Reclamebeleid Steenwijkerland buiten de binnenstad van Steenwijk

Inleiding:

De primaire doelstelling van het gemeentelijk reclamebeleid is het reguleren van reclame om te komen tot een hoge ruimtelijke kwaliteit van het buitengebied, de woongebieden en bedrijventerreinen. Als secundaire doelen kunnen worden genoemd het waarborgen van een doelmatig en veilig gebruik van de weg. Onder het begrip reclame wordt in deze notitie verstaan: “Publieke aanprijzing en alles wat daartoe dient”. Op grond van deze definitie kan er een onderscheid worden gemaakt tussen commerciële versus niet-commerciële, ideële en politieke reclame en plaatselijk versus regionaal en landelijk. Dit onderscheid is wenselijk om een redelijke afweging te kunnen maken welke reclamevormen er in de gemeente Steenwijkerland kunnen worden toegelaten.

Na vaststelling zal dit beleid integraal worden opgenomen in de “Welstandsnota Steenwijkerland”.

2.1. v.m. gemeente Steenwijk:

Steenwijk kende twee beleidsnotities reclamebeleid vastgesteld door de gemeenteraad.

• -

  Binnenstad: Een beleid voor het gebied behorende tot de binnenstad van de voormalige Gemeente Steenwijk in hoofdzaak omvattende het winkelgebied en als zodanig op een gewaarmerkte kaart aangegeven.

• -

  Gebied buiten de binnenstad van Steenwijk: Een beleid voor het overige gebied van de voormalige gemeente Steenwijk gelegen buiten de binnenstad van Steenwijk.

Steenwijk legde in het reclamebeleid de nadruk op de relatie tussen reclame en de Woningwet, waarbij voor reclame-uitingen doorgaans bouwvergunningen werden geëist Aan vergunningverlening overeenkomstig de APV voor permanente reclame-uitingen werd hoegenaamd geen aandacht besteed.

2.2. v.m. gemeente Brederwiede:

Brederwiede kende wel degelijk een beleid hoe om te gaan met reclame binnen haar grondgebied doch dit was niet in een geformaliseerde beleidsnotitie vastgesteld. Ook hier is echter onderscheid te maken in gebieden, waarbij met name het beleid in en rond de grootste toeristische trekpleister Giethoorn extra aandacht behoeft.

In Brederwiede werden reclamevergunningen verleend op basis van art 4.7.2. van de APV, waarbij de uitvoering daarvan was gemandateerd aan het betreffende afdelingshoofd (Directeur Grondgebied). Slechts in die gevallen waarin de gevraagde reclame evident als een bouwwerk moest worden aangemerkt werd de figuur van de bouwvergunning gekozen.

2.3. v.m. gemeente IJsselham:

In de voormalige gemeente IJsselham was in het geheel geen reclamebeleid ontwikkeld en werden evenmin reclamevergunningen op basis van de APV verleend.

In voorkomende gevallen waar sprake was van een evidente bouwconstructie werd een bouwvergunning geëist en zo mogelijk verleend.

In het kader van de wet Arhi moest het bestaande reclamebeleid voor 1 januari 2003 worden geharmoniseerd. Aangezien in het kader van de wet Dualisering een dergelijk beleid niet meer tot de taak van de gemeenteraad behoort maar tot die van B & W is het bestaande beleid van rechtswege per 1 januari 2003 vervallen en heeft het College op 7 januari een voorlopig beleid vastgesteld.

In deze notitie wordt getracht richting te geven aan het toepasbaar maken van het door het College vastgestelde voorlopige beleid tot een definitief nieuw beleid voor de gehele gemeente. Daarin wordt het bestaande beleid voor de binnenstad ongewijzigd overgenomen, aangezien de noodzakelijke aanpassingen daarin reeds zijn verwerkt. Dit beleid is zonder meer toepasbaar, is een voortzetting van bestaand beleid en behoeft derhalve niet opnieuw te worden vastgesteld.

Daarnaast wordt voor het beleid voor het overige deel van de gemeente het beleid voor het gebied buiten de binnenstad van Steenwijk zoals voorlopig vastgesteld door het College van B & W op 7 januari 2003 als uitgangspunt genomen.

2.4. Vergunningverlening en toezicht en handhaving:

Vergunningverlening van zowel de bouwvergunningplichtige zaken als wel de vergunningen overeenkomstig art 4.7.2 van de APV, voorzover deze een permanent karakter dragen wordt opgedragen aan de cluster Bouw-en woningtoezicht van de afdeling VROM. Vergunningverlening voor zaken van tijdelijke aard ingevolge de overige artikelen van de APV wordt opgedragen aan de afdeling Publiekszaken. Waar dit expliciet in beeld komt is dit ook aangegeven bij het betreffende onderwerp.

Toezicht en handhaving omtrent de inhoud alsmede de verleende vergunningen ingevolge dit beleid wordt opgedragen aan de cluster Toezicht en Handhaving van de afdeling VROM.

2.5. Lik op stuk beleid t.a.v. Toezicht en handhaving:

Met name in de recreatieve kernen van onze gemeente, waarbij Giethoorn uiteraard de kroon spant, worden wij ieder jaar opnieuw geconfronteerd met het bijplaatsen van illegale reclame-uitingen om (in de drukke tijden) de klant naar het eigen bedrijf te trekken. Veelal worden hierbij reclame-uitingen gebruikt die in het verleden al eens gewogen en te licht bevonden zijn. Dit leidt tot een uitermate rommelig en kwalitatief armoedige uitstraling van onze toeristische trekpleisters bij uitstek. Adequate maatregelen om hier paal en perk aan te stellen is derhalve gewenst.

Het volgen van de gebruikelijke Awb-procedures levert hierbij niet het gewenste resultaat op omdat deze dermate lang duren, dat tegen de tijd dat de gemeente gerechtigd is om op te treden het seizoen meestal op zijn einde loopt en betrokkene de gewraakte reclame-uiting vrijwillig verwijdert. Het jaar daarop herhaalt zich dit patroon.

Er wordt nu gewerkt aan een z.g. verkorte Awb -procedure, waarbij wél de wettelijke vereisten van de AwB -procedure in acht worden genomen, maar de termijnen dermate worden verkort, dat adequaat ingrijpen en optreden door de Toezichtambtenaren in het veld mogelijk wordt. Vergelijk dit met de parkeerbon op de voorruit van de auto, hetgeen in feite ook een (mini) proces-verbaal is.

Door de betreffende ambtenaren, binnen van te voren op te stellen randvoorwaarden, te mandateren namens het College in deze zaken aanschrijvingen te doen en deze aanschrijving in de vorm van een “invulformulier” te gieten kan afhankelijk van de situatie snel een toestand worden bereikt, waarin de gemeente gerechtigd is bestuursdwang toe te passen (het verwijderen van de gewraakte reclame-uiting van gemeentewege op kosten van betrokkene). Dit heeft bovendien als bijkomend voordeel, dat de gewraakte reclame-uiting uit het beheer van de betrokken wordt verwijderd en onder beheer van de gemeente wordt geplaatst. Hierdoor kan recidive worden voorkomen. Slechts na betaling van de nota van de door de gemeente gemaakte kosten van de actie kan de eigenaar zijn rechtmatige eigendommen terugkrijgen. Aangezien hiermee voor hem tevens duidelijk wordt dat zijn reclame-uiting eigenlijk niet meer kan functioneren, wordt verondersteld, dat betrokkene geen teruggave zal claimen, waardoor deze ongewenste reclame-uitingen uiteindelijk permanent uit het circuit worden verwijderd, hetgeen dan ook de bedoeling is.

De uitwerking van bovenstaande werkwijze is als "Handhavingsparagraaf"als bijlage ibj deze beleidsnotitie gevoegd.

3 Gewenste situatie

Doelstelling en voorlichting worden in dit hoofdstuk samen besproken, omdat het van belang is om de doelstelling van het reclamebeleid kenbaar te maken aan belanghebbenden. Voor zowel interne als externe klanten moet duidelijk zijn welk beleid de gemeente Steenwijkerland voert.

3.1 Doelstelling

De primaire doelstelling van het gemeentelijk reclamebeleid is het reguleren van reclame om te komen tot een hoge ruimtelijke kwaliteit in de gemeente Steenwijkerland. Als secundaire doelen kunnen worden genoemd het waarborgen van een doelmatig en veilig gebruik van de weg.

In het kort zijn er dus drie doelen:

• -

  het reguleren van reclame;

• -

  het komen tot een hoge ruimtelijke kwaliteit;

• -

  het waarborgen van een doelmatig en veilig gebruik van de weg.

Door het toepassen van deze reclamenotitie kan men in de toekomst reclameaanvragen op een uniforme wijze behandelen en tevens ongewenste en/ of illegale reclame-uitingen tegengaan.

3.2 Voorlichting

Door goede voorlichting over het nieuwe reclamebeleid wordt duidelijkheid geschapen over het beleid voor belanghebbenden. Een deel van de weerstand tegen het beleid kan zo worden weggenomen. Het is daarom belangrijk dat de afdelingen Publiekszaken (voorlichting) en VROM (BWT) een brochure samenstellen die aan de centrale balie kan worden verstrekt. In deze brochure moet aanleiding en noodzaak van het te voeren beleid worden uitgelegd, de doelstelling van het reclamebeleid, een korte opsomming van de regels en de te ondernemen acties.

Naast een brochure moet het beleid op de gebruikelijke manier worden bekendgemaakt, overeenkomstig art. 3:42 van de Awb.

4.Gebiedsbepaling

Deze notitie betreft reclame-uitingen buiten de binnenstad van Steenwijk binnen de gemeente Steenwijkerland.. Op het terrein van reclame-uitingen kunnen aan onderscheiden gebieden verschillende eisen worden gesteld. De eisen voor bijvoorbeeld de binnenstad zullen heel anders zijn dan de eisen voor het buitengebied of de beschermde stads- of dorpsgezichten. Om die reden is het zinvol een splitsing aan te brengen naar soort gebied binnen de gemeente. In deze notitie worden vier gebieden onderscheiden; woongebied, beschermde stads- of dorpsgezichten, buitengebied en bedrijventerrein.

Om misverstanden te voorkomen is op bijlage I aangegeven welk gebied er tot de binnenstad wordt gerekend en dus uitgesloten is van deze notitie. Bij de bepaling van de grenzen van de binnenstad is uitgegaan van de grens die is getrokken in de nota Reclame-uitingen in de binnenstad van de gemeente Steenwijk. Om “witte vlekken” en overlap te voorkomen moet de gebiedsafbakening van de binnenstad eenduidig zijn.

5.Begrip reclame:

Omdat er veel redenen zijn voor het kenbaar maken van evenementen, activiteiten, acties en dergelijke wordt nu eerst beschreven wat in deze notitie onder het begrip reclame wordt verstaan. Het kader daartoe is neergelegd in de APV art 4.7.2. en 4.7.2a. De definitie in de APV artikel 1.1. luidt als volgt:

Reclame: “Iedere openbare aanprijzing van goederen of diensten, waarmee kennelijk beoogd wordt een commercieel belang te dienen..

Reclame kan verschillende vormen aannemen, waarbij in veel gevallen, maar lang niet altijd, het commercieel belang voorop zal staan. Bij de hierboven geformuleerde definitie kan de vraag worden gesteld of dit niet een te beperkte formulering van het begrip reclame is. Op grond van deze definitie zouden begrippen als ideële reclame, en niet zuiver commerciële reclame niet bestaan. Tevens kan op grond van deze omschrijving reclame die niet in, op, aan of rondom gebouwen zichtbaar is niet worden aangepakt. Zeker voor het Buitengebied, waar de gemeente wordt geconfronteerd met zogenaamde Weilandcommercie, is deze omschrijving te beperkt.

Omdat in deze notitie ook de hierboven genoemde vormen van reclame worden betrokken is er gekozen voor een ruimere definitie van reclame, waarbij is uitgegaan van de omschrijving in het “Van Dale woordenboek”. Daarin wordt de volgende omschrijving van het begrip reclame gegeven:

Reclame:“Publieke aanprijzing en alles wat daartoe dient”.

Op grond van deze definitie kunnen er verschillende onderscheidingen worden gemaakt in de reclamevoering:

• -

  commerciële versus niet zuiver commerciële en ideële (reclame);

• -

  plaatselijk versus regionaal en landelijk.

Omdat het vaak moeilijk te bepalen is tot welk soort reclame een uiting behoort, is een aantal criteria opgesteld waaraan getoetst kan worden of een reclame als zuiver commercieel moet worden aangemerkt of van andere aard is. Bij niet zuiver commerciële reclame wordt een aantal voorbeelden genoemd van evenementen/ activiteiten die als niet zuiver commercieel worden beschouwd. Ook het begrip ideële reclame zal nader worden toegelicht. Het onderscheid tussen de verschillende soorten reclame is zeer belangrijk in verband met de vrijheid van meningsuiting en het algemeen belang dat door reclame kan worden gediend.

5.1 Niet zuiver commerciële reclame

Omdat het vaak moeilijk is om een onderscheid te maken tussen wat nu wel en niet als commercieel kan worden aangemerkt, zijn de volgende criteria opgesteld voor niet zuiver commerciële reclame. Het evenement/ de activiteit moet aan al de hieronder genoemde criteria voldoen.

Het evenement/ de activiteit

• -

  heeft een tijdelijk karakter;

• -

  is voor een breed publiek (particulieren/ consumenten en instellingen) toegankelijk;

• -

  heeft een sociaal-cultureel karakter, ofwel een maatschappelijk belang, of betreft een seizoensgebonden product of dienst, of is in principe voor iedereen toegankelijk en bevat een passief recreatief karakter;

• -

  mag geen betrekking hebben op een bepaald commercieel merk of product;

• -

  heeft geen betrekking op tijdelijke prijskortingen of commerciële acties voor een product of deel van het assortiment;

• -

  mag niet gericht zijn op bedrijven (business-to-business-communicatie);

• -

  mag geen betrekking hebben op alcohol- en tabaksproducten;

• -

  moet ethisch passen in het gemeentelijk beleid.

Voorbeelden van evenementen/ acties die kunnen voldoen aan de bovenstaande criteria (niet limitatief):

• -

  braderie/ rommelmarkt/ vlooienmarkt;

• -

  antiekbeurs;

• -

  jaarmarkt;

• -

  kermis;

• -

  circus;

• -

  sportwedstrijd/ toernooi;

• -

  schaatstocht;

• -

  wielerronde;

• -

  publieksbeurs;

• -

  tentoonstelling/expositie;

• -

  (theater) voorstelling;

• -

  optredens;

• -

  Dicky Woodstock;

• -

  expositie;

• -

  open dagen van scholen;

• -

  publieksbeurs, zoals (school)boekenbeurs/ kledingbeurs;

• -

  aankondiging dansseizoen/ tuinseizoen;

• -

  kerkelijke diensten;

• -

  collectedagen;

• -

  festiviteiten (muziek en dergelijke);

• -

  postkoetsrace.

5.2 Ideële reclame

Bij ideële reclame staat niet een handelsbelang, maar een ideëel, maatschappelijk of politiek belang voorop. Vanwege deze belangen wordt ideële reclame beschermd door artikel 7 Grondwet. In dit artikel staat het grondrecht ‘vrijheid van meningsuiting’ beschreven. Het gaat hierbij om het openbaren van gedachten en gevoelens. Voorbeelden van deze reclame-uitingen zijn de ‘Loesje-posters’ en informatie over een collecte.

Commerciële reclame valt niet onder de grondwettelijke en internationaalrechtelijke beschermde vrijheid van meningsuiting. Zoals hierboven reeds is geschreven geniet ideële reclame deze bescherming wel. Dit heeft gevolgen voor de wijze waarop de gemeente ideële reclame mag reguleren.

De ‘vrijheid van meningsuiting’ herbergt twee rechten:

• -

  een openbaringsrecht neergelegd in artikel 7, eerste lid, Grondwet;

• -

  een verspreidingsrecht, dat zich in de jurisprudentie heeft ontwikkeld.

In principe heeft iedereen de vrijheid gedachten en gevoelens te openbaren zonder voorafgaand overheidsverlof. Het openbaringsrecht kan alleen door de formele wetgever worden beperkt. Van het openbaringsrecht kan niet los worden gezien een verspreidingsrecht. Omdat sommige wijzen van verspreiden in conflict kunnen komen met de openbare orde (bijvoorbeeld de verkeersveiligheid) mag het verspreidingsrecht door lagere wetgevers worden beperkt.

Onder het verspreidingsrecht vallen diverse zogeheten ‘zelfstandige verspreidingsmiddelen’, zoals aanplakken, folderen, lopen met sandwichborden en dergelijke. Lagere wetgevers, zoals de raad en de burgemeester, kunnen de verspreiding reguleren, mits er geen sprake is van een algemeen verbod of algemeen vergunningstelsel met betrekking tot een zelfstandig middel van bekendmaking. Er moet in elk geval gebruik van enige betekenis overblijven. Onder omstandigheden kan dit betekenen dat de overheid zelf voorzieningen ten behoeve van de verspreiding beschikbaar stelt, zoals aanplakborden.

6.Wettelijk kader

Er is een aantal juridische middelen om reclame-uitingen te reguleren, te weten:

• ·

  Grondwet

• Vrijheid van meningsuiting (plakken en kladden)

• ·

  Woningwet, Bouwverordening en –besluit

• Bouwvergunningplichtige reclame.

• ·

  Monumentenwet 1988/ monumentenverordening 2001

• Reclame op rijks- en/ of gemeentelijke monumenten.

• ·

  Algemene Plaatselijke Verordening (APV)

  Niet bouwvergunningplichtige reclame op of aan panden en reclame op of aan de weg.

• ·

  Jurisprudentie

• De jurisprudentie wordt besproken bij de hier bovengenoemde wetgeving.

Op grond van artikel 4.7.2 vierde lid onder a van de APV staat vermeld, dat reclame binnen bepaalde randvoorwaarden moet voldoen aan redelijke eisen van welstand. Burgemeester en wethouders dienen daartoe advies te vragen aan de Welstandcommissie alvorens een besluit te nemen inzake een vergunningaanvraag. De advisering geschied door de welstandscommissie “Het Oversticht“. Voor bouwvergunningplichtige reclames gelden de welstandsregels zoals gesteld in de Woningwet.

6.1 Grondwet

Op grond van artikel 7 eerste lid Grondwet (vrijheid van meningsuiting) heeft niemand voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. In het vierde lid staat dat het eerste lid niet van toepassing is op het maken van handelsreclame. Er moeten dus mogelijkheden worden gecreëerd voor het uiten van gevoelens of gedachten, niet zijnde handelsreclame, zodat het gevoerde reclamebeleid van de gemeente niet in strijd is met artikel 7 Grondwet.

De Hoge Raad constateerde dat een gemeentelijk plakverbod in strijd is met artikel 7 Grondwet als wordt vastgesteld dat de vrije plakmogelijkheden in de gemeente, bezien naar aantal, oppervlakte en plaats, zodanig onvoldoende zijn dat van enig reëel gebruik van het onderhavige middel van bekendmaking geen sprake kan zijn.

6.2 Woningwet en Bouwverordening

Op grond van artikel 1 eerste lid Woningwet wordt onder bouwen verstaan:

“het plaatsen, het geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen of veranderen en het vergroten van een bouwwerk, alsmede het geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen of veranderen of het vergroten van een standplaats.”

6.2.1 Bouwvergunningplichtige reclame

Indien een reclameconstructie aan te merken is als “bouwwerk” in de zin van artikel 40 Woningwet, is voor het plaatsen van deze constructie een bouwvergunning vereist. De bouwaanvraag wordt dan getoetst aan:

• -

  het bestemmingsplan;

• -

  de Bouwverordening/het Bouwbesluit;

• -

  Monumentenwet 1988;

• -

  redelijke eisen van welstand (artikel 12 Woningwet).

Uit de jurisprudentie blijkt dat er al snel wordt aangenomen dat iets kan worden aangemerkt als een bouwwerk, namelijk als er sprake is van een constructie van enige omvang (Voorzitter ARRS 13/11/91 Duiven).

In artikel 1.1 APV wordt een bouwwerk omschreven als: ”elke constructie van enige omvang van hout, steen, metaal of ander materiaal, welke op de plaats van bestemming hetzij direct of indirect met de grond verbonden is, hetzij direct of indirect steun vindt in of op de grond”.

In de definitie zoals die is neergelegd in de gemeentelijke bouwverordening is daar nog aan toegevoegd de zinsnede "en bedoeld is om aldaar te functioneren”. Deze toevoeging maakt discussie omtrent wat wél en wat niet nog als bouwwerk moet worden aangemerkt, alsmede wat tot een bouwwerk behoort aanzienlijk duidelijker.

Ook overigens is het gewenst beide definities op elkaar af te stemmen, zodat geadviseerd wordt separaat aan het vaststellen van dit beleid de APV zodanig te wijzigen, dat de definitie van een bouwwerk in overeenstemming wordt gebracht met die uit de bouwverordening.

De afdeling bestuursrechtspraak Raad van State heeft op 22 mei 1997 bepaald dat een reclamebord van 2,5 bij 3,5 m met het opschrift “te koop/ te huur “ bevestigd aan een kantoorpand moet worden aangemerkt als een bouwwerk.

Niettegenstaande dat zullen reclameborden welke niet evident als bouwwerk zijn aan te merken in het kader van het in deze notitie geformuleerde beleid worden aangemerkt als reclame-uitingen als bedoeld in art 4.7.2. van de APV.

6.3 Monumentenwet

Voor het aanbrengen van reclame op een beschermd Rijksmonument is op grond van artikel 11 tweede lid, de artikelen 12 en 13 Monumentenwet 1988 en voor een gemeentelijk monument op grond van art 10m van de monumentenverordening een vergunning benodigd van het college van burgemeester en wethouders. Toetsingscriterium is daarbij het landschapsschoon. Indien er sprake is van een bouwwerk gelden tevens de daarop betrekking hebbende toetsingscriteria.

6.4 Algemene Plaatselijke Verordening (APV)

De APV treedt pas in werking als een hogere regeling (zoals de eerder genoemde wetten) niet in dit onderwerp voorziet. Eerst moet dus beoordeeld worden of andere wetten niet van toepassing zijn.

Er zijn verscheidenene artikelen van de APV die toepasbaar zijn op het reclamebeleid, te weten:

Artikel 2.1.5.1 Voorwerpen of stoffen op, aan of boven de weg

Artikel 2.1.6.3 Uitzicht belemmerende beplanting of voorwerp

Artikel 2.4.2 Plakken en kladden

Artikel 4.4.1 Verontreiniging van de weg en van terreinen van de weg

Artikel 4.4.4 Wegwerpen van reclame- of strooibiljetten

Artikel 4.7.2 Ontsierende, hinderlijke of gevaarlijke reclames en dergelijke

Artikel 4.7.2.a Verwijzingsborden

Artikel 4.7.3 Aanschrijving

Artikel 5.1.6 Parkeren van reclamevoertuigen

De drie belangrijkste artikelen worden ter verduidelijking hieronder globaal besproken. In bijlage II treft u deze drie artikelen aan.

7.Toelaten of verbieden van verschillende reclamevormen

Omdat er vele vormen zijn waarop men reclame kan uiten wordt er een onderscheid gemaakt naar de vorm van reclame. Bij elk van deze vormen moet een keuze worden gemaakt: toelaten of verbieden. Bij deze keuze wordt een onderscheid gemaakt tussen enerzijds commerciële, niet-zuiver commerciële en ideële reclame en anderzijds tussen plaatselijke, regionale en landelijke reclame. De doelstelling, zoals geformuleerd in paragraaf 3.1 is criterium voor de te maken keuze. Economische aspecten zijn ondergeschikt aan deze doelstelling, dit neemt echter niet weg dat ze wel worden betrokken in de te maken keuze.

Reclamevormen die niet in dit hoofdstuk worden besproken moeten aan de hand van de hoofdstukken 3 tot en met 7 op eenzelfde wijze worden beoordeeld. Tevens moeten de in dit beleid geformuleerde richtlijnen worden meegewogen in de beoordeling.

Niet alleen de gemeente voert een beleid met betrekking tot reclame, ook de provincie Overijssel heeft richtlijnen opgesteld voor bewegwijzering en objectverwijzing. Deze richtlijnen zijn meegewogen in de beoordeling van diverse reclamevormen om tot een zo uniform mogelijk beleid in de provincie te komen.

Voor het gehele gebied zijn grotendeels dezelfde regels opgesteld, in bepaalde gevallen wordt er een onderscheid gemaakt, omwille van het karakter van het landschap / de omgeving. Omdat het buitengebied een landelijk karakter heeft, is het wenselijk om een zeer terughoudend reclamebeleid te voeren. In andere gemeenten wordt reclame in het buitengebied zelfs in zijn geheel verboden. In Steenwijkerland is dit niet het geval, omdat er in het buitengebied ook bedrijven/winkels/horeca gevestigd zijn die reclame maken. Als tweede reden kan worden aangevoerd dat niet alle reclame-uitingen afbreuk doen aan het karakter van het buitengebied.

In de volgende paragrafen wordt een lijst van mogelijke reclamevormen opgesteld, waarbij wordt aangeven welke reclamevormen waar wel en niet wenselijk worden geacht. Om een overzicht te krijgen van wel en niet toegestane reclamevormen en om verschillend beleid te kunnen opstellen voor het buitengebied, de woongebieden en bedrijventerreinen zijn de reclamevormen ingedeeld in de volgende vier groepen:

• 1.

  binnen randvoorwaarden in het gehele gebied toegestane reclamevormen:

  • -

    toegestane bouwvergunningplichtige reclame;

  • -

    toegestane niet-bouwvergunningplichtige reclame;

• 2.

  binnen randvoorwaarden toegestaan, met uitzondering van het buitengebied en/of de beschermde stads-en dorpsgezichten;

• 3.

  binnen randvoorwaarden alleen toegestaan op bedrijventerreinen;

• 4.

  niet toegestane reclamevormen.

Het is van groot belang om te bepalen wie waarvoor verantwoordelijk is, anders komt de uitvoering van het reclamebeleid in gevaar. Op basis van de hierboven vermelde indeling is gekozen om de verantwoordelijkheid voor het reclamebeleid neer te leggen bij twee afdelingen, te weten:

• -

  VROM (bouw- en woningtoezicht): bouwvergunningplichtige reclame + vergunningplichtige reclame op grond van de APV voorzover deze een permanent karakter dragen

• -

  VROM (Toezicht en Handhaving) voor een adequate preventieve en repressieve controle, overeenkomstig de in de bijlage nader omschreven werkwijze.

• -

  Publiekszaken: vergunningplichtige reclame op grond van de APV voorzover deze een tijdelijk karakter dragen (evenementen etc.)

Algemene ondersteuning van het beleid moet worden verleend door clusters die raakvlakken hebben met het reclamebeleid, zoals de cluster Toezicht en Handhaving die het preventieve en repressieve toezicht dient uit te voeren overeenkomstig de in de bijlage verwoorde werkwijze.

Een goede communicatie tussen verschillende afdelingen en clusters is van groot belang, met name tussen de afdelingen VROM en Publiekszaken . Andere afdelingen mogen niet zonder overleg met de afdeling VROM en/of Publiekszaken activiteiten ondernemen die in dit reclamebeleid worden geregeld.

Bekendheid van het beleid binnen de gehele organisatie is daarom noodzakelijk .

7.1 Binnen randvoorwaarden in het gehele gebied toegestane reclamevormen

Deze paragraaf wordt onderverdeeld in bouwvergunningplichtige reclame en niet-bouwvergunningplichtige reclame. Het onderscheid hangt in een aantal gevallen af van de constructie van het bouwwerk. Reclamevormen die zowel bouwvergunningplichtig als niet-bouwvergunningplichtig kunnen zijn, worden ingedeeld in de categorie waarin ze naar verwachting in de gemeente Steenwijkerland het meeste voorkomen. Allereerst zijn hieronder de richtlijnen benoemd waaraan de diverse vormen van reclameuitingen zullen worden getoetst. Deze richtlijnen dienen in acht te worden genomen onafhankelijk of de vergunningplicht via de bouwvergunning wordt afgedaan dan wel via art 4.7.2. van de APV.

I. Algemene richtlijnen

• 1.

  Reclames dienen in hun maat, vorm, kleur, lichtintensiteit en sfeer rekening te houden met de stedenbouw-kundige en architectonische situatie. Ook aan de grafische vormgeving worden kwaliteitseisen gesteld. Het reclameobject dient aan technische en constructieve eisen te voldoen.

• 2.

  Alle reclamevoorstellen worden aan de Welstandscommissie voorgelegd.

• 3.

  Reclames dienen functiegebonden te zijn. Dit betekent dat de reclame een relatie moet hebben met de situering en/of de functie van het object waarop het is aangebracht.

• 4.

  Tijdelijke reclames voor een periode van ten hoogste twee aaneengesloten weken per jaar kunnen in afwijking van het voorgaande worden toegestaan. Vooraf moet contact worden opgenomen met de cluster bouw- en woningtoezicht van de afdeling VROM.

• 5.

  Illegale (zonder vergunning geplaatste) reclames komen niet in aanmerking voor een overgangsregeling en hiervoor zal alsnog een vergunning moeten worden aangevraagd, waarbij de vastgestelde criteria als leidraad dienst zullen doen. Bij de beoordeling van de toelaatbaarheid van dergelijke reclame’s zal de tijdsduur waarin de reclame zonder vergunning aanwezig was mede in ogenschouw worden genomen.

• 6.

  Reclame dient bij voorkeur aangebracht te worden, waar het pand/perceel specifieke reclamemogelijkheden te bieden heeft, zoals op reclamevelden.

• 7.

  Reclame dient zoveel mogelijk te worden geïntegreerd in de vormgeving van het gebouw/perceel.

• 8.

  Het uitzicht op verkeersborden en straatnaamborden mag niet belemmerd worden.

II. Richtlijnen omtrent het uiterlijk van reclame en verwijzingsborden

• 1.

  Vanwege de architectonische kenmerken van een gebouw geniet open belettering de voorkeur. Maat- en kleurstelling van de belettering moeten passen binnen het architectonisch gegeven.

• 2.

  Lichtreclames met interval-verlichting (uitgezonderd lichtkranten) worden niet toegestaan met uitzondering van plaatsing op bedrijventerreinen, mits er geen flikkerend licht ontstaat.

• 3.

  Reclameborden of lichtbakken mogen binnen stedelijk gebied (*) niet meer dan 2/3 van één gevel beslaan, ook al zijn de panden (gedeeltelijk) samengevoegd.

• 4.

  In de overige gebieden zijn lichtreclames niet toegestaan en dienen de afmetingen van reclameborden in redelijke verhouding te staan ten opzichte van het object waarop of waaraan zij worden aangebracht. De welstandscommissie ziet op dit aspect.

• 5.

  De oppervlakte van reclameborden die haaks op een gevel staan mag niet groter zijn dan 0,64 m2 (0,8 x 0,8 m). Vorm en maat moeten passen binnen het architectonisch beeld van gevel en straatprofiel.

• 6.

  Borden : donker fond en lichte belettering.

• 7.

  Geen reclameaanduidingen op bruggen en vonders.

• 8.

  Geen vergunningmogelijkheid voor reclame-uitingen welke in eerdere saneringsacties of vergunningaanvragen niet de toets der kritiek hebben kunnen doorstaan.

• 9.

  Geen vergunning voor activiteiten welke bestemmingsplantechnisch of volgens enige andere wettelijke bepaling niet zijn toegestaan.

• 10.

  Gunstig welstandsadvies.

• 11.

  Afmetingen welke voldoen aan de betreffende richtlijnen in de APV.

• 12.

  Geen verwijzingen indien een adequaat vanwege de overheid of andere instantie gerealiseerd verwijzingsbordensysteem voorhanden is.

• 13.

  Reclames uitsluitend op het terrein van de betreffende inrichting zelf.

• 14.

  Géén plaatsnamen of verwijzingen daartoe in te tekst van de reclame.

(*) Onder stedelijk gebied wordt binnen de werkingssfeer van deze richtlijnen verstaan uitsluitend de stedelijke bebouwing van Steenwijk, voorzover niet gelegen binnen de binnenstad zoals aangegeven op de bij deze richtlijnen behorende kaart, de kernen Oldemarkt, Blokzijl en Vollenhove.

III.Richtlijnen omtrent de plaats van reclame

• 1.

  Reclameobjecten dienen dicht bij de commerciële functie te worden aangebracht en dienen te worden beperkt tot de ruimte van de voorgevel tussen de begane grond en de eerste verdieping.

• 2.

  Aan panden met het uiterlijk van een winkelpand mag uitsluitend één reclamebord vlak tegen de gevel en één uithangbord loodrecht op de gevel worden geplaatst. Bij een hoekpand of vrijstaand pand moet afhankelijk van de situatie worden beoordeeld waar reclame kan worden geplaatst.

• 3.

  Reclames buiten het bouwsilhouet, bijvoorbeeld op daken of dakgoten zijn niet toegestaan.

• 4.

  Reclames aan blinde gevels zijn alleen toegestaan als de stedenbouwkundige en architectonische context dit toelaat en indien zij esthetisch bijzonder goed zijn verzorgd.

• 5.

  Reclame op zonneschermen, luifels en markiezen is niet toegestaan.

• 6.

  Borden van aanbouw, te huur en/of te koop dienen zoveel mogelijk de architectuur van het pand/perceel waarop ze worden aangebracht te respecteren.

IV. Richtlijnen voor reclame op bedrijventerreinen

• 1.

  Reclame dient bij voorkeur aangebracht te worden, waar het gebouw specifieke reclamemogelijkheden biedt.

• 2.

  Reclame dient zoveel mogelijk te worden geïntegreerd in de vormgeving van het gebouw.

• 3.

  Het uitzicht op verkeersborden en straatnaamborden mag niet belemmerd worden.

• 4.

  De reclame moet in beginsel binnen de contouren van het pand blijven, tenzij de gevelreclame een onafscheidelijk deel uitmaakt van het architectonisch concept of daar geen afbreuk aan doet.

• 5.

  Op een zichtlocatie is gevelreclame gericht op de weg toegestaan, indien de stedenbouwkundige en architectonische context dit toelaat en mits de gevel qua uitstraling is afgestemd op die zichtlocatie en de reclame een geïntegreerd onderdeel uitmaakt van die gevel.

• 6.

  Reclame-aanduidingen op gebouwen waarin meerdere ondernemingen zijn gehuisvest dienen voor wat betreft kleurstelling en vormgeving zo veel mogelijk op elkaar te worden afgetemd.

• 7.

  Langs de rijksweg is alleen gevelreclame toegestaan als het pand aan die zijde ontsloten is door de openbare weg.

• 8.

  Borden van aanbouw, te huur en/of te koop dienen zoveel mogelijk de architectuur van het gebouw waarop ze worden aangebracht te respecteren.

V. Richtlijnen voor reclame binnen beschermde stads en dorpsgezichten

• 1.

  Gunstig oordeel van de welstandscommissie, welke voor dit onderdeel dient te worden uitgebreid met het deskundige lid op het gebied van de monumentenzorg.

• 2.

  Extra aandacht dient te worden besteed aan de specifieke stedenbouwkundige en architectonische context waarin de reclame-uiting zal worden geplaatst

7.1.1 Toegestane (in beginsel) bouwvergunningplichtige reclamevormen

Alle reclame-uitingen die in deze paragraaf worden genoemd moeten in beginsel voldoen aan de vereisten voor bouwvergunningplichtige reclame. De artikelen 2.1.5.2 juncto 4.7.2 APV zijn in beginsel niet van toepassing.

Billboards (groot affichebord)

Alle reclame-uitingen die in deze paragraaf worden genoemd moeten in beginsel voldoen aan de vereisen voor buwvergunningplichtige reclame. De artikelen 2.1.5.2 juncto 4.7.2 APV zijn in beginsel niet van toepassing.

Om te kunnen beoordelen of een billboard op de betreffende locatie gewenst is zijn de volgende stedenbouw-kundige richtlijnen opgesteld:

• -

  de stedelijke ruimte mag door billboards niet verstoord worden, dat wil zeggen het overzicht over de geleding van de ruimte mag niet worden aangetast;

• -

  kwetsbare of karakteristieke locaties moeten worden vermeden;

• -

  integratie is van belang waar het bijvoorbeeld gaat om een blinde gevelwand, een viaduct, of een

  parkeerterrein;

• -

  de groenvoorzieningen mogen niet visueel worden aangetast;

• -

  de maat en schaal van de billboards moeten in overeenstemming zijn met de afmeting van de omgeving.

Voorbeelden van locaties waar een billboard onder zorgvuldige afweging van de hierboven gestelde criteria eventueel zou kunnen staan zijn: entree van de bebouwde kom/langs invalsroutes, parkeerterreinen en blinde gevels.

Reclame- en strooibiljetten

Artikel 4.4.4, eerste lid, APV regelt, dat degene die op de weg reclame- of strooibiljetten of dergelijke geschriften onder het publiek verspreidt, verplicht is de door het publiek op de plaats van uitreiking weggeworpen biljetten te verwijderen. Het tweede lid bepaalt, dat deze verplichting niet geldt voor verspreiding van dergelijke biljetten vanuit een luchtvaartuig.

Bij overtreding van het artikel lijkt het strafrechtelijk handhaven de meest aangewezen weg. Het hanteren van bestuursrechtelijke middelen, zoals intrekken vergunning of het toepassen van bestuursdwang is in deze gevallen niet mogelijk of biedt onvoldoende soulaas.

Met de opsporing van strafbare feiten zijn belast de politie of de buitengewone opsporingsambtenaren.

Overtreding van artikel 4.4.4 is strafbaar op grond van artikel 6.1, eerste lid, APV en kan worden gestraft met hechtenis van ten hoogste die maanden of een geldboete van de tweede categorie en kan bovendien worden gestraft met openbaarmaking van de rechterlijke uitspraak.

Verkiezingsreclame

In de gemeente Steenwijk worden tijdens verkiezingen speciale verkiezingsborden geplaatst. Uitsluitend verkiezingspamfletten mogen op deze borden worden geplaatst. In verkiezingstijd mogen op eigen terrein ook borden worden geplaatst. Op gemeentegrond mag behalve dan op de aangewezen verkiezingsborden geen verkiezingsreclame worden gemaakt.

7.2.1 Toegestane bouwvergunningplichtige reclamevormen

7.2.2 Toegestane overige reclamevormen

Aankondigingsborden (Vergunningverlening taak Publiekszaken)

Op grond van artikel 2.1.5.1 van de APV kan er een vergunning worden verleend voor aankondigingsborden. Om deze vorm van reclame goed te kunnen reguleren is ervoor gekozen om bepaalde straten aan te wijzen waar aankondigingsborden zijn toegestaan, met een maximum aantal per plaats. Daarnaast zijn er de volgende algemene regels opgesteld:

• -

  aankondigingsborden zijn alleen binnen de bebouwde kom toegestaan. De borden zijn niet geschikt voor het gebied buiten de bebouwde kom, omdat zij door hun “kleine” formaat automobilisten ernstig kunnen afleiden en daardoor de verkeersveiligheid in gevaar brengen;

• -

  gebruik is alleen toegestaan voor niet zuiver commerciële doeleinden;

• -

  gebruik is alleen toegestaan voor activiteiten die plaats hebben in de gemeente Steenwijkerland en activiteiten die uitstraling hebben c.q. van belang zijn voor bewoners en bezoekers van Steenwijkerland;

• -

  een vergunning wordt afgegeven voor een bepaalde termijn (maximaal twee weken);

• -

  voor eenzelfde activiteit wordt maar één keer per kwartaal een vergunning afgegeven;

• -

  in bepaalde gevallen kan een doorlopende vergunning worden afgegeven, bijvoorbeeld voor het theaterseizoen van De Meenthe;

• -

  de minimumafstand tussen de reclames dient 50 m te zijn;

• -

  de borden dienen een net uiterlijk te hebben en op/in metalen constructies rond lantaarnpalen te worden geplaatst (driehoeksborden).

• -

  plaatsing is niet toegestaan binnen een afstand van 100 m van een rotonde, voetgangersoversteekplaats, kruising of andere aansluiting met een openbare weg;

• -

  plaatsing mag geen schade toebrengen aan de weg, gevaar opleveren voor de bruikbaarheid van de weg of voor het doelmatig en veilig gebruik daarvan;

• -

  plaatsing rondom verkeersborden of bomen is verboden;

• -

  plaatsing is alleen mogelijk langs de wegen vermeld in de tabel. In het algemeen is gekozen voor doorgaande wegen;

¹ Dit zijn provinciale wegen, voor het plaatsen van aankondigingsborden op deze wegen kan op grond van het reclamebeleid een vergunning worden afgegeven, zolang de provincie Overijssel zich er niet tegen verzet.

² aankondigingsborden mogen niet worden geplaatst op het dorpsplein.

De bovenstaande tabel moet worden aangepast als de wegsituatie verandert, of als nieuwe wegen in aanmerking komen voor het plaatsen van aankondigingsborden.

Teneinde het tijdig verwijderen van de borden in de hand te kunnen houden werd daarvoor in het v.m. beleid van de gemeente Steenwijk het systeem van een borgsom gebruikt. Vooraf werd een borgsom van ƒ 750,00 betaald die werd teruggegeven als alle borden op tijd waren verwijderd. Borden die niet tijdig waren verwijderd werden door de gemeente verwijderd, de borgsom werd dan niet teruggegeven. Dit was echter een zeer onbevredigend systeem, dat ook een zware wissel trok op de afdeling financiën vanwege de daaraan gekoppelde betaalstroom. Gezocht werd dus naar een eenvoudiger systeem, waarbij toch voldoende prikkel overblijft voor de aanvrager om de borden tijdig te (doen) verwijderen.

Daarvoor wordt de volgende werkwijze vastgesteld:

Bij de aanvraag dient een éénmalige incasso-opdracht ten gunste van de gemeente Steenwijkerland ten bedrage van € 350,-- te worden meegezonden, waarbij betrokkene er mee instemt, dat de gemeente dit bedrag kan innen indien binnen de daartoe in de vergunning gestelde termijn de borden niet eigener beweging zijn verwijderd. De afdeling Publiekszaken, die de betreffende vergunningen afgeeft bewaakt de termijnen en verifieert via de cluster Toezicht en Handhaving van de afdeling VROM of betrokkene aan de voorwaarden heeft voldaan. In bevestigend geval, wordt de incassomachtiging aan betrokkene teruggestuurd. Indien (nog) niet aan de voorwaarden is voldaan, wordt betrokken nog éénmaal schriftelijk in de gelegenheid gesteld alsnog aan de voorwaarden te voldoen en bij in gebreke blijven daarvan wordt de machtiging aan financiën ter hand gesteld ter inning, waarna afd. Openbare Werken (BOR) gevraagd wordt de borden van gemeentewege te verwijderen. De ingevorderde gelden dienen ter bestrijding van de kosten en kunnen derhalve worden geboekt op het bedrijfsbudget van Openbare Werken (BOR).

Op deze wijze houdt de gemeente het initiatief, wordt betrokkene voldoende geprikkeld om tot verwijdering van de borden over te gaan, worden onnodige geldstromen vermeden en is betaling van de kosten, indien de gemeente zelf in actie moet komen verzekerd.

Voorgesteld wordt dan ook, het meezenden van de bedoelde incassoverklaring als indieningvereiste bij de vergunningaanvraag vast te stellen, bij ontbreken waarvan de vergunningaanvraag buiten behandeling wordt gelaten.

Artikel 2.4.2, tweede lid, APV verbiedt het zonder schriftelijke toestemming van de rechthebbende op de weg of op een onroerende zaak die vanaf de weg zichtbaar is, een aanplakbiljet of ander geschrift, afbeelding of aanduiding, aan te plakken of op andere wijze aan te brengen.

Voorts is in het artikel geregeld dat het college aanplakborden kan aanwijzen, waarop zonder voorafgaande toestemming meningsuitingen en bekendmakingen (ideële reclame) kunnen worden aangebracht.

De gemeente Steenwijkerland beschikt heden ten dage over 2 plakzuilen die beschikbaar zijn voor het aanplakken van meningsuitingen. (1 nabij de locatie Gasthuispoort en 1 nabij de locatie Oosterpoort), beide in de stad Steenwijk. In de voormalige gemeenten Brederwiede en IJsselham waren geen aanplakzuilen aangewezen.

Formeel is het gebruik van deze zuilen beperkt tot ideële reclame. Praktijk is dat ze ook veelvuldig worden gebruikt voor het aankondigen van popconcerten, theatervoorstellingen, circussen e.d.

Er zijn geen ervaringsgegevens bekend over de mogelijkheden tot aanplakken op eigendommen van particulieren.

Het is raadzaam een zeer terughoudend beleid te voeren met betrekking tot het verlenen van toestemming voor het aanbrengen van aanplakbiljetten op objecten van de gemeente. Dit is vaak erg ontsierend. Wanneer er voldoende mogelijkheden tot het aanplakken van meningsuitingen en bekendmakingen zijn op aanplakzuilen, dan kan de gemeente als eigenaar het gebruik van andere, potentiële plakobjecten weigeren.

Discutabel is of het huidige aantal van 2 plakzuilen voldoende is. Dit is onder andere afhankelijk van de mogelijkheid tot aanplakken op particuliere eigendommen buiten Steenwijk. Is gebruik hiervan nagenoeg niet mogelijk, dan is het aantal van 2 plakzuilen in een gemeente van ruim 40.000 inwoners onvoldoende. De geldende norm is minimaal 1 plakzuil op 10.000 inwoners.

Voorlopig zullen geen plakzuilen worden bijgeplaatst:

Indien vorenstaande tot preblemen aanleiding gaat geven kan worden overwogen om

• a.

  op voorhand de norm van 1 op 10.000 inwoners hanteren en in 2 andere grotere kernen een plakzuil plaatsen, of;

• b.

  elke kern van redelijke omvang van een eigen plakzuil te voorzien (wellicht kan het koppengeld wijken en dorpen hiervoor worden aangewend).

Mocht deze situatie zich voordoen dan zullen daartoe afzonderlijke voorstellen worden geformuleerd.

De plakzuilen zijn gereserveerd voor ideële reclame. Feit is dat ze voor het maken van reclame voor popconcerten, theatervoorstellingen, kermissen en dergelijke ook veelvuldig worden gebruikt. Dit betreft de niet zuiver commerciële reclame. Het bekendmaken van deze reclame-uitingen is ook mogelijk door middel van zogenaamde aankondigingsborden (sandwich-/driehoeksborden). Tegen dit oneigenlijke gebruik wordt in principe niet handhavend opgetreden. Het gebruik van de plakzuilen voor de niet zuiver commerciële reclame lijkt vooralsnog niet bezwaarlijk. Het verruimen van de gebruiksmogelijkheden van de plakzuilen voor deze bekendmakingen zal door het college nader worden geregeld, door het bijstellen van de daartoe vastgestelde gebruiksvoorschriften. Komen na verloop van tijd klachten binnen over dit toch oneigenlijke gebruik van de plakzuilen, dan moet een en ander heroverwogen worden.

7.5 Reclame langs de A 32

Langs de A32 wordt in beginsel geen enkele vorm van reclame wenselijk geacht. Daarom wordt in dit hoofdstuk extra aandacht besteed aan reclame langs de A32. In beginsel wordt elk reclame-object in welke vorm, omvang, constructie en wijze van bevestiging dan ook verboden.

Uitzonderingen:

• 1.

  werk-in-uitvoeringsborden onder voorwaarde dat:

  • -

    de objecten zijn geplaatst bij of op de in uitvoering zijnde (bouw)werken of in de directe nabijheid daarvan;

  • -

    de objecten niet hinderlijk verlicht of aangelicht zijn;

  • -

    de objecten slechts feitelijke betekenis bevatten;

• 2.

  gemeentelijke wervings- en promotieborden, gericht op de aantrekkelijkheid van het vestigingsklimaat of betrekking hebbend op de profilering van de gemeente;

• 3.

  verwijsborden onder de hieronder beschreven voorwaarden.

Rijkswaterstaat geeft op rijkswegen in Nederland bewegwijzering aan. Bepaalde objecten die een groot aantal bezoekers trekken worden aangegeven op deze borden, bijvoorbeeld het Ecodrome, Ponypark Slagharen en het Thialf stadion. Objecten van kleinschalige aard komen niet in aanmerking voor bewegwijzering door Rijkswaterstaat. Kleinere bedrijven/instellingen dienen er zelf voor te zorgen dat bezoekers hen weten te vinden. De vraag is of de gemeente bedrijven/instellingen moet ondersteunen in bewegwijzering en in hoeverre zij dit moet doen.

In 1996 heeft de v.m. gemeente Steenwijkeen groot aantal borden langs de rijksweg laten verwijderen, de keuze is toen gemaakt om bepaalde bedrijven/instellingen de mogelijkheid te geven langs de rijksweg reclame te maken door middel van een verwijsbord. Aan bepaalde bedrijven zijn toen ook toezeggingen gedaan die moeten worden nagekomen. De volgende criteria zijn daarom opgesteld voor verwijsborden langs de rijksweg:

• 1.

  aan beide zijden van de Rijksweg wordt nabij de afslag centrum slechts één constructie geplaatst, waarop maximaal vijf verwijsborden per constructie worden toegestaan;

• 2.

  per instelling is slechts één verwijsbord aan beide zijden van de rijksweg toegestaan;

• 3.

  per instelling wordt de naam of het soort bedrijf toegestaan, niet beide;

• 4.

  per instelling is slechts één pictogram per bord toegestaan;

• 5.

  instellingen zijn verplicht een contract af te sluiten voor de duur van vijf jaar met de gemeente en een onderhoudscontract met het bedrijf dat de borden plaatst; instellingen zijn zelf verantwoordelijk voor wijzigingen;

• 6.

  alleen in de gemeente Steenwijkerland gevestigde instellingen komen voor verwijzing in aanmerking;

• 7.

  de voorziening moet een brede groep bezoekers aantrekken;

• 8.

  de voorziening moet een bovenlokale functie vervullen;

• 9.

  verwijzing is toegestaan voor:

  • -

    conferentie- en zalencentra met aanvullende activiteiten, zoals -slaap en eetgelegenheid, sportmogelijkheden, theater en evenementen;

  • -

    rijksweg gebonden hotels en motels;

• 10.

  na een periode van vijf jaar wordt opnieuw bezien, welke bedrijven er in aanmerking komen voor bewegwijzering langs de Rijksweg.

Instellingen die niet voldoen aan de hierboven gestelde criteria komen niet in aanmerking voor verwijzing langs de Rijksweg. Instellingen die wel in aanmerking komen voor bewegwijzering op andere wegen dan de Rijksweg kunnen worden vermeld op plattegrond-informatiekasten nabij afritten van de Rijksweg.