Eilandsverordening regelende het merken en registreren van vee op het eiland Sint Eustatius (Vee Registratie Verordening)

Geldend van 16-07-2016 t/m heden

Intitulé

Eilandsverordening regelende het merken en registreren van vee op het eiland Sint Eustatius (Vee registratie verordening)

HOOFDSTUK I Algemene bepalingen

Artikel 1

In deze verordening en de daarop rustende bepalingen wordt verstaan onder:

  • a.

    bestuurscollege : het bestuurscollege van het eilandgebied Sint Eustatius;

  • b.

    eiland : het eilandgebied Sint Eustatius;

  • c.

    vee : geiten, schapen, runderen, ezels en varkens en andere dieren bij eilandsbesluit aan te wijzen;

  • d.

    merken : het aanbrengen van registratie tekens aan en in het dier overeenkomstig door de overheid vastgestelde richtlijnen;

  • e.

    vee-eigenaar : de natuurlijke of rechtspersoon ten wiens name het vee in het register is opgenomen.

Artikel 2

  • 1. Al het vee op het eiland wordt binnen vier weken na de geboorte gemerkt conform de van overheidswege gegeven richtlijnen.

  • 2. Vee, ingevoerd van buiten het eiland en voorzien van een uitwendig merkteken, kan dit merkteken onveranderd behouden, mits het geen insnijding(en) in een of beide oren, couperen van staart of andere uitwendige veranderingen betreft. De registratie van het dier vindt dan plaats via het inbrengen van de radio afleesbare microchip. Het merken dient binnen vier weken na aankomst te geschieden.

  • 3. Vee. ingevoerd van buiten het eiland en niet voor/.ien van een merkteken moet door de eigenaar binnen vier weken worden voorzien van de van overheidswege verstrekte merktekens.

  • 4. De dienst belast met het merken en registreren van vee wordt bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, vastgesteld.

HOOFDSTUK II registratie van vee

Artikel 3

De van overheidswege verstrekte merktekens worden bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregel. vastgesteld.

Artikel 4

  • 1. Er wordt van overheidswege een register bijgehouden waarin alle gemerkte dieren zijn ingeschreven.

  • 2. In het register wordt aantekening gehouden van de diersoort, geboorte maand en jaar, geslacht. eigenaar en registratienummers.

  • 3. De instantie belast met het registreren wordt bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregel, vastgesteld.

Artikel 5

Van de geboorte, het invoeren, verkopen, ruilen, uitvoeren, slachten of overlijden van vee wordt door de eigenaar binnen 48 uur een melding doorgegeven aan de met de registratie belaste instantie.

Artikel 6

De eigenaar van vee is gehouden zorg te dragen dat de met de registratie van vee belaste instantie alle benodigde gegevens ontvangt voor het registreren van vee.

Artikel 7

Loslopend vee dat wordt aangetroffen kan in beslag worden genomen door of namens het eilandgebied Sint Eustatius of mag meteen door de politie danwel door een ambtenaar van de dienst Landbouw, Veeteelt en Visserij, die daartoe is aangewezen worden afgemaakt en dien overeenkomstig geslacht of verkocht waarbij de opbrengst na aftrek van de kosten ten gunste van het eilandgebied komt.

HOOFDSTUK III Ontheffing

Artikel 8

  • 1. Het bestuurscollege kan ontheffing verlenen van de in artikel 2 genoemde registratie.

  • 2. Bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen nadere regels worden gegeven voor de voorwaarden waaraan moet worden voldaan om voor ontheffing in aanmerking te komen.

Artikel 9.

Een verzoek om ontheffing wordt schriftelijk door de aanvrager bij het bestuurscollege ingediend onder:

  • 1.

    opgaaf van reden(en);

  • 2.

    overlegging van bescheiden waaruit de noodzaak van ontheffing blijkt.

Artikel 10

Het bestuurscollege kan aan een ontheffing voorwaarden en andere beperkende regelingen verbinden waarbij, voorafgaande aan het inwerking treden van de ontheffing, moet worden voldaan.

Artikel 11

Het bestuurscollege zal de aanvrager binnen 10 dagen schriftelijk informeren over de ontheffing en de gestelde voorwaarden.

Artikel 12

Het bestuurscollege zal een geheel of gedeeltelijke afwijzing schriftelijk motiveren.

Artikel 13

  • 1.

    De aanvrager kan bezwaar in dienen tegen een geheel of gedeeltelijke afwijzing van de ontheffing.

  • 2.

    Het bezwaarschrift moet binnen een (1) maand na dagtekening schriftelijk bij het bestuurscollege worden ingediend. De datum van binnenkomst is bepalend of het bezwaarschrift in behandeling wordt genomen.

  • 3.

    Het bestuurscollege hoort de aanvrager alvorens een definitief standpunt in te nemen.

  • 4.

    Het bestuurscollege beslist schriftelijk op een bezwaarschrift.

Artikel 14

Het bestuurcollege wordt geacht een beschikking te hebben geweigerd als niet binnen een maand na datum van ontvangst van het verzoek een beschikking aan de aanvrager is gezonden.

Bij gemotiveerd besluit kan het bestuurscollege deze termijn eenmaal verlengen met ten hoogste een maand.

HOOFDSTUK IV Slotartikelen en strafbepalingen

Artikel 15

Overtreding van de bij deze verordening gestelde maatregelen betreffende het registreren van vee wordt gestraft met een hechtenis van ten hoogste drie maanden of een categorie 2 geldboete.

Artikel 16

De bij deze verordening strafbaar gestelde feiten zijn overtredingen.

Artikel 17

  • 1. Met het opsporen van de bij deze verordening strafbaar gestelde feiten zijn de in artikel 8 van het Wetboek van Strafvordering aangewezen ambtenaren belast.

  • 2. Met het toezicht houden op de naleving van de in deze verordening opgenomen voorschriften zijn belast de, bij eilandsbesluit, houdende algemene maatregelen, aangewezen, personen van de onder artikel 2 lid 4 van deze verordening genoemde dienst.

Artikel 18

Deze eilandsverordening treedt in werking op de dag nadat zij is afgekondigd.

Artikel 19

Zij kan worden aangehaald als de" Vee registratie verordening".

Memorie van Toelichting Eilandsverordening tot wijziging van de Veeregistratieverordening.

§1. I n l e i d i n g .

Het openbaar lichaam heeft reeds jaren last van loslopend vee en is sinds 1 october 2015 weer actief bezig om dit probleem te verhelpen. Dit ondermeer doordat:

  • -

    er veel schade door deze dieren worden aangericht onder andere aan; de biodiversiteit van het eiland, aan persoonlijke goederen en openbare eigendom;

  • -

    het zeer onaantrekkelijk en onhygiënisch om overal dierenafval te zien;

  • -

    het levert levensgevaarlijke situaties op zowel prive als openbare terreinen en in het verkeer;

  • -

    dit één van de belangrijkste hindernissen van de ontwikkeling van de lokale agrarische sector en “food security”, immers de dieren vernielen de productie.

Gezien de capaciteit van de schutstal, de capaciteit van de koel/ijscontainers en de wettelijke verplichtingen van het openbaar lichaam moet de mogelijkheid gecreërd worden om het vee meteen af te maken in plaats van ze alleen in beslag te kunnen nemen en pas op een latere datum afmaken.

§2. Artikelsgewijze toelichting.

Artikel I

Het termijn in artikel 2 lid 1 is gewijzigd van drie maanden naar vier weken. De reden daarvoor is tweëerlei. Ten eerste is het gemakkelijker om jong vee van een merkteken te voorzien, omdat het gemakkelijker is ze te vangen. Hoe groter ze worden hoe moeilijker het wordt om ze te merken. Ten tweede is het belangrijk in verband met controle van vee. Vier weken is ideaal, omdat de dieren nog klein zijn en de termijn ook strookt met hetgeen reeds vermeld is aangaande te importeren vee.

In artikel 5 wordt de geboorte van vee toegevoegd bij de lijst van reden voor meldingen. De gedachte dat hierachter ligt is dat er zo een beter overzicht is de tijd van geboorte en de mogelijke tijd voor slachting en van het aantal vee dat er op het eiland aanwezig is.

Artikel 7 is gewijzigd om de mogelijkheid te creëeren dat de geautoriseerde ambtenaar van de Unit Inspectie & implementatie loslopend vee meteen kan afmaken in plaats van het slechts in beslag te nemen en naar de schutstal te brengen. Het schutstal kan een zeer beperkt aantal vee houden, zonder dat dit schadelijke gevolgen heeft voor de dieren danwel overlast of schade aan de openbare gezondheid veroorzaakt. Verder is het zo dat onbekende personen de omheining van het schutstal doorknippen waardoor de zelfde dieren weer loslopen. Dit vergt meer mankracht, geld en materiaal zonder dat er verbetering kan komen van de situatie. Waardoor de kosten onnodig hoger gedreven worden.

Artikel II

Dit artikel spreekt voor zich.