LANDSVERORDENING houdende regeling van het gebruik van stoomketels

1. Tot het gebruik van een stoomketel, waaronder in deze verordening wordt verstaan elk toestel, ingericht om stoom voort te brengen, die tegen de wanden een grotere druk dan die van de dampkring uitoefent, is een vergunning nodig van de Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid, of, voor zover het betreft stoomketels aan boord van schepen, van de Minister van Toerisme, Economische Zaken, Verkeer en Telecommunicatie, hierna te noemen: de minister die het betreft.

2. Gelijke vergunning is nodig voor het gebruik van oververhitters, welke toestellen, waar het geldt de toepassing van de artikelen 2 tot en met 7 en 21 tot en met 53 van deze verordening, geacht worden deel uit te maken van de ketels, waarmee zij in verbinding staan.

3. Voor de toepassing van deze landsverordening wordt onder "schip" onderscheidenlijk"schepen" verstaan een schip onderscheidenlijk schepen in de zin van de Landsverordening tot aanwijzing van onder de Schepenwet vallende schepen, tot vaststelling van enige regelingen in aanvulling van het Schepenbesluit en tot vervallenverklaring van de Verordeningen van de 16de maart 1920 en van de 29ste juli 1933.

1. Hij, die een tot gebruik in Sint Maarten bestemde stoomketel heeft ontworpen, kan de tekening van die ketel ter goedkeuring aanbieden de minister die het betreft.

2. Bij het daartoe in te dienen verzoekschrift worden overgelegd een kopie van de ontwerptekening in duplo, met ingeschreven maten, op een schaal niet kleiner dan 1:12 en een opgave van de materialen waaruit de ketel zal worden vervaardigd.

3. Een verleende goedkeuring kan te allen tijde door het gezag, dat haar verleende, worden ingetrokken. Van die intrekking wordt de betrokkene terstond kennis gegeven, onder mededeling van de redenen, welke daartoe hebben geleid; zij is niet van toepassing op ketels, die reeds in aanbouw zijn op het tijdstip waarop vorenbedoelde kennisgeving de betrokkene bereikt.

1. Hij, die een stoomketel in gebruik wenst te stellen, wendt zich ter verkrijging van de in artikel 1 bedoelde vergunning tot de minister die het betreft.

2. Het verzoekschrift, waarvan het model bij landsbesluit zal worden vastgesteld, gaat vergezeld van een tekening van de ketel en, voor ketels met inmetseling, van de bemetseling, alles op een schaal niet kleiner dan 1:12 en met volledig ingeschreven maten, en behelst verder een opgave van:

• a.

  waar en door wie de ketel vervaardigd is;

• b.

  het doel, waartoe de ketel in gebruik zal worden gesteld;

• c.

  de grootte van het verwarmde oppervlak en van het totale roosteroppervlak;

• d.

  de grootste werkelijke druk, in kilogrammen op de vierkante centimeter, welke men voor de ketel wenst toegelaten te zien.

  Onder werkelijke druk moet worden verstaan het verschil tussen de druk, welke door de stoom en die, welke door de dampkring tegen de wanden van de ketel wordt uitgeoefend;

• e.

  de grondstoffen, waaruit de ketel in zijn verschillende onderdelen is vervaardigd, tenzij zulks uit de bovengenoemde tekening blijkt;

• f.

  de veiligheidskleppen en haar afmetingen, en de verdere bij de ketel behorende veiligheidstoestellen;

• g.

  voor vaste ketels:

  de plaats waar de ketel is of zal worden opgesteld, in het laatste geval onder vermelding van het tijdstip, waarop de ketel overeenkomstig het bepaalde bij het volgend artikel kan worden onderzocht en beproefd; voor andere ketels:

  de plaats waar de ketel zich bevindt;

• h.

  het fabrieksnummer, en het nummer, de naam of het merk, waarnaar de ketel door de aanvrager onderscheiden wordt.

3. Is de ketel reeds vroeger in Sint Maarten in gebruik geweest, dan wordt dit in het verzoekschrift vermeld onder overlegging van de vroegere vergunningsakte.

1. Op het in het vorig artikel bedoelde verzoekschrift wordt niet beschikt, dan nadat de ketel vanwege de minister die het betreft is onderzocht en beproefd.

2. Voor de in vaartuigen, afkomstig van buiten Sint Maarten, geplaatste scheepsketels, die in Nederland zijn onderzocht en beproefd, is de in het vorige lid beproeving geen vereiste, mits de vergunning gevraagd wordt voor het gebruik van de ketels in hetzelfde vaartuig, waarin zij sinds evenbedoeld, in Nederland ingesteld onderzoek geplaatst gebleven zijn, en bij het verzoekschrift wordt overgelegd het door de Minister van Sociale Zaken in Nederland uitgereikte bewijs, dat het onderzoek en de beproeving aldaar met gunstig gevolg hebben plaats gehad.

1. Het onderzoek van de stoomketels omvat alle handelingen, welke nodig zijn om zekerheid te verkrijgen, dat bij de samenstelling en de uitrusting van de ketels voldaan is aan de bepalingen van de artikelen 7 tot en met 19 van deze verordening, of, ingeval daarvan is afgeweken, dat de gevolgde inrichting even goed aan het beoogde doel beantwoordt.

2. Het onderzoek of de plaatdikte van de ketel en de afmetingen van zijn samenstellende delen, in verband met de vorm van de ketel en de gebezigde metaalsoort voldoende waarborg bieden voor de veiligheid bij het gebruik (bedoeld in artikel 7) blijft achterwege, indien de ketel geheel is gebouwd naar een overeenkomstig artikel 3 van deze verordening goedgekeurde tekening.

3. De beproeving geschiedt door het inpersen van koud water totdat een werkelijke druk is verkregen:

bij ketels, welke onder een druk van vijf kilogram per cm² of minder moeten werken: van het dubbele van dedruk, waaronder de ketel moet werken;

bij ketels, welke onder een druk van meer dan vijf, doch minder dan tien kilogram per cm² moeten werken: van vijf kilogram per cm² meer dan de druk, waaronder de ketel moet werken;

bij ketels, die onder een hogere druk moeten werken: van anderhalf maal die druk.

4. De ketel wordt zolang onder de beproevingsdruk gehouden, als nodig is om de delen van de ketel behoorlijk te onderzoeken.

5. De ketel moet de beproevingsdruk kunnen doorstaan zonder te lekken en zonder blijvende verandering in de vorm van de wanden te vertonen.

6. Onder lekken wordt verstaan, dat het water anders dan in de vorm van enkele druppels of van nevel door de voegen dringt.

1. Acht degene, die het in het vorig artikel omschreven onderzoek verricht heeft, zulks nodig, dan kan hij de beproeving onder stoom vorderen.

2. De beproeving onder stoomdruk is echter verplicht indien de minister die het betreft krachtens artikel 25, derde lid, ontheffing verleent van de in het vorig artikel omschreven beproeving onder waterdruk.

1. De plaatdikte van de stoomketels en de afmetingen van hun samenstellende delen moeten, in verband met de vorm van de ketels, de gebezigde metaalsoort en de aard van het geleverde werk, voldoende waarborg bieden voor de veiligheid bij het gebruik.

2. De grondslagen waarop de beoordeling, of aan die eisen voldaan is, moet berusten, worden bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, vastgesteld. Wijzigingen daarin worden op gelijke wijze tot stand gebracht. Indien zij zwaardere eisen stellen dan te voren golden, worden zij niet eerder toegepast dan één jaar na de bekendmaking.

3. Gegoten ijzer mag alleen worden gebezigd:

• a.

  voor ketels van geen hogere werkdruk dan van drie kilogram per cm² en een inhoud van niet meer dan honderd dm³;

• b.

  voor rechtstreeks met de ketel in verbinding staande en om die reden daarvan een deel uitmakende stoommantels van de cilinders van de stoomwerktuigen, wanneer deze op de ketel geplaatst zijn;

• c.

  voor delen van geringe afmetingen, waarbij zulks geen gevaar kan opleveren;

hiertoe worden niet gerekend te behoren de delen, die van tijd tot tijd losgemaakt moeten worden, zoals deksels van man- en slijkgaten, verbindingsstukken van de uiteinden van de buizen van waterbuisketels en dergelijke;

onder gegoten ijzer wordt ten aanzien van de hier bedoelde delen niet verstaan materiaal, dat blijkt door een bijzondere bewerking voldoende taai te zijn gemaakt (smeedbaar gietijzer).

4. Het gebruik van oververhitters, geheel of gedeeltelijk van gegoten ijzer vervaardigd, is verboden, behoudens in het geval, dat de inwendige middellijn van de pijpen, welke met de verbrandingsproducten in aanraking zijn, tweehonderd mm is of kleiner.

1. Voor stoomketels van minder dan vijfhonderd dm3 inhoud en bestemd om te werken onder een stoomdruk van hoogstens drie kilogram op de vierkante centimeter boven de dampkringdruk, dan wel voor ketels, waarbij de verhouding:

water- en stoomruimte in kubieke decimeters

verwarmd oppervlak in vierkante meters

het getal 50 niet te boven gaat, is één veiligheidsklep, als bedoeld bij artikel 8, eerste lid, onderdeel a, voldoende.

2. Twee of meer stoomketels met een gemeenschappelijke stoomhouder, en zodanig verbonden dat zij niet afzonderlijk kunnen worden gebruikt, worden ten opzichte van het gevorderd aantal veiligheidskleppen, manometers en voedingstoestellen beschouwd als één ketel.

3. De manometer moet bij zulke ketels op de stoomhouder geplaatst zijn, terwijl de voedingstoestellen elk afzonderlijk voor het gehele stel ketels de nodige hoeveelheid water moeten kunnen leveren.

1. De grondslagen waarop de beoordeling, of de inrichting van de veiligheidskleppen goed is en hun afmetingen voldoende zijn, moet berusten, worden bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, vastgesteld. Ten aanzien van die grondslagen is van toepassing al hetgeen betreffende de in het tweede lid van artikel 7 bedoelde grondslagen in dat lid is bepaald.

2. De veiligheidskleppen moeten zodanig ingericht en op de ketel geplaatst zijn, dat zij gemakkelijk gelicht en onderzocht kunnen worden.

3. De belasting moet zodanig geregeld zijn, dat de kleppen de stoom laten ontsnappen, zodra de druk in de ketel groter wordt dan voor het gebruik van de ketel wordt toegestaan.

4. Indien de zittingen niet één geheel uitmaken met de kleppenkast, moeten zij voldoende tegen loswerken verzekerd zijn.

1. De manometer moet de druk van de stoom duidelijk en juist aangeven tot op minstens twee kilogram per vierkante centimeter méér dan de grootste werkelijke druk, waaronder de ketel mag werken.

2. De grootste werkelijke druk moet op de schaal van de manometer door een duidelijk merk aangegeven zijn.

3. De manometer moet rechtstreeks aan de ketel verbonden en zo geplaatst zijn, dat de stoker van zijn gewone standplaats hem duidelijk kan zien.

1. Indien waterpeilglastoestel en proefkranen op een gemeenschappelijke buis zijn aangebracht, dan moet de inwendige middellijn, zowel van deze buis als van de verbindingspijpen met de ketel minstens vijftig millimeter bedragen; zijn zij afzonderlijk met de ketel verbonden, dan moet de inwendige middellijn der verbindingspijpen minstens dertig millimeter zijn.

De verbindingspijpen moeten zoveel mogelijk recht zijn of voorzien van een bocht van grote middellijn. Indien zij rechthoekig gebogen zijn, moet in de buiging een plugje zijn aangebracht om de pijpen te kunnen doorsteken.

2. De waterpeilglastoestellen moeten voorzien zijn van bronzen afsluit- en doorblaaskranen of -kleppen; de openingen van deze kranen of kleppen moeten een middellijn hebben van minstens 6 millimeter; zij moeten onder stoom doorgestoken kunnen worden.

3. Ketels, die voor en achter gestookt worden, moeten op elke stookplaats van een waterpeilglastoestel en twee proefkraantjes of van twee waterpeilglastoestellen zijn voorzien.

1. De eerste beproeving van een stoomketel geschiedt vóórdat deze ingemetseld of bekleed is.

2. Wanneer de door de vervaardiger van de ketel aangebrachte en van zijn naam of fabrieksmerk voorziene bekleding ongeschonden bevonden wordt, is de ambtenaar of deskundige, die de ketel beproeft, bevoegd er in toe te stemmen dat die bekleding niet wordt weggenomen.

1. De gebruiker van de stoomketel stelt zowel de werklieden als de toestellen, die voor de beproeving nodig zijn, ter beschikking van de ambtenaar of deskundige, die de ketel beproeft.

2. De nadelige gevolgen van een beproeving komen alleen dan voor rekening van Sint Maarten, en worden dus alleen dan door Sint Maarten vergoed, wanneer ten genoegen van de minister die het betreft wordt aangetoond, dat bij de beproeving niet met het nodige beleid is te werk gegaan.

1. Degene, die het onderzoek en de beproeving verricht heeft, brengt van de uitslag rapport uit aan de minister die het betreft, de minister, indien uit dat rapport blijkt, dat de ketel aan de gestelde eisen voldoet, de gevraagde vergunning verleent.

2. Is de minister die het betreft van oordeel, dat de opgemerkte gebreken of afwijkingen van de voorschriften van de artikelen 7 tot en met 19 van deze verordening geen dadelijk gevaar opleveren bij het gebruik, dan kan de gevraagde vergunning worden verleend, onder voorwaarde dat die gebreken of afwijkingen, op straffe van intrekking der vergunning, binnen een door voornoemd gezag te bepalen termijn van hoogstens één jaar, worden verbeterd of weggenomen.

3. Blijkt bij het onderzoek van een stoomketel, dat om zijn bijzondere inrichting, de toepassing van een of meer van de in het derde, vierde en vijfde lid van artikel 5 en in de artikelen 7 tot en met 18 vervatte bepalingen geheel of ten dele onnodig is, dan kan de minister die het betreft die bepalingen geheel of ten dele buiten toepassing laten. Wanneer het gebruik van een stoomketel van bijzondere inrichting eigenaardigheden oplevert, welke in deze verordening niet zijn voorzien, dan kan de minister die het betreft aan de indienststelling de voorwaarden verbinden, die nodig zullen blijken.

4. Bij het verlenen van vergunning overeenkomstig het bepaalde bij de leden 1, 2 of 3 van dit artikel, kan de minister die het betreft bijzondere bij het gebruik in acht te nemen maatregelen voorschrijven.

5. Kan naar de mening van de minister die het betreft, met het oog op de eisen van de veiligheid, het gebruik van de ketel niet worden toegestaan, dan weigert het gezag de vergunning en geeft daarvan, onder mededeling van de redenen, kennis aan de aanvrager.

6. Wordt de vergunning geweigerd, dan vervalt stilzwijgend de voorlopige toestemming, bedoeld bij artikel 24, indien deze mocht zijn verleend.

1. De kosten van het onderzoek en van de beproeving komen ten laste van de gebruikers, onverschillig of de vergunning tot het in gebruik stellen al dan niet wordt verleend.

2. Die kosten bedragen ook in het geval bedoeld in het tweede lid van artikel 4:

voor stoomketels met een verwarmd oppervlak van vijf m² of minder en waarbij de verhouding:

water- en stoomruimte in kubieke decimeters

verwarmd oppervlak in vierkante meters

het getal 50 niet te boven gaat NAƒ 45,38;

voor stoomketels met een verwarmd oppervlak van tien m² of minder NAƒ 108,90;

voor stoomketels boven tien tot en met vijf en twintig m² verwarmd oppervlak NAƒ 163,35;

voor stoomketels boven vijf en twintig tot en met vijftig m² verwarmd oppervlak NAƒ 217,80;

voor stoomketels boven vijf en zeventig m² verwarmd oppervlak NAƒ 326,70.

3. Indien meerdere stoomketels, die door middel van stoom en andere pijpen met elkaar in verbinding zijn gebracht en bestemd zijn om gezamenlijk gebruikt te worden, worden onderzocht en beproefd tijdens een en hetzelfde bezoek van de betrokken ambtenaar of deskundige aan de inrichting, waarin de ketels zijn opgesteld, dan worden de kosten voor de ketel, die het grootste verwarmd oppervlak bezit, volgens bovenstaand tarief berekend, terwijl voor elk van de overige ketels een bedrag van NAƒ 108,90 in rekening wordt gebracht, tenzij berekening van de kosten voor alle ketels volgens het in lid 2 bedoeld tarief voor de gebruiker voordeliger is.

4. Voor het onderzoek of de beproeving van stoomketels zonder vuurhaard is NAƒ 108,90 verschuldigd.

1. Voor iedere ketel worden de in het vorig artikel bedoelde kosten slechts eenmaal geheven.

2. Deze bepaling is echter niet van toepassing in een van de volgende gevallen:

• a.

  bij overbrenging van vaste landketels naar een andere inrichting dan die, waarvoor de vergunning werd verleend;

• b.

  bij overbrenging van scheepsketels naar een ander vaartuig dan dat, waarvoor de vergunning werd verleend;

• c.

  bij een hernieuwd onderzoek als bedoeld in artikel 31, indien de ingebrachte bezwaren ongegrond blijken te zijn;

• d.

  bij vergroting van het verwarmd oppervlak.

3. In de eerste drie gevallen wordt voor het hernieuwd onderzoek betaald volgens het in het vorig artikel vastgestelde tarief. In het laatste geval, wanneer het niet gepaard gaat met een van de andere gevallen, wordt betaald het verschil van de kosten volgens het nieuwe en het aanvankelijk verwarmde oppervlak.

4. In deze verordening worden verstaan onder:

vaste landketels: alle ingemetselde landketels;

verplaatsbare ketels: alle niet ingemetselde landketels.

1. De akten van vergunning moeten zorgvuldig worden bewaard en te allen tijde op aanvraag van of namens de minister die het betreft worden getoond of beschikbaar gesteld.

2. Is de akte verloren geraakt, dan wordt die op aanvraag van belanghebbende of op aanwijzing van de daartoe bevoegde ambtenaar of deskundige, die de vermissing constateerde, vernieuwd.

3. Voor dusdanig vernieuwde akte is, behalve het zegelgeld, verschuldigd een som van NAƒ 45,38, indien, ten genoege de minister die het betreft mocht worden aangetoond, dat de vermissing is te wijten aan overmacht.

1. De gebruikers van stoomketels dragen zorg:

• a.

  dat de ketels met hetgeen geacht wordt daartoe te behoren, in behoorlijke staat van onderhoud verkeren;

• b.

  dat er een of meer glazen buizen ter vervanging van het waterpeilglas aanwezig zijn;

• c.

  dat de druk van de stoom in de ketel nooit het maximum overschrijdt, vermeld in de uitgereikte akte van vergunning;

• d.

  dat het waterpeil in de ketel nimmer daalt beneden het merk, bedoeld bij artikel 18 van deze verordening.

2. Tot een stoomketel worden geacht te behoren de vuurhaard, de rook- en vuurgangen, de veiligheidstoestellen en al wat dient om gelijkmatigheid in de werking van de ketel te verzekeren.

3. De gebruikers moeten de ketels door personen van voldoende vak- en zaakkennis doen bedienen.

1. Worden verplaatsbare stoomketels weggevoerd van de onderneming, waar zij zijn gestationeerd, dan zijn de gebruikers verplicht daarvan kennis te geven aan de Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid.

2. Dergelijke kennisgave is bij elke verplaatsing verplicht voor stoomketels, behorende bij inrichtingen of bedrijven waarvan het doel herhaalde verplaatsingen met zich brengt, zoals draaimolens, bioscopen, enz.

3. Voor stoomketels, opgesteld op voertuigen en mede bestemd tot voortbeweging daarvan, behoeft bovenbedoelde kennisgeving alleen te geschieden wanneer de verplaatsing langer dan acht achtereenvolgende weken duurt.

1. De gebruikers van stoomketels moeten gedogen dat deze zo dikwijls dit door de minister die het betreft nodig wordt geacht, vanwege deze ministers worden onderzocht en, zo nodig, opnieuw beproefd. Het inwendig onderzoek van landketels heeft minstens eenmaal in de twee jaren, het inwendig onderzoek van scheepsketels minstens eenmaal per jaar plaats.

2. Zij verlenen aan de tot onderzoek en beproeving bevoegde personen op hun verlangen te allen tijde toegang en verstrekken hun alle met betrekking tot de ketels gevraagde inlichtingen of opgaven en de werklieden en hulpmiddelen, welke die personen tot het verrichten van vorenbedoelde werkzaamheden nodig achten.

3. Voor elk inwendig onderzoek, hetzij op verzoek van de gebruiker, hetzij ambtshalve, vanwege de minister die het betreft, is door de gebruiker een vast recht verschuldigd van NAƒ 12,10 per stoomketel (NAƒ 6,05 per verdamper) vermeerderd met NAƒ 0,12 per vierkante meter verwarmd oppervlak van het toestel, met dien verstande, dat dit recht ten hoogste een keer per jaar verschuldigd is, ook al zijn gedurende dat tijdverloop meerdere onderzoekingen gehouden.

1. Acht degene, die met het onderzoek belast is, het nodig, dat een stoomketel tot het instellen van het onderzoek buiten werking gesteld, en voor zoveel scheepsketels betreft, gelicht wordt, dan wel dat het metselwerk, de bekleding, de vlam- of waterpijpen of andere delen, welke nauwkeurig onderzoek belemmeren, geheel of gedeeltelijk worden weggenomen, dan geeft hij daarvan tijdig schriftelijk kennis aan de gebruiker.

2. Bestaat bij de gebruiker bezwaar tegen het tijdstip, waarop een dergelijk onderzoek zal plaats hebben, dan wordt dit bezwaar uiterlijk binnen drie dagen, onder opgave van het gewenste uitstel, schriftelijk ter kennis gebracht van degene, die het onderzoek of de beproeving zal verrichten; deze laatste beslist of het uitstel kan worden verleend; indien zulks met de eisen van de veiligheid is overeen te brengen, wordt door hem zoveel mogelijk aan het verlangen van de gebruiker tegemoet gekomen.

1. De ambtenaren of deskundigen met het toezicht op de stoomketels belast, zijn bevoegd de door hen ter verzekering van de veiligheid van de ketels en van de naleving van de bepalingen van deze verordening nodig geoordeelde maatregelen voor te schrijven.

2. Blijkt hun dat de met de bediening van de ketels belaste personen daarvoor de nodige geschiktheid missen, dan kunnen zij vorderen, dat deze van de bediening ontheven worden.

3. In de gevallen, bedoeld in het eerste en tweede lid van dit artikel, wordt de gebruikers een termijn gesteld binnen welke aan de daarin bedoelde beslissingen moet worden gevolg gegeven.

4. Zodra aan de gegeven voorschriften is voldaan geven de gebruikers daarvan schriftelijk kennis aan de minister die het betreft.

1. De beproevingen van stoomketels, welke plaats hebben na die voor de ingebruikstelling, geschieden op de wijze, als in het derde en vierde lid van artikel 5 van deze verordening is bepaald, terwijl, zo nodig, een onderzoek als bedoeld bij artikel 6 van deze verordening mede kan gevorderd worden.

2. Is degene, die de stoomketel beproeft, van oordeel dat deze onder de vroeger toegestane druk niet meer veilig kan werken, dan deelt hij de gebruiker, onder opgave van redenen, mede welke druk voor het verdere gebruik kan worden toegestaan. Aan deze beslissing geeft de gebruiker onmiddellijk gevolg.

3. Geeft de gebruiker het verlangen te kennen, om de ketel onder de aangegeven lageredruk te gebruiken, dan brengt de minister die het betreft, de nodige wijziging aan in de akte van vergunning.

1. Blijkt bij het onderzoek of de beproeving, dat een ketel niet meer de nodige waarborgen voor de veiligheid bij het gebruik biedt, dan is degene, die het onderzoek of de beproeving verricht heeft, verplicht het verdere gebruik te verbieden.

2. Van zodanig verbod geeft hij kennis aan de Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid onderscheidenlijk aan de Inspecteur voor de Scheepvaart die voor de naleving van het gegeven verbod zorg draagt, en de verleende vergunning onmiddellijk intrekt.

1. Wanneer een stoomketel door onverschillig welke omstandigheid in een toestand geraakt of gebracht is, die niet meer woordelijk overeenstemt met de in de akte van vergunning opgenomen omschrijving, of wanneer de in de akte van vergunning opgenomen aanduiding van de houder van de vergunning, door verkoop van de ketel, dan wel door welke andere oorzaak ook, niet meer juist is, dan is de gebruiker verplicht daarvan kennis te geven aan de minister die het betreft.

2. Is een ketel veranderd of verplaatst naar een andere plaats of een ander vaartuig of voertuig dan in de akte van vergunning is vermeld, dan mag hij niet in gebruik worden genomen voordat hij opnieuw onderzocht, en, indien vereist, beproefd is. Dit onderzoek of deze beproeving heeft plaats zoals in artikel 40, eerste lid, is aangegeven.

3. Gelijke kennisgeving als bovenbedoeld geschiedt door de met het toezicht belaste ambtenaren of deskundigen, wanneer zij stoomketels aantreffen in een toestand als bedoeld in het eerste lid van dit artikel, zonder dat daarvan op de bovenomschreven wijze door de gebruikers is kennis gegeven.

4. De kennisgeving vanwege de gebruikers geschiedt in de vorm van een verzoekschrift, in geval zij wijziging of vernieuwing van de akte wensen.

5. Al naar gelang van de omstandigheden en de aard van de afwijking kan de minister die het betreft:

• a.

  de akte intrekken en al of niet opnieuw vergunning verlenen;

• b.

  last geven, dat van de verandering aantekening wordt gehouden in de uitgereikte akte van vergunning.

1. Van de ontploffing van een stoomketel geeft de gebruiker onverwijld kennis aan de Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid.

2. Van de ontploffing van de stoomketel aan boord van een schip geschiedt de kennisgeving aan de Inspecteur voor de Scheepvaart.

3. De Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeid onderscheidenlijk de Inspecteur voor de Scheepvaart neemt, zodra hij van de ontploffing kennis krijgt, de nodige maatregelen, opdat ter plaatse van het ongeval alles, tenzij daaruit gevaar kan ontstaan, zoveel mogelijk in onveranderde toestand blijft, en gelast zo spoedig mogelijk een onderzoek.

1. Het onderzoek heeft ten doel te bepalen of de ontploffing het gevolg is:

1°. van verzuim of nalatigheid, dan wel van verwaarlozing van voorschriften omtrent het gebruik van stoomketels, van de zijde van de gebruikers, of, wanneer deze bewijst het zijne te hebben gedaan om de naleving van die voorschriften te verzekeren, van de zijde van de persoon, met de bediening van de ketel belast;

2°. van opzettelijke handelingen van derden.

2. Van dit onderzoek wordt een proces-verbaal in tweevoud opgemaakt, bevattende zo mogelijk een duidelijke en bepaalde verklaring omtrent de oorzaak van het ongeluk.

3. Een afschrift van het proces-verbaal wordt de gebruiker van de stoomketel toegezonden.

4. De minister die het betreft trekt onmiddellijk de voor de ontplofte ketel verleende vergunning in.