Beleidsregel van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Weert houdende regels omtrent opleggen van bestuurlijke boeten bij de heffing van gemeentelijke belastingen, heffingen en rechten Beleidsregels bestuurlijke boeten gemeentelijke belastingen 2019

Paragraaf 1 Reikwijdte

De Regeling bestuurlijke boeten gemeentelijke belastingen van de gemeente Weert, hierna te noemen: de regeling, bevat beleidsregels voor het opleggen van bestuurlijke boeten bij de heffing van gemeentelijke belastingen, heffingen en rechten waarop de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) van toepassing is.

Paragraaf 2 Begrip belanghebbende

Onder de belanghebbende wordt voor de toepassing van deze regeling verstaan degene aan wie een boete is of kan worden opgelegd.

Paragraaf 3 Toerekening

Een handeling of nalatigheid van een derde die voor of namens de belanghebbende optreedt, wordt aan de belanghebbende toegerekend.

Paragraaf 4 Verzuimboete en vergrijpboete

4.1Verzuimboete

De verzuimboete heeft tot doel een gebod tot nakoming van fiscale verplichtingen aan te scherpen. Voor het opleggen van de verzuimboete is voldoende dat aan een of meer van deze verplichtingen niet is voldaan. Bij afwezigheid van alle schuld legt de heffingsambtenaar geen verzuimboete op. Indien bij bezwaar blijkt dat er sprake is van afwezigheid van alle schuld, vernietigt de heffingsambtenaar de boete. De belanghebbende dient afwezigheid van alle schuld te stellen en te bewijzen.

4.2 Vergrijpboete

De vergrijpboete is gericht op het bestraffen van een handeling of nalatigheid waarbij sprake is van opzet dan wel grove schuld. De heffingsambtenaar dient de aanwezigheid van opzet of grove schuld te stellen en te bewijzen.

Bij het opleggen van een verzuimboete gelden dezelfde waarborgen als bij het opleggen van een vergrijpboete, met uitzondering van de kennisgeving/hoorplicht vooraf. Het ontbreken van de kennisgeving/hoorplicht vooraf bij het opleggen van verzuimboeten is niet in strijd met het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna te noemen: EVRM). Het EVRM verplicht tot het mededelen van de gronden waarop de boete berust, uiterlijk bij het opleggen van de boete. Aan deze eis wordt bij het opleggen van zowel verzuim- als vergrijpboeten voldaan (zie artikel 67g van de AWR en paragraaf 15 van het besluit). Bij vergrijpboeten is echter tevens gekozen voor een kennisgeving/hoorplicht vooraf (zie artikel 67k van de AWR en paragraaf 19 van het besluit), hetgeen een verdergaand voorschrift is dan waartoe het EVRM dwingt.

Een vergrijpboete is gesteld op meer ernstige handelingen of nalatigheden. De stelplicht en bewijslast van opzet of grove schuld rusten op de inspecteur. De bij de heffing bestaande mogelijkheid om de belastingaanslag onder bepaalde voorwaarden vast te stellen met omkering van de bewijslast geldt niet voor het opleggen van vergrijpboeten.

Voor het bepalen van de grondslag van vergrijpboeten wordt, voorzover sprake is van opzet of grove schuld, aangesloten bij de feitelijk geheven belasting. Dit geldt ook indien de omvang van de feitelijk geheven belasting is vastgesteld met toepassing van de zogenoemde omkering van de bewijslast.

De inspecteur kan zich voor het bewijs van opzet of grove schuld baseren op door hem gestelde, en door belanghebbende niet of niet voldoende ontzenuwde vermoedens die gebaseerd zijn op feiten.

Paragraaf 5 Verplichte keuze verzuimboete of vergrijpboete

Bij het niet doen van aangifte met betrekking tot belastingen die bij wege van aanslag worden geheven alsmede bij het niet, gedeeltelijk niet of niet tijdig betalen van belastingen die op aangifte moeten worden voldaan, maakt de heffingsambtenaar een keuze tussen het opleggen van een verzuimboete en het opleggen van een vergrijpboete.

Een eenmaal opgelegde verzuimboete sluit het opleggen van een vergrijpboete voor hetzelfde feit uit. Het opleggen van een vergrijpboete sluit het nadien opleggen van een verzuimboete voor hetzelfde feit uit.

Paragraaf 8 Dag van betaling

Voor de toepassing van deze regeling geldt als dag van betaling:

• -

  bij betalingen per bank of Postbank de datum van bijschrijving op de giro- of bankrekening van de gemeente;

• -

  bij contante betaling aan het loket de datum waarop het bedrag aan het loket is betaald.

Paragraaf 10 Straftoemeting

Bij het opleggen van een boete gaat de heffingsambtenaar uit van de percentages of bedragen, vermeld in de hoofdstukken 3, 4 en 5 van deze regeling. Aangezien het opleggen van een boete een vorm van straftoemeting is, houdt de heffingsambtenaar vervolgens in voorkomende gevallen rekening met omstandigheden die aanleiding geven tot een hogere of een lagere boete dan op grond van deze hoofdstukken kan worden opgelegd (zie hoofdstuk 6 van deze regeling).

Paragraaf 11 Redelijke termijn

Overschrijding van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het EVRM kan aanleiding zijn tot matiging van de boete, dan wel in uitzonderlijke gevallen tot het vervallen van de boete. Bij de beoordeling van de vraag of de redelijke termijn is overschreden, moet onder meer worden gelet op de ingewikkeldheid van de zaak, het processuele gedrag van de belanghebbende en de wijze waarop de heffingsambtenaar de zaak behandelt.

Paragraaf 12 Beperking van de informatieverplichtingen

(artikel 67j van de AWR)

Indien de heffingsambtenaar jegens de belanghebbende een handeling heeft verricht waaraan deze in redelijkheid de gevolgtrekking kan verbinden dat aan hem wegens bepaald gedrag een boete zal worden opgelegd, is de belanghebbende niet langer verplicht ter zake van dit gedrag een verklaring af te leggen voor zover het de boeteoplegging betreft. Het niet verstrekken van de uitsluitend met het oog op de boeteoplegging gevraagde inlichtingen en gegevens leidt niet tot omkering van de bewijslast.

Paragraaf 13 Verhoor

(artikel 67l van de AWR)

• 1.

  Er is sprake van een verhoor in de zin van artikel 67l van de AWR indien de heffingsambtenaar de belanghebbende in een directe confrontatie ondervraagt in het kader van zijn voornemen een boete op te leggen.

• 2.

  Een verhoor vindt niet eerder plaats dan na schriftelijke oproep door de heffingsambtenaar.

  De heffingsambtenaar vermeldt in de oproep dat de belanghebbende tijdens het verhoor niet tot antwoorden is verplicht.

• 3.

  De belanghebbende dient zelf te verschijnen. Met instemming van de heffingsambtenaar kan de belanghebbende zich laten vertegenwoordigen.

• 4.

  De belanghebbende is tijdens het verhoor niet tot antwoorden verplicht.

  Hij dient voor de aanvang van het verhoor hierop te worden gewezen (cautie).

• 5.

  De belanghebbende kan zich tijdens het verhoor doen bijstaan.

• 6.

  Wanneer een belanghebbende die de Nederlandse taal niet of gebrekkig beheerst, voor het verhoor verzoekt om bijstand van een tolk, draagt de heffingsambtenaar er zorg voor dat deze wordt benoemd. Indien de heffingsambtenaar weet dat de belanghebbende de Nederlandse taal niet of gebrekkig beheerst, draagt hij zorg voor de aanwezigheid van een tolk. Indien tijdens het verhoor blijkt dat de belanghebbende de Nederlandse taal niet beheerst, wordt het verhoor afgebroken. Het verhoor vindt dan plaats op een later moment waarbij de heffingsambtenaar zorg draagt voor de aanwezigheid van een tolk. Voor dat nieuwe verhoor wordt een aparte oproep verzonden of uitgereikt.

• 7.

  De heffingsambtenaar maakt na afloop van het verhoor een verslag waarin hij vermeldt

  Het verslag van het verhoor bevat de volgende gegevens:

  • -

    datum, tijdstip en plaats van verhoor;

  • -

    naam van de verhoorde;

  • -

    naam of namen van degene(n) die verhoort/verhoren;

  • -

    indien bijstand aanwezig is, de namen en hoedanigheden van degenen die bijstand

  • -

    verlenen;

  • -

    indien een tolk aanwezig is, de naam van de tolk en de gebruikte taal;

  • -

    het geven van de cautie;

  • -

    doel van het verhoor;

  • -

    verklaring(en) van de verhoorde afgelegd tijdens het verhoor;

  • -

    handtekening van degene(n) die verhoort/verhoren;

  • -

    handtekening van de degene die is verhoord.

Paragraaf 14 Recht op inzage

(artikel 67m van de AWR)

Het aan de belanghebbende in artikel 67m van de AWR toegekende recht op inzage geldt vanaf het moment waarop de heffingsambtenaar de belanghebbende heeft medegedeeld dat hem een verzuimboete is opgelegd of hem ervan in kennis heeft gesteld dat hem een vergrijpboete zal worden opgelegd. Indien het voornemen tot het opleggen van een boete (mede) berust op gegevens over derden worden de desbetreffende bescheiden, voor zover mogelijk, geanonimiseerd.

Paragraaf 15Mededelingsplicht

(artikel 67g van de AWR)

• 1.

  De in artikel 67g, tweede lid, van de AWR bedoelde mededeling geschiedt schriftelijk.

• 2.

  Bij het opleggen van een verzuimboete vermeldt de mededeling het feit dat aanleiding heeft gegeven tot het opleggen van de boete alsmede de voor de berekening van de boete gehanteerde uitgangspunten.

• 3.

  Bij het opleggen van een vergrijpboete vermeldt de mededeling de feiten die aanleiding hebben gegeven tot het opleggen van de boete alsmede de feiten en omstandigheden op grond waarvan kan worden aangenomen dat er sprake is van opzet of grove schuld. In voorkomende gevallen dient de mededeling tevens de bijzondere omstandigheden te vermelden van hoofdstuk 6 van deze regeling die tot een matiging dan wel verhoging van de boete hebben geleid.

Paragraaf 16 Begrijpelijke taal

(artikel 67g, derde lid, van de AWR)

Indien de heffingsambtenaar weet dat de belanghebbende noch zijn gemachtigde de Nederlandse taal voldoende begrijpt, vult hij de mededeling aan met een vertaling daarvan, althans een korte weergave in een voor de belanghebbende of zijn gemachtigde begrijpelijke taal.

Paragraaf 17 Termijnoverschrijding

Indien de belanghebbende niet binnen de in de wet gestelde termijn in bezwaar is gekomen tegen de boete en hij gemotiveerd stelt dat de termijnoverschrijding niet aan hem of zijn gemachtigde kan worden toegerekend, verklaart de heffingsambtenaar hemontvankelijk in zijn bezwaar, tenzij de heffingsambtenaar aantoont dat deze stelling van de belanghebbende niet juist is.

Paragraaf 18 Overlijden van belanghebbende

(artikel 67i van de AWR)

Indien de heffingsambtenaar binnen drie jaar na het tijdstip van overlijden van de belanghebbende daarvan op de hoogte raakt en hem geen verzoek heeft bereikt om de boetebeschikking te vernietigen, dan wel de boete te verminderen, past hij artikel 67i, tweede en derde lid, van de AWR ambtshalve toe.

Paragraaf 19 Kennisgeving/hoorplicht

(artikel 67k van de AWR)

• 1.

  De kennisgeving van het voornemen een vergrijpboete op te leggen en van de gronden waarop dat voornemen berust, geschiedt schriftelijk.

• 2.

  De heffingsambtenaar geeft de belanghebbende een redelijke termijn waarbinnen hij de aangevoerde gronden kan betwisten.

• 3.

  Indien de belanghebbende de in de kennisgeving aangevoerde gronden mondeling wenst te betwisten, wordt hij door de heffingsambtenaar gehoord.

• 4.

  Paragraaf 16 van deze regeling is van overeenkomstige toepassing.

Paragraaf 20Una via

(artikelen 67o en 69a van de AWR)

• 1.

  Het 'una via'-beginsel sluit het opleggen van een vergrijpboete op grond van de artikelen 67d of 67e van de AWR uit in gevallen waarin ter zake van hetzelfde feit tegen de belanghebbende een strafvervolging is ingesteld en het onderzoek ter terechtzitting een aanvang heeft genomen, dan wel het recht tot strafvervolging is vervallen omdat de belanghebbende aan de hem daartoe gestelde voorwaarden heeft voldaan (transactie).

• 2.

  Omgekeerd sluit het opleggen van een vergrijpboete aan de belanghebbende strafvervolging tegen hem ter zake van hetzelfde feit uit. Het voorgaande lid houdt in dat de heffingsambtenaar het opleggen van de vergrijpboete aanhoudt zodra hij weet dat bepaald gedrag onderwerp is of kan zijn van een opsporingsonderzoek dan wel van een strafrechtelijke vervolging. Indien de termijn waarbinnen de belastingaanslag en de boetebeschikking moeten zijn opgelegd, dreigt te verstrijken, treedt de heffingsambtenaar tijdig in overleg met de betrokken opsporingsautoriteiten om te bepalen of er definitief voor strafrechtelijke afwikkeling wordt gekozen of dat er alsnog een vergrijpboete wordt opgelegd.

Paragraaf 21 Aanslagbelastingen

(artikel 67a van de AWR)

• 1.

  Bij het opleggen van een verzuimboete wegens het niet of niet tijdig doen van aangifte voor een belasting die bij wege van aanslag wordt geheven, wordt een onderscheid gemaakt tussen een eerste, tweede, derde, vierde, vijfde/volgend verzuim.

• 2.

  Van een tweede respectievelijk derde, vierde, vijfde/volgend verzuim is sprake, indien de belanghebbende over de voorafgaande vijf belastingtijdvakken eenmaal respectievelijk tweemaal, driemaal, viermaal of meer in verzuim is geweest.

• 3.

  Wordt de aanslag op een positief bedrag vastgesteld, dan legt de heffingsambtenaar in geval van een eerste, tweede en derde, vierde, vijfde/volgend verzuim een boete op van respectievelijk € 113,00, € 340,00, € 567,00, € 794,- of € 1.134,-. Wordt de aanslag op nihil of op een negatief bedrag vastgesteld, dan legt de heffingsambtenaar een boete op van respectievelijk € 22,00, € 68,00, € 113,00, € 158,00 of euro € 226,00. Voor de toepassing van deze paragraaf wordt onder een op een positief bedrag vastgestelde aanslag verstaan een aanslag waarvan het bedrag na verrekening van voorheffingen en de tot het moment van indiening van de aangifte opgelegde voorlopige aanslagen positief is. Onder een op nihil of een op een negatief bedrag vastgestelde aanslag wordt voor de toepassing van deze paragraaf verstaan een aanslag waarvan het bedrag na verrekening van voorheffingen en de tot het moment van indiening van de aangifte opgelegde voorlopige aanslagen nihil of negatief is.

• 4.

  De verzuimenreeks wordt toegepast per belastingmiddel. Om te bepalen of sprake is van een eerste, tweede, derde, vierde of vijfde/volgend verzuim worden verzuimboeten die gelijktijdig met een nihilaanslag of een op een negatief bedrag vastgestelde aanslag zijn opgelegd en verzuimboeten die gelijktijdig met een op een positief bedrag vastgestelde aanslag zijn opgelegd op gelijke voet meegeteld. Er wordt hierbij evenmin onderscheid gemaakt tussen een verzuim wegens het niet doen van aangifte en een verzuim wegens het niet tijdig doen van aangifte. Indien sprake is van afwezigheid van alle schuld telt het verzuim niet mee voor de reeks verzuimen.

• 5.

  n.v.t.

• 6.

  n.v.t.

• 7.

  n.v.t.

• 8.

  n.v.t.

• 9.

  Indien bij vermindering of teruggaaf van belasting van een op een positief bedrag vastgestelde aanslag de aanslag op nihil of op een negatief bedrag wordt vastgesteld, wordt een ingevolge de eerste volzin van het derde lid van deze paragraaf opgelegde verzuimboete verminderd tot het in de tweede volzin van het derde lid voor het betreffende verzuim vermelde bedrag.

Paragraaf 22 Aangiftebelastingen

(artikel 67b van de AWR)

• 1.

  Bij het opleggen van een verzuimboete wegens het niet of niet tijdig doen van aangifte voor een belasting die op aangifte moet worden voldaan (tijdvakbelastingen en tijdstipbelastingen), wordt een onderscheid gemaakt tussen een eerste, tweede en derde/volgend verzuim.

• 2.

  De verzuimenreeks wordt toegepast per belastingmiddel. Indien sprake is van afwezigheid van alle schuld telt het verzuim niet mee voor de verzuimenreeks.

• 3.

  Voor aangiftebelastingen die periodiek op aangifte worden voldaan (tijdvakbelastingen) met een belastingtijdvak van een maand of een kwartaal geldt dat van een eerste verzuim sprake is indien de belanghebbende over geen van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest. Van een tweede verzuim is sprake indien de belanghebbende over een van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest. Van een derde/volgend verzuim is sprake indien de belanghebbende over twee of meer van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest.

• 4.

  Voor aangiftebelastingen die periodiek op aangifte worden voldaan (tijdvakbelastingen) met een belastingtijdvak van een jaar geldt dat van een eerste verzuim sprake is indien de belanghebbende over geen van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest. Van een tweede verzuim is sprake indien de belanghebbende over een van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest. Van een derde/volgend verzuim is sprake indien de belanghebbende over twee of meer van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet of niet tijdig aangifte is gedaan, in verzuim is geweest.

• 5.

  Voor aangiftebelastingen die niet periodiek op aangifte moeten worden voldaan(tijdstipbelastingen) geldt dat van een tweede respectievelijk derde/volgend verzuim sprake is, indien de belanghebbende over de voorafgaande 24 maanden eenmaal respectievelijk tweemaal of meer in verzuim is geweest.

• 6.

  De heffingsambtenaar legt in geval van een eerste verzuim geen verzuimboete op. In geval van een tweede verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van euro 56,-. De heffingsambtenaar legt een boete van euro 113,- op, indien sprake is van een derde/volgend verzuim.

Paragraaf 23Aangiftebelastingen

(artikel 67c van de AWR)

De op grond van deze paragraaf op te leggen verzuimboeten hebben betrekking op betalingsverzuimen.

• 1.

  Bij het opleggen van een verzuimboete wegens het niet, gedeeltelijk niet of niet tijdig betalen van belasting die op aangifte moet worden voldaan, wordt een onderscheid gemaakt tussen een eerste, tweede en derde/volgend verzuim.

• 2.

  Voor de tijdvakbelastingen met een heffingstijdvak van een maand of een kwartaal is sprake van een eerste verzuim indien de belanghebbende over geen van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest.

  Van een tweede verzuim is sprake indien de belanghebbende over een van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest. Van een derde/volgend verzuim is sprake indien de belanghebbende over twee of meer van de laatste zeven tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest.

• 3.

  Voor de tijdvakbelastingen met een heffingstijdvak van een jaar is sprake van een eerste verzuim indien de belanghebbende over geen van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest. Van een tweede verzuim is sprake indien de belanghebbende over een van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest. Van een derde/volgend verzuim is sprake indien de belanghebbende over twee of meer van de laatste drie tijdvakken, voorafgaande aan het tijdvak waarover niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig is betaald, in verzuim is geweest.

• 4.

  Voor de tijdstipbelastingen is sprake van een eerste verzuim, indien de belanghebbende in de periode van vijf jaar voorafgaand aan het tijdstip waarop betaling uiterlijk had moeten plaatsvinden, niet in verzuim is geweest. Van een tweede respectievelijk derde/volgend verzuim is sprake, indien de belanghebbende in de periode van vijf jaar voorafgaand aan het tijdstip waarop betaling uiterlijk had moeten plaatsvinden, eenmaal respectievelijk tweemaal of meer in verzuim is geweest.

• 5.

  In geval van een verzuim wegens het niet tijdig betalen van de verschuldigde belasting, legt de heffingsambtenaar bij een eerste verzuim geen boete op. Bij een tweede verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van 1% van de niet tijdig betaalde belasting, met een maximum van € 1.134,- en een minimum van € 20,00. Bij een derde/volgend verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van 5% van de niet tijdig betaalde belasting, met een maximum van € 2.268,- en een minimum van €20,00Bij een derde/volgend verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van 5% van de niet tijdig betaalde belasting, met een maximum van € 2.268,- en een minimum van € 20,00.

• 6.

  In geval van een verzuim wegens het niet dan wel gedeeltelijk niet betalen van de verschuldigde belasting, legt de heffingsambtenaar bij een eerste verzuim een boete op van 1% van de niet betaalde belasting, met een maximum van euro 1.134,- en een minimum van € 20,00. Bij een tweede verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van 5% van de niet betaalde belasting, met een maximum van euro 2.268,- en een minimum van € 50,00. Bij een derde/volgend verzuim legt de heffingsambtenaar een boete op van 10% van de niet betaalde belasting, met een maximum van euro 4.537,- en een minimum van € 20,00.

• 7.

  De in deze paragraaf bedoelde reeks verzuimen wordt toegepast per belastingmiddel. Indien sprake is van afwezigheid van alle schuld telt het verzuim niet mee voor de reeks verzuimen.

• 8.

  Indien het bedrag van de belastingaanslag vermeerderd met het bedrag van de verzuimboete minder dan euro 10,- bedraagt, wordt geen verzuimboete opgelegd. Het verzuim telt echter wel mee in de reeks verzuimen. De heffingsambtenaar zendt de belanghebbende daarvan een mededeling.

• 9.

  Voor de bepaling van de plaats van een verzuim in de reeks verzuimen wordt geen onderscheid gemaakt tussen het niet, gedeeltelijk niet dan wel niet tijdig betalen van de belasting.

• 10.

  Een ingevolge artikel 67c van de AWR opgelegde verzuimboete wordt naar evenredigheid verlaagd bij vermindering of teruggaaf van belasting.

Paragraaf 27 Aanslagbelastingen(artikel 67e van de AWR)

• 1.

  Met betrekking tot belastingen die bij wege van aanslag worden geheven, legt de heffingsambtenaar gelijktijdig met het vaststellen van de navorderingsaanslag, een vergrijpboete op, indien het aan opzet of grove schuld van de belanghebbende is te wijten dat de aanslag tot een te laag bedrag is vastgesteld of anderszins te weinig belasting is geheven.

• 2.

  Worden de feiten en omstandigheden op grond waarvan wordt nagevorderd eerst bekend op of na het tijdstip dat is gelegen zes maanden voor het verstrijken van de navorderingstermijn, dan kan de heffingsambtenaar binnen zes maanden na de vaststelling van de navorderingsaanslag nog een vergrijpboete opleggen. In dat geval deelt de heffingsambtenaar de belanghebbende gelijktijdig met de vaststelling van de navorderingsaanslag mee dat nog onderzoek plaatsvindt of het opleggen van een vergrijpboete gerechtvaardigd is.

• 3.

  n.v.t.

• 4.

  n.v.t.

Paragraaf 42 Algemeen

Paragraaf 29 tot en met Paragraaf 41 niet van toepassing.

Er kunnen omstandigheden zijn die aanleiding geven de met toepassing van de hoofdstukken 3, 4 en 5 bepaalde hoogte van de boete te verhogen of te matigen, dan wel de reeds opgelegde boete te verminderen.

Paragraaf 44 Wanverhouding/Verzachtende omstandigheden

Tot de omstandigheden welke aanleiding kunnen geven de op te leggen of opgelegde boete te matigen behoren een wanverhouding tussen de ernst van het feit en de op grond van de hoofdstukken 3 en 4 op te leggen of opgelegde boete en omstandigheden die hebben geleid tot het beboetbare feit, maar buiten de directe invloedssfeer van de belanghebbende liggen.

Paragraaf 45 Financiële omstandigheden

Zowel bij de beoordeling van de mate van verwijtbaarheid als voor de mate waarin de boete de belanghebbende treft, kunnen de financiële omstandigheden van de belanghebbende een rol spelen. Een beroep op financiële omstandigheden kan slechts in bijzondere gevallen tot matiging dan wel vermindering van de boete leiden.