aanleiding geven.

3. Een organoleptisch onderzoek is alleen geschikt voor het onderzoek  naar zichtbare of ruikbare verontreiniging. Chemische  verontreiniging met niet zichtbare of ruikbare stoffen kan nimmer  aangetoond worden met een organoleptisch onderzoek.

4. In principe kan bij bovengrondse olie-opslag (agrarische  bedrijven) volstaan worden met een organoleptisch onderzoek.

5. De eisen die aan twee veel voorkomende vormen van bodemonderzoek  gesteld worden zijn de volgende:

1. Het onderzoek dient te worden uitgevoerd ter plaatse van de te plaatsen opvangbak(ken).

2. De instantie die het onderzoek verricht behoeft de goedkeuring van het bevoegd gezag.

3. Het bodemonderzoek dient te worden uitgevoerd conform de norm "Bodem- en Onderzoeksstrategie bij verkennend onderzoek", NVN 5740, waarbij de volgende punten aan de orde moeten komen:

• -

  alle mogelijke bronnen van verontreiniging van de bodem en het grondwater in het verleden (historisch onderzoek); 

• -

  huidige en toekomstig gebruik van het terrein;

• -

  beschrijving van het veldwerk (boorlokaties en analyses);

• -

  analyseresultaten;

• -

  conclusies en aanbevelingen.

4. Naast de uit het historisch onderzoek naar voren komende verdachte deellokaties, dienen in elk geval de volgende lokaties als verdacht te worden beschouwd:

- opslagplaats van chemicaliën      

• -

  opslagplaats van oliën.

5. Voordat het onderzoek wordt uitgevoerd, dient de onderzoeksstrategie gemeld te worden aan het bevoegd gezag. De resultaten van het bodemonderzoek dienen schriftelijk te worden  overgelegd aan het bevoegd gezag. Door of namens het bevoegd gezag kunnen naar aanleiding van de  resultaten van het uitgevoerde onderzoek nadere eisen worden gesteld.

1. Het onderzoek dient te worden uitgevoerd ter plaatse van de te plaatsen opvangbak(ken).

2. De instantie die het onderzoek verricht behoeft de goedkeuring van  het bevoegd gezag.

3. Het bodemonderzoek dient te bestaan uit:

• -

  een beoordeling van de oppervlakte op zichtbare verontreiniging met aardolieproducten;

• -

  2 grondboringen tot een diepte van minimaal 0,6 meter onder het maaiveld dan wel tot onder het grondwaterniveau indien dit hoger ligt;

• -

  meerdere boringen wanneer de situatie daartoe aanleiding geeft of het vermoeden bestaat dat meerdere lokaties zijn verontreinigd;

• -

  een organoleptische (zintuigelijke) beoordeling van de opgeboorde grond op kleur, geur en afwijkende samenstelling.

Minimaal dienen in het bodemonderzoek de volgende punten aan de orde te komen:

• -

  alle mogelijke bronnen van verontreiniging van de bodem en het grondwater in het verleden (historisch onderzoek);

• -

  huidige en toekomstig gebruik van het terrein;

• -

  beschrijving van het veldwerk (boorlokaties en analyses);

• -

  analyseresultaten;

• -

  conclusies en aanbevelingen.

4. Indien het onderzoek reden geeft om te vermoeden dat de bodem is verontreinigd met aardolieproducten of schadelijke stoffen, dient een mengmonster te worden samengesteld dat in een laboratorium onderzocht moet worden op het voorkomen van minerale olie.

5. De resultaten van het bodemonderzoek en, indien uitgevoerd, het laboratoriumonderzoek, dienen schriftelijk te worden overgelegd aan het bevoegd gezag.

6. Door of namens het bevoegd gezag kunnen naar aanleiding van de  resultaten van het uitgevoerde onderzoek nadere eisen worden  gesteld.

Onder een duurzaam vloeistofdicht wegdek wordt verstaan:

- een asfaltverharding die waterdicht is en met een percentage holle ruimte van minder dan 3%;

- een betonverharding die vrij is van scheurvorming, waarvan de naden vloeistofdicht zijn afgekit en het beton een sterkteklasse heeft van ten minste B.25;

- een vloeistofdichte bestrating waarbij het bestratingsmateriaal, de voegmassa alsmede de bestrating als geheel bestand moet zijn tegen schadelijke stoffen.

- De asfalt  en betonverhardingen moeten van een zodanige constructie en dikte zijn dat ze geschikt zijn voor het doel waarvoor ze worden aangelegd.