Beheersverordening 2005 gemeentelijke begraafplaats Woudenberg

Artikel 23

In gevallen waarin deze verordening niet voorziet of indien verschil van mening bestaat over de uitleg van haar bepalingen, beslist het college.

Artikel 24 Strafbepaling

Hij die handelt in strijd met de artikelen 3, 5, 6 en 7 wordt gestraft met een geldboete van de eerste categorie.

Artikel 26 Citeertitel

Deze verordening kan worden aangehaald als ‘Beheersverordening 2005 gemeentelijke begraafplaats Woudenberg’.

Vastgesteld in de openbare raadsvergadering van: .

Artikelsgewijze toelichting

1. Toelichting op enkele bepalingen van de beheersverordening gemeentelijke begraafplaats 2005

Artikel 1

Onderdeel a.

Voor een aantal diensten met betrekking tot de begraafplaats dient een aanvraag te worden ingediend. Vaak wordt een aanvraag gedaan door een uitvaartondernemer of steenhouwer namens een (toekomstige) gebruiker of rechthebbende.

Onderdeel b.

Algemene graven zijn onderverdeeld in graven voor volwassenen en levenloos geboren kinderen. Een algemeen graf wordt beheerd door het college. De grafrechten voor een algemeen graf worden verleend aan een gebruiker.

Onderdeel d.

In de verordening wordt meerdere malen de beheerder genoemd als de bevoegde of verantwoordelijke persoon voor bepaalde handelingen of besluiten. In het merendeel van de gevallen gaat het feitelijk om taken van overig personeel, onder (eind)verantwoordelijkheid van de beheerder.

Onderdeel h.

De uitgifte van een ruimte waarin een stoffelijk overschot of een asbus wordt bewaard geschiedt schriftelijk. De brief waarmee dit geschiedt wordt in het systeem van deze verordening de grafakte genoemd, ook als zij betrekking heeft op bijvoorbeeld de begraving van een asbus in een urnengraf.

Onderdeel i

De grafbedekking omvat alleen duurzame materialen, dus geen grafbeplanting.

Onderdeel j.

Het grafrecht is het recht om gebruik te kunnen maken van een graf. Het is niet alleen het recht om in het graf een overledene te begraven, maar ook om het begraven te houden gedurende de looptijd van het graf. In eigen graven kan meer dan één overledene worden bijgezet. De rechthebbende op het graf bepaalt wie mag worden bijgezet. Bij een algemeen graf krijgt de gebruiker het recht om één overledene te begraven, maar heeft hij geen zeggenschap over wie verder in dit graf wordt bijgezet. Een en ander geldt uiteraard ook voor de plaatsing van asbussen, al dan niet in urnen, in eigen graven en urnengraven.

Artikel 2

Dit artikel spreekt voor zich.

Artikel 3

Lid 1.

De begraafplaats is een openbaar gebied waarvoor de openstelling voor bezoekers zo groot mogelijk moet zijn. Voor een betere controle op bijvoorbeeld vandalisme is ’s nachts de begraafplaats gesloten.

Lid 3.

Voor werkzaamheden als opgravingen en ruimingen kan de beheerder tijdelijk (een deel van) de begraafplaats voor bezoekers afsluiten. Het is aan de beheerder om te beoordelen welke personen bij het delven en openen van graven en andere werkzaamheden aanwezig kunnen zijn.

Lid 4.

Lid 4 van dit artikel is geïntroduceerd met het oog op de strafbaarstelling van personen die zich op de begraafplaats bevinden buiten de uren van openstelling voor bezoekers.

Artikel 4

Lid 1

De tijden van begraven zijn gebaseerd op het geven van een goede dienstverlening. Rondom deze tijden is ruimte nodig voor voorbereiding en afwerking van een begraving.

Lid 2.

Een bijzonder geval kan zich voordoen als de burgemeester toestemming heeft gegeven om een overledene binnen 36 uur te begraven. Sommige nabestaanden vragen om deze toestemming om godsdienstige redenen. Daarnaast kan spoed geboden zijn in geval van lijkvinding.

Lid 3

De aanvraag voor een begraving dient te zijn voorzien van een door de beheerder goedgekeurde tijdstip van begraven om de begraving probleemloos in te kunnen passen in de overige werkzaamheden op de begraafplaats.

Artikel 5

Met dit artikel wordt beoogd om plechtigheden ordelijk te doen verlopen. Door te eisen dat de mededeling vijf dagen vooraf moet plaatshebben, kan worden voorkomen dat de plechtigheid samenvalt met een begrafenis. Een begrafenis moet volgens de wet uiterlijk op de vijfde dag na overlijden geschieden.

Bijeenkomsten die het karakter van een plechtigheid te buiten gaan, kunnen het karakter hebben van een openbare manifestatie. Hiervan moet vooraf kennisgeving worden gedaan aan de burgemeester volgens de Wet openbare manifestaties (Stb. 1968, 157) en van toepassing zijnde andere bepalingen, zoals artikel 2.1.2.1 en artikel 2.1.2.2 van de APV Woudenberg.

Artikel 6

Lid 4a.

Aan een uitzondering op de regel als bedoeld in het onder a bestaat behoefte omdat men soms dichtbij het graf moet kunnen komen met een motorrijtuig. Toestemming zal worden verleend ten behoeven van werkzaamheden op de begraafplaats.

Lid 4 d t/m j.

Bezoekers en werklieden dienen zich te gedragen overeenkomstig de op een begraafplaats gepaste wijze. Het is ongewenst om op de graven te lopen of te zitten, de begraafplaats te verontreinigen, loslopende honden mee te nemen, gereedschappen en andere niet tot de graven behorende voorwerpen op of tegen graven te leggen etc., zoals in het zevende lid is gespecificeerd. Daarnaast zijn het maken van luide muziek, het houden van picknicks, het plaatsen van een tent en dergelijke ongewenst.

Artikel 7

Lid 1.

Op de begraafplaatsen moet orde, rust en netheid bestaan. Daarom bevat het model gedragsvoorschriften voor hen die van de begraafplaats gebruikmaken. Dit kunnen bezoekers, uitvaartondernemers, hoveniers of steenhouwers zijn. Steenhouwers en hoveniers moeten zich er steeds van bewust zijn dat hun werkzaamheden storend kunnen zijn voor rouwende nabestaanden en tijdens uitvaartplechtigheden. De toestemming om werkzaamheden op de begraafplaats te verrichten moet vlot aan de steenhouwers of anderen kunnen worden gegeven.

Lid 2.

De bevoegdheid van de beheerder om personen weg te sturen als zij zich niet aan zijn aanwijzingen houden en de verbodsbepalingen, bieden voldoende mogelijkheden om tegen ongewenste activiteiten op te kunnen treden.

Personen die zich niet gedragen volgens de aanwijzingen van de beheerder, kunnen door hem van de begraafplaats worden verwijderd. Tegen overtreding van de ordevoorschriften is straf bedreigd. De politie kan als gevolg van de strafbedreiging tegen ordeverstoringen optreden en zo nodig proces verbaal opmaken.

Lid 3.

In het belang van de handhaving van de rust, orde en veiligheid beoordeelt de beheerder of bijzonderheden van een begraving doorgang kan vinden.

Lid 4 t/m 5.

Indien de nabestaanden alle of bepaalde werkzaamheden zelf willen verrichten zijn niettemin de aanwijzingen en de hulp van het personeel van de begraafplaats nodig, ook om redenen van veiligheid, in het bijzonder bij het openen en sluiten van het graf. De werkzaamheden kunnen door de nabestaanden en het personeel van de begraafplaats samen worden verricht. De nabestaanden kunnen bijvoorbeeld een begin maken. Vervolgens kan het personeel de handelingen verrichten waar ervaring voor nodig is of die van de nabestaanden te zware lichamelijke inspanning vragen. Het aanbrengen van de grafranden ter stutting van de grond om het geopende graf en het verwijderen van die randen voor het sluiten van het graf zal door het personeel moeten geschieden.

Lid 6

Uitdrukkelijk is vastgesteld dat bij opgraving van een stoffelijk overschot of bij ruiming van een of meer graven alleen de personen aanwezig mogen zijn die met de werkzaamheden zijn belast. De aard van de werkzaamheden bij het opgraven en ruimen van graven brengt met zich mee dat het bezwaarlijk is om toe te staan dat anderen hierbij aanwezig zijn. De praktijk heeft aangetoond dat er behoefte is aan een wettelijk voorschrift om de toegang hierbij van derden te weren.

Artikel 8

Lid 1.

Een schriftelijke kennisgeving is nodig omdat duidelijk vast moet liggen wat voor graf er wordt gevraagd.

Bij het begraven van een overledene binnen 36 uur is omwille van urgentie uitsluitend toestemming van de burgemeester noodzakelijk.

Lid 2.

De wet eist dat bij begraving van een overledene een verlof tot begraven aanwezig is, afgegeven door de ambtenaar van de burgerlijke stand. In geval van asbezorging wordt het verlof tot begraven/cremeren bij het crematorium bewaard en wordt na crematie een crematieverklaring afgegeven. Deze verklaring bevat de nodige gegevens voor het register. De bezorging van as omvat zowel het bijzetten als de verstrooiing.

Lid 3.

Alleen een rechthebbende kan bepalen, wie in een eigen graf kan worden begraven. Om problemen te voorkomen is schriftelijke machtiging noodzakelijk. Er mag van worden uitgegaan dat het stoffelijk overschot van de rechthebbende zelf in het eigen graf mag worden bijgezet

Lid 4.

De beheerder van de begraafplaats heeft een eigen bevoegdheid om medewerking aan de lijkbezorging te weigeren, indien niet aan de wettelijke vereisten is voldaan.

Artikel 9

Lid 1.

Het gebruik van kisten van metaal of kunststof is in Nederland verboden. Er is echter een uitzondering toegestaan door de wetgever voor de overledene die vanuit het buitenland Nederland wordt binnengebracht. Het gebruik van een zinken kist is op grond van artikel 16 jo. 4 van het Besluit op de lijkbezorging (Stb. 1997, 647) toegestaan voor stoffelijke overschotten die uit het buitenland komen, mits de ondoordringbaarheid isopgeheven. Ook in het laatste geval blijft een zinken of andere metalen kist een belemmering voor een natuurlijke lijkontbinding. Het wordt daarom in deze verordening verboden. Het is gewenst om het zink voor begraving te verwijderen of de overledene in een andere wel geheel vergankelijke kist of ander wettelijk toegestaan omhulsel te bergen.

Lid 2.

Het is reeds op grond van het Besluit op de lijkbezorging verboden om een overledene te begraven met gebruikmaking van een lijkhoes die niet voldoet aan de voorwaarden van het Lijkomhulselbesluit 1998. In de praktijk bleek dat dit verbod op grote schaal werd overtreden. Om controle zoals bedoeld in het vierde lid mogelijk en logisch te maken, is het nog eens uitdrukkelijk opgenomen in deze verordening.

Lid 3.

Het bepaalde in dit lid heeft de bedoeling om het mee begraven van voorwerpen die niet in de grond horen, die niet vergankelijk zijn of die een natuurlijke lijkontbinding kunnen belemmeren, te voorkomen. Er is geen enkel bezwaar tegen het meebegraven van voorwerpen als kindertekeningen, een kleine stoffen knuffel of een rozenkrans. Maar wel tegen technische hulpmiddelen zoals een koelmatras, plastic zakken met kledingresten van het slachtoffer van een verkeersongeval, medisch afval e.d. In twijfelgevallen kan een uitvaartverzorger in overleg treden met de beheerder van de begraafplaats.

Lid 4.

Uitvaartverzorgers - of nabestaanden die een overledene laten begraven zonder tussenkomst van een uitvaartverzorger - moeten tenminste 24 uur voor de begrafenis een verklaring overleggen, waaruit blijkt dat

voldaan wordt aan de leden 1 t/m 3 van dit artikel. Indien aan de hand van een recent aankoopbewijs kan worden aangetoond dat eventueel gebruik worden gemaakt van een lijkhoes van een merk en type dat voldoet aan de wettelijke normen, hoeft geen testrapport meer te worden overgelegd. Welke hoezen voldoen aan de wettelijke normen, wordt regelmatig gepubliceerd door de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen. Verklaringen van producenten of leveranciers, zonder deugdelijk onderliggend testrapport, kunnen worden geweigerd omdat is gebleken dat dergelijke verklaringen niet altijd waarheidsgetrouw zijn.

De beheerder van de begraafplaats of andere door het bestuur aangewezen personen kunnen controleren, o.a. door inspectie van de inhoud van de kist of een ander omhulsel, of aan wettelijke bepalingen en de bepalingen van dit artikel voldaan wordt. Men controleert ook de aanwezigheid van een verlof tot begraving en het document als bedoeld in artikel 8 van de Wet op de lijkbezorging dat wisseling van kisten en overledenen moet voorkomen.

De verklaring moet tijdig en volledig ingevuld worden aangereikt om de beheerder van de begraafplaats in staat te stellen nader onderzoek te doen, inlichtingen in te winnen of overleg te plegen.

Indien blijkt dat een verklaring niet waarheidsgetrouw is, kan de begraving worden uitgesteld of geweigerd. Onderzoek zal steekproefsgewijs plaats vinden. In ernstige gevallen kan er aanleiding zijn voor een strafrechtelijk onderzoek door justitie en kan een uitvaartverzorger worden verboden om gedurende een nader te bepalen periode zijn werkzaamheden op de begraafplaats(en) uit te oefenen.

De verklaringen zullen in de begraafplaatsadministratie worden bewaard, omdat informatie over de aanwezigheid van bepaalde materialen en voorwerpen nuttig kan zijn bij opgravingen en ruiming van het graf. Ook kunnen uitvaartverzorgers er achteraf op worden aangesproken als blijkt dat feiten en verklaringen niet overeen kwamen.

Artikel 10

Lid 1.

Een uitsluitend recht op een graf, welke vorm aan dit recht ook wordt gegeven, kan volgens de wet uitsluitend schriftelijk worden gevestigd.

Lid 2.

In verband met de beperkte begraafcapaciteit is de mogelijkheid tot het verkrijgen van het uitsluitend recht tot begraven voor een nieuw graf beperkt tot ingezetenen van Woudenberg en hun aanverwanten. Het in het voren verkrijgen van de rechten is niet mogelijk om te voorkomen, dat ruimte wordt bezet door lege graven.

Artikel 11

Lid 1.

Het is gewenst dat direct na het overlijden van een rechthebbende of gebruiker een nieuwe rechthebbende of gebruiker wordt aangewezen die de verantwoordelijkheid voor de grafruimte en de daaraan verbonden kosten op zich neemt. Tot aanwijzing van een nieuwe rechthebbende kunnen alleen de personen bevoegd worden geacht die belang hebben bij het graf. Dit zijn in de eerste plaats de bloed- en aanverwanten, geregistreerde partner of andere levenspartner, of een andere nabestaande genoemd in het eerste lid van dit artikel. Het is ook mogelijk, dat de rechthebbende de zorg wil overdragen aan een rechtspersoon die de zorg voor de instandhouding van het graf op zich neemt.

Indien de rechthebbende op een graf is overleden en in het betreffende graf begraven moet worden, kan deze begraving pas geschieden nà de overschrijving van het graf. Het grafrecht kan slechts worden overgeschreven op naam van één (rechts)persoon. Het grafrecht gaat niet automatisch over op grond van erfrecht, zoals vaak ten onrechte wordt gedacht. Wie erfgenaam is, is immers de gemeente ook niet bekend.

Lid 2.

De termijn voor overschrijving van een graf wordt gesteld op maximaal een jaar. De termijn waarbinnen een overschrijving gerealiseerd moet worden is evenwel veel korter dan een jaar, namelijk enkele dagen, als de rechthebbende is overleden en zelf in het betreffende graf begraven moet worden. Immers alleen een nieuwe rechthebbende kan de begraving toestaan.

Lid 3.

Het is ongewenst dat graven van personen waarvan geen nabestaanden bekend zijn of waarvoor niemand zich meer verantwoordelijk voelt voor lange termijn in stand blijven, mede omdat de gemeente dan het risico draagt van schade die kan worden veroorzaakt door omvallende grafstenen en inzakkende grafkelders. De bepaling geeft de gemeente, mede gelet op artikel 28 van de wet, de gelegenheid om verwaarloosde graven te verwijderen.

Lid 4.

Het vierde lid brengt tot uitdrukking dat de termijn met soepelheid kan worden gehanteerd.

Lid 5.

Het vijfde lid bepaalt dat een rechthebbende afstand kan doen van grafrechten, zonder aanspraak te kunnen maken op enige vergoeding. Het afstand doen van rechten kan een keuze zijn, wanneer het grafmonument beschadigd of verwaarloosd is en de rechthebbende geen kosten voor herstel of een opknapbeurt wil maken.

Artikel 12

Lid 1.

Lid 1 somt de momenten op waarop het grafrecht automatisch komt te vervallen.

Lid 2.

Lid 2 regelt de bevoegdheid van het college om de grafrechten vervallen te verklaren in die gevallen, waarbij de rechthebbende zijn of haar plichten niet nakomt of dat de rechthebbende onbekend is. Van het verzaken van de verplichtingen wordt kennisgegeven aan de rechthebbende.

Lid 2b.

Een belangrijke verplichting is het onderhoud van de grafbedekking. Als een monument sterk verwaarloosd is, kan het grafrecht vervallen kan worden verklaard. Dat is wettelijk geregeld. Bij sterke verwaarlozing gaat het om een gebroken of gebarsten monument, of een sterk verzakt monument e.d.. Na constatering krijgen nabestaanden alsnog de kans om het graf op te knappen. Wordt hiervan geen gebruik gemaakt, dan wordt het grafrecht vervallen verklaard.

Lid 2c.

De mededeling dat het college voornemens is om het grafrecht vervallen te verklaren wordt ten minste een jaar van tevoren gedaan bij onbekendheid met de rechthebbende of gebruiker. Deze mededeling kan in veel gevallen gelijktijdig worden gedaan met de mededelingen dat de grafbedekking zal worden verwijderd en dat het graf zal worden geruimd. De bordjes bij de graven met een mededeling voor de grafbezoekers dienen alleen aan de grafbezoeker op te vallen.

Artikel 13

Lid 1t/m 3.

Een indeling in categorieën is nodig omdat het college verschillende regels wil vaststellen voor de grafbedekkingen op de graven die liggen op de verschillende delen (categorieën) van de begraafplaats.

De door het college nader vast te stellen regels voor de indeling en uitgifte der graven zijn opgenomen in het Uitvoeringsbesluit graven, asbezorging en gedenkplaatsen en voor de grafbedekkingen in het Uitvoeringsbesluit voor de grafbedekkingen.

Artikel 14

Lid 1.

In verband met het beheer en de exploitatie van de begraafplaats worden de graven alleen in volgorde van ligging uitgegeven. Elke categorie of grafveld heeft zijn eigen volgorde van uitgifte. Uitgifte is tevens slechts mogelijk, indien een aanvraag daarvoor is ingediend en de grafrechten zijn verkregen. Zie voor de voorwaarden in artikel 7, lid 1 en 2 en artikel 10, lid 1 en 2.

Lid 2.

Een graf kan alleen buiten de volgorde van ligging worden toegewezen als dit niet bezwaarlijk is voor de situatie en het beheer op de begraafplaats. Door ruimingen kunnen buiten de volgorde van ligging graven beschikbaar komen. Afhankelijk van diverse beheersaspecten zoals het aanzien van de begraafplaats, de gesteldheid van de bodem en de uitgifteduur van omringende graven kunnen deze plekken opnieuw worden uitgegeven. Bij uitgifte van een keldergraf is men aangewezen op een vaste ligging die door de gemeente is bepaald.

Lid 3.

Het artikel voorziet in de mogelijkheid om feitelijk te kunnen sturen in het beheer van de begraafplaats. In sommige vakken kan de uitgifte van graven tijdelijk worden gestaakt, als dit voor herinrichting of groot onderhoud wenselijk is. Het college is daarnaast niet verplicht om te voldoen aan aanvragen voor grafruimten. Indien sommige typen graven op het moment van aanvraag niet beschikbaar zijn wordt in overeenstemming met de toekomstige rechthebbende of gebruiker een ander type graf uitgegeven.

Artikel 15

Lid 1

Deze bepaling is opgenomen omdat sommige rechthebbenden in de veronderstelling kunnen verkeren dat de uitgiftetermijn pas begint te lopen op het moment van de eerste begraving.

Lid 2 en 3.

De Wet op de lijkbezorging bepaalt dat vanaf twee jaar voor het verstrijken van de lopende termijn, verlenging van de graftermijn kan worden aangevraagd. Binnen een jaar na het begin van deze periode moet het college volgens het wetsvoorstel de rechthebbende op het graf mededelen dat de graftermijn gaat aflopen, hetzij per brief, hetzij door aanplakking op de begraafplaats tot aan het einde van de periode dat de rechthebbende om verlenging van de termijn van uitgifte kan vragen. Het is van belang om de rechthebbenden mede te delen dat verlenging van de termijn tijdig moet worden aangevraagd.

Zie verder de toelichtingen op de artikelen 16, 20 en 22.

Lid 5

Indien men een grafkelder wenst, kan alleen gebruik gemaakt worden van de door de gemeente aangelegde grafkelders. Het zelf aanbrengen van een grafkelder is ongewenst in verband met de mogelijkheid van ruiming na beëindiging van het grafrecht. Ook is het niet gewenst om tussen bestaande graven een grafkelder aan te leggen in verband met het mogelijk verstoren van de naastgelegen graven.

Artikel 16

De bezorging van as kan op verschillende manieren plaatsvinden. In algemene en eigen graven wordt de as ondergronds verstrooid om hinder voor nabije graven te voorkomen. De enige plaats waar bovengrondse asverstrooiing kan plaatsvinden is het algemene strooiveld. Op deze plaats is echter geen mogelijkheid om een gedenkteken te plaatsen. In urnengraven vindt geen verstrooiing plaats, maar wordt de as begraven.

Artikel 17

Lid 1 en 2.

De vergunningseis geldt voor de grafbedekkingen en grafbeplantingen op algemene en eigen graven. Het college kan nadere eisen stellen hieraan. Deze eisen zijn nader uitgewerkt in het Uitvoeringsbesluit grafbedekkingen. Duurzaamheid van de voor grafbedekkingen te gebruiken materialen, veiligheid van bezoekers en personeel, het aanzien van de begraafplaats als geheel en het voorkomen van overlast voor belendende graven zijn de belangrijkste invalshoeken voor het vaststellen van die regels. Vanuit cultuurhistorisch oogpunt kan het wenselijk zijn voor bepaalde delen van de begraafplaats andere normen te hanteren dan voor overige delen.

Het vereiste van een vergunning geldt mede voor de winterharde beplantingen op een graf. Niet ieder blijvend gewas is geschikt om op een graf te worden aangebracht. Sommige van deze gewassen kunnen de grafbedekkingen schaden. Rechthebbenden en gebruikers dienen zich te houden aan andere richtlijnen van het college zoals de overschrijding van de beschikbare ruimte op een graf en de hoogte van de beplanting. Overleg tussen de rechthebbende op het graf en de beheerder van de begraafplaats voor de keuze van een winterharde beplanting is gewenst.

Lid 4.

Grafmonumenten, grafbeplanting of andere voorwerpen zijn aangebracht voor risico van de rechthebbende of gebruiker.De Hoge Raad heeft op 25 oktober 2002 een definitieve uitspraak gedaan over de eigendom van grafmonumenten. Middels de algemene regel van natrekking uit het Burgerlijk Wetboek is de begraafplaatshouder eigenaar van een grafmonument. De rechthebbenden, de nabestaanden, blijven echter aansprakelijk en verantwoordelijk voor het grafmonument zolang er sprake is van grafrecht. Zij zullen het onderhoud van het grafteken ter hand moeten nemen. De begraafplaats is als eigenaar hiervoor niet verantwoordelijk. 

Indien een grafbedekking of beplanting tijdelijk wordt weggenomen in verband met een begraving, is spontane breuk van (een deel van) het monument als gevolg van bijvoorbeeld ouderdom of verborgen scheuren e.d., of het niet weer aanslaan van de teruggeplaatste beplanting, het risico van de rechthebbende. Indien een monument wordt beschadigd door onzorgvuldig handelen of opzet van medewerkers van de begraafplaats, is het college uiteraard wel gehouden tot vergoeding van de schade.

Lid 5.

In de dagelijkse praktijk rijzen er nog wel eens wat moeilijkheden over verwijderde bloemen en eenjarige planten zoals afrikanen en geraniums en daarbij behorende losse voorwerpen. Omdat de bloemen en planten eigendom zijn van de rechthebbenden op de graven is een waarschuwing vooraf op zijn plaats. Via het mededelingenbord op de begraafplaats wordt doorlopend algemeen bekend gemaakt hoe daarmee wordt gehandeld. Verwelkte bloemen worden niet te snel verwijderd omdat gezegd mag worden dat zij passend zijn bij de sfeer van de begraafplaats. De nadere regels zijn opgenomen in het Uitvoeringsbesluit voor de grafbedekkingen.

Lid 6

Indien as wordt verstrooid op de algemeen strooiveld kan op deze plaats of in de nabijheid geen gedenkteken worden opgericht. Wel bestaat er de mogelijkheid om een urnengraf hiervoor te gebruiken.

Lid 7.

Op een grafbedekking en eenvoudig weg te nemen voorwerpen die bestemd zijn om permanent op een graf te liggen moet door de steenhouwer of andere leverancier het grafnummer duurzaam worden aangebracht. Bij omlijstingen moet het grafnummer links op de bovenzijde van de voorband worden aangebracht; op liggend werk links onderaan op het bovenaanzicht; op staand werk links op de steen of het voetstuk op 10 cm boven de fundatie of het maaiveld; bij gebruik van blokken aan weerszijden, op het linker blok boven het midden. De beheerder kan deze voorschriften wijzigen of aanvullen.

Artikel 18

Lid 1.

Rechthebbenden en gebruikers zijn verplicht de grafbedekking - gedenktekens en beplanting - behoorlijk te onderhouden en zonodig te herstellen. De aard en de afmetingen van de grafbedekkingen op eigen graven en de termijn van uitgifte van deze graven met het recht om deze termijn telkenmale te verlengen, maken dat bij deze grafbedekkingen niet kan worden volstaan met het minimum aan onderhoud door het college. Dit onderhoud moet niet worden verward met de taak van het college om de begraafplaats als geheel te onderhouden. Het college heeft geen verplichting om individuele grafmonumenten of grafbeplantingen aan te brengen, zonodig te herstellen en te onderhouden.

Lid 2.

Bij verwaarlozing van het grafteken zal de beheerder de rechthebbende aanschrijven en eventueel op kosten van de rechthebbende overgaan tot herstel van het grafteken. De begraafplaats als eigenaar van grafmonumenten is namelijk aansprakelijk voor de schade die het grafmonument aan een ander grafmonument of aan een ander object, mens of dier aanbrengt (risicoaansprakelijkheid). Ook het verbeteren van het aanzien van de begraafplaats speelt hierbij een rol.

Lid 3.

Indien nabestaanden de grafbedekking niet goed onderhouden of zich niet aan de vergunning of andere regels houden en ook na een waarschuwing in gebreke blijven, kan op grond van het bepaalde in artikel 10, zevende lid, onderdeel b, het grafrecht vervallen worden verklaard.

Lid 4.

Als onderdeel van het groot onderhoud verricht het college minimale schoonmaakwerkzaamheden aan de grafbedekkingen met de bedoeling dat de begraafplaats als geheel een verzorgd aanzien heeft. Het college neemt hierbij uitdrukkelijk geen verantwoordelijkheid voor het onderhoud van de individuele monumenten, omdat de rechthebbende hiervoor in principe verantwoordelijk is. Op de graven kunnen winterharde beplantingen worden aangebracht, zoals rozen, coniferen en buxushagen. De zorg voor deze blijvende beplantingen omvat slechts het snoeien van overhangend groen of de verwijdering bij aantasting van het algemene beeld. Het verdient aanbeveling om het beleid dat burgemeester en wethouders ter uitvoering van dit artikel voeren mede te delen bij de afgifte van de vergunning voor het hebben van een grafbedekking en/of bekend te maken op het mededelingenbord op de begraafplaats.

Het college kan het - onverlet het bovenstaande - als haar taak zien om het onderhoud van graven en grafmonumenten met een bijzondere historische of cultuurhistorische waarde voor haar rekening te nemen. Dit zal in het algemeen pas het geval zijn als de betrokken familie het graf(recht) heeft prijsgegeven en het graf derhalve niet meer onderhoudt.

Artikel 19

Lid 2a.

Na het vervallen van het grafrecht kan het college de grafbedekking verwijderen. Meestal vindt verwijdering plaats in combinatie met een ruiming. Afhankelijk van de staat van onderhoud en de ingeschatte aansprakelijkheidrisico voor de gemeente is verwijdering voorafgaand aan de ruiming mogelijk. Andere redenen voor verwijdering is het niet nakomen van de verplichtingen door de rechthebbende of gebruiker ten aanzien van onderhoud en herstel op plaatsing overeenkomstig de vergunning. De gemeente kan ook de grafbedekking zelf verwijderen indien het gaat om een tijdelijke verwijdering in verband met beheersmaatregelen of indien er acuut gevaar dreigt.

Lid 3.

De gemeente maakt het besluit tot verwijdering kenbaar aan de rechthebbende of gebruiker. Bij onbekendheid met deze wordt de bekendmaking een jaar van te voren. De bordjes bij de graven met een mededeling voor de grafbezoekers dienen alleen aan de grafbezoeker op te vallen. De rechthebbende heeft de mogelijkheid om de grafbedekking zelf te verwijderen.

Artikel 20

Ruiming is alleen mogelijk, indien de rechthebbende hiermee instemt of de rechten vervallen zijn verklaard. De bij de ruiming van het graf nog aanwezige overblijfselen of as van overledene(n) worden indien geen verzoek wordt ingediend herbegraven in een daartoe bestemd verzamelgraf of verstrooid op een van de daartoe bestemde, afgesloten gedeelte van de begraafplaats. Nabestaanden kunnen vragen om de overblijfselen te doen verzamelen om deze weer in dezelfde grafruimte te doen plaatsen, dan wel elders bij te zetten. Degene die in een algemeen graf heeft doen begraven kan ook een aanvraag indienen om de overblijfselen indien mogelijk bijeen te doen brengen voor herbegraving elders. Een rechthebbende heeft de mogelijkheid het graf te bestemmen voor andere overledenen. Op deze wijze kan het graf gedurende een volgende generatie in dezelfde familie blijven.

Ook is het mogelijk om de overblijfselen opnieuw bij te zetten in een ander graf op dezelfde begraafplaats of deze over te brengen naar een andere begraafplaats. Volgens de wet blijven na ruiming alle resten op de begraafplaats.

Artikel 21

Leden 2 t/m 4 en 6.

Op grond van de artikelen 27 en 65 Wet op de lijkbezorging is de houder van een begraafplaats verplicht een register bij te houden van overleden, met een nauwkeurige aanduiding van de plaats van begraving of bijzetting. Artikel 10 van het Besluit op de lijkbezorging bevat nadere voorschriften ten aanzien van de gegevens die moeten worden opgenomen ter zake van bijgezette asbussen.

De registers zijn geen zelfstandige boekwerken of computerbestanden, maar een onderdeel van de begraafplaatsadministratie. Deze administratie is voor derden niet toegankelijk. De in of krachtens de wet voorgeschreven gegevens zijn wel openbaar en worden op verzoek aan iedere aanvrager verstrekt.

Leden 3 en 5.

De verordening verplicht rechthebbenden en gebruikers de wijziging van hun adres door te geven. Het is belangrijk het adresbestand van de begraafplaatsadministratie actueel te houden, in verband met het aanbieden van verlenging van de termijn van eigen graven en kindergraven en urnenruimten. Bij eigen graven gaat het om een wettelijke plicht. Ook ten aanzien van algemene graven is het wenselijk om in geval van problemen nabestaanden te kunnen benaderen. Wanneer zij tijdig in kennis worden gesteld van het voornemen om algemene graven te ruimen, kunnen zij de wens te kennen geven dat de overledene in een nieuw eigen graf wordt begraven. Ook is het mogelijk de stoffelijke resten alsnog te laten cremeren en in een asbus te bergen en bij te zetten. Op de noodzaak om adreswijzigingen door te geven zal ook in de grafakten en foldermateriaal worden geattendeerd.

Artikel 22

De verantwoordelijkheid van de gemeente voor de begraafplaats kan worden vergeleken met de verantwoordelijkheid die zij heeft bij de zorg voor andere collectieve voorzieningen zoals wandelgebieden en fietspaden. De verschillende aspecten van de begraafplaatsen vragen in bestuurlijk opzicht om een speciale aanpak. Daarom wordt bij de gemeentelijke begraafplaats deskundigen betrokken door een adviescommissie (artikel 84 van de gemeentewet) in te stellen die het college over de algemene aspecten van de begraafplaats en over de uitvoeringsbesluiten kan adviseren. Hierbij kan worden gedacht aan deskundigen op het gebied van de rouwverwerking, de plaatselijke geschiedenis en monumenten. Maar ook personen uit de kring van rechthebbenden op de graven en omwonenden van de begraafplaats kunnen deel uitmaken van zo'n adviescommissie begraafplaatsen.

Artikel 23

Met deze bepaling worden beslissingen over de verordening bij hiaten en verschil van mening over de interpretatie van de tekst van deze verordening van de raad overgedragen aan het college.

Artikel 24

Dit artikel spreekt voor zich.

Artikel 25

Dit artikel spreekt voor zich.

Artikel 26

In de citeertitel wordt een jaartal opgenomen om de betrokken regeling te onderscheiden van de voorgaande regeling.