Beleidsregels Wet Maatschappelijke Ondersteuning 2016

Artikel 1Afkortingen

Wmo Wet maatschappelijke ondersteuning

AWBZ Algemene wet bijzondere ziektekosten

BIG Beroepen individuele gezondheidszorg

CAK Centraal Administratie Kantoor

CIZ Centrum Indicatiestelling Zorg

GGZ Geestelijke gezondheidszorg

HH Huishoudelijke Hulp (huishoudelijke ondersteuning)

Pgb Persoonsgebonden budget

SVB Sociale Verzekeringsbank

VAR Verklaring Arbeidsrelatie

VOG Verklaring over het gedrag

VWS Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

ZIN Zorg in Natura

ZVW Zorgverzekeringswet

ZZP Zorgzwaartepakket

ZZP-‘er Zelfstandige zonder personeel

Artikel 2 Begrippen

• 1.

  Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015)

• 2.

  Langdurige noodzaak (artikel 9 lid 5 Verordening Wmo 2015): het college beoordeelt individueel of ondersteuning langdurig noodzakelijk is. Een maatwerkvoorziening is in ieder geval langdurig noodzakelijk wanneer de ondersteuning langer dan zes maanden nodig is

• 3.

  Algemeen gebruikelijke voorziening (artikel 1 onder a Verordening Wmo 2015): in het kader van het begrip algemeen gebruikelijke voorziening houdt ‘algemeen verkrijgbaar’ in dat het artikel ook in de reguliere handel verkrijgbaar is, of dat de dienstverlening ook op de vrije markt is in te kopen. Het college onderzoekt altijd of de algemeen gebruikelijke voorziening voor de individuele cliënt algemeen gebruikelijk is.

• 4.

  Zaak: een maatwerkvoorziening in de vorm van een hulpmiddel of woningaanpassing of een persoonsgebonden budget (pgb) bedoeld om een hulpmiddel of woningaanpassing mee te kopen, niet zijnde dienstverlening zoals genoemd onder 5.

• 5.

  Dienstverlening: een maatwerkvoorziening voor ondersteuning bij een gestructureerd huishouden, thuisondersteuning, dagondersteuning of kortdurend verblijf.

• 6.

  Algemene dagelijkse levensbehoeften (adl): in en uit bed komen, aan- en uitkleden, bewegen, lopen, gaan zitten en weer opstaan, toiletbezoek, eten/drinken, medicijnen innemen, ontspanning en sociaal contact, douchebezoek en lichamelijke hygiëne voor inwoners met een zintuiglijke of verstandelijke beperking of psychiatrische problematiek (wordt in het verlengde gegeven van de overige benodigde ondersteuning).

• 7.

  Tekortschietend besef van verantwoordelijkheid (artikel 9, lid 4 Verordening Wmo 2015): een cliënt betoont te kort schietend besef van verantwoordelijkheid wanneer het college vaststelt dat een maatwerkvoorziening voor ondersteuning noodzakelijk is, terwijl de cliënt in staat is of zou zijn geweest op eigen kracht zijn zelfredzaamheid of participatie te handhaven, maar hier niet naar handelt of heeft gehandeld en hem dit valt te verwijten.

• 8.

  Vermijdbare noodzaak (artikel 9, lid 1 Verordening Wmo 2015): het college beoordeelt individueel of de noodzaak van een maatwerkvoorziening voor ondersteuning vermijdbaar was, en of van de cliënt redelijkerwijs verwacht mocht worden dat hij maatregelen kon treffen die de hulpvraag overbodig hadden gemaakt.

• 9.

  Melding en onderzoek (artikel 4 en 5 Verordening Maatschappelijke Ondersteuning Gemeente Zwartewaterland 2015): na een melding in de zin van artikel 2.3.2 lid 1 Wmo start het college een onderzoek zoals genoemd in artikel 2.3.2 lid 2 tot en met 8 Wmo en artikel 4 en 5 Verordening Maatschappelijke Ondersteuning.

• 10.

  Eerstegraads familieleden: familieleden in de eerste graad zijn: (ex) echtgenoot of echtgenote, de persoon met wie men samenwoont of een samenlevingscontract of geregistreerd partnerschap heeft, ouders, pleegouders, schoonouders, kinderen, pleegkinderen, stiefkinderen, schoonzonen en schoondochters.

• 11.

  Tweedegraads familieleden: familieleden in de tweede graad zijn: broers, zussen, zwagers, schoonzussen, grootouders, kleinkinderen.

• 12.

  Huisgenoot : een persoon die –ofwel op basis van een familieband, ofwel op basis van een bewuste keuze- een huishouden vormt met de persoon die een hulpvraag heeft / beperkingen ondervindt. Een huisgenoot is bijvoorbeeld een inwonend kind, maar ook inwonende ouders. Of er sprake is van inwoning, wordt beoordeeld aan de hand van de concrete en feitelijke situatie. Daarbij staat inwonend tegenover het hebben van een volledig eigen en zelfstandige huishouding.

• 13.

  Eenmalige uitkering: eenmalige uitkering zoals gehanteerd in de AWBZ: Indien besloten wordt dat een pgb-houder geen recht meer heeft op een persoonsgebonden budgetkrijgt de zorgverlener in dat geval een eenmalige uitkering ter hoogte van één gemiddeld maandloon over de laatste drie volle kalendermaanden, voor zover er nog voldoende budget is.

• 14.

  Formele hulp: een hulpverlener is een formele hulp als deze als zorg verlenende organisatie staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, in het KwaliteitsregisterJeugd, in het BIG-register of als zelfstandige zonder personeel over een VAR verklaringbeschikt en geen familielid is.

• 15.

  Gebruikelijke hulp: van gebruikelijke hulp is sprake indien er een huisgenoot aanwezig is die in staat kan worden geacht om bijvoorbeeld licht huishoudelijke ondersteuning over te nemen. Bij gebruikelijke hulp wordt rekening gehouden met de leeftijd van de huisgenoten.

• 16.

  Informele hulp: hulp uit het eigen sociaal netwerk wordt ook wel informele hulp genoemd. Informele hulp kan geboden worden door een mantelzorger of vrijwilliger, bijvoorbeeld een familielid, vriend(in), buur of een bekende.

• 17.

  Mantelzorg: mantelzorgers zorgen langdurig en onbetaald voor een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende partner, ouder, kind of ander familielid, vriend of kennis. Mantelzorgers zijn geen beroepsmatige zorgverleners, maar geven zorg omdat zij een persoonlijke band hebben met degene voor wie ze zorgen. Mantelzorg overstijgt gewoonlijk de gebruikelijke zorg en wordt ook wel boven gebruikelijke zorg genoemd.

• 18.

  Trekkingsrecht: per 1 januari 2015 maakt de gemeente het pgb-bedrag niet meer rechtstreeks over aan de pgb-houder maar aan de Sociale Verzekeringsbank. Dit is een wettelijke verplichting. Hiermee wordt beoogd om fraude met pgb’s tegen te gaan en daarmee de houdbaarheid van het Pgb te vergroten.

• 19.

  Vrijwilliger: vrijwilligers kiezen er bewust voor om te zorgen. Als zij met het vrijwilligerswerk starten, is er (nog) geen emotionele band. Daarnaast zorgen zij voor iemand in een afgebakende tijd (bijvoorbeeld een dagdeel per week) en kunnen zij de zorg op eigen initiatief beëindigen.

Artikel 3 Algemene voorziening

Een algemene voorziening is in principe een vrij toegankelijke, -zonder dat eerst een diepgaand onderzoek wordt verricht naar de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de gebruikers- dienst, activiteit of zaak, gericht op zelfredzaamheid, participatie, beschermd wonen of opvang.

Een algemene voorzieningeis derhalve een breed begrip. Het betreffen dus voorzieningen waar iedereen, zonder indicatie of andere vorm van toegang, gebruik van kunnen maken. Algemene voorzieningen kunnen commerciële diensten zijn zoals een wasserette/stomerij of een boodschappenbezorg-dienst van een supermarkt, maar ook diensten zonder winstoogmerk, zoals het restaurant van een verzorgingshuis waar buurtbewoners tegen een geringe vergoeding kunnen eten. Alvorens een individuele voorziening toe te kennen dient altijd te worden gekeken of een voorliggende voorziening in de vorm van een algemene voorziening kan worden toegepast.

Artikel 4 Wettelijk voorliggende voorzieningen

Voorliggend op de Wmo is een voorziening/dienst op grond van een andere wettelijke regeling, zoals de Wet langdurige zorg (Wlz), ziektekosten-verzekering, jeugdwet of het Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen (UWV). Indien dit het geval is, zal er op grond van de Wmo geen voorziening/dienst worden verstrekt.

Artikel 5 Individuele voorziening

Het college verstrekt een maatwerkvoorziening gericht op de ondersteuning van een individuele cliënt.

Artikel 6 Goedkoopst compenserend

Het college verstrekt de goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening.

Artikel 7 Externe advisering

Het college vraagt een door hem daartoe aangewezen adviesinstantie om advies indien het college dat gewenst vindt.

Artikel 11 Keuzevrijheid maatwerkvoorziening diensten

Het college koopt diensten in bij een of meer derden en bepaalt welke dienst geleverd wordt aan de cliënt. De cliënt kan de leverancier van de maatwerkvoorziening voor dienstverlening kiezen uit door de gemeente gecontracteerde aanbieders, voor zover deze leverancier naar het oordeel van het college in staat is de door het college in het plan van aanpak bepaalde dienst te leveren.

Artikel 13 Algemene regels rond het persoonsgebonden budget voor ondersteuning bij zelfstandig wonen, vervoer en bij zelfredzaamheid en participatie

• 1.

  Het college verstrekt op verzoek van de cliënt een Pgb voor ondersteuning in de vorm van dienstverlening of in de vorm van een zaak, nadat het college heeft beoordeeld of de cliënt in het kader van het verstrekken van een Pgb redelijkerwijs in staat is zijn belangen te behartigen en de verantwoordelijk voor het inkopen van diensten of zaken en het afsluiten van contracten kan dragen.Het college betrekt in het onderzoek (niet limitatief):

• a.

  een curatele, beschermingsbewind of mentorschap dat over de cliënt is uitgesproken;

• b.

  de besteding van een eerder aan cliënt verstrekt pgb;

• c.

  de financiële en eventuele schuldenpositie van de cliënt;

• d.

  de inhoud van het gesprek met de cliënt over het pgb;

• e.

  de aanwezigheid van een vertegenwoordiger of een persoon uit het sociale netwerk die de cliënt kan bijstaan.

  • 2.

    Verstrekking in de vorm van een persoonsgebonden budget vindt niet plaats indien:

• a.

  op grond van aanwijzingen die tijdens het onderzoek duidelijk zijn geworden het ernstige vermoeden bestaat dat de aanvrager problemen zal hebben bij het omgaan met een persoonsgebonden budget, dan wel als gevolg van zijn financiële situatie niet kan beschikken over (een deel van) het persoonsgebonden budget;

• b.

  er sprake is van een progressief ziektebeeld;

• c.

  er sprake is van een aantoonbare schuldenlast waarbij het vermoeden bestaat dat het persoonsgebonden budget zal worden aangewend voor de afwenteling van de schuldenlast. Er wordt dan geen persoonsgeboden budget toegekend, maar er zal een voorziening in natura worden verstrekt.

• d.

  voor zover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de belanghebbende voorafgaand aan de indiening van de aanvraag heeft gemaakt en niet meer is na te gaan of de ingekochte voorziening noodzakelijk was.

• e.

  er sprake is van een algemene of overige (Jeugd; die in de wijk of in de gemeente Zwartewaterlandaanwezig is, en die volledig toereikend is om passende ondersteuning te bieden aan de individuele aanvrager) voorzieningen.

(met betrekking tot wettelijk uitgesloten Jeugd):

• f.

  de kosten van bemiddeling;

• g.

  er sprake is van een kinderbeschermingsmaatregel of jeugdreclassering en indien de jeugdige opgenomen is met een machtiging gesloten jeugdhulp;

• h.

  niet gekozen wordt voor een Pgb als dit niet doelmatiger is dan zorg in natura en wanneer gemeentelijke inkoopvoordelen wegvallen als veel cliënten kiezen voor een pgb: een belangrijk voorbeeld is het Collectief Vraagafhankelijk Vervoer.

  • 3.

    De gemeente mag het Pgb weigeren wanneer:

• a.

  blijkt dat de cliënt onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• b.

  de cliënt niet voldoet aan de aan het Pgb verbonden voorwaarden;

• c.

  de cliënt het Pgb niet of voor een ander doel gebruikt.

• • 4.

    Meerkosten zelf bijbetalen

• Het Pgb kan worden geweigerd voor zover de kosten van het betrekken van de ondersteuning via een Pgb hoger zijn dan de individuele voorziening (Jeugd) en/of maatwerkvoorziening (Wmo) in natura. Indien de wensen van de cliënt echter hoger zijn dan de kosten van een individuele voorziening /maatwerkvoorziening in natura kan de cliënt in dit geval zelf de aanvullende kosten bijleggen.

• 5.

  De volgende zorgvormen / taken of betalingen zijn uitgesloten of niet toegestaan:

• a.

  Administratie

• De doorlopende administratiekosten die de pgb-houder bij derden heeft belegd komen niet voor betaling uit een Pgb in aanmerking. De pgb-administratie doet een pgb-houder zelf of een vertegenwoordiger doet dit zonder hiervoor geld uit het Pgb te ontvangen.

• b.

  Coördinatie

• Een cliënt komt in principe alleen in aanmerking voor een Pgb als hij zelf (of een vertegenwoordiger) op verantwoorde wijze regie kan voeren. Coördinatie is om deze reden niet aan de orde, deze rol vervult de pgb-houder zelf of is belegd bij een vertegenwoordiger.

• c.

  Het is niet toegestaan om na het einde van een Pgb , buiten de schuld om van de budgethouder, maximaal een volledig maandsalaris uit te keren aan de zorgverlener. De beëindiging van een dienstverband om een bepaalde reden wordt gezien als een zakelijk risico. Daar komt bij dat in schrijnende gevallen de hardheidsclausule toegepast worden kan.

• d.

  Het is niet toegestaan om van het Pgb budget reiskosten te vergoeden van de zorgverlener. Reiskostenvergoeding behoort tot de secundaire arbeidsvoorwaarden en is principieel niet toerekenbaar aan de te verlenen zorg.

• e.

  Het is een houder van een Pgb budget wel toegestaan om vanuit hun budget een feestdagenuitkering te betalen. De uitkering is eenmalig maximaal € 272,-

Uitzonderingen op de uitsluitingen onder a of b zijn:

• a.

  wanneer geen passende natura voorziening beschikbaar is, en;

• b.

  niet door de gemeente gecontracteerd kan worden, en;

• c.

  de cliënt niet in staat is op verantwoorde wijze uitvoering te geven aan het pgb;

• d.

  Crisishulp / crisisopvang / spoedeisende zorg

• Wanneer in geval van crisis direct hulp moet worden verleend is er geen tijd om een persoonlijk ondersteuningsplan of gezinsplan op te stellen, de hoogte van het Pgb te bepalen en een (arbeids-) overeenkomst te sluiten met een hulpverlener / organisatie. Bovendien moet deze hulp voldoen aan kwaliteitseisen. Voor crisishulp is het om deze redenen niet mogelijk een Pgb te ontvangen.

• e.

  Voortgezette diagnostiek

• Aan de hand van diagnostiek wordt een persoonlijk ondersteuningsplan of gezinsplan opgesteld en bepaald welke voorzieningen moeten worden ingezet. Diagnostiek moet voldoen aan specifieke kwaliteitseisen. Het ligt daarom niet voor de hand om deze zorgvorm via een Pgb te verstrekken.

• f.

  Pleegzorg

• De opvang van een kind door een pleegouder, is uitgesloten van het pgb. Voor deze zorg kan namelijk een pleegzorgvergoeding worden ontvangen. Dit is een onkostenvergoeding die niet als inkomen wordt gezien en verschilt daarmee van het pgb. Via de organisatie die pleegzorg organiseert is kwaliteit en begeleiding van het pleeggezin geborgd. Voor de zorg die een kind extra nodig heeft kan een (pleegzorg)ouder wel een Pgb ontvangen.

• 6.

  Met het Pgb dient de cliënt een kwalitatieve en effectieve zaak of dienst in te kopen. Het college beoordeelt de kwaliteit en effectiviteit aan de hand van de maatwerkvoorziening die zou zijn verstrekt en het plan van eisen of het plan van aanpak. Het persoonsgebonden budget wordt zo vastgesteld dat de aanvrager daarmee een voorziening kan kopen die gelijkwaardig is aan een voorziening in natura. Tenzij in dit Besluit anders is aangegeven, bedraagt het persoonsgebonden budget maximaal het bedrag dat het college aan de gecontracteerde leverancier betaalt voor de goedkoopst compenserende voorziening, inclusief onderhoud, keuring en reparatie en eventuele wettelijk verplichte verzekering.

• 7.

  Het college bepaalt de hoogte van het Pgb voor een zaak of dienst op basis van het plan van eisen of het plan van aanpak en aan de hand van de kostprijs van de in de betreffende situatie goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening. De kostprijs wordt bepaald door:

  • a.

    een aanbesteding;

  • b.

    een consultatie in de markt;

  • c.

    overleg met de aanbieder of leverancier;

  • d.

    een of meer offertes die door de cliënt zijn opgevraagd.

• Het college kan de hoogte van het Pgb voor een zaak baseren op beschikbare tweedehandse voorzieningen, waarbij rekening gehouden wordt met de kortere levensduur van een tweedehands voorziening.

• De cliënt kan een dienst of zaak inkopen die meer kost dan de goedkoopst compenserende voorziening en zelf het verschil tussen het Pgb en de prijs van de door de cliënt gewenste voorziening betalen.

• 8.

  Wanneer een goedkopere voorziening wordt aangeschaft, wordt het persoonsgebonden budget beperkt tot aankoopprijs van de gekochte voorziening;

• 9.

  De uitbetaling van het Pgb gebeurt op grond van het trekkingsrecht (artikel 2.6.2 van de wet) door de Sociale Verzekeringsbank, tenzij het een eenmalig uitbetaling betreft. Het college voldoet eenmalige uitbetalingen na ontvangst van de desbetreffende nota en zo veel mogelijk rechtstreeks aan de leverancier.

• 10.

  Het college controleert de besteding van een Pgb voor een zaak door de cliënt te verplichten na levering van de zaak de desbetreffende nota aan het college te overleggen. Het college kan zo nodig ter controle een huisbezoek afleggen. Een voorziening die de aanvrager met een persoonsgebonden budget heeft aangeschaft, moet worden ingeleverd bij- of terugbetaald aan de gemeente, als er tussentijds geen recht meer op bestaat.

• 11.

  Het college voert de controle op de besteding van het Pgb voor een dienst uit. Het college controleert hierbij in ieder geval of de dienst is geleverd door de persoon of de organisatie bij wie de dienst is ingekocht.

• 12.

  De cliënt dient de voor het onderzoek als bedoeld in dit artikel onder lid 8 relevante bewijsstukken in ieder geval twee kalenderjaren te bewaren zodat het college de controle op de besteding kan uitvoeren. In de beschikking wordt opgenomen welke bewijsstukken dit betreft.

• 13.

  Voorzieningen die zijn aangeschaft met een persoonsgebonden budget zoals o.a. rolstoelen en scootmobielen worden geacht in bruikleen te zijn verstrekt aan aanvrager.

• 14.

  Indien er een noodzaak is een persoonsgebonden budget te beëindigen, dient verhoudingsgewijs terugbetaald te worden. Persoonsgebonden budget voor bijvoorbeeld onderhoud van een voorziening of voor huishoudelijke hulp wat nog niet gegeven is kan teruggevorderd worden. Indien sprake is van een gekochte voorziening wordt in overleg met de aanvrager of nabestaanden gekeken of het middel aan de verstrekkende leverancier terug verkocht kan worden. Daarbij wordt globaal uitgegaan van de volgende tabel:

  • -

    0 tot 1 jaar oud - 80% van het aankoopbedrag

  • -

    1 tot 2 jaar oud - 60% van het aankoopbedrag

  • -

    2 tot 3 jaar oud - 50% van het aankoopbedrag

  • -

    3 tot 4 jaar oud - 40% van het aankoopbedrag

  • -

    4 tot 5 jaar oud - 30% van het aankoopbedrag

  • -

    Ouder dan 5 jaar - 10% van het aankoopbedrag

• Indien een leverancier een middel niet terug wil kopen wordt een richtprijs afgesproken uitgaande van bovenstaande tabel die voor terugvordering in aanmerking komt. Indien cliënt een duurdere voorziening aangeschaft heeft dan het persoonsgebonden budget met eigen geld, dan wordt alleen het persoonsgebonden budget bedrag verrekend volgens bovenstaande tabel.

Artikel 14 Gemeentelijk beleid in de uitvoering van het trekkingsrecht

In de wet is bepaald, dat met ingang van 2015 het zogenaamde ‘trekkingsrecht’ geldt. Dit houdt in dat de gemeente het Pgb niet op de bankrekening van de budgethouder stort, maar op rekening van het servicecentrum Pgb van de SVB.

• a.

  Budgethouders betalen de zorgverleners niet meer zelf, ze moeten de SVB opdracht geven voor betalingen aan hun zorgverleners. De budgethouder laat via declaraties of facturen aan de SVB weten hoeveel uren hulp zijn geleverd en de SVB zorgt vervolgens voor de uitbetaling aan de zorgverlener. De niet bestede Pgb bedragen worden door de SVB na afloop van de verantwoordingsperiode terugbetaald aan de gemeente.

• b.

  Om Pgb via trekkingsrecht te kunnen uitvoeren, moet de budgethouder een zorgovereenkomst hebben met de zorgverlener. Bij elke betaalopdracht controleert de SVB of de betaling klopt met deze zorgovereenkomst. Als de SVB geen zorgovereenkomst heeft, kan de zorgverlener niet uitbetaald worden.

• c.

  De gemeente kiest ervoor om de zorgovereenkomsten individueel te beoordelen en te accorderen vanaf 1 januari 2015. Dit doet recht aan het uitgangspunt om kwalitatief maatwerk te leveren. De geaccordeerde zorgovereenkomsten worden doorgegeven via Mijn Pgb en vergezeld van de maximumtarief per zorgovereenkomst.

• d.

  Terugvordering en incidentele betalingen voor eenmalige verstrekkingen zijn een verantwoordelijkheid van de gemeente. De uitvoering in daarmee een gemeentelijk bedrijfsinterne aangelegenheid. De praktijk wijst uit dat in onze situatie het aantal en soort gevallen beheersbaar en uitvoerbaar zijn.

Artikel 15 Periodiek onderzoek

Het college kan op grond van artikel 2.3.9 van de wet periodiek een heronderzoek uitvoeren.

Zo nodig voert het college opnieuw een onderzoek uit zoals bepaald in artikel 2.3.2 van de wet en in artikel 5 van de Verordening Wmo 2015.

Artikel 20 Respijtzorg mantelzorger

Het college kan aan de ontvanger van mantelzorg respijtzorg verstrekken ten behoeve van de mantelzorger, wanneer de mantelzorger maatschappelijke ondersteuning in de zin van de Wmo verleent aan de ontvanger. De respijtzorg duurt maximaal zes weken per jaar.

Artikel 21 Ondersteuning bij het normale gebruik van de woning

• 1.

  Het college verstrekt een maatwerkvoorziening aan cliënten die ondersteuning bij zelfredzaamheid en participatie nodig hebben doordat zij beperkingen ondervinden bij het normale gebruik van hun woning, voor zover het zelfstandige woonruimte betreft, en voor zover in de beperkingen bij het normale gebruik van de woning niet kan worden voorzien met eigen middelen, met gebruikelijke hulp, met voorliggende voorzieningen, met een algemeen gebruikelijke voorziening, met een algemene voorziening, met mantelzorg of met ondersteuning uit het eigen sociaal netwerk.

• 2.

  Het college verstrekt geen maatwerkvoorziening ten behoeve van gemeenschappelijke ruimtes, met uitzondering van:

  • a.

    automatische deuropeners;

  • b.

    hellingbanen;

  • c.

    het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren;

  • d.

    het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders;

  • e.

    het aanbrengen van een opstelplaats bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte.

• 3.

  Het college verstaat onder een algemeen gebruikelijke woonvoorziening eveneens een algemeen gebruikelijke verhuizing. Een algemeen gebruikelijke woonvoorziening is een simpel hulpmiddel of een simpele aanpassing, niet aangepast aan de individuele gebruiker (afgezien van in hoogte verstelbare poten en dergelijke) en ook in de reguliere handel verkrijgbaar.

Voorbeelden zijn (niet limitatief):

• a.

  Aangepaste box (geen vergoeding)

• b.

  Aankleedtafel voor kinderen tot 3 jaar

• c.

  Airco: losse airco-units

• d.

  Antislipvoorzieningen (waaronder antisliptegels)

• e.

  Autoaanpassingen zoals automatische transmissie en stuurknuppel

• f.

  Bromfiets / brommobiel (45km auto’s)

• g.

  Centrale verwarming

• h.

  Douchekop op glijstang

• i.

  Fiets / ligfiets / fietsen met hulpmotor / tandem / tandem met hulpmotor

• j.

  Handgrepen

• k.

  Een-hendelkraan

• l.

  Hobbyruimte (ook voor het aanpassen of bereiken is geen vergoeding mogelijk)

• m.

  Kookplaat en afzuigkap

• n.

  Los staande douchekruk

• o.

  Mobiele telefoon

• p.

  Personenauto

• q.

  Sokkels voor het plaatsen van een wasmachine c.q. koelkast.

• r.

  Stalling voor een fiets of driewielfiets

• s.

  Steunbeugels bij bijvoorbeeld het toilet of in de badkamer

• t.

  Thermostaat mengkraan

• u.

  Tweede toilet boven (bij huizen jonger dan 1985)

• v.

  Verhoogde wc-pot

• w.

  Vervangen van lavet door douche

• x.

  Verwijderen van een bad

• y.

  Wasdroger

• z.

  Waterbed

  • 4.

    Een voorziening is niet algemeen gebruikelijk indien:

• a.

  er sprake is van plotseling optredende medisch aantoonbare problemen waardoor de aangevraagde voorziening een acute, onverwachte vervanging van een algemeen gebruikelijke en nog niet afgeschreven voorziening betreft én

• b.

  cliënt een inkomen onder 110% van het bijstandsinkomen heeft.

• Bij cliënten met een inkomen op bijstandsniveau (100%) of lager zal onderzoek plaatsvinden naar de redelijkheid en billijkheid van het niet vervangen van algemeen gebruikelijke maar medisch noodzakelijke voorzieningen. Dit onderzoek zal de richtlijnen voor de bijzondere bijstand volgen. Deze richtlijnen gaan ervan uit dat op bijstandsniveau gespaard kan worden voor duurzame goederen.

• 5.

  In het kader van begeleiding zijn algemeen gebruikelijke voorzieningen niet bij wet gecreëerde voorzieningen buiten de Wmo om, die indien voorhanden in redelijkheid een oplossing bieden voor de zorgbehoefte van de verzekerde.

• 6.

  Het college vindt een verhuizing in ieder geval algemeen gebruikelijk wanneer:

  • a.

    de cliënt verhuist van een niet-zelfstandige woonruimte naar een zelfstandige woonruimte;

  • b.

    de verhuizing voorzienbaar was. Dit is het geval wanneer de cliënt al geruime tijd op zoek was naar een andere woning, hetzij door ingeschreven te staan voor of te reageren op een huurwoning, hetzij door te zoeken naar een koopwoning.

• 7.

  Het college verstrekt de goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening voor wonen en baseert zich daarbij op het voorzieningenniveau sociale woningbouw. De goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening voor wonen is een verhuizing naar een geschikte of geschikt te maken woning.

• 8.

  Het college past lid 4, tweede volzin niet toe wanneer de totale kostprijs van de maatwerkvoorziening(en) ter ondersteuning van het normale gebruik van de woning, voor zover bekend ten tijde van het onderzoek, lager zijn dan € 10.000, of wanneer geen geschikte of geschikt te maken woning binnen een redelijke termijn beschikbaar is. Het college onderzoekt voor de individuele cliënt wat een redelijke termijn is en betrekt daarbij de eventuele uitstelbaarheid van de verhuizing.

• 9.

  Een maatwerkvoorziening als ondersteuning bij het zelfstandig wonen kan bestaan uit:

  • a.

    bouwkundige of woontechnische maatwerkvoorziening: woningaanpassing of woonunit;

  • b.

    niet-bouwkundige of niet-woontechnische maatwerkvoorziening: losse of vaste hulpmiddelen;

  • c.

    een vergoeding van stoffering- en/of verhuiskosten; het college kan deze vergoeding ook toekennen aan een inwoner die een aangepaste woning bewoont en het college deze woning beschikbaar wil laten komen voor een persoon met beperkingen;

  • d.

    een uitraasruimte: verblijfsruimte voor een persoon die door een gedragsstoornis ernstig ontremd gedrag vertoont en voor wie het noodzakelijk om zich af te kunnen zonderen en tot rust te komen in een kleine, veilige en prikkelarme ruimte;

  • e.

    huurderving: het college kan een verhuurder vragen een aangepaste woning beschikbaar te houden voor een persoon met een beperking en de huur derving vergoeden aan de verhuurder met ingang van de datum van opzegging van de vorige huurder.

• 10.

  Voorwaarden woningsanering

• Om in aanmerking te komen voor woningsanering moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

• a.

  de noodzaak tot woningsanering, vanwege klachten (COPD en/of Astma) in verband met een allergie voor huisstof of huisstofmijt, is vastgesteld;

• b.

  bij de aanschaf van de huidige vloer- en raambedekking was geen sprake van een(verwachte) noodzaak tot woningsanering;

• c.

  de woning is niet eerder gesaneerd op grond van de Wmo of andere wet- en regelgeving;

• d.

  de woningsanering is aangevraagd binnen één jaar nadat voor de eerste maal een allergie voor huisstof of huisstofmijt is vastgesteld;

• e.

  er is sprake van een acute noodsituatie van de woningsanering, met een daarbijbehorende afschrijvingstermijn;

• f.

  Bij de aanschaf van nieuwe materialen is het van belang dat deze adequaat zijn (en niet duurder dan strikt noodzakelijk) met name in relatie tot het ziektebeeld van belanghebbende;

• g.

  In principe wordt bij verhuizing geen vergoeding voor woningsanering gegeven omdat bij verhuizing de woning opnieuw wordt ingericht (algemeen gebruikelijk). Bij de inrichting kan rekening gehouden worden met de medisch noodzakelijke inrichting;

• h.

  Vervanging van de bedekking geldt voor de woonkamer en de kamer van de betrokkene;

• i.

  Alleen indien daartoe in de medische rapportage (van CARA verpleegkundige) eenexpliciete noodzaak voor wordt aangegeven kunnen ook andere ruimte voor aanpassing in aanmerking komen.

• 11.

  De hoogte van de vergoeding:

• Voor het bepalen van de hoogte van de vergoeding van vloer- en raambedekking wordt de NIBUD norm aangehouden. Als prijzen hierin niet voorkomen dan wordt een marktconforme prijs gehanteerd.

• 12.

  Maatwerk verhuiskosten

• Als iemand zich meldt met het verzoek voor maatwerk in de woning moet de vraag zijn: wat is het probleem, hoe kan het probleem opgelost worden en wat kan de burger zelf doen om dat voor elkaar te krijgen? Als de beste oplossing is verhuizen, maar de klant kan de verhuizing niet bekostigen, dan kan er voor de verhuiskosten maatwerk worden geleverd. Er moet inzicht zijn in de verhuiskosten. Geen woning/huishouden is immers precies hetzelfde. Bij het bepalen van de verhuiskosten spelen de volgende zaken een rol:

• a.

  Het aantal spullen dat verhuist moet worden;

• b.

  De afstand naar de nieuwe woning;

• c.

  Montage en/of demontage werkzaamheden;

• d.

  Noodzakelijkheid van een verhuislift.

  • 13.

    Zowel voor het verstrekken van dit maatwerk in natura, als het bepalen van de Pgb worden verschillende offertes opgevraagd.

Artikel 22 In aanmerking te nemen kosten voor een woningaanpassing

Het college neemt de volgende kosten in aanmerking bij de vaststelling van de maatwerkvoorziening of het Pgb voor een woningaanpassing:

• 1.

  de aanneemsom (hierin begrepen de loon- en materiaalkosten) voor het treffen van de voorziening;

• 2.

  de risicoverrekening van loon- en materiaalkosten, met inachtneming van het bepaalde in de Risicoregeling woning- en utiliteitsbouw 1991;

• 3.

  het architectenhonorarium tot ten hoogste 10% van de aanneemsom met dien verstande dat dit niet hoger is dan het maximale honorarium als bepaald in SR 1988 van de BNA. Alleen in die gevallen dat het noodzakelijk is dat een architect voor de woningaanpassing moet worden ingeschakeld worden deze kosten subsidiabel geacht. Het betreft dan veelal de ingrijpender woningaanpassingen;

• 4.

  de leges voor zover deze betrekking hebben op het treffen van de voorziening;

• 5.

  de verschuldigde en niet verrekenbare of terugvorderbare omzetbelasting;

• 6.

  renteverlies, in verband met het verrichten van noodzakelijke betaling aan derden voordat de bijdrage is uitbetaald, voor zover deze verband houdt met de bouw dan wel het treffen van voorzieningen;

• 7.

  de prijs van bouwrijpe grond, indien noodzakelijk als niet binnen het oorspronkelijke kavel gebouwd kan worden, volgens bijgaande tabel;

• 8.

  de door het college (schriftelijk) goedgekeurde kostenverhogingen, die ten tijde van de raming van de kosten redelijkerwijs niet voorzien hadden kunnen zijn;

• 9.

  de kosten in verband met noodzakelijk technisch onderzoek en adviezen met betrekking tot het verrichten van de aanpassing;

• 10.

  de kosten van aansluiting op een openbare nutsvoorziening;

Artikel 28 Maatwerkvoorziening voor ondersteuning bij vervoer rondom de woonplaats

• 1.

  Het college verstrekt een maatwerkvoorziening voor ondersteuning bij vervoer aan een cliënt met een (zeer) beperkte mobiliteit wanneer uit het onderzoek blijkt dat de cliënt een substantiële vervoersbehoefte heeft en hierin niet kan voorzien op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met voorliggende voorzieningen, met een algemeen gebruikelijke voorziening, met een algemene voorziening, met mantelzorg of met ondersteuning uit het eigen sociaal netwerk.

• 2.

  Het college verstrekt de goedkoopst compenserende maatwerkvoorziening voor ondersteuning bij vervoer. Bij een cliënt met een beperkte mobiliteit is de goedkoopst compenserende voorziening voor ondersteuning bij vervoer het systeem van collectief deur-tot-deur vervoer (hierna ‘de taxipas’ genoemd) dat is gericht op het vervoer van personen met een beperking, voor zover aanwezig in de gemeente. Het college verstrekt pas een andere maatwerkvoorziening dan de taxipas of een Pgb wanneer de cliënt geen gebruik kan maken van de taxipas.

• 3.

  Bij een cliënt met een zeer beperkte mobiliteit kan het college naast de taxipas of andere voorziening een aanvullende maatwerkvoorziening voor vervoer op de korte afstand verstrekken.

• 4.

  Extra kosten

• Bij de verstrekking van een scootmobiel kunnen ook kosten voor een eventuele stallingen/of oplaadpunt worden vergoed. De vergoeding zal echter nooit hoger zijn dannoodzakelijk voor een goedkoopst adequate voorziening en moeten in verhouding staan tot de verstrekking.

Artikel 31 Begeleiding/Ondersteuning omvat een aantal producten:

• a.

  Persoonlijke verzorging

• b.

  Individuele begeleiding basis

• c.

  Individuele begeleiding plus

• d.

  Individuele begeleiding speciaal

• e.

  Begeleiding groep licht

• f.

  Begeleiding groep midden

• g.

  Begeleiding groep zwaar

• h.

  Vervoer dagbesteding

• i.

  Vervoer dagbesteding rolstoel

• j.

  Respijtzorg

Artikel 32 Omvang Begeleiding Individueel

De omvang van de indicatie voor individuele begeleiding (het aantal uren) is gebaseerd op de optelsom van de duur van de betreffende activiteiten.

Artikel 33 Omvang Begeleiding Groep

Begeleiding groep wordt vastgesteld in dagdelen. Een dagdeel staat gelijk aan maximaal 4 aaneengesloten uren. Het aantal dagdelen Begeleiding Groep dat wordt geïndiceerd is afhankelijk van:

• a.

  de noodzaak;

• b.

  de mogelijkheden van de cliënt;

• c.

  het doel dat begeleiding groep voor deze specifieke cliënt heeft;

• d.

  de mogelijkheden van de specifieke dagbestedingsgroep.

Artikel 34 Vervoer bij Begeleiding Groep

Bij een indicatie voor Begeleiding Groep zal ook worden onderzocht of de cliënt in staat is om de locatie van de dagbesteding te bereiken. Wanneer dit niet mogelijk is kan vervoer van en naar de dagbesteding worden geïndiceerd.

Artikel 35 Kortdurend verblijf

• 1.

  Als er sprake is van de combinatie van voortdurende zorg en toezicht van de cliënt en dreigende overbelasting van de mantelzorger en als andere voorliggende voorzieningen niet voldoen, kan kortdurend verblijf worden geïndiceerd. Een uitzondering hierop geldt wanneer het gaat om ouders die bovengebruikelijke zorg verlenen aan hun kinderen.

• 2.

  De omvang van kortdurend verblijf is 1, 2 of 3 etmalen per week, afhankelijk van wat noodzakelijk is in de specifieke situatie van de cliënt.

• 3.

  In de instelling waar de cliënt kortdurend verblijft wordt de dagelijkse zorg overgenomen. Wanneer verpleging nodig is moet hiervoor apart een indicatie op grond van de AWBZ/Wlz worden geïndiceerd.

• 4.

  Bij een indicatie voor kortdurend verblijf zal ook worden onderzocht of de cliënt in staat is om de instelling voor kortdurend verblijf te bereiken. Wanneer dit niet mogelijk is, kan vervoer worden geïndiceerd.

Artikel 36 Tarieven- en productentabel

Artikel 37 Resultaatgebieden

• 1.

  De producten Begeleiding zijn gericht op:

• a.

  het begeleiden van Inwoner bij zijn verslechterende zelfredzaamheid en/of participatie; of

• b.

  het stabiliseren van de zelfredzaamheid en/of participatie van Inwoner; of

• c.

  het verbeteren van de zelfredzaamheid en/of participatie van Inwoner.

• 2.

  De door Aanbieder te verrichten activiteiten vallen binnen de volgende resultaatsgebieden:

• a.

  ondersteunen bij en opbouwen van sociaal netwerk cliënt;

• b.

  ondersteunen van de thuisadministratie;

• c.

  ondersteuning bij arbeidsparticipatie/dagbesteding;

• d.

  ondersteuning bij zelfzorg;

• e.

  persoonlijk functioneren;

• f.

  mantelzorgondersteuning.

Artikel 38 Opvang en beschermd wonen

Beschermd wonen is een taak voor centrumgemeente Zwolle. Zwolle is door de gemeente Zwartewaterland gemandateerd en krijgt ook het budget voor deze taak. Er gelden regionale indicatiecriteria voor beschermd wonen en regionale afspraken over toewijzing en uitstroom.

Artikel 39 Eigen bijdrage

• 1.

  Het college legt een eigen bijdrage op voor alle maatwerk-voorzieningen en pgb’s die verstrekt worden op grond van de Wmo 2015, met uitzondering van rolstoelen en voorzieningen voor minderjarigen voor zover het geen woningaanpassing betreft, tot de maximale bedragen zoals deze zijn opgenomen in het Uitvoeringsbesluit Wmo, en tot de kostprijs van de maatwerkvoorziening of de hoogte van het pgb, en zolang het college instandhoudingskosten betaalt voor de maatwerkvoorziening of indien deze onderdeel zijn van het pgb.

• 2.

  Het college voert het opleggen van een eigen bijdrage voor de taxipas niet uit tot een nader te bepalen tijdstip.

• 3.

  Het college legt de eigen bijdrage voor een maatwerkvoorziening in de vorm van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt op aan de onderhoudsplichtige ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is toegewezen, en degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

• 4.

  Het Centraal Administratie Kantoor (CAK) bepaalt de hoogte van de eigen bijdrage en int deze.

• 5.

  Indien door of namens belanghebbende wordt aangegeven dat dit periodebedrag op basis van het inkomen, voor de woningaanpassing van € 2.500,00 of hoger, niet voldaan kan worden, kan een verlenging van deze periode worden aangeboden. De periode kan tot maximaal 10 jaar worden verlengd. Deze verlenging wordt als maatwerk aangeboden in overleg met de Wmo-consulent. Belanghebbende is echter gehouden om zijn zienswijze met fysieke bewijsstukken te onderbouwen.

Artikel 40 Herziening of terugvordering

Het college kan het besluit tot verstrekking van de maatwerkvoorziening of het Pgb intrekken of herzien wanneer degene die de maatwerkvoorziening of het Pgb ontvangt:

• a.

  overlijdt;

• b.

  geen ondersteuning in het kader van de Wmo 2015 in de vorm van een maatwerkvoorziening meer nodig heeft;

• c.

  verhuist naar een andere gemeente;

• d.

  de maatwerkvoorziening of het Pgb niet meer toereikend is;

• e.

  het Pgb niet binnen zes maanden na uitbetaling heeft besteed aan het inkopen van de zaak of dienst waarvoor het Pgb is verstrekt;

• f.

  onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere beslissing zou hebben geleid;

• g.

  niet voldoet aan de aan de maatwerkvoorziening of het Pgb verbonden voorwaarden;

• h.

  de maatwerkvoorziening of het Pgb niet of voor een ander doel gebruikt.

Artikel 41 Terugvordering

• 1.

  Indien het ingetrokken of herziene besluit betrekking heeft op een in bruikleen verstrekte voorziening, kan de voorziening worden teruggevorderd.

• 2.

  Indien het besluit tot intrekken of herzien is genomen op grond van artikel 34 onder e tot en met h, dan kan het college de geldswaarde van de verstrekte voorziening of het Pgb vorderen. De hoogte van de vordering is afhankelijk van de waarde van de verstrekking ten tijde van de genoemde gedragingen. Bijvoorbeeld: op het moment dat een bepaalde wijziging niet is doorgegeven waardoor de voorziening langer is verstrekt dan noodzakelijk, geldt de geldswaarde op het moment dat de voorziening niet meer nodig was.

Artikel 42 Jaarlijkse waardering mantelzorgers

Met de komst van de nieuwe Wmo is de gemeente verplicht om de mantelzorgers binnen de gemeente jaarlijks te waarderen. Hieronder wordt ook verstaan mantelzorgers die niet in de gemeente Zwartewaterland wonen maar wel mantelzorg verlenen aan een inwoner van Zwartewaterland.

Voor 2015 en verder maakt de gemeente Zwartewaterland gebruik van de nog uit te komen handreiking van het Rijk, de VNG en Mezzo op dit onderwerp. In het 2e kwartaal van 2015 worden de beleidsregels jaarlijkse waardering mantelzorgers ter vaststelling aangeboden aan het college.

Artikel 43 Meldingsregeling calamiteiten en geweld

De gemeente draagt aanbieders met wie een contract is afgesloten voor Wmo-dienstverlening op een meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling vast te stellen. Iedere aanbieder dient hiervoor een protocol in acht te nemen en een aandachtfunctionaris binnen de organisatie aan te wijzen.

Overige calamiteiten en vormen van geweld die bij het verlenen van maatschappelijke ondersteuning plaatsvindt, dient bij een bij een toezichthoudend ambtenaar gemeld te worden. De gemeente Zwartewaterland heeft een toezichthoudend ambtenaar aangewezen.

Artikel 44 Inwerking treding

De “Wmo beleidsregels gemeente Zwartewaterland 2016” treedt in werking op de dag na die van de bekendmaking. Deze beleidsregels zijn een nadere invulling van de verordening en treden in werking na besluitvorming door het college.