Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Veldhoven 2015

Artikel 1. Begripsbepalingen

• 1.

  In deze verordening wordt verstaan onder:

  • a.

    algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening waarvan, gelet op de omstandigheden, aannemelijk is dat de cliënt daarover, ook als hij geen beperkingen had, zou (hebben kunnen) beschikken;

  • b.

    Besluit: Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Veldhoven;

  • c.

    bijdrage in de kosten: bijdrage als bedoeld in artikel 2.1.4, eerste lid, van de wet;

  • d.

    CVV: collectief vraagafhankelijk vervoer

  • e.

    Gemeenschappelijke ruimte(n): gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorende tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de cliënt of waar deze zijn hoofdverblijf heeft vanaf de toegang tot het woongebouw te bereiken. Hieronder begrepen ruimten voor gemeenschappelijk gebruik zoals een keuken of recreatieruimte;

  • f.

    hulpvraag: behoefte aan maatschappelijke ondersteuning als bedoeld in artikel 2.3.2, eerste lid, van de wet;

  • g.

    ingezetene: cliënt die hoofdverblijf heeft in de gemeente Veldhoven;

  • h.

    melding: kenbaar maken van de hulpvraag aan het college;

  • i.

    onverwijld: zo spoedig mogelijk, doch in ieder geval binnen vijf werkdagen;

  • j.

    persoonlijk plan: plan waarin de cliënt de omstandigheden, bedoeld in artikel 2.3.2, vierde lid, onderdelen a tot en met g van de wet, beschrijft en aangeeft welke maatschappelijke ondersteuning naar zijn mening het meest is aangewezen;

  • k.

    pgb: persoonsgebonden budget

  • l.

    Uitvoeringsbesluit: Uitvoeringsbesluit Wmo 2015;

  • m.

    voorliggende voorziening: voorziening waarmee aan de hulpvraag wordt tegemoetgekomen en die voorgaat op een maatwerkvoorziening;

  • n.

    Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning 2015.

• 2.

  Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet, het daarop gebaseerde Uitvoeringsbesluit Wmo 2015 en de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

Artikel 2. Melding

• 1.

  Een hulpvraag kan door of namens een cliënt vormvrij bij het college worden gemeld.

• 2.

  Het college bevestigt de ontvangst van de melding.

Artikel 3. Cliëntondersteuning

• 1.

  Het college draagt zorg voor de beschikbaarheid van gratis cliëntondersteuning.

• 2.

  Het college wijst de cliënt en zijn mantelzorger voor het onderzoek op de mogelijkheid gebruik te maken van gratis cliëntondersteuning.

Artikel 4. Persoonlijk plan

• 1.

  Het college informeert de cliënt over de mogelijkheid tot het indienen van een persoonlijk plan en stelt hem gedurende zeven dagen na de melding in de gelegenheid het plan te overhandigen.

• 2.

  Het college betrekt het persoonlijk plan bij het onderzoek als bedoeld in artikel 6 van deze Verordening.

Artikel 5. Informatie en identificatie

• 1.

  De cliënt dan wel diens vertegenwoordiger verschaft het college de gegevens en bescheiden die voor het onderzoek nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen.

• 2.

  Bij het onderzoek, bedoeld in artikel 6, stelt het college de identiteit van de cliënt vast aan de hand van een document als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht.

Artikel 6. Onderzoek

• 1.

  Een gesprek maakt deel uit van het onderzoek. Het gesprek wordt gevoerd met de cliënt, dan wel zijn vertegenwoordiger, voor zover mogelijk zijn mantelzorger en voor zover nodig zijn familie.

• 2.

  De factoren, genoemd in artikel 2.3.2, vierde lid, van de Wet maken in ieder geval deel uit van het onderzoek en vormen de basis van het gesprek als bedoeld in het eerste lid.

• 3.

  Tijdens het gesprek wordt aan de cliënt dan wel diens vertegenwoordiger medegedeeld welke mogelijkheden bestaan om te kiezen voor een pgb en wat de gevolgen van die keuze zijn.

• 4.

  Het college wijst de cliënt dan wel zijn vertegenwoordiger op de mogelijkheid om een aanvraag als bedoeld in artikel 8 of artikel 9 in te dienen.

• 5.

  Het college verstrekt de cliënt dan wel diens vertegenwoordiger een schriftelijke weergave van de uitkomsten van het onderzoek, als bedoeld in het eerste lid.

• 6.

  Als de hulpvraag voldoende bekend is, kan het college onverminderd het bepaalde in artikel 2.3.2 van de Wet, in overleg met de cliënt afzien van een gesprek.

Artikel 7. Advisering

• 1.

  Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor het onderzoek, degene door of namens wie een melding is gedaan of een aanvraag is ingediend, of bij gebruikelijke hulp diens relevante huisgenoten:

  • a.

    op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem te bevragen.

  • b.

    op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen bevragen en/of onderzoeken.

• 2.

  Het college kan een door hem daartoe aangewezen adviesinstantie om advies vragen indien:

  • a.

    het een melding of aanvraag betreft van een persoon die niet eerder een voorziening heeft gehad c.q. met wie niet eerder een gesprek als bedoeld in artikel 6 is gevoerd.

  • b.

    het een melding of aanvraag betreft van een persoon die wel eerder een voorziening heeft gehad of een gesprek zoals bedoeld in artikel 6 heeft gevoerd, maar waarvan de medische omstandigheden zodanig zijn veranderd dat die gewijzigde omstandigheden de noodzaak van een voorziening of de soort van voorziening kunnen beïnvloeden.

  • c.

    het college dat overigens gewenst vindt.

Artikel 8. Aanvraag Maatwerkvoorziening

• 1.

  Een aanvraag voor een maatwerkvoorziening kan pas worden gedaan nadat het onderzoek is uitgevoerd, tenzij het onderzoek niet is uitgevoerd binnen zes weken na de ontvangst van de melding.

• 2.

  Een aanvraag voor een maatwerkvoorziening kan door of namens een cliënt schriftelijk bij het college worden ingediend.

• 3.

  De cliënt die een aanvraag doet voor een maatwerkvoorziening, verstrekt het college desgevraagd terstond een document als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage.

• 4.

  Een aanvraag wordt ingediend door middel van een door het college vastgesteld aanvraagformulier.

Artikel 9. Aanvraag persoonsgebonden budget

In aanvulling op artikel 8 omvat een aanvraag voor een maatwerkvoorziening in de vorm van een pgb in elk geval een zorg- en budgetplan volgens een door het college vastgesteld format waarin de cliënt aangeeft:

• 1.

  wat hij met het pgb wenst in te kopen;

• 2.

  waarom hij de ondersteuning in de vorm van een pgb wenst te ontvangen;

• 3.

  indien van toepassing: wie hij heeft gemachtigd om zijn belangen ten aanzien van het pgb te behartigen en de aan het pgb verbonden taken uit te voeren;

• 4.

  bij wie de cliënt de zorg/ondersteuning wenst in te kopen;

• 5.

  een gespecificeerde offerte of een overzicht waaruit blijkt wat de gewenste zorg/ondersteuning kost.

Artikel 10. Criteria voor maatwerkvoorziening

• 1.

  Een cliënt komt in aanmerking voor een maatwerkvoorziening:

  • a.

    ter compensatie van de beperkingen, chronische psychische of psychosociale problemen, als gevolg waarvan cliënt niet voldoende in staat is tot zelfredzaamheid of participatie en voor zover de cliënt deze beperkingen naar het oordeel van het college niet kan verminderen of wegnemen

    • i.

      op eigen kracht;

    • ii.

      met gebruikelijke hulp;

    • iii.

      met mantelzorg;

    • iv.

      met hulp van andere personen uit zijn sociaal netwerk;

    • v.

      met gebruikmaking van algemeen gebruikelijke voorzieningen; of

    • vi.

      met gebruikmaking van algemene voorzieningen.

De maatwerkvoorziening levert, rekening houdend met de uitkomsten van het in het voorgaande hoofdstuk bedoelde onderzoek, een passende bijdrage aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt in staat wordt gesteld tot zelfredzaamheid of participatie en zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kan blijven, en/of

• b.

  ter compensatie van de problemen bij het zich handhaven in de samenleving van de cliënt met psychische of psychosociale problemen en de cliënt die de thuissituatie heeft verlaten, al dan niet in verband met risico's voor zijn veiligheid als gevolg van huiselijk geweld, voor zover de cliënt deze problemen naar het oordeel van het college niet kan verminderen of wegnemen

  • i.

    op eigen kracht;

  • ii.

    met gebruikelijke hulp;

  • iii.

    met mantelzorg;

  • iv.

    met hulp van andere personen uit zijn sociaal netwerk; of

  • v.

    met gebruikmaking van algemene voorzieningen.

De maatwerkvoorziening levert, rekening houdend met de uitkomsten van het in het voorgaande hoofdstuk bedoelde onderzoek, een passende bijdrage aan het voorzien in de behoefte van de cliënt aan beschermd wonen of opvang en aan het realiseren van een situatie waarin de cliënt in staat wordt gesteld zich zo snel mogelijk weer op eigen kracht te handhaven in de samenleving.

• 2.

  Recht op een maatwerkvoorziening bestaat slechts voor zover deze als de goedkoopst compenserende voorziening kan worden aangemerkt.

Artikel 11. Voorwaarden en weigeringsgronden

• 1.

  Geen maatwerkvoorziening wordt verstrekt:

  • a.

    voor zover de cliënt een beroep kan doen op een voorliggende voorziening om de beperkingen weg te nemen;

  • b.

    voor zover de cliënt op eigen kracht, met gebruikelijke hulp, met mantelzorg of met hulp van andere personen uit zijn sociale netwerk de beperkingen kan wegnemen;

  • c.

    voor zover de cliënt met gebruikmaking van algemene voorzieningen de beperkingen kan wegnemen;

  • d.

    indien de voorziening voor een persoon als cliënt algemeen gebruikelijk is;

  • e.

    indien het een voorziening betreft die de cliënt na de melding en vóór datum van besluit heeft gerealiseerd of geaccepteerd, tenzij het college daarvoor schriftelijk toestemming heeft verleend of de noodzaak achteraf nog kan worden vastgesteld;

  • f.

    voor zover de aanvraag betrekking heeft op een voorziening die aan cliënt al eerder is verstrekt in het kader van enige wettelijke bepaling of regeling en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet verstreken is, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen, of tenzij cliënt geheel of gedeeltelijk tegemoetkomt in de veroorzaakte kosten;

  • g.

    voor zover deze niet in overwegende mate op het individu is gericht;

  • h.

    indien de noodzaak tot ondersteuning voor de cliënt redelijkerwijs vermijdbaar was;

  • i.

    indien de voorziening voorzienbaar was en van de cliënt redelijkerwijs verwacht kon worden maatregelen te hebben getroffen die de hulpvraag overbodig hadden gemaakt.

• 2.

  Geen maatwerkvoorziening gericht op zelfredzaamheid en participatie wordt verstrekt:

  • a.

    als deze niet langdurig noodzakelijk is;

  • b.

    indien de cliënt geen ingezetene is van de gemeente Veldhoven.

• 3.

  Geen woonvoorziening wordt verstrekt:

  • a.

    Indien het een woonvoorziening betreft in gemeenschappelijke ruimte van woongebouwen die specifiek op mensen met beperkingen gericht zijn of die in de praktijk bewoond wordt door een specifieke groep en waarvan vast staat dat de voorziening niet voldoet aan de voor een dergelijke woning op grond van wettelijke voorschriften, algemeen aanvaarde regels of contractuele bepalingen geldende vereisten en waarvan is aangetoond dat de aangevraagde voorziening bij wel voldoen aan die vereisten niet nodig is.

  • b.

    voor zover de beperkingen voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen;

  • c.

    indien de noodzaak het gevolg is van een verhuizing waarvoor geen aanleiding bestaat op grond van beperkingen bij de zelfredzaamheid of participatie en er naar het oordeel van het college geen andere belangrijke reden voor verhuizing aanwezig is;

  • d.

    indien de cliënt niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment meest geschikte woning, tenzij daarvoor vooraf schriftelijk toestemming is verleend door het college.

  • e.

    indien het voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten betreft, anders dan automatische deuropeners, hellingbanen, het verbreden van gemeenschappelijke toegangsdeuren, het aanbrengen van drempelhulpen of vlonders, dit alles ten behoeve van het bereiken van de eigen woning, of het aanbrengen van een opstelplaats voor rolstoelen bij de toegangsdeur van de gemeenschappelijke ruimte;

  • f.

    als voorzieningen bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten kunnen worden meegenomen;

  • g.

    ten behoeve van hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantie- en recreatiewoningen, ADL-clusterwoningen en gehuurde kamers;

  • h.

    Indien de cliënt niet zijn hoofdverblijf heeft in de woning ten behoeve waarvan de maatwerkvoorziening wordt aangevraagd;

• 4.

  Een pgb is niet mogelijk:

  • a.

    als er sprake is van ondersteuning in een spoedeisende situatie, als bedoeld in artikel 2.3.3 van de wet;

  • b.

    wanneer het bieden van een keuze voor het pgb negatieve gevolgen zou hebben voor het voortbestaan van het systeem van de desbetreffende maatwerkvoorzieningen in natura;

  • c.

    voor zover het pgb is bestemd voor besteding in het buitenland, tenzij hiervoor expliciet vooraf toestemming is gegeven door het college;

  • d.

    voor zover deze is bedoeld voor begeleidings- of administratiekosten in verband met het pgb.

Artikel 12. Aanvullende criteria vervoersvoorziening

• 1.

  Een cliënt kan voor een maatwerkvoorziening voor vervoer in aanmerking komen wanneer beperkingen, chronische psychische problemen of psychosociale problemen het gebruik van CVV onmogelijk maken of als blijkt dat (enkel) CVV niet adequaat is voor de cliënt.

• 2.

  In afwijking van het vorige lid kan, aan de cliënt waarvoor CVV een adequate voorziening is maar hij geen gebruik wenst te maken van CVV, toch in aanmerking komen voor een maatwerkvoorziening voor vervoer indien de cliënt:

  • a.

    voor een periode van 5 jaar, te rekenen vanaf de datum van bekendmaking van het besluit tot toekenning, afziet van het gebruik van het CVV; en

  • b.

    de voorziening is bedoeld voor aanpassing van de eigen auto of brommobiel; en

  • c.

    de maatwerkvoorziening niet duurder is dan het bedrag dat het college vaststelt in het Besluit.

• 3.

  Een te verstrekken vervoersvoorziening ter compensatie van de beperkingen in de zelfredzaamheid en participatie stelt de cliënt in staat zich lokaal te verplaatsen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag met een omvang van maximaal 1500 tot 2000 kilometer per jaar.

• 4.

  In afwijking van lid 3 geldt een maximum van 700 zones bij verstrekking van een vervoersvoorziening bestaande uit CVV.

Artikel 13. Aanvullende criteria voor kortdurend verblijf

Een cliënt kan gedurende maximaal drie etmalen per week in aanmerking komen voor kortdurend verblijf als:

• a.

  de cliënt is aangewezen op ondersteuning met permanent toezicht, en

• b.

  de mantelzorger door het overstijgen van het gebruikelijke, redelijkerwijs van hem te verwachten toezicht overbelast dreigt te worden.

Artikel 14. Beschikking

• 1.

  In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening, wordt aangegeven of deze als voorziening in natura of als pgb wordt verstrekt.

• 2.

  Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in natura vermeldt de beschikking in ieder geval:

  • a.

    welke maatwerkvoorziening verstrekt wordt en wat het beoogde resultaat daarvan is;

  • b.

    de ingangsdatum en duur van de verstrekking;

• 3.

  Bij het verstrekken van een maatwerkvoorziening in de vorm van pgb vermeldt de beschikking in ieder geval:

  • a.

    aan welk resultaat het pgb kan worden besteed;

  • b.

    welke kwaliteitseisen gelden voor de besteding van het pgb;

  • c.

    wat de hoogte van het pgb is en hoe dit tot stand is gekomen;

  • d.

    wat de duur is van de verstrekking waarop het pgb ziet;

  • e.

    de wijze van verantwoording van de besteding van het pgb.

• 4.

  In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt aangegeven of een bijdrage in de kosten verschuldigd is en zo ja, de daarbij door het college gehanteerde uitgangspunten, zoals de kostprijs van de voorziening.

• 5.

  In de beschikking tot verstrekking van een maatwerkvoorziening wordt aangegeven hoe bezwaar tegen de beschikking kan worden gemaakt.

Artikel 15. Persoonsgebonden budget

• 1.

  Het pgb wordt zo vastgesteld dat de cliënt daarmee een adequate voorziening kan kopen, huren of betrekken die gelijkwaardig is aan een voorziening in natura.

  Maximumbedrag van het pgb is het bedrag dat het college aan haar leverancier of aanbieder betaalt voor de goedkoopst compenserende voorziening in natura inclusief bijkomende kosten.

• 2.

  Het college stelt in het Besluit nadere regels vast over het pgb, waaronder de hoogte van pgb-tarieven, de wijze waarop de hoogte van een pgb wordt vastgesteld, de kwaliteitseisen bij een pgb en de eisen van bekwaamheid aan de budgethouder.

• 3.

  Voor wat betreft de looptijd dan wel de afschrijvingsduur van een pgb voor hulpmiddelen wordt in beginsel aansluiting gezocht bij de afschrijvingstermijn zoals die wordt gehanteerd door de leveranciers met wie de gemeente een contract heeft.

• 4.

  Een cliënt ten behoeve van wie een pgb wordt verstrekt, kan diensten, hulpmiddelen, woningaanpassingen en andere maatwerkvoorzieningen onder de volgende voorwaarden betrekken van een persoon die behoort tot het sociale netwerk of andere die niet aan te merken zijn als professionele zorgaanbieder::

  • a.

    deze persoon krijgt een lager tarief betaald voor zijn diensten dan een professionele zogaanbieder;

  • b.

    tussenpersonen of belangenbehartigers mogen niet uit het pgb worden betaald.

• 5.

  Het college kan in het Besluit nadere regels vaststellen welke zorgaanbieders niet zijn aan te merken als professionele zorgaanbieder zoals bedoeld in lid 4.

• 6.

  Een pgb dient door de cliënt binnen zes maanden na toekenning te worden aangewend ten behoeve van het resultaat waarvoor het is verstrekt.

Artikel 16. Controle

• 1.

  Het college onderzoekt, al dan niet steekproefsgewijs, of de verstrekte voorzieningen worden gebruikt of besteed ten behoeve van het doel waarvoor ze verstrekt zijn.

• 2.

  Het college kan in het Besluit nadere regels stellen met betrekking tot de controle op de besteding.

Artikel 17. Bijdrage in de kosten

• 1.

  Een cliënt is een bijdrage in de kosten verschuldigd:

  • a.

    voor het gebruik van een algemene voorziening, niet zijnde cliëntondersteuning;

  • b.

    voor een maatwerkvoorziening, zolang hij over de maatwerkvoorziening beschikt of gedurende de periode waarvoor het pgb wordt verstrekt.

• 2.

  De bijdrage in de kosten overstijgt niet de kostprijs van de voorziening.

• 3.

  De kostprijs van een maatwerkvoorziening in natura is gelijk aan de prijs, inclusief bijkomende kosten, waarvoor de gemeente de maatwerkvoorziening afneemt van een aanbieder.

• 4.

  De kostprijs van een pgb is gelijk aan het verstrekte pgb-bedrag.

• 5.

  De bedragen en percentages die gelden voor een bijdrage in de kosten zijn gelijk aan de bedragen en percentages opgenomen in het Uitvoeringsbesluit.

• 6.

  Het college kan met inachtneming van lid 1 tot en met 5 nadere regels vaststellen over de hoogte en de duur van de bijdrage in de kosten en kan hierbij differentiatie aanbrengen per doelgroep en/of soort voorziening.

• 7.

  Het college stelt in het Besluit vast welke instantie de bijdrage voor opvang vaststelt en int.

• 8.

  Als een maatwerkvoorziening in natura of een persoonsgebonden budget wordt verstrekt ten behoeve van een woningaanpassing voor een minderjarige cliënt is de bijdrage in de kosten verschuldigd door:

  • a.

    de onderhoudsplichtige ouders, daaronder begrepen degene tegen wie een op artikel 394 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek gegrond verzoek is toegewezen,

  • b.

    en degene die anders dan als ouder samen met de ouder het gezag uitoefent over een cliënt.

• 9.

  In afwijking van het vorige lid is in ieder geval geen bijdrage verschuldigd indien de ouders van het gezag over de cliënt zijn ontheven of ontzet.

Artikel 18. Compensatie algemeen gebruikelijke kosten

• 1.

  De aanbieder van een algemene of maatwerkvoorziening kan aan de cliënt een bijdrage vragen ter gehele of gedeeltelijke compensatie van de algemeen gebruikelijke kosten die de cliënt uitspaart doordat deze onderdeel uitmaken van de algemene of maatwerkvoorziening, voor zover dat tussen college en aanbieder is afgesproken. Het gaat hierbij in ieder geval om algemeen gebruikelijke kosten:

  • a.

    voor het gebruik van consumpties en maaltijden;

  • b.

    voor het gebruik van materialen bij dagbesteding;

  • c.

    voor het gebruik van vervoer;

  • d.

    voor uitstapjes.

• 2.

  De compensatie, bedoeld in het vorige lid, wordt vastgesteld op basis van objectieve criteria, zoals door het NIBUD berekende kosten voor levensonderhoud, vol tarief van het openbaar vervoer.

• 3.

  De aanbieder informeert de cliënt over de verschuldigdheid en hoogte van de bijdrage.

Artikel 19. Kwaliteitseisen maatschappelijke ondersteuning

• 1.

  Aanbieders zorgen voor een goede kwaliteit van voorzieningen, waaronder voldoende deskundigheid van beroepskrachten daaronder begrepen, door:

  • a.

    het afstemmen van voorzieningen op de persoonlijke situatie van de cliënt;

  • b.

    het afstemmen van voorzieningen op andere vormen van zorg;

  • c.

    erop toe te zien dat beroepskrachten tijdens hun werkzaamheden in het kader van het leveren van voorzieningen handelen in overeenstemming met de professionele standaard.

• 2.

  Het college kan nadere regels stellen over verdere eisen aan de kwaliteit van voorzieningen, eisen met betrekking tot de deskundigheid van beroepskrachten daaronder begrepen.

• 3.

  Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders, een jaarlijks cliëntervaringsonderzoek en het zo nodig in overleg met de cliënt ter plaatse controleren van de geleverde voorzieningen.

Artikel 20. Verhouding prijs en kwaliteit levering voorziening door derden

• 1.

  Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren diensten, in ieder geval rekening met:

  • a.

    de aard en omvang van de te verrichten taken;

  • b.

    de voor de sector toepasselijke CAO-schalen in relatie tot de zwaarte van de functie;

  • c.

    een redelijke toeslag voor overheadkosten;

  • d.

    een voor de sector reële mate van non-productiviteit van het personeel als gevolg van verlof, ziekte, scholing en werkoverleg; en

  • e.

    kosten voor bijscholing van personeel.

• 2.

  Het college houdt in het belang van een goede prijs-kwaliteitverhouding bij de vaststelling van de tarieven die het hanteert voor door derden te leveren overige voorzieningen, in ieder geval rekening met:

  • a.

    de marktprijs van de voorziening, en

  • b.

    de eventuele extra taken die in verband met de voorziening van de leverancier worden gevraagd, zoals:

    • i.

      aanmeten, leveren en plaatsen van de voorziening;

    • ii.

      instructie over het gebruik van de voorziening;

    • iii.

      onderhoud van de voorziening, en

    • iv.

      verplichte deelname in bepaalde samenwerkingsverbanden.

Artikel 21. Meldingsregeling calamiteiten en geweld

• 1.

  Het college kan een regeling treffen voor het melden van calamiteiten en geweldsincidenten bij de levering van een voorziening door een aanbieder en wijst een toezichthoudend ambtenaar aan als bedoeld in artikel 6.1 van de wet.

• 2.

  Aanbieders melden iedere calamiteit en ieder geweldsincident dat zich heeft voorgedaan bij de verstrekking van een voorziening onverwijld aan de toezichthoudend ambtenaar.

• 3.

  De toezichthoudend ambtenaar doet onderzoek naar de calamiteiten en geweldsincidenten en adviseert het college over het voorkomen van verdere calamiteiten en het bestrijden van geweld.

Artikel 22. Jaarlijkse waardering mantelzorgers

Het college bepaalt bij nadere regeling waaruit de jaarlijkse blijk van waardering voor mantelzorgers van cliënten in de gemeente Veldhoven bestaat.

Artikel 23. Klachtregeling

• 1.

  Aanbieders dienen te beschikken over een regeling voor de afhandeling van klachten van cliënten ten aanzien van alle voorzieningen.

• 2.

  Onverminderd andere handhavingsbevoegdheden ziet het college toe op de naleving van deze eisen door periodieke overleggen met de aanbieders.

Artikel 24. Medezeggenschap

Aanbieders mogen een regeling vaststellen voor de medezeggenschap van cliënten over voorgenomen besluiten van de aanbieder die voor de gebruikers van belang zijn ten aanzien van alle voorzieningen.

Artikel 25. Betrekken van ingezetenen bij het beleid

• 1.

  Het college betrekt ingezetenen van de gemeente, waaronder in ieder geval cliënten of hun vertegenwoordigers, bij de voorbereiding van het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning, overeenkomstig de krachtens artikel 150 van de Gemeentewet gestelde regels met betrekking tot de wijze waarop inspraak wordt verleend.

• 2.

  Het college stelt ingezetenen vroegtijdig in de gelegenheid voorstellen voor het beleid betreffende maatschappelijke ondersteuning te doen, advies uit te brengen bij de besluitvorming over verordeningen en beleidsvoorstellen betreffende maatschappelijke ondersteuning, en voorziet hen van ondersteuning om hun rol effectief te kunnen vervullen.

• 3.

  Het college zorgt ervoor dat ingezetenen kunnen deelnemen aan periodiek overleg, waarbij zij onderwerpen voor de agenda kunnen aanmelden, en dat zij worden voorzien van de voor een adequate deelname aan het overleg benodigde informatie en ondersteuning.

• 4.

  Het college stelt nadere regels vast ter uitvoering van dit artikel.

Artikel 26. Nadere regels en hardheidsclausule

• 1.

  In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffend, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college.

• 2.

  Het college is bevoegd ter zake van de uitvoering van deze verordening en de daarop berustende besluiten nadere regels te stellen, overeenkomsten met derden aan te gaan en algemene voorwaarden op te stellen.

• 3.

  Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt afwijken van de bepalingen van deze verordening indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.

Artikel 27. Indexering

Het college kan jaarlijks per 1 januari de in het kader van deze verordening en door het college vastgestelde bedragen verhogen of verlagen. Het College stelt in het Besluit vast op welke wijze de bij of krachtens deze verordening geldende tarieven en bedragen worden geïndexeerd. Het college kan per voorziening bepalen welke prijsindex hierbij wordt gehanteerd.

Artikel 28. Intrekking oude verordening en overgangsrecht

Vervallen

Artikel 29. Inwerkingtreding en citeertitel

• 1.

  Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2015.

• 2.

  Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Veldhoven 2015.