Landsverordening bescherming persoonsgegevens

1. Persoonsgegevens worden niet verder verwerkt op een wijze die onverenigbaar is met de doeleinden waarvoor ze zijn verkregen.

2. Bij de beoordeling of een verwerking onverenigbaar is als bedoeld in het eerste lid, houdt de verantwoordelijke in elk geval rekening met:

• a.

  de verwantschap tussen het doel van de beoogde verwerking en het doel waarvoor de gegevens zijn verkregen;

• b.

  de aard van de desbetreffende gegevens;

• c.

  de gevolgen van de beoogde verwerking voor de betrokkene;

• d.

  de wijze waarop de gegevens zijn verkregen, en

• e.

  de mate waarin jegens de betrokkene wordt voorzien in passende waarborgen.

3. Verdere verwerking van de gegevens voor historische, statistische of wetenschappelijke doeleinden, wordt niet als onverenigbaar beschouwd, indien de verantwoordelijke de nodige voorzieningen heeft getroffen ten einde te verzekeren dat de verdere verwerking uitsluitend geschiedt ten behoeve van deze specifieke doeleinden.

4. De verwerking van persoonsgegevens blijft achterwege voor zover een geheimhoudingsplicht uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift daaraan in de weg staat.

1. Persoonsgegevens worden niet langer bewaard in een vorm die het mogelijk maakt de betrokkene te identificeren, dan noodzakelijk is voor de verwerkelijking van de doeleinden waarvoor zij worden verzameld of vervolgens worden verwerkt.

2. Persoonsgegevens mogen langer worden bewaard dan bepaald in het eerste lid voor zover ze voor historische, statistische of wetenschappelijke doeleinden worden bewaard, en de verantwoordelijke de nodige voorzieningen heeft getroffen ten einde te verzekeren dat de desbetreffende gegevens uitsluitend voor deze specifieke doeleinden worden gebruikt.

1. Persoonsgegevens worden slechts verwerkt voor zover zij, gelet op de doeleinden waarvoor zij worden verzameld of vervolgens worden verwerkt, toereikend, ter zake dienend en niet bovenmatig zijn.

2. De verantwoordelijke treft de nodige maatregelen opdat persoonsgegevens, gelet op de doeleinden waarvoor zij worden verzameld of vervolgens worden verwerkt, juist en nauwkeurig zijn.

1. Een ieder die handelt onder het gezag van de verantwoordelijke of van de bewerker, alsmede de bewerker zelf, voor zover deze toegang hebben tot persoonsgegevens, verwerkt deze slechts in opdracht van de verantwoordelijke, behoudens afwijkende wettelijke verplichtingen.

2. De personen, bedoeld in het eerste lid, voor wie niet reeds uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift een geheimhoudingsplicht geldt, zijn verplicht tot geheimhouding van de persoonsgegevens waarvan zij kennis nemen, behoudens voor zover enig wettelijk voorschrift hen tot mededeling verplicht of uit hun taak de noodzaak tot mededeling voortvloeit. Artikel 2:232 van het Wetboek van Strafrecht is niet van toepassing.

1. Indien de verantwoordelijke persoonsgegevens te zijnen behoeve laat verwerken door een bewerker, draagt hij zorg dat deze voldoende waarborgen biedt ten aanzien van de technische en organisatorische beveiligingsmaatregelen met betrekking tot de te verrichten verwerkingen. De verantwoordelijke ziet toe op de naleving van die maatregelen.

2. De uitvoering van verwerkingen door een bewerker wordt geregeld in een overeenkomst of krachtens een andere rechtshandeling waardoor een verbintenis ontstaat tussen de bewerker en de verantwoordelijke.

3. De verantwoordelijke draagt zorg dat de bewerker

• a.

  de persoonsgegevens verwerkt in overeenstemming met artikel 12, eerste lid, en

• b.

  de verplichtingen nakomt die op de verantwoordelijke rusten ingevolge artikel 13.

4. Is de bewerker niet gevestigd in het land, dan draagt de verantwoordelijke zorg dat de bewerker het recht van dat andere land nakomt, in afwijking van het derde lid, onder b.

5. Met het oog op het bewaren van het bewijs worden de onderdelen van de overeenkomst of de rechtshandeling die betrekking hebben op de bescherming van persoonsgegevens, alsmede de beveiligingsmaatregelen, bedoeld in artikel 13 schriftelijk of in een andere, gelijkwaardige vorm vastgelegd.

1. Het verbod om persoonsgegevens betreffende iemands godsdienst of levensovertuiging te verwerken, bedoeld in artikel 16, is niet van toepassing indien de verwerking geschiedt door:

• a.

  kerkgenootschappen, zelfstandige onderdelen daarvan of andere genootschappen op geestelijke grondslag voor zover het gaat om gegevens van daartoe behorende personen;

• b.

  instellingen op godsdienstige of levensbeschouwelijke grondslag, voor zover dit gelet op het doel van de instelling en voor de verwezenlijking van haar grondslag noodzakelijk is, of

• c.

  andere instellingen voor zover dit noodzakelijk is met het oog op de geestelijke verzorging van de betrokkene, tenzij deze daartegen schriftelijk bezwaar heeft gemaakt.

2. In de gevallen, bedoeld in het eerste lid, onder a, is het verbod tevens niet van toepassing op persoonsgegevens betreffende godsdienst of levensovertuiging van de gezinsleden van de betrokkene voor zover:

• a.

  het desbetreffende genootschap met die gezinsleden uit hoofde van haar doelstelling regelmatige contacten onderhoudt, en

• b.

  die gezinsleden daartegen geen schriftelijk bezwaar hebben gemaakt.

3. In de gevallen, bedoeld in het eerste en tweede lid worden geen persoonsgegevens aan derden verstrekt zonder toestemming van de betrokkene.

1. Het verbod om persoonsgegevens betreffende iemands politieke gezindheid te verwerken, bedoeld in artikel 16, is niet van toepassing indien de verwerking geschiedt:

• a.

  door instellingen op politieke grondslag betreffende hun leden of hun werknemers dan wel andere tot de instelling behorende personen, voor zover dit gelet op het doel van de instelling noodzakelijk is voor de verwezenlijking van haar grondslag, of

• b.

  met het oog op de eisen die met betrekking tot politieke gezindheid in redelijkheid kunnen worden gesteld in verband met de vervulling van functies in bestuursorganen en adviescolleges.

2. In het geval, bedoeld in het eerste lid, onder a, worden geen persoonsgegevens aan derden verstrekt zonder toestemming van de betrokkene.

1. Het verbod om persoonsgegevens betreffende iemands lidmaatschap van een vakbond te verwerken, bedoeld in artikel 16, is niet van toepassing indien de verwerking geschiedt door de desbetreffende vakbond of de vakcentrale waarvan die bond een onderdeel vormt, voor zover dat gelet op de doelstelling van de vakbond of centrale noodzakelijk is.

2. In het geval, bedoeld in het eerste lid worden geen persoonsgegevens aan derden verstrekt zonder toestemming van de betrokkene.

1. Het verbod om persoonsgegevens betreffende iemands gezondheid te verwerken, bedoeld in artikel 16, is niet van toepassing indien de verwerking geschiedt door:

• a.

  hulpverleners, instellingen of voorzieningen voor gezondheidszorg of maatschappelijke dienstverlening voor zover dat met het oog op een goede behandeling of verzorging van de betrokkene, dan wel het beheer van de betreffende instelling of beroepspraktijk noodzakelijk is;

• b.

  verzekeraars als bedoeld in artikel 1 van de Landsverordening toezicht verzekeringsbedrijf, en financiële dienstverleners die bemiddelen in verzekeringen als bedoeld in die landsverordening, voor zover dat noodzakelijk is voor:

  • 1°.

    de beoordeling van het door de verzekeraar te verzekeren risico en de betrokkene geen bezwaar heeft gemaakt; of

  • 2°.

    de uitvoering van de overeenkomst van verzekering;

• c.

  scholen voor zover dat met het oog op de speciale begeleiding van leerlingen of het treffen van bijzondere voorzieningen in verband met hun gezondheidstoestand noodzakelijk is;

• d.

  een reclasseringsinstelling, een bijzondere reclasseringsambtenaar, en de voogdijraad, de gezinsvoogd, of een rechtspersoon als bedoeld in artikel 302, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek voor zover dat noodzakelijk is voor de uitvoering van de hun wettelijk opgedragen taken;

• e.

  de Minister voor zover dat in verband met de tenuitvoerlegging van vrijheidsstraffen of vrijheidsbenemende maatregelen noodzakelijk is, of

• f.

  bestuursorganen, pensioenfondsen, werkgevers of instellingen die te hunnen behoeve werkzaam zijn voor zover dat noodzakelijk is voor:

  • 1°.

    een goede uitvoering van wettelijke voorschriften, pensioenregelingen of collectieve arbeidsovereenkomsten die voorzien in aanspraken die afhankelijk zijn van de gezondheidstoestand van de betrokkene, of

  • 2°.

    de reïntegratie of begeleiding van werknemers of uitkeringsgerechtigden in verband met ziekte of arbeidsongeschiktheid.

2. In de gevallen, bedoeld in het eerste lid, worden de gegevens alleen verwerkt door personen die uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift, dan wet krachtens een overeenkomst tot geheimhouding zijn verplicht. Indien de verantwoordelijke gegevens persoonlijk verwerkt en op hem niet reeds uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift een geheimhoudingsplicht rust, is hij verplicht tot geheimhouding van de gegevens, behoudens voor zover de landsverordening hem tot mededeling verplicht of uit zijn taak de noodzaak voortvloeit dat de gegevens worden meegedeeld aan anderen die krachtens het eerste lid bevoegd zijn tot verwerking daarvan.

3. Het verbod om andere persoonsgegevens als bedoeld in artikel 16 te verwerken, is niet van toepassing voor zover dit noodzakelijk is in aanvulling op de verwerking van persoonsgegevens betreffende iemands gezondheid als bedoeld in het eerste lid, onder a, met het oog op een goede behandeling of verzorging van de betrokkene.

4. Persoonsgegevens betreffende erfelijke eigenschappen mogen slechts worden verwerkt voor zover deze verwerking plaatsvindt met betrekking tot de betrokkene bij wie de desbetreffende gegevens zijn verkregen, tenzij:

• a.

  een zwaarwegend geneeskundig belang prevaleert, of

• b.

  de verwerking noodzakelijk is ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek of statistiek. In het geval, bedoeld onder b, is artikel 23, eerste lid, onder a, en tweede lid, van overeenkomstige toepassing.

5. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen omtrent de toepassing van het eerste lid, onder b en f, nadere regels worden gesteld.

1. Het verbod om strafrechtelijke persoonsgegevens te verwerken, bedoeld in artikel 16, is niet van toepassing indien de verwerking geschiedt door organen die krachtens landsverordening zijn belast met de toepassing van het strafrecht, alsmede door verantwoordelijken die deze hebben verkregen bij of krachtens de Rijkswet politie van Curaçao, van Sint Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba of de Landsverordening op de justitiële documentatie en de verklaringen omtrent het gedrag.

2. Het verbod is niet van toepassing op de verantwoordelijke die deze gegevens ten eigen behoeve verwerkt ter:

• a.

  beoordeling van een verzoek van betrokkene om een beslissing over hem te nemen of aan hem een prestatie te leveren, of

• b.

  bescherming van zijn belangen voor zover het gaat om strafbare feiten die zijn of op grond van feiten en omstandigheden naar verwachting zullen worden gepleegd jegens hem of jegens personen die in zijn dienst zijn.

3. Het verbod om andere persoonsgegevens als bedoeld in artikel 16, te verwerken, is niet van toepassing voor zover dit noodzakelijk is in aanvulling op de verwerking van strafrechtelijke gegevens voor de doeleinden waarvoor deze gegevens worden verwerkt.

4. Het tweede en derde lid is van overeenkomstige toepassing op persoonsgegevens betreffende een door de rechter opgelegd verbod naar aanleiding van onrechtmatig of hinderlijk gedrag.

1. Onverminderd de artikelen 17 tot en met 22 is het verbod om persoonsgegevens als bedoeld in artikel 16, te verwerken niet van toepassing voor zover:

• a.

  dit geschiedt met uitdrukkelijke toestemming van de betrokkene;

• b.

  de gegevens door de betrokkene duidelijk openbaar zijn gemaakt;

• c.

  dit noodzakelijk is voor de vaststelling, de uitoefening of de verdediging van een recht in rechte;

• d.

  dit noodzakelijk is ter voldoening aan een volkenrechtelijke verplichting, of

• e.

  dit noodzakelijk is met het oog op een zwaarwegend algemeen belang, passende waarborgen worden geboden ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer en dit bij landsverordening wordt bepaald dan wel de commissie ontheffing heeft verleend. De commissie kan bij de verlening van ontheffing beperkingen en voorschriften opleggen.

2. Het verbod om persoonsgegevens als bedoeld in artikel 16, te verwerken ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek of statistiek is niet van toepassing voor zover:

• a.

  het onderzoek een algemeen belang dient,

• b.

  de verwerking voor het desbetreffende onderzoek of de desbetreffende statistiek noodzakelijk is,

• c.

  het vragen van uitdrukkelijke toestemming onmogelijk blijkt of een onevenredige inspanning kost, en

• d.

  bij de uitvoering is voorzien in zodanige waarborgen dat de persoonlijke levenssfeer van de betrokkene niet onevenredig wordt geschaad.

1. Een nummer dat ter identificatie van een persoon bij landsverordening is voorgeschreven, wordt bij de verwerking van persoonsgegevens slechts gebruikt ter uitvoering van de desbetreffende landsverordening dan wel voor doeleinden bij de landsverordening bepaald.

2. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, kunnen andere dan in het eerste lid bedoelde gevallen worden aangewezen waarin een daarbij aan te wijzen nummer als bedoeld in het eerste lid, kan worden gebruikt. Daarbij kunnen nadere regels worden gegeven over het gebruik van een zodanig nummer.

1. Er is een Commissie toezicht bescherming persoonsgegevens die tot taak heeft toe te zien op de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig het bij en krachtens deze landsverordening bepaalde.

2. De commissie vervult overigens de taken, die haar bij landsverordening en ingevolge verdrag zijn opgedragen.

3. De commissie vervult haar taak in onafhankelijkheid.

1. De commissie bestaat uit een voorzitter en twee andere leden.

2. De voorzitter moet voldoen aan de bij of krachtens artikel 23 van de Rijkswet Gemeenschappelijk Hof van Justitie gestelde vereisten voor benoembaarheid tot rechter in het Gemeenschappelijk Hof van Justitie.

3. De voorzitter en de leden worden bij landsbesluit benoemd, op voordracht van de Minister, voor een tijdvak van zes jaren.

1. De commissie kan ambtshalve of op verzoek van een belanghebbende, een onderzoek instellen naar de wijze waarop ten aanzien van gegevensverwerking toepassing wordt gegeven aan het bepaalde bij of krachtens deze landsverordening.

2. De commissie brengt haar voorlopige bevindingen ter kennis van de verantwoordelijke of de groep van verantwoordelijken die bij het onderzoek zijn betrokken en stelt hen in de gelegenheid hun zienswijze daarop te geven. Houden de voorlopige bevindingen verband met de uitvoering van enige landsverordening, dan brengt de commissie deze tevens ter kennis van de Minister die het aangaat.

3. In geval van een onderzoek, ingesteld op verzoek van de belanghebbende, doet de commissie aan de belanghebbende mededeling van haar bevindingen, tenzij zodanige mededeling onverenigbaar is met het doel van de gegevensverwerking of de aard van de persoonsgegevens, dan wel gewichtige belangen van anderen dan de verzoeker, de verantwoordelijke daaronder begrepen, daardoor onevenredig zouden worden geschaad. Indien de commissie mededeling van haar bevindingen achterwege laat, zendt zij de belanghebbende zodanig bericht als haar geraden voorkomt.

1. Bij de uitoefening van hun taak dragen de in artikel 51 genoemde personen een legitimatiebewijs bij zich, dat is uitgegeven door onder verantwoordelijkheid van de commissie.

2. De in artikel 51 genoemde personen tonen hun legitimatiebewijs desgevraagd aanstonds.

3. Het legitimatiebewijs bevat een foto van de toezichthoudende persoon en vermeldt in ieder geval diens naam en hoedanigheid. Het model van het legitimatiebewijs wordt vastgesteld bij regeling van de Minister.

1. De in artikel 51 genoemde personen zijn bevoegd, met medeneming van de benodigde apparatuur, elke plaats te betreden, waaronder een woning zonder toestemming van de bewoner. De artikelen 155 tot en met 163 van het Wetboek van Strafvordering zijn van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat de machtiging, bedoeld in artikel 155 van het Wetboek van Strafvordering, wordt verleend door de commissie.

2. Zo nodig verschaffen zij zich toegang met behulp van de sterke arm.

3. Zij zijn bevoegd zich te doen vergezellen door personen die daartoe door hem zijn aangewezen.

1. De in artikel 51 genoemde personen zijn bevoegd inzage te vorderen van zakelijke gegevens en bescheiden.

2. Zij zijn bevoegd van de gegevens en bescheiden kopieën te maken.

3. Indien het maken van kopieën niet ter plaatse kan geschieden, zijn zij bevoegd de gegevens en bescheiden voor dat doel voor korte tijd mee te nemen tegen een door hem af te geven schriftelijk bewijs.

1. Een ieder is verplicht aan een toezichthouder binnen de door hem gestelde redelijke termijn alle medewerking te verlenen die deze redelijkerwijs kan vorderen bij de uitoefening van zijn bevoegdheden.

2. Zij die uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift verplicht zijn tot geheimhouding, kunnen het verlenen van medewerking weigeren, voor zover dit uit hun geheimhoudingsplicht voortvloeit.

3. Geen beroep is mogelijk op een geheimhoudingsplicht, voor zover inlichtingen of medewerking worden verlangd in verband met de eigen betrokkenheid bij de verwerking van persoonsgegevens.

1. De commissie is bevoegd tot oplegging van een last onder bestuursdwang aan de overtreder ter handhaving van de bij of krachtens deze landsverordening gestelde verplichtingen. De last onder bestuursdwang omschrijft de te nemen herstelmaatregelen en geschiedt onder opgaaf van redenen.

2. Onder last onder bestuursdwang wordt verstaan: de herstelsanctie, inhoudende

• a.

  een last tot geheel of gedeeltelijk herstel van de overtreding, en

• b.

  de bevoegdheid van de commissie om de last door feitelijk handelen ten uitvoer te leggen, indien de last niet of niet tijdig wordt uitgevoerd.

3. De last onder bestuursdwang vermeldt de termijn waarbinnen zij moet worden uitgevoerd.

1. De toepassing van bestuursdwang geschiedt op kosten van de overtreder, tenzij deze kosten redelijkerwijze niet of niet geheel te zijnen laste behoren te komen. De commissie kan de kosten, bedoeld in dit artikel, bij beschikking verhalen op de overtreder.

2. De last vermeldt in hoeverre de kosten van bestuursdwang ten laste van de overtreder zullen worden gebracht.

3. Tot de kosten van bestuursdwang behoren de kosten van voorbereiding van bestuursdwang, voor zover deze zijn gemaakt na het verstrijken van de termijn waarbinnen de last had moeten worden uitgevoerd.

4. De kosten van voorbereiding van bestuursdwang zijn ook verschuldigd, voor zover als gevolg van het alsnog uitvoeren van de last geen bestuursdwang is toegepast.

5. De commissie stelt de hoogte van de verschuldigde kosten vast.

1. Aan degene ten aanzien van wie door de commissie is geconstateerd dat hij niet heeft voldaan aan een aan bij of krachtens deze landsverordening opgelegde verplichtingen, kan een last onder dwangsom worden opgelegd.

2. Onder last onder dwangsom wordt verstaan: de herstelsanctie, inhoudende:

• a.

  een last tot geheel of gedeeltelijk herstel van de overtreding, en

• b.

  de verplichting tot betaling van een geldsom indien de last niet of niet tijdig wordt uitgevoerd.

3. De oplegging geschiedt schriftelijk onder opgave van redenen en de termijn waarbinnen dient te worden voldaan; de dwangsom bedraagt ten minste NAf 1.000,- en ten hoogste NAf 500.000,- voor iedere overtreding van de last.

4. De last onder dwangsom is gericht op het ongedaan maken van een overtreding en het voorkomen van een verdere overtreding of de herhaling daarvan. De opgelegde last onder dwangsom staat in een redelijke verhouding tot de zwaarte van het geschonden belang.

5. De commissie kan op schriftelijk verzoek van de overtreder de looptijd van een last verlengen, ingeval te harer genoegen is aangetoond dat het voor de overtreder onmogelijk is tijdig aan de desbetreffende verplichting te voldoen.

6. De commissie legt geen last onder dwangsom op zolang een wegens dezelfde overtreding opgelegde last onder bestuursdwang van kracht is.

1. Bij gebreke van voldoening aan de last binnen de termijn, bedoeld in artikel 60, derde lid, kan de commissie het bedrag van de dwangsom, verhoogd met de op de invordering betrekking hebbende kosten, doen invorderen bij dwangbevel, tenzij ingevolge de Landsverordening administratieve rechtspraak bezwaar is gemaakt tegen oplegging van de last.

2. Een dwangbevel als bedoeld in het eerste lid, wordt op kosten van de overtreder bij deurwaardersexploot betekend en levert een executoriale titel op in de zin van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

3. Gedurende zes weken na de dag van betekening staat tegen het dwangbevel verzet open door dagvaarding van de Minister. Het verzet schorst de tenuitvoerlegging. De rechter kan op verzoek van de Minister de schorsing van de tenuitvoerlegging opheffen.

4. De bevoegdheid tot invordering van verbeurde bedragen verjaart door verloop van zes maanden na de dag waarop zij zijn verbeurd. De verjaring wordt geschorst door faillissement en door ieder ander wettelijk beletsel voor invordering.

5. Tegen de oplegging van de last onder bestuursdwang als bedoeld in artikel 58, een beschikking tot vaststelling van de kosten van de bestuursdwang als bedoeld in artikel 59, en tegen de oplegging van een last onder dwangsom als bedoeld in artikel 60, staat beroep open ingevolge de Landsverordening administratieve rechtspraak, met inachtneming van artikel 28, tweede lid, van die Landsverordening.