Afstemmingsverordening IOAW en IOAZ

Artikel 2. Het weigeren of verlagen van de uitkering

• 1. Het college weigert de uitkering blijvend of tijdelijk, conform de regels gesteld in deze verordening, naar de mate waarin de belanghebbende uit of in verband met arbeid inkomen zou hebben kunnen verwerven, indien sprake is van een situatie genoemd in artikel 20, eerste lid, van de IOAW dan wel artikel 20, tweede lid van de IOAZ.

• 2. Het college verlaagt de uitkering in de gevallen genoemd in het tweede lid van artikel 20, IOAW dan wel artikel 20, eerste lid van de IOAZ overeenkomstig de regels gesteld in deze verordening.

• 3. De hoogte en duur van de op te leggen weigering of verlaging wordt afgestemd op de ernst van de gedraging.

Artikel 4. Het besluit tot weigering of verlaging van de uitkering

• 1. In het besluit tot opleggen van een blijvende of tijdelijke weigering van de uitkering wordt in ieder geval vermeld de reden, de duur en de hoogte van de weigering.

• 2. In het besluit tot opleggen van een verlaging van de uitkering wordt in ieder geval vermeld de reden van de verlaging, het percentage, alsmede het bedrag, waarmee de uitkering wordt verlaagd en de duur van de verlaging.

Artikel 6. Afzien van het opleggen van een weigering of verlaging

• 1. Het college ziet af van het weigeren of verlagen van de uitkering indien:

  • a.

    elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt, of

  • b.

    de gedraging meer dan één jaar vóór constatering door het college van die gedraging heeft plaatsgevonden, tenzij de gedraging een schending van de inlichtingenplicht inhoudt en als gevolg van die gedraging ten onrechte een uitkering is verleend. De verlaging van de uitkering wegens schending van de inlichtingenplicht wordt niet opgelegd na verloop van vijf jaren nadat de betreffende gedraging heeft plaatsgevonden.

• 2. Het college kan afzien van het weigeren of verlagen van de uitkering indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

• 3. Indien het college afziet van het weigeren of verlagen van de uitkering op grond van dringende redenen, wordt de belanghebbende daarvan schriftelijk mededeling gedaan.

Artikel 7. Ingangsdatum en tijdvak

• 1. De weigering of verlaging van de uitkering wordt opgelegd met ingang van de eerste dag van de kalendermaand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de weigering of verlaging van de uitkering aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Indien over deze periode reeds een weigering of verlaging van de uitkering is toegepast, wordt de weigering of verlaging aansluitend op deze periode opgelegd. In alle gevallen wordt uitgegaan van de grondslag die geldt over de periode waarover de weigering of verlaging wordt opgelegd.

• 2. In afwijking van het eerste lid wordt de verlaging opgelegd met ingang van de ingangsdatum van de uitkering indien het besluit tot verlaging samenvalt met het besluit tot toekenning van de uitkering.

• 3. In afwijking van het eerste lid wordt de weigering opgelegd met ingang van de datum waarop de uitkering zou zijn ingegaan, indien het besluit tot weigering samenvalt met het besluit tot toekenning van de uitkering.

Artikel 11. De hoogte en duur van de verlaging

• 1. Met inachtneming van het bepaalde in artikel 2, derde lid wordt de hoogte en duur van de verlaging die hoort bij een verwijtbare gedraging als omschreven in artikel 10 vastgesteld volgens onderstaande matrix.

  Matrix

• 2. Indien binnen één jaar na de voorgaande verwijtbare gedraging sprake is van herhaling van verwijtbaar gedrag, wordt de grotere mate van verwijtbaarheid tot uitdrukking gebracht in een verzwaring van de verlaging. Onder voorgaande verwijtbare gedragingen wordt verstaan de voorgaande gedraging die aanleiding is geweest tot het treffen van een verlaging. Dit geldt evenzo indien de verlaging wegens dringende redenen niet is geëffectueerd.

Artikel 12. Verstrekken van onjuiste of onvolledige inlichtingen

• 1. Indien het schenden van de inlichtingenplicht door de belanghebbende niet heeft geleid tot het ten onrechte verstrekken van bijstand, legt het college geen bestuurlijke boete op. Het college volstaat in dat geval met het geven van een schriftelijke waarschuwing.

• 2. Indien het schenden van de inlichtingenplicht door de belanghebbende heeft geleid tot het ten onrechte verstrekken van bijstand, is de bestuurlijke boete gelijk aan het benadelingsbedrag.

• 3. Indien het schenden van de inlichtingenplicht door de belanghebbende heeft geleid tot het ten onrechte verstrekken van bijstand en indien sprake is van recidive, is de bestuurlijke boete gelijk aan 150 procent het benadelingsbedrag.

Artikel 13. Zeer ernstige misdragingen

• 1. Indien een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren en medewerkers, en onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de IOAW of de IOAZ, als bedoeld in artikel 20, tweede lid van de IOAW en artikel 20, eerste lid van de IOAZ, wordt een verlaging van de uitkering opgelegd;