LANDSVERORDENING houdende regels met betrekking tot voorzieningen voor telecommunicatie

1. Ter bevordering van een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang is voor anderen dan het Land een bij landsbesluit te verlenen concessie vereist voor de aanleg, de instandhouding en de exploitatie van de telecommunicatie-infrastructuur.

2. Indien de aanleg, de instandhouding en de exploitatie van de telecommunicatie-infrastructuur geschiedt door het Land, is het in deze landsverordening ten aanzien van de concessie respectievelijk de houder van de concessie bepaalde, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald, van overeenkomstige toepassing op het Land, met uitzondering van artikel 32, tweede lid.

3. De minister kent aan de houder van de concessie de radiofrequenties toe die nodig zijn voor de uitvoering van de concessie, waarbij voorschriften en beperkingen kunnen worden gesteld.

4. De houder van de concessie draagt er zorg voor dat de capaciteit, de kwaliteit en de eigenschappen van de telecommunicatie-infrastructuur voldoen een eisen voor een doelmatige verzorging van telecommunicatie.

5. Het is anderen dan de houder van de concessie slechts toegestaan telecommunicatie-inrichtingen van bijzondere aard of beperkte omvang als bedoeld in hoofdstuk III aan te leggen, in stand te houden, aanwezig te hebben, te gebruiken of te doen gebruiken en te exploiteren of te doen exploiteren indien het bepaalde bij of krachtens Hoofdstuk III wordt in acht genomen.

1. De houder van de concessie is in het belang van het algemeen maatschappelijk en economisch verkeer verplicht bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, te omschrijven diensten, die betrekking hebben op het directe transport van gegevens van en naar aansluitpunten, te verzorgen en een ieder tegen vergoeding het gebruik daarvan ter beschikking te stellen.

2. De houder van de concessie is verplicht om een ieder tegen vergoeding het gebruik van vaste verbindingen ter beschikking te stellen.

3. De houder van de concessie is bevoegd om gebruikers van de in het eerste en tweede lid bedoelde voorzieningen van het gebruik daarvan geheel of gedeeltelijk uit te sluiten voor zover het gebruik dat deze gebruikers van die voorzieningen maken een zodanige belasting voor deze voorzieningen oplevert dat hinder wordt veroorzaakt aan andere gebruikers van die voorzieningen, dan wel, ingeval het betreft vanuit Sint Maarten uitgaande telecommunicatie, dit gebruik op zodanige wijze geschiedt dat omkering van de communicatierichting plaatsvindt, waardoor de door de gebruiker aan de concessiehouder voor het gebruik maken van deze voorzieningen verschuldigde vergoedingen niet in de volle omvang aan de concessiehouder toekomen, tenzij hierover met de houder van de concessie afspraken zijn gemaakt.

1. De voorwaarden, waaronder de concessie wordt verleend, worden bij landsbesluit vastgesteld.

2. Behalve de voorwaarden in elk bijzonder geval aan de concessie te verbinden hebben de voorwaarden ter uitvoering van het bepaalde in artikel 2, vierde lid, en artikel 3, eerste en tweede lid, in elk geval betrekking op:

• a)

  het in stand houden van een goede telecommunicatie-infrastructuur en een goede dienstverlening;

• b)

  de wijze en mate van dienstverlening;

• c)

  de samenwerking tussen de houders van een concessie;

• d)

  de tarieven;

• e)

  de geheimhouding;

• f)

  de bescherming van de persoonlijke levenssfeer;

• g)

  het instellen van een geschillencommissie voor gebruikers met betrekking tot de toepassing van de door de houder van de concessie vast te stellen algemene voorwaarden;

• i)

  de omvang en aard van de concessie;

• j)

  de duur van de concessie;

• k)

  de gronden voor intrekking van de concessie.

3. De concessievoorwaarden bevatten alleen verplichtingen ten aanzien van het door de houder van de concessie te bereiken resultaat en niet ten aanzien van de wijze van bedrijfsvoering om dit resultaat te bereiken.

4. Een besluit tot vaststelling of wijziging van de concessievoorwaarden wordt genomen met inachtneming van een bedrijfsmatige en op continuïteit gerichte exploitatie door de houder van de concessie.

5. De houder van een concessie is een bij landsbesluit te bepalen vergoeding verschuldigd voor de kosten verbonden aan de verlening van de concessie, aan het toezicht op de naleving door de houder van de concessie van de bij of krachtens deze landsverordening gegeven regels, voorschriften en beperkingen alsmede aan de uitoefening van bevoegdheden inzake de telecommunicatie door het Land.

6. Indien de houder van een concessie een privaatrechtelijke rechtspersoon is, is iedere bestuurder van deze rechtspersoon hoofdelijk aansprakelijk voor het afdragen van de in het vijfde lid bedoelde vergoeding.

1. De houder van de concessie is gehouden bij de uitvoering van de ingevolge deze landsverordening op hem rustende verplichtingen ter zake van de verzorging van het internationale telecommunicatieverkeer de daarop betrekking hebbende verplichtingen na te komen, die voortvloeien uit het op 6 november 1982 te Nairobi tot stand gekomen Internationaal Telecommunicatieverdrag met daarbij behorende bijlagen en reglementen (Trb. 1983, 164), zoals het thans luidt of nadien is gewijzigd, en uit andere bindende verdragen of besluiten van volkenrechtelijke organisaties.

2. De minister geeft in overeenstemming met de Minister van Algemene Zaken aan de houder van de concessie voorschriften die strekken tot:

• a.

  het waarborgen van een goede toepassing van het eerste lid;

• b.

  het verlenen van de nodige medewerking aan de Minister van Algemene Zaken bij de voorbereiding van verdragen en besluiten als bedoeld in het eerste lid en het in verband daarmee te voeren internationale overleg.

1. De houder van de concessie is voor schade als gevolg van het niet of niet goed functioneren van de telecommunicatie-infrastructuur en van tekortkomingen bij de uitvoering van de krachtens artikel 3, eerste lid, aan hem opgedragen diensten en van de zorg voor vaste verbindingen slechts aansprakelijk indien het schade betreft als gevolg van:

• a.

  dood of lichamelijk letsel;

• b.

  een handelen in strijd met de artikelen 2:234 tot en met 2:237 van het Wetboek van Strafrecht;

• c.

  het niet of onjuist verstrekken, het onzorgvuldig beheren of verwerken van gegevens betreffende gebruikers van de bedoelde diensten en van vaste verbindingen dan wel fouten in administratieve verrichtingen samenhangend met die gegevens.

2. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, worden bedragen vastgesteld waarboven de aansprakelijkheid, bedoeld in het eerste lid, zich niet uitstrekt, waarbij de hoogte van de bedragen verschillend kan zijn voor onder meer de aard van de gebeurtenis, de onderscheiden aan de houder van de concessie krachtens artikel 3, eerste lid, opgedragen diensten en de zorg voor vaste verbindingen.

3. De houder van de concessie kan zich niet beroepen op een uit het eerste en tweede lid voortvloeiende uitsluiting of beperking van zijn aansprakelijkheid, voor zover de schade is ontstaan uit zijn eigen handelen of nalaten, geschied hetzij met het opzet die schade te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zou voortvloeien.

1. Het is degene, die krachtens paragraaf 2 van dit hoofdstuk gerechtigd is een telecommunicatie-inrichting aan te leggen, in stand te houden of te gebruiken verboden om die inrichting te gebruiken of te doen gebruiken om voor derden:

• a.

  diensten omschreven krachtens artikel 3, eerste lid, te verzorgen;

• b.

  het directe transport van gegevens te verzorgen;

• c.

  andere vormen van telecommunicatie te verzorgen dan bedoeld onder a en b anders dan door middel van de telecommunicatie-infrastructuur.

2. De minister kan ten aanzien van een telecommunicatie-inrichting als bedoeld in artikel 15, van het verbod in het eerste lid ontheffing verlenen voor telecommunicatie tussen gebruikers van een bepaalde bij die ontheffing aan te geven categorie, indien de houder van de concessie niet bereid is of niet in staat is binnen redelijke termijn en tegen redelijke voorwaarden het gebruik van een gelijkwaardige voorziening ter beschikking te stellen.

3. Aan de ontheffing kunnen voorschriften en beperkingen worden verbonden in verband met het doel waarvoor de ontheffing wordt verleend.

4. Het verbod in het eerste lid is niet van toepassing op de bij of krachtens landsverordening toegestane verspreiding van omroepprogramma’s door middel van de in het tweede lid bedoelde inrichtingen.

1. Bij of krachtens landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen regels worden gesteld ten aanzien van de totstandkoming van besluiten tot verlening, weigering, wijziging of intrekking van een machtiging voor een telecommunicatie-inrichting als bedoeld in de artikelen 15, eerste lid, 16, derde lid, onderdeel a, 18, eerste en derde lid, 18c, eerste lid, van een aanvullende machtiging als bedoeld in artikel 18b, eerste lid, en van ontheffingen als bedoeld in artikel 12, tweede lid, en artikel 19, tweede lid.

2. Deze regels kunnen slechts betrekking hebben op:

• a.

  de wijze waarop een aanvraag tot verlening, wijziging of intrekking van een machtiging of een ontheffing wordt ingediend en behandeld en de wijze waarop de ambtshalve wijziging of intrekking van een machtiging of een ontheffing wordt voorbereid;

• b.

  de gegevens die bij een aanvraag tot verlening, wijziging of intrekking van machtiging worden verstrekt;

• c.

  de termijn waarbinnen op de aanvraag wordt beslist.

3. De besluiten tot weigering, intrekking of wijziging van een machtiging of ontheffing, als bedoeld in het eerste lid, dienen met redenen te zijn omkleed.

1. Het is anders dan krachtens concessie verboden radio-elektrische zendinrichtingen aan te leggen, aanwezig te hebben of te gebruiken dan wel te exploiteren, tenzij met machtiging van de minister.

2. Bij of krachtens landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen worden aangewezen:

• a.

  radio-elektrische zendinrichtingen waarvoor geen machtiging als bedoeld in het eerste lid is vereist;

• b.

  overheidsinstanties en categorieën van natuurlijke of rechtspersonen, die in daarbij te omschrijven gevallen zijn vrijgesteld van het vereiste van een machtiging.

3. Bij of krachtens landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen regels worden gesteld met betrekking tot:

• a.

  de in het eerste lid bedoelde machtigingen;

• b.

  de aanleg, het aanwezig hebben en het gebruik van radio-elektrische zendinrichtingen, ongeacht of daarvoor een machtiging is vereist.

4. De in het derde lid bedoelde regels strekken ter waarborging van een doelmatig gebruik van de ether. Zij kunnen mede strekken ten dienste van een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang.

5. De in het derde lid bedoelde regels hebben in ieder geval betrekking op:

• a.

  het verlenen van machtigingen als bedoeld in het eerste lid, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt naar de duur van de machtiging, de aard van de radio-elektrische zendinrichting en het doel waarvoor de machtiging wordt verleend, alsmede de aan die machtigingen te verbinden voorschriften en beperkingen;

• b.

  de bevoegdheid tot het bedienen van daarbij te omschrijven categorieën van radio-elektrische zendinrichtingen;

• c.

  de aan radio-elektrische zendinrichtingen te stellen technische eisen;

• d.

  het voorkomen en opheffen van belemmeringen en storingen die radio-elektrische zendinrichtingen teweeg brengen in daarbij te omschrijven inrichtingen;

• e.

  de keuring van een radio-elektrische zendinrichting;

• f.

  hetgeen nodig is ter uitvoering van Sint Maarten bindende verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties;

• g.

  het in de uitoefening van beroep of bedrijf vervaardigen, verhandelen, installeren of herstellen van radio-elektrische zendinrichtingen.

6. Een machtiging wordt geweigerd indien:

• a.

  verlening daarvan in strijd zou zijn met de krachtens het vijfde lid gestelde regels;

• b.

  een doelmatig gebruik van de ether dit vordert;

• c.

  een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang zich daartegen verzet;

• d.

  deze is gevraagd voor het verspreiden van omroepprogramma’s en de verlening in strijd zou zijn met de bij of krachtens landsverordening toegestane verspreiding van omroepprogramma’s;

• e.

  de verlening gevaar zal opleveren voor de veiligheid van het Land of de rechtsorde.

7. Een machtiging kan voorts worden geweigerd indien:

• a.

  een eerder verleende machtiging als bedoeld in het eerste lid is ingetrokken wegens overtreding van de bij of krachtens deze landsverordening gestelde regels dan wel van de aan de machtiging verbonden voorschriften of beperkingen;

• b.

  de aanvrager niet heeft voldaan aan nog op hem rustende verplichtingen die voortvloeien uit een eerder aan hem verleende machtiging;

• c.

  de aanvraag niet voldoet aan de daarvoor krachtens artikel 13 gestelde regels.

8. Een machtiging kan worden ingetrokken indien:

• a.

  de houder van de machtiging de bij of krachtens deze wet gestelde regels dan wel de aan de machtiging verbonden voorschriften en beperkingen niet nakomt;

• b.

  een doelmatig gebruik van de ether dit vordert;

• c.

  een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang dit vordert;

• d.

  de vrees gewettigd is dat het van kracht blijven van de machtiging gevaar zal opleveren voor de veiligheid van het Land of de rechtsorde;

• e.

  de gronden, waarop de machtiging is verleend, zijn vervallen.

9. Een machtiging kan door de minister worden ingetrokken indien de vrees gewettigd is dat het van kracht blijven van de machtiging gevaar zal opleveren voor de veiligheid van het Koninkrijk.

1. Bij of krachtens landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen ten aanzien van radio-elektrische ontvanginrichtingen, die niet uitsluitend zijn bestemd voor de ontvangst van omroepprogramma’s, regels worden gesteld.

2. Met betrekking tot de in het eerste lid bedoelde regels is het bepaalde in artikel 15, vijfde lid, van overeenkomstige toepassing.

3. De in het eerste lid bedoelde regels kunnen voorts slechts betrekking hebben op:

• a.

  het stellen van het vereiste van een machtiging van de minister voor de aanleg, het aanwezig hebben en het gebruik van daarbij aan te geven soorten ontvanginrichtingen anders dan krachtens concessie in het belang van de bescherming van de rechten van derden in het radioverkeer dan wel de nakoming van Sint Maarten bindende verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties, alsmede de aan zodanige machtiging te verbinden voorschriften en beperkingen;

• b.

  het gebruik van hetgeen met een ontvanginrichting kan worden opgevangen ter bescherming van de rechten van derden.

4. Een machtiging als bedoeld in het derde lid, onder a, kan worden geweigerd indien:

• a.

  de bescherming van rechten van derden in het radioverkeer dit vordert;

• b.

  de nakoming van Sint Maarten bindende verdragen of besluiten van volkenrechtelijke organisaties dit vordert;

• c.

  de aanvraag niet voldoet aan de daarvoor krachtens artikel 13 gestelde regels.

5. Een machtiging kan worden ingetrokken indien de houder van de machtiging de bij of krachtens deze landsverordening gestelde regels dan wel de aan de machtiging verbonden voorschriften en beperkingen niet nakomt.

6. Het bepaalde in dit artikel is niet van toepassing op radio-elektrische ontvanginrichtingen die deel uitmaken van een draadomroepinrichting.

1. Voor de radio-elektrische zend- of ontvanginrichtingen aan boord van:

• a.

  andere dan Sint Maartense schepen, die zich bevinden in de wateren van Sint Maarten; of

• b.

  andere dan Sint Maartense luchtvaartuigen, die zich bevinden in het luchtruim van Sint Maarten of op het grondgebied van Sint Maarten, is geen machtiging vereist krachtens artikel 15 of 16 indien daarvoor een vergunning is afgegeven in overeenstemming met het Internationaal Telecommunicatieverdrag met daarbij behorende bijlagen en reglementen en deze vergunning door de minister is erkend.

2. De minister kan regels stellen voor het gebruik van de in het eerste lid bedoelde radio-elektrische zendinrichtingen.

1. Het is anders dan krachtens concessie verboden een draadomroepinrichting aan te leggen, in stand te houden, te exploiteren of te doen exploiteren, tenzij met machtiging van de minister.

2. Van het verbod in het eerste lid zijn vrijgesteld de door de minister aan te wijzen categorieën draadomroepinrichtingen van zeer geringe omvang, die voldoen aan door de minister te stellen regels met betrekking tot de techniek van die inrichtingen. Van het voornemen tot zodanige aanwijzing doet de minister mededeling aan de Minister van Justitie.

3. Aan een machtiging kunnen voorschriften en beperkingen worden verbonden die betrekking kunnen hebben op:

• a.

  de duur van de machtiging;

• b.

  het aantal woningen waarvoor de machtiging wordt verleend en waarvoor de aansluitplicht geldt;

• c.

  de techniek, structuur en kwaliteit van de inrichting;

• d.

  het gebruik maken van een bepaald gedeelte van de telecommunicatie-infrastructuur;

• e.

  een verplichte signaallevering aan andere draadomroepinrichtingen;

• f.

  de toewijzing en het gebruik van radiofrequenties;

• g.

  het voorkomen dan wel opheffen van storing aan derden door het gebruik van de inrichting;

• h.

  de verplichting om binnen een bepaalde termijn nadat de machtiging rechtskracht heeft gekregen de draadomroepinrichting aan te leggen;

• i.

  de bescherming van de rechten van derden en de nakoming van Sint Maarten bindende verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties.

4. Een machtiging kan worden geweigerd indien:

• a.

  de aanvraag niet voldoet aan de daarvoor krachtens artikel 13 gestelde regels;

• b.

  de aanvrager niet over voldoende technische en financiële middelen beschikt om de continuïteit van de exploitatie van de draadomroepinrichting te waarborgen;

• c.

  voor het gebied waarop de aanvraag betrekking heeft reeds een machtiging is verleend.

5. Een machtiging kan worden ingetrokken indien:

• a.

  de houder van de machtiging de bij of krachtens deze landsverordening gestelde regels dan wel de aan de machtiging verbonden voorschriften en beperkingen niet nakomt;

• b.

  de houder van de machtiging niet langer over voldoende technische en financiële middelen beschikt om de continuïteit van de exploitatie van de draadomroepinrichting te waarborgen;

• c.

  de gronden, waarop de machtiging is verleend, zijn vervallen.

1. Het is degene die met machtiging of krachtens vrijstelling, bedoeld in artikel 18, tweede lid, een draadomroepinrichting aanlegt, in stand houdt of exploiteert, verboden deze te exploiteren of te doen exploiteren anders dan voor het verspreiden van omroepprogramma’s, tenzij met een aanvullende machtiging van de minister.

2. Een aanvullende machtiging wordt verleend voor de exploitatie van de draadomroepinrichting als middel van transport voor andere diensten met betrekking tot telecommunicatie, met uitzondering van die tussen aangeslotenen op de draadomroepinrichting.

3. Aan een aanvullende machtiging kunnen voorschriften worden verbonden en een aanvullende machtiging kan onder beperkingen worden verleend. Deze kunnen betrekking hebben op:

• a.

  de duur van de aanvullende machtiging;

• b.

  het aanbrengen van technische voorzieningen;

• c.

  het voorkomen dan wel het opheffen van storingen aan derden door gebruik van de draadomroepinrichting;

• d.

  de bescherming van de rechten van derden; en

• e.

  de nakoming van Sint Maarten bindende verdragen en besluiten van volkenrechtelijke organisaties.

4. Een aanvullende machtiging wordt geweigerd indien een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economische belang zich tegen verlening verzet alsmede op de gronden aangegeven in artikel 18, vierde lid, onderdelen a en b.

5. Een aanvullende machtiging kan worden ingetrokken indien een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen een economisch belang dit vordert alsmede op de gronden aangegeven in artikel 18, vijfde lid.

1. Het is anders dan krachtens concessie verboden een inrichting bestemd voor telecommunicatie door middel van kabels en kabelwerken, die geen draadomroepinrichting als bedoeld in artikel 18 is, geheel of gedeeltelijk in, op of boven openbare gronden aan te leggen, in stand te houden en te gebruiken tenzij met machtiging van de minister.

2. Een machtiging voor een zodanige inrichting wordt geweigerd:

• a.

  indien de houder van de concessie bereid en in staat is binnen een redelijke termijn en tegen redelijke voorwaarden het gebruik van een aan een zodanige inrichting gelijkwaardige voorziening ter beschikking te stellen; of

• b.

  anderszins een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang zich tegen het verlenen verzet.

3. Een machtiging kan voorts worden geweigerd indien de aanvraag niet voldoet aan de daarvoor krachtens artikel 13 gestelde regels.

4. Aan een machtiging kunnen voorschriften worden verbonden en een machtiging kan onder beperkingen worden verleend. Deze kunnen betrekking hebben op:

• a.

  de duur van de machtiging;

• b.

  de techniek en structuur van de inrichting;

• c.

  het voorkomen dan wel het opheffen van storing aan derden door het gebruik van de inrichting;

• d.

  het voorkomen van aantasting van de doelmatigheid van de telecommunicatie-infrastructuur;

• e.

  de wijze van aansluiting aan de telecommunicatie-infrastructuur.

5. Een machtiging kan worden ingetrokken indien:

• a.

  een doelmatige verzorging van de telecommunicatie in het algemeen maatschappelijk en economisch belang dit vordert;

• b.

  de houder van de machtiging de bij of krachtens deze landsverordening gestelde regels dan wel de aan de machtiging verbonden voorschriften of de beperkingen waaronder deze is verleend niet nakomt;

• c.

  de gronden waarop de machtiging is verleend, zijn vervallen.

6. Ten aanzien van inrichtingen bedoeld in het eerste lid is het bepaalde in artikel 18a van overeenkomstige toepassing.

1. Het is degene die krachtens de paragrafen 2, 3 en 3a van dit hoofdstuk gerechtigd is een daarin bedoelde telecommunicatie-inrichting, aan te leggen, in stand te houden, te gebruiken dan wel te exploiteren of te doen exploiteren, verboden die inrichting te koppelen of te doen koppelen aan een andere zodanige inrichting, anders dan door middel van de telecommunicatie-infrastructuur.

2. De minister kan ten aanzien van een telecommunicatie-inrichting als bedoeld in de artikelen 15, 16 en 18c van het verbod in het eerste lid ontheffing verlenen, indien de houder van de concessie niet bereid of in staat is binnen redelijke termijn en tegen redelijke voorwaarden het gebruik van een gelijkwaardige voorziening ter beschikking te stellen.

3. In verband met het doel waarvoor een ontheffing wordt verleend, kunnen aan een ontheffing voorschriften worden verbonden en kan een ontheffing onder beperkingen worden verleend.

4. Het verbod in het eerste lid is niet van toepassing ten aanzien van een signaallevering door een draadomroepinrichting aan andere draadomroepinrichtingen in Sint Maarten, indien de signaallevering krachtens artikel 18, derde lid, onder e, verplicht is gesteld.