Verordening maatschappelijke ondersteuning 2018

1. Alle begrippen die in deze verordening gebruikt worden en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015), de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en de Gemeentewet (GemW).

2. In deze verordening wordt verstaan onder:

• a.

  algemeen gebruikelijke voorziening: voorziening die niet speciaal is bedoeld voor mensen met een beperking en die algemeen verkrijgbaar is en niet of niet veel duurder is dan vergelijkbare producten;

• b.

  andere voorziening: voorziening anders dan in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015;

• c.

  beleidsregels: Beleidsregels maatschappelijke ondersteuning gemeente Weststellingwerf;

• d.

  bijdrage in de kosten: bijdrage als bedoeld in artikel 2.1.4, eerste lid, van de wet;

• e.

  echtgenoot als gedefinieerd in artikel 1.1.2.1 in 1.1.2.2., lid a;

• f.

  gesprek: het gesprek in het kader van het onderzoek als bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid van de wet;

• g.

  hulpvraag: behoefte aan maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet;

• h.

  ingezetene: cliënt die hoofdverblijf heeft in de gemeente Weststellingwerf;

• i.

  melding: melding aan het college als bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet;

• j.

  pgb: persoonsgebonden budget als bedoeld in de artikelen 1.1.1 en 2.3.6 van de wet;

• k.

  uitvoeringsbesluit: Uitvoeringsbesluit Wmo 2015;

• l.

  wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

1. Een hulpvraag kan door of namens een cliënt bij het college worden gemeld. De hulpvraag kan ook betrekking hebben op ondersteuning ten behoeve van de mantelzorger of de gebruikelijke zorger.

2. Het college bevestigt schriftelijk de ontvangst van de melding en maakt zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen vijf werkdagen, een afspraak voor een gesprek.

3. In afwijking van het bepaalde in lid 1 dient een hulpvraag voor – uitsluitend - opvang te worden ingediend bij het college of de opvanginstelling.

1. Het volgens artikel 3 bevoegde college verzamelt alle voor het onderzoek, bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet, van belang zijnde en toegankelijke gegevens over de cliënt en zijn situatie.

2. Voor of tijdens het gesprek verschaft de cliënt het volgens artikel 3 bevoegde college alle overige gegevens en bescheiden die naar het oordeel van het college hiervoor nodig zijn en waarover de cliënt redelijkerwijs de beschikking kan krijgen. De cliënt verstrekt in ieder geval vertoont op verzoek een identificatiedocument als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage.

3. Het volgens artikel 3 bevoegde college kan in overleg met de cliënt afzien van een vooronderzoek als bedoeld in het eerste lid als:

• a.

  de cliënt genoegzaam bekend is bij de gemeente;

• b.

  een voorafgaand onderzoek gelet op het spoedeisende karakter op dat moment niet mogelijk of niet gewenst is;

• c.

  als blijkt dat er sprake is van een enkelvoudige, niet gecompliceerde ondersteuningsvraag.

1. Na het in het vorige artikel bedoelde vooronderzoek vindt een gesprek plaats met de cliënt.

2. Als de hulpvraag genoegzaam bekend is, kan het volgens artikel 3 bevoegde college, onverminderd het bepaalde in artikel 2.3.2 van de wet, in overleg met de cliënt afzien van een gesprek.

1. Het volgens artikel 3 bevoegde college of de hiervoor in artikel 2 lid 3 bedoelde instantie zorgt voor schriftelijke verslaglegging van het onderzoek, binnen zeven dagen na voltooiing van het onder lid 2.3.8 bedoelde onderzoek.

2. Als de cliënt van mening is dat het verslag onvolledig is of onjuistheden bevat, kan hij daarvan op een daarvoor bestemd deel van het verslag mededeling doen, onder aanvulling dan wel correctie zoals door hem bedoeld.

3. Het verslag voorziet in de mogelijkheid om door de cliënt in het verslag op eenvoudige wijze, voorzien van een ondertekening en datum, aan te laten geven dat deze in aanmerking wenst te komen voor een maatwerkvoorziening.

1. Een aanvraag voor een maatwerkvoorziening kan door of namens een cliënt schriftelijk of digitaal bij het volgens artikel 3 bevoegde college worden ingediend.

2. Het volgens artikel 3 bevoegde college merkt een ondertekend verslag van het onderzoek als aanvraag aan, indien de cliënt dat conform artikel 7, vierde lid in het verslag heeft aangegeven.

1. In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt in ieder geval aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt en wordt tevens aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

2. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  welke de te verstrekken voorziening is en wat het beoogde resultaat daarvan is;

• b.

  wat de ingangsdatum en duur van de verstrekking is:

• c.

  indien van toepassing de termijn waarop een voorziening technisch is afgeschreven;

• d.

  hoe de voorziening wordt verstrekt, en

• e.

  indien van toepassing, welke andere voorzieningen relevant zijn of kunnen zijn.

3. Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb wordt in de beschikking in ieder geval vastgelegd:

• a.

  voor welk resultaat het pgb moet worden aangewend;

• b.

  welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

• c.

  wat de hoogte van het pgb is en hoe hiertoe is gekomen;

• d.

  wat de duur is van de verstrekking waarvoor het pgb is bedoeld;

• e.

  de voorwaarden voor uitbetaling van het persoonsgebonden budget en de wijze van uitbetaling van het persoonsgebonden budget, en

• f.

  de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

4. Als sprake is van de verplichting tot betaling van een bijdrage in de kosten, wordt van deze verplichting mededeling gedaan in de beschikking. Daarbij wordt tevens gemeld welk bestuursorgaan belast is met de bepaling van de hoogte van de bijdrage en de inning daarvan.

1. Het college neemt het verslag, indien aanwezig, als uitgangspunt voor de beoordeling van een aanvraag om een maatwerkvoorziening

2. Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  indien de voorziening voor een persoon als cliënt algemeen gebruikelijk is;

• b.

  indien het een voorziening betreft die de cliënt vóór de datum van het besluit heeft gerealiseerd, terwijl hij redelijkerwijs kon weten dat een melding als bedoeld in artikel 2.3.2 van de wet te verwachten was, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend of de noodzaak achteraf nog kan worden vastgesteld;

• c.

  voor zover de aanvraag betrekking heeft op een voorziening die aan inwoner al eerder is verstrekt in het kader van enige wettelijke bepaling of regeling en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet verstreken is, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliëntzijn toe te rekenen, of tenzij de cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten.

3. Een cliënt komt alleen in aanmerking voor een maatwerkvoorziening als:

• a.

  deze langdurig noodzakelijk is, tenzij het gaat om een cliënt met een korte levensverwachting, in welk geval per definitie geacht wordt sprake te zijn van een langdurige noodzaak;

• b.

  de noodzaak tot ondersteuning voor de cliënt redelijkerwijs niet vermijdbaar was, en

• c.

  de voorziening voorzienbaar was, maar van de cliënt redelijkerwijs niet verwacht kon worden maatregelen te hebben getroffen die de hulpvraag overbodig had gemaakt.

4. Als een maatwerkvoorziening noodzakelijk is, verstrekt het college de goedkoopste passende voorziening.

1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor beschermd wonen als:

• a.

  hij een psychiatrische aandoening heeft, en

• b.

  er voor hem sprake is van noodzaak tot bescherming van zichzelf of zijn omgeving, waarbij die noodzaak direct voortkomt uit de psychiatrische aandoening.

2. Een cliënt kan in aanmerking komen voor opvang als hij:

• a.

  feitelijk of residentieel dakloos is, al dan niet voorafgaand aan opname in een (psychiatrische) kliniek, of aan detentie,

• b.

  beperkt zelfredzaam is op meerdere door het college aan te wijzen leefgebieden.

3. In aanvulling op het bepaalde in lid 3 kan een slachtoffer van huiselijk geweld, met diens kind(eren) in de leeftijd tot 18 jaar, in aanmerking komen voor opvang als deze slachtoffer is van geweld in huiselijke kring, en vanwege aspecten van veiligheid de thuissituatie moet verlaten, of indien sprake is van kindermishandeling en opvang van kind(eren) met de beschermende ouder/verzorger in de opvang noodzakelijk is. Voor kinderen met een zelfstandige opvangbehoefte biedt de Jeugdwet het wettelijke kader.

4. Het college kan nadere regels stellen inzake toelating naar aanleiding van afspraken met andere gemeenten over wederzijdse overdracht van cliënten en inzake prioritering van doelgroepen bij de toegang tot beschermd wonen en opvang.

1. Compensatie ter zake van een hulpvraag die ziet op het normale gebruik van de woning wordt bij voorkeur geleverd via ondersteuning bij een verhuizing.

2. Geen woonvoorziening wordt verstrekt:

• a.

  voor zover de beperkingen voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

• b.

  voor zover het voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten betreft, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders of het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte, met uitzondering van een voorziening voor verhuizing en inrichting;

• c.

  indien de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding bestaat op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie en er geen belangrijke reden voor verhuizing aanwezig is;

• d.

  indien de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college.

3. Het college verstrekt alleen een woonvoorziening of woningaanpassing ten behoeve van een woonwagen indien aan de volgende vereisten wordt voldaan:

• a.

  de technische levensduur van de woonwagen is nog minimaal vijf jaar, én

• b.

  de standplaats komt niet binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking, én

• c.

  de woonwagen stond ten tijde van de indiening van de melding op een binnen de gemeente Weststellingwerf, formeel als zodanig aangemerkte standplaats.

5. Het college verleent alleen een woonvoorziening of woningaanpassing ten behoeve van een woonschip indien:

• a.

  de technische levensduur van het woonschip nog minimaal vijf jaar is, én

• b.

  het woonschip nog minimaal vijf jaar op de ligplaats mag blijven liggen.

6. Indien de technische levensduur van de woonwagen of het woonschip minder dan vijf jaar is of de standplaats van de woonwagen binnen vijf jaar voor opheffing in aanmerking komt of het woonschip niet tenminste nog vijf jaar op de ligplaats mag liggen, zal het college een bedrag voor de aanpassingskosten bepalen.

7. Het college verleent slechts een maatwerkvoorziening in de aanpassingskosten van een binnenschip indien de aanpassing betrekking heeft op het voor de schipper, de bemanning en hun gezinsleden bestemde gedeelte van het verblijf als bedoeld in artikel 1, tweede lid, onderdeel V, van het Binnenschepenbesluit (Stb. 1987, 466), van een binnenschip, dat:

• a.

  in het register, bedoeld in artikel 783 van Boek 8 van het Burgerlijk Wetboek als zodanig te boek is gesteld op de wijze omschreven in de maatregel te boek gestelde schepen 1992; én

• b.

  bedrijfsmatig wordt gebruikt, hetzij voor het vervoer van goederen, daarbij blijkens de meetbrief bedoeld in het metingbesluit binnenvaartuigen 1978 een laadvermogen van tenminste 15 ton hebbend, of voor het vervoer van meer dan 12 personen buiten de in de aanhef bedoelde personen.

1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een vervoersvoorziening, indien hij beperkingen ondervindt in het lokaal verplaatsen en het gebruiken en/of bereiken van het openbaar vervoer niet mogelijk is. Onder lokaal verplaatsen wordt verstaan een straal van 20 km rondom woning of binnen de grenzen van de gemeente.

2. In geval van medische indicatie voor begeleiding bij vervoer kan een begeleider voor een vervoersvoorziening in aanmerking komen

1. Een cliënt kan in aanmerking komen voor een rolstoel voor het dagelijks zittend gebruik voor het zich verplaatsen in en om de woning, maar niet voor een rolstoel voor incidenteel gebruik.

2. Sportrolstoelen worden niet verstrekt als rolstoelen voor incidenteel gebruik maar als sportvoorziening

1. Een cliënt komt niet in aanmerking voor een pgb indien:

• a.

  de cliënt het door hem in te dienen plan inzake het door hem gewenste PGB niet overlegt;

• b.

  er sprake is van financiële problemen bij de cliënt, tenzij op de cliënt financieel toezicht wordt uitgeoefend door bijvoorbeeld het maatschappelijk werk of een gemeentelijke kredietbank.

2. De volgende voorwaarden worden gehanteerd bij het verstrekken van een PGB:

• -

  Eenmalige uitkering bij beëindiging van de PGB relatie met de aanbieder is toegestaan

• -

  Reiskostenvergoeding is toegestaan

• -

  Betaling kan per maand of per uur, naar gelang de wens van de cliënt.

• -

  Administratiekosten mogen van het PGB niet worden betaald.

• -

  Bemiddelingskosten zijn niet toegestaan.

• -

  Feestdagenvergoeding is niet toegestaan.

1. Bij de bepaling van de hoogte van het PGB wordt mede aandacht besteed aan een door de cliënt in te dienen plan inzake het door hem gewenste PGB.

2. Het PGB wordt berekend op basis van een prijs of tarief waarmee redelijkerwijs is verzekerd dat het PGB toereikend is om veilige, doeltreffende en kwalitatief goede diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatregelen die tot de maatwerkvoorziening behoren, van derden te betrekken. Het PGB wordt indien nodig aangevuld met een vergoeding voor onderhoud en verzekering. De hoogte van het PGB wordt afgesteld op de laagste prijs die het college verschuldigd voor de corresponderen voorziening in natura.

1. De hoogte van het PGB in verband met het kunnen voeren van een gestructureerd huishouden is afhankelijk van het toegekende aantal uren hulp waarmee het resultaat gerealiseerd kan worden.

2. De PGB-bedragen van het lopende kalenderjaar zijn opgenomen in de ‘bijlage 1 Tabellen’.

1. Het PGB voor een roerende woonvoorziening en de eventueel daarmee samenhangende kosten van onderhoud, verzekering, keuring en reparatie wordt vastgesteld op basis van de tegenwaarde van de voor de gemeente goedkoopst passende voorziening (zo mogelijk uit het kernassortiment), zoals dat door het college aan de leverancier of de woningcorporaties wordt betaald (onder aftrek van het kortingspercentage dat door de leverancier wordt geboden).

2. Voor voorzieningen die buiten het kernassortiment vallen wordt de hoogte van het PGB vastgesteld aan de hand van één of meer offertes.

1. De hoogte van het PGB voor een woningaanpassing en de daarmee eventueel samenhangende kosten van onderhoud, verzekering, keuring en reparatie wordt bepaald op basis van een voorcalculatie of aan de hand van door de cliënt opgevraagde vergelijkbare offertes, waarbij de prijs van de leverancier die de goedkoopst adequate voorziening kan leveren doorslaggevend is. De gemeente is gemachtigd om een tegenofferte op te vragen.

2. Bij de berekening van de hoogte van een PGB voor de kosten van een woningaanpassing worden enkel de volgende kosten meegerekend:

• a.

  De aanneemsom (hierin begrepen de loon- en materiaalkosten) voor het treffen van de voorziening. Indien de voorziening in zelfwerkzaamheid wordt getroffen, vervalt de post loonkosten en worden alleen de materiaalkosten vergoed.

• b.

  Het architectenhonorarium tot ten hoogste 10% van de aanneemsom met dien verstande dat dit niet hoger is dan het maximale honorarium als bepaald in DNR 2011 van de BNA. Alleen in die gevallen dat het noodzakelijk is dat een architect voor de woningaanpassing moet worden ingeschakeld worden deze kosten subsidiabel geacht. Het betreft dan veelal de ingrijpender woningaanpassingen.

• c.

  De kosten voor het toezicht op de uitvoering, indien dit noodzakelijk is, tot een maximum van 2% van de aanneemsom.

• d.

  De leges voor zover deze betrekking hebben op het treffen van de voorziening.

• e.

  De verschuldigde en niet verrekenbare of terugvorderbare omzetbelasting.

• f.

  Renteverlies, dat ontstaat indien de cliënt noodzakelijke betaling aan derden moet doen voordat tot vergoeding is overgegaan, maar uitsluitend indien deze betalingen verband houden met de bouw dan wel het treffen van voorzieningen.

• g.

  De prijs van bouwrijpe grond indien de aanschaf van de grond noodzakelijk is omdat niet binnen het oorspronkelijke kavel gebouwd kan worden.

• h.

  Na de oorspronkelijke raming ontstane kosten, die ten tijde van de raming van de kosten redelijkerwijs niet voorzien konden worden, mits het college schriftelijk toestemming geeft voor de uitgave van deze extra bedragen.

• i.

  De kosten van noodzakelijk technisch onderzoek en voor advisering over de te treffen aanpassing.

• j.

  De kosten van heraansluiting op de openbare nutsvoorziening.

1. Het persoonsgebonden budget voor vervoersvoorzieningen en de eventueel daarmee samenhangende kosten van onderhoud, verzekering, keuring en reparatie is gelijk aan de tegenwaarde van het bedrag dat de gemeente heeft bedongen, of zou hebben bedongen indien zij de vervoersvoorziening zelf zou hebben ingekocht.

2. Voor voorzieningen die buiten het kernassortiment vallen, wordt de hoogte van het PGB vastgesteld aan de hand van één of meer offertes.

3. Het persoonsgebonden budget voor aanpassingen aan een auto is beperkt tot aanpassingen met een verwachte economische levensduur van zeven jaar, die geplaatst of overgeplaatst worden in een auto met een economische levensduur van tenminste zeven jaar.

1. Het PGB voor een rolstoel, niet zijnde een sportrolstoel, wordt vastgesteld op basis van de tegenwaarde van de goedkoopst adequate voorziening, zoals dat door het college aan de gecontracteerde leverancier wordt betaald.

2. Ten behoeve van onderhoud en reparatie van de vervoersvoorziening kan dit bedrag verhoogd worden met een door de gemeente te bepalen bedrag per jaar, dat gelijk is aan de gehanteerde prijzen van de door de gemeente gecontracteerde leverancier. Hierbij wordt uitgegaan van de gemiddelde gebruiksduur van de voorziening.

3. Voor voorzieningen die buiten het assortiment vallen, wordt de hoogte van het PGB worden vastgesteld aan de hand van één of meer offertes.

1. De hoogte van het PGB in verband met begeleiding individueel is afhankelijk van het toegekende aantal uren begeleiding waarmee het resultaat gerealiseerd kan worden.

2. De hoogte van het PGB in verband met begeleiding in groepsverband is afhankelijk van het aantal toegekende dagdelen begeleiding waarmee het resultaat gerealiseerd kan worden.

3. Voor individuele begeleiding wordt een bedrag per uur beschikbaar gesteld.

4. Voor begeleiding in groepsverband wordt een bedrag per dagdeel beschikbaar gesteld.

5. De PGB-bedragen van het lopende kalenderjaar zijn opgenomen in de ‘bijlage 1 Tabellen’.

1. De hoogte van het PGB in verband met logeren/respijtzorg is afhankelijk van het toegekende aantal dagen per week waarmee het resultaat gerealiseerd kan worden.

2. Voor logeren/respijtzorg wordt een bedrag per etmaal beschikbaar gesteld.

3. De PGB-bedragen van het lopende kalenderjaar zijn opgenomen in de ‘bijlage 1 Tabellen’.

1. Als de maatschappelijke ondersteuning, zijnde begeleiding en hulp bij het huishouden, wordt geboden door een persoon die behoort tot het sociale netwerk bedraagt de vergoeding maximaal 25% van de in de desbetreffende situatie goedkoopst adequate door het college ingekochte individuele voorziening in natura.

2. De PGB-bedragen van het lopende kalenderjaar zijn opgenomen in de “bijlage 1 Tabellen”.

1. Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd voor een maatwerkvoorziening dan wel PGB, zolang de cliënt van de maatwerkvoorziening gebruik maakt of gedurende de periode waarvoor het PGB wordt verstrekt, met als maximum de kostprijs. En afhankelijk van het inkomen en vermogen van de cliënt en zijn echtgenoot.

2. Geen bijdrage in de kosten is verschuldigd indien:

• a.

  het resultaat behaald kan worden door een voorziening in de vorm van een woningaanpassing in algemene ruimten;

• b.

  het resultaat behaald kan worden door een voorziening in de vorm van aanpassingen aan eerder verstrekte woonvoorzieningen en vervoersvoorzieningen;

• c.

  een maatwerkvoorziening is verstrekt in de vorm van een rolstoel;

• d.

  sprake is van een collectieve voorziening, zijnde een rolstoelpool een scootmobielpool of een duofietspool.

3. De bijdrage in de kosten voor een voorziening in de vorm van een PGB is verschuldigd zolang de hierna volgende afschrijvingstermijnen niet zijn verstreken:

• a.

  zeven jaar voor vervoersvoorzieningen in de vorm van een autoaanpassing;

• b.

  zeven jaar voor roerende woonhulpmiddelen;

• c.

  tien jaar voor woningaanpassingen, niet zijnde een aanbouw;

• d.

  vijftien jaar voor een woningaanpassing in de vorm van een aanbouw;

• e.

  drie jaar voor een sportvoorziening.

4. De bijdrage in de kosten is gelijk aan het maximale bedrag, zoals genoemd in het Uitvoeringsbesluit Wmo 2015.

5. De kostprijs van een maatwerkvoorziening in natura is gelijk aan de prijs die het college is verschuldigd op basis van de daadwerkelijke prijs van de desbetreffende voorziening, zoals deze is neergelegd in de contracten die met aanbieders zijn gesloten. De kostprijs van een PGB is gelijk aan de hoogte van het PGB.

6. De bijdrage in de kosten voor opvang wordt door het Centraal administratie kantoor (CAK) vastgesteld en geïnd.

1. Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, door:

• a.

  het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

• b.

  het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg en ondersteuning;

• c.

  erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard;

• d.

  voor zover van toepassing, erop toe te zien dat de kwaliteit van de voorzieningen en de deskundigheid van beroepskrachten tenminste voldoen aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor de in de toepasselijke sector erkende keurmerken.

2. De eisen als bedoeld in het eerste lid zijn in ieder geval zodanig dat:

• a.

  de dienstverlening veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht wordt verstrekt;

• b.

  de dienstverlening tijdig en conform afspraak wordt verstrekt;

• c.

  de dienstverlening is afgestemd op de reële behoefte van de cliënt en op andere vormen van zorg of hulp die de cliënt ontvangt;

• d.

  de dienstverlening verstrekt wordt met respect voor en inachtneming van de rechten van de cliënt;

• e.

  de aanbieder van zorg een actieve signaleringsplicht heeft ten aanzien van veranderingen in de gezondheid (fysiek en psychisch), de sociale situatie en de behoefte van de cliënt aan meer of andere zorg;

• f.

  de ondersteuning wordt geleverd met gekwalificeerd personeel, passend bij de behoeften en persoonskenmerken van de cliënt;

• g.

  de aanbieder zorg draagt voor scholing zodanig dat de medewerkers over kwalitatief verantwoorde kennis en kunde kunnen (blijven) beschikken;

• h.

  medewerkers, indien van toepassing, geregistreerd zijn volgens de geldende beroepsregistratie;

• i.

  personen die beroepsmatig dan wel vanuit een professioneel georganiseerde situatie in contact kunnen komen met cliënten, een verklaring omtrent het gedrag (VOG) bezitten die niet eerder is afgegeven dan drie maanden voor het tijdstip waarop betrokkene voor de aanbieder ging werken;

• j.

  de aanbieder zorg draagt voor het naleven van beroeps- en meldcodes door de medewerkers;

• k.

  elke medewerker de Nederlandse taal spreekt en schrijft.

3. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek, en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

1. Ter waarborging van een goede verhouding tussen de prijs voor de levering van een dienst door een derde als bedoeld in artikel 2.6.4 van de wet en de eisen die gesteld worden aan de kwaliteit van de dienst stelt het college vast:

• a.

  een vaste prijs, die geldt voor een inschrijving als bedoeld in de Aanbestedingswet 2012 en het aangaan van een overeenkomst met de derde; of

• b.

  een reële prijs die geldt als ondergrens voor:

1°. een inschrijving en het aangaan van een overeenkomst met de derde, en

2°. de vaste prijs, bedoeld in onderdeel a.

2. Het college stelt de prijzen, bedoeld in het eerste lid, vast:

• a.

  overeenkomstig de eisen aan de kwaliteit van die dienst, waaronder de eisen aan de deskundigheid van de beroepskracht, bedoeld in artikel 2.1.3, tweede lid, onderdeel c, van de wet, en

• b.

  rekening houdend met de continuïteit in de hulpverlening, bedoeld in artikel 2.6.5, tweede lid, van de wet, tussen degenen aan wie de dienst wordt verstrekt en de betrokken hulpverleners.

3. Het college baseert de vaste prijs of de reële prijs op de volgende kostprijselementen:

• a.

  de kosten van de beroepskracht;

• b.

  redelijke overheadkosten;

• c.

  kosten voor niet productieve uren van de beroepskrachten als gevolg van verlof, ziekte, scholing, werkoverleg;

• d.

  reis en opleidingskosten;

• e.

  indexatie van de reële prijs voor het leveren van een dienst;

• f.

  overige kosten als gevolg van door de gemeente gestelde verplichtingen voor aanbieders waaronder rapportageverplichtingen en administratieve verplichtingen.

4. Het college kan het eerste lid, onderdeel b, buiten beschouwing laten indien bij de inschrijving aan de derde de eis wordt gesteld een reële prijs voor de dienst te hanteren die gebaseerd is op hetgeen gesteld is in het tweede en derde lid. Daarover legt het college verantwoording af aan de gemeenteraad.

5. Het college bepaalt met welke derde als bedoeld in het eerste lid hij een overeenkomst aangaat.

6. Het college kan zich voor de vaststelling van de in voorgaande leden bedoelde prijs laten adviseren door een onafhankelijke adviseur.

7. Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren voorzieningen, niet zijnde diensten, in ieder geval rekening met:

• a.

  de marktprijs van de voorziening, en

• b.

  de eventuele extra taken die in verband met de voorziening van de leverancier worden gevraagd, zoals:

1. aanmeten, leveren en plaatsen van de voorziening;

2. instructie over het gebruik van de voorziening;

3. onderhoud van de voorziening, en

4. verplichte deelname in bepaalde samenwerkingsverbanden (bijv. gebiedsteams).

1. Het college treft een regeling voor het melden van calamiteiten en geweld bij de verstrekking van een voorziening door een aanbieder en wijst een toezichthoudend ambtenaar aan.

2. Aanbieders melden iedere calamiteit en ieder geweldsincident dat zich heeft voorgedaan bij de verstrekking van een voorziening onverwijld aan de toezichthoudend ambtenaar.

3. De toezichthoudend ambtenaar, bedoeld in artikel 6.1, van de wet, doet onderzoek naar de calamiteiten en geweldsincidenten en adviseert het college over het voorkomen van verdere calamiteiten en het bestrijden van geweld.

1. Het college informeert cliënten of hun vertegenwoordiger in begrijpelijke bewoordingen over de rechten en plichten die aan het ontvangen van een maatwerkvoorziening of PGB zijn verbonden en over de mogelijke gevolgen van misbruik en oneigenlijk gebruik van de wet.

2. Het college geeft zoveel mogelijk uitvoering aan de bevoegdheden die hem zijn toegekend in de artikelen 2.3.10 en 2.4.1 van de wet.

3. In aanvulling op het bepaalde in het tweede lid kan een beslissing tot verlening van een PGB worden ingetrokken als blijkt dat het PGB binnen zes maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden.

1. Het college kan de Sociale verzekeringsbank gemotiveerd verzoeken te beslissen tot opschorting van betalingen uit het PGB voor ten hoogste dertien weken als er ten aanzien van een cliënt een ernstig vermoeden is gerezen dat er sprake is van een omstandigheid als bedoeld in artikel 2.3.10, eerste lid, onder a, d of e, van de wet.

2. Het college stelt de PGB-houder schriftelijk op de hoogte van het verzoek op grond van het eerste en tweede lid.

1. Aanbieders stellen een regeling vast voor de afhandeling van klachten van cliënten ten aanzien van alle voorzieningen.

2. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de klachtregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders, en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

3. Het college kan besluiten één of meerdere van de in dit artikel genoemde eisen niet of anders aan de aanbieder te stellen, indien deze niet proportioneel is in relatie tot de omvang van de organisatie van de aanbieder of de aard of omvang van de opdracht.

1. Aanbieders stellen een regeling vast voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder welke voor de gebruikers van belang zijn ten aanzien van alle voorzieningen.

2. Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van de medezeggenschapsregelingen van aanbieders door periodieke overleggen met de aanbieders en een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek.

3. Het college kan besluiten één of meerdere van de in dit artikel genoemde eisen niet of anders aan de aanbieder te stellen, indien deze niet proportioneel is in relatie tot de omvang van de organisatie van de aanbieder of de aard of omvang van de opdracht.

1. Het college betrekt ingezetenen van de gemeente, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers daaronder begrepen de advies raden, bij de voorbereiding van het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning, overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

2. Het college stelt ingezetenen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende maatschappelijke ondersteuning, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

3. Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

4. Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van het tweede en derde lid.

1. De Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Weststellingwerf 2015 wordt ingetrokken met ingang van 1 januari 2018.

2. Een cliënt houdt recht op een lopende voorziening verstrekt op grond van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Weststellingwerf 2015, zoals die gold tot 1 januari 2018, totdat het college een nieuw besluit heeft genomen waarbij het besluit waarmee deze voorziening is verstrekt, wordt ingetrokken.

3. Aanvragen die zijn ingediend onder de onder het eerste lid genoemde verordening en waarop nog niet is beslist bij het in werking treden van deze verordening, worden afgehandeld krachtens de Verordening maatschappelijke ondersteuning 2015.

4. Op bezwaarschriften tegen een besluit op grond van de in het eerste lid genoemde verordening, wordt beslist met inachtneming van die verordening.