Regeling vervallen per 01-01-2015

Afstemmingsverordening IOAW en IOAZ Sluis 2013

Geldend van 01-01-2013 t/m 31-12-2014

Intitulé

Afstemmingsverordening IOAW en IOAZ Sluis 2013

Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen

Afstemmings verordening IOAW en IOAZ Sluis 2013

Artikel 1: Begripsomschrijving

In deze Verordening wordt verstaan onder:

  • a.

    IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers;

  • b.

    IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen;

  • c.

    uitkering: de uitkering, bedoeld in artikel 5, eerste lid IOAW/IOAZ;

  • d.

    uitkeringsnorm: de netto grondslag, zoals bedoeld in artikel 5, vierde lid IOAW/IOAZ;

  • e.

    maatregel: het verlagen van de uitkeringsnorm op grond van artikel 20, tweede lid IOAW en artikel 20 eerste lid IOAZ alsmede het blijvend of tijdelijk (gedeeltelijk) weigeren van een uitkering op grond van artikel 20, eerste lid IOAW en artikel 20, tweede lid IOAZ;

  • f.

    inkomen: inkomen als bedoeld in artikel 8 IOAW/IOAZ

  • g.

    het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Sluis;

  • h.

    belanghebbende: persoon die recht heeft op een uitkering op grond van de IOAW/IOAZ;

  • i.

    benadelingsbedrag: het door het college teveel betaalde bedrag aan uitkering;

  • j.

    traject/voorziening: voorziening als bedoeld in artikel 34 IOAW/IOAZ en in de Re-integratieverordening WWB 2012;

  • k.

    maand: kalendermaand.

Artikel 2: Het opleggen van een maatregel

  • 1. Als de belanghebbende naar het oordeel van het college tekortschietend besef van verantwoordelijkheid betoont voor de voorziening in het bestaan of een op grond van hoofdstuk III IOAW/IOAZ aan de uitkering verbonden verplichting, anders dan de verplichting bedoeld in artikel 37, eerste lid, onderdeel c IOAZ/IOAW wordt overeenkomstig deze verordening een maatregel opgelegd;

  • 2. Een maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten en de omstandigheden waarin hij verkeert.

Artikel 3: Berekeningsgrondslag

De maatregel wordt toegepast op de uitkeringsnorm.

Artikel 4: Het besluit tot opleggen van een maatregel

In het besluit tot opleggen van een maatregel worden in ieder geval vermeld: de reden van de maatregel, de duur van de maatregel, het percentage waarmee de uitkering wordt verlaagd, het bedrag waarmee de uitkering wordt verlaagd uitgaande van de uitkeringsnorm en, indien van toepassing, de reden om af te wijken van een standaardmaatregel.

Artikel 5: Horen van belanghebbende

  • 1. Voordat een maatregel wordt opgelegd, wordt de belanghebbende in de gelegenheid gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen.

  • 2. Het horen van belanghebbende kan achterwege worden gelaten indien:

    • a.

      de vereiste spoed zich daartegen verzet;

    • b.

      de belanghebbende reeds eerder in de gelegenheid is gesteld zijn zienswijze naar voren te brengen en zich sindsdien geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben voorgedaan;

    • c.

      de belanghebbende niet heeft voldaan aan een verzoek van het college of van een derde aan wie het college met toepassing van artikel 34 IOAW/IOAZ werkzaamheden in het kader van de wet heeft uitbesteed, om binnen een gestelde termijn inlichtingen te verstrekken als bedoeld in artikel 13 van de IOAW/IOAZ;

    • d.

      het college het horen niet nodig acht voor het vaststellen van de ernst van de gedraging of de mate van verwijtbaarheid;

    • e.

      de belanghebbende aangeeft hiervan geen gebruik te willen maken.

Artikel 6: Afzien van het opleggen van een maatregel

Het college ziet af van het opleggen van een maatregel indien elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt of indien het daarvoor dringende redenen aanwezig acht.

Artikel 7: Ingangsdatum en tijdvak

  • 1. De maatregel wordt opgelegd met ingang van de eerst volgende maand volgend op de datum waarop het besluit tot het opleggen van de maatregel aan de belanghebbende is bekendgemaakt. Daarbij wordt uitgegaan van de voor die maand geldende uitkeringsnorm.

  • 2. In afwijking van het eerste lid wordt de maatregel met terugwerkende kracht opgelegd, voor zover de uitkering nog niet is uitbetaald over die maand.

  • 3. Een maatregel wordt voor een bepaalde tijd opgelegd. Een maatregel die voor een periode langer dan drie maanden wordt opgelegd, dient uiterlijk na drie maanden nadat deze ten uitvoer is gelegd te worden heroverwogen.

Artikel 8: Samenloop van gedragingen

Indien een belanghebbende zich tegelijkertijd schuldig maakt aan verschillende gedragingen die het niet nakomen van een verplichting als genoemd in artikel 9, 11 en 13 inhouden, geldt de maatregel en het bijbehorende percentage van de hoogste categorie.

Hoofdstuk 2 Geen of onvoldoende medewerking verlenen aan het verkrijgen of behouden van algemeen geaccepteerde arbeid

Artikel 9: Indeling in categorieën

Gedragingen van belanghebbende(n) waardoor de verplichting tot het verlenen van medewerking aan het verkrijgen of behouden van algemeen geaccepteerde arbeid niet of onvoldoende is nagekomen, worden onderscheiden in de volgende categorieën:

  • 1.

    Eerste categorie:

    • a.

      het niet aanvaarden van algemeen geaccepteerde arbeid;

    • b.

      het door eigen toedoen niet behouden van algemeen geaccepteerde arbeid.

  • 2.

    Tweede categorie:

    • a.

      het niet naar vermogen trachten algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen;

    • b.

      het niet of onvoldoende gebruik maken van een door het college aangeboden traject/voorziening zoals genoemd in de Re-integratieverordening gemeente Sluis 2009.

  • 3.

    Derde categorie:

    • a.

      het niet ondertekenen of het niet aan burgemeester en wethouders verstrekken van de bijlage bij het besluit tot toekenning of voortzetting van de uitkering;

    • b.

      het zich niet tijdig laten registreren als werkzoekende bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen of het niet tijdig laten verlengen van de registratie;

    • c.

      het niet of onvoldoende gebruik maken van een door het college aangeboden zorgtraject;

    • d.

      het niet voldoen aan een oproep om op een aangegeven plaats en tijdstip te verschijnen bij het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen of bij de contactpersoon van de gemeente;

    • e.

      overige gedragingen niet genoemd in de eerste en tweede categorie.

Artikel 10: De hoogte en duur van de maatregel

  • 1. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel vastgesteld op:

  • a. 100% van de uitkeringsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de eerste categorie;

  • b. 50% van de uitkeringsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de tweede categorie;

  • c. 10% procent van de uitkeringsnorm gedurende een maand bij gedragingen van de derde categorie;

  • 2. De duur van de maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen 24 maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is opgelegd, opnieuw schuldig maakt (recidive) aan een verwijtbare gedraging van dezelfde categorie. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6.

  • 3. Indien na de recidive de belanghebbende zich binnen de onder artikel 10, lid 2 genoemde periode wederom schuldig heeft gemaakt aan verwijtbare gedragingen van dezelfde categorie wordt de hoogte van de maatregel als bedoeld in het eerste lid verdubbeld en wordt bij een volgende verwijtbare gedraging van dezelfde categorie naast de verdubbeling van de hoogte een verdubbeling van de duur van de maatregel opgelegd.

  • 4. In afwijking van het gestelde onder artikel 10, lid 3 wordt na de recidive van de gedraging van de eerste categorie de duur van de maatregel gesteld op 6 maanden.

Hoofdstuk 3 Overige gedragingen die leiden tot een maatregel

Artikel 11: Tekortschietend besef van verantwoordelijkheid

  • 1. Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan heeft betoond als bedoeld in artikel 20 van de IOAW/IOAZ, wordt een maatregel opgelegd die wordt afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag.

  • 2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld:

    • a.

      bij een benadelingsbedrag tot € 1.000,00: 10% van de uitkeringsnorm gedurende een maand;

    • b.

      bij een benadelingsbedrag van € 1.000,00 tot € 2.000,00: 20% van de uitkeringsnorm gedurende een maand;

    • c.

      bij een benadelingsbedrag van € 2.000,00 tot € 4.000,00: 50% van de uitkeringsnorm gedurende een maand;

    • d.

      bij een benadelingsbedrag van € 4.000,00 of meer: 100% van de uitkeringsnorm gedurende een maand.

  • 3. Als er sprake is van een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid door het niet opeisen van periodieke rechten wordt een maatregel opgelegd van 10% van de uitkeringsnorm per maand zolang het tekortschietend besef voortduurt.

Artikel 12: Zeer ernstige misdragingen

  • 1. Indien een belanghebbende zich verbaal zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren, onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de wet, als bedoeld in artikel 20 van de IOAW/IOAZ, wordt onverminderd artikel 2, tweede lid, een maatregel opgelegd van 20% van de uitkeringsnorm gedurende een maand.

  • 2. Indien een belanghebbende zich fysiek -al of niet in combinatie met verbaal- zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren wordt een maatregel opgelegd van 50% van de uitkeringsnorm gedurende een maand.

  • 3. De duur van de maatregel als bedoeld in het eerste en tweede lid wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen12 maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel is opgelegd, opnieuw schuldig maakt aan eenzelfde misdraging.

  • 4. Indien een belanghebbende binnen de in lid 3 genoemde periode zich meermalen fysiek, -al of niet in combinatie met verbaal-, zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren wordt een individueel afstemmingsbesluit genomen over de op te leggen maatregel. Tijdelijke uitsluiting van het recht op uitkering behoort daarbij tot de mogelijkheden.

Hoofdstuk 5 Slotbepalingen

Artikel 13: Hardheidsclausule

  • 1. Het college zal in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening,

    indien onverkorte toepassing zou leiden tot onredelijkheid of onbillijkheid.

  • 2. In gevallen waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

Artikel 14: Citeertitel

Deze verordening wordt aangehaald als: Afstemmingsverordening IOAW en IOAZ Sluis 2013.

Artikel 15: De inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2013, onder gelijktijdige intrekking van de Afstemmingsverordening IOAW en IOAZ gemeente Sluis 2010.

Oostburg, 20 december 2012

DE RAAD VOORNOEMD,

De griffier,

De voorzitter,

mr. P.T.G. Claeijs

J.Suurmond

Algemene toelichting

De reden dat deze nieuwe verordening dient te worden vastgesteld is de inwerkingtreding op 1 januari 2013 van de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW wetgeving. Hierdoor is de boete teruggekeerd in de IOAW en IOAZ voor schendingen van de inlichtingenplicht, zoals bedoeld in artikel 13, eerste lid van beide wetten of de verplichtingen, bedoeld in artikel 30c, tweede en derde lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen. Dit betekent dat de wetgever zelf heeft voorzien in de afstemming van schendingen van de inlichtingenplicht (middels een boete, artikel 20a IOAW/IOAZ). Als gevolg hiervan dient dit niet meer te worden opgenomen in de Afstemmingsverordening.

Artikelsgewijze toelichting

Artikel 1: Algemene bepalingen

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 2: Het opleggen van een maatregel

In dit artikel wordt algemeen aangegeven wanneer een maatregel van toepassing is. Ook wordt aangegeven dat de maatregel wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de omstandigheden van de belanghebbende. Op deze aspecten moet altijd worden ingegaan. Dus altijd moet op deze individualiseringsgronden worden ingegaan in de rapportage en ook moet een melding plaatsvinden in de beschikking aan de belanghebbende. In uitzonderlijke gevallen kan dit artikel ook worden gebruikt om een maatregel te verzwaren.

Artikel 3: Berekeningsgrondslag

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 4: Het besluit tot opleggen van een maatregel

Het verlagen van de uitkering omdat een maatregel wordt opgelegd vindt plaats door middel van een besluit. In dit artikel wordt aangegeven wat in het besluit in ieder geval moet worden vermeld. Deze eisen vloeien rechtstreeks voort uit de Algemene wet bestuursrecht en dan met name uit het motiveringsbeginsel. Het motiveringsvereiste houdt onder andere in dat een besluit kenbaar is en van een deugdelijke motivatie wordt voorzien.

Artikel 5: Horen van belanghebbende

Op grond van de Algemene wet bestuursrecht is een aantal gevallen het horen van de belanghebbende verplicht bij de voorbereiding van beschikkingen Deze hoorplicht geldt echter niet bij de voorbereiding van beschikkingen die betrekking hebben op een financiële aanspraak (artikel 4:12 Awb). In dit artikel wordt het horen van de belanghebbende voordat een maatregel wordt toegepast in beginsel voorgeschreven.

Het tweede lid bevat een aantal uitzonderingen op deze hoorplicht. De onderdelen a. en b. staan ook genoemd in artikel 4:11 Awb.

Artikel 6: Afzien van het opleggen van een maatregel

Het artikel is dusdanig geformuleerd dat het college de mogelijkheid heeft belanghebbende schriftelijk te informeren over het afzien van de maatregel. Dit zal met name aan de orde zijn indien er sprake is van dringende redenen.

Artikel 7: Ingangsdatum en tijdvak

In lid 2 van dit artikel is bepaald dat een opgelegde maatregel direct wordt uitgevoerd met de eerstvolgende betaling nadat het besluit kenbaar is gemaakt. Indien bijvoorbeeld over de maand juli 2012 een maatregel wordt opgelegd dan wordt deze direct geëffectueerd als dit besluit kenbaar is gemaakt aan betrokkene voordat de betaling over de maand juli 2012 heeft plaatsgevonden.

Artikel 8: Samenloop van gedragingen

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 9: Indeling in categorieën

Bij het benoemen van deze gedragingen is zoveel mogelijk aangesloten bij de constante jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep en de in de Re-integratieverordening gemeente Sluis 2012 genoemde voorzieningen.

Artikel 10: De hoogte en duur van de maatregel

Deze bepaling bevat de verlaging voor de drie categorieën van gedragingen die verband houden met het geen of onvoldoende medewerking verlenen aan het verkrijgen of behouden van algemeen geaccepteerde arbeid. Op basis van het tweede en derde lid kan een maatregel na (herhaalde) recidive verhoogd en/of verdubbeld worden.

Op basis van het vierde lid kan na recidive van de gedraging van de eerste categorie de duur van de maatregel gesteld worden op 6 maanden.

Artikel 11: Tekortschietend besef van verantwoordelijkheid

De verplichting om voldoende besef van verantwoordelijkheid te tonen voor de voorziening in het bestaan, geldt reeds voordat de uitkering wordt aangevraagd. Dit betekent dat wanneer iemand in de periode voorafgaand aan de uitkeringsaanvraag een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid heeft getoond, waardoor hij niet langer beschikt over de middelen om in de kosten van het bestaan te voorzien en als gevolg daarvan uitkering aanvraagt, de gemeente bij de toekenning van de uitkering hiermee rekening kan houden door het toepassen van een maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag.

Een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid kan uit allerlei gedragingen blijken, zoals een onverantwoorde besteding van vermogen (IOAZ), geen of te laat een beroep op een voorliggende voorziening en het niet nakomen van de verplichting tot het instellen van een alimentatievordering. Om een positieve gedragsverandering te bewerkstelligen bij het niet opeisen van periodieke rechten zoals een toeslag op een uitkering van het UWV of alimentatie, wordt de maatregel in deze gevallen voor de duur van het tekortschietend besef vastgesteld.

Artikel 12: Zeer ernstige misdragingen

Bij het vaststellen van de verlaging in de situatie dat een uitkeringsgerechtigde zich ernstig heeft misdragen, zal gekeken moeten worden naar de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de persoonlijke omstandigheden van de betrokkene.

Wat betreft het vaststellen van de ernst van de gedraging, kunnen de volgende vormen van

agressief gedrag in een oplopende reeks (steeds ernstiger) worden onderscheiden:

  • ·

    Verbaal geweld (schelden);

  • ·

    Discriminatie;

  • ·

    Intimidatie en verbale bedreiging (uitoefenen van psychische druk);

  • ·

    Zaakgericht fysiek geweld (vernielingen);

  • ·

    Mensgericht fysiek geweld;

  • ·

    Combinatie van agressievormen.

Het toepassen van een verlaging staat geheel los van het doen van aangifte bij de politie. Het college legt een verlaging op, terwijl de functionaris tegen wie de agressie zich richtte aangifte kan doen bij de politie. Hierbij kan verwezen worden naar het bij de gemeente aanwezige agressieprotocol. Hierin is aangegeven hoe wordt omgegaan met lastige en agressieve klanten.

Artikel 13: Hardheidsclausule

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.

Artikel 14: Citeertitel

Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.