Verordening domein sociaal gemeente Raalte

2.1.1 Stellen hulpvraag

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. Inwoners die hulp nodig hebben kunnen contact opnemen met de gemeente. De inwoner kan contact opnemen op de volgende manieren:

  • •

    Schriftelijk;

  • •

    Mondeling;

  • •

    Telefonisch;

  • •

    Digitaal, via een e-mail.

• 2. Een melding voor een bijstandsuitkering voor levensonderhoud of een IOAW-uitkering kan alleen digitaal worden gedaan bij het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) via www.werk.nl.

• 3. Een melding voor een IOAZ-uitkering en een melding voor een uitkering en/of bedrijfskapitaal op grond van het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 (Bbz 2004) moeten bij het Regionaal bureau zelfstandigen (Rbz) Zwolle worden gedaan.

2.1.2 Uitnodiging gesprek

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. In het geval van Wmo- en jeugdhulp registreert en bevestigt de gemeente de ontvangst van de hulpvraag en neemt deze in behandeling.

• 2. De gemeente nodigt de inwoner uit voor een gesprek met een medewerker. In die uitnodiging staat waar en wanneer het gesprek plaatsvindt en waarover het gesprek zal gaan. Het gesprek kan bij de inwoner thuis zijn (huisbezoek), als de inwoner dit wil of als dat van belang is voor de hulpvraag. Het gesprek kan ook telefonisch plaatsvinden als dat voldoende is. Als de hulpvraag en de persoonlijke situatie van de inwoner voldoende bekend zijn bij de gemeente, kan de gemeente beslissen dat een gesprek niet nodig is.

• 3. Als het gaat om een hulpvraag op het gebied van de Jeugdwet kan het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) Raalte de hulpvraag in behandeling nemen. De gemeente werkt met het CJG samen.

• 4. De gemeente wijst de inwoner op de mogelijkheid om in bepaalde gevallen (bij de Wmo en Jeugdwet) zelf een plan op te stellen waarin de inwoner uitlegt hoe zijn persoonlijke situatie is en wat hij wil bereiken met zijn vraag. Dit noemen we een persoonlijk plan (Wmo) of familiegroepsplan (Jeugdwet).

• 5. Als de inwoner een vraag heeft of informatie wil over maatschappelijke ondersteuning, zorg, jeugdhulp, onderwijs, welzijn, wonen, werk of bijvoorbeeld inkomen kan hij terecht bij een onafhankelijke deskundige (cliëntondersteuner). De inwoner kan de cliëntondersteuner ook inschakelen als hij bijvoorbeeld graag wil dat iemand meegaat naar het gesprek, helpt met de voorbereiding hiervan of helpt met het indienen van een aanvraag. De cliëntondersteuner denkt altijd mee in het belang van de inwoner. De inwoner hoeft voor deze ondersteuning niet te betalen.

2.2.2 Onderzoek

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. De medewerker onderzoekt:

  • a.

    De behoefte van de inwoner: wat is de hulpvraag en welk effect wil de inwoner bereiken?

  • b.

    De persoonlijke situatie van de inwoner: hoe ziet die eruit en wat betekent dit voor het gewenste effect?

  • c.

    De (on)mogelijkheden van de inwoner: (hoe) kan de inwoner zelf bijdragen aan de oplossing van het probleem?

  • d.

    De omgeving van de inwoner: welke hulp kan het sociaal netwerk of kunnen organisaties bieden?

  • e.

    Welke hulp er gegeven kan worden en in welke vorm: is dit een andere voorziening of hulp-op-maat? Kan er een persoonsgebonden budget (pgb) worden verstrekt? Moet de inwoner een bijdrage in de kosten betalen?

  • f.

    Of er contact nodig is met anderen over de persoonlijke situatie van de inwoner. Hierover wordt de inwoner altijd geïnformeerd.

• 2. Als de inwoner mantelzorg krijgt, gaat de gemeente na of er maatregelen genomen moeten worden om die mantelzorger te ondersteunen.

• 3. De medewerker informeert de inwoner over de mogelijkheden om de persoonlijke situatie van de inwoner te verbeteren.

• 4. In het gesprek wijst de medewerker de inwoner op de vervolgprocedure en zijn rechten en plichten.

2.2.3 Verslag

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. De medewerker maakt een verslag van het gesprek, als dit er is geweest, en van de uitkomsten van het onderzoek naar de hulpvraag en naar de persoonlijke situatie van de inwoner. In het geval van Wmo- en jeugdhulp betrekt de medewerker het persoonlijk plan of familiegroepsplan bij het verslag, als de inwoner dit plan heeft gemaakt.

• 2. Indien van toepassing wordt bij Wmo-hulp de behoefte aan maatregelen om de mantelzorger te ondersteunen in het verslag verwerkt.

• 3. Als het gaat om Wmo-hulp, stuurt de medewerker het verslag naar de inwoner. De inwoner ondertekent het verslag en stuurt dit naar de gemeente. Als de inwoner het niet eens is met het verslag, kan hij dat daarop aangeven en het voor gezien ondertekenen. Als de inwoner hulp-op-maat van de gemeente wil ontvangen, kan hij dit aangeven op het ondertekende verslag. De gemeente ziet het verslag dan als een aanvraag. Het verslag is twee maanden geldig. De feiten en omstandigheden mogen dan in de tussentijd niet veranderd zijn.

• 4. Als het gaat om Wmo- of jeugdhulp, kan de gemeente direct een ondersteuningsplan opstellen in plaats van een verslag.

2.3.1 Aanvraag

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Gemeentewet, Llv, Wko, Awb)

• 1. De inwoner dient een aanvraag in met een aanvraagformulier van de gemeente. Voor Wmo- en jeugdhulp geldt dat een verslag of ondersteuningsplan die ondertekend is door de inwoner, zoals bedoeld in artikel 2.2.3, kan worden gezien als een aanvraag. Het doel van de aanvraag is om te bepalen of de gemeente hulp gaat verlenen en welke vorm die hulp heeft.

• 2. Als het gaat om Wmo-hulp, kan de inwoner pas een aanvraag indienen als de gemeente klaar is met het onderzoek, zoals bedoeld in paragraaf 2.2. Behalve als de gemeente binnen zes weken na de hulpvraag nog niet klaar is.

• 3. Melding en aanvraag worden op hetzelfde moment gedaan als het gaat om een bijstandsuitkering voor inwoners van 27 jaar of ouder of om het vervoer van kinderen naar school. Het gesprek met een medewerker vindt dan plaats nadat de aanvraag is ingediend.

• 4. Als het gaat om een bijstandsuitkering kan de inwoner die jonger is dan 27 jaar pas een aanvraag indienen als er na de melding vier weken voorbij zijn gegaan. Behalve als de melding door gehuwden is gedaan en één van de echtgenoten 27 jaar of ouder is. Zij kunnen de melding en aanvraag op hetzelfde moment doen.

• 5. De gemeente kan besluiten dat ook voor bepaalde andere vormen van hulp melding en aanvraag op hetzelfde moment worden gedaan. Inwoners kunnen dan bij de melding direct een aanvraag indienen. De gemeente kan besluiten dat een gesprek over hulpvraag niet nodig is. De melding en aanvraag worden direct afgehandeld. Alleen als er een reden voor is of op verzoek van de inwoner volgt een gesprek.

• 6. Een aanvraag wordt ingediend bij de gemeente, behalve als het om een aanvraag voor een bijstandsuitkering gaat voor alle dagelijkse kosten (algemene bijstand voor levensonderhoud), een IOAW- en IOAZ-uitkering. De aanvragen voor een bijstandsuitkering en IOAW-uitkering worden digitaal ingediend bij het UWV (www.werk.nl). De aanvraag voor een IOAZ-uitkering en de aanvraag voor een uitkering en/of bedrijfskapitaal op grond van het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 (Bbz 2004) worden bij het Regionaal bureau zelfstandigen (Rbz) Zwolle ingediend.

• 7. Een aanvraag voor leerlingenvervoer kan alleen digitaal worden gedaan via www.raalte.nl/leerlingenvervoer.

2.3.2 Voorwaarden voor hulp-op-maat

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. Vraagt de inwoner hulp-op-maat? Dan gelden in ieder geval de volgende voorwaarden:

  • a.

    De hulp is noodzakelijk om (één van) de doelen van de in 1.1 genoemde wetten te bereiken;

  • b.

    De inwoner heeft geen mogelijkheden om het gewenste effect op eigen kracht te bereiken. Hij kan dit effect ook niet bereiken met gebruikelijke hulp, hulp vanuit het sociaal netwerk, mantelzorg, algemeen gebruikelijke voorzieningen of met behulp van andere voorzieningen, organisaties of wettelijke regelingen; en

  • c.

    De hulp past bij het gewenste effect en de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 2. Voor sommige vormen van hulp zijn er in de wet of in deze verordening extra voorwaarden gesteld.

• 3. De hulp-op-maat is niet luxer of duurder dan nodig en duurt niet langer dan nodig. De gemeente kiest daarom voor de goedkoopste voorziening die passend is om het probleem van de inwoner langdurig te verminderen of op te lossen.

• 4. De gemeente kan hulp-op-maat weigeren als een inwoner iets (niet) heeft gedaan waardoor hij de hulpvraag zelf heeft veroorzaakt en hij deze had kunnen voorzien.

• 5. De gemeente kan de hulp-op-maat weigeren als de inwoner onvoldoende meewerkt, waardoor de gemeente niet kan vaststellen of de voorziening noodzakelijk is.

2.3.4 Beoordelen aanvraag

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Gemeentewet, Llv, Wko, Awb)

• 1. Bij het beoordelen van de aanvraag betrekt de gemeente alle gegevens die van belang zijn. Het gaat onder meer om gegevens over:

  • a.

    De behoeften van de inwoner;

  • b.

    De (on)mogelijkheden van de inwoner;

  • c.

    De persoonlijke situatie van de inwoner;

  • d.

    De mogelijkheden van het sociaal netwerk, andere organisaties en de gemeente.

• 2. Om te bepalen of de gemeente hulp verleent, volgt de gemeente in principe de volgende stappen:

  Stap 1: De gemeente stelt eerst vast wat de hulpvraag van de inwoner is.

  Stap 2: De gemeente stelt hierna vast welke problemen en beperkingen er precies zijn.

  Stap 3: De gemeente bepaalt welke hulp nodig is en hoe veel.

  Stap 4: De gemeente onderzoekt wat de inwoner zelf kan doen om het probleem op te lossen (eigen kracht) of met gebruikelijke hulp, hulp vanuit het sociaal netwerk, mantelzorg, algemeen gebruikelijke voorzieningen of met behulp van andere voorzieningen, organisaties of wettelijke regelingen.

  Stap 5: De gemeente bepaalt welke aanvullende hulp nodig is om het probleem op te lossen en het gewenste effect te bereiken.

• 3. Voor iedere stap geldt dat de gemeente de deskundigheid inzet die nodig is om die stap goed te kunnen afronden. Is er bijzondere deskundigheid nodig? Dan zet de gemeente die in. De gemeente stelt de inwoner op de hoogte van welke deskundigheid er op welk moment nodig is en ingezet wordt.

2.3.5 Beslistermijn

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Gemeentewet, Llv, Wko, Awb)

• 1. De gemeente beslist zo snel mogelijk, maar in ieder geval binnen acht weken nadat de aanvraag is ontvangen. Gaat het om een aanvraag in het kader van de Wmo? Dan beslist de gemeente binnen twee weken nadat de aanvraag is ontvangen.

• 2. De beslistermijn kan schriftelijk worden opgeschoven als de inwoner niet voldoende gegevens heeft verstrekt. De inwoner ontvangt hierover een brief van de gemeente. In deze brief noemt de gemeente een termijn waarbinnen de inwoner alsnog alle gegevens moet inleveren. De beslistermijn wordt verlengd met deze termijn.

• 3. Als het de gemeente niet lukt om binnen de termijn genoemd in het eerste lid een besluit te nemen, kan zij deze termijn één keer verlengen. De inwoner ontvangt hierover een brief van de gemeente. In deze brief noemt de gemeente een nieuwe termijn waarbinnen het besluit wordt genomen. Gaat het om een aanvraag voor leerlingenvervoer? Dan duurt de nieuwe termijn maximaal vier weken.

2.4.1 Inhoud besluit

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Gemeentewet, Llv, Wko, Awb)

• 1. De gemeente stelt een besluit per brief vast en stuurt deze brief naar de inwoner. Het doel van dit besluit is dat de inwoner te weten komt of er wel of geen hulp wordt gegeven. Als de gemeente hulp geeft, staat in het besluit ook of de hulp in natura, in de vorm van een pgb, in geld of op een andere manier wordt gegeven (zie voor uitleg hoofdstuk 8)

• 2. Geeft de gemeente de hulp in natura? Dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    wat de hulp inhoudt en waarvoor de hulp bedoeld is;

  • b.

    wanneer de hulp ingaat en hoe lang de hulp duurt;

  • c.

    hoe en, als dit bekend is, door wie de hulp wordt gegeven; en

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor de hulp gelden.

• 3. Geeft de gemeente de hulp in de vorm van een pgb? Dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    wat het pgb inhoudt en waarvoor het pgb bedoeld is;

  • b.

    hoe hoog het pgb is;

  • c.

    wanneer het pgb ingaat en wanneer het pgb eindigt;

  • d.

    hoe de besteding van het pgb verantwoord wordt; en

  • e.

    welke voorwaarden en verplichtingen er voor het pgb gelden.

• 4. Geeft de gemeente de hulp in de vorm van geld? Dan wordt in het besluit in ieder geval vastgelegd:

  • a.

    voor welk doel het geld wordt gegeven;

  • b.

    wanneer het geld wordt betaald;

  • c.

    hoe vaak het geld wordt betaald; en

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er gelden.

• 5. De gemeente informeert de inwoner in het besluit ook over een eventuele bijdrage in de kosten. Dit is de eigen bijdrage.

2.5.1 Jeugdhulp via verwijzers

(Jeugdwet)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige jeugdhulp krijgt, als de huisarts, jeugdarts en medisch specialist de jeugdige doorverwijst naar een jeugdhulpaanbieder.

• 2. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige dyslexiezorg krijgt, als de school de jeugdige doorverwijst naar een jeugdhulpaanbieder.

• 3. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige jeugdhulp krijgt, als er een kinderbeschermingsmaatregel is opgelegd door de rechter of een gecertificeerde instelling.

• 4. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige jeugdhulp krijgt, als de rechter, het openbaar ministerie, de selectiefunctionaris, de inrichtingsarts of de directeur van de justitiële inrichting dit nodig vindt bij de uitvoering van een strafrechtelijke beslissing.

• 5. De gemeente zorgt ervoor dat de jeugdige jeugdhulp krijgt, als de gecertificeerde instelling dit nodig vindt bij de uitvoering van jeugdreclassering.

• 6. De gemeente stuurt over de jeugdhulp bedoeld in dit artikel geen besluit per brief, behalve als de jeugdige en/of zijn ouders hierom vraagt/vragen.

2.5.2 Spoedeisende gevallen

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv)

• 1. In spoedeisende gevallen zorgt de gemeente ervoor dat de inwoner de hulp krijgt die nodig is. De gemeente kan afwijken van de normale procedure, als dat nodig is. Het kan gaan om de volgende (tijdelijke) hulp in afwachting van een onderzoek van de gemeente:

  • a.

    het bieden van hulp en zorg aan ouders en hun kinderen;

  • b.

    het vragen van een machtiging aan de kinderrechter voor gesloten jeugdhulp;

  • c.

    het bieden van een voorziening voor maatschappelijke ondersteuning;

  • d.

    schuldhulpverlening;

  • e.

    vervoer naar school, of

  • f.

    het verstrekken van een voorschot op een uitkering die nog niet is toegekend.

• 2. Er is sprake van een spoedeisend geval als de uitkomst van de normale procedure voor een aanvraag om hulp niet afgewacht kan worden.

3.4.1 Plan van aanpak

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente stelt een plan van aanpak op. Hierin staat:

  • a.

    welke hulp de inwoner krijgt en waarvoor de hulp bedoeld is;

  • b.

    welke afspraken er met de inwoner worden gemaakt over de hulp en over de eigen acties van de inwoner om dichterbij werk te komen;

  • c.

    wat het tijdspad is; en

  • d.

    welke voorwaarden en verplichtingen er gelden.

• 2. De gemeente betrekt de inwoner bij het opstellen van het plan van aanpak. De gemeente laat in het plan van aanpak zien wat de inbreng van de inwoner is.

Voorzieningen voor inwoners met een kleine kans op betaald werk

3.4.2 Sociale activering

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner die een kleine kans heeft op werk, zinvolle activiteiten aanbieden die de inwoner dichter bij werk brengen. Dit heet sociale activering. Vrijwilligerswerk is hier een voorbeeld van. Hoelang dit duurt hangt af van de mogelijkheden en vaardigheden van de inwoner.

• 2. Het doel van sociale activering is om inwoners te helpen weer grip op hun leven te krijgen, sociale contacten op te bouwen en/of moeilijkheden op weg naar werk te overwinnen. Hierdoor wordt de kans op betaald werk uiteindelijk vergroot.

• 3. Het werk mag niet leiden tot verdringing van andere werknemers bij dezelfde werkgever en mag ook geen oneerlijke concurrentie met andere organisaties veroorzaken.

3.4.3 Werkervaringsplek

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner die een kleine kans heeft op werk en/of nog niet actief is geweest op de arbeidsmarkt een werkervaringsplaats aanbieden.

• 2. Het doel van een werkervaringsplaats is om de inwoner met behoud van uitkering op een werkplek werkervaring op te laten doen of te leren functioneren in een werkomgeving.

• 3. In een schriftelijke overeenkomst wordt in ieder geval afgesproken welk doel de werkervaringsplek heeft en hoe de begeleiding plaatsvindt.

• 4. De werkervaringsplek duurt minimaal drie maanden en kan tot maximaal twaalf maanden worden verlengd. Dit betekent dat een werkervaringsplek niet langer dan één jaar duurt.

• 5. Een voorwaarde is dat het werk niet leidt tot verdringing van andere werknemers bij dezelfde werkgever en ook niet leidt tot oneerlijke concurrentie met andere organisaties.

3.4.5 Participatieplaats

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. Als een inwoner een bijstandsuitkering voor levensonderhoud heeft, maar een kleine kans heeft op werk en voorlopig niet aan het werk kan, kan de gemeente hem een participatieplaats aanbieden. De inwoner moet 27 jaar of ouder zijn.

• 2. Het doel van een participatieplaats is om de kans op betaald werk te vergroten. De inwoner kan langdurig met behoud van uitkering op een bepaalde werkplek werken en doet zo werkervaring op. Het moet gaan om werkzaamheden die passend zijn en speciaal voor de inwoner zijn bedacht.

• 3. De gemeente, de werkgever en de inwoner leggen de participatieplaats vast in een schriftelijke overeenkomst. De participatieplaats duurt maximaal 2 jaar.

• 4. De inwoner kan na iedere periode van 6 maanden een premie van € 100,- ontvangen. Een voorwaarde voor de premie is dat de inwoner voldoende heeft meegewerkt aan het vergroten van zijn kans op werk. De gemeente beoordeelt dit.

• 5. Het werk mag niet leiden tot verdringing van andere werknemers bij dezelfde werkgever en het werk mag ook geen oneerlijke concurrentie met andere organisaties veroorzaken.

3.4.6 Beschut werk

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. Als het UWV heeft vastgesteld dat een inwoner alleen kan werken als het werk en de werkplek zijn aangepast aan zijn mogelijkheden, biedt de gemeente een beschutte werkplek aan. Hierbij gelden de voorwaarden uit de Participatiewet.

• 2. De gemeente zet zich ervoor in dat het aantal beschutte werkplekken dat de gemeente volgens het rijk jaarlijks moet realiseren, gerealiseerd wordt.

• 3. Het doel van beschut werk is om inwoners die alleen onder aangepaste omstandigheden kunnen werken, een veilige werkplek te bieden.

• 4. De gemeente biedt de volgende voorzieningen aan, zodat een inwoner beschut kan werken:

  • a.

    aanpassing van de werkplek of de werkomgeving;

  • b.

    uitsplitsing van taken;

  • c.

    aanpassingen in het werktempo, de arbeidsduur of de werkbegeleiding.

3.4.7 Loonkostensubsidie buiten de wettelijke doelgroep

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. Als de gemeente het noodzakelijk vindt, kan de gemeente een loonkostensubsidie verstrekken aan inwoners die buiten de wettelijke doelgroep vallen en geen recht hebben op loonkostensubsidie (artikel10c en 10d Participatiewet).

• 2. De loonkostensubsidie is maximaal 50% van de loonkosten voor maximaal 12 maanden en kan verlengd worden tot maximaal 24 maanden.

• 3. De loonkostensubsidie wordt alleen gegeven als dit geen oneerlijke concurrentie veroorzaakt en er geen medewerkers verdrongen worden op de arbeidsmarkt.

• 4. De loonkostensubsidie wordt niet gegeven als de werkgever al gebruikmaakt van een andere regeling voor financiële hulp bij het aannemen van de werknemer, of als het aannemelijk is dat de inwoner ook zonder loonkostensubsidie voor dat werk kan worden aangenomen.

3.4.8 Wettelijke loonkostensubsidie

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kent de werkgever een wettelijke loonkostensubsidie toe als de werknemer wel kan werken, maar niet het wettelijk minimumloon kan verdienen.

• 2. Het doel van deze subsidie is om werkgevers te stimuleren inwoners met een beperking in dienst te nemen en werkgevers een vergoeding te geven voor productieverlies.

• 3. De gemeente stelt vast of het gaat om een inwoner die niet in staat is het wettelijk minimumloon te verdienen. Om te bepalen hoe productief de inwoner op de werkplek zal zijn (welke loonwaarde hij heeft), past de gemeente de loonwaardemethode Dariuz Works of een soortgelijk instrument toe. De loonwaarde wordt bepaald aan de hand van het inkomen dat inwoner op de werkplek zou kunnen verdienen op basis van de cao van de werkgever, afgezet tegen de mogelijkheden van de inwoner om het werk te kunnen doen.

Voorzieningen voor inwoners met een grote kans op betaald werk

3.4.9 Scholing

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner een scholingstraject aanbieden, als die scholing nodig is om de stap te zetten naar passend werk voor een langere periode. Dit artikel geldt niet als de inwoner jonger is dan 27 jaar en uit ’s Rijks kas bekostigd onderwijs kan volgen.

• 2. De scholing past bij de capaciteiten van de inwoner en vergroot de kansen van de inwoner op de arbeidsmarkt.

• 3. De gemeente bepaalt de vorm en de duur van de scholing. De scholing is bij voorkeur een praktijkgerichte opleiding of training.

3.4.10 Proefplaatsing

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner voor een proefperiode tijdelijk laten werken bij een werkgever, terwijl de inwoner zijn uitkering behoudt.

• 2. Het doel van de proefplaatsing is om te zien of de inwoner geschikt is voor het werk en om de werkgever te helpen een indruk te krijgen van de geschiktheid van de inwoner. Tijdens deze proefperiode blijft de inwoner zijn uitkering ontvangen.

• 3. In een schriftelijke overeenkomst tussen de inwoner, werkgever en de gemeente wordt in ieder geval afgesproken wat het doel van de proefplaatsing is, hoelang de proefplaatsing duurt, wat de werkzaamheden en werktijden zijn en hoe de begeleiding plaatsvindt.

• 4. De proefplaatsing is alleen mogelijk als deze leidt tot een dienstverband van minimaal 6 maanden, als de inwoner geschikt blijkt te zijn voor het werk.

• 5. De proefplaatsing is alleen mogelijk als de werkgever de werkzoekende goed begeleidt tijdens de proefplaatsing. Als de proefplaatsing niet wordt omgezet in een dienstverband, moet de werkgever uitleggen wat hij heeft gedaan om de werknemer te begeleiden.

• 6. De proefplaatsing duurt maximaal 2 maanden. De proefplaatsing kan eenmalig met maximaal 4 maanden worden verlengd als dit noodzakelijk is voor de werkgever om een goed beeld van de geschiktheid van de inwoner te krijgen.

• 7. Een voorwaarde is dat het werk niet leidt tot verdringing van andere werknemers bij dezelfde werkgever en dat er geen oneerlijke concurrentie ontstaat met andere organisaties.

• 8. De gemeente weigert de toestemming voor de proefplaatsing als kan worden aangenomen dat de persoon ook zonder proefplaatsing voor het werk kan worden aangenomen.

• 9. Als het werk tijdens de proefplaatsing wordt onderbroken vanwege ziekte, wordt deze periode niet meegerekend in de maximale proefperiode.

Andere voorzieningen

3.4.11 Hulp bij een leer-werktraject

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner die een leer-werktraject nodig heeft, helpen om de stap richting werk te zetten (artikel 10f van de PW). Deze hulp is bedoeld voor:

  • a.

    jongeren van 16 of 17 jaar oud die nog onder de leerplicht of kwalificatieplicht vallen volgens de Leerplichtwet 1969; of

  • b.

    jongeren van 18 tot 27 jaar oud die geen havo- of vwo-diploma of mbo-diploma vanaf niveau 2 hebben gehaald.

• 2. Extra hulp wordt alleen geboden wanneer de hulp die de school of werkgever al biedt niet voldoende is.

3.4.12 Persoonlijke hulp bij werk 

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan een inwoner persoonlijke hulp aanbieden als de inwoner extra begeleiding nodig heeft om aan het werk te kunnen gaan of om zijn werk goed te kunnen doen.

• 2. Het doel van de persoonlijke hulp is om de werknemer te helpen zijn werk goed te kunnen doen.

• 3. Persoonlijke hulp bij werk als bedoeld in het eerste lid wordt verstrekt overeenkomstig de bepalingen van 3.4A

3.4.13 Andere voorzieningen en vergoedingen

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan andere voorzieningen inzetten als dat nodig is om de kans op werk te vergroten.

• 2. De gemeente kan de kosten vergoeden die de inwoner moet maken bij deelname aan een voorziening of bij betaald of onbetaald werk.

3.4.14 Vernieuwende projecten

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente kan afwijken van de bepalingen uit dit hoofdstuk, als dat nodig is om met een experiment te onderzoeken of inwoners sneller of voor een langere periode aan het werk kunnen gaan of beter de stap naar werk kunnen zetten.

• 2. De duur van zo’n afwijking is ten hoogste drie jaar. Deze periode kan worden verlengd, als de verordening vanwege een succesvol experiment wordt gewijzigd. De duur kan dan worden verlengd tot aan het moment waarop de aangepaste verordening in werking treedt.

3.4.15 Kinderopvang

(PW, IOAW, IOAZ, Wko)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat er passende kinderopvang beschikbaar is:

  • a.

    als de inwoner meedoet aan een activiteit die nodig is om dichter bij de arbeidsmarkt te komen of om aan het werk te gaan; en

  • b.

    opvang niet mogelijk is binnen het sociaal netwerk van de inwoner.

• 2. De inwoner die kinderopvangtoeslag ontvangt, kan voor de kosten van kinderopvang die voor zijn rekening blijven, van de gemeente een bijdrage krijgen, als hij voldoet aan de volgende voorwaarden:

  • a.

    de inwoner heeft een gemeentelijke uitkering of een Anw-uitkering en de kinderopvang is nodig om mee te kunnen doen aan een activiteit van de gemeente die de inwoner dichter bij werk brengt (een voorziening), of

  • b.

    de inwoner volgt voltijds HBO- of universitair onderwijs, voortgezet onderwijs of vavo-onderwijs, en

  • c.

    de kinderopvang vindt plaats in een geregistreerd kindercentrum of gastouderbureau.

• 3. De gemeente legt in beleidsregels vast welke aanvullende voorwaarden gelden en wat de hoogte van de vergoeding is.

3.4.16 Uitstroompremie

• 1. De gemeente kan eenmalig een uitstroompremie toekennen aan een inwoner die langdurig werkloos is en duurzaam uitstroomt naar werk dat algemeen geaccepteerd is. Hierdoor heeft de inwoner geen recht meer op een uitkering van de gemeente.

• 2. Langdurig werkloos betekent dat iemand gedurende 12 maanden of langer afhankelijk is geweest van een uitkering van de gemeente.

• 3. De gemeente beschouwt de uitstroom als duurzaam wanneer de inwoner minimaal 6 maanden geen uitkering nodig heeft gehad.

• 4. De hoogte van de uitstroompremie is als volgt:

  • a.

    € 500,- voor een alleenstaande;

  • b.

    € 600,- voor een alleenstaande ouder;

  • c.

    € 750 voor een echtpaar.

• 5. De premie kan worden aangevraagd vanaf de 7e maand na het begin van het nieuwe werk en moet binnen 18 maanden na het begin van het nieuwe werk zijn aangevraagd.

• 6. Als de persoon binnen de termijn van lid 3 naar een andere gemeente verhuist, blijft de gemeente verantwoordelijk voor de betaling van de uitstroompremie

3.5.1 Doel van de tegenprestatie

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De gemeente legt een inwoner met een gemeentelijke uitkering een tegenprestatie op als de gemeente dit een passende manier voor de inwoner vindt om iets terug te doen voor de samenleving.

• 2. Het doel van de tegenprestatie is dat de inwoner zich inzet voor de samenleving als reactie op de inspanningen van de gemeente voor de inwoner.

3.5.2 Inhoud en voorwaarden van de tegenprestatie

(PW, IOAW, IOAZ)

• 1. De tegenprestatie:

  • a.

    mag het vinden van betaald werk niet in de weg zitten;

  • b.

    is niet direct gericht op vergroten van de kans op betaald werk;

  • c.

    is niet bedoeld als voorziening om passend werk te vinden of behouden, en

  • d.

    leiden niet tot verdringing van werknemers en tot oneerlijke concurrentie.

• 2. De werkzaamheden die als tegenprestatie kunnen worden opgedragen:

  • a.

    zijn geen werkzaamheden die als betaald werk worden gedaan binnen de organisatie waarvoor de inwoner de tegenprestatie uitvoert;

  • b.

    zijn activiteiten die maatschappelijk nuttig zijn, maar waarvoor geen beloning kan worden gevraagd.

• 3. Bij het opleggen van een tegenprestatie houdt de gemeente rekening met de volgende factoren:

  • a.

    de mogelijkheden, persoonlijke situatie en individuele omstandigheden van de inwoner;

  • b.

    de persoonlijke wensen en kwaliteiten van de inwoner;

  • c.

    of de inwoner vrijwilligerswerk doet of andere activiteiten die maatschappelijk zinvol zijn, en

  • d.

    of de inwoner al deelneemt aan voorzieningen van de gemeente gericht op werk.

• 4. De gemeente kan het verlenen van mantelzorg zien als tegenprestatie.

• 5. De gemeente legt geen tegenprestatie op als er geen geschikte werkzaamheden zijn. In dat geval beoordeelt de gemeente binnen een redelijke termijn opnieuw of er geschikte werkzaamheden zijn die kunnen dienen als tegenprestatie.

3.6.1 Dagbesteding (ondersteuning in groepsverband)

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die niet in staat zijn de dag goed in te vullen hulp-op-maat kunnen krijgen (dagbesteding). Dat houdt in dat inwoners onder begeleiding één of meer dagdelen per week mee kunnen doen aan arbeidsmatige, recreatieve of andere groepsactiviteiten.

• 2. De gemeente zorgt voor het vervoer naar en van de plek waar de inwoners deelnemen aan een activiteit van de gemeente om de dag in te vullen als:

  • a.

    de inwoner vanwege een beperking niet in staat is zelfstandig deze plek te bereiken; en

  • b.

    de inwoner niet met hulp vanuit het sociaal netwerk of vrijwilligers kan reizen of op een andere manier kan worden begeleid.

3.6.3 Verplaatsen dicht bij huis

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die zich vanwege een beperking onvoldoende kunnen verplaatsen hulp-op-maat kunnen krijgen. Dat houdt in dat inwoners geholpen worden bij het vervoer dicht bij huis. Zo kunnen zij zelfstandig blijven en meedoen met sociale, recreatieve, maatschappelijke en religieuze activiteiten en zelf de dagelijkse boodschappen doen. Die hulp kan bijvoorbeeld bestaan uit het aanbieden van de mogelijkheid om te reizen met het plaatselijk (collectief) vervoerssysteem of het in gebruik geven van een vervoersmiddel.

• 2. De hulp op maat is gericht op:

  • a.

    het zich verplaatsen rondom de woning;

  • b.

    het zich verplaatsen over een langere afstand dicht bij huis van de inwoner. Hiermee wordt 25 kilometer rondom de woning van de inwoner bedoeld.

• 3. Voor het plaatselijk (collectief) vervoerssysteem geldt:

  • a.

    een kilometergrens van 1500 kilometer per jaar.

  • b.

    dat de inwoner een instaptarief en een reizigerstarief per kilometer is verschuldigd. Dit wordt betaald aan de aanbieder. Het college stelt de tarieven vast in nadere regels.

  • c.

    dat de inwoner het plaatselijk (collectief) vervoerssysteem niet mag gebruiken voor het vervoer naar de dagbesteding.

• 4. De gemeente kan in individuele gevallen afwijken van de 25-kilometergrens (tweede lid, onderdeel b) en de 1500-kilometergrens (derde lid, onderdeel a).

• 5. Voor het geschikt maken van de eigen auto door een autoaanpassing wordt maximaal één keer per zeven jaar een reële vergoeding verstrekt.

5.2.1 Geschikte woning

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner hulp-op-maat kan krijgen als het normale gebruik van de woning door een beperking niet mogelijk is. De hulp-op-maat houdt in dat de woning bereikbaar, bruikbaar en toe- en doorgankelijk wordt gemaakt.

• 2. Als de woning niet of alleen tegen zeer hoge kosten aangepast kan worden, verwacht de gemeente dat de inwoner verhuist naar een geschikte woning, als deze beschikbaar is en een verhuizing binnen een redelijke en/of medisch aanvaardbare termijn mogelijk is. De inwoner kan dan een geldbedrag krijgen voor de verhuizing en de inrichting van de nieuwe woning.

• 3. De gemeente stelt het bedrag waarbij het primaat van verhuizen wordt beoordeeld en de hoogte van de verhuiskostenvergoeding vast in nadere regels.

• 4. De gemeente verstrekt niet altijd hulp-op-maat in de vorm van een woningaanpassing of nagelvast hulpmiddel. De gemeente geeft geen hulp-op-maat in de volgende situaties:

  • a.

    De problemen die de inwoner ervaart bij het normale gebruik van de woning zijn het gevolg van de materialen die in de woning zijn gebruikt.

  • b.

    De inwoner verblijft in een hotel of pension, een tweede woning, een trekkerswoonwagen, een klooster, een vakantiewoning, een recreatiewoning of een ADL-clusterwoning.

  • c.

    De inwoner woont in een woning die specifiek gericht is op een bepaalde groep mensen waartoe de inwoner behoort, bijvoorbeeld een seniorencomplex, en de voorziening is bedoeld voor in een gemeenschappelijke ruimte, zoals elektrische deuropeners.

  • d.

    Het gaat om voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder veel meerkosten meegenomen kunnen worden.

  • e.

    De inwoner is zonder dringende reden verhuisd vanuit een woonruimte waar de inwoner geen problemen had bij het normale gebruik van de woning.

  • f.

    De inwoner heeft een indicatie voor verhuizing naar een zorginstelling op grond van de Wet langdurige zorg (Wlz), behalve als de inwoner ervoor heeft gekozen om met zijn indicatie thuis te blijven wonen en de Wlz-zorg thuis ontvangt.

  • g.

    De inwoner is verhuisd naar een woning die niet de meest geschikte woning is op dat moment om de beperkingen van de inwoner te verminderen of weg te nemen, tenzij de gemeente daar toestemming voor heeft verleend.

  • h.

    De inwoner heeft zijn hoofdverblijf niet in de aan te passen woning.

• 5. Een woonvoorziening die een eerder verstrekte woonvoorziening vervangt, kan alleen worden verstrekt, als:

  • a.

    de eerder verstrekte woonvoorziening technisch is afgeschreven;

  • b.

    de eerder verstrekte woonvoorziening verloren is gegaan buiten de schuld van de inwoner om, of als

  • c.

    de woonvoorziening geen oplossing meer is voor de woonproblemen van de inwoner.

5.2.2 Een schone en leefbare woning

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner hulp-op-maat kan krijgen als hij door een beperking zijn woning niet schoon en leefbaar kan houden. De hulp-op-maat is alleen bedoeld voor de ruimten die gericht zijn op het normale gebruik van de woning.

• 2. De hulp-op-maat houdt in dat de inwoner de volgende voorziening kan krijgen:

  • a.

    hulp bij het huishouden: deze hulp is vooral gericht op het uitvoeren en overnemen van de huishoudelijke taken.

  • b.

    ondersteuning gericht op het huishouden: deze hulp is er vooral op gericht om samen met de inwoner de huishoudelijke taken te organiseren en uit te voeren.

• 3. Als er in het huishouden van de inwoner minderjarige kinderen zijn, kan de hulp-op-maat ook bestaan uit het overnemen van de gebruikelijke zorg voor deze kinderen. Deze hulp is vooral bedoeld om de periode tot er andere hulp is te overbruggen.

5.2.3 Beschermd wonen

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner hulp-op-maat kan krijgen in de vorm van beschermd wonen. De inwoner moet deze woonvorm nodig hebben als gevolg van psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen kan worden ingezet als dit de inwoner helpt om zichzelf weer te kunnen handhaven in de samenleving.

• 2. Voor inwoners die hulp-op-maat in de vorm van beschermd wonen nodig hebben, gelden de regels die zijn vastgelegd in de Verordening maatschappelijke ondersteuning van de gemeenteraad van de gemeente Deventer uit 2015.

5.2.4 Maatschappelijke opvang

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat de inwoner hulp-op-maat kan krijgen in de vorm van tijdelijke (maatschappelijke) opvang. Deze opvang is bedoeld voor de inwoner die de thuissituatie heeft verlaten en zich niet op eigen kracht kan handhaven in de samenleving. Dit als gevolg van psychische of psychosociale problemen of de dreiging van huiselijk geweld.

• 2. Voor inwoners die hulp-op-maat in de vorm van maatschappelijke opvang nodig hebben, gelden de regels die zijn vastgelegd in de Verordening maatschappelijke ondersteuning van de gemeenteraad van de gemeente Deventer uit 2015.

5.3.1 Ondersteuning mantelzorger

(Wmo)

• 1. De gemeente zorgt ervoor dat inwoners die mantelzorg krijgen, hulp-op-maat kunnen krijgen als hun mantelzorgers niet meer in staat zijn om de mantelzorg vol te houden of om te voorkomen dat zij overbelast raken.

• 2. De hulp-op-maat houdt in dat de mantelzorgtaken worden overgenomen om de mantelzorger tijdelijk te ontlasten.

5.3.2 Mantelzorgwaardering

(Wmo)

• 1. De gemeente heeft aandacht voor de mantelzorgers van inwoners.

• 2. De gemeente waardeert de inzet van mantelzorgers voor inwoners met een beperking. Het doel van de mantelzorgwaardering is om het belang van mantelzorgers voor de samenleving te onderstrepen.

• 3. De mantelzorgwaardering bestaat in ieder geval uit het jaarlijks te organiseren dag van de mantelzorger.

6.3.1 Vervoersvoorziening

(Llv)

• 1. De gemeente verstrekt aan ouders een vervoersvoorziening, als het kind in de gemeente Raalte woont en:

  • a.

    minimaal vier jaar oud is, of minimaal drie jaar oud is als het om een doof of slechthorend kind gaat dat speciaal onderwijs volgt; en

  • b.

    door een structurele beperking niet zelfstandig met het openbaar vervoer of met de fiets kan reizen, maar begeleiding of aangepast vervoer nodig heeft.

• 2. De gemeente verstrekt aan ouders ook een vervoersvoorziening, als het kind in de gemeente Raalte woont en:

  • a.

    minimaal vier jaar oud is, of minimaal drie jaar oud is als het om een doof of slechthorend kind gaat dat speciaal onderwijs volgt;

  • b.

    naar de basisschool gaat of speciaal onderwijs volgt; en

  • c.

    de dichtstbijzijnde toegankelijke school meer dan zes kilometer van de woning of de opstapplaats van het kind afligt; of

  • d.

    het kind naar een school gaat die verder weg is gelegen dan die dichtstbijzijnde toegankelijke school, en de ouders in een brief aangeven dat ze ernstige bezwaren hebben tegen het openbaar onderwijs of de richting van die dichter bij gelegen school.

• 3. Het tweede lid is niet van toepassing als het kind op een school voor speciaal en voortgezet speciaal onderwijs zit en voortgezet onderwijs volgt.

• 4. De gemeente vindt het belangrijk om kinderen die op een school voor Voortgezet Speciaal Onderwijs zitten en gebruikmaken van aangepast vervoer te stimuleren om zelf naar school te fietsen of met het openbaar vervoer naar school te reizen. Daarom kan de gemeente een vergoeding voor het gebruik van de fiets of een vergoeding voor het openbaar vervoer aan de ouders van deze kinderen verstrekken, als de verwachting is dat het kind zelfstandig met de fiets of het openbaar vervoer kan reizen. Deze vergoeding komt dan in de plaats van het aangepast vervoer.

• 5. Ouders krijgen geen vergoeding voor het vervoer van hun kind, als het kind meereist met een andere ouder die van de gemeente een vergoeding krijgt voor het vervoer van zijn eigen kind.

6.3.2 Vergoeding voor de reiskosten van een begeleider

(Llv)

• 1. De gemeente verstrekt aan ouders een vergoeding voor de reiskosten van een begeleider, als de ouders voor dit kind een vervoersvoorziening krijgen en het kind:

  • a.

    op 1 augustus van het schooljaar waarin deze voorziening wordt gevraagd jonger is dan negen jaar en de ouders hebben aangetoond dat het kind niet zelf met het openbaar vervoer naar school kan reizen of naar school kan fietsen; of

  • b.

    door een structurele beperking niet zelf met het openbaar vervoer naar school kan reizen of naar school kan fietsen.

• 2. Als een begeleider meerdere kinderen begeleidt, beperkt de gemeente de vergoeding tot de reiskosten van één begeleider.

6.3.3 Bijzondere regeling voor weekend- en vakantievervoer

(Llv)

• 1. De gemeente verstrekt aan ouders die in de gemeente Raalte wonen een vervoersvoorziening voor het weekeinde- en vakantievervoer als het kind speciaal onderwijs volgt en hierdoor in een internaat of pleeggezin moet verblijven. De vervoersvoorziening bestaat uit:

  • a.

    het weekendvervoer van het kind van het internaat of pleeggezin naar de woning van de ouders en terug, eenmaal per weekend, behalve als de weekenden vallen in een schoolvakantie.

  • b.

    het vakantievervoer van het kind van het internaat of pleeggezin naar de woning van de ouders en terug, eenmaal per schoolvakantie van twee dagen of meer. De schoolvakantie moet in de schoolgids van de school worden genoemd.

• 2. De regels uit de andere artikelen van dit hoofdstuk gelden ook voor het weekend- en vakantievervoer, behalve artikel 6.4.1, tweede lid, onderdeel a.

7.1.1 Wat wil de gemeente?

(PW, Wgs, Gemeentewet)

• 1. De gemeente wil dat inwoners met een laag inkomen en weinig vermogen hun noodzakelijke bestaanskosten kunnen betalen en kunnen meedoen aan de samenleving.

• 2. De gemeente biedt inwoners die moeite hebben om rond te komen of schulden hebben hulp aan bij het op orde krijgen van hun financiën. Het doel van die hulp is dat inwoners blijvend een gezonde financiële huishouding krijgen.

• 3. De gemeente werkt bij het voorkomen en bestrijden van armoede en schulden zoveel mogelijk samen met andere organisaties. De gemeente stimuleert initiatieven die gericht zijn op het bestrijden van armoede en het voorkomen en tegengaan van schulden.

• 4. De gemeente legt in een beleidsplan vast hoe het minimabeleid voor een bepaalde periode ingevuld wordt. De gemeente geeft daarbij aan welke groepen kwetsbare inwoners op welke manier financieel worden ondersteund.

• 5. De gemeente richt het minimabeleid zo in dat inwoners met een inkomen net boven de bijstandsnorm voldoende ondersteund worden en dat betaald werk krijgen voor inwoners met een gemeentelijke uitkering zo min mogelijk leidt tot een inkomensval.

• 6. De gemeente betrekt bij het maken van het minimabeleid naast inkomen ook andere leefdomeinen, zoals onderwijs, maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp.

7.2.1 Vangnet

(PW)

• 1. De gemeente biedt bijzondere bijstand aan als een financieel vangnet voor inwoners die geen beroep kunnen doen op de eigen mogelijkheden of op andere voorzieningen. Bijzondere bijstand is ervoor bedoeld dat inwoners met een laag inkomen en weinig vermogen noodzakelijke uitgaven kunnen betalen. Het gaat dan om uitgaven die niet uit het maandelijkse inkomen kunnen worden betaald.

• 2. Voor bijzondere bijstand gelden de vermogensgrenzen zoals bepaald in artikel 34 Pw.

• 3. Het vorige lid geldt niet voor de inkomenstoeslag (paragraaf 7.4).

• 4. Bij het beoordelen van een aanvraag voor bijzondere bijstand betrekt de gemeente de kernwaarden en de doelen van het gemeentelijke minimabeleid.

7.4.1 Doelgroep en voorwaarden

(PW)

• 1. De inkomenstoeslag is bedoeld voor een inwoner van 21 jaar of ouder, maar jonger dan de AOW-leeftijd, die op de dag van de aanvraag:

  • a.

    in een ononderbroken periode van 36 maanden voorafgaand aan de aanvraag een inkomen heeft gehad dat lager is dan 110% van de bijstandsnorm;

  • b.

    minder vermogen heeft dan de toepasselijke vermogensgrens;

  • c.

    geen uitzicht heeft op verbetering van het inkomen, en

  • d.

    de afgelopen 12 maanden niet eerder een individuele inkomenstoeslag heeft ontvangen.

• 2. Als de inwoner deelneemt aan een minnelijke schuldregeling of een schuldregeling op grond van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), gaat de gemeente ervan uit dat zijn inkomen lager is dan 110% van de bijstandsnorm. Dit geldt niet als de inwoner een saneringskrediet heeft. In dat geval mag het besteedbaar inkomen niet hoger zijn dan 110% van de bijstandsnorm.

7.4.2 Hoogte van de toeslag

(PW)

• 1. De inkomenstoeslag is per kalenderjaar:

  • a.

    voor een alleenstaande: 39% van de bijstandsnorm voor een alleenstaande;

  • b.

    voor een alleenstaande ouder: 50,14% van de bijstandsnorm voor een alleenstaande;

  • c.

    voor gehuwden zonder kinderen: 39% van de bijstandsnorm voor gehuwden.

  • d.

    voor gehuwden met kinderen: 46,84% van de bijstandsnorm voor gehuwden.

• 2. Als één van de echtgenoten geen recht heeft op de inkomenstoeslag, krijgt de ander het bedrag dat voor hem als alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden.

• 3. Voor het eerste en tweede lid geldt dat de situatie op de datum van aanvraag de hoogte van de inkomenstoeslag bepaalt.

7.5.1 Doelgroep en voorwaarden

(Gemeentewet)

• 1. De Regeling Meedoen voor kinderen is bedoeld voor het kind uit de gemeente Raalte van 0 tot en met 17 jaar van wie het gezin moet rondkomen van een inkomen dat lager is dan 120% van de bijstandsnorm en minder vermogen heeft dan de toepasselijke vermogensgrens.

• 2. Als het gezin van het minderjarige kind deelneemt aan een minnelijke schuldregeling of een schuldregeling op grond van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), gaat de gemeente ervan uit dat het inkomen lager is dan 120% van de bijstandsnorm. Dit geldt niet als het gezin een saneringskrediet heeft. In dat geval mag het besteedbaar inkomen niet hoger zijn dan 120% van de bijstandsnorm.

• 3. De Regeling Meedoen voor kinderen moet worden aangevraagd bij Stichting Leergeld Salland.

• 4. De Regeling Meedoen voor kinderen moet uiterlijk worden ingediend op 31 december van het jaar waarin de kosten zijn gemaakt.

7.5.2 Inhoud Regeling Meedoen voor kinderen

(Gemeentewet)

• 1. Ouders kunnen een bijdrage krijgen voor hun kinderen, bedoeld voor:

  • •

    maatschappelijke activiteiten/kosten, zoals een dagje uit, fashioncheque, muziekles, museumbezoek of een cursus;

  • •

    sportkosten;

  • •

    schoolkosten.

• 2. De bijdrage is per jaar maximaal:

  • a.

    € 103,- (2020) voor kinderen van 0 tot en met 4 jaar;

  • b.

    € 308,- (2020) voor kinderen van het basisonderwijs;

  • c.

    € 462,- (2020) voor scholieren van het vervolgonderwijs.

• 3. Naast de bijdrage zoals bedoeld in het eerste lid kunnen de ouders voor hun kinderen een bijdrage krijgen voor zwemles. De inschrijfkosten en de kosten voor het behalen van diploma A en B worden dan vergoed.

• 4. De bedragen voor de Regeling Meedoen voor kinderen worden jaarlijks aangepast aan de ontwikkelingen van de consumentenprijsindex volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. De bedragen worden naar boven afgerond op hele euro's. Die verhoging gaat dan in per 1 januari van het jaar erna.

7.6.1 Doelgroep en voorwaarden

(Gemeentewet)

• 1. De inwoner die minder vermogen heeft dan de toepasselijke vermogensgrens en een inkomen dat lager is dan 120% van de bijstandsnorm, kan van de gemeente een bijdrage krijgen voor de kosten van maatschappelijke activiteiten. De regeling meedoen voor volwassenen kan ambtshalve of op aanvraag toegekend worden.

• 2. Als de inwoner deelneemt aan een minnelijke schuldregeling of een schuldregeling op grond van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), gaat de gemeente ervan uit dat het inkomen lager is dan 120% van de bijstandsnorm. Dit geldt niet als de inwoner een saneringskrediet heeft. In dat geval mag het besteedbaar inkomen niet hoger zijn dan 120% van de bijstandsnorm.

• 3. Een aanvraag voor de Regeling Meedoen moet worden ingediend voor 1 februari volgend op het jaar waarin de kosten zijn gemaakt.Een aanvraag voor de Regeling Meedoen moet worden ingediend voor 1 februari volgend op het jaar waarin de kosten zijn gemaakt.

• 4. De inwoner heeft één keer per kalenderjaar recht op de Regeling Meedoen.

• 5. Aan inwoners die algemene bijstand of periodieke bijzondere bijstand ontvangen wordt de Regeling meedoen voor volwassenen ambtshalve toegekend.

7.6.2 Inhoud en voorwaarden Regeling Meedoen voor volwassenen

(Gemeentewet)

• 1. De inwoner kan een bijdrage krijgen voor sportieve, culturele, politieke, religieuze en andere maatschappelijke activiteiten. Het kan gaan om bijvoorbeeld:

  • •

    een eenmalige of regelmatige activiteit;

  • •

    het lidmaatschap van een organisatie;

  • •

    zwemlessen, en/of

  • •

    het abonnement op een krant of tijdschrift.

• 2. De hoogte van de bijdrage is € 257,- (2020) per persoon per jaar en wordt in één keer uitbetaald. De gemeente kan de inwoner na afloop van het jaar vragen om te bewijzen aan welke maatschappelijke activiteiten hij de bijdrage heeft uitgegeven.

• 3. De bedragen voor de Regeling Meedoen voor volwassenen wordt jaarlijks aangepast aan de ontwikkelingen van de consumentenprijsindex volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. Het bedrag wordt naar boven afgerond op hele euro's. Die verhoging gaat dan in per 1 januari van het jaar erna.

7.7.1 Doelgroep en voorwaarden

(Gemeentewet)

• 1. De Laptopregeling is bedoeld voor een inwoner van 18 jaar of ouder die op de dag van de aanvraag:

  • a.

    in een ononderbroken periode van 12 maanden voorafgaand aan de aanvraag een inkomen heeft gehad dat lager is dan 110% van de bijstandsnorm; en

  • b.

    minder vermogen heeft dan de toepasselijke vermogensgrens.

• 2. De inwoner heeft geen recht op de Laptopregeling als hij of iemand in zijn huishouden in de 48 maanden voorafgaand aan de aanvraag al in aanmerking is gekomen voor de Laptop- of Pc-regeling. De Pc-regeling wordt hier genoemd, omdat de Laptopregeling voorheen Pc-regeling heette.

• 3. Als de inwoner deelneemt aan een minnelijke schuldregeling of een schuldregeling op grond van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp), gaat de gemeente ervan uit dat het inkomen lager is dan 110% van de bijstandsnorm. Dit geldt niet als de inwoner een saneringskrediet heeft. In dat geval mag het besteedbaar inkomen niet hoger zijn dan 110% van de bijstandsnorm.

7.8.1 Collectieve zorgverzekering

(PW)

• 1. De gemeente biedt samen met zorgverzekeraar Salland Zorgverzekeringen een collectieve zorgverzekering voor inwoners die minder vermogen hebben dan de toepasselijke vermogensgrens en moeten rondkomen van een inkomen dat lager is dan 110% van de bijstandsnorm. Met deze verzekering betaalt de inwoner een lagere premie voor de basisverzekering en de aanvullende verzekeringen.

• 2. Als de inwoner voor het pakket gemeentepolis Plus kiest, geldt ook dat:

  • a.

    bepaalde zorgkosten extra worden vergoed (zoals de eigen bijdrage Wmo); en

  • b.

    het verplicht eigen risico volledig is meeverzekerd.

• 3. Een inwoner die al verzekerd is bij Salland Zorgverzekeringen, kan tijdens het kalenderjaar een aanvraag indienen om mee te doen aan de collectieve zorgverzekering. Hij kan dan al tijdens dat jaar meedoen aan de collectieve zorgverzekering. Een inwoner die ergens anders verzekerd is, kan pas het volgende kalenderjaar meedoen. Een aanvraag moet dan voor 31 december van het lopende kalenderjaar worden ingediend.

8.3.1 Voorwaarden

(Jeugdwet, Wmo)

• 1. In plaats van hulp in natura kan de inwoner een persoonsgebonden budget (pgb) krijgen als het om Wmo-hulp of jeugdhulp gaat en voldaan is aan de voorwaarden die de Wmo of de Jeugdwet stellen en die in deze paragraaf staan.

• 2. Als de inwoner een pgb wil voor diensten, maakt hij een plan voor de besteding van het pgb. Dit is het budgetplan. Hierin staat welke hulp de inwoner met het pgb wil betalen en door wie de hulp wordt gegeven. De gemeente moet het plan goedkeuren en stelt daarna het pgb vast.

• 3. De gemeente kent een pgb pas toe als zij vindt dat de inwoner (of zijn vertegenwoordiger) in staat is zijn belangen voldoende te behartigen. De inwoner (of zijn vertegenwoordiger) moet de taken die bij het pgb horen, op een verantwoorde manier kunnen uitvoeren.

• 4. Als de inwoner een pgb krijgt, gelden in ieder geval de volgende voorwaarden:

  • a.

    Het pgb moet besteed worden zoals beschreven staat in het toekenningsbesluit.

  • b.

    Het pgb moet binnen zes maanden na het toekenningsbesluit besteed worden. Als het om een woonvoorziening gaat, kan de gemeente een langere periode met de inwoner afspreken.

  • c.

    Het pgb mag niet besteed worden aan een persoon die eigenlijk gebruikelijke hulp moet geven, maar dit niet kan doordat hij overbelast is of waarschijnlijk overbelast raakt.

  • d.

    De inwoner zorgt voor een afdoende verzekering tegen schade, als hij met het product dat hij met zijn pgb heeft betaald, naar het buitenland reist.

• 5. Het pgb is bedoeld voor hulp, maar kan niet aan alle kosten die daarmee te maken hebben worden besteed. Het pgb kan niet besteed worden aan:

  • a.

    kosten voor bemiddeling, tussenpersonen of belangenbehartigers;

  • b.

    het voeren van een pgb-administratie;

  • c.

    ondersteuning bij het aanvragen en beheren van een pgb-administratie;

  • d.

    cadeaus en kosten voor een feestdagenuitkering aan de hulpverlener(s).

• 6. De gemeente verstrekt geen pgb in de volgende situaties:

  • a.

    Uit het budgetplan blijkt niet dat de kwaliteit van de hulp voldoende gewaarborgd is.

  • b.

    De inwoner kan het pgb niet zelf beheren en de beoogde pgb-beheerder is dezelfde persoon als de beoogde hulpverlener.

  • c.

    De jeugdhulp bestaat uit behandeling.

  • d.

    Het risico bestaat dat er beslag wordt gelegd op het pgb.

• 7. Als de arbeids- of zorgovereenkomst met de hulpverlener van rechtswege en zonder opzegtermijn eindigt, heeft de hulpverlener recht op een eenmalige uitkering. Hiervoor gelden de volgende voorwaarden:

  • a.

    er moet nog geld over zijn in het pgb;

  • b.

    de hoogte van de eenmalige uitkering is niet hoger dan het gemiddelde maandloon. Het gemiddelde maandloon is het gemiddelde van alle betaalde declaraties in de drie maanden voor de maand waarin de overeenkomst is beëindigd;

  • c.

    de eenmalige uitkering kan alleen betaald worden bij een arbeidsovereenkomst, een zorgovereenkomst met een partner of een familielid of een zorgovereenkomst van opdracht; en

  • d.

    de eenmalige uitkering is niet voor zorginstellingen of zorgverleners die voor een zorginstelling werken.

8.3.2 Hoogte pgb

(Jeugdwet, Wmo)

• 1. Het pgb:

  • a.

    is onder andere gebaseerd op het budgetplan;

  • b.

    is genoeg om de hulp-op-maat in te kunnen kopen;

  • c.

    is niet hoger dan het bedrag dat de gemeente zou betalen voor de goedkoopst passende hulp die nodig is (hulp in natura-tarief). De hulp in natura wordt bepaald door de (regionale) inkoop. Als de kosten van de dienst of het product hoger zijn, vergoedt de gemeente de meerprijs niet. Behalve als de inwoner bewijst dat hij met het pgb de hulp-op-maat niet kan inkopen;

  • d.

    is afhankelijk van het type zorgverlener.

• 2. Het tarief voor vervoer van de inwoner van en naar de locatie waar hulp-op-maat (dagbesteding) wordt gegeven, is gelijk aan het vervoerstarief dat de gemeente zou betalen aan een gecontracteerde aanbieder (hulp in natura-tarief).

8.3.3 Pgb bij hulp door een niet-professionele hulpverlener of personen uit het sociaal netwerk (diensten)

(Jeugdwet, Wmo)

• 1. Onder diensten als bedoeld in dit artikel worden niet beschermd wonen of maatschappelijke opvang verstaan (Wmo).

• 2. Hulp door een bloed- of aanverwant in de eerste of tweede graad, wordt altijd als hulp door iemand uit het sociaal netwerk gezien.

• 3. De persoon die hulp geeft is in staat om goede hulp te bieden en heeft met argumenten aangeven dat hij door het geven van de hulp niet overbelast raakt.

• 4. De hoogte van het Pgb voor hulp bij het huishouden is 50% van het bedrag dat de gemeente betaalt aan de gecontracteerde aanbieder per tijdseenheid waarmee voor de hulp in natura wordt gerekend.

• 5. De hoogte van het Pgb voor andere diensten is 50% van het bedrag dat de gemeente betaalt aan de gecontracteerde aanbieder met een maximum van € 20,- per tijdseenheid waarmee voor de hulp in natura wordt gerekend.

• 6. De bedragen die de gemeente betaalt aan gecontracteerde aanbieders en tijdseenheden waarmee voor de hulp in natura wordt gerekend worden vastgesteld in nadere regels en voor zover dat niet mogelijk is in het toekenningsbesluit.

8.3.4 Pgb bij hulp door een professionele hulpverlener (diensten)

(Jeugdwet, Wmo)

• 1. Onder diensten als bedoeld in dit artikel worden niet beschermd wonen of maatschappelijke opvang verstaan (Wmo).

• 2. Voor deze professional(s) gelden dezelfde kwaliteitseisen als voor de professional(s) van de gecontracteerde (jeugdhulp)aanbieder.

• 3. De hoogte van het Pgb is:

  • a.

    90% van het bedrag dat de gemeente betaalt aan de gecontracteerde aanbieder per tijdseenheid waarmee de hulp in natura wordt gerekend als de hulp-op-maat wordt gegeven door een persoon die in dienst is van een professionele organisatie;

  • b.

    75% van het bedrag dat de gemeente betaalt aan de gecontracteerde aanbieder per tijdseenheid waarmee de hulp in natura wordt gerekend als de hulp-op-maat wordt gegeven door een zelfstandig werkend ondernemer (zzp'er) die de diensten beroepshalve biedt.

• 4. De bedragen die de gemeente betaalt aan gecontracteerde aanbieders en tijdseenheden waarmee de hulp in natura wordt gerekend worden vastgesteld in nadere regels en voor zover dat niet mogelijk is in het toekenningsbesluit.

8.3.5 Pgb voor producten

(Wmo)

• 1. De gemeente kan een programma van eisen opstellen voor het product. De gemeente baseert de hoogte van het pgb op het programma van eisen en een offerte voor de aangegeven kosten. In deze offerte moet staan hoe hoog de kosten van het product zijn (kostprijs). Met deze kostprijs moet de inwoner veilige, doeltreffende en kwalitatief goede hulp kunnen inkopen. Het kan gaan om een offerte die de gemeente zelf opvraagt, maar ook om een offerte die de inwoner opvraagt.

• 2. De gemeente houdt bij de hoogte van het pgb rekening met de onderhouds- en verzekeringskosten.

• 3. De gemeente stelt in nadere regels vast wat de budgetperiode van het product is. Dit is de periode waarop het pgb betrekking heeft. Indien van toepassing berekent de gemeente over deze periode ook de onderhouds- en verzekeringskosten.

8.3.6 Verantwoording en uitbetaling pgb

(Jeugdwet, Wmo)

• 1. De gemeente kan de inwoner vragen om duidelijk te maken hoe het pgb is besteed en welke resultaten de hulp voor de inwoner heeft gehad. Voor dat verslag kan de gemeente een formulier verplicht stellen.

• 2. Als een inwoner hulp-op-maat in de vorm van een pgb krijgt, wordt alleen de hulp uitbetaald die feitelijk geleverd is. Dit is nooit meer dan de werkelijke kosten.

• 3. De gemeente betaalt een pgb voor een product pas uit als de factuur is ingeleverd en de gemeente deze heeft goedgekeurd.

• 4. Een pgb voor diensten wordt niet op de eigen bankrekening van de inwoner gestort, maar gaat naar de SVB. De SVB betaalt in opdracht van de inwoner de zorgverlener(s).

8.5 Kostprijs

• 1. De kostprijs van de hulp-op-maat voor een:

  • a.

    product: de aanschafprijs die de gemeente verschuldigd is aan een aanbieder;

  • b.

    product: de kosten op basis van een door de gemeente goedgekeurde offerte;

  • c.

    woningaanpassing: de kosten volgens het Programma van Eisen dan wel een door de gemeente goedgekeurde offerte.

  • d.

    dienst: de kosten die de gemeente verschuldigd is aan de aanbieder.

• 2. De kostprijs van een persoonsgebonden budget bij een dienst is gelijk aan het bedrag van het persoonsgebonden in de betreffende budgetperiode.

• 3. De kostprijs van een persoonsgebonden budget bij een product is gelijk aan de aanschafprijs. Het persoonsgebonden budget van een product is gelijk aan de aanschafprijs plus de eventuele onderhouds- en verzekeringskosten in de betreffende budgetperiode.

9.1.2 De rol van de inwoner

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet, Awb)

• 1. De inwoner is in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor het oplossen van zijn probleem. De gemeente vult de mogelijkheden van de inwoner en zijn sociaal netwerk aan als dat nodig is. De inwoner zorgt voor het volgende:

  • a.

    De inwoner gaat eerst na welke mogelijkheden hij zelf heeft om zijn probleem op te lossen (eigen kracht).

  • b.

    Als de gemeente hulp verleent, werkt de inwoner mee aan de oplossing van zijn probleem.

  • c.

    De inwoner zorgt ervoor dat de hulp van de gemeente niet langer duurt dan nodig is.

• 2. De inwoner werkt mee zodat snel duidelijk is op welke manier zijn probleem zo snel mogelijk kan worden opgelost. Dat betekent het volgende:

  • a.

    De inwoner informeert de gemeente zo snel en zo volledig mogelijk over alles wat van belang is voor het beoordelen van de hulpvraag, de persoonlijke situatie en de rechten en plichten van de inwoner. Dit geldt ook als de hulp al is toegekend.

  • b.

    De gemeente ontvangt alle documenten en bewijsstukken die zij nodig heeft zo snel mogelijk van de inwoner.

  • c.

    De inwoner doet wat nodig is om de hulp van de gemeente zo kort mogelijk te laten duren.

  • d.

    De inwoner brengt de gemeente zo snel mogelijk op de hoogte van zijn beperkingen, als die van belang zijn in het contact met de gemeente.

9.2.1 Afstemming op houding en gedrag van de inwoner

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt een uitkering als dat volgens de regels van de wet en deze verordening past bij de houding of het gedrag van de inwoner.

• 2. Bij het nemen van een besluit tot het verlagen van een uitkering houdt de gemeente rekening met:

  • a.

    de ernst van het gedrag;

  • b.

    de mate waarin de inwoner het gedrag verweten kan worden, en

  • c.

    de persoonlijke situatie van de inwoner.

• 3. Voordat een uitkering wordt verlaagd, geeft de gemeente de inwoner de kans om zijn mening te geven. De inwoner kan dat op de volgende manier doen:

  • •

    in een gesprek met de medewerker op het gemeentehuis

  • •

    telefonisch

  • •

    schriftelijk

  • •

    via e-mail

• 4. De gemeente kan ervoor kiezen de inwoner niet om zijn mening te vragen als:

  • a.

    er spoed is;

  • b.

    de inwoner al eerder zijn mening heeft gegeven over de voorgenomen verlaging en er daarna niks veranderd is;

  • c.

    de inwoner aan de gemeente heeft laten weten dat hij dit niet wil;

  • d.

    de gemeente dit niet nodig vindt voor het vaststellen van de ernst van het gedrag of de mate waarin de inwoner het gedrag verweten kan worden;

  • e.

    de gemeente aan de inwoner gevraagd heeft binnen een bepaalde periode informatie te geven en de inwoner dit niet heeft gedaan.

9.2.2 Geen schuld en verjaring

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering niet als:

  • a.

    het gedrag van de inwoner meer dan één jaar voor het constateren daarvan door de gemeente heeft plaatsgevonden;

  • b.

    het gedrag van de inwoner hem niet te verwijten is;

  • c.

    de gemeente daarvoor dringende redenen ziet.

• 2. Als de gemeente de uitkering niet verlaagt omdat er dringende redenen zijn, wordt de inwoner hiervan schriftelijk op de hoogte gesteld.

9.2.3 Ingangsdatum en periode verlaging

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De gemeente maakt het besluit tot verlaging per brief aan de inwoner bekend. In deze brief schrijft de gemeente in ieder geval:

  • a.

    waarom de uitkering wordt verlaagd;

  • b.

    hoe lang de uitkering wordt verlaagd;

  • c.

    met welk percentage de uitkering wordt verlaagd;

  • d.

    met welk bedrag de uitkering wordt verlaagd; en

  • e.

    indien van toepassing, waarom de gemeente afwijkt van de standaardverlaging.

• 2. De verlaging gaat in vanaf de kalendermaand na de datum van dit besluit. Het is mogelijk dat de verlaging al in dezelfde maand of over eerdere maanden wordt toegepast. Dat kan als de uitkering voor die maand(en) nog niet is uitbetaald.

• 3. Soms kan de gemeente de uitkering niet of maar voor een deel verlagen omdat deze wordt beëindigd. De gemeente kan dan een verlaging met terugwerkende kracht toepassen op de uitkering over de periode waarop de gedraging betrekking heeft gehad of over de periode waarin de gedraging heeft plaatsgevonden. Het bedrag dat als gevolg hiervan teveel is betaald, kan van de inwoner worden teruggevorderd.

9.2.4 Berekening verlaging

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. De verlaging is een percentage van de uitkeringsnorm die van toepassing is op de inwoner.

• 2. De gemeente kan de bijzondere bijstand verlagen met een percentage van de bijzondere bijstand als de inwoner maandelijks bijzondere bijstand ontvangt op grond van artikel 12 van de Participatiewet. Gaat het om eenmalige bijzondere bijstand? Dan kan de gemeente die bijstand weigeren als de bijstand nodig is vanwege te weinig besef van verantwoordelijkheid.

9.2.5 Niet nakomen wettelijke arbeidsverplichtingen

(PW, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering een maand als de inwoner een arbeidsverplichting uit artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet niet of niet voldoende nakomt. Die verlaging is 100% van de uitkeringsnorm.

• 2. De verlaging wordt in gelijke stukken verdeeld over de maand van oplegging en de daaropvolgende kalendermaand, als er volgens de gemeente sprake is van bijzondere omstandigheden.

• 3. Het tweede lid is niet van toepassing als:

  • a.

    de gemeente de uitkering verlaagt op grond van artikel 18, vierde lid, onderdeel a, van de Participatiewet; of

  • b.

    als sprake is van herhaling (recidive) zoals bedoeld in artikel 9.2.14.

9.2.6 Niet nakomen andere arbeidsverplichtingen (Participatiewet)

(PW, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 10% van de uitkeringssnorm als de inwoner zich niet tijdig laat registreren als werkzoekende bij het UWV of deze registratie niet tijdig laat verlengen.

• 2. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 20% van de uitkeringssnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende meewerken aan het opstellen, uitvoeren en evalueren van een plan van aanpak;

  • b.

    het niet voldoende leveren van een tegenprestatie die de gemeente heeft opgedragen;

  • c.

    het niet voldoende nakomen van de door de gemeente opgelegde verplichtingen tijdens de zoektermijn van vier weken die voor de inwoner onder de 27 jaar geldt. Als het gaat om een verplichting die ook in artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet staat, geldt artikel 9.2.5;

  • d.

    bij de inwoner die alleenstaande ouder is: het uit houding en gedrag laten blijken geen gebruik te willen maken van een voorziening bedoeld om de kans op werk te vergroten, wat heeft geleid tot het intrekken van de ontheffing van de arbeidsplicht als bedoeld in artikel 9a, eerste lid, van de Participatiewet.

• 3. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 50% van de uitkeringsnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet meewerken aan het opstellen, uitvoeren en evalueren van een plan van aanpak;

  • b.

    het niet leveren van een tegenprestatie die de gemeente heeft opgedragen;

• 4. De gemeente verlaagt de bijstandsuitkering een maand met 100% van de uitkeringsnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende proberen werk te vinden. Als het gaat om een verplichting die ook in artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet staat, geldt artikel 9.2.5;

  • b.

    het niet nakomen van de door de gemeente opgelegde verplichtingen tijdens de zoektermijn van vier weken die voor de inwoner onder de 27 jaar geldt. Als het gaat om een verplichting die ook in artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet staat, geldt artikel 9.2.5.

9.2.7 Niet nakomen arbeidsverplichtingen (IOAW en IOAZ)

(IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. Als de inwoner verwijtbaar werkloos is, wordt de IOAW- of IOAZ-uitkering geweigerd. De uitkering wordt geweigerd naar de mate waarin de inwoner inkomen zou hebben kunnen ontvangen als hij niet verwijtbaar werkloos was geworden of gebleven. De uitkering wordt tijdelijk geweigerd, als voorafgaand aan de aanvraag voor een IOAW- of IOAZ-uitkering:

  • a.

    de werkgever van de inwoner het dienstverband heeft beëindigd vanwege dringende redenen zoals bedoeld in artikel 678 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek; of

  • b.

    de inwoner een dienstverband heeft beëindigd, zonder dat er grote bezwaren waren verbonden aan de voortzetting.

  De uitkering wordt blijvend geweigerd, als de inwoner, op het moment dat hij een IOAW- of IOAZ-uitkering ontvangt:

  • a.

    een aanbod voor een dienstverband heeft afgewezen; of

  • b.

    een dienstverband is misgelopen door zijn houding of gedrag.

• 2. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 10% van de uitkeringssnorm als de inwoner zich niet tijdig laat registreren als werkzoekende bij het UWV of deze registratie niet tijdig laat verlengen.

• 3. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 20% van de uitkeringssnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende meewerken aan een onderzoek naar de mogelijkheden om te werken;

  • b.

    het niet voldoende leveren van een door de gemeente opgedragen tegenprestatie;

  • c.

    het niet voldoende gebruikmaken van een door de gemeente aangeboden voorziening die gericht is op arbeidsinschakeling. Als de voorziening niet is doorgegaan of vroegtijdig is beëindigd, geldt artikel 5, onderdeel d.

  • d.

    bij de inwoner die alleenstaande ouder is: het uit houding en gedrag laten blijken geen gebruik te willen maken van een voorziening bedoeld om de kans op werk te vergroten, wat heeft geleid tot het intrekken van de ontheffing van de arbeidsplicht als bedoeld in artikel 38, eerste lid, van de IOAW/IOAZ.

• 4. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 50% van de uitkeringssnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet meewerken aan een onderzoek naar de mogelijkheden om te werken;

  • b.

    het niet leveren van een door de gemeente opgedragen tegenprestatie.

• 5. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering een maand met 100% van de uitkeringssnorm voor het volgende gedrag:

  • a.

    het niet voldoende proberen werk te vinden;

  • b.

    het niet aanvaarden van werk;

  • c.

    het door eigen toedoen niet behouden van werk;

  • d.

    het niet of onvoldoende gebruikmaken van een door de gemeente aangeboden voorziening die gericht is op arbeidsinschakeling. Hierdoor is de voorziening niet doorgegaan of vroegtijdig beëindigd.

• 6. De gemeente verlaagt de IOAW- of IOAZ-uitkering niet, als zij de uitkering tijdelijk of blijvend weigert op grond van het eerste lid.

9.2.8 Niet meewerken aan de taaltoets

(PW, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner die niet (voldoende) meewerkt aan het afleggen van een taaltoets als bedoeld in artikel 18b van de Participatiewet. De verlaging duurt een maand en wordt vastgesteld op 20%.

• 2. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner als de inwoner binnen twaalf maanden na de datum van het besluit waarmee de verlaging is opgelegd op grond van het eerste lid weer niet (voldoende) meewerkt aan het afleggen van een taaltoets als bedoeld in artikel 18b van de Participatiewet. De verlaging duurt een maand en wordt vastgesteld op 40%.

• 3. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner telkens als de inwoner binnen twaalf maanden na de datum van het besluit waarmee de verlaging is opgelegd op grond van het tweede of dit lid weer niet (voldoende) meewerkt aan het afleggen van een taaltoets als bedoeld in artikel 18b van de Participatiewet. De verlaging duurt telkens een maand en wordt vastgesteld op 100%.

9.2.8A Niet meewerken aan het financieel ontzorgen

(PW, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner die moet inburgeren op grond van de Wet inburgering 2021 en die niet (voldoende) meewerkt aan het meewerken aan financieel ontzorgen, zoals bedoeld in artikel 56a lid 2 van de Participatiewet. Financieel ontzorgen betekent dat zes maanden lang vaste lasten worden ingehouden op de uitkering. Meewerken betekent dat de inwoner de gemeente toestemming geeft om de betalingen van vaste lasten te doen uit de bijstandsuitkering. De verlaging duurt een maand en wordt vastgesteld op 5%.

• 2. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner als de inwoner binnen twaalf maanden na de datum van het besluit waarmee de verlaging is opgelegd op grond van het eerste lid weer niet (voldoende) meewerkt aan het financieel ontzorgen, zoals bedoeld in artikel 56a lid 2 van de Participatiewet. De verlaging duurt een maand en wordt vastgesteld op 10%.

• 3. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner telkens als de inwoner binnen twaalf maanden na de datum van het besluit waarmee de verlaging is opgelegd op grond van het tweede of dit lid weer niet (voldoende) meewerkt aan het financieel ontzorgen, zoals bedoeld in artikel 56a lid 2 van de Participatiewet. De verlaging duurt telkens een maand en wordt vastgesteld op 20%.

9.2.10 Te weinig besef van verantwoordelijkheid

(PW, Awb)

• 1. De gemeente verlaagt de uitkering van een inwoner die zich te weinig realiseert dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen levensonderhoud. De verlaging hangt af van het benadelingsbedrag. De verlaging duurt een maand en wordt vastgesteld op:

  • a.

    20% van de uitkeringsnorm bij een benadelingsbedrag tot € 1.000,-;

  • b.

    30% van de uitkeringsnorm bij een benadelingsbedrag vanaf € 1.000,- tot € 2.000,-;

  • c.

    40% van de uitkeringsnorm bij een benadelingsbedrag vanaf € 2.000,- tot € 4.000,-;

  • d.

    100% van de uitkeringsnorm bij een benadelingsbedrag vanaf € 4.000,-.

• 2. Als de inwoner een uitkering moet aanvragen doordat hij algemeen geaccepteerde arbeid niet heeft aanvaard of behouden, duurt de verlaging een maand en wordt deze vastgesteld op 100% van de uitkeringsnorm.

9.2.13 Samenloop van gedragingen

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. Gedrag waardoor de inwoner meerdere verplichtingen uit deze paragraaf niet nakomt, leidt tot één verlaging. De grootste verlaging die van toepassing is voor het gedrag geldt dan als ook de duur die bij die verlaging hoort.

• 2. Als er sprake is van meerdere gedragingen die ertoe leiden dat één of meer verplichtingen uit deze paragraaf niet worden nagekomen, wordt voor iedere gedraging een afzonderlijke verlaging opgelegd. Deze verlagingen worden gelijktijdig of na elkaar opgelegd. Dit is afhankelijk van de volgende factoren:

  • a.

    hoe ernstig het gedrag is;

  • b.

    de mate waarin het gedrag de inwoner verweten kan worden; en

  • c.

    de omstandigheden van de inwoner.

• 3. Gedrag waardoor de inwoner één of meerdere verplichtingen uit deze paragraaf en de inlichtingenplicht zoals bedoeld in artikel 17 van de Participatiewet niet nakomt, leidt niet tot een verlaging als er een bestuurlijke boete wordt opgelegd.

• 4. Als sprake is van meerdere gedragingen die ertoe leiden dat één of meerdere verplichtingen uit deze paragraaf en de inlichtingenplicht zoals bedoeld in artikel 17 van de Participatiewet niet worden nagekomen, wordt voor elke gedraging een aparte verlaging of bestuurlijke boete opgelegd. Deze verlagingen worden gelijktijdig of na elkaar opgelegd. Dit is afhankelijk van de volgende factoren:

  • a.

    hoe ernstig het gedrag is;

  • b.

    de mate waarin het gedrag de inwoner verweten kan worden; en

  • c.

    de omstandigheden van de inwoner.

9.2.14 Herhaling (recidive)

(PW, IOAW, IOAZ, Awb)

• 1. Als de inwoner zich binnen 12 maanden na de datum waarmee de verlaging is opgelegd op grond van artikel 9.2.6 eerste en tweede lid en artikel 9.2.7, tweede en derde lid opnieuw schuldig maakt aan bepaald gedrag waarmee dezelfde verplichting niet wordt nagekomen, verdubbelt de gemeente telkens de hoogte van de oorspronkelijke verlaging.

• 2. Als de inwoner zich binnen 12 maanden na de datum waarmee de verlaging is opgelegd op grond van artikel 9.2.6, derde en vierde lid, artikel 9.2.7, vierde en vijfde lid, 9.2.10, 9.2.11 en 9.2.12 opnieuw schuldig maakt aan bepaald gedrag waarmee dezelfde verplichting niet wordt nagekomen, verdubbelt de gemeente telkens de duur van de oorspronkelijke verlaging.

• 3. De hoogte of duur wordt ook verdubbeld als de gemeente de uitkering eerder niet heeft verlaagd vanwege dringende redenen.

• 4. Als de inwoner binnen 12 maanden na de datum waarmee de verlaging is opgelegd op grond van artikel 9.2.5, eerste lid weer een arbeidsverplichting uit artikel 18, vierde lid, van de Participatiewet niet of niet voldoende nakomt, verlaagt de gemeente de uitkering voor twee maanden. Die verlaging is 100% van de uitkeringsnorm.

9.2.15 Verrekenen boete Wet Inburgering 2021 met de uitkering

(Wet inburgering 2021, Awb)

• 1. De gemeente kan de boete die op grond van de Wet Inburgering 2021 aan de inburgeringsplichtige wordt opgelegd, verrekenen met de uitkering.

• 2. Onder verrekenen wordt in dit artikel verstaan verrekenen zoals geregeld in artikel 4:93 van de Algemene wet bestuursrecht.

9.3.1 Terugvordering en incasso

(PW, IOAW, IOAZ, Wko, Burgerlijk Wetboek)

• 1. De gemeente vordert gemeentelijke uitkeringen terug in de gevallen die in de wet zijn beschreven en doet dat volgens de regels van de wet. De gemeente vordert niet terug als terugvordering onaanvaardbare gevolgen heeft voor de inwoner.

• 2. Bij een bedrag van € 50,- of lager kan de gemeente besluiten om dit niet terug te vorderen, als dit te veel tijd en geld kost. De gemeente vordert een klein bedrag wel terug als er te veel uitkering is betaald omdat de inwoner de inlichtingenplicht als bedoeld in artikel 17 van de Participatiewet niet is nagekomen.

• 3. Bij de incasso zorgt de gemeente ervoor dat de inwoner een inkomen blijft houden dat past bij zijn persoonlijke situatie. Dit inkomen is in ieder geval gelijk aan de beslagvrije voet.

9.4.2 Terugvordering voorziening

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet, Burgerlijk Wetboek)

• 1. De gemeente kan de voorziening of de waarde daarvan van de inwoner terugvorderen. Dat kan vanaf het moment waarop is voldaan aan één of meer van de redenen die genoemd worden in artikel 9.4.1 en/of de wet.

• 2. In het geval van Wmo-hulp kan de gemeente alleen in de volgende situaties de (geldswaarde van de) voorziening terugvorderen:

  • a.

    Als de gemeente een besluit om een Wmo-voorziening toe te kennen heeft herzien of ingetrokken omdat de inwoner opzettelijk onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt, kan de gemeente de geldswaarde van de voorziening die ten onrechte is verstrekt, vorderen van de inwoner en van de persoon die de inwoner opzettelijk heeft geholpen.

  • b.

    Als de gemeente een besluit om een voorziening toe te kennen heeft herzien of ingetrokken, kan deze voorziening van de inwoner worden teruggevorderd als het om een voorziening gaat die in gebruik is gegeven aan de inwoner.

9.5.1 Controle

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. De gemeente controleert regelmatig of de inwoner recht heeft op een uitkering of voorziening en of hij de juiste uitkering of voorziening heeft aangevraagd of ontvangt. De gemeente kan daarvoor gebruik maken van:

  • a.

    huisbezoeken: medewerkers van de gemeente gaan langs bij de inwoner en kijken in en om de woning. De gemeente kan een huisbezoek aankondigen, maar dat hoeft niet;

  • b.

    heimelijke waarnemingen: medewerkers van de gemeente verzamelen gegevens over de inwoner zonder dat de inwoner hierover vooraf is geïnformeerd. Dat verzamelen gebeurt bijvoorbeeld door buurtonderzoek;

  • c.

    bestandsvergelijkingen: de gemeente vergelijkt de gegevens van de inwoner met de gegevens die bekend zijn over deze inwoner bij andere organisaties, zoals bij het UWV, de Belastingdienst en andere gemeenten;

  • d.

    signalen en tips van organisaties of particulieren;

  • e.

    andere passende onderzoeksmethoden.

• 2. De controle van de voorzieningen is ook bedoeld om de kwaliteit van de voorziening te beoordelen en om te kijken of de voorziening op de juiste manier wordt gebruikt.

• 3. Bij de controle van uitkeringen en voorzieningen zorgt de gemeente ervoor dat de regels die horen bij de opsporing van strafbare feiten worden nageleefd.

• 4. Bij beëindiging van de uitkering of voorziening op verzoek van de inwoner, onderzoekt de gemeente wat de reden is van de beëindiging. De gemeente gaat ook na of de uitkering of voorziening tot de einddatum terecht is verstrekt.

9.5.3 Beleidsplan

(Jeugdwet, Wmo, PW, IOAW, IOAZ, Wgs, Llv, Wko, Gemeentewet)

• 1. De gemeente stelt in een beleidsplan vast hoe zij fraudebestrijding aanpakt en ervoor zorgt dat inwoners zich zo goed mogelijk aan de regels houden (handhaving).

• 2. In het beleidsplan staat in ieder geval:

  • a.

    wat de gemeente precies met fraudepreventie bedoelt;

  • b.

    wanneer en hoe de gemeente inwoners informeert over rechten en plichten (voorlichting);

  • c.

    welke onderzoeksmethoden wanneer kunnen worden ingezet; en

  • d.

    hoe de gemeente samenwerkt met andere organisaties om fraude tegen te gaan.