Regeling naamgeving en nummering (adressen) Vlissingen 2019

Artikel 1. Openbare ruimte

Openbare ruimte is de ruimte die voor iedereen vrij toegankelijk is en een open karakter heeft. Het gaat dan in ieder geval om alle voor het openbaar rijverkeer, of andere verkeer, openstaande wegen of paden, pleinen, plaatsen, plantsoenen, bruggen, viaducten, knooppunten en daarmee vergelijkbare plaatsten of constructies en alle wateren die, al dan niet met enige beperking, voor het publiek bevaarbare en anderszins toegankelijk zijn, alsmede daarin begrepen alle bouwwerken die daar deel van uitmaken. Maar ook andere delen van de buitenruimte met een openbare functie en een rol in het maatschappelijke verkeer vallen onder de definitie van openbare ruimte zoals terreinen, spoorbanen en administratieve en landschappelijke gebieden.

Artikel 2. Bouwprojecten

Bouwprojecten zijn alle vormen van ruimtelijke ontwikkeling die niet tot de openbare ruimte horen.

Artikel 3. Beleidsregels naamgeving

• 1.

  Alle delen van de openbare ruimte die een (belangrijke) rol spelen in het maatschappelijke verkeer worden benoemd, waarbij de naamgeving duidelijk en eenduidig moet zijn.

• 2.

  In verband met het opstellen van processen-verbaal bij overtredingen en misdrijven, alsmede bij het verlenen van hulp door brandweer, politie en ambulance is het van belang dat op eenvoudige wijze duidelijk kan worden gemaakt waar de overtreding is begaan of het misdrijf is gepleegd, dan wel de hulp moeten worden verleend. Het volstaat dan ook niet om alleen wegen te benoemen, ook andere types openbare ruimten moeten een naam krijgen (denk daarbij aan parken, dijken, bos- en duingebieden etc.).

• 3.

  Daarbij moet duidelijk en eenduidig zijn welk deel van de openbare ruimte welke naam heeft; naast een naam moet ook de geografische begrenzing worden vastgesteld.

• 4.

  Er wordt zoveel mogelijk systematisch en buurts- of wijksgewijs naamgegeven.

• 5.

  De vindbaarheid van een locatie wordt vergroot door de openbare ruimten in een buurt of wijk binnen een bepaald thema een naam te geven. Dit effect kan nog verder versterkt worden door een bepaalde systematiek te hanteren in de naamgeving (bijvoorbeeld alle namen een zelfde achtervoegsel geven zoals -laan, -burg etc.)

• 6.

  Er wordt terughoudend omgegaan met het hernoemen van openbare ruimte.

• 7.

  Soms is het om zwaarwegende redenen wenselijk een naam te wijzigen. De kosten van een naamswijziging zijn voor rekening van de partij die het initiatief neemt en/of er het grootste belang bij heeft.

Artikel 4. Criteria voor naamgeving

• 1.

  Namen mogen geen aanstoot geven.

• 2.

  Namen mogen zich niet makkelijk laten verbasteren naar belachelijke of dubbelzinnige namen.

• 3.

  Namen moeten eenvoudig en eenduidig uit te spreken zijn.

• 4.

  Namen of begrippen moeten algemeen bekend, dan wel te begrijpen zijn en bij voorkeur samengesteld zijn uit Nederlandse termen. Uitzondering kan gemaakt worden voor lokaal bekende namen of begrippen en buitenlandse namen en begrippen waarvan de betekenis verondersteld wordt algemeen bekend te zijn.

• 5.

  Namen moeten eenduidig en correct gespeld zijn (voorkeursspelling volgens het Groene Boekje). Uitzondering kan gemaakt worden voor historische namen of begrippen of namen of begrippen in dialect waarvan de schrijfwijze verondersteld wordt algemeen bekend te zijn.

• 6.

  Namen moeten passen bij de openbare ruimten.

• 7.

  Nieuwe namen mogen niet gelijk zijn aan of te veel lijken op bestaande namen.

• 8.

  Namen mogen ten hoogste 80 posities lang zijn (Wet op de basisregistraties adressen en gebouwen).

• 9.

  Bedrijven worden niet vernoemd. Uitzondering kan gemaakt worden voor bedrijven die op grond van historie en/of traditie op een speciale manier aan stad of streek verbonden zijn of waren.

• 10.

  Personen worden met grote terughoudendheid vernoemd en dan alleen als ze:

  • a.

    van onbesproken gedrag en onomstreden zijn;

  • b.

    van uitzonderlijk groot belang en beeld bepalend zijn (geweest) voor stad of streek of de samenleving in bredere zin;

  • c.

    en (de nabestaanden) geen bezwaar hebben tegen vernoeming.

• 11.

  Historische namen worden alleen gebruikt als de situering ter plaatse geschiedkundig verantwoord is.

Artikel 5. Uitvoeringsvoorschrift naamgeving bouwprojecten

Met dit uitvoeringsvoorschrift wordt de taakstelling van de Commissie naamgeving en de bevoegdheid van het college uitgebreid met het adviseren (Commissie naamgeving) en naamgeven (college) van bouwprojecten. In het verleden werd dit overgelaten aan de opdrachtgever, architect en/of bouwer maar dit is niet wenselijk gebleken omdat hiermee sturing gegeven wordt aan de uiteindelijke naamgeving van openbare ruimten. De Commissie naamgeving moet hier echter vrij in kunnen adviseren en het college vrij in kunnen besluiten.

Artikel 6. Werkwijze naamgeving bouwprojecten

• 1.

  In de ontwerpfase of op het moment dat een bouwvergunning wordt aangevraagd, wordt de opdrachtgever, architect en/of bouwer gewezen op het uitvoeringsvoorschrift naamgeving bouwprojecten.

• 2.

  De opdrachtgever, architect of bouwer kan dan zelf een voorstel doen voor naamgeving van zijn bouwproject of dit overlaten aan de Commissie naamgeving.

• 3.

  De Commissie toetst het voorstel aan de beleidsregels naamgeving openbare ruimte en adviseert het college over de naamgeving.

• 4.

  Het college beslist uiteindelijk over de toe te kennen naam van het bouwproject.