Verordening naamgeving en nummering (adressen) Sluis 2011

Bijlage A bij de verordening naamgeving en nummering (adressen) Sluis 2011.

Het college van de gemeente Sluis, gelet op artikel 7 van de Verordening naamgeving en nummering (adressen) Sluis 2011, besluit vast te stellen de volgende: Technische uitvoeringsvoorschriften voor namen en nummers (adressen)

Artikel 1 Nummeringsysteem

De wijze van toekenning van de nummers gebeurt overeenkomstig systeem A uit de Nederlandse norm NEN 1773, uitgave 1983.

Artikel 2 Plaatsing van de nummerdragers

Nummerdragers worden aangebracht overeenkomstig het gestelde in de Nederlandse norm NEN 1773, uitgave 1983.

Artikel 3 Afmetingen en vormgeving nummerdragers

• 1.

  Nummerdragers moeten voldoen aan het gestelde over afmetingen en vormgeving in de Nederlandse norm NEN 1774, uitgave 1959.

• 2.

  Indien niet kan worden voldaan aan het voorschrift van het eerste lid, hebben de nummerdragers een mate van leesbaarheid die ten minste gelijkwaardig is aan wat wordt beoogd met het eerste lid.

Artikel 4 Materiaalkeuze voor de nummerdragers

Het materiaal dat wordt toegepast voor de vervaardiging van al dan niet te verlichten nummerdragers, is in overeenstemming  met het over de uitvoering van de dragers gestelde in de Nederlandse norm NEN 1774, uitgave 1959.

Artikel 5 Voeren oude en nieuwe nummers

Bij het gedurende een jaar naast elkaar gebruiken van de oude naam of het oude nummer naast de nieuwe naam of het nieuwe nummer wordt de oude naam met een streep en het oude nummer met een kruis doorgehaald.

Artikel 6 Naamdragers

De naamdragers moeten voldoen aan de gestelde functionele eisen voor de afmetingen, de uitvoering, de constructie, de kleursoorten en de lichttechnische eigenschappen van de toegepaste materialen en de plaatsing van naamborden en naamverwijsborden, zoals vervat in de Nederlandse norm NEN 1772, uitgave 1992.

Aldus vastgesteld door het college in de vergadering van 8 februari 2011.

Toelichting bijlage A: Technische uitvoeringsvoorschriften

Artikel 1

Ook voor nieuwe wijken of buurten verdient het aanbeveling om een systeem van nummering te kiezen dat zo veel mogelijk aansluit bij het systeem dat van oudsher in de gemeente gangbaar is. In de Nederlandse norm 1773 (uitgave: Nederlands Normalisatie-instituut, Delft, herziene uitgave, 1983 hoofdstuk 3) zijn de in gemeente gangbare systemen van nummering nader gedefinieerd:

• Systeem A: de hoofdregel van dit systeem houdt in dat de nummers oplopen, gerekend vanuit het centrum van de gemeente (of vanaf het (oude) gemeentehuis).

• Systeem B: de hoofdregel van dit systeem houdt in dat de nummers oplopen, gerekend van noord naar zuid en van west naar oost.

• Systeem C: de nummering vindt in dit systeem plaats gerekend vanaf hoofdwegen naar het einde van (doodlopende) zijwegen of woonerven.

Voor elk systeem bevat de norm detailregels voor situaties waarin de hoofdregels niet onverkort toepasbaar zijn en nadere regels over etagewoningen en dergelijke.

Tevens zijn toelichtende tekeningen opgenomen. In de gemeente Sluis wordt systeem A gehanteerd.

Artikel 2

Met het oog op de zichtbaarheid vanaf de openbare weg bevat de Nederlandse norm NEN 1773, hoofdstuk 4, maatvoorschriften voor de plaats van de nummerdragers, gerekend vanaf het maaiveld en de bijbehorende voordeur. Tevens worden regels gegeven voor de verzamel/- en verwijsbordjes die nodig zijn bij de ligging van meer dan één woning (of bedrijf) in hetzelfde gebouw, respectievelijk bij de ligging binnen een complex of op grote afstand van de weg.

Lid 1. In de Nederlandse norm NEN 1774 zijn tekeningen voor nummerdragers opgenomen met volledige maatvoering. Uitgegaan is van een hoogte van de cijfers van 88 millimeter. De breedte van de nummerdragers varieert, afhankelijk van het aantal cijfers waaruit een bepaald nummer bestaat. Het opgenomen cijferontwerp is van een schreefloos, op grote afstand leesbaar type.

Lid 2. Bij de beoordeling van een gelijkwaardige leesbaarheid verdient het in elk geval aanbeveling om geen cijfers van een geringere hoogte dan circa 9 cm te accepteren.

Artikel 3

De overigens globaal omschreven uitvoeringseisen in de Nederlandse norm NEN 1774, uitgave 1959, zijn gericht op de keuze van materialen die duurzaam bestand zijn tegen weersinvloeden. Te verlichten nummerdragers bestaan in de regel uit zogenaamde transparanten, waarachter bij duisternis een lampje brandt.

(De bovenstaande tekst is een beschrijving gebaseerd op de in gemeente van oudsher gehanteerde werkwijze die later in NEN-normen zijn neergelegd. Gemeenten worden aangeraden uit te gaan van de genoemde NEN-normen, waarin de voornoemde werkwijze is gecodificeerd. De NEN-bladen zijn verkrijgbaar bij het NEN, Vlinderweg 6, postbus 5059, 2600 GB  Delft, telefoon (015) 2690188)

Artikel 4

Dit artikel regelt de afmeting en vorm van nummerdragers. De inhoud van dit artikel spreekt voor zich.

Artikel 5

Met het met een streep doorhalen van de oude naam en met een kruis doorhalen van het oude nummer wordt voor een ieder die zoekt op de oude naam of het oude nummer duidelijk dat er een wijziging in de naam of nummer is opgetreden.

Artikel 6

Dit artikel regelt de functionele eisen voor naamborden en naamverwijsborden.

Bijlage B bij de verordening naamgeving en nummering (adressen) Sluis 2011.

Het college van de gemeente Sluis, gelet op artikel 7 van de Verordening naamgeving en nummering (adressen) Sluis 2011, besluit vast te stellen de volgende: Administratieve uitvoeringsvoorschriften voor namen en nummers (adressen)

Artikel 1  Naamgeving van woonplaatsen en van delen van de openbare ruimte

• 1.

  Algemene regels betreffende naamgeving Naamgeving dient aan onderstaande criteria te voldoen:

  • 1.

    Aanduiding volgens Nederlandse spelling. De schrijfwijze van de woonplaats en van de openbare ruimte wordt volgens Nederlandse spelling aangeduid. Woonplaatsen worden dus aangeduid als Sluis, Oostburg e.d. en niet volledig met hoofdletters. Dialectnamen zijn niet gewenst.

  • 2.

    Een goede systematiek dient consequent aangehouden te worden. Straatnamen kunnen worden onderscheiden in drie categorieën, namelijk de naam zegt iets over de eigenschap van de straat (b.v. Langestraat) of over de functie (b.v. Handelspoort) of de relatie (b.v. Kerkepad). Combinaties komen ook voor (b.v. Lange Kerkstraat). Door categorieën per wijk te gebruiken, is de vindbaarheid van adressen optimaal. Er zijn evenwel uitzonderingen op deze regel denkbaar welke in de praktijk niet als bezwaarlijk worden ondervonden. Bij nieuw geplande wijken dient het onderwerp rekening te houden met het aantal straatnamen dat nodig is. Een onderwerp met veel namen derhalve voor een wijk met veel straten en voor een kleine wijk precies andersom.

  • 3.

    Een naam mag niet langer zijn dan 24 posities. Alleen als de officiële straatnaam langer is dan 24 tekens, moet deze in de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) worden ingekort volgens de inkortingsregels van de zogenaamde BOCO-norm. Het verdient daarom de voorkeur om geen inkortingen toe te passen.

  • 4.

    Een straatnaam moet uniek zijn. Per gemeente dient een naam slechts éénmaal voor te komen. In de gemeente Sluis zijn door gemeentelijke herindelingen toch straatnamen die gelijk zijn. Bijv. Zeedijk, Dorpsstraat, Markt. Zolang echter het postadres duidelijk blijft is er niets aan de hand en zullen deze straten niet hernoemd worden.

  • 5.

    Klank- en spellingsverwantschap dient vermeden te worden. Beethovenhof en Beethovenstraat, Kanaalweg en Kanaalzicht mogen de ongewenstheid illustreren. De brandweer zal maar Leliestraat verstaan, terwijl de brand in de Delistraat aan de andere kant van de stad plaats vindt, zoals in de Randstad is voorgekomen. Zo zijn Bartokstraat en Barokstraat evenmin gewenst. Het leidt tot verwarring en dus slechte vindbaarheid van personen en objecten.

  • 6.

    Draag zorg voor originaliteit. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Het mag niet leiden tot excessen als Groen-geelstraat of Mars-geel.

  • 7.

      Korte straatnamen verdienen de voorkeur. Lange namen impliceren lange straatnaamborden wat de duidelijkheid cq. leesbaarheid niet ten goede komt.

  • 8.

      Histo rische namen mogen de praktische bruikbaarheid niet hinderen. Toenmalige schrijfwijzen verschillen met de hedendaagse. Dit kan zeer hinderlijk zijn en geeft aanleiding tot fouten in administraties, correspondentie en spreektaal. Mocht een historische naam niet omgezet kunnen worden in een hedendaagse schrijfwijze dan dient toekenning achterwege te blijven.

  • 9.

      Doe niet mee aan modeverschijnselen. Uitgangen als straat, steeg, laan zijn in gebruik vanaf de 13e eeuw en er is geen enkele reden om hen niet in ere te houden. Waarom dus "Klaproos" als "Klaprooslaan" stukken mooier is. Hoewel dus gewenst, kan in sommige gevallen beter de uitgang achterwege gelaten worden, b.v. als een naam vanwege de uitgang te lang wordt of als de klank van de naam door een uitgang in slechte zin vervormt.

  • 10.

      Vermijd diakritische tekens. Zijn moeilijk leesbaar, geven aanleiding tot verwarring en fouten bij de uitspraak. Voorts zijn deze tekens lastig te verwerken.

  • 11

      Uitgangen als laan, plein, etc. moeten overeenstemmen met de feitelijke of toekomstige    situatie.

  • 12

      Bij korte straten horen korte namen. Straatnamen worden uiteraard gebruikt als informatie op kaarten. De straatnaamkaart is binnen dit kader een uitstekend voorbeeld. Toch zijn straatnamen dikwijls vanwege hun lengte amper te plaatsen in het kaartbeeld.

  • 13

    m)  Vermijd alledaagse en/of banale begrippen of woorden. Op het eerste gezicht keurige namen mogen geen aanleiding geven tot verbastering, b.v. "Ampèrestraat" wordt in de volksmond al gauw "Amper 'n straat". Zo komt in de gemeente Sluis de straatnaam Jonkvrouw Geilstraat voor en dit komt voor de meesten vreemd over.

  • 14

      Namen dienen taalkundig juist te zijn. Met een enkel voorbeeld mag dit duidelijk zijn. Kersenlaan maar ook Kerseboomstraat; Stadhuisplein en Stadsplein; Dorpsstraat in plaats van Dorpstraat. Het juiste gebruik van koppeltekens is eveneens belangrijk.

  • 15

      Namen dienen een welluidende klank te hebben. "Laan-van-België" klinkt beter dan "Belgiëlaan".

  • 16

      Vermijd het gebruik van telwoorden. Men leeft tenslotte niet in Amerika waar dit verschijnsel ingeburgerd is. Bij een "Scheldekade" kan men zich wat voorstellen; bij een "11e straat" niets. In combinaties bv. "1e Verbindingsstraat", "2e Verbindingsstraat" getuigen telwoorden van weinig fantasie en zijn ook hier weer aanleiding tot vergissingen.

  • 17

    De betreffende naam moet historisch verantwoord zijn. De Heemkundige Kring zal waar nodig gevraagd worden om de historische betekenis en achtergrond van de naam mede te beoordelen.

  • 18

    Buitenlandse namen van zaken en personen mogen geen moeilijkheden opleveren bij uitspraak en spelling. Uitgaande van de stelling dat ook kinderen straatnamen fatsoenlijk moeten kunnen uitspreken, is dit aspect van belang. Bij de "James Wattstraat" kan men bedenken dat dit wat ongelukkig kan aflopen qua uitspraak. Toch mag gelet op de hedendaagse communicatiemiddelen en het onderwijs verwacht worden dat dergelijke namen nauwelijks nog problemen zullen opleveren. Het hangt mede af van de bekendheid van de persoon of het begrip. Een naam mag in dit verband niet leiden tot "vernederlandsing" of tot klemtoonverandering.

  • 19

    Naamgeving dient te passen in het karakter van de bestaande wijk.

  • 20

    Onderschriften op straatnaamborden indien noodzakelijk hanteren. Indien nodig worden straatnamen van onderschriften voorzien. Dit geldt in het bijzonder voor straatnamen die verwijzen naar namen. Ter verduidelijking wordt hier een onderschrift toegepast. Bij straatnamen die verwijzen naar algemene thema’s blijven onderschriften achterwege. De tekst van onderschriften maken onderdeel uit van het besluit tot benoeming van de openbare ruimte.

  • 21

    Naamgeving blijft achterwege als dit niet wenselijk en noodzakelijk is. In het kader van brandveiligheid of calamiteiten kan het niet gewenst zijn dat aan bepaalde openbare ruimten namen toegekend worden. De vindbaarheid kan in dergelijke gevallen moeilijk zijn als er geen bebouwing aanwezig is en er geen plaatselijke bekendheid heerst. Te denken valt bijvoorbeeld aan (kerke)paadjes, brandgangen en soortgelijke wegjes.

  • 22

    Breng zo min mogelijk wijzigingen aan in bestaande naamgeving. Indien strikt noodzakelijk vanwege bv. een verkeerstechnische aanpassing, waardoor de vindbaarheid van adressen in het geding komt of de logica verdwijnt, kan als uitzondering besloten worden tot wijziging. Naamswijziging door veranderde sociale omstandigheden blijkt in de landelijke praktijk soms op weerstand te stuiten bij de autochtone bewoners. Toch kan een wijziging in een "verpauperde" buurt, welke in het kader van stadsvernieuwing opgeknapt wordt, het imago van zo'n buurt en de belangstelling er voor aanzienlijk verbeteren. De volgende uitgangspunten dienen bij een voorgenomen wijziging in acht te worden genomen: - Zorgen voor minimale overlast. - Geef duidelijke informatie aan belanghebbenden en houd,  zo mogelijk, rekening met hun wensen. - Beperk de kosten voor zowel belanghebbenden als de gemeente. Vooral voor bedrijven heeft een wijziging behoorlijke consequenties. Hanteer daarom zonodig een redelijke overgangstermijn van minimaal 1 jaar en stel een datum van ingang vast. Gedurende deze periode kan zowel particulier als bedrijfsleven inspelen op de nieuwe situatie (nieuw briefpapier bestellen; opmaken oude voorraad drukwerk etc.). Doel van de wijziging is meestentijds een betere vindbaarheid te bewerkstelligen. In eerste instantie heeft een wijziging soms enige nadelige effecten, welke echter, na verloop van tijd omslaan in een positief totaalbeeld en mede van invloed is op de bedrijfsresultaten.

  • 23

    Naamgeving op grond van lid 2 en 3 dienen eveneens te voldoen aan de voorwaarden die in lid 1 zijn gesteld.

• Bijzondere regels betreffende naamgeving met betrekking tot benoemen van personen

  • 1.

    Personen moeten minstens 10 jaar overleden zijn. Na deze periode komt men bijna niet meer voor negatieve verrassingen over de betreffende persoon te staan. Een en ander is dan uitgekristalliseerd. Het vernoemen van nog levende personen wordt ten sterkste ontraden. Het "Winny Mandelaplein" is in enkele plaatsen toegepast, doch even later weer schielijk ingetrokken na haar veroordeling door de rechter. Emoties van het ogenblik leiden alras tot ongewenste naamgeving.

  • 2.

    Titulatuur, kwaliteit en voorletters horen niet in een straatnaam thuis. Geeft onnodige verwarring en is soms aanleiding tot verkeerde associaties. Wat bijvoorbeeld te denken van "Ir. Mr. Dr. van Waterschoot van der Grachtstraat"? Dit is niet bedacht maar komt werkelijk voor.

  • 3.

    De betreffende naam moet (inter)nationale bekendheid of betekenis genieten. Dit kan bijvoorbeeld een naam zijn van een internationaal bekende persoon die een duidelijke binding met het gebied heeft. Eerder is in Eede het “Koningin Wilhelminaplein” benoemd, Sluis heeft een “Hans Wiegelplein”.

• Bijzondere regels betreffende naamgeving per kern.

In het kader van het project “valorisatie van de kernen” is voor een aantal kernen  in overleg met de inwoners en de middenstand een thema gekozen dat in het straatbeeld zichtbaar en beleefbaar wordt gemaakt. Een straatnaam moet bij dat thema passen c.q. het thema verder versterken.

Bij kernen waarvoor nog geen thema’s zijn bepaald is aansluiting gezocht met specifieke zaken kenmerkend voor de betreffende kern. Bij enkele kernen zijn naast de thema’s uit het project nog aanvullende thema’s benoemd. Voor onderstaande kernen kan naamgeving betrekking hebben op de volgende thema’s:

• 1.

  Aardenburg              : Romeinse en middeleeuwse verleden

• 2.

  Breskens                  : nautisch karakter in combinatie met de visserij

• 3.

  Cadzand - dorp        : agrarisch ringdorp en vrijheid (Wereldvredesvlam Cadzand)

• 4.

  Cadzand - bad          : architectuur kenmerkend voor de retro normandische badplaats

• 5.

  Eede                          : grens (zowel in geografisch als historisch opzicht)

• 6.

  Groede                      : inpoldering/inpolderaars bijv. Jacob Cats (1577-1660) en de                                      monniken, geveldecoratie, markante huisnamen

• 7.

  Hoofdplaat                : Westerschelde, vogels, zeehonden, vissen en schelpdieren

• 8.

  Nieuwvliet                : eilandbegrippen

• 9.

  Oostburg                  : wederopbouw, ringwalburg, eligius, eenhoorn, historie                                      gerelateerd per deelgebied zoals bijv. Ledel                                    

• 10.

  Retranchement        : natuurlijke historische verdedigingswerken, boomkikker,                                       vestingwerken

• 11

  Schoondijke             : landbouw, onderwijs

• 12

  Sint Kruis                  : kreken, geulen en oude zeearmen

• 13

  Sluis                          : taal, Bourgondiërs (1375- 1477)

• 14

  Waterlandkerkje      : 17e eeuwse godsdienst (stuerbout)

• 15

  IJzendijke                 : Staats-Spaanse linies waaronder de vesting, het kruitmagazijn,                                      de Markt, Prins Maurits (1567-1625)

• 16

  Zuidzande                 : eilandbegrippen

4. Naamgeving openbare ruimte op industrieterreinen.

In afwijking van lid 3 wordt voor een openbare ruimte op een industrieterrein een naam bepaald die past binnen de thema’s industrie en handel en indien mogelijk gerelateerd aan de soort handel kenmerkend voor het industrieterrein.

Artikel 2  De nummering van objecten

• 1.

  Objecten worden aan de rechterzijde van de straat (vanuit het centrum of vanuit het oude gemeentehuis) even genummerd en aan de linkerzijde oneven.

• 2.

  De plaats van de hoofdingang (voordeur) of hoofdtoegangsweg van een object is bepalend aan welke straat het object een huisnummer krijgt.

• 3.

  Objecten dienen opvolgend genummerd te worden waarbij eerst huisnummer wordt toegekend en daarna eventuele huisletters en/of toevoegingen.

• 4.

  Objecten dienen zo mogelijk een uniek huisnummer zonder huisletters of toevoegingen te krijgen.  Huisletters worden in hoofdletters aangeduid. De letters I,J, O en Q worden ter voorkoming van verwarring niet gebruikt bij objecten bestemd voor bewoning.  

• 5.

  Verblijfsobjecten in kelders (ondergronds) worden aangeduid met een huisnummer en toevoeging K1 en opvolgend genummerd bij meerdere verblijfsobjecten (K2, K3 enz.)

• 6.

  Nummering garageboxen

• 7.

  Nummering appartementen. De appartementen worden aangeduid met een uniek huisnummer. Indien deze wijze van nummering leidt tot vernummering van andere objecten, worden de appartementen als volgt genummerd:

• 8.

  Nummering nieuwe verblijfsobjecten bij een agrarisch complex Als bij een agrarisch complex een zelfstandig verblijfsobject ontstaat wordt voor dit object een huisnummer met huisletter toegekend, ongeacht of de nummering op dit complex geografisch een logische volgorde is of niet.

• 9.

  Nummering trafo’s. Trafo’s worden aangeduid met een huisnummer en toevoeging T.

• 8.

  4.3.1.Bij een pand met maximaal 5 appartementen worden de appartementen aangeduid met     een huisnummer met de huisletters A t/m E.

• 9.

  4.3.2.Bij een pand met meer dan 5 appartementen worden de appartementen aangeduid met     een huisnummer (voor de hoofdtoegang van het pand) en een huisnummertoevoeging     in een driecijferig nummer aangeduid vanaf het cijfer 001 en opvolgend genummerd.     Bij meerdere bouwlagen is het eerste cijfer gelijk aan het nummer van de bouwlaag.     Voor een object op de begane grond zal de huisnummertoevoeging dus beginnen met        0.., voor de 1e verdieping: 1.., voor de 2e verdieping: 2.. etc.

• 7.

  Garageboxen worden aangeduid met een huisnummer en toevoeging G1 en opvolgend genummerd bij meerdere verblijfsobjecten in een serie. (G2, G3 enz.)

• 8.

  Voor het bepalen van het huisnummer wordt het nummer gebruikt van het naast gelegen object met de laagste nummeraanduiding.

• 9.

  Indien mogelijk wordt in afwijking van het voorgaande lid een uniek huisnummer gehanteerd mits dit in de nummering van de straat past.

• 10.

  Het gebruik van een huisletter bij een garagebox dient voorkomen te worden, tenzij het naastgelegen object ook een huisletter bevat.

Artikel 3 Omnummering van verblijfsobjecten

• 1.

  Van omnummering van een verblijfsobject is sprake als het adres wordt gewijzigd maar de afbakening van het verblijfsobject gehandhaafd blijft. Als er binnen een verblijfsobject een nieuw verblijfsobject ontstaat, is er geen sprake van omnummering omdat de afbakening hierbij wel wijzigt.

• 2.

  Objecten worden alleen omgenummerd indien dit strikt noodzakelijk is. Hiermee wordt voorkomen dat zowel belanghebbenden als gemeente onnodig worden geconfronteerd met extra kosten.

• 3.

  Objecten waarbij de huidige nummering op het moment van vaststelling van deze bijlage niet voldoet aan het gestelde in artikel 2, lid 2 worden niet omgenummerd tenzij belanghebbende hiervoor zelf een verzoek indient.

• 4.

  Adressen met een verbindingsstreepje (-) zijn niet toegestaan in de Wet basisregistraties adressen en gebouwen, afgekort als Wet BAG. De adressen die in het verleden zijn toegekend met vermelding van een verbindingsstreepje worden in de adressenregistratie op grond van de Wet BAG, opgenomen zonder verbindingsstreepje. Hierbij is geen sprake van omnummering omdat het adres niet wordt gewijzigd. Het is toegestaan om het verbindingsstreepje als leesteken te blijven gebruiken in correspondentie en op nummerplaatjes.     

• 5.

  Belanghebbenden worden op grond van de Algemene Wet Bestuursrecht vooraf in de gelegenheid gesteld om hun zienswijze tegen een omnummering in te dienen.

Artikel 4 Vergoeding bij adreswijziging

• 1.

  Bij omnummering verstrekt het College een eenmalige bijdrage in de onkosten van € 50,00 per adres. Indien eigenaar en gebruiker verschillend zijn wordt dit  bedrag evenredig verdeeld.

• 2.

  Bij omnummering van een adres dat geen postaal afgiftepunt betreft, wordt in afwijking van lid 1 geen bedrag vergoed. (Dit geldt bijvoorbeeld bij garageboxen) Een postaal afgiftepunt is een adres, dat gebruikt wordt voor het afleveren van poststukken (zowel brieven als pakketten) en waar conform de postwet en regelgeving post bezorgd moet worden.

• 3.

  In afwijking van lid 1 wordt bij omnummering op verzoek of ingeval van verwijtbaarheid van belanghebbende (bijv. gewijzigde entree bij een bouwvergunning) geen kosten vergoed.

• 4.

  Het College verstrekt geen kostenvergoeding indien artikel 3, lid 4 van toepassing is.

Artikel 5 Nevenadressen

Een verblijfsobject kan naast het hoofdadres voorzien worden van een nevenadres indien het belang hiervan aangetoond kan worden. Hiervan kan bijvoorbeeld sprake zijn indien een verblijfsobject is gelegen aan twee of meer straten, zoals een winkelruimte die een ingang heeft aan de winkelpromenade en een expeditie ingang heeft aan de achter de winkelpromenade lopende expeditiestraat.

Artikel 6 Plaatsen en verwijderen van huisnummerplaatjes

• 1.

  Belanghebbenden dienen zelf zorg te dragen voor het aanschaffen en plaatsen van een huisnummerplaatje. Van gemeentewege worden geen nummerplaatjes (meer) verstrekt.

• 2.

  Indien een huisnummer wordt ingetrokken dient het huisnummerplaatje binnen vier weken na kennisgeving van het besluit door belanghebbende verwijderd te worden.

Artikel 7 Verzoeken met betrekking tot naamgeving.

• 1.

  Verzoek van een derde dient schriftelijk te worden ingediend bij het College.

• 2.

  Het verzoek moet onderbouwd worden waarom de naam voorgesteld wordt.

Artikel 8 De openbare registratie van de gemeente

De Gemeente Sluis is bij het CBS bekend onder gemeentecode 1714.

Artikel 9 Hardheidsclausule

In afwijking van artikel 1 tot en met 3 kan het College beslissen om in uitzonderlijke gevallen na zorgvuldige afweging van belangen op een andere wijze een naam of nummer toe te kennen.

Aldus vastgesteld door het college in de vergadering van 8 februari 2011.