Beleidsregel maatschappelijke ondersteuning Peel en Maas

1.

• Het college onderzoekt in het gesprek of de gesprekken met degene door of namens wie de melding is gedaan, dan wel diens vertegenwoordiger en waar mogelijk met de mantelzorger of mantelzorgers en desgewenst familie/bekenden, zo spoedig mogelijk en voor zover nodig:

• • a.

    de behoeften, persoonskenmerken en voorkeuren van de burger;

  • b.

    het gewenste resultaat van het verzoek om ondersteuning;

  • c.

    de mogelijkheden om op eigen kracht of met gebruikelijke hulp of algemeen gebruikelijkevoorzieningen zijn zelfredzaamheid of zijn participatie te handhaven of te verbeteren, of tevoorkomen dat hij een beroep moet doen op een maatwerkvoorziening;

  • d.

    de mogelijkheden om met mantelzorg of hulp van andere personen uit zijn sociaal netwerk te komen tot verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie, of te voorkomen dat hij een beroep moet doen op een maatwerkvoorziening;

  • e.

    de behoefte aan maatregelen ter ondersteuning van de mantelzorger van de burger;

  • f.

    de mogelijkheden om met gebruikmaking van een algemene voorziening te komen tot verbetering van zijn zelfredzaamheid of zijn participatie, of te voorkomen dat hij een beroep moet doen op een maatwerkvoorziening;

  • g.

    de mogelijkheden om door middel van voorliggende voorzieningen of door samen metzorgverzekeraars en zorgaanbieders als bedoeld in de Zorgverzekeringswet en andere partijen ophet gebied van publieke gezondheid, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk en inkomen, tevoorzien in de behoefte aan maatschappelijke ondersteuning;

  • h.

    de mogelijkheid om een maatwerkvoorziening te verstrekken;

  • i.

    welke bijdragen in de kosten de burger met toepassing van het bepaalde bij of krachtens artikel 15verschuldigd zal zijn, en.

  • j.

    de mogelijkheden om te kiezen voor de verstrekking van een pgb, waarbij de burger in begrijpelijkebewoordingen wordt ingelicht over de gevolgen van die keuze.

2. In deze fase vindt, indien nodig, ook overleg plaats met de (beoogde) zorgaanbieder(s).

1. Indien de hulpvraag ingevuld kan worden zonder maatwerkvoorziening, dan wordt het concept-arrangement door ondertekening van gemeente en burger omgezet naar een ondersteuningsplan.

2. Indien de hulpvraag (mede) ingevuld wordt met een maatwerkvoorziening dient de burger een aanvraag in. Deze aanvraag bestaat bij voorkeur uit het ondertekende ondersteuningsplan.

1.

• Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura vermeldt de beschikking in ieder geval:

  • a.

    welke maatwerkvoorziening verstrekt wordt en wat het beoogde resultaat daarvan is;

  • b.

    de ingangsdatum en duur van de verstrekking;

  • c.

    of een bijdrage in de kosten verschuldigd is en de daarbij door het college gehanteerde uitgangspunten, zoals de kostprijs van de voorziening.

  • d.

    wat de omvang van de ondersteuning bedraagt;

  • e.

    welke aanbieder(s) worden ingezet.

2. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van persoonsgebonden budget (pgb) vermeldt de beschikking in ieder geval:

• a.

  aan welk resultaat het persoonsgebonden budget kan worden besteed;

• b.

  wat de hoogte van het persoonsgebonden budget is en hoe dit tot stand is gekomen;

• c.

  wat de duur is van de verstrekking waarop het persoonsgebonden budget betrekking heeft;

• d.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het persoonsgebonden budget, en

• e.

  of een bijdrage in de kosten verschuldigd is en de daarbij door het college gehanteerde uitgangspunten, zoals de kostprijs van de voorziening.

HOOFDSTUK 3 MAATWERKVOORZIENINGEN

1.

• Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt:

  • a.

    indien de burger aanspraak kan maken op enige andere passende voorziening of dienst op grond van andere wet- of regelgeving;

  • b.

    voor zover de burger op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk de hulpvraag kan invullen;

  • c.

    voor zover de burger met gebruikmaking van algemene of voorliggende voorzieningen in de hulpvraag kan voorzien;

  • d.

    indien de benodigde voorziening voor de burger algemeen gebruikelijk is;

  • e.

    indien het een voorziening betreft die de burger vóór de datum van de melding heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend of de noodzaak achteraf nog kan worden vastgesteld;

  • f.

    voor zover de aanvraag betrekking heeft op een voorziening die aan burger al eerder is verstrekt in het kader van enige wettelijke bepaling of regeling en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet verstreken is, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de burger zijn toe te rekenen, of tenzij burger geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten;

  • g.

    indien de burger tekortschietend besef van verantwoordelijkheid heeft betoond.

2. Een burger is verplicht om zorgvuldig met de aan hem verstrekte voorziening om te gaan.

3. Het college is bevoegd om overige, bijzondere, voorwaarden en verplichtingen op te leggen.

paragraaf 2.1 Huishoudelijk werk

1. Het beoogde resultaat van ondersteuning bij huishoudelijk werk is dat de burger in staat is om:

a. in een schoon en leefbaar huis te wonen;

b. zelfstandig thuis te blijven wonen;

c. schone kleding te dragen.

1.

• De richtlijnen zijn gebaseerd op geraamde minuten die nodig zijn om onder normale omstandigheden huishoudelijke taken uit te voeren. Deze richtlijnen geven een handvat om tot het beoordelen van de benodigde ondersteuning te komen.

2. Op basis van persoonskenmerken en individuele omstandigheden maakt het college een afweging en kan van de richtlijnen worden afgeweken. Een gemotiveerde onderbouwing wordt omschreven in het ondersteuningsplan.

3. De richtlijnen zijn als bijlage toegevoegd.

paragraaf 2.2 Woningaanpassingen, woonvoorzieningen en verhuiskosten

1. Het beoogde resultaat van een woningaanpassing is dat de burger zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving, zelfstandig thuis kan blijven wonen.

2. Het primaat voor een woningaanpassing ligt bij verhuizen, tenzij verhuizen naar een geschikte woning niet de goedkoopst passende oplossing biedt voor de burger .

3. Geen woningaanpassing wordt verstrekt:

• a.

  voor zover de beperkingen voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• b.

  ten behoeve van hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantie- en recreatiewoningen en gehuurde kamers;

• c.

  voor zover het voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten betreft, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders of het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte;

• d.

  indien de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding bestaat op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie en er geen belangrijke reden voor verhuizing aanwezig is;

• e.

  indien de burger niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college;

• f.

  Indien het uitrustingsniveau van sociale woningbouw wordt overschreden.

4. Woningaanpassingen worden in eigendom verstrekt.

1. Het beoogde resultaat van een woonvoorziening is dat de burger langer zelfstandig kan blijven wonen in de eigen leefomgeving

2. Wij onderscheiden de volgende woonvoorzieningen:

• a.

  Losse woonvoorzieningen: voorzieningen die niet nagelvast, dus verplaatsbaar zijn (bijvoorbeeld een verrijdbare kanteldouchestoel, een verrijdbare tillift);

• b.

  Bouwkundige woonvoorzieningen: nagelvaste voorzieningen (bijvoorbeeld een traplift).

3. Woonvoorzieningen worden in bruikleen verstrekt.

1.

• Voor de kosten van een verhuizing kan slechts een maatwerkvoorziening worden verstrekt in de vorm van een persoonsgebonden budget.

2. De verstrekking van een persoonsgebonden budget voor verhuiskosten vindt slechts plaats indien sprake is van een acute, niet voorzienbare verhuizing en men niet in staat is geweest hiervoor (voldoende) te reserveren.

paragraaf2.3 Hulpmiddelen

1. Het beoogde resultaat van een rolvoorziening is een adequate oplossing voor een beperking in het bewegen in en om het huis.

2. Wij onderscheiden de volgende rolvoorzieningen:

• a.

  handmatig voortbewogen rolstoel;

• b.

  elektrisch voortbewogen rolstoel;

• c.

  aanpassingen aan de rolstoel;

• d.

  andere rolvoorzieningen (zoals aangepaste wandelwagen).

1. Wanneer het voor de burger zonder sporthulpmiddel niet mogelijk is om een sport te beoefenen en de kosten hiervoor aanzienlijk hoger zijn dan de gebruikelijke kosten die een persoon zonder beperkingen heeft voor dezelfde (of een vergelijkbare) sport, kan een sportvoorziening worden verstrekt.

2. De aanvrager moet aantonen dat er sprake is van een actieve sportbeoefening.

3. Als voorliggende voorzieningen gelden fondsen.

1. Het beoogde resultaat van de verstrekking van vervoershulpmiddelen is om het mogelijk te maken zich te verplaatsen buitenshuis.

2. Wij onderscheiden de volgende vormen van vervoershulpmiddelen:

• a.

  aangepaste fietsen;

• b.

  scootmobiels.

3. De verstrekking van vervoershulpmiddelen geschiedt enkel wanneer de kosten van de voorziening de kosten van de algemeen gebruikelijke vervoersvoorziening (auto of fiets) te boven gaan.

paragraaf 2.4 Vervoer taxi/bus

1. Wanneer een burger niet in staat is om gebruik te maken van het openbaar vervoer, kan een maatwerkvoorziening verstrekt worden in de vorm van een Regiotaxipas. Hiermee kan tegen een gereduceerd tarief gereisd worden. Er moet voldaan worden aan de volgende voorwaarden:

• a.

  Er is sprake van noodzakelijk vervoer;

• b.

  De persoon kan niet met een algemeen gebruikelijk vervoershulpmiddel de hulpvraag oplossen;

• c.

  Er is geen persoon in het sociaal netwerk die de vraag om aangepast vervoer kan oplossen;

• d.

  Er is geen voorliggende voorziening, bijvoorbeeld zittend ziekenvervoer op basis van de Zvw.

• e.

  Er is geen geschikte algemene voorziening zoals vrijwillig dorpsvervoer

• f.

  De vervoersbehoefte kan niet met een adequatere oplossing, bijvoorbeeld op basis van maatwerk een scootmobiel of aangepaste fiets, worden opgelost.

• g.

  Er is geen sprake van bovenlokaal vervoer waarbij gebruik kan worden gemaakt van Valys.

2. Als richtlijn geldt een maximum van 590 zones per jaar.

1. Wanneer een burger niet in staat is om op eigen kracht of gebruik makend van een algemene voorziening naar de dagbesteding of kortdurend verblijf te komen, kan een maatwerkvoorziening in de vorm van georganiseerd vervoer naar de voorziening worden verstrekt.

2. Dezelfde voorwaarden als in artikel 18, lid 1, gelden voor deze maatwerkvoorziening.

paragraaf 2.5  Individuele begeleiding

1. Het beoogde resultaat bij begeleiding individueel is het zelfstandig kunnen wonen.

2. De begeleiding kan bestaan uit ondersteuning op een of meer levensdomeinen.

1. Individuele begeleiding wordt vastgesteld in uren per week.

2. In het ondersteuningsplan wordt het totaal aantal uren per week bepaald.

paragraaf2.6 Groepsbegeleiding

1. Beoogd resultaat van dagbesteding in een groep is dat de burger langer in de eigen leefomgeving zelfstandig thuis kan blijven wonen.

2. Bij dagbesteding groep vindt de ondersteuning plaats in een groep van personen

1. Begeleiding Groep wordt vastgesteld in uren per week.

2. Het aantal dagdelen Begeleiding Groep dat wordt vastgesteld, is afhankelijk van:

• a.

  de noodzaak (hoeveel structuur, activering, toezicht etc. is nodig? Wat biedt het eigen netwerk of de voorliggende voorzieningen, hoe belast is de mantelzorg etc.);

• b.

  de mogelijkheden van de burger (hoeveel kan de burger fysiek en mentaal aan?);

• c.

  het doel dat de groepsbegeleiding voor deze specifieke burger heeft (als een doel is: een zinvolle dagbesteding, ter vervanging van arbeid, dan worden er meer uren vastgesteld)

3. In het ondersteuningsplan wordt het totaal aantal uren per week bepaald.

paragraaf 2.7 Kortdurend verblijf

1. Beoogd resultaat is het ontlasten van de persoon die de gebruikelijke zorg of mantelzorg biedt.

2. Kortdurend verblijf omvat het logeren in een andere omgeving dan het eigen woonadres gepaard gaande met begeleiding voor een burger, indien de burger aangewezen is op (tijdelijk) toezicht. Behandeling behoort niet tot kortdurend verblijf.

3. Toezicht is gericht op:

• a.

  het bieden van fysieke zorg, zodat tijdig kan worden ingegrepen bij bijvoorbeeld valgevaar, of complicaties bij een ziekte; en/of

• b.

  het verlenen van ondersteuning op ongeregelde en/of frequente tijden, omdat de verzekerde zelf niet (meer) in staat is om hulp in te roepen; en/of

• c.

  het preventief ingrijpen bij gedragsproblemen (voorkomen van escalatie en gevaar).

4. In de instelling waar de burger kortdurend verblijft, wordt de dagelijkse zorg overgenomen. Wanneer verpleging of behandeling nodig is moet hiervoor apart een indicatie op grond van de Zorgverzekeringswet (Zvw) worden afgegeven. Dit wordt betrokken in het ondersteuningsplan.

1. De omvang van kortdurend verblijf is 1, 2 of 3 etmalen per week; afhankelijk van wat noodzakelijk is in de specifieke situatie van de burger.

2. Er is een maximum van 3 etmalen per week gesteld omdat het logeren betreft; bij meer dan 3 etmalen in een instelling is er sprake van opname waarvoor een indicatie op grond van de Wet langdurige zorg (Wlz) moet worden gesteld.

3. Het is denkbaar dat op lid 2 in specifieke situaties een uitzondering kan worden gemaakt om bijvoorbeeld verblijf van een week, zodat mantelzorg op vakantie kan, mogelijk te maken. Dan moet wel vaststaan dat andere oplossingen, zoals bijvoorbeeld respijtzorg vergoed door de ziektekostenverzekeraar geen optie zijn.

4. Op grond van het ondersteuningsplan wordt het totaal aantal uren per week bepaald.

paragraaf 2.8 Beschermd wonen

1. Het beoogd resultaat van beschermd wonen is dat de burger, indien dat kan en zo snel als mogelijk, weer in staat is zich op eigen kracht te handhaven in de samenleving.

2. Bij beschermd wonen gaat het om het bieden van onderdak en begeleiding aan personen met een psychische aandoening. Het gaat om personen bij wie op participatie gerichte ondersteuning vanuit een beschermende woonomgeving centraal staat.

3. De gemeente Venlo voert als zijnde Centrum gemeente de taken rondom beschermd wonen, maatschappelijke opvang (vrouwen) en verslavingszorg uit.

HOOFDSTUK 4 PERSOONGEBONDEN BUDGET

1. Bij de hoogte van het pgb wordt rekening gehouden:

• a.

  bij woningaanpassingen tot € 5.000 met de codelijst verkorte procedure woningaanpassingen;

• b.

  bij woningaanpassingen vanaf € 5.000 met een kostenbegroting op basis van 2 offertes conform normen bouwbesluit of bouwkundig advies.

2. De afschrijvingstermijn bij woningaanpassingen bedraagt 25 jaar. Binnen deze termijn wordt in de regel geen nieuw pgb verstrekt, tenzij hiervoor bijzondere gronden zijn.

1. Bij de hoogte van het pgb voor woonvoorzieningen en hulpmiddelen wordt rekening gehouden met:

• a.

  de kostprijs van de woonvoorziening of hulpmiddel conform contractafspraken met leverancier;

• b.

  de kosten voor onderhoud, reparatie en (eventuele) verzekering.

2. De afschrijvingstermijn van woonvoorzieningen en hulpmiddelen bedraagt 7 jaar. Bij woonvoorzieningen en hulpmiddelen voor kinderen geldt 5 jaar. Een uitzondering hierop is de traplift: hiervoor geldt een afschrijvingstermijn van 10 jaar. Binnen deze termijnen wordt in de regel geen nieuw pgb verstrekt, tenzij hiervoor bijzondere gronden zijn.

1. Als een financiële compensatie voor ondersteuning door het eigen netwerk de gebruikelijke (mantel)zorg overstijgt en het leidt tot een doelmatiger, efficiënter en tot effectievere zorgondersteuning dan is het verstrekken van een pgb mogelijk. Dit wordt gemotiveerd in het ondersteuningsplan.

2. Het maximumtarief voor ondersteuning door personen uit het sociaal netwerk bedraagt maximaal 20 euro per uur, met dien verstande dat het maximumtarief voor niet professionele ondersteuning zoals genoemd in artikel 29, niet mag worden overschreden.

1.

• De schriftelijke (zorg)overeenkomst die de budgethouder sluit met iedere persoon of instantie bij wie hij een maatwerkvoorziening inkoopt, moet in overeenstemming zijn met de door het college afgegeven beschikking (inclusief ondersteuningsplan). Indien het college van mening is dat de zorgovereenkomst hier niet aan voldoet, wordt de budgethouder in de gelegenheid gesteld om de overeenkomst in de gewenste zin aan te passen. De goedkeuring door het college is een voorwaarde voor de Sociale Verzekeringsbank om tot uitbetaling aan de zorgverlener over te kunnen gaan. Zonder een goedgekeurde zorgovereenkomst vindt namelijk geen uitbetaling plaats. Indien het college wel akkoord is met de zorgovereenkomst dan wordt dit doorgegeven aan de Sociale Verzekeringsbank en tevens wordt dan aangegeven wat het maximumtarief is per zorgovereenkomst.

2. Er is een vrij besteedbaar bedrag van € 250 toegestaan bij de besteding van het persoonsgebonden budget. Dit moet de budgethouder wel zelf vrij spelen in het toegekende budget, door bijvoorbeeld goedkoper in te kopen of niet alle uren te besteden.

3. De volgende kosten zijn uitgesloten uit het persoonsgebonden budget:

• a.

  een eenmalige uitkering of een feestdagenuitkering voor de ondersteuner;

• b.

  reiskosten van de ondersteuner;

• c.

  kosten voor bemiddelingsbureaus, tussenpersonen of belangenbehartigers;

• d.

  administratiekosten.

4. Indien het ondersteuningsplan meerdere typen ondersteuning bevat mag de budgethouder hiermee binnen het verstrekte pgb schuiven indien dit leidt tot een meer adequate ondersteuning;

5. Eenmalige pgb’s voor bijvoorbeeld woningaanpassing of hulpmiddelen verlopen vooralsnog niet via het SVB/trekkingsrecht. Bij hulpmiddelen, woonvoorzieningen en woningaanpassingen onder de 5.000 euro worden deze pgb’s rechtstreeks aan de budgethouder overgemaakt na het nemen van de beschikking. Bij woningaanpassingen boven de 5.000 euro vindt uitbetaling van het pgb plaats na indiening van de factuur van de aannemer.

1.

• Deze beleidsregel wordt aangehaald als Beleidsregel Maatschappelijke Ondersteuning Peel en Maas.

2. De beleidsregel treedt in werking de eerste dag na de dag van bekendmaking en heeft terugwerkende kracht tot 1-1-2015.

3. De nadere regels individuele voorzieningen voor mensen met beperkingen d.d. 25-1-2011 worden ingetrokken met ingang van de datum zoals vermeld in lid 2 van dit artikel.