Verordening op de heffing en de invordering van reclamebelasting 2013

Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder

a. lichaam: elk van de lichamen als bedoeld in artikel 2, eerste lid, onderdeel c. van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (Stb. 1959, 301);

b. tussenpersoon: een natuurlijke persoon of rechtspersoon die zijn bedrijf maakt van het verlenen van bemiddeling bij het tot stand brengen en het sluiten van overeenkomsten in opdracht en op naam van personen tot wie hij niet in een vaste betrekking staat tot;

c. exploitant: een natuurlijk persoon of rechtspersoon die zijn bedrijf maakt van het ten behoeve van derden tegen vergoeding aanbrengen van aankondigingen op door hem daartoe beschikbaar gestelde oppervlakten;

d. maand: een kalendermaand;

e. jaar: een kalenderjaar;

f. bouwwerk: elke constructie van enige omvang van hout, steen, metaal of ander materiaal, die hetzij direct of indirect met de grond verbonden is, hetzij directe of indirecte steun vindt in of op de grond.

g. object: een roerende of onroerende zaak die blijkens het Handelsregister van de Kamer van Koophandel en/of naar opvattingen in het maatschappelijk verkeer moet worden aangemerkt als één afzonderlijk bedrijf.

h. gezondheidszorg: het geheel van voorzieningen en maatregelen om zieken te genezen (curatief), ziek worden te voorkomen (preventief) en gezondheid op peil te houden;

i. openbare aankondiging: elke tot het publiek gerichte mededeling van commerciële dan wel ideële aard waarmee de aandacht wordt getrokken voor een dienst, product of een boodschap.

1. De reclamebelasting wordt geheven van degene van wie, dan wel ten behoeve van wie de openbare aankondiging wordt aangetroffen.

2. In afwijking in zoverre van het bepaalde in het eerste lid wordt de reclamebelasting voor een openbare aankondiging, die met vermelding van de naam van een tussenpersoon is gedaan in verband met de verhuur of de verkoop van roerende en onroerende zaken, geheven van die tussenpersoon.

3. In afwijking in zoverre van het bepaalde in het eerste en tweede lid wordt de reclamebelasting voor een openbare aankondiging die is aangebracht door tussenkomst van een natuurlijk persoon of rechtspersoon die zijn beroep of bedrijf maakt van ten behoeve van derden tegen vergoeding aanbrengen van openbare aankondigingen op daartoe beschikbaar gestelde oppervlakken, geheven van die natuurlijk persoon of rechtspersoon.

De reclamebelasting wordt niet geheven voor openbare aankondigingen:

1. door publiekrechtelijke rechtspersonen gedaan in de uitoefening van hun publiekrechtelijke taak;

2. die uitsluitend dienen ten behoeve van de regulering van het verkeer over openbare landen waterwegen;

3. die de oppervlakte van 0,05 m2 niet te boven gaan;

4. van politieke partijen;

5. op bouwterreinen voor zover deze rechtstreeks betrekking hebben op de op dat terrein in uitvoering zijnde bouwwerkzaamheden;

6. die zijn gedaan in verband met de verhuur of de verkoop van onroerende zaken, indien deze aanwezig zijn in de onmiddellijke nabijheid van de te verkopen zaak;

7. op sportvelden, met uitzondering van openbare aankondigingen die uitdrukkelijk zijn gericht op de openbare weg;

8. die onderdeel uitmaken van voor de verkoop of verhuur bestemde artikelen en producten in een etalage of in het object mits deze meer dan vijf centimeter van de ruiten zijn geplaatst

9. aangebracht op een voertuig of vaartuig, tenzij deze kennelijk in hoofdzaak (70% of meer) zijn bestemd voor openbare aankondigingen met een verkoop of verhuur bevorderend karakter;

10. die door de Koninklijke Nederlandse Toeristenbond ANWB of een overeenkomstig lichaam zijn aangebracht of geplaatst ten behoeve van een vlotte doorstroming van het verkeer of ten dienste van de openbare ruimte;

11. die door cultureel, maatschappelijke of daarmee gelijk te stellen lichamen met ideële doelstellingen zijn aangebracht of geplaatst en betrekking hebben op door hen georganiseerde tijdelijke activiteiten met niet commerciële doeleinden;

12. aangebracht op terrasafscheidingen op een terras bij een horecaonderneming, voor zover deze een oppervlakte van 1 m2 per terrasschot niet te boven gaan;

13. aangebracht door of namens winkeliersverenigingen of wijkorganen, waarbij de openbare aankondiging uitsluitend bevat de naam van de winkeliersvereniging of het wijkorgaan;

14. die door gezondheidszorginstellingen zijn aangebracht en betrekking hebben op de eigen activiteiten en gezondheidszorg;

15. die door boerenbedrijven zijn aangebracht en betrekking hebben op agrarische activiteiten.

1. De reclamebelasting wordt geheven naar de openbare aankondigingen die zichtbaar zijn vanaf de openbare weg.

2. Dragers van openbare aankondigingen worden niet tot de oppervlakte van de openbare aankondiging gerekend tenzij naar algemene opvattingen in het verkeer blijkt dat deze deel uitmaken van de aankondiging en/of de huisstijl van het object

3. indien de drager van de aankondiging niet mee wordt gerekend wordt de oppervlakte van een openbare aankondiging bepaald door de lengte c.q. de hoogte en de breedte van de denkbeeldige rechthoek die het opschrift omsluit, dan wel het van de openbare weg zichtbaar gedeelte van het opschrift omsluit.

4. Voor de toepassing van dit artikel worden de bepaalde oppervlakten van openbare aankondigingen die bij één object of deel daarvan behoren, bij elkaar opgeteld;

5. Openbare aankondigingen behoren in elk geval tot één bouwwerk indien zij daarmee fysiek zijn verbonden of daarmee tezamen worden gebruikt;

6. De belasting als bedoeld artikel 5, lid1, bedraagt per object per jaar € 365,00.

1. De reclamebelasting is verschuldigd bij de aanvang van het belastingtijdvak of, zo dit later is, bij de aanvang van de belastingplicht.

2. Indien de belastingplicht in de loop van het belastingtijdvak aanvangt, is de naar jaartarieven geheven reclamebelasting verschuldigd voor zoveel twaalfde gedeelte van de voor dat tijdvak verschuldigde belasting als er in dat tijdvak, na de aanvang van de belastingplicht, nog volle kalendermaanden overblijven;

3. Indien de belastingplicht in de loop van het belastingtijdvak eindigt, bestaat aanspraak op ontheffing voor de naar jaartarieven geheven reclamebelasting voor zoveel twaalfde gedeelten van de voor dat tijdvak verschuldigde reclamebelasting als er dat tijdvak, na het einde van de belastingplicht, nog volle kalendermaanden overblijven.

1. In afwijking van artikel 9, eerste lid, van de Invorderingswet 1990 moeten de aanslagen worden betaald in drie gelijke termijnen waarvan de eerste vervalt op de laatste dag van de maand volgend op de maand die in de dagtekening van het aanslagbiljet is vermeld en elk van de volgende termijnen telkens een maand later.

2. In afwijking van het eerste lid geldt, in geval het totaalbedrag van de op één aanslagbiljet verenigde aanslagen, of als het aanslagbiljet maar één aanslag bevat het bedrag daarvan, meer is dan € 150,00 doch minder is dan € 2.500,00, en zolang de verschuldigde bedragen door middel van automatische betalingsincasso kunnen worden afgeschreven, dat de aanslagen moeten worden betaald in negen nagenoeg gelijke termijnen. De eerste termijn vervalt één maand na de dagtekening van het aanslagbiljet en elk van de volgende termijnen telkens een maand later.

3. De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in de voorgaande leden gestelde termijnen.

1. De "Verordening reclamebelasting 2012” van 24 januari 2012 wordt ingetrokken met ingang van de in het derde lid genoemde datum van ingang van de heffing, met dien verstande dat zij van toepassing blijft op de belastbare feiten die zich voor die datum hebben voorgedaan.

2. Deze verordening treedt in werking met ingang van de eerste dag na die van de bekendmaking.

3. De datum van ingang van de heffing is 1 januari 2013.

4. Deze verordening wordt aangehaald als "Verordening reclamebelasting 2013”.

Aldus vastgesteld door de raad van de gemeente Winsum in zijn openbare vergadering van 11 december 2012

De raad voornoemd,

voorzitter,

griffier,